Bloggang.com : แม่ไก่ - ~ปากไก่ลายทอง : ตอน 'ม.ล.ศรีฟ้า มหาวรรณ ผู้ระบาย"สีฟ้า"ในวงวรรณ' ~

Bloggang.com : weblog for you and your gang

'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)

~ปากไก่ลายทอง : ตอน 'ม.ล.ศรีฟ้า มหาวรรณ ผู้ระบาย"สีฟ้า"ในวงวรรณ' ~

ปากไก่ลายทอง
สัมภาษณ์และเรียบเรียง โดย ไพลิน รุ้งรัตน์
พิมพ์โดย สนพ.ดับเบิ้ลนายน์ (๒๕๔๓)
๑๘๘ หน้า ราคา ๑๕๐ บาท

ก่อนอื่น...ขอพูดถึงภาพรวมของหนังสือเล่มนี้ก่อนนะคะ

"ปากไก่ลายทอง"เป็นหนังสือรวมบทสัมภาษณ์นักเขียนรุ่นใหญ่หลายท่านที่อ่านเพลิน
ด้วยการเรียบเรียงอย่างละเมียดละไมโดยคุณไพลิน รุ้งรัตน์

ในบทชีวิตของนักเขียนอาวุโสแต่ละท่าน เราจะได้รับและเรียนรู้
ถึงแง่คิดมุมมองในการใช้ชีวิตอันน่าทึ่งรวมทั้งเกร็ดประวัติเล็กๆน้อยๆที่น่ารู้

ในเล่มประกอบด้วยบทสัมภาษณ์ ของนักเขียนทั้งหมด ๑๕ ท่าน คือ

'กรุณา-เรืองอุไร กุศลาสัย' - - คู่ชีวิต ผู้ถึงพร้อมชีวิต

'กฤษณา อโศกสิน' - - จำหลักแล้วในแผ่นดินวรรณกรรม

'กาญจนา นาคนันทน์' - - หัวใจที่ไม่เคยหยุดรัก และมือที่ไม่เคยหยุดเขียน

'คุณหญิงกุลทรัพย์ เกษแม่นกิจ - - ชีวิตนี้อุทิศให้แก่การงาน

'ชอุ่ม ปัญจพรรค์' - - นักเขียนหญิงผู้ยิ่งใหญ่ในโลกสีชมพู

'ชูวงศ์ ฉายะจินดา' - - ครั้งหนึ่งเธอเคยเป็นราชินีแห่งนิยายพาฝัน

'นราวดี' - - แรงรักจากภายนอกสู่ภายใน

'ประยอม และ ม.ร.ว.อรฉัตร ซองทอง - - คู่ขวัญฝนซา ฟ้าใสในฟากฟ้าวรรณกรรม

'ดร.คุณหญิงวินิตา ดิถียนต์(ว.วินิจฉัยกุล)' - -ในโลกตัวอักษรที่มีแม่เป็นผู้ปลุกปั้น

'นิตยา นาฎยะสุนทร และวิลาศ มณีวัต' - - คู่แท้ปากกาทองส่องธรรม

'ม.ล.ศรีฟ้า มหาวรรณ' - - ผู้ระบาย"สีฟ้า"ในวงวรรณ

และ...
'โสภาค สุวรรณ' - - ครอบครัวคือบ้าน เบิกบานคืองานเขียน

สืบเนื่องมาจากข่าวการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของวงวรรณกรรมไทยเมื่อสัปดาห์ก่อน

นั่นคือข่าวการถึงแก่กรรมของหม่อมหลวงศรีฟ้า (ลดาวัลย์)มหาวรรณ
เจ้าของนามปากกา สีฟ้า, ศรีฟ้า ลดาวัลย์, จุลลดา ภักดีภูมินทร์

จขบ.ก็เป็นนักอ่านคนหนึ่งที่ชื่นชอบในงานเขียนของท่านเป็นอย่างยิ่ง
เมื่อได้รับทราบข่าวนี้ก็นึกถึงบทสัมภาษณ์ท่านในหนังสือเล่มนี้ขึ้นมา
จึงขออนุญาตหยิบยกบางช่วงบางตอนมาบันทึกไว้ตรงนี้เพื่อเป็นการไว้อาลัยท่าน
ด้วยความเคารพอย่างสูง

อนึ่ง คิดว่าในแง่ประวัติชีวิตส่วนตัวและคำประกาศเกียรติคุณต่าง ๆ ของท่านคงมีผู้ถ่ายทอด เผยแพร่ไว้เยอะแล้ว
ในส่วนของบทสัมภาษณ์นี้ท่านได้เน้นบอกเล่าเฉพาะแนวคิด
แรงบันดาลใจและความประทับใจในการเขียนนิยายหลากหลายแนว

ซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่ได้อ่าน...โดยเฉพาะอย่างยิ่งนักอ่านผู้มีความฝันที่จะเป็นนักอยากเขียนทั้งหลาย

(ภาพจาก internet)

'ม.ล.ศรีฟ้า มหาวรรณ' - - ผู้ระบาย"สีฟ้า"ในวงวรรณ

ผู้สัมภาษณ์ได้แบ่งบทสัมภาษณ์ออกเป็นสองตอน

ตอนที่ ๑. ให้ชื่อว่า "จากโลกฝันสีชมพูสู่โลกจริงหลากสี"

กล่าวถึงงานเขียนในยุคแรก ๆ ของท่าน...
ท่านเล่าเรื่องโลกสีชมพูในวงวรรณกรรมให้ฟังว่า...

"ตอนเขียน'ปราสาทมืด'เป็นเรื่องแรก แหม...ตอนนั้นยังไม่แต่งงานนะ ฝันใหญ่เลย
เป็นเรื่องที่เรายังไม่รู้อะไรเลยนะ รู้สึกในระยะนั้นความรู้สึกนึกคิดจะสะอาด บริสุทธิ์สดใส
มาอ่านเดี๋ยวนี้ไม่ได้แล้วนะ ขนลุกซู่ ๆ ...
เรื่องแรกนี่นะ ปนกันอุตลุดเลย ยำมาจากหลายเรื่อง รีเบคก้า เจนแอร์ เคหาสน์สีแดง
โอย คนติดกันเกรียว ตอนนั้นลงในศรีสัปดาห์...
พอมาถึงเรื่องที่สอง'ลางรัก'คนไม่ติดแล้ว..."

"เวลาเขียนเรื่องมันเขียนหลายอย่างหลายแนว เพราะฉะนั้น ที่ว่ามีจุดมุ่งหมายอะไรนี่ มันตอบไม่ได้
จุดมุ่งหมายมันมีในแต่ละเรื่อง บางทีก็ประทับใจ สะเทือนใจ สะดุดใจ
บางทีก็อยากจะพูดแทนคนที่ไม่มีโอกาสจะพูด อย่าง'ข้าวนอกนา' แทนพวกลูกครึ่ง จีไอ
หรือ 'เกิดแล้วเป็นคน'พูดแทนคนที่เป็นโรคเรื้อน 'หัวใจดวงน้อย'เขียนแทนเด็กเล็ก ๆ "

"...การเขียนเรื่องของดิฉันเหมือนคนชอบเล่นละคร
คือเมื่อจะเขียนถึงบทของใครก็ต้องพยายามเป็นคนคนนั้น
คนคนนั้นเป็นนักเลงจะไปพูดสุภาพก็ไม่ได้ ต้องพูดแบบนักเลง
พูดถึงคนแบบผู้ดี ก็ต้องพูดแบบผู้ดี..."

จากนั้นท่านก็เล่าถึงการพบรักและแต่งงานกับคุณบุญทัศน์ มหาวรรณ(เสียชีวิตแล้ว)
ซึ่งมีตระกูลเป็นคนค้าขายอยู่แถวเชียงราย ลำปาง...

"...ได้รับข้อมูลใหม่ ๆ ก็เรียกว่าออกมาสู่โลกภายนอก
พอแต่งงานแล้ว เรื่องแรกที่เขียนคือเรื่อง'คนบาป' ซึ่งมีบ่อนการพนันอะไรพวกนี้ ก็ต้องกระซิบให้เขาพาไปดู...

เขาเป็นคนช่างเล่า ชอบพาไปเที่ยวต่างจังหวัด เวลาไปก็ไปทางเหนือ
เรามีหน้าที่คุย หน้าที่ซัก เงียบไม่ได้นะ เพราะเงียบแล้วจะง่วง เขาก็เล่าไปเรื่อย...
เรียกว่ามีแหล่งข้อมูลติดตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องทางเหนือ"

เวลาเขียนทีตัวเองเป็นนางเอกไหม

"ไม่เคยเป็นเต็มตัวหรอก แต่มันต้องมีนิดมีหน่อย
มีความรู้สึกว่าตัวเข้าแทรกไปเป็นนางเอกนิด ๆ หน่อย ๆ อยู่ในเรื่องแรก ๆ เผลอ ๆ ไผล ๆ
แต่เรื่องหลังๆ ไม่เผลอแล้ว เพราะมันออกไปนอกตัวแล้ว"
.........

เรื่องผีเรื่องจิตมายังไง

"ก็เขียนอยู่แค่สามเรื่องเอง คือ หลอน บ่วง และเรือนแรม
เรื่องหลังนี้ขอรับว่าเสียดายมากเลย เสียดายเพราะเราลงความคิดความอ่าน ค้นหนังสือตั้งมากมาย
เรื่องวิญญาณความเชื่อกับไม่เชื่อ คนติดมากตอนลงในสตรีสาร แต่พอเป็นละครแล้วมันเละไปหมด..."

.......

เขียนเรื่องย้อนยุคไว้หลายเรื่อง

"ใช่ แต่น้อยใจอยู่เรื่องหนึ่ง คืองานเขียนนวนิยายย้อนยุคนั้น
ต้องประณีตในเรื่องสำนวนโวหารของผู้คนแต่ละยุค
จะเห็นความแตกต่างได้ชัดในเรื่อง,'พิกุลแกมเกดแก้ว' กับ'โสนบานเช้า คัดเค้าบานเย็น'
แต่คนอ่านที่เป็นหนุ่มน้อยสาวน้อยและหนุ่มใหญ่สาวใหญ่อายุ ๓๐-๕๐ คงไม่'ซาบซึ้ง'
จึงมักเพ่งเล็งกันแต่'ข้อเท็จจริง'แบบสารคดี มากกว่าจะดูในแง่นวนิยาย
ซึ่งต้องให้เป็นไปตามความสมจริงของยุคสมัย
โดยเฉพาะสภาพสังคมและสำนวนโวหารในการพูดจา..."

"เวลาถูกวิจารณ์ บางเรื่องก็ขัน ขันตัวเองก็มี ไม่โกรธไม่อะไรทั้งนั้นแหละ เฉย ๆ
คือเมื่อมันออกไปเป็นงานสาธารณะ เขาก็มีสิทธิ์จะวิจารณ์ ไม่ชอบก็วิจารณ์..."

ตอนที่ ๒.ของบทสัมภาษณ์ ว่าด้วย...

"สู่โลกการเมืองแบบ'สีฟ้า' : แบบชาวบ้านถึงชาวบ้าน

ที่มาของนามปากกา'สีฟ้า' บางคนบอกว่ามาจาก'ศรีฟ้า'พ้องเสียง

"ไม่ใช่หรอก มาจากคุณมานิต ศรีสาคร
คือแต่แรกเขียนอยู่ศรีสัปดาห์ ใช้ชื่อว่าจุลลดา ภักดีภูมินทร์
ตอนนั้นก็มีนิยายเรื่องหนึ่ง คือเรื่องเจ้าหล่อน
ศรีสัปดาห์บอกว่าแนวนี้หนักไป ก็เลยจะเอาไปลงเดลิเมล์วันจันทร์
คุณมานิตบอกว่าผมชอบ...แต่ไม่เอาจุลลดา ภักดีภูมินทร์
ศรีฟ้า ลดาวัลย์ก็ไม่เอา ผมจะให้ใช้สีฟ้า ขะได้คล้องกับสีน้ำ(นามปากกาของคุณมานิต-จขบ.)
เรื่องแรกที่ใช้นามปากกาสีฟ้าก็เลยเป็นเจ้าหล่อนนี่แหละ...
นามปากกานี้เลยใช้สำหรับเรื่องแนวการเมือง เรื่องสังคมค่อนข้างหนัก"

"เริ่มแรกที่เขียนเรื่องการ เมืองนี่ไม่ได้ตั้งใจจะขียน แต่มันแทรกเข้าไปในเรื่องเอง...
คือระยะนั้นการเมืองกำลังเปลี่ยนแปลง การเมืองเปลี่ยนแปลง สังคมมันก็เปลี่ยนแปลงด้วย
ทีนี้เรื่องต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องในสังคมในครอบครัวก็ตามมันก็มักจะมีการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้อง
.....นวนิยายที่เขียนในระยะแรก ๆ ก็มีการเมืองแทรกเข้ามาโดยไม่ได้ตั้งใจ
แต่ต่อมาได้เริ่มเขียนเรื่องการเมืองเพราะมีความรู้สึกว่าการเมืองจริง ๆ มันเปลี่ยนแปลงอะไร ๆ หลาย ๆ อย่าง

แล้วก็อีกอย่างหนึ่ง นวนิยายคือเรื่องราวที่เกี่ยวกับชีวิตคน การเมืองมันก็เกี่ยวกับชีวิตคน...
การเมืองมันเกี่ยวข้องกับชีวิตเราตลอดเวลา"

"...เริ่มเขียนเพราะเห็นความแตกแยกทางการเมือง แต่พอเขียนแล้วก็เกิดสนุก
เขียนมาตั้งแต่การเมืองยุคทหารมีอำนาจ ยุคแตกแยกทางความคิด
และยุคการเมืองที่เริ่มมีธุรกิจเข้ามาแทรก
เรียกว่าเห็นทั้งสามช่วง..."

ชอบตอนที่ท่านสรุปตอนท้ายมาก...

"...จะไม่มีคนอ่าน จะได้ค่าเรื่องถูกแพงกว่าใครก็ไม่สนใจ
ที่เขียนมาเรื่อยนี้ก็ด้วยความหวังว่า สักวันหนึ่งเมื่อเราไม่มีชีวิตแล้ว
คนจะหันกลับมาดูงานของเรา เป็นความหวังว่าไม่อยากให้งานมันตาย
อย่างเรื่องการเมืองเรื่องสังคม ถ้าคนมาอ่านก็จะได้รู้ว่า
การเมืองหรือชีวิตในสังคมตอนนั้น ๆ มันเป็นอย่างไร
ถือว่าเป็นบันทึกสังคมในรูปของนวนิยาย"

ยิ่งได้อ่านความคิดความเห็นและหลักการในการสร้างสรรค์งานของท่าน
ในฐานะนักเขียนที่มีผลงานอันทรงคุณค่าหลากหลายแนวแล้วยิ่งรู้สึกเสียดาย
แต่ก็ต้องยอมรับว่านี่คือวิถีแห่งโลก...

ได้แต่ตั้งปณิธานไว้กับตัวเองว่า จะพยายามสรรหางานของท่านมาอ่าน
เพื่อเสพทั้งสาระความรู้กับรสทางวรรณศิลป์ที่ผู้เขียนบรรจงสอดร้อยเข้าด้วยกันไว้อย่างสวยสดงดงามและกลมกลืน
ทั้งเพื่อสนองเจตนารมณ์ในการรังสรรค์งานของท่าน ดังที่ได้หยิบยกมาบอกกล่าวแล้วข้างต้น

และนี่คือรายชื่อนวนิยายของท่านที่จขบ.ได้อ่านแล้ว เขียนเล่าไว้ในบล็อก
ยังมีอีกหลายต่อหลายเล่มที่เคยอ่านเมื่อนานมากแล้วแล้วไม่ได้หยิบยกมาเล่าต่อ
(เพราะหาตัวหนังสือไม่เจอแล้ว)
และยังมีอีกหลายเล่มมาก ๆ ที่อยากอ่านแต่ยังไม่มีโอกาส

นามปากกา "จุลลดา ภักดีภูมินทร์"

"เรือนแรม"
"บ้านโลกย์"

นามปากกา "ศรีฟ้า ลดาวัลย์"

"กนกลายโบตั๋น"
"รักเร่เร่ร้างรัก"
"ความเอย...ความรัก"
"บุญบรรพ์ บรรพ ๑ +๒"
"วันหนึ่ง"

นามปากกา "สีฟ้า"

"อีสา & รวีช่วงโชติ"
"เปลือก & โอ้มาดา"

*คลิกที่ชื่อนิยายเพื่ออ่านรีวิวได้ค่ะ

ท้ายนี้ ขออนุญาตจบบล็อกด้วยบทสรุปของผู้สัมภาษณ์ค่ะ...

"หม่อมหลวงศรีฟ้า (ลดาวัลย์)มหาวรรณ บรรจงลงสีฟ้าอันแน่นหนักลงบนผืนผ้าใบวรณกรรม
ด้วยความรักและความผูกพันอย่างลึกซึ้ง จิตใจอันมุ่งมั่นและสงบนิ่งตามวัย
ยิ่งทำให้ผลงานที่ปรากฏแก่ตาคนอ่านงดงามขึ้นทุกขณะ รางวัลวรรณกรรมต่าง ๆ และเกียรติคุณความเป็น"สีฟ้า"นี้ จึงเป็น"ศรี"แก่ฟ้าวงวรรณกรรมโดยแท้จริง"

Create Date : 30 เมษายน 2556

Last Update : 30 เมษายน 2556 21:30:37 น.

15 comments

Counter : 4837 Pageviews.

พออ่านรีวิวจบแล้ว อยากอ่านหนังสือเล่มนี้มากๆ เลยครับ คุณแม่ไก่

โดย: อุ้มสม

วันที่: 30 เมษายน 2556 เวลา:11:52:14 น.

เคยอ่านรักเร่ เร่ร้างรัก
ตอนที่ลงเป็นตอนๆ ในนิตยสารค่ะ ไม่ปะติดปะต่อนัก และตัวเองก็ยังเด็กมาก

จำเรื่องราวไม่ได้แล้วนะนี่
แต่ชอบชื่อเรื่องค่ะ...ถูกใจ

โดย: เหมือนพระจันทร์

วันที่: 30 เมษายน 2556 เวลา:11:58:45 น.

ชวนคุยเรื่องใต้เตียง อิอิ...
(เหมือนจะติดเรท)

สงสารหนังสือที่อ่านจบแล้วเหมือนกันค่ะ
ตูนไม่ค่อยเอามาีรีวิิวเลย
รีบไล่ออกจากใต้เตียงทันที

ไม่ได้การณ์แหละ ต้องเคลียร์พื้นที่ให้โล่งอีกนิด
เตรียมตัวเขียนรีวิว

โดย: เหมือนพระจันทร์

วันที่: 30 เมษายน 2556 เวลา:12:00:27 น.

เป็นหนังสือที่น่าอ่านมากเลยครับ ต้องหามาอ่านบ้างแล้ว เคยอ่านแต่ที่คุณไพลิน เรียบเรียง เรื่องราวของ กฤษณา อโศกสิน ในแกะลายไม้หอม ครับ

โดย: สามปอยหลวง

วันที่: 30 เมษายน 2556 เวลา:13:32:48 น.

นักเขียนรุ่นเก่า เขียนงานอย่างมีคุณภาพ ยินดีรับคำวิจารณ์

ของสีฟ้า ที่ชอบที่สุดคือ อีสา

โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~

วันที่: 30 เมษายน 2556 เวลา:14:18:48 น.

ไม่ค่อยได้อ่านผลงานของนักเขียนรุ่นเก่าสักเท่าไหร่...แต่พอได้อ่านรีวิวแล้ว รู้สึกว่านักเขียนรุ่นเก่าๆนี้ทรงคุณค่ามากๆเลยค่ะ

ไว้จะลองหานิยายของท่านทั้งหลายมาลองอ่านบ้างค่ะ...

โดย: Aneem

วันที่: 30 เมษายน 2556 เวลา:20:18:19 น.

หลายเรื่องที่ไม่ได้อ่านและไม่ได้ติดตามละครเลยค่ะพี่แม่ไก่
แต่ว่าพอมาถึงช่วงเวลาที่ท่านเสียไปแล้วกลับอยาก
หางานของท่านมาอ่านค่ะ ... หลากหลายเล่มเลย
แบบนี้ต้องหามาอ่านสักเล่มสองเล่มนำร่องก่อนค่ะ
ก่อนจะก้าวไปหางานอื่นๆ อ่านต่อไปค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 30 เมษายน 2556 เวลา:21:58:31 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่

โหวตบล็อกหนังสือหื้อเลยเน้อครัีบ
สุดยอดครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 1 พฤษภาคม 2556 เวลา:6:50:28 น.

คิดเหมือนน้องบาส (อุ้มสม) เลยค่ะ อ่านรีวิวจบอยากอ่านเล่มนี้บ้าง

โดย: หวานเย็นผสมโซดา

วันที่: 1 พฤษภาคม 2556 เวลา:17:02:28 น.

เคยอ่านงานของท่านแค่ 3 เรื่องเองค่ะ คือ ปราสาทมืด อรุณสวัสดิ์ รักเร่เร่ร้างรัก...

อยากอ่านบุณบรรพ์ เหมืิอนกันมีคนบอกมาว่าสนุก

โดย: Serverlus

วันที่: 1 พฤษภาคม 2556 เวลา:18:57:32 น.

เมื่อก่อนไม่ค่อยได้สนใจอ่าน "สัมภาษณ์" นักเขียนมากนัก
แต่เดี๋ยวนี้ แสวงหาหนังสือประเภทนี้อ่านมากหน่อย
อยากรู้ว่านักเขียน "คิดอย่างไร" จึงนำเสนอเรื่องราวออกมาอย่างนั้น
ตอนรู้ข่าว "สีฟ้า" เรานึกถึงหนังสือเรื่อง "บ้านโลกย์" ว่าจะหยิบมาอ่านและเขียนถึง
แต่รื้อหาในตู้หนังสือยังไม่เจอ คงจะเก็บดีเกินไป

โดย: นัทธ์

วันที่: 1 พฤษภาคม 2556 เวลา:19:36:54 น.

อยากอ่านจังค่ะ มีนักเขียนในดวงใจหลายท่านเลย

โดย: ชบาหลอด

วันที่: 2 พฤษภาคม 2556 เวลา:8:47:32 น.

พี่แม่ไก่

พู่เองรีวิวหนังสือไม่ค่อยเวิร์คค่ะ อาจจะเพราะว่าอ่านหนังสือจบ
ก็จะทำให้เหมือนจบกับเล่มนั้นไปเลย รุ้ว่าสนุกแต่ว่า
พอเวลาจะเอามาเขียนดันจบประเด็นออกมาไม่ค่อยดี
เขียนแล้วเราเข้าใจคนเดียวแบบสั้นๆ ห้วนๆ น่ะค่ะ แบบว่า
มาอ่านแล้วเหมือนหาประโยชน์ไม่ค่อยได้น่ะค่ะ ...

นี่เลยเป็นสาเหตุว่าทำไม ถึงได้เขียนเกี่ยวกับหนังสือแบบรวมๆ เอา

ที่สำคัญคือ เป็นคนอ่านแล้วลืมง่ายมากๆ เลยค่ะ
อ่านแล้วอ่านอีกได้สบายเลยแบบว่าซื้อหนังสือมา
อ่านซ้ำได้เรื่อยๆ เพราะว่ามักลืมรายละเอียดบางอย่างไป
แบบง่ายๆ ค่ะพี่ ( แย่จัง)

โดย: JewNid

วันที่: 2 พฤษภาคม 2556 เวลา:17:11:40 น.

อันนี้ชอบ ๆ ครับ เจ๋ง แต่ละคน สุดยอดทัง้นั้น

โดย: untalai

วันที่: 7 พฤษภาคม 2556 เวลา:19:08:43 น.

I was suggested this website by my cousin. I am not sure whether this post is written by him as no one else know such detailed about my difficulty. You are amazing! Thanks!
Mulberry Messenger bag //www.wooden-plantation-shutters-bath-somerset.co.uk/

โดย: Mulberry Messenger bag IP: 94.23.252.21 วันที่: 2 สิงหาคม 2557 เวลา:8:38:00 น.

แม่ไก่

Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]

**หลังไมค์เจ้า**

Cute Clock Click!

เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย

รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล

Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒

Group Blog

All Blogs

Friends' blogs

[Add แม่ไก่'s blog to your web]

Links

BlogGang.com