ตอนที่ 6 กว่าจะมาเป็น มาดามฟราย (Flying to Thailand) ตอนที่ 6 กว่าจะมาเป็น มาดามฟราย (Flying to Thailand) มาดามเล่าข้ามไปหลายช็อทเลย....หลังจากที่เขาขอแต่งงานมาดามก็เช็คเค้าหลายเรื่อง รวมทั้งเรื่องสูบบุหรี่ ที่เป็นปัญหาใหญ่สำหรับมาดาม เพราะมาดามเป็นมนุษย์แพ้ควันบุหรี่อย่างสาหัสสากรร ไม่สามารถหายใจออก อาจถึงตาย...รวมถึงแพ้กลิ่นสารเคมีแทบทุกชนิด (แม้แต่น้ำยาเช็ดกระจก มาดามยังไม่อนุญาตให้ซื้อมาให้แม่บ้านที่ออฟฟิศใช้ขนาดนั้นเลย) คีธเขียนมาบอกเล่าพฤติกรรมการสูบบุหรี่ ว่ามากน้อยแค่ไหน สรุปว่าเลิกไม่ได้หรอกแต่จะประนีประนอมกับมาดามว่า ถ้ามาอยู่เมืองไทย จะสูบนอกบ้านพร้อมขอซดกาแฟเช้า 3 ถ้วย แต่ถ้าอยู่เมกาเขาขอสูบแค่ในบ้านคือห้องทำงาน และจะปิดประตูตลอดเวลาเปิดหน้าต่างนิดหน่อยระบายควัน หรือไม่ก็ติดพัดลมดูดอากาศเพิ่ม..... กรณีที่กำลังขับรถก็รับปากว่าจะไม่สูบแต่ถ้าพักรถเมื่อไหร่ขอลงไปสูบหน่อย....กรณีไปกินข้าวห้องอาหารแม้ว่าสถานที่จะจัดที่สูบบุหรี่ไว้ให้เค้าก็จะไม่สูบเช่นกัน จนกว่าจะกินอาหารเสร็จแล้วจะออกมาสูบข้างนอก เค้าบอกเนี่ยเป็นเพียงบางส่วนที่เค้าได้ประนีประนอมเพื่อที่ไม่ต้องการเสียมาดามไป.....มาดามก็ฟังๆ และคิดว่า โอ้ว...แผนนี้ถ้าทำได้จริงก็น่าจะพอรับได้...และมาดามก็กำลังคิดถึงสมุนไพรเลิกบุหรี่ คิดว่าจะช่วยได้! จากนั้นก็ถามเกี่ยวกับมีแผนระยะสั้นที่เขามีเป็นไง....เค้าว่า...หลังแต่งงาน-ฮันนีมูน เขาต้องรีบกลับเมกาเลยเพื่อจัดทำเอกสารยื่นขอ K-3 Visa น่าจะใช้เวลา 3-4 เดือน(แต่มาดามค้นข้อมูลแล้ว ไม่ค่อยมีคนไทยได้วีซ่าประเภทนี้มาหลายปีและคนที่โพสต์มีแต่คนได้ CR-Visa ซึ่งแต่และเคสก็ใช้ระยะเวลามากน้อยแตกต่างกันบางเคสนานถึง 8 เดือน กว่าจะได้ใช้ชีวิตด้วยกัน สามีต้องบินไปบินมา) ในตอนนั้นมาดามคิดว่าเค้าอาจไม่พร้อมให้เราเดินทางไปพร้อมกันทันทีหลังแต่งอาจเพราะเรื่องงบประมาณการเดินทาง เช่นกรณีไปพร้อมกันแบบนักท่องเที่ยวมาดามคิดว่าน่าจะได้แค่สามเดือนก็ต้องกลับมาเพื่อรับการสัมภาษณ์วีซ่าที่จะยื่นไป....แบบนี้ก็สิ้นเปลืองตั๋วเครื่องบินเปล่า ๆ รอแค่สามสี่เดือนก็น่าจะโอเค และยังจะได้มีเวลา จัดการเรื่อง กิจการ บ้านช่อง รถราสมบัติพัสถานบรรดามีให้เป็นที่เรียบร้อย....คิดแค่นี้ สำหรับแผนอยู่เมืองไทย ปีละ 6 เดือน และต้องบินกลับไปเมกากันเพื่อดำเนินเรื่องภาษีเงินได้ประจำปีทุกๆ เมษายน...เค้าก็บอกแม่เค้ายังฟิตปั๋งที่จะมาดูแลบ้านเค้าให้ แม่อยู่ไม่ไกลนักขับรถ 10-15 นาที...พ่อแม่อยู่ในเมือง พี่คีธอยู่นอกเมือง หรือที่เรียกว่า Suburb มีป่ารอบ ๆ มาดามเห็น 2 รูปที่ส่งมาให้ดูมีต้นไม้เขียวหลังบ้านมาดามบอกชอบเลยเพราะตัวเค้าชอบดูนกเลยขายหลังในเมือง แล้วมาซื้อหลังนี้ได้ครึ่งปีในห้องทำงานตั้งกล้องไว้ดูนก ข้างบ้านมีลำห้วยต้นไม้ นกมาอยู่เยอะว่างั้นเถอะพักหลังเค้าเลยไม่ค่อยได้ไปดูนกที่เขตอนุรักษ์ 2-3 แห่งในเมืองที่เค้าอยู่ (อูยส์สสส...เข้าแก๊ปๆ มาดามชอบ ๆ ธรรมชาติล้วน ๆ) แผนของพี่เค้ายังพูดไปถึงว่าเมื่อเค้าตายสมบัติเค้าก็จะเป็นของมาดามแต่เพียงผู้เดียวเพราะเขาไม่มีลูกเมียก็หย่ากันไปตั้งสามสิบกว่าปีก่อน.....(แอบตาลุกแว่บนึง!) ส่วนหลังจากนั้นถ้ามาดามอยากอยู่ที่เมกาต่อก็แล้วแต่ ก็ดูแลหุ้นทั้งหมดที่มีต่อไปหรือขายสมบัติแล้วกลับเมืองไทยไปใช้ชีวิตที่ไร่อย่างที่ปรารถนาพร้อมเงินอีกก้อนหนึ่งที่จะเพียงพอที่จะให้มาดามใช้ชีวิตอยู่ต่อไปโดยไม่ต้องทำงานอะไรหรืออยากทำโฮมสเตย์ก็ได้ตามที่อยาก...(โอว...นี่ไม่ใช่แผนระยะสั้นตามที่ถามแล้ว แผนนี้วางไว้ยาวไกลไปจนตอนชีวิตอวสานเลยทีเดียว) สรุปว่าถ้ามาดามตกร่องปล่องชิ้นกะเค้ามาดามก็ไม่ต้องทำมาหากินไร ผ้าก็ไม่ต้องรีด จานก็ไม่ต้องล้าง อยู่บ้านกันสองคนตายาย กินนอกบ้านในบางครั้งไปดูนกบ้าง ทำกิจกรรมทางสังคมบ้าง...ไปเที่ยวที่ต่าง ๆ ที่เขาวางแผนจะกลับไปเยือนเยอรมันถิ่นที่เค้าเคยไปทำงานให้กองทัพอยู่สองสามปีในวัยหนุ่มและเนเธอร์แลนด์ที่เค้าก็เคยไปสำมะเลเทเมาอยู่หนึ่งปีไม่ทำงานทำการเพื่อต้องซื้อตั๋วเครื่องให้บินกลับ....(แอบมีช่วงมืดของชีวิต!) งานแต่งถูกกำหนดไว้ 23 พฤศจิกา จากนั้นจะไปฮันนีมูนเกาะช้างพร้อมฉลองวันเกิดของมาดามที่นั่น...หลังจากกลับจากเกาะช้างมาดามกะจะพาเค้าเที่ยววันเว้นวัน ก่อนที่เค้าจะเดินทางกลับในคืนวันที่ 7 ธันวาคม..แต่วันเวลาดูเหมือนจะผ่านไปอย่างเชื่องช้าจาก มิถุนา..กรกฎา...สิงหา...กันยา...เราสองคนพูดเหมือนกันว่ามันทำไมช้าเช่นนี้ คิดถึงกันเหลือเกินแม้จะนั่งคุยกันทุกวัน....เค้าถามว่ามาดามแจกการ์ดเชิญไปยัง...มาดามบอกยังจะรอจนกว่าจะถึงกลางเดือนตุลาถึงจะแจก เค้าถามว่าทำไมต้องรอนานปานนั้น...คำตอบของมาดามคือ “ก็ไม่มั่นใจว่าคุณจะมาจริงรึเปล่าน่ะซิ” เขาบอกล้านเปอร์เซ็นต์จองไฟล์ไว้แล้วเดี๋ยวส่งมาให้ดู.... ตอนนั้นมาดามยังไม่แพร่งพรายเรื่องจะแต่งงานให้ใครฟังเพราะไม่แน่ใจยกเว้นคริสลูกสาว ด้วยเพราะชีกำลังจะเดินทางไปสวีเดน มาดามเลยต้องบอกเพื่อขอให้ชีพามาดามไปดูชุดและลอง ที่ Wedding Studio แถวรามคำแหง ก่อนที่ชีจะบิน....จนกระทั่งต้นเดือนตุลา มาดามจึงตัดสินใจบอกพี่สาวสองคน และน้องสาวอีกคน...ไม่มีใครเชื่อว่าคีธจะบินมาแต่งงานจริง (เหตุผลมีอยูว่า เพราะมาดามเคยพลาดมาแล้วครั้งหนึ่งปีก่อนเดชะบุญตอนนั้นไม่ได้บอกใครนอกจากคนในครอบครัว)....พอย่างเข้าตุลาคม ดูวัน-เวลามันช่างผ่านไปเร็วผิดปกติ อะไร ๆ ที่เตรียมไว้บางอย่างก็ยังไม่เรียบร้อย 19 ตุลาคม2014 แจกการ์ดออนไลน์ ช้ากว่ากำหนดนิดหน่อย เริ่มด้วยการ ประกาศแต่งผ่านเฟสบุคทั้งของคีธ และมาดามเอง จริง ๆ มาดามมีเพื่อนในเฟสฯ แค่สี่ห้าคน เพราะเพิ่งมี Account ไม่ถึงเดือน (ไม่เคยสนใจไง) และ โพสต์บน Line อย่างไม่เป็นทางการไปก่อนเพราะมีเพื่อนที่ทำงานเก่า ๆ ที่นั่น เกือบ 20 คน.... พอโพสต์บนTimeline ไปประเดี๋ยวเดียว ไลน์แทบระเบิดระเบ่อ...เด็ก ๆที่ทำงานเก่าส่งข้อความกันมาไม่ขาดตอน บางคนก็เสนอตัวจะมาช่วยงานถ้ามีไรให้ช่วยจะลางานมาเลย...จริง ๆ แขกของมาดามมีไม่กี่คนหรอกมีเพื่อนนักเรียน 5 คนที่ทำงานสุดท้ายที่ลาออกมามีอีก 15 คน ที่เก่าแก่กว่านั้นอีกสองบริษัท 6 คน อ้อ..อีก 4 คนจากบริษัทที่มาดามรับจ็อบเป็นที่ปรึกษาระบบฯ...ส่วนที่เหลือก็เป็นคนในหมู่บ้านซึ่งเป็นลูกค้าที่สนิท 4-5 คน และพระญาติพระวงศ์ สิริรวมหลงโจ้งได้ 50 คน..ที่แจกการ์ดไป โดยส่งไปรษณีย์สำหรับคนอยู่จังหวัดอื่นส่วนที่ทำงานเก่าก็เรียกลูกน้องเก่าให้มันมารับเอาไปช่วยแจก(มาดามยังมีอิทธิพลอยู่นะขอบอก 55!!)....มาดามรู้เลยว่าหลายคนเฝ้ารอคอยอย่างใจจดใจจ่อเพื่อจะดูว่ามาดามจะได้แต่งงานจริงหรือเปล่า... หันมาเรื่องต้องจองที่พักให้คีธ...มาดามเลือกที่ใกล้บ้านตัวเองเพราะสะดวกที่จะแวะรับ-ส่ง ไม่เอาหรู แค่พออยู่ได้..ตกลงจอง อู่ทองแมนชั่น เช่าเป็นรายสัปดาห์ถูกกว่ารายวันมากมาย...มาดามกะให้คีธพักที่นั่นจนถึงวันแต่งแล้วค่อยย้ายเข้าบ้านมาดาม เหตุผลมีอยู่ว่า “กลัวคนนินทา”....เจ้าหน้าที่ของแมนชั่นก็แสนดี ให้มาดามจองโดยไม่ต้องวางเงินมัดจำหนึ่งพันบาทล่วงหน้าแถมให้กุญแจมาถือไว้เลยอยากเข้าพักเวลาไหนก็เชิญตามบาย....มันมีสาเหตุอีกน่ะแหละ....ครือว่า เราคุยกันทางโทรศัพท์ก่อนนั้นหนึ่งเดือนซึ่งเป็นครั้งแรกที่เช็คราคาและรายละเอียดเงื่อนไขต่าง ๆ....คุยไปคุยมาเธอบอกว่าพี่สาวของเธอกำลังหาคู่ และตอนนี้ได้รับอีเมล์จากฝรั่งชาติหนึ่งอยู่บนเว็บไทยเลิฟฯมาดามเลยให้คำแนะนำไปเยอะ และบอกด้วยว่าแบบไหนอย่าไปยุ่ง...แล้วก็จริงดังว่าเพราะวันนึงเธอก็โทรมาแจ้งข่าว“โห..พี่คะ เป็นจริงอย่างที่พี่พูดเลย...สุดท้ายมันขอเงินพี่สาวหนูโดยอ้างแบบที่พี่ว่าเด๊ะนี่ถ้าหนูไม่ได้คุยกับพี่วันนั้น พี่สาวเชื่อมันแน่ ๆ” เรื่องสถานที่แต่งงาน ตอนแรกเลือก Siam Colonial ของ Siam House Group เป็นสไตล์วังเก่า 150 ปี ย่านราชดำเนิน แต่อ่านโพสต์ของคนอื่นแล้วว่า อากาศมันร้อน ที่จอดรถไกล ต้องใช้รถของสถานที่วิ่งรับ-ส่งส่วนวันที่ยังว่างและฤกษ์มงคล เป็นวันธรรมดา มาดามคิดทบทวนร้อยตลบสุดท้ายเปลี่ยนใจ ต้องจัดวันหยุดไม่งั้นอาจไม่ใครมาร่วมงาน เลยขอย้ายไป ที่ Vicentza ซึ่งก็ดูดีมีชาติตระกูลพอควร สถานที่โอ่โถงที่จอดรถมากมาย การไป-มาสะดวกแม้จะไกลไปบ้างที่สำคัญได้วันมงคลที่เป็นวันอาทิตย์ที่ 23 พ.ย. 2014...เลือกสีธีมงาน อาหาร ชุดขันหมากเอก ป้ายชื่อบ่าว-สาว ...ส่วนดอกไม้คิดว่าจะจัดเอง ของสด ๆ มันแพงระเบิดระเบ่อ เสียดายทรัพย์ เสร็จงานเขาก็โยนมันทิ้งมาดามกะจะซื้อดอกไม้ประดิษฐ์ที่ดูเหมือนจริง เสร็จงานมาดามยังใช้ตกแต่งบ้านได้ ว่ากันตั้งแต่หน้าบ้านยันหัวกะได ไปจนถึงห้องนอนยังได้ แบ่งไปที่เมกายังได้.....ตอนนี้ทุกอย่างพร้อม 9 พฤศจิกายน 2014 รอรับว่าที่เจ้าบ่าวที่สนามบินสุวรรณภูมิ คีธออกเดินทางจากเมกาในวันที่ 7 พ.ย. โดยมีแผนออกจากบ้านนั่งรถแวนสองชั่วโมงไปที่สนามบิน St. Louis เพื่อบินไปที่ ชิคาโก้ จากนั้นจะต่อเครื่องไปเกาหลี แล้วมาไทย...จะถึงเมืองไทย คืนวันที่ 9 พ.ย. กำหนดการเครื่องลง 21.45 น มาดามขับรถแวะไปรับลูกที่บ้านพี่สาวที่อยู่ใกล้ๆ สนามบิน นั่งคุยรอเวลาพักนึง พอสองทุ่มสี่สิบห้าก็ออกมาขับรถแค่สิบนาทีถึงแอร์พอร์ตประมาณสามทุ่ม ยืนรอดักตรงทางออก....ผู้คนมากมายก่ายกองมายืนรอตลอดแนวรั้วกั้นทางเดินบ้างก็ชูป้ายชื่อ มาดามคิดในใจว่าจะสามารถจำเค้าได้มั๊ยน้อ... 30นาทีหลังเครื่องลง (เราเช็คได้ที่บอร์ดว่าลงตอนกี่โมง เร็วหรือช้ากว่ากำหนด) ก็ยังไม่เห็นวี่แววคริสบอก ลงเครื่องแล้วต้องมารอรับกระเป๋าแต่คงไม่นาน จากนั้นต้องไปผ่าน ตม.ตรวจ นี่อาจจะนานหน่อยแต่ไม่ควรเกิน 45 นาที...มาดามเริ่มกระวนกระวายหลังจาก 45 นาทีผ่านไป คริสไปที่เค้าน์เตอร์ของแอร์พอร์ตขอเช็คชื่อผู้ที่มากับเที่ยวบินนั้น...แต่เจ้าหน้าที่ว่าเช็คไม่ได้เพราะปัจจุบันมันถูกยกเลิกไปแล้ว...เค้าแนะนำให้ลงชื่อเพื่อขอพิมพ์ป้ายชื่อคนที่เรามารับแต่คริสไม่เอา (เพราะมาดามไม่ได้เตรียม ไม่คิดว่าจำเป็นต้องใช้)แต่ก็มีคนที่มารอข้าง ๆ ใจดี ยื่นกระดาษเอสี่ให้แผ่นหนึ่ง...เราชูป้าย รอ ตรงนั้นตรงนี้ ทุกที่ ๆ คิดว่าคีธจะสังเกตเห็นเราสองคน...           ผ่านไปชั่วโมงครึ่ง....ทนไม่ไหว คิด ๆๆ อ้อลองโทรเช็ค..มีเบอร์เค้าอยู่ในเครื่อง...มาดามเอาเบอร์ให้คริสลองโทร...แต่ก็ไม่ติด...มีทางไหนอีก...อ้อ! อีเมล์ ๆ ๆ ...เปิดดูแอดเดรสเค้าแล้วบอกครีสพิมพ์ตาม "ส่งอีเมล์ไปถามว่ายูอยู่ไหนเรารออยู่ที่แอร์พอร์ต ตรงนั้น"...เรื่องของเรื่องเพราะมาดามไม่ได้ใช้อินเตอร์เนทบนมือถือใช้แต่วายฟายที่บ้าน พอออกนอกบ้าน ไลน์ก็บอดสนิท...ในที่สุดมาดามคิดได้ว่างั้นฉันต้องซื้อแพ็คเก็จตอนนี้เลย...ใช้เวลาไปกว่ายี่สิบนาที...โฮดูอะไร ๆ มันวุ่ยวายไปหมด กว่าจะได้พูดได้คุยกับ Customer service....ครั้นได้สัญญาณอินเตอร์เน็ท...เสียงแรกที่ดังขึ้นคือไลน์น่ะเองมาดามเบิ่งตาดู...พระเจ้าช่วย!... จากคีธ ตอน 20.00 น (ณ เวลานั้นมาดามกำลังนั่งอยู่ที่บ้านพี่สาวรอลูกแต่งตัวเพื่อมาที่แอร์พอร์ต)“ผมหวังว่าคุณจะไม่ได้อยู่ที่สนามบินตอนนี้เหตุผลอย่างที่บอกในอีเมล์.... รักคุณ” มาดามรีบจิ้มที่เมล์...แต่ทว่าไม่มีอีเมล์จากคีธแม้แต่ฉบับเดียว...ตรวจดูในสแปม ก็ไม่มี....เกิดอะไรขึ้นกันแน่??? ตอนนั้นสั่น..ไม่สามารถพิมพ์ไรได้ส่งมือถือให้คริส “ส่งไลน์ไปถามว่าตอนนี้เค้าอยู่ไหนเกิดไรขึ้นกันแน่ ไม่มีอีเมล์ที่ว่า”  รออึดใจใหญ่ ข้อความก็เข้ามา “ตอนนี้ผมอยู่ชิคาโก้...ผมจะไปถึงที่นั่น 10-Nov เวลาเดิมเที่ยวบินเดิม KE038 ...ผมต้องไปแล้วตอนนี้” คริสส่งข้อความตามไปอีก “เราจะรอยูอยู่ที่หน้าเค้าน์เตอร์ Tourism Authority next to AOT มองหาพวกเราที่นั่น” ....เงียบ...มาดามแค่คิดเอาเองว่าเค้าคงกำลังไปขึ้นเครื่อง ถ้าซื้อเน็ทช้าแค่ห้านาที คืนนั้นมาดามจะไม่มีวันได้รับรู้อะไรเลยสักติ๊ด และคงจะนอนตาค้างทั้งคืน...เฮ้อ! แม้จะโล่งอกแต่ยังฉงนสนเท่ไม่หายว่าจริงๆ ในอีเมล์เขียนมาว่าไร แล้วมันหายไปไหน ทำไมเค้าไม่บอกเหตุผลมาในไลน์ซะเลย??? เกิดอะไรขึ้นแน่     หลังจากส่งคริสกลับบ้าน มาดามถูกพี่สาวซักฟอกพักหนึ่ง ดูท่าทางชีไม่อยากจะเชื่อว่าพรุ่งนี้เค้าจะมาจริง...มาดามได้แต่พูดว่ารอดูก่อนอย่าด่วนสรุป แล้วก็ขับรถกลับบ้านตัวเองกว่าจะถึงก็เที่ยงคืนพอดี....พรุ่งนี้...รอแค่พรุ่งนี้...เราก็จะได้พบกัน...แล้วก็หลับไปโดยไม่คิดกังวล... คุณผู้ชมคะ คุณคิดว่า มาดามจะได้เจอว่าที่เจ้าบ่าวคีธหรือเปล่า? ตามมาค่ะ ตอนที่ 7 กว่าจะมาเป็น มาดามฟราย (Where Are You RightNow?) (ภาพ: คอลเลคชั่น Flowers ถ่ายเองโพสต์เองจ้ะ) ! คลิกไปอ่านเรื่องอื่น ๆ ของมาดาม ได้ที่นี่จ้า Ulefone Paris 4G Smartphone Android5.1-White  with Free Flip Cover and Tempered Glass Screen Protector มาพร้อมกับ ภาษาไทย ราคาเพียง 6,600 บาท ฟรี Shipping  คลิกชมสเปค และภาพเต็ม ๆ ที่นี่ Ulefone Paris เมื่อเปรียบมวยกับ iPhone S6   Create Date : 07 กันยายน 2558     2 comment Last Update : 7 ธันวาคม 2558 2:06:28 น.     Counter : 1484 Pageviews.   Share Tweet

ตอนที่ 5 กว่าจะมาเป็น มาดามฟราย (พบรัก@ FriendsFinder) ตอนที่ 5 กว่าจะมาเป็น มาดามฟราย (พบรัก@FriendsFinder) มาดามปิดฉากตัวเองที่ไทยเลิฟลิ้งค์ โดยไม่คิดจะกลับไปอีกแล้ว....ตะลอนทัวร์ไปสิงสู่ที่เว็บเล็กเว็บน้อยที่อุตส่าห์โผล่ขึ้นมาให้คลิกเข้าไปลองซึ่งนับรวม ๆ แล้วอยู่มา 7-8 เว็บ ได้เห็นไรเยอะพักหลังเสริมเกราะป้องกันตัวไว้อย่างหนา ขนาดเจอคนที่ทุกอย่างเข้าสเปค 100% แถมหน้าตาใช้ได้ พูดจากดีมีมารยาท ค่อนข้างไปทางโรแมนติกที่สำคัญมีความอดทนต่อวาจาก้าวร้าวของมาดามอย่างเหลือเชื่อแบบที่ไม่เคยเห็นคนแบบนี้มาก่อน มาอ้อนวอนขอคบด้วยมาดามก็บอกไปหน้าตาเฉยว่า ไม่เอาหรอก รู้นะว่ายูเป็นพวกสแกมเพราะยูออนไลน์ในเวลาที่ควรจะหลับจะนอน (เพราะมาดามแอบเห็นเขาออนไลน์ตลอดเวลาแม้แต่ในเวลาที่ต้องหลับต้องนอน.....กับผู้ชายคนนี้ก็มีเรื่องเล่านะแต่เอาไว้ทีหลังเหอะ) หนึ่งปีผ่านไปไวเหมือนโกหก...(จริง ๆ เรื่องราวมีเยอะกว่าที่เล่านะ นี่แค่คัด ๆ เอามา) ไม่ได้ไรติดไม้ติดมือมาเลยยย....คิดจะหยุดอีกแล้วแต่เพราะสันดานเป็นมนุษย์ที่ชอบการแข่งขัน...ไม่ชนะ ไม่เลิก...ให้มันรู้กันไปว่าในชาตินี้พระเจ้าไม่ได้สร้าง“ผู้ชาย” มาให้เป็นคู่กะมาดามจริง ๆ...จำต้องไปให้สุดทาง แล้วค่อยยอมแพ้ก็ได้...ที่คิดอย่างนี้เพราะดั้นไปเจอเว็บใหญ่อีกเว็บ FriendsFinder เป็นเว็บแม่ข่าย มีลูกข่ายอยู่หลายประเทศ เช่น จีน ญี่ปุ่น ฟิลิปปินส์ อิตาลี่ ฝรั่งเศส โอ้ย นับไม่ถ้วน...คึกคักมากมาย..แค่วันแรกลงโพรไฟล์ไปมีคนมาวิวหลายร้อย เรียกว่าหมดแรงคลิกดูพวกเขากลับเลยละ ได้แต่ข้าม ๆ ไปแค่อาทิตย์เดียวขึ้นไปสองพัน..(นี่เปรียบเทียบแค่กับตัวเองนะ ไม่เกี่ยวกับสาว ๆ คนอื่น) ส่วนอีเมล์รับเข้ากล่องมากลับไปนับตอนหลังมี 82 เมล์ มากสุดเป็นประวัติการณ์แน่นอนว่าในจำนวนนั้นมีพวกสแกมอยู่อย่างน้อย 90% อ่านแค่จั่วหัวก็รู้ทันที ส่วนที่เหลือไม่เข้าตากรรมการ (เหมือนเคย) มาดามอยู่ที่นี่ไม่ยอมเขียนหาใครไม่เสิร์ชหาใคร...แค่อยู่ ๆ ไป หันเหไปสนใจเรื่องอื่นฆ่าเวลา....ในเว็บนี้มีชุมชนคนเขียนบล็อกสารพัดแนว และกลุ่ม วันนั้นแว่บเข้าไปดู...อู้ยยย...ท่าทางจะหนุกหนาน ดูเหมือนพวกเค้าไม่สนใจใยดีเรื่องหาคู่....เอาละวะ ลองดูสักตั้งปักหลักเขียนไรเล่นอยู่แถวๆ นี้แหละ..... 18 มิถุนายน 2014 (ไม่ถึงเดือน) โพสต์บล็อกเรื่องน้องหมาแสนรักของเราไปได้ห้าตอน ในหนึ่งสัปดาห์ ก็ได้รับเมล์ฉบับหนึ่งผ่านเว็บไซต์ ส่งมาจากหนุ่มอเมริกัน.....จั่วหัวมาว่า....... I think you are a very attractive woman! “ผมคิดว่าคุณเป็นผู้หญิงที่ดึงดูดใจมากและผมอยากได้รับโอกาสทำความรู้จักคุณให้ดีขึ้นผมกำลังมองหาความสัมพันธ์ที่จริงจังกับความเป็นไปได้ที่จะแต่งงานกัน ผมได้อ่านการตอบคำถามต่างๆ ของคุณในโพรไฟล์ผมคิดว่าเราสองคนเข้าคู่กันได้ดี ผม กำลังจะแทรกโปรไฟล์ของผมมากับอีเมล์ฉบับนี้ด้วยหวังว่าคุณจะพบว่าผมน่าสนใจเพียงพอที่จะตอบกลับผมก็ชื่นชอบธรรมชาติมาก งานอดิเรกของผมคือการดูนก” อืม!...ค่อนข้างถ่อมเนื้อถ่อมตัว และไม่คาดหวังมากนัก แตกต่างจากคนอื่น ๆ ที่มักจะใช้คำว่า “กำลังตั้งตาคอยการตอบกลับจากคุณ (หรือรอที่จะได้ยินจากคุณ)” ที่ฟังพื้น ๆ ใคร ๆ ก็ใช้กัน .. ครั้นเมื่อคลิกเข้าไปอ่านโพรไฟล์ของเขา ๆ เขียนแนะนำตัวเองว่ามีอาชีพเทรดหุ้น เคยมีบ้านแบบเคลื่อนที่ไปไหน ๆได้แต่ได้ขายไปแล้ว และเพิ่งจะซื้อบ้านหลังใหม่ได้ปีนึง...ที่สำคัญเขายังเขียนบอกในสิ่งที่คนส่วนใหญ่มักจะไม่พูดถึง (แบบว่าอะไรก็ตามที่จะทำให้อีกฝ่ายไม่อยากเสี่ยง หรือเสียเวลายุ่งด้วย) “ผมถูกพิจารณาให้เป็นคนไร้ความสามารถ” อ่านมาถึงตรงนี้ก็ตกใจนึกเอาเองว่าไร้สมรรถนะทางเพศไปโน่น...แล้วจะมาหาคู่ทำไมหนอ....มาดามอ่านไปฉงนสนเท่ไปและก็ยิ้ม ๆ ..เอาไงหว่า...รูปร่างหน้าตาก็เหมือนคนแก่ ๆ ที่ไม่ทันสมัยแถมถ่ายในมุมสลัว ๆ ไม่ชัด ภาพก็ไกลเกิน...เอาน่า คนอื่น ๆ ทั้ง ๆที่เรารู้อยู่ว่าอาจเป็นพวก Scam เรายังรักษามารยาทตอบกลับแบบปฏิเสธชนิดนุ่มละมุนมามากต่อมาก พี่คนนี้ 61 ขวบ ก็ตอบเขาไปละกัน...คิดเช่นนั้นแล้วก็เริ่มพิมพ์อีเมล์ ตอบไปว่า “ก่อนอื่นต้องขอพูดว่าคุณเป็นคนน่าสนใจคนหนึ่งแต่ไม่น่าเชื่อว่าคุณกำลังมองหาใคร ตามความคิดของฉันใครก็ตามที่ไม่ตอบอีเมล์ถึงคนที่เขียนมาหานั่นเป็นความหยาบคาย และเห็นแก่ตัว” (ว่าเข้านั่น) “ฉันมักตอบอีเมล์ที่เขียนมาถึงเสมอแม้ว่าคำตอบส่วนใหญ่จะทำให้พวกเขาผิดหวังก็ตาม สำหรับคุณเพราะสัญลักษณ์ Verified ที่ประทับบนโพรไฟล์ของคุณ กับความกล้ากล้าที่จะบอกเกี่ยวกับ Disability ที่คุณมี ดังนั้นคุณจะได้รับโอกาสที่จะทำความรู้จักกับฉันและฉันเองก็จะฉวยโอกาสนี้เช่นเดียวกัน” และนั่นก็คือบทเริ่มต้นระหว่าง “เราสองคน” (Verified คือการที่สมาชิกสมัครใจส่งเอกสารเช่น พาสพอร์ต หรือ บัตรประจำตัวประชาชน ไปให้เว็บเพื่อตรวจสอบยืนยันบุคคลแล้วเว็บจะติดคำว่า Verified ไว้ที่โพรไฟล์นั้น...การทำเช่นนี้เพื่อสร้างความมั่นใจว่า คน ๆมีตัวตนอยู่จริง ไม่ใช่สแกมเมอร์) เราต่างก็เขียนเล่าเรื่องราวของตัวเองเพื่อให้รู้จักกันดียิ่งขึ้น ว่ากันตั้งแต่ตอนเป็นเด็กน้อยกันเลย (อย่างว่าอะนะคนแก่กับคนแก่เจอกันชอบรำลึกอดีต) เรียนไร ทำงานไรมาบ้าง แต่งานเมื่อไหร่ พบกันไงแล้วทำไมเลิกกัน ครอบครัว พ่อแม่พี่น้องอยู่กันไง เมืองที่อยู่ บ้านที่อยู่ เป็นไง and so on ..ส่วนมาดามก็เล่าเรื่องตัวเองที่ผ่านมา อะไรที่กำลังทำอยู่....และอนาคตจะทำอะไร....มีแผนยังไง... It makes me very sad! 25 มิถุนายน 2014 เพราะมาดามเล่าไปว่ามีแผนของตัวเองจะไปใช้ชีวิตเรียบง่ายในชนบทที่ไร่ที่มาดามซื้อเตรียมไว้แล้วแถมส่งภาพไปให้ดูด้วย...หนุ่มคีธได้ฟังเช่นนั้นก็พูดว่า “มันทำให้ผมเศร้าจัง...ที่เราสองคนไม่สามารถย้ายไปอยู่อีกประเทศหนึ่งได้แม้ว่าเราจะเพิ่งรู้จักกันแค่ระยะสั้น ๆ แต่ผมก็ แคร์คุณมากนะ ผมจะเขียนถึงคุณนานตราบเท่าที่ผมไม่ยังพบคนอื่น....ผมจะพยายามโน้มน้าวตัวเองให้ย้ายไปอยู่ประเทศอื่นแต่เนื่องจากอาชีพนักลงทุนหุ้น จำเป็นต้องมีถิ่นฐานอยู่ในอเมริกาเพราะเหตุผลทางบัญชีธนาคาร”  อ้าวไง๋พี่พูดเองเออเองเบ็ดเสร็จเช่นนี้เล่ามาดามไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าเขาจะเข้าใจผิด ....เลยต้องแก้ไขความเข้าใจใหม่...ว่า “การที่ฉันเล่าแผนการของอนาคตว่าจะไปใช้ชีวิตที่ไร่นั้นไม่ได้หมายความว่าฉันจะไม่ยอมย้ายไปอยู่ประเทศอื่น การที่ฉันพาตัวเองมาอยู่บนเว็บหาคู่แน่นอนว่าฉันได้เตรียมพร้อมสำหรับการย้ายถิ่นฐานไว้แล้ว และฉันวางแผนที่จะใช้ชีวิตอยู่ทั้งสองประเทศๆ ละ 6 เดือน เพราะคิดว่าอาจทนความหนาวไม่ไหว”....โอยยย...แค่นั้นแหละ หนุ่มเมกันถึงกับร้อง ฮูเร่ย์! “You have made me a very happy man!!  Finally, a woman that is confronted with a problem that might end our relationship and is flexible enough to come up with a solution that I find very agreeable!  Yes, living sometimes in your country and sometimes in my country is very acceptable to me.”  Will you marry me? 31 มิถุนายน 2014. "I think you may be the most wonderful woman I have ever known and I love you.  So, I want to ask you formally, "will you marry me?"  If you want to take time to get to know me better before you reply then that is ok." มาดามก็งงเต้กเลย อุ๊ยอะไรจะไวปานจรวด?..เลยถามไปว่า“ฉันไม่เห็นรับรู้เลยว่าคุณรู้สึกรักชอบฉันตอนไหน จู่ ๆบอกว่ารักแล้วขอแต่งงานมันแปลก ๆ” พี่เค้าตอบมาว่าก็เค้าพูดเป็นนัย ๆ มาสองสามประโยคแล้วไงก่อนหน้านี้ “อันแรก ผมเสนอว่า ผมสามารถไปอยู่ไทยได้ 6 เดือน เมกา 6 เดือน ส่วนอีกครั้งผมพูดว่า ผมแคร์คุณมากนะ... พระเจ้าช่วย แพท! นี่ถ้าเป็นสาวอเมกันได้ยินคำพูดแบบนี้พวกเธอจะต้องพูดออกมาทันที่ว่า ฉันรู้แล้วคุณกำลังขอฉันแต่งงาน”.....โอย...มาดามอ่านถึงตรงนี้แล้วรู้สึกอายมว๊ากเหมือนตัวเองดูโง่ ๆ ไงไม่รู้...           หลังจากวันนั้นเราคุยกันทาง Line ทุ้ก...วัน ๆ วันละ ชั่วโมงครึ่งตรงเวลาเป๊ะ...และนัดกันวีดีโอคอลบนสไกป์ครั้งแรกในวันที่ครบหนึ่งเดือนที่ได้รู้จักกันเพื่อให้เห็นหน้าค่าตา ว่ามีตัวตน ไม่พิกลพิการ.....มาดามเขินสุด ๆ มารู้ตัวเองทีหลังว่านั่งบิดไปบิดมา กอดเจ้าตุ๊กตาลิงน้อยไม่ปล่อย ตอนที่คีธถามว่า “คุณกำลังอายผมเหรอ”  ก็พะยักหน้าหงึก ๆ...ที่จริงเราต่างก็เขินกันและกันแหละพี่คีธหน้ายิ้มละไมตลอดเวลา บอกตรง ๆ ว่าตอนนั้นมองหาความหล่อไม่เจอ.....ส่วนเค้าบอกว่ามาดามดูเหมือนในรูปเป๊ะไม่ทำให้ผิดหวัง! มาดามยังไม่ทันได้ตกปากรับคำว่าจะแต่งด้วย แต่เค้าบอกว่าต้องเตรียมแหวนแล้วนะ แหวนแบบไหนที่มาดามชอบเหรอ ผู้หญิงเอเชียส่วนใหญ่จะชอบแหวนทองคำใช่ป่ะ แต่หญิงเมกันจะชอบทองคำขาวนะ และจะให้เค้าซื้อที่เมกาเลยหรือว่าจะไปหาซื้อด้วยกันที่เมืองไทย...มาดามเผลอพลั้งปากบอกไปว่า "ฉันชอบทองคำขาวและถ้ามีเพชรเม็ดงามประดับด้วยจะยิ่งถูกใจคุณซื้อมาจากที่โน่นเลยละกัน"....(ต๊าย ตาย แพท เธอพูดไรออกไปเนี่ย??) เราวางแผนเรื่องต่าง ๆ ไว้เป็นอย่างดีเพราะมีเวลาจำกัดเค้าอยู่ไทยได้แค่หนึ่งเดือนโดยไม่ต้องขอวีซ่า...ไล่มาตั้งแต่ เรื่องหาสถานที่จัดงาน  งบประมาณ แขกกี่คน วัน-เวลาที่เค้าจะเดินทางมา-กลับ การขอหนังสือรับรองโสด-แปลเป็นไทย-นำไปประทับรับรองที่กรมการกงสุลวันจดทะเบียนสมรส วัน-เวลาถ่ายพรีเวดดิ้ง แต่งงาน ฮันนีมูน กิจกรรม ที่ท่องเที่ยวรวมไปถึงการขอวีซ่า K-3 ..เค้าก็ติดตามความคืบหน้าตลอด และคอยรายงานมาดามว่าตอนนี้ได้แหวนหมั้นกะแหวนแต่งแล้วสวยมาก “แม้แต่ แม่ของผม กับผู้หญิงที่ร้านจิวเวรี่อีกสองคนยังอิจฉาคุณเลย”...ว่าไปนั่น วันสารภาพบาป! ด้วยความที่เค้าเป็นคนใจร้อนจึงเตรียมและส่งแบบฟอร์มขอวีซ่าส่งมาให้มาดามกรอกแล้วส่งกลับเพื่อที่เขาจะพิมพ์แล้วถือมาประเทศไทยให้มาดามลงชื่อด้วย.....มาดามได้อ่านแล้วก็ตกใจตายห่าละ...มีช่องให้กรอกวันเดือนปีเกิด แล้วทีนี้จะทำไง ฉันต้องยอมให้เค้ารู้ความจริงก่อนที่เค้าจะบินมาหรือไร (เรื่องของเรื่องมาดามแจ้งอายุในเว็บนั้นเป็น 48 ขวบอีกไม่ได้บอกอายุจริง...ถ้ากรอกแบบฯ ไปคีธตรวจสอบก่อนพิมพ์และต้องเห็นแน่ แล้วจะเกิดไรขึ้น?.....มาดามเลยต่อรองไปว่า โฮ้ย...มากรอกเมืองไทย พิมพ์เมืองไทยก็ได้....แล้วมาดามก็ไม่ได้กรอกส่งไปให้เค้าพี่แกรอนานวันก็หัวเสียเล็ก ๆ บอก “แพทผมไม่พอใจแล้วนะ ทำไมไม่กรอกแบบฯส่งมาซะที มีงานไรทำนักหนา”  ชีวิตรันทดแล้วฉัน...มาดามจำต้องกรอกให้แต่โดยดี....เป็นไงเป็นกันวะ...พร้อมเขียนอีเมล์ สารภาพบาป บวก ขอโทษ และบอกเหตุผลว่าทำไมลดอายุตัวเองและจริงๆ ไม่คิดจะปิดบังตลอดหรอก รอบอกเมื่อเค้ามาไทยแล้ว...ตบท้ายด้วยคำขอโทษอีกทีและถามว่า “เมื่อรู้ความจริงเช่นนี้แล้วยังอยากจะแต่งงานกับฉันอีกหรือเปล่า” ส่งเมล์ไปก่อนถึงเวลาแชทหนึ่งชั่วโมง แล้วนั่งใจเต้นไม่เป็นส่ำ....เดินวนเวียนไปมาจนปวดหัว...โอย...และแล้วก็มีข้อความส่งกลับมาทางไลน์มาก่อนเวลาปกติครึ่งชั่วโมงอีกตะหาก...ตายละสงสัยจะบอกยกเลิกงานแต่งและคงถูกด่ายับ!...... “ผมอยากจะตบกระบาลคุณ โทษฐานที่โกหก....แต่ผมไม่อาจสูญเสียคุณเพราะผมรักคุณมากเกินไป...เราจะแต่งงานกัน”  ....เย่ส!!!!!! ยัง..ยังไม่หมดแต่เพียงเท่านี้ ยังมีเรื่องที่ตื่นเต้นเร้าใจยังกะหนัง thrillers ก็ไม่ปาน...มาดามจะได้พบกับผู้ชายคนนี้จริง ๆ หรือไม่ และ พิธีแต่งงานจะเกิดขึ้นจริงหรือไม่ โปรดติดตามอ่าน ตอนที่ 6 กว่าจะมาเป็น มาดามฟราย (Flying to Thailand) (ภาพประกอบ: คอลเลคชั่น Sunset At Hawk's Landing ถ่ายเองโพสต์เอง แถวบ้านมาดามจ้ะ)  คลิกไปอ่านเรื่องอื่น ๆ ของมาดาม ได้ที่นี่จ้า เยี่ยมชมเว็บไซต์ FriendFinder คลิกที่นี่   Create Date : 06 กันยายน 2558     2 comment Last Update : 28 พฤศจิกายน 2558 8:01:13 น.     Counter : 1617 Pageviews.   Share Tweet

ตอนที่ 4 กว่าจะมาเป็น มาดามฟราย - (@Thailovelink) ตอนที่ 4 กว่าจะมาเป็น มาดามฟราย - (@Thailovelink) มาดามใช้เวลาอยู่บนเว็บ ThaiKisses ประมาณ เดือนกว่า ๆ และอย่างที่เล่าไปแล้วว่าจบยังไง....คราวนี้เริ่มคิดอีกว่าเอาไงดี? จะเดินหน้าหรือว่า ถอยกลับ?....มาดามเหมือนคนที่เดินเข้ามาจนถึง“กลางป่าที่ไม่รู้จัก” จะเดินกลับก็เสียดายเวลาที่เสียไปจึงตัดสินใจเดินต่อเผื่อจะไปโผล่อีกฝากป่าหิมะพานต์....ลองเสิร์ชอีกครั้งดูดิว่ายังมีเว็บไหนให้ตะลุยอีกหรือเปล่า.....แล้วก็มาจ๊ะเอ๋ Thailovelink สัญชาติออสเตรเลีย แน่นอนว่า หนุ่ม ๆ ออสซี่อยู่ในนี้บานเลย....เว็บนี้คนออนไลน์เยอะมว๊ากกกกเยอะกว่า ThaiKisses อีก ก็ลองสมัครเข้าใช้แบบฟรี คือ Standardmember มีสิทธิทำนี่นั่นได้สารพัดอย่าง ถ้าเป็นสมาชิกที่สมัครแบบเสียเงินมีสองแบบคือ Platinum, Gold อันนี้พวกไม่เสียเงินอย่างมาดามจะเปิดอีเมล์พวกเค้าอ่านได้แต่เวรก้รรม ๆ อีเมล์ที่ส่งมาที่ Inbox แต่ละวันมากมายก่ายกองนั้นล้วนเป็นของพวกสมาชิก Standard ..ระบบมันบอก ถ้าอยากเปิดอ่านต้องเสียตังค์นะจ๊ะ...รอบนี้มาดามเริ่มใจถึงยอมเสียทรัพย์เป็นสมาชิกสามเดือนจ่ายไปพันแปดมั้งถ้าจำไม่ผิด....เสร็จสรรพเปิดอีเมล์สำรวจตรวจสอบเขียนว่าไรกัน....เนื่องจากมาดามเป็นผู้ดีมีมารยาทงาม (ขอยกหางหน่อยนะ หุหุ...) ตอบมันทุกคนที่มีสเปคไม่ต่ำกว่าเกณฑ์สรรหาแต่ทว่าหน้าตาเอาไม่ได้ หรือแก่จัดเกินไป “ขอบคุณที่สนใจ แต่น่าเสียดายฉันได้พบคนที่ใช่แล้วขอให้โชคดีละกัน”  ประมาณนี้ ภาพ สะพานข้ามแม่น้ำ Mississippi ที่ Cape Girardeau, MO ทำไมน้อ? สวรรค์ไม่ส่งหนุ่มๆ ที่เข้าตากรรมการมาให้เราบ้าง...มาดามครุ่นคิด เพราะเกิดไปถูกอกถูกใจไว้หลายคนแต่ที่น่าเจ็บกระดองใจยิ่งไปกว่า เวลาเราเสิร์ชหาตามสเปคของเราและได้เจอ “คนที่ใช่” แต่ตัวเรากลับ “ไม่ใช่สเปคของเค้า” นี่ซิ....อะไรรู้ป่ะ...อายุ...อายุไง....แก่เกินเอา!!!! พวกผู้ชายบนเว็บนี้“หัวงู” ไม่ซิ ต้องบอกว่า “หัวอนาคอนด้า” เลยแหละ ตัวเองอายุปาไป 50-60 แต่อยากได้หญิง21-35 ขวบ ร้อยละ 80% ส่วนที่เหลือระบุ 23-45 ขวบ อีก 0.001% ที่ยังอุตส่าห์ระบุช่วงอายุครอบคลุมมาถึงมาดามคือ 50 up โอยยย....จะอยู่หรือจะไปดีวะเนี่ย...แต่เอ๊ะเสียตังค์ไปแล้วนี่นา.....จำใจอยู่ต่อไป.... มีเรื่องเล่า ขำๆ....วันหนึ่งมีเมล์มาจากหนุ่มเมกัน นามว่าไร จำไม่ได้แล้ว...วัยหลังเกษียณ 65 ขวบ ที่จริงเกินจากพิกัดของมาดามไปแล้วไม่ได้สนแกหรอกแต่มีสิ่งอื่นที่น่าสนใจ ตอนลองเปิดโพร์ไฟล์ของแกอ่าน แกบอกว่า อยู่สระบุรีไอ้เราก็สงสัยใคร่รู้มาทำไรแถวนั้น (ทำไมไม่อยู่แถวอีสาน) ...เลยถามแกไปแกก็เล่าว่ามาอยู่ไทยได้ หกสัปดาห์แล้วเพราะแกมีน้องชายแต่งงานกับสาวอีสานเป็นคุณครูแกก็เลยอยากจะแต่งมั่งและหวังจะตั้งรกรากอยู่ไทยแลนด์ แกก็หอบเงินทั้งหมดที่แกมีหลังเกษียณจากทหารมาเข้าพิธีแต่งงานกับสาวน้อยนางหนึ่งที่อยู่แถวบ้านน้องชายแกแหละคืนแรกที่ส่งตัวเข้าหอ...ปรากฎว่าเจ้าสาวหายแซ๊บหายสอย หาตัวไม่เจอ แกเลยต้องนอน (แข็ง)อยู่คนเดียว...รุ่งเช้าแกถึงได้มารู้ความจริงว่า เจ้าสาวของแกแท้จริงมีผัวเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้วและทั้งสองคนก็ได้หอบเงินสินสอดทองหมั้นหนีไปด้วยกัน.....พ่อแม่ของผู้หญิงก็บอกว่าจะพยายามหาตัวเอาเงินมาคืนแต่มาดามว่า ช้างเข้าปากอ้อย เอ๊ย อ้อยเข้าปากช้างแล้วมันไม่คายหรอกจนกว่าจะหมดรสหวาน....รู้สึกเห็นใจแกจริงๆ เลยให้กำลังใจไป และบอกว่า สู้ต่อไป วันหนึ่งต้องเจอคนที่ต้องการยูจริง ๆแต่อยากแนะนำยูนิด ว่าควรมองแต่ผู้หญิงที่อายุประมาณ 45 ขึ้นไปน่าจะเหมาะสมกว่า...โชคดีละกัน Mel (อ้อ! นึกชื่อออกตอนนี้เอง) ภาพ Cape Girardeau County Park South มาดามเจอแต่พวก “มนุษย์ไร้หน้า”คือไม่ยอมโพสต์รูป ส่งอีเมล์มาหา แต่มาดามไม่เสวนาด้วยหรอกเว้นแต่ไอ้คนเดิมมันส่งมาซ้ำ ๆ สามสี่ครั้ง หมั่นไส้ต้องออกงิ้วให้รู้ฤทธิ์ซะมั่งถามมันไปว่า“ไม่เบื่อมั่งรึไงที่ทำไรซ้ำ ๆ ซาก ๆ ขอบอกว่าฉันไม่คบคนไร้หน้า ไปไกล ๆ เลย” และยังมีพวกคนอายุน้อย ๆ มาเจาะแจะ จนน่ารำคาญ...โอ...อีกเยอะนะพักหลัง ๆ มาดามเกิดน็อทหลวม เปิดศึกด่าสาด ไปทั่วโลก....มารย้งมารยาท เก็บซุกไว้ก่อนแต่ที่น่าเขกกระบาลสุด ๆ คือ ไอ้เด็กหนุ่มไทยอายุ 26 เรียกมาดามว่า “คนสวย” และก็อะไรอีกจำไม่ได้มาดามเลยจำเป็นต้องอบรมมันไปเผื่อมันจะ “ได้คิด” มันเขียนอังกฤษมาเราก็เขียนเป็นอังกฤษไปไม่รู้จะเข้ากะโหลกมันรึเปล่า... “เฮ้ไอ้หนู ลุคฉันนี่มันเหมือนคนที่กำลังมองหาเด็กหนุ่ม ๆรึไง...เอ็งคิดงั้นจริงๆ เหรอ...ทำไมไม่ไปสนใจการเล่าเรียนห๊า...ไปไกล ๆ เลยไป๊” มีข้อที่ควรสังเกตสำหรับสาว ๆที่กำลังจะใช้/ใช้บริการเว็บหาคู่....พวกที่ระบุว่าอยู่ กาน่า ไนจีเรีย มาเลเซียสิงค์โปร์ อังกฤษ อเมริกา และ/หรือผู้ชายที่หน้าตาดีเกินเหตุ...หล่อปานดาราหนังฮอลลีวู้ดหรือปานเทพบุตรมาจุติ และมักจะบอกว่าทำงานอยู่บนเรือเดินทะเลหรือประเทศอื่น....เมียตายด้วยโรคนั้นนี้....ทิ้งลูก8-10 ขวบ หนึ่งหรือสองคนไว้ให้ดูแล....จงหมายหัวไว้ได้เลย99% แก้งค์หลอกคนบนเว็บหาคู่......พวกที่ต้องการหลอกเอาเงินจะเสียเวลาพูดคุยกับเหยื่อด้วยคำหวาน ๆ ไม่เกินสองอาทิตย์จะรีบปิดเคส ส่วนพวกที่หลอกเอารูปและอีเมล์แอ็ดเดรส คนพวกนี้จะไม่ติดต่อกลับหลังจากพวกมันได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว....90% ของพวกที่เขียนมาหามาดามเริ่มต้นก็ขอ อีเมล์แอ็ดเดรส แต่พอมาดามบอกว่า คุยบนเว็บก่อนโอเคมั๊ย....พวกมันก็จะหายหัวไปเลยนี่ไง....แต่ถ้าเมื่อไหร่เรายอมคุยผ่านอีเมล์ส่วนตัว พวกมันก็จะขอรูปเยอะ ๆมันบอกเอาอีก ๆ...ถ้าเรายอมให้มันไปง่าย ๆ ตั้งแต่หัวปี อย่าหวังว่ามันจะตอบกลับส่วนรูปที่มันส่งให้เรา ๆ ก็มีจำกัดเต็มที่เลย สามสี่ภาพเพราะไปหลอกมาจากคนอื่นได้มาแค่นั้น...ลองขอไปสัก 20 รูปซิมันไม่มีให้หรอก....มาดามเจอเข้าคนนึงมันได้รูปมาดามกับลูกสาวไปสองภาพเลยแจ้งไปที่เว็บ ๆ ก็ดีเหลือหลาย ปิดโพร์ไฟล์ไอ้บ้านั่นทันทีเลย....แต่เดี๋ยวมันก็ใช้ชื่ออื่นเมล์อื่นเปิดใหม่ เชื่อเถอะ อาชีพของมัน..... มาดามอยู่ที่เว็บนี้จนครบสามเดือนสมาชิกภาพหมดอายุขัยแต่ก็ยังไม่ได้ผู้ชายดี ๆ ในสเปคแม้แต่คนเดียว จริง ๆ ก็ไม่ได้หวังหรอก อย่างที่บอกว่าเห็นอายุที่พวกผู้ชายมันระบุว่าจะเอาแล้วมาดามก็ได้แต่ปลง.... มาดามทิ้งเว็บนี้ไปไม่ต่ออายุ เพราะไปเจออีกเว็บThaimeeting จริง ๆ เป็นเว็บที่อุบาทว์มาก มีสมาชิกอยู่ไม่ถึง 300 คน ออนไลน์กันอยู่ แต่ที่น่าสนใจคือ เป็นเว็บที่มีแต่ผู้หญิงสาวชาวไทย 100% ไปโพสต์รูปโชว์สัดส่วนร่างกาย ของสงวน ชวนพวกผู้ชายมาคลิกขอเป็นเพื่อนมาดามลงโพรไฟล์โดยไม่ได้ใส่รูป (เป็นมนุษย์ไร้หน้า...55 ทีข้าเอามั่ง)ปรากฏว่า พวกหญิงไทยทั้งหลายมันส่งอีเมล์มาทักทายเชื้อเชิญ....ก๊ากกกกกมากเลยนอกจากรูปร่างหน้าตาที่ใช้ได้ แต่สมองพิการหมด พวกนางไม่ได้แหกตาดูรายละเอียดว่ามาดามก็เป็นผู้หญิง คราวแม่อีกตะหาก...มาดามไม่ได้คิดดูถูกดูแคลนพวกนางหรอกนะจ๊ะ แค่อิจฉาที่สวรรค์ไม่ประทานความสวยงามมาให้มาดามบ้าง..... (โอ๊ะ! ถ้าบังเอิญพวกนางเข้ามาอ่านเจอ จะแอบเคืองมาดามมั๊ยวุ๊ย????).....สรุปว่าเว็บนี้ไม่เวิร์ก ภาพ Cape Girardeau County Park North เผ่นกลับมา ไทยเลิฟฯ ลงโพรไฟล์ใหม่ รูปใหม่ ชื่อใหม่ที่สำคัญ....อ๊ะ ๆ อายุน้อยลง จากเดิม 52 เหลือแค่ 48จ้า.....พระเดชพระคุณท่าน ดูซิว่าไรจะเกิด.....ที่แน่ ๆ เปิดอ่านอีเมล์พวก Standardไม่ได้ ข้ามไปเลยอันนี้ไม่สน ไม่อยากได้ ไม่อยากอ่าน....รอบนี้มาดามรอ “ตั้งรับ”อย่างเดียวไม่ได้แล้ว...ต้องปรับเปลี่ยนยุทธศาสตร์เป็น“บุกทะลวง”....ว่าแล้วก็เริ่มเสิร์ชหา “ผู้ชายคนนั้น” เฉพาะเจาะจง ว่า Gold& Platinum member เท่านั้น...ประเทศที่อยู่ในความสนใจของมาดามคือใน ยุโรป ไล่มาตั้งแต่ สวีเดน เดนมาร์ก ..... และแล้ว....ก็จ๊ะเอ๋เข้ากลับหนุ่มสวีเดนนามว่า Mike (เอาแค่ชื่อเล่นละกันนะ)มาดามหมายหัวไว้ แล้วเจออีกคน...นี่จำไม่ได้เลยว่าชื่อเสียงเรียงไร แต่ว่าทั้งสองหนุ่มมาดามส่งอีเมล์ไปหา แนะนำตัว และบอกเหตุผลว่าทำไม ถึงส่งเมล์มาหาผู้ชายก่อนทั้ง ๆที่ไม่เค้ย ไม่เคย...ในเนื้อหา บอกไปว่า “ถ้าคุณยังไม่พบ หรือคบใครอยู่ตอนนี้ อยากเป็นเพื่อนคุยกับฉันก่อนมั๊ยแต่ถ้าคุณมีคนที่คบด้วยอยู่แล้วก็ไม่เป็นไร โปรดอย่าตอบอีเมล์ของฉันไม่มีปัญหาไม่ต้องเกรงว่าจะเสียมารยาท”....ปรากฎว่า หนุ่มไมค์ตอบมา....เอาละวะ.....เราคุยกันผ่านเมล์ของเว็บอยู่สองสามวัน ไมค์ก็ให้อีเมล์แอ็ดเดรสส่วนตัวมาโดยที่เราไม่ได้เอ่ยปากซึ่งมาดามก็เชื่อว่าที่แรกไมค์ก็กลัว ๆว่ามาดามอาจเป็นพวกสแกม....เราก็เขียนอีเมล์คุยกันถูกคอช่างสรรหาเรื่องราวมาคุยกัน ต่อมาก็ขยับไปคุยผ่าน Skype แต่ไม่ได้วีดีโอคอลเรายังไม่พร้อมเพราะแค่เป็นเพื่อนกัน.... ไมค์เป็นคนค่อนข้างมีมารยาทเขากำลังมีแผนจะบินมาใช้วันหยุดที่เมืองไทยเดือนตุลาคมที่จะถึงซึ่งก็เหลืออีกประมาณเดือนสองเดือน...มาดามก็ถามว่ามีที่พักรึยังจะเที่ยวที่ไหน คำตอบคือยังเลย....โอเค ฐานะเพื่อนจะช่วยเช็คที่พักและสถานที่ท่องเที่ยวให้.....ก็มีการส่งข้อมูลไปให้ พร้อมกูเกิลแม็บโชว์ว่าอยู่ตรงไหน ห่างจากสนามบิน บ้านมาดาม และที่ท่องเที่ยวมากน้อยยังไงไมค์ชอบใจ บอกว่าดีจัง น่าจะเป็นตรงนั้น ตรงนี้ จะได้อยู่ใกล้ ๆ คุณ.... ภาพทะเลสาบ Horseshoe รัฐ Illinois ก็วันนึ่งบน Skype ขณะแชทไปมา....เขาดีเลย์การแชทไปสักพักเราก็คิดว่าคงเดินไปกินน้ำ หรือเข้าห้องน้ำ หรือทำไรอยู่...แต่พอส่งข้อความกลับมาเขาถามว่า “อะไรนะปู (Poo) สถานที่นั้นมันอยู่ตรงไหนเหรอ?”......เอาละซิ!ปูม้า หรือปูนา วะเนี่ย! มาดาม พิมพ์กลับไปถาม“ปูนี่เป็นใครเหรอไมค์?” เขาก็อึ้งไป...แล้วก็บอกว่า “โอ้ ขอโทษแพทผมติดปากเรียกชื่อหลานสาวผมเอง” จะเชื่อมั๊ยล่ะท่านผู้ชม?.....พอรุ่งเช้าได้รับอีเมล์ ขอโทษมาอีกครั้ง....พร้อมอธิบายขยายความไปและปฏิเสธว่าไม่ได้มีผู้หญิงคนอื่นนะจ๊ะจริง จริ้ง.... “โอเค ๆ ไม่เป็นไรไมค์ เราเป็นแค่เพื่อนกันไม่ใช่เหรอ?” มาดามย้ำ ที่จริงมาดามจินตนาการออกว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว....จู่ๆ มาดามก็ดันโผล่มาเป็น “อีกตัวเลือก”..ไมค์แค่เพียงฉวยโอกาสให้กับตัวเองลองคบกับมาดามและกำลังจะได้เจอตัวเป็นๆ ทั้ง สาวปู และ สาวแพท เพื่อตัดสินใจอีกครั้ง....ต่อมาไม่นาน ไมค์บอกว่ามือขวาเจ็บไปทำงานไม่ได้เกือบสองอาทิตย์มีบาดแผลเหวอะส่งรูปมาให้ดูประกอบเป็นหลักฐาน..อาจต้องเลื่อนการเดินทางไปเป็น พฤศจิกายน.. ผีซ้ำด้ามพลอย หัวไหล่ที่เคยหลุดมาห้าปีก่อนแต่ไม่เคยมีปัญหาใด ๆ บัดนี้ดั้นเกิดจะมีปัญหาขึ้นมาต่อจากมือเจ้ากรรมนั่นอีก....เลยต้องอยู่ในความดูแลของแพทย์ และอาจต้องผ่าตัดซ้ำอีกครั้งแปลว่าต้องเลื่อนการเดินทางมาไทยโดยไม่มีกำหนด....มาดามบอก “โอเคได้ไม่มีปัญหา เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น คุณส่งข่าวมาละกัน” เขาอายุปูนนั้นแถมมีชนักติดหลังเพราะดันเผลอปากเรียกชื่อหญิงอื่นดังนั้น เขาน่าจะรู้ดีว่า มาดามกำลังบอกเลิกการติดต่ออย่างสุภาพ... อ่าน ตอนที่5กว่าจะมาเป็น มาดามฟราย (@ FriendsFinder) คลิกไปอ่านเรื่องอื่น ๆ ของมาดาม ได้ที่นี่จ้า   Create Date : 05 กันยายน 2558     0 comment Last Update : 11 มิถุนายน 2559 9:17:51 น.     Counter : 2779 Pageviews.   Share Tweet

ตอนที่ 3 กว่าจะมาเป็น มาดามฟราย (@ ThaiKisses) ตอนที่ 3 กว่าจะมาเป็น มาดามฟราย (@ThaiKisses)           หลังจากหมดหวังกับเว็บ Match มาดามก็หยุดคิด...เอาไงดีหว่า! จะเดินหน้าต่อรึว่าหยุด แล้วทำมาหากินตามปกติสุข...เสียงนึงมันบอก“เลิกเหอะ! อย่าเสียเวลาเลยแก่ปูนนี้ใครจะเอา..” แต่อีกเสียงนึงมันก็เถียงว่า“เฮ้ย! ไม่จริ๊ง ไม่จริง อายุเยอะเพราะแค่ดันเกิดมานานแต่ดูหน้าดิ ไม่เห็นมีใครเชื่อเมื่อบอกอายุ” (จริง ไม่โกหก)ความที่ครองความเป็นโสดมาเป็นเพลานานมว๊าก ตั้งแต่อายุ 35 ขวบนู่นไม่เคยยอมข้องแวะกับใคร แม้จะมีผู้ชายมา “ให้ท่า” มาดามก็แกล้งทำ “หน้ามึน”  รักแต่งาน....มีความสุขกับการทำงาน สาว ๆที่มีครอบครัวแล้วในออฟฟิศ ต่างพูดว่าอิจฉาความเป็นโสดของมาดามยิ่งนัก...ในเพลานั้นยิ่งทำให้มาดามมั่นใจว่าควรอยู่เป็นโสดไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่.... เมื่อวิญญาณสองฝั่งดิสกัสกันจนเป็นที่พอใจแล้วมาดามได้ข้อสรุปว่า “ต้องเดินหน้าต่อไป” เพราะความที่เป็นมนุษย์ที่ไม่ค่อยจะยอมแพ้ไรง่ายๆ.....ลูกสาวบอก แม่เอาเว็บนี้ชัวร์ ไม่มีหลอกนู๋เคยใช้ ..... ThaiKisses.com นั่นแหละ มาดามก็ไปสิงอยู่เว็บนั้นเขาก็จะมีโพรไฟล์ผู้ชายส่งมาให้ทางเมล์ทุกวัน หลาย ชาติผสมกันมาโดยกลั่นกรองเอาคนที่อยู่ในสเปคที่เราระบุไว้แต่แรก สนคนไหนก็จิ้มเม้าส์ลงไปมันก็จะพามาดามไปยังโพรไฟล์คนนั้น (ดอกไม้สวย ๆ ริมทะเลสาบ Cape Girardeau County Park North) โอ้ว...เว็บนี้มีคนเข้ามาวิวมาดามคึกคักมากอาจเพราะมาดามถ่ายรูปใหม่ด้วยกล้องในโน้ตบุคดูแล้วไม่เชยเหมือนตอนแรกที่เอาภาพเก่าสองสามปีไปลง และมันก็แปลกที่รูปปัจจุบันดันดูอ่อนเยาว์กว่ารูปเก่าๆ.... รึว่าเป็นเพราะกล้องนั่นมันดี.. มาดามว่าใช่นะ ทั้งที่ไม่ได้ใช้แอ๊ปเอิ๊บไรเลยถ่ายออกมาหน้าเนียนไม่เห็นริ้วแต่ในเวลาใกล้กันลองถ่ายด้วยกล้องมือถือ ต้องรีบลบทิ้งเลยอ่ะ “เอาไม่ได้” มันชัดเจนแจ่มแจ๋วเกินเหตุไฝ ฝ้า จุดด่างดำ เส้นเลือด รูขุมขน แต่ถ่ายวิวอื่น ๆ ถูกใจชะมัด ดีโคตร ๆ มาดามนั่งดูคนที่เข้ามาวิวเราก็เพลิดเพลินจำเริญใจดีรู้สึกมีความสุขกว่าอยู่สองเว็บแรก บางครั้งมาดามก็วิวตอบไปดูว่าคนนั้นคนนี้เป็นไงอ่าน ๆ สิ่งที่เค้าเขียนบางคนก็ตลกดี บางคนก็ส่งข้อความมาขอแชท แต่มาดามไม่ถนัดไม่เอาด้วย บางคนก็ส่งอีเมล์ผ่านอินบ็อกซ์ ตอบกันไปมาอยู่อย่างงั้นเพราะเราไม่มั่นใจก็จะไม่ยอมให้อีเมล์ส่วนตัวเลย...หลายคนวิวดูโพรไฟล์มาดามซ้ำสี่ห้าหกเจ็ดแปดครั้งอะไรของเค้าเนี่ย?สงสัยคงจะลืมว่าเคยดูผู้หญิงคนนี้ไปแล้ว..หรือไรมิซับทราบได้ อ้อ! รึว่าอาจเป็นพวกโรคจิตที่มีชีวิตอยู่บนโลกออนไลน์ด้วยการหาความสุขกับการคลิกดูโพรไฟล์ผู้หญิง????? เว็บนี้จะสามารถดูข้อมูลได้เยอะ นอกจากข้อมูลส่วนตัวในโพรไฟล์แล้ว ยังสามารถดูได้ว่าใครวิวเราบ้างใครมาสิงสู่อยู่นานแค่ไหน ดีไปอย่าง บางคนสิงมาเป็น 10 ปี อุแม่เจ้า! เห็นรูปที่โพสต์ไว้ตั้งแต่หนุ่มจนแก่กันเลยทีเดียว.....ข้อดีอีกอย่างสามารถโพสต์รูปได้ถึง 20 รูปและกำหนดว่าจะเอารูปไหนเป็นรูปโพรไฟล์ หรือจะซ่อน หรือจะให้เห็นเฉพาะบางคน ตัวอย่างของฟีเจอร์ที่สมาชิกสามารถคลิกดูในหน้าของเราเองหรือเรียกว่า My ThaiKisses เช่น Visitors (126)=คนที่เข้ามาดูโพรไฟล์เรา, Contacts(3) = คนที่เราได้รับการติดต่อแล้ว, Admirer(29)=คนที่คลิกชื่นชมเรา, My Favorites (7)=คนที่เราคลิกชื่นชอบเขา, Galleries=แสดงรูปของเราที่โพสต์ไว้ทั้งหมดเป็นสไลด์โชว์, Statistic =แสดงสถิติ, Block list (7)=คนที่เรากีดกันไม่ให้เข้ามาแชทหรือไม่ให้เห็นว่าเราแชท ... ฯลฯ เยอะ และยังมีการแยกแยะว่าเป็นสมาชิกประเภทเฉพาะกลุ่ม เช่น Ladyboy บอกกันชัด ๆ ไป ใครชอบก็คลิกเข้าโซนนั้นเลย...การเสิร์ชดูโพรไฟล์ก็สามารถเฉพาะเจาะจงสเปคได้ทำให้ง่ายและเร็วในการค้นหา ไม่ต้องใช้เวลานานอยู่ในเว็บ.... (ที่ตรงนี้เหมาะสำหรับคู่ที่กำลังงอนกัน!!! ริมทะเลสาบ Cape Girardeau County Park North) มาดามนั่งรอหนุ่มๆ ส่งอีเมล์มาให้เลือกสรรว่าอยากจะติดต่อด้วยมั๊ย... หนุ่มคนแรก Ernst จากเยอรมัน พูดจาดีมีมารยาท หลังจากแนะนำตัวเองเสร็จก็รายงานตัวว่ากำลังจะมาเที่ยวเมืองไทยในอีกไม่กี่วันและจะอยู่ประมาณเกือบสองอาทิตย์อยากจะทำความรู้จัก จะรังเกียจไหม ผมจะอยู่ที่บางกอกในช่วงวันที่....????....โฮ้ว....ไรกันเนี่ยมันหมายฟามว่าไงหว่า??? ตกลงผู้ชายต่างชาติเข้ามาช้อปสาวไทยเพียงแค่ชั่วครั้งชั่วคราวรึนี่? รึว่ามาดามตีโพยตีพายไปเอง?....แต่ก็เอาเถอะ เพราะเค้าดูมีมารยาท(แม้หน้าตาจะเอาไม่ได้เพราะมาดามเกลียดหนวดรก ๆ นั่น) ได้แต่ตอบไปว่า “ยินดีต้อนรับสู่เมืองไทยไว้ล่วงหน้าแต่ต้องขอโทษจริง ๆ ที่ในวันที่คุณจะอยู่กรุงเทพฯ ฉันมีเรื่องที่จะต้องเดินทางไปต่างจังหวัดเพื่อดูพ่อแม่ของฉัน..น่าเสียดายจริงๆ” ...น่าน สะตอบอแหล ไปนั่นเลย....เค้าก็ตอบกลับมาว่าขอบคุณที่ตอบอีเมล์เค้านะและน่าเสียดายจริง ๆ.... มีอีกหนึ่งหนุ่มมันอายุน้อยกว่าเกือบสิบปี มันมีความอุตสาหะวิริยะบากบั่นพากเพียร พยายามเหลือกำลัง จะแชทให้ได้ วนเวียนป้วนเปี้ยนเป็น “ผีปอบ” สุดท้ายต้อง “มัดตราสังข์”ด้วยการบล็อกซะให้รู้แล้วรู้แร่ดไป....ที่จริงไม่อยากทำงั้นหรอกมันดูหยาบคายไงไม่รู๊ หนุ่มคนต่อมา Michael จากเยอรมัน คนนี้หน้าในรูป ดี๊ดี ดูละอ่อนเชียว มีผ้าพันคอแสดงความหนาวตลอด สเปคเข้าเกณฑ์เป๊ะ...Michael ส่งเมล์มาแนะนำตัวเราก็คุยกันสองสามเมล์ในเว็บ จากนั้นตัดสินใจง่าย ๆ แลกอีเมล์ส่วนตัวกัน...ฮีส่งมาหามาดามก่อนพอดีมาดามได้เบอร์ของเค้าจากโพร์ไฟล์ที่เค้าแชร์เพิ่มให้เห็น มาดามเลยบันทึกเบอร์โทรลงในโทรศัพท์ พลันก็ไปปรากฏที่ WhatsApp อ้าว คุยในนี้ได้เลยนะนี่ มาดามคิด...งั้นลองให้เจ้าคริส ลูกสาวเรา มันทักทายบน WhatsApp กับหนุ่มคนนี้ดูดิ ก่อนที่มาดามจะตอบอีเมล์ละกัน เผื่อเจอท่าไม่ดีจะได้ไม่ต้องตอบ.....มาดามส่งเบอร์โทรฮีให้ลูกผ่าน Skype....คริสก็ทักฮีไป ฮีก็ออกจะมึนงง แต่ส่งข้อความมาดี ๆว่า “สาวน้อยคนนี้ใคร่เอ่ย?” จนได้รับคำอธิบายจากสาวน้อยว่านี่ยูกำลังคุยอยู่กับคริสนะซึ่งเป็นลูกของแพท.....คนที่ยูกำลังคุยทางอีเมล์ไง....ฮีถึงบางอ้อ (แบบมึน ๆว่าเกิดไรขึ้นกับชีวิตหว่า? ไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน)...แต่ฮีก็คุยด้วยดิบดี ดี๊ด๊ากันไปอีกหลายประโยค..... หลังจาก รับ Add มาดามแล้ว Michael ส่งข้อความผ่าน WhatsApp มาชมว่า คริสน่ารักมาก พูดจาดีมาก โอเคมาดามตัดสินใจตอบอีเมล์ส่วนตัวไป เริ่มด้วยการอวยพรวันเกิด ตามด้วยขอโทษที่ให้ลูกคุยกับฮีทางวอทส์แอ็ปก่อนได้รับอนุญาต ตามด้วย More about me ขยายความว่าตัวมาดามเป็นใคร ทำไรมาบ้างนิสัยใจคอเป็นเช่นไร ทำไมมาอยู่บนเว็บนี้ แนะนำลูก โน่น นี่ นั่น.....แต่พอได้รับอีเมล์ตอบกลับ...พระเจ้าช่วยกล้วยปิ้ง!!!มาดามโดนฟัดเต็มฟันเลยยย.....ฮีโวยวายว่า “คุณเป็นพวกนางฟ้านางสวรรค์ รึว่าเป็นสายลับจากทางการคอยไล่ล่าสแกมกันแน่ ผมเป็นแค่คนธรรมดาไม่มีอะไร...โอ้ยไม่เอาแล้ว...ทำงี้ได้ไง”...แล้วอะไรต่อมิอะไรอีกยาวเหยียดเล่นเอามาดาม มึนตึ๊บ!!! เกิดไรขึ้นกับชีวิต (ตู) อีกแล้ววะเนี่ย เมื่อวานยังคุยกันดีๆ วันนี้ผีเข้าหรือไร???? (ดอกไม้แห้ง ๆ แต่ยังคงความสวย ริมทะเลสาบ Cape Girardeau County Park North) มาดามสงบสติอารมณ์จนใจเย็นถามกลับไปว่า“เกิดไรขึ้นกันแน่...เมื่อวานยังคุยกันดีๆ...รู้ละว่าทำงั้นมันไม่ถูกกาละเทศะแต่ก็ขอโทษไปแล้วไง...ถ้าไม่พอใจทำไมไม่โวยวายตั้งแต่เมื่อวานล่ะจะได้จบๆ จริงๆ ฉันก็เป็นคนธรรมดาสามัญนี่แหละ อยากหาคู่ไม่ใช่สายลับจับสกงแกมไรหรอก...กลัวทำไม ไม่ได้ทำไรผิดไม่ใช่เหรอ...ที่จริงคุณโวยวายขนาดฉันก็แค่ปล่อย ๆ คุณไปก็ได้แต่ฉันไม่สามารถที่จะปล่อยคุณไปพร้อมกับความเข้าใจผิด ๆ แบบนี้”...ไรประมาณนี้แหละ จำไม่ได้ทั้งหมดหรอกพระคุณท่าน!          พีเตอร์ตอบมาว่า “โอพระเจ้า ! เมื่อวานผมเป็นไรไปนี่เกือบจะเสียคุณไป เพราะความวู่วาม เนื่องจากเมื่อคืนผมนอนไม่พอมันกำลังมึน ๆ งง ๆ ตอนที่กำลังคุยกับคริสลูกสาวคุณ ตอนนั้นผมก็คิดว่า อืม! ดีเหมือนกันที่ได้รู้จักและเธอก็น่ารัก....แล้วผมก็คุยกับคุณ หลังจากนั้นผมก็ไปที่อีเมล์เพื่อเขียนถึงคุณอีกฉบับ และผมก็ยังเห็นอีเมล์ฉบับก่อนหน้านั้นที่ผมส่งไปถึงคุณ แต่แล้วมันก็หายแว๊บไปต่อหน้าต่อตา ผมตกใจมากก็เลยมานั่งคิดทบทวนว่าเกิดไรขึ้นกันแน่ ทำไมจู่ ๆ มีสาวน้อยคนหนึ่งก็ส่งข้อความเข้ามาทักทาย ทั้งที่ผมไม่เคยไม่รู้จัก....ในเวลาไล่เลี่ยกันอีเมล์ก็อันตรธานหายไป  ผมเริ่มสงสัยว่า คุณเป็นใครกันแน่ ทำไมคุณสามารถดึงอีเมล์ออกจาก box ของคนอื่นได้จริงๆ หรือ งั้นพวกคุณต้องเป็นสายลับของทางการ แล้วทำไมต้องเป็นผมล่ะ.....และผมก็โกรธขึ้นมาแล้วเขียนเมล์น่าเกลียดฉบับนั้น .ขอบคุณที่เตือนสติผมนี่มันช่างแก่แต่อายุจริง ๆ แต่ปัญญาไม่ได้แก่ตาม ขอบคุณนะแพทที่อวยพรวันเกิดปีนี้ผมครบ 56 ปี และผมได้เค้กก้อนบิ๊กบึ้ม คือคุณ....”  ป่าด!!! เช่นนี้นี่เอง...บอกพีเตอร์ไปว่าบางทีคุณอาจเผลอย้ายมันไปไว้กล่องอื่น หรือลบโดยไม่ตั้งใจ หรือไม่คุณก็ควรเอาโทรศัพท์ไปตรวจสอบซะหน่อยเผื่อมีไวรัสจากนั้นฮีก็ส่งรูปส่วนตัวแบบไหลมาเทมารับกันไม่หวัดไหว เป็นรูปที่ถ่ายในเมืองไทย เพราะว่าเคยมาสองครั้งและบอกว่ามีแผนจะมาทุกปี ชอบเมืองไทย ทุกอย่างแสนถูก เตรียมตัวจะมาอีกในช่วงปลาย ๆปี.....มีรูปนึงที่มาดามสนใจ เป็นรูปที่ฮีถ่ายในงานบวชพระ ถ่ายคู่กับพระใหม่ประกบด้วยสตรีนางหนึ่ง...นี่ทำให้มาดามคิดไปไกลถึงเหนือสุดสยามวกลงมาใต้สุดเบตงเลยละ..... ฮีไม่ค่อยตอบอีเมล์วันต่อวันและเมื่อตอบมาก็จะบอกว่าเหนื่อย ๆ ๆ พอถึงบ้านก็อยากจะนอนช่วงเวลาทำงานก็แว่บไม่ได้เป็นแค่พนักงานชั้นผู้น้อยไม่ได้เป็นผู้จัดการ และฮีก็มักจะพูดบ่อย ๆ ว่า “คุณเป็นคนสวยมาก เก่ง และมีสมองน่าทึ่ง...ส่วนผมเป็นแค่พนักงานธรรมดา อาศัยรถไฟฟ้าไปทำงาน บ้านก็ต้องเช่า ฯลฯ” อารมณ์คล้ายอยากจะบอกว่า “เราไม่เหมาะกัน”...... เราคุยกันอยู่สามอาทิตย์ จริง ๆถ้าไม่คุยทางอีเมล์ก็แทบหาเรื่องมาคุยกันไม่ได้...การคุยทาง messenger ก็ได้แค่นิด ๆหน่อย มาดามพิมพ์มือถือไม่ถนัด ผิดตลอด...มาดามมีช่วงประมาณเกือบสัปดาห์ที่เราไม่ได้ติดต่อกันเพราะว่ามาดามไปจัดงานแต่งหลานสาวที่ต่างจังหวัด พอกลับมากรุงเทพฯ ก็ส่งรูปงานแต่งไปให้ดูฮีก็ ดู ๆ คุยสองสามประโยคแล้วบอกว่าจะรีบไปออกกำลังก่อนแล้วก็ส่งรูปที่เพิ่งจะถ่าย แถว ๆ ถนนนอกอพาร์ทเม้นท์มาให้ดู......นาทีนั้นมาดามตัดสินใจ โอเคพอแค่นี้ละกัน...ส่งอีเมล์ไปบอกอย่างเป็นทางการว่า“เพราะดูเหมือนว่าคุณไม่ได้ตั้งอกตั้งใจที่คบหาใครจริงๆจังๆฉันคิดว่าคงต้องกล่าวคำอำลา ขอบคุณสำหรับช่วงเวลาเล็กน้อยที่ได้พูดคุย” (ม้านั่ง...รอใครบางคน ริมทะเลสาบ Cape Girardeau County Park North)           มาดามมานั่งวิเคราะห์เคสนี้ว่าอย่างนี้....อาจใช่หรือไม่ใช่ช่วยกันคิดก็ดีนะ....พีเตอร์ จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้ต้องการจะหาเมียเขาเพียงต้องการจะหาผู้หญิงไทยสักคนทุกครั้งก่อนที่เขามาเที่ยวเมืองไทยอาจบอกว่าอยากคบหาดูใจหรือไรก็ตาม และใช้เวลาอยู่ด้วยกันสองสามสัปดาห์ จากนั้นก็บินหนี เอ๊ย! บินกลับ โดยอาจสัญยิงสัญญาว่าจะมารับ มาแต่ง หรือมาอยู่ด้วยปีละครั้ง หรือไรก็ว่าไปหรือไม่ก็แค่สนุก ๆ แล้วก็จบ ๆ กันไป พออีกปีก็หาคนใหม่ และอาจหนีบคนเก่าเอาไว้เป็นที่นอนด้วย...เช่นนี้ไปเรื่อยๆ..... ทำไมมาดามวิเคราะห์เช่นนี้....การที่เขามีรูปในงานบวชพระแสดงให้เห็นว่าเขามีความสัมพันธ์กับผู้หญิงไทยมาก่อน และคงอาศัยกินนอนที่บ้านนั้น ไม่ต้องจ่ายค่าโรงแรมแพงๆ ทำให้เบากระเป๋าไปเยอะ (จากการที่เขาเล่าให้ฟังเรื่อง ที่เที่ยว ที่กินที่นวด ในไทย ว่าถูกแสนถูก อาหารก็แสนวิเศษ และยังบอกว่ารัก King ofThailand ได้อย่างสนิทปาก) แต่เมื่อเขาพบว่ามาดามเป็นพวกเอาจริงเอาจังเพราะเคยบอกเขาไปว่า มาดามไม่เคยหวังหาสามีเพื่อมาช่วยค้ำจุนฐานะความเป็นอยู่ มาดามมีมากพอที่จะใช้ไปตลอดชีวิตอย่างสบาย ๆ แล้ว.....เขาเลยต้องถอยไม่กล้าเดินต่อ เพราะเงินของเขาซื้อมาดามไม่ได้ และยังไม่กล้าแม้แต่จะเป็นฝ่ายบอกศาลา.... อะไรที่คุณคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้จ๊ะ???? มาดามขอสรุปละกันว่าเว็บ ThaiKisses.com นี่โอเคสำหรับ Feature เยอะกว่า ส่วนสมาชิกก็มีหลากหลายประเทศส่วนใหญ่เป็นเยอรมัน เพราะเป็นเว็บของเยอรมันเค้าแหละมาดามไม่รับประกันว่าที่นี่ไม่มีคนหลอกลวง ....เพราะจริง ๆ มันมีทุกเว็บแน่ ๆ แต่ที่นี่มีน้อย มาดามเห็นหนึ่งคน จากเมการายนี้ถูกเว็บบล็อกโพรไฟล์เพราะคงมีสมาชิกร้องเรียนว่าหลอกลวง ที่มาดามรู้เพราะว่าคนนั้นเคยติดต่อมาจึงมีชื่อขึ้นในรายการ Contact...สองสามวันต่อมาจู่ ๆ ลิสต์ก็แสดงสัญลักษณ์ Band .พึงระวัง! พวกที่มาจาก เมกา, อังกฤษ, มาเลเซีย...ฐานบัญชาการแก้งค์สแกมอยู่ที่ไนจีเรีย กาน่า ...ตอนต่อไปจะเขียนถึงเว็บที่“เพียบแอ้” ไปด้วยสแกม.... คลิกอ่าน ตอนที่4กว่าจะมาเป็น มาดามฟราย  (@Thailovelink) คลิกไปอ่านเรื่องอื่น ๆ ของมาดาม ได้ที่นี่จ้า   Create Date : 04 กันยายน 2558     0 comment Last Update : 11 มิถุนายน 2559 9:18:57 น.     Counter : 2814 Pageviews.   Share Tweet

ตอนที่ 2 กว่าจะมาเป็น มาดามฟราย (ต่อจากวานนี้นะจ๊ะ) ฮีก็ตอบมาว่า....... “Hello. It’s a pleasure meeting you here and I thought it would be nice to write you a few words as I really much love to start a Correspondence with you, honestly I'm new here and don't really know how to start all I would take a lot of time. It's hard to describe one but I will say a little bit about me and the rest you will find out when we eventually start corresponding, and can we exchange email address here?”.....ตั้งแต่เริ่มอยู่ในเว็บหาคู่มาดามไม่เคยยอมให้อีเมล์ใครเลยขอบอก แต่กับหนุ่มเบลเยี่ยมคนนี้ น่าลองสักครั้งน่า...แต่มีแอบเอ๊ะนิดนึงว่าทำไมแกไม่ให้อีเมล์ตัวเองมาก่อน(วะ?) เราตกลงใจว่าจะให้อีเมล์ส่วนตัวไปแทนที่จะคุยกันผ่านเมล์ของเว็บพี่มาเซลก็เขียนกลับมาว่า “Thank you very much my is marcel.rosseau@mail.com, I hoping to read from you.” จากนั้นเราต่างก็แนะนำตัวเอง อุปนิสัย ใจคอ รสนิยม ความชอบไม่ชอบ ความสนใจในเรื่องต่างๆ ตัวเราเองบอกละเอียดยิบตั้งแต่ชื่อนามสกุลจริงเลยเผื่อว่าถ้าอีกฝ่ายเจอส่วนที่รับกันไม่ได้จะได้ไม่ต้องคุยต่อ ว่างั้นเถอะ (เบรคดูรูปกันสักติ๊ดนะ ถ่ายแถว ๆ หน้าบ้านน่ะเองแหละ) มาถึงช่วงเวลาที่ขอรูปถ่าย “hope we could get along well and have a mutual relationship, I will be happier if you can send me some of your nice photos?”  แปลกอีกแล้วแทนที่จะส่งรูปตัวเองมาแล้วค่อยขอรูปคนอื่น.....มาดามตอบไปว่า อ้าวก็รูปถ่ายที่ไอลงไว้ในโพร์ไฟล์ไงยูก็ใช้วิธีก็อปปี้แล้วเพสต์ไว้ที่เวิร์ดหรือไรก็ได้ ไอทำแบบนั้นกับรูปยูเหมือนกัน (คือในเว็บไม่ยอมให้ดาวน์โหลดภาพ) แต่ถ้ายูอยากได้ภาพใหม่ละก็ what you give is what you get เล่นลิ้นซะงั้น... สรุปว่าฉันจะไม่ให้รูปถ้าคุณไม่ให้ของคุณมาก่อน  เมล์ตอบกลับ พี่มาเซล “จั่วหัวตัวไม้" แบบฉีกอารมณ์ฟังสำเนียงแปร่ง ๆ ไปจากเดิม และถามมาเยอะมากรวมทั้งถามหา Full name อาชีพ และอะไร ๆ ที่มาดามมีใน Profile อยู่แล้ว ก็ดั้นถามมาอีกปิดท้ายด้วย ขอเบอร์โทรศัพท์....มาดามเริ่มรู้สึกแปลก ๆ ว่าทำไมถามชื่อเราอีกฟะ ทั้งที่ก็บอกไปแล้ว...แถมเขียนย้ำคำเดิมอีกว่าตัวเองเป็นคนแบบไหนทั้งที่ก็เคยบอกมาแล้ว ฉบับนี้แปลกจริง ๆ เหมือนเป็นคนอื่นเขียนมา....แต่ก็บอกเขาไปแหละ ยกเว้น เบอร์โทรศัพท์ มาดามบอกไปว่าไม่เคยให้เบอร์โทรใครเลย (เหมือนคุณน่ะแหละที่กลัว) เพราะเคยมีประสบการณ์ที่แย่ ๆ ในโลกออนไลน์มาก่อนจนกว่าจะแน่ใจถึงจะให้ทีหลัง แถมบอกไปด้วยว่าที่จริงที่ให้อีเมล์ไปนั่นก็เสี่ยงพอดูแล้วหละแต่จะยอมรับความเสี่ยงถ้ามีจริง! ป๊าด ! เท่านั้นหละ อีเมล์ตอบกลับมาโดยพลัน พี่แกจั่วหัวว่า WHAT DO YOU MEAN แล้ว ทักด้วย Full name เราเลย ..ไรวะเนี่ย อารมณ์ไหนหว่า??? ฟังดูเหมือนกำลังหัวเสีย อาจเพราะภาษาอังกฤษห่วยแตกของมาดามเอง เครียดแล้ว....โอวแค่อาทิตย์เดียวก็เริ่มตีกันซะแล้วจะมาหาคู่หรือมาหาเรื่องวะเนี่ย...พี่แกไม่สบอารมณ์ตอนที่มาดามพูดว่านี่ไอกำลังรับความเสี่ยงอยู่นะ จุดเนี๊ย “ผมไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเสี่ยง ผมถามเพื่อให้รู้จักกันดีมากขึ้นเพื่อสร้างสัมพันธ์หรือเป็นเพื่อนที่ดี หรืออาจมากว่าใครจะรู้ ทำไมต้องใช้คำพูดหนักขนาดนั้นกับผม!! ก็แค่ขอเบอร์โทร” (แป่ว! นู๋ไม่รู้พูดไปแล้ว เอาคืนได้ป่ะ) ต้องลงทุนขอโทษขอโพยกันยกใหญ่และเล่าเรื่องราวประสบการณ์แย่ ๆ ให้ฟังว่าทำไมถึงเขียนอย่างนั้น และก็มียกยอเค้าไปนิดหน่อยว่าเค้าแตกต่างจากคนอื่นยังไง มาดามถึงยอมให้อีเมล์ แถม "สตรอบอแหล" อีกว่าที่ไม่ให้เบอร์โทร จริง ๆ กลัวว่าถ้าเค้าโทรมาแล้วเราไม่รู้จะพูดยังไงเพราะที่คุณอ่านๆ ที่เราเขียนไปคุณก็รู้อยู่แก่ใจว่าภาษาฉันไม่ได้เรื่อง.....พี่มาเซลก็เขียนตอบมาจั่วหัวแบบอารมณ์ Have a lovely weekend แถม ขึ้นต้นทักทายว่า Dear Patt ..(เอ้อแบบนี้ค่อยเข้าท่าหน่อย)....และต่อด้วยคำขอโทษและแสดงความเสียใจที่มาดามเจอประสบการณ์ที่ไม่ค่อยดีตามที่เล่าแถมยังเล่าประสบการณ์ที่ตัวเขาเองก็เคยถูกหลอกโดยบริษัทจัดหาคู่ เสียเงินไปเยอะเขาก็เลยต้องระวังเหมือนกัน และตัดสินใจมาหาเอาเองในเว็บ ว่างั้น....อืม! ดูเหมือนความตึงเครียดจะเริ่มคลี่คลาย.... ...วันหนึ่งเขาก็บอกช่วยเล่าให้ฟังหน่อยได้มั๊ย ว่ามาดามมีสิ่งที่วาดฝันไว้หรือเปล่า ...โอ้เข้าเป้าพอดีเด๊ะ เล่ายาวเหยียดเลย ไล่มาตั้งแต่ ความฝันเมื่อครั้งยังเด็กมาถึงฝันสูงสุดของชีวิตการทำงาน ยาวไปถึงฝันในบั้นปลายของชีวิตอยากมีโฮมสเตย์ในไร่ของตัวเอง มีดอกไม้สีชมพูเหมือนซากุระในญี่ปุ่น พร้อมบ้านเล็ก ๆ....บรา... บรา ๆ...ฝันของคนแก่ยังมีอีกเยอะ! รวมแล้วได้สามหน้ากระดาษเอสี่พอดี เหอะๆ.... ในเมล์ฉบับหนึ่งมาดามส่งรูปไร่มันสำปะหลังไปให้เขาดูแล้วถามว่า“รู้ป่าวว่านี่คือพืชชนิดไหน ถ้ายูตอบถูกไอจะส่งรูปไอที่เห็นหน้าชัด ๆ ไปให้ยู” (ภาพนั้นเป็นการปลูกมันฯปีแรกหลังจากซื้อที่แปลงสวยนั่น) เขาก็ตอบมาแบบอารมณ์ไม่ดีอีกว่าไม่รู้หรอกว่ามันเป็นต้นอะไร นี่ยูจะเล่นอะไรเนี่ย ไอไม่มีเวลามาเล่นเกมแบบเด็ก ๆ แค่เพราะยูไม่อยากให้รูปกับไอ ก็ไม่เห็นต้องทำแบบนี้...เมื่อพี่เค้าไม่เล่นด้วย มาดามก็เลยต้องเฉลยไปพี่แกตอบกลับแบบฉีกอารมณ์อีก แต่คราวนี้แบบดีสุดขีด ...บอกว่า “โอ้ ค้นดูในเน็ทแล้วมันเป็นพืชเศรษฐกิจ มีคุณค่าช่วยต้านมะเร็ง วิเศษมากเลย ....ไอดูข่าวขณะนี้ เจ้าหญิงของเบลเยี่ยมเสด็จไปเมืองไทยสงสัยว่าไอคงต้องเตรียมตัวไปหายูแล้วละ เพื่อที่จะดูว่ามีอะไรที่พอจะมาลงทุนทำได้บ้าง ไอมีเงินออมก้อนหนึ่ง แต่ว่าไอจะต้องเคลียร์งานรับเหมาที่รับไว้ให้หมดซะก่อน....(โอ...พระเจ้าจอร์จ มาดาม ตามอารมณ์หนุ่มเบลเยี่ยมคนนี้ไม่ทันเลยจริง ๆ) ฉบับนึงพี่แกก็บอกว่าเป็นไข้หวัดบ่นว่าหนาว ไม่ได้ออกไปไหน นั่งดูแต่ซีดีเรื่องหนึ่งซ้ำไปซ้ำมา แม้แต่เจ้าแจ็ครอสโซ่หมาคู่ชีวิต ก็ไม่ยอมออกไปข้างนอก แล้วเริ่มบิ้วท์อารมณ์ ว่า “นี่ไอมาทำอะไรอยู่ที่นี่...ทำไมไม่มาอยู่ในที่อากาศอุ่น ๆที่มีแสงตะวัน ในไร่ที่มีบ้านหลังเล็ก ๆ อยู่ในสวนที่เต็มไปด้วย ดอกไม้สีชมพู...ไม่ว่าดอกไม้สีอะไรที่ยูปลูกไอก็ชอบ.....เจ้าแจ็คมันคงกำลังกระโดดรอบๆ.... ถ้าเราได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันยูต้องสอนให้ไอทำไร่ด้วยนะ.. ตอนเย็นๆเราจะนั่งพิงไหล่ดูตะวันตกดินด้วยกัน.... ไอคิดถึงยูจริง ๆ... ฯลฯ” พี่แก “ทำเนียน”รำพันไปตามเรื่องที่มาดามฝันเอาไว้น่ะแหละ เสร็จแล้ว หยอดคำถามว่า “ยูรู้สึกยังไง....รู้สึกเหมือนไอรึเปล่า?...ไม่มีคำตอบจากสวรรค์....มันเร็วเกินเหตุที่จะคิดหรือรู้สึกอะไรว่ามะ? “ไอรู้ว่านี่อาจเร็วเกินไปสำหรับยูแต่ไอมีความรู้สึกดีกับยูจริง ๆ...ได้....เราเป็นเพื่อนกันก่อนก็ได้ (ป่าด!!! หมายความว่าไงเนี่ย?..คิด...) "แต่ว่าจะดีมาก ๆ เลยถ้ายูจะส่งรูปที่เห็นหน้าชัด ๆ ให้ไอสักภาพ” ในเพลานั้นมาดาม อยากจะเชื่อนะ แต่ก็ยังมีบางอย่างคาอยู่ในใจแต่ก็คุยไปก่อน... เมล์ถามกลับไปว่า...เป็นไงหายป่วยยัง แล้วทำไมชอบดูหนังเรื่องนั้นซ้ำไปมา มันเป็นไงเหรอแล้วเจ้าแจ็คมันเป็นไงบ้างเล่าให้ฟังหน่อย...มาดามก็เล่าเรื่องหมาแสนรู้ของตัวเองให้ฟังไปก่อน....โดยไม่ได้เอื้อนเอ่ยถึงเรื่องโรแมนติก ที่พี่แกอุตส่าห์รำพันมาให้เคลิบเคลิ้ม (แต่ยายนี่ทำเป็น มึน!!!)..... ปรากฏว่าพี่แกตอบกลับมาแบบอารมณ์เสียว่า “หมาตัวไหนมันก็เหมือน ๆ กันแหละตกลงยูสนใจหมาหรือว่าเจ้าของหมากันแน่?” (อุต๊ะ มีเคือง!) “แค่นี้ก่อนนะมีงานต้องทำ ส่วนไอ้แจ็คมันก็มีเรื่องต้องไปทำเหมือนกัน (ไปอึ)” นี่วิธีชิ่งของคนถูกทำร้ายอารมณ์ที่พี่แกอุตส่าห์บิ้วท์ตอนได้จังหวะ! มาดามเอง จริง ๆ รู้สึกเครียด ๆ ทุกครั้งที่จะเปิดอีเมล์อ่าน ว่าวันนี้จะมาอารมณ์ไหน! ตูเขียนไรไม่เข้าหูมั่วหว่า?? มาดามคุยกับมาเซลอยู่ร่วมเดือนส่งอีเมล์วันละฉบับ แต่ก็มีสองสามครั้งที่บรรยากาศตึงเครียดเพราะวันดีคืนร้าย ฮีก็ขึงขัง ถามมาว่า ตกลงยูเป็นใครแน่อีเมล์ตั้งแต่ฉบับแรกจนถึงตอนนี้ ใครเขียนให้เหรอ อีกครั้งก็ถามว่า นี่ยูกำลังเล่นอะไรอีก ไอไม่มีเวลามาเล่นกับยูถ้ายูไม่จริงจังก็ไปเลยไป.... (เพราะบางครั้งมาดามชอบพูดเล่นๆ บางครั้งก็จริงจัง บางครั้งก็พูดว่า ตัวเองรู้วิธีที่พวกสแกมชอบใช้ หรือเขียน และรู้วิธีเช็คด้วยบางครั้งภาษาอังกฤษที่เขียนไปก็ดี๊ดี บางครั้งก็ห่วยแตก ทำให้กลายเป็นที่สงสัย?) มาดามเองก็หัวเสียเหมือนกัน ตอบกลับไปว่า ฉันก็คือ.....คนเดิม คนเดียวที่เขียนอีเมล์มาตั้งแต่ต้นจนบัดเดี๋ยวนี้...ไม่พูดเปล่าแถมโชว์หมายเลขบัตรประจำตัวประชาชนด้วย (ใจถึงจริง ๆ ผู้หญิงคนนี้) ที่สำคัญ! ถองกลับไปว่า ไม่ใช่แต่เขาหรอกที่มีข้อกังขาตัวมาดามเองก็มีข้อกังขาในตัวเขาเหมือนกัน ....มาดามร่ายไป หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้าข้อ (ให้รู้ไปว่าฉัน ไม่โง่นะนาย) ตบท้ายด้วยว่านี่จะเป็นอีเมล์ฉบับสุดท้าย...ลาตรงนี้เลย... คิดว่าพี่แกอ่านแล้วคงอึ้ง ๆ แล้วคงจบ ๆกันไป หลังตอบเมล์ไป มาดามข้องจิตมากอยู่เฉยไม่ได้แล้ว ฉันต้องตรวจสอบผู้ชายคนนี้ซะหน่อย มันยังไงกันแน่ มาดามค้นข้อมูลเกี่ยวกับอีเมล์แอดเดรส และเช็คไอพีแอดเดรส ในอีเมล์ ของเขา และมีข้อมูลหลายเว็บที่ปรากฏขึ้นมาอ่านมันทุกเว็บ ได้ความรู้มาเยอะ มาดามเลยสั่งพิมพ์ Original email แล้วส่งไปที่เว็บหนึ่งให้เขาช่วยตรวจสอบ “ไส้ใน” (ที่ต้องใช้โปรแกรมวิเคราะห์ที่มาที่ไป) ว่ามันเป็นพวกหลอกลวงรึเปล่า.....ได้แต่รอคำตอบ.... ผิดคาด...สองวันต่อมาหนุ่มเบลเยี่ยมก็ส่งเมล์มาขอโทษและสัญญาว่าจะไม่มีข้อสงสัยใด ๆ อีกต่อไป...ดีกันนะ ประมาณนี้.....มาดามก็ยิ้ม....คิดว่าอืม! ต่อไปนี้ไม่น่าจะมีปัญหาแล้วนะ...ถ้าเขาเป็นพวกหลอกลวงจริง คงเปิด (ตูด) ไปนานแล้วไม่มานั่งเสียเวลาสงสัยกันไปมาอย่างนี้...ลงมือเขียนอีเมล์ตอบจนเสร็จตั้งท่าจะส่งแต่เหลือบไปเห็น inbox มีเมล์ตอบกลับ จากเว็บ ScamWarners.....โอย....อกอีแป้นจะแตก เกือบไปแล้วมะล่ะ! Warner บอกว่า “ขอแนะนำให้คุณยุติการตอบโต้อีเมล์กับที่อยู่อีเมล์นี้จากการตรวจสอบ เราพบว่า ข้อความที่เขียนในอีเมล์ เป็นข้อความที่ถูกใช้ซ้ำ ๆ กันกลุ่มสแกมเมอร์ ในหลาย ๆ เว็บไซต์ และแท้จริงแล้วอีเมล์ฉบับนี้ถูกส่งจากที่อยู่ในประเทศไทยไม่ใช่เบลเยี่ยม” พร้อมส่งลิ้งค์สามสี่ลิ้งค์มาให้เข้าไปดูเอาเองว่าจริงแท้แค่ไหน....โชคดีที่มาดามหยิบอีเมล์ฉบับที่มีข้อความของสแกมเมอร์พิมพ์ส่งไปเป็นตัวอย่าง ไม่งั้นคงได้เขียนคุยกันต่อไปกว่าจะรู้ตัวก็คงเป็นเหมือนคนอื่น ๆ ที่อาจ ถูกขอยืมเงิน..... มาดามส่งอีเมล์ไปบรรยายว่าอะไรที่ได้ทำไปเพื่อตรวจสอบเขาบ้างพร้อมลิ้งค์นั่น ไปด้วย ถามเขาว่า มีอะไรจะอธิบายเกี่ยวกับเรื่องนี้มั๊ย.....เงียบ! ไม่มีคำตอบจาก“อเวจี” Airplane กำลังออกช่อสวยงามหน้าบ้าน หลัง ๆ มาดามมานั่งคิดวิเคราะห์ว่าอะไรที่ผู้ชายคนนี้ต้องการจากเรากันแน่เท่าที่รู้ เคสตัวอย่างของคนที่รู้จัก เธอเจอหลอกเอาเงินทุกรายที่คุยด้วย ซึ่งพวกที่หลอกเอาเงินนี้มันจะใช้ระยะเวลาสั้น ๆ ไม่เกินสองอาทิตย์ก็จะออกลาย เพราะรีบทำมาหากิน...แต่ชายคนนี้ น่าจะตั้งใจหลอกเอารูปถ่าย จากผู้หญิง เพื่อเอาไปขายให้พวกแก้งค์สแกมด้วยกันหรือไม่ก็อยู่ในแก้งค์แต่ได้รับมอบหน้าที่ให้หลอกเราแค่รูป แล้วคนอื่นก็จะเอาไปลงโฆษณาในเว็บหาคู่เพื่อหลอกเอาเงินพวกผู้ชาย แก่ ๆ รายนี้มันเลยยอมอดทนเขียนตอบกันไปมาเป็นเดือนและพอไม่ได้หยั่งใจมันก็ออกอาการหัวเสีย และหวาดระแวง แบบวัวสันหลังหวะอย่างที่เล่า มา (ไว้วันหน้าจะเล่าเรื่อง กลวิธีการทำงานของแก้งค์พวกนี้ ที่หน่วยงานหนึ่งอเมริกาดูแลเรื่องพวกนี้และให้ข้อมูลเอาไว้เยอะมากใครเจอปัญหา สามารถรายงานไปให้ช่วยเหลือได้) และนี่คือข้อความ (แบบหนึ่ง) ที่พวกสแกม มักนำไปใช้ในเว็บหาคู่ทั่วโลก (เปลี่ยนแค่ ข้อมูลส่วนตัว) เผื่อใครก็ได้รับบ้าง... I do like introducing myself more to you, my name is Marcel Rousseau, 55 years from Belgium, I'm into industry contractor. Am divorced 6 years ago I am a man of High, Moral Integrity, caring, loving easygoing. Loving, open minded honest,God fearing and supportive. And also a Kind Posses great sense of humor,understanding, Intelligent, respectful and trust worthy...and I enjoy being outdoors going for long romantic walks. หวังว่าเรื่องที่เล่า ๆ น่าจะเป็นประโยชน์กับคนที่กำลังเดทออนไลน์อยู่นะจ๊ะ มาดาม ไปสิง อยู่หลายเว็บ จะค่อย ๆ เล่าว่าเว็บไหน ผู้คนเป็นไง...วิธีพิจารณาว่า พวกหลอกลวง มันมีอะไรเป็นพิรุธ และใช้กี่วิธี เพื่อให้ผู้หญิง หรือผู้ชาย หลงเชื่อ....และ เว็บไหนที่ทำให้ มาดามได้แต่งงาน  คลิกอ่าน ตอนที่ 3 กว่าจะมาเป็นมาดามฟราย (อพยพไปสิงที่วิก ThaiKisses) คลิกอ่านเรื่องราวอื่นๆ ของมาดาม ได้ที่นี่จ้า   Create Date : 03 กันยายน 2558     2 comment Last Update : 16 กันยายน 2558 21:02:12 น.     Counter : 1715 Pageviews.   Share Tweet