Bloggang.com : แม่ไก่ - เด็กสาวจากดาวใส ~ Stargirl By Jerry Spinelli (แปลโดย จิระนันท์ พิตรปรีชา)

เพิ่งอ่านเล่มนี้จบไม่นานนี้เหมือนกันค่ะ
หลังจากซื้อมาดองไว้นานมาก

อ่านแล้วก็ชอบแนวคิดที่แหวกแนว
ทำให้ฉุกคิดถึงอะไรหลายๆ อย่างของสตาร์เกิร์ลเหมือนกันนะคะ

แต่ในตอนท้ายของเรื่อง สรุปได้ไม่ลงตัวเท่าไหร่ในความเห็นของตัวเอง
เพราะแม้ว่าสตาร์เกิร์ลจะสามารถมองเห็นความเคลื่อนไหวในใจตัวเอง
และแง่มุมหลายมุมที่คนทั่วไปมองไม่เห็น มีแต่ความคิดเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อคนอื่น ซึ่งหาได้ยาก น่าชื่นชมจริงๆ
แต่เธอขาดสิ่งสำคัญที่จะทำให้ตัวเองดำเนินชีวิตได้อย่างมีสุข
และ พอดี กับความอิสระทางใจของตนเองและสังคมรอบข้าง
นั่นก็คือ เธอเห็นใจตัวเองแล้ว รู้ว่าสามารถหาความสุข และสร้างความสุขได้จากที่ไหน อย่างข้อความที่ว่า

'...เธอหัวเราะโดยไม่มีเรื่องขำ เธอเต้นระบำโดยไม่มีเสียงดนตรี
เธอไม่มีเพื่อน แต่เธอก็ทำตัวเป็นเพื่อนจี๋จ๋ากับทุกคนในโรงเรียน...'

แต่เธอขาดสิ่งสำคัญก็คือ เธอลืมสังเกตไปว่า คนอื่นๆ รู้สึกอย่างไร ต่อการกระทำของเธอ เธอหวังจะให้ทุกคนมีความสุข แต่...เขามีความสุขจริงๆ หรือเปล่า

เมื่อขาดสิ่งนี้ และเธอนึกอยากทำอะไรก็ทำโดยไม่เกรงผลกระทบ
ผลก็คือ คนอื่นๆ เห็นว่าเธอแปลกประหลาดเกินไป ไม่สามารถยอมรับได้ หรือยอมรับได้ยาก

และนั่นก็กลับนำพาความทุกข์มาสู่ตัวเองได้เหมือนกัน

เรื่องนี้จึง เกือบดีมาก ในความรู้สึกส่วนตัวนะคะ
จบอย่างซึ้งใจ แต่ยังขาดอะไรบางอย่างไปในความรู้สึกค่ะ