'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
เกมลูกแก้ว – เกมแห่งชีวิต

"เกมลูกแก้ว" – เกมแห่งชีวิต
( Das Glasperlenspiel – The Glass Bead Game )
ผู้เขียน : เฮอร์มานน์ เฮสเส
ผู้แปล : สดใส



(ขออนุญาตเอาของเก่ามาเล่าใหม่ เคยรีวิวเล่มนี้ลงในกระทู้เมื่อนานมาแล้วววว...)

นิยายเรื่องนี้เป็นนวนิยายเชิงจิตวิเคราะห์ ความยืดยาวของเนื้อเรื่องทั้งหมดทั้งมวลล้วนแล้วแต่บอกเล่าถึงความซับซ้อนแห่งจิตใจมนุษย์ ผ่านประวัติชีวิต และพัฒนาการของตัวเอกของเรื่อง คือ โยเซฟ คเนชท์ ผู้ที่ถูกคัดเลือกให้เข้ารับการฝึกฝนบ่มเพาะในสำนักชั้นนำแห่งคาสทาเลีย ดินแดนสมมติที่ผู้ประพันธ์ได้จำลองขึ้นให้เป็นดินแดนในอุดมคติ ซึ่งผู้คนในดินแดนแห่งนี้ล้วนแต่เป็นบุคคลระดับหัวกะทิ เป็นชนชั้นปัญญาชน ซึ่งฝักใฝ่ในการศึกษา คิดค้น เกมลูกแก้ว อันเป็นเกมที่รวบรวมศาสตร์และศิลป์แขนงต่าง ๆ ไว้ด้วยกัน โดยเฉพาะคณิตศาสตร์และคีตศิลป์(ดนตรี)

โยเซฟ คเนชท์ได้รับคัดเลือกโดยนายแห่งดนตรี ให้เข้ารับการศึกษาในสำนักนี้ตั้งแต่วัยเยาว์ และเขาก็ได้ทุ่มเทให้กับการฝึกฝนเคี่ยวกรำตนเองภายใต้กรอบกฏแห่งสำนัก ผ่านความสับสนขัดแย้ง ผ่านวันและวัยจนเติบใหญ่ขึ้น เมื่อวันหนึ่ง “นายแห่งเกมลูกแก้ว” ได้เสียชีวิตลง คเนชท์ก็ ’ถูก’ เลือกให้เป็นผู้สืบทอดตำแหน่ง ซึ่งเขาได้อุทิศตนให้กับตำแหน่งและทำหน้าที่อย่างสมบูรณ์เป็นเวลาร่วมสิบปี แล้ววันหนึ่งเขาก็ค้นพบว่านี่ไม่ใช่สัจจะแห่งชีวิตที่เขาปรารถนา เขาต้องการชีวิตที่เป็นอิสระอย่างแท้จริง เขาจึงลาออกจากตำแหน่งและไปจากสิขมณฑล
ท้ายที่สุดไม่มีใครรู้ว่า เขาได้พบกับอิสรภาพที่แท้จริงที่เขาแสวงหาหรือไม่ เพราะเขาได้เสียชีวิตลงเสียก่อน โดยการจมน้ำตายในทะเลสาบแห่งหนึ่ง

ในเมื่อเรื่องราวประวัติชีวิตของโยเซฟ คเนชท์ ได้ถูกถ่ายทอดโดยบุคคลที่สาม (พูดถึงตอนนี้ ด้วยความสามารถในการ ’สื่อ‘ สารของเฮอร์มานน์ เฮสเส ผู้อ่านจะรู้สึกคล้อยตามและเชื่ออย่างจริงจังว่า โยเซฟ คเนชท์ มีตัวตนจริง ตลอดจนถึงเชื่อว่าชุมชนแห่งเกมลูกแก้ว-คาสทาเลีย-นั้นมีอยู่จริง ) ผู้อ่านอาจจะไม่สามารถรับรู้ได้ถึงอารมณ์ ความรู้สึก รวมทั้งวิธีคิดของคเนชท์ได้อย่างลึกซึ้งเพียงพอ เฮสเสก็ได้นำเสนอออกมาในรูปแบบของบทกวี และเรื่องสั้น ว่าด้วยชีวิต (ในชาติต่าง ๆ ?) โดยอ้างว่าเป็นงานเขียนของโยเซฟ คเนชท์ (ในรูปแบบของเรื่องซ้อนเรื่อง)

ผู้อ่านที่เคยอ่านงานของเฮสเสจะพบว่า ”เกมลูกแก้ว” เป็นที่สุดของนิยายที่ว่าด้วยการแสวงหาชีวิตด้านในของมนุษย์ของเขา เรียกได้ว่า เป็นศูนย์รวมของหลากหลายชีวิตที่เขาเคยนำเสนอผ่านไป เราอาจจะพบเอมิล ซินแคลร์ (จาก “เดเมี่ยน”)ในบางบทบางตอน อาจจะพบกับสิทธารถะ ในบางจังหวะชีวิตของคเนชท์ หรืออาจจะพบแฮร์รี่ เฮอลเล่อร์ (จาก “สเต็ปเปนวูลฟ์”) และนาร์ซิสซัสกับโกลด์มุนด์ในบางแง่บางมุม ฯลฯ

หนังสือจะแบ่งออกเป็นสี่ส่วนด้วยกัน ส่วนแรกจะบอกเล่าถึงความเป็นมาแห่ง"เกมลูกแก้ว" (ซึ่งส่วนนี้เป็นส่วนที่อ่านยากที่สุด ที่อ่านแล้ววาง ๆ ก็เนื่องด้วยส่วนนี้แหละค่ะ) ส่วนที่สองจะเป็นเรื่องราวประวัติชีวิตของตัวเอกของเรื่อง คือโยเซฟ คเนชท์ ส่วนที่สามเป็นบทกวีและเรื่องสั้น ผลงานเขียนของคเนชท์ (ส่วนตัวเลือกอ่านเรื่องสั้นก่อนแล้วถึงค่อยย้อนกลับมาอ่านประวัติชีวิตของเขา) ส่วนท้ายเล่มจะเป็นเรื่องราวชีวิตของผู้ประพันธ์ คือเฮอร์มานน์ เฮสเสเอง ซึ่งรวบรวมและเรียบเรียงโดย ทิโมธี เลียรี่ (Timothy Leary) ผู้นำขบวนการบุปผาชนแห่งทศวรรษ 1960

และนี่คือบางส่วนจากคำนำ โดย สกุล บุณยทัต

...”เฮอร์มานน์ เฮสเส” ได้นำเสนอศรัทธาแห่งการมีชีวิตอยู่ ด้วยประสบการณ์แห่งการใช้ปัญญาผ่านปริศนาแห่ง"เกมลูกแก้ว” นวนิยายที่รังสรรค์ขึ้นจากโครงสร้างแห่งเจตนารมณ์ของโลกอันไร้ขอบเขต โลกอันเป็นประเพณีนิยม....โลกอันเป็นวัฒนธรรมที่สืบช่วงตอนกันมาเป็นเวลายาวนาน...เนื้อหาของ”เกมลูกแก้ว”ถูกจัดวางให้เป็นเสมือนภาวะแห่งการวิ่งสวนทางกับกฎเกณฑ์ที่อุบัติขึ้นท่ามกลางที่มาที่ไปที่ไม่รู้จบ ขณะที่โลกเคลื่อนไหวไปทั้งด้วยความรู้แท้ที่ถูกต้องเที่ยงตรง... ความรู้เทียมที่ถูกต้อง แต่ไม่เที่ยง และความรู้เท็จที่ทั้งไม่ถูกต้องและเที่ยงตรง...
..................
โดยภาพรวม “เกมลูกแก้ว” ให้ภาพด้านลึกที่มีมิติเกินกว่าจินตนาการจะกำหนดได้ จะเห็นได้จากการที่...ชีวิตของมนุษย์สามารถคาดหวังด้วยอำนาจแห่งการใส่ใจต่อสภาวะรอบข้าง ...ซึ่งเมื่อ”เกมลูกแก้ว” เริ่มดำเนิน บทบาทชีวิตของผู้เล่นเกมนี้ก็จะไม่ได้เป็นเยี่ยงกาฝากที่ไร้ค่า...ผู้เล่นเกมนี้ทุกคนจึงจำต้องมีสมาธิ...ถามคำถามกับหัวใจ...ใคร่ครวญถึงความเป็นไปแห่งศาสตร์แขนงต่าง ๆ ...ตลอดจนต้องพยายามหาข้อประจักษ์ให้ได้ว่า ระหว่างศรัทธา กับเหตุผลขณะหนึ่งแห่งการแสวงหาความไพบูลย์ของการดำรงอยู่...แท้จริงอะไรคือแรงดลใจของชีวิต...
คำถามทุก ๆ คำถาม ณ ที่นี้ล้วนนำไปสู่คำตอบที่สามารถสร้างชีวิตชีวาให้กับทุก ๆ คน โดยเฉพาะกับผู้ที่ท้อแท้สิ้นหวังและปราศจากความปรารถนาในการแสวงหา...เพราะนี่คือ..." หนทางอันถูกต้องสู่นำพุแห่งชีวิตที่แท้จริง”


เป็นหนังสือที่ตัวเองต้องบันทึกไว้ว่า…ใช้เวลาอ่านนานที่สุดเล่มหนึ่งในประวัติการณ์การอ่านหนังสือทีเดียว

ก็ชอบนะ เป็นการตีแผ่ถึงธรรมชาติ(อันซ้อนซับ)ของมนุษย์ได้อย่างแยบยล ซึ่งทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับผู้อ่านในแต่ละระดับความนึกคิดจะตีความ”สาร” และ “สัญลักษณ์” ที่ผู้ประพันธ์ต้องการจะสื่อ

ส่วนตัวมีที่ประทับใจอยู่หลายบทหลายตอน แต่ที่ชอบมาก ๆ มีอยู่บทหนึ่งที่บอกว่า… มนุษย์ยอมจำนนต่อความทุกข์ หรือไม่ก็เพียงหาทางหลบหลีกจากความทุกข์อย่างฉาบฉวยมากกว่าที่จะยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อให้หลุดพ้นจากความทุกข์นั้น…ทั้งนี้เพราะความคิดเช่นนี้สอดคล้องกับความเชื่อส่วนตัวตัวของตัวเองกระมัง... ที่ว่า...'ชีวิตต้องเปลี่ยนแปลงจากภายใน’









Create Date : 28 กันยายน 2550
Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2551 16:18:40 น. 7 comments
Counter : 4340 Pageviews.

 
เจิมคะ
แม่ไก่หนังสือน่าอ่านมากเลย
ยืมมั่งได้เปล่า


โดย: botanichuman วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:10:44:33 น.  

 
คุณแม่ไก่ขา วันนี้โมกซื้อมาค่ะ ไม่คิดว่าบังเอิญเป็นเล่มที่

คุณแม่ไก่ชวนอ่าน อิ อิ อิ ดีใจจังได้ลอกเลียนแบบ

จบแล้วเดี๋ยวมาเล่าให้ฟังชอบตรงไหนค่ะ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:15:34:31 น.  

 
เข้าคิวรออ่านครับ เกรงจะหนักไปหน่อยแต่ต้องหาจังหวะอ่านให้ได้ครับ


โดย: Zhivago วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:20:49:14 น.  

 
^
^
คุณทิวาฯเจ้าขา ภาพดอยแม่สะลองสวยมาก ๆ แต่ขนาดมันใหญ่ไปนิด แม่ไก่ขออนุญาตก๊อปลงมาใส่ข้างล่างนะคะ




โดย: แม่ไก่ วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:51:17 น.  

 


โดย: เต่าตัวลาย วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:32:47 น.  

 
ิ่อ่านแล้ว
คิดถึง
เพื่อนร่วมเดินทางในท่องตะวันออก
คิดถึง
คนพายเรือในสิทธารถะ
คิดถึง
หนังสือที่มีข้อความ"สำหรับคนบ้าทเท่านั้น"
คิดถึงนาร์ซิสซัสกับโกลด์มุล


โดย: ekky@mail วันที่: 23 มีนาคม 2551 เวลา:1:42:03 น.  

 
เล่มนี้หนาสุดๆ อ่อนใจค่ะอ่านไปได้ไม่กี่หน้า ขอเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นก่อน อยากอ่านก็อยากนะคะ แต่ "ใจ๋บ่อตั้งปอ"

เห็นคุณก๋าเขาอ่าน สิทธารถะ ก็เอามั่ง แต่กำลังเบียดแทรก กับ "จินตนาการไม่รู้จบ" อยู่ตอนนี้ แต่เอาน่ะ เล่มหลังบางกว่าตั้งเยอะ

สวัสดีตอนบ่ายๆ ค่ะคุณแม่ไก่


โดย: PhueJa วันที่: 26 มกราคม 2554 เวลา:16:38:14 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.