วันเกิดอีกปีที่เพิ่งผ่านไป
เมื่อวานนี้คือวันที่ 10 กรกฏาคม 2550 เป็นวันคล้ายวันเกิดอีกปีของเรา วันเกิดที่ต้องอยู่ไกลบ้านแบบนี้ ปีนี้เป็นปีที่แปลกไปอีกปี เพราะในปีนี้ได้รับคำอวยพรมากมายจากเพื่อนในโลกไซเบอร์แห่งนี้ ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าเราจะมีเพื่อนๆ ในโลกไซเบอร์...โลกที่เราไม่คิดว่าเราจะก้าวเข้ามาติดหนึบได้ขนาดนี้เลยล่ะหลังจากที่ได้ฝังตัวแน่นลึกกับการเป็นขาประจำห้องโภชนาการและความงาม จนเปลี่ยนชื่อมาเป็นห้อง ญ หญิง แล้วเพิ่งล่าสุดมาเป็นห้องโต๊ะเครื่องแป้ง เราได้รู้จักเพื่อนใหม่หลายๆ คนผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์แห่งนี้ แปลกดีที่เราได้รับความรู้สึกดีๆ มากมายจากที่แห่งนี้ ที่ๆ เราไม่เคยคิดว่า อินเตอร์เน็ต จะทำให้เรามีเพื่อนที่น่ารักแบบนี้ได้ ถึงแม้จะยังไม่เคยได้เจอหน้าค่าตากัน แต่เราก็รู้สึกผูกพันและมีความสุขกับการที่ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของบ้านเล็กๆ หลังนี้ เมื่อวานเป็นวันคล้ายวันเกิดของเรามีพี่สาวที่เรานับถือตั้งกระทู้อวยพรวันเกิดให้ มีเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ เข้ามาร่วมลงชื่ออวยพรหลายคนเลย เพียงแค่นี้ก็เป็นของขวัญที่มีค่าสำหรับเรามากมาย แค่คำอวยพรและความรู้สึกดีๆ ที่ส่งผ่านจากทางตัวหนังสือและรูปภาพก็ทำให้เราซาบซึ้งและนั่งอมยิ้มได้นานเลยล่ะ อยากจะขอบคุณพันทิปที่ทำให้เราได้มีสังคมใหม่ๆ และได้เข้ามารู้จักกับเพื่อนใหม่ๆ ที่น่ารักแบบนี้ ขอบคุณเพื่อนๆ ในห้องโต๊ะเครื่องแป้งและเพื่อนๆ จากห้องอื่นๆ ที่ทำให้เรารู้สึกว่าวันเกิดของเราเป็นวันที่พิเศษและมีความสุขมากๆ เลย และขอบคุณบ้านน้อยๆ หลังนี้ ที่ทำให้เราได้มีโอกาสได้เรียนรู้การใช้คอมพิวเตอร์ในรูปแบบที่เราไม่คิดว่าจะทำเป็นเลยรวมทั้งยังได้มีโอกาสสื่อสารกับเพื่อนๆ หลายๆ คนด้วยค่ะขอบคุณที่ทำให้วันเกิดที่ผ่านมาของเรา เป็นวันที่มีแต่รอยยิ้ม...แม้จะต้องนอนซมเพราะเป็นหวัดก็ตาม แต่เราก็มีความสุขมากๆ เลยล่ะค่ะ
อากาศที่เปลี่ยนไป กับการออกกำลังกายของแมวจอมกวน
ขอประเดิมการบ่นเรื่องสัพเพเหระไว้ในบล็อคน้อยๆ ของเราด้วยเรื่องนี้แล้วกันอ่ะ กำลังอยากหาที่บ่นอยู่เร้ยยย ก่อนหน้านี้เคยเขียนบรรยายถึงช่วง spring ฤดูกาลที่เราชื่นชอบที่สุดของเมกา เพราะว่าเราเป็นคนขี้หนาว ขนาดเมืองที่เราอยู่มันก็ไม่ได้หนาวจนหิมะตกเหมือนเมืองเหนือๆ แต่เราก็ยังหนาวอยู่ดีอ่ะ เพราะงั้นพอเข้า spring ปุ๊ป ก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกสดชื่นมีความสุขอย่างเห็นได้ชัดเราคิดว่าบรรยากาศรอบตัวนี่ก็มีส่วนสำคัญกับอารมณ์คนเรานะ หน้าหนาวบรรยากาศเย็นๆ อากาศขมุกขมัว ดูซึมเศร้า เหมือนกับใจเราช่วงนั้นที่มันก็แย่ตามบรรยากาศหน้าหนาว พอมา spring ท้องฟ้าใส เสียงนกร้อง ต้นไม้ดอกไม้เริ่มผลิบาน อากาศเย็นกำลังสบาย โหยยย.. อารายมันจะดีเท่านี้แล้วเนี่ย ช่วงเข้า spring ใหม่ๆ เรารู้สึกสดชื่นกับบรรยากาศช่วงนั้นมากๆ ขับรถกลับบ้านเลียบ levee เห็นคนขี่จักรยานบ้าง วิ่งออกกำลังกายบ้าง จูงน้องหมามาวิ่งบ้าง ขี่ม้าก็มีบ้าง ดอกหญ้าสีขาวสลับกับสีเขียวของต้นหญ้าตัดกับสีท้องฟ้าที่มีปุยเมฆขาวๆ ยิ่งบางวันเมฆไปเรียงตัวกันอยู่ที่มุมปลายฟ้าไกลๆ ของ levee มองดูยังกะเมืองเรามีภูเขาที่มีิหิมะปกคลุมอยู่ไกลๆ เลยง่ะ (มองอย่างเพ้อฝันมั่กๆ นึกถึงตอนไปเดนเวอร์ชะมัด) น่านแหละ.. ช่วงนั้นจิตใจสดใสสุดๆ รู้สึกความเศร้าในชีิวิตหดหายไปได้เกือบหมดเลยล่ะ ชอบจัง spring ที่รักแต่แล้ว... เพียงแค่ระยะเวลาไม่กี่วัน มันก็ร้อนแล้วง่ะ ตอนนี้ร้อนมั่กๆ หมายถึงตอนกลางวันนะ แดดเปรี้ยงเลย อุณหภูมิปาไป 80F + เง้ออออ.... ร้อนตับแลบ จริงๆ ก็ไม่ได้รุนแรงหรอกน้า..ถ้าเทียบกะช่วงฤดูร้อนจริงๆ น่ะ อันนั้นมัน 90F+ แต่ก็นะ เพิ่งได้ร่าเริงกะ spring ไม่ทันไร ก็จาให้ร้อนแย้วเหรอ...งี๊ดๆๆ พอร้อนมันก็เลยทำให้อารมณ์นางเอกหนังไทยตอนขับรถกลับบ้านหายไปเลยซะงั้น ไม่ได้ขับรถเปิดกระจกรับลมเย็นจากข้างนอกแระ เฮ่อ... ไมมันอากาศเปลี่ยนแปลงเร็วอย่างงี้เนี่ย วันนี้ฝนก็ตกอีก จะเอาไงกะชีวิตกันเนี่ย นี่มันฤดูอะไรกันน้า...อีกเรื่องที่อยากบ่น... ก็เรื่องออกกะลังกายอ่ะจิ อยากบอกว่าเราเป็นคนขี้เกียจมั่กๆ เรื่องจะให้ออกกำลังกายเนี่ยนะ นับครั้งได้เลย ตั้งกะทำงานเนี่ยก็ไม่ได้ขี่จักรยานเหมือนสมัยไปเรียนแล้ว จักรยานที่น่าสงสารเลยต้องจอดไว้ข้างบ้านกลายเป็นที่ตากผ้าขี้ริ้วไป (ใครว้า..เอามาตากตรงจักรูยานเราเนี่ย) ล่าสุดเกิดไอเดียอยากไปว่ายน้ำ เพราะเราไม่ชอบการวิ่งออกกำลังกายน่ะ กลัวข้อเสื่อม (จิงๆ ข้ออ้างน่ะ ขี้เกียจมากกว่า ) วันพฤหัสที่แล้วว่าจะไปแล้วเชียว เพราะไปขุดหาชุดว่ายน้ำเจอแระ แต่ก็เพิ่งนึกได้ว่ายังมะมีหมวกว่ายน้ำเลยอ่ะ กลัวผมเสีย ก็เลยเอาฟระ... เดี๋ยวไว้ไปซื้อหมวกก่อนแล้วค่อยไปเมื่อวานก็เลยแอบแว๊บไปซื้อหมวกว่ายน้ำที่ร้านกีฬาใกล้ๆ ที่ทำงาน ทำจากลาเท็กซ์อ่ะ ดีจังน้ำจะได้ไม่เข้าไปในหมวก จริงๆ มีแบบทำด้วยซิลิโคนนะ แต่แพงกว่าสามรึสี่เท่าอ่ะ ด้วยความงก ลาเท็กซ์็ก็โอเชน่า.. แถมได้แว่นตาใ่ส่กันน้ำเข้าตา กะ ear plug ไว้กันน้ำเข้าหูด้วย เมื่อวานวันศุกร์กลับบ้านเร็วด้วยอ่ะ โดนจนท.ขนของขับไล่ เพราะต้องย้ายออฟฟิศไปอยู่ตึกใหม่ ได้กลับบ้านเร็ว ลัลลา.. ก็ว่าจาไปว่ายน้ำนะ อุปกรณ์ก็พร้อม แต่มีรุ่นพี่มาที่บ้านทำผัดไทกินกัน ก็เลยเอาน่า...พรุ่งนี้แระกัน วันนี้ดิชั้นก็ว่าจาไปนะ ตั้งใจแม่นมั่น... ฮ่วย.... เมนส์มาอ่ะ ชีิวิตของแมวจอมกวนจาได้ออกกำลังกายกะเค้ามะเนี่ย... ก็นะ ไม่อยากไปเสี่ยงทำให้น้ำในสระเป็นสีเลือด ก็เลยต้องรอต่อปายจนกว่าจะหาย....แง้ววววว ช่วงนี้กินขนมเยอะด้วยอ่ะ กลัวลงพุงจัง..งี๊ดๆๆ บ่นแระสบายใจ...ลัลลา อยากทำรีิวิวของจากลุงอีฟโรเช่นะ แต่คุณน้องตบกล้องไปไหนแล้วเนี่ย.. เดี๋ยวไปตามกลับมาดีกั่ว จาได้มาทำรีิวิวไว้ตามสัญญา
คิดถึงน้องบล็อคจังเลย..จุ๊บๆ
วันนี้หลังจากกลับมาจากทำงาน ก็มาเข้าห้องโภชน์ตามปกติ แล้วนึกไงไม่รู้ราวกับน้องบล็อคร่ายมนต์ให้เข้ามาเปิด ก็เลยลองเข้ามาเช็คสถานการณ์ว่าตอนนี้จะเข้ามาทำบล็อคได้รึยัง ทั้งๆ ที่ก็จำไม่ได้หรอกว่าวันนี้มันวันที่ 12 มีนา ตามกำหนดที่ทางทีมงานบอกว่าบล็อคจะใช้ได้ คลิ๊กๆ ไปด้วยความรู้สึกว่าคงยังใช้ไม่ได้หรอกมั้ง แต่กลับต้องแปลกใจที่คราวนี้มีสีชมพูขึ้นมาแย้ววววว... นั่นก็แสดงว่าเข้ามาจัดการบล็อคได้แล้วนั่นเอง ตื่นเต้นๆ แปลกเหมือนกันนะ พอชีวิตเราขาดหายจากอะไรไป เราก็จะเพิ่งมารู้สึกถึงความสำคัญของสิ่งนั้นขึ้นมาทันที แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณบล็อคเป็นของตายนะจ๊ะ.. อย่าเพิ่งน้อยใจไปแล้วเดี้ยงอีกน้าตะเอง.. (ชักเริ่มรู้สึกเพี้ยนคุยกะน้องบล็อคก็ได้แฮะ)ด้วยความตื่นเต้น ไม่ได้อัพบล็อคนาน แต่ยังไม่มีข้อมูลอะไรเอามาใส่ ก็เลยมาเขียนระบายให้หายดีใจนะค้าบบบบ ยินดีต้อนรับกลับบ้านจ้าน้องบล็อค..จุ๊บๆ
แต่เราก็มีความสุขมากๆ เลยล่ะค่ะ 
ตอนนี้ร้อนมั่กๆ หมายถึงตอนกลางวันนะ แดดเปรี้ยงเลย อุณหภูมิปาไป 80F + เง้ออออ.... ร้อนตับแลบ จริงๆ ก็ไม่ได้รุนแรงหรอกน้า..ถ้าเทียบกะช่วงฤดูร้อนจริงๆ น่ะ อันนั้นมัน 90F+ แต่ก็นะ เพิ่งได้ร่าเริงกะ spring ไม่ทันไร ก็จาให้ร้อนแย้วเหรอ...งี๊ดๆๆ 
พอร้อนมันก็เลยทำให้อารมณ์นางเอกหนังไทยตอนขับรถกลับบ้านหายไปเลยซะงั้น ไม่ได้ขับรถเปิดกระจกรับลมเย็นจากข้างนอกแระ เฮ่อ... ไมมันอากาศเปลี่ยนแปลงเร็วอย่างงี้เนี่ย วันนี้ฝนก็ตกอีก จะเอาไงกะชีวิตกันเนี่ย นี่มันฤดูอะไรกันน้า...
(ใครว้า..เอามาตากตรงจักรูยานเราเนี่ย) ล่าสุดเกิดไอเดียอยากไปว่ายน้ำ เพราะเราไม่ชอบการวิ่งออกกำลังกายน่ะ กลัวข้อเสื่อม (จิงๆ ข้ออ้างน่ะ ขี้เกียจมากกว่า 
) วันพฤหัสที่แล้วว่าจะไปแล้วเชียว เพราะไปขุดหาชุดว่ายน้ำเจอแระ แต่ก็เพิ่งนึกได้ว่ายังมะมีหมวกว่ายน้ำเลยอ่ะ กลัวผมเสีย ก็เลยเอาฟระ... เดี๋ยวไว้ไปซื้อหมวกก่อนแล้วค่อยไป
ก็ว่าจาไปว่ายน้ำนะ อุปกรณ์ก็พร้อม แต่มีรุ่นพี่มาที่บ้านทำผัดไทกินกัน ก็เลยเอาน่า...พรุ่งนี้แระกัน วันนี้ดิชั้นก็ว่าจาไปนะ ตั้งใจแม่นมั่น... ฮ่วย.... เมนส์มาอ่ะ 
ชีิวิตของแมวจอมกวนจาได้ออกกำลังกายกะเค้ามะเนี่ย... ก็นะ ไม่อยากไปเสี่ยงทำให้น้ำในสระเป็นสีเลือด ก็เลยต้องรอต่อปายจนกว่าจะหาย....แง้ววววว ช่วงนี้กินขนมเยอะด้วยอ่ะ กลัวลงพุงจัง..งี๊ดๆๆ 
นั่นก็แสดงว่าเข้ามาจัดการบล็อคได้แล้วนั่นเอง ตื่นเต้นๆ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
