...คิดว่ายังมีความหวัง ตราบที่ยังมีลมหายใจ...
Group Blog
 
All blogs
 
นักวาดการ์ตูนกระจอก ๒

เขานางหงส์

เรื่องนี้ดูเหมือนจะไม่เคยออกทางบล็อกนี้ และอาจเป็นเรื่องสุดท้ายที่พอจะมีต้นฉบับแบบกระพร่องกะแพร่งอยู่ในมือ หมายความว่า มีไม่ครบ

เขานางหงส์ เป็นนิทานพื้นบ้านเมืองพังงา เช่นเดียวกับ เขาช้าง เขานางหงส์ เป็นรูปผู้หญิงนอนตะแคง แต่ถ้าจะดูให้เป็นรูปชัดเจน จะต้องขับรถมาตามถนนสายตะกั่วป่า-พังงา พอผ่านบ้านทุ่งคาโงก มองไปข้างหน้าก็จะเห็นภูเขารูปผู้หญิงนอน แต่คงไม่ใช่เรื่องจริง
ส่วนเรื่องจริงน่าจะเป็นว่า คนในสมัยโบราณนั้นก็สามารถแต่งเรื่องอ่านเล่นได้ไม่แพ้คนปัจจุบัน แต่ที่เก่งกว่าคนปัจจุบันก็ตรงที่ว่า ท่านสามารถนำเอาสถานที่ทางภูมิศาสตร์ มาใส่ในเรื่องที่เล่าได้อย่างแนบเนียนน่าฟัง-ชม

ตอนที่ข้าพเจ้าเดินทางจะไปเชียงตุง ตอนผ่านเชียงราย ก่อนถึงท่าขี้เหล็ก ก็มีภูเขารูปนางนอนที่ไกด์ชี้ให้ดูเหมือนกัน แล้วก็มีนิทานรองรับ แต่ไม่วิจิตรพิสดารเท่าที่พังงา แสดงว่าพังงาคนเล่า ๆ ได้เก่งว่า ฮา

ที่พังงามีประวัติเล่าว่า มีหญิงสาวสวยชื่อนางสาวหงส์ สวยมากและมีชายแก่คนหนึ่งไปสู่ขอ คนแก่ภาษาหนึ่งเรียกว่า คนเฒ่า นางหงส์ไม่รักคนแก่แต่พ่อแม่ยกให้ (เพราะรวย) นางเสียใจจึงหนีไปฆ่าตัวตายแล้วกลายเป็นภูเขา ส่วนตาเฒ่าก็เสียใจไปนั่งตายอยู่อีกฟากทุ่งของเขานางหงส์เรียกว่า เขาเฒ่า มาจนปัจจุบันแต่อีกคนเล่า ๆ ว่า ชายคนที่รักนางหงส์ชื่อนายเฒ่า แต่เป็นหนุ่มหล่อแถมรวยอีกต่างหาก ตอนที่นายเฒ่าไปสู่ขอนางหงส์๋ นางหงส์ไม่รักเพราะไม่หล่อ แก่ และไม่ร่ำรวย และเพราะปิดประตูหน้าต่างหมดจึงไม่เห็นตัวกัน จึงไม่โอเค โฮ เสียดาย...

แต่ภายหลังรู้ว่านายเฒ่าหาได้แก่เฒ่าไม่ แต่หล่อพอ ๆ กับ ดาราชายที่มีเรื่องอื้อฉาว เรื่องทำผู้หญิงท้องแล้วทิ้ง และท้าให้ผู้หญิงพาลูกไปตรวจดี เอ็น เอ ว้าว! เล่าไปเล่ามาทำไมมาออกตรงนี้ได้เฟ้ย

เอาเป็นว่าเมื่อรู้ความจริง ต่างคนก็ต่างใสเจีย เสียใจ เรื่องก็เลยได้จบลงตรงที่ "ตายทั้งคู่่" (ไม่ใช่ตายทั้งคู้นะ) ไอ้ทั้งคู้นั่นน่าจะเป็นคนเขียนเรื่องนี้ลงบล็อก หรือไม่ก็คุณปลายแป้น ฮ่า ๆ

งั้นลองชิม เอ๊ย ลองชมภาพ'ตูนฝีมือดิบ ๆ ของตาบูลย์ในอดีตกาลดูละกัน ส่วนตาบูลย์จะมารออ่านเม็น เอ๊ย อ่านคอมเมนท์ ฮ่า ๆ

อ้อ! ลืมบอกว่า เรื่องนี้เขียนให้วารสารพังงา(รายเดือน) เมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๔ ประมาณนี้ ก่อนย้ายมาอยู่ชุมพรคราบบบ.... ฮ่วย



โอย! แย่ มาอ่านตอนนี้ ถ้อยคำ บทพูดไม่น่าจะลงในนิตยสารฉบับนั้นเลย เพราะเขียนไปนอกเรื่องทั้งนั้น แล้วทำไมค้องเขียนอย่างนี้ มีคำอธิบายตอนท้ายครับ ท่านผู้เจริญ



ภาพอาจจะไม่เรียงตามลำดับเหตุการณ์ เพราะได้ตัดส่วนหนึ่งเอาไปทำการ์ตูนเล่มละบาทขายเสียแล้ว ที่เห็นนี้จึงเป็นแค่เศษส่วนที่เหลือ ฮา(เพราะสมัยนั้นยากจน จำเป็นต้องเห็นแก่เงินจริง ๆ)

และถ้อยคำในตูนเล่มละบาทก็ไม่เป็นดั่งนี้ด้วย



อ้าว! งั้นสมัยนี้ก็รวยแล้วซี และไม่เห็นแก่เงินด้วย ไม่ใช่เลย ความจนนี่จนตลอดแหละ ก็เศรษฐีหมื่นล้านเขายังบอกว่าจนเลย ฮ่า ๆ ๆ
(พูดเองไม่เกี่ยวกับการ์ตูน)




ดูแล้วอย่าคิดมากเลยครับ ที่เอามาลงนี่เพื่อสำนึกบาป ว่าครั้งหนึ่ง เคยเอานิทานพื้นบ้านพังงา มายำใส่ในการ์ตูนนิยายภาพ ไม่เคยบอกใครเลย มาเปิดเผยในบล็อกนี้เป็นครั้งแรก ฮา


ความจริงจากเรื่องนี้ในตอนนั้นก็ ครือว่า อ้า...

ตอนที่เขียนนิยายภาพ(ความจริงไม่น่าเรียกการ์ตูน)เรื่องเขานางหงส์นี้ ข้าพเจ้าเป็นครูโรงเรียนวัดควรนิยม ตะกั่วป่า สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัด ถูกเรียกไปช่วยงานวิขาการ เพราะสมัยน้าน ป.ตรี ยังหายาก อายุตอนนั้นก็แค่สามสิบกว่านี้ด ๆ จึงต้องรอไปก่อน ให้ได้ซี ๔ แล้วเขาจะบรรจุให้เป็นนักวิชาการและงานที่ทำคือทำวารสารพังงา ในฐานะหัวหน้ากองบรรณาธิการ (บรรณาธิการจริง ๆ มีเพียงชื่อ คือ ปลัดองค์การบริหารส่วน จว.พังงา)

ช่วงเขียนการ์ตูนนี้ มีสาวในสำนักงานองค์การฯ (อยู่คนละแผนก สวยมาก แต่เธอหยิ่งฉายหิบ ไม่เคยพูดกับข้าพเจ้าเลย ทั้ง ๆ ที่ในสำนักงานองค์การฯ ใคร ๆ ต่างดีกับข้าพเจ้าหมดทุกคน ข้าพเจ้าจึงหาทางแกล้งด่าเธอเล่นโดยใส่บทพูดลงไปในการ์ตูนเรื่องเขานางหงส์นี้ ตอนที่นายเฒ่าด่าว่าเสียดสีนางหงส์นั่น ใช่ทั้งหมดเลยอนิจจา! ป่านนี้แม้เธอจะสวย (ดั่งภาพในการ์ตูนของข้่าพเจ้า-ข้าพเจ้าเอาบุคลิกหน้าตาของเธอมาวาด) แต่ถ้าเจอตอนนี้ เธอคงไม่ต่างกับยายแก่หนังเหี่ยว เหนียงยานทั่ว ๆ ไป

แต่ว่าก็ว่าเถอะ ไม่รู้ว่าตอนนั้นพอเธออ่านการ์ตูนเรื่องนี้ เธอจะรู้ไหมว่า ถ้อยคำต่างๆ ที่ข้าพเจ้าเขียนลงไปนั้นข้าพเจ้าด่ากระทบเธอ

อย่างไรก็ตามเหตุการณ์ก็ผ่านมาแล้วตั้งเกือบ ๓๐ ปี ถ้าจะมีกรรมใด ๆ ในตอนนั้น ขอได้โปรดอภัยแก่ข้าพเจ้าเถอะนะ หึ ๆ ๆ





Create Date : 22 ตุลาคม 2553
Last Update : 29 ตุลาคม 2553 12:25:03 น. 31 comments
Counter : 13579 Pageviews.
Share

 
บางที่ผลงาน ก็มาจากจังหวะการใช้ชีวิตในช่วงเวลานั้นๆ ว่ามี
แรงบันดาลใจอะไร เหมื่อนกับไดอารี่ของเรา เวลาผ่านกลับมาดูงาน
อีกครั้งก็จะจำและลำดับเหตุการณ์ นั้นได้


โดย: seton วันที่: 23 ตุลาคม 2553 เวลา:10:30:29 น.  

 
มาแว้ว

รีบบอกก่อน แล้วจะเมนต์ในช่องถัดไป อิอิ ขออ่านก่อน

ป.ล. เพิ่งอัพบล้อกตะกี้ด้วยค่ะ



โดย: นักล่าน้ำตก IP: 183.89.122.231 วันที่: 23 ตุลาคม 2553 เวลา:11:12:25 น.  

 
อ่านแล้ว

โธ่ๆๆ แบบนี้ไม่เรียกว่าว่าเป็นการแอบเอสตำนานพื้นบ้านมายำนะคะ

นักล่าฯเรียกว่าเป็นการเผยแพร่ตำนานพื้นบ้านในอีกรูปแบบมากกว่า

อย่างน้อยๆเด็กๆหรือใครอ่าน ก็ได้รู้จักเขานางหงส์นะคะ

ได้อ่านในแบบเฮๆ สนุกออก ไม่บอกก็ไม่รู้ว่าเหน็บใคร แฮ่....


ชอบรูปสุดท้ายของลุงจริงๆ

วาดเขานางหงส์ได้เซ็กซี่เย้ายวนใจเหลือหลาย

ถ้าเขาจริง หุ่นชัดเจนแบบนั้น รับรองรถชนกันน่าดู

ขอชมว่านอกจากรูปสวย ลายเส้นสวยแล้ว

ลายมือของลุง...สวยมากๆ เป็นลายมือที่เขียนหนังสือไทยได้สวยที่สุดลายมือหนึ่งเท่าที่เคยเห็นมาค่ะ


โดย: นักล่าน้ำตก IP: 183.89.122.231 วันที่: 23 ตุลาคม 2553 เวลา:11:20:29 น.  

 


เข้าใจครับ อารมณ์นี้


โดย: แมวหง่าว (chaiwatmsu ) วันที่: 24 ตุลาคม 2553 เวลา:8:09:34 น.  

 
ติดตามชมครับ
...


โดย: Resource of life วันที่: 24 ตุลาคม 2553 เวลา:11:24:26 น.  

 
อิอิ มีพาดพิง อย่างนี้ต้องรีบเม็น 555

เวลาผมขับรถผ่านไปทางเขานางหงส์ ผมชอบแวะข้างทางตรงที่มีกอปุดเยอะๆ ลงไปถอนหน่อปุดอ่อนไปต้มจุ้มน้ำชุบ หรอยๆ ผมชอบกินหน่อปุดอ่อนแกงทิกับหมู แม้ว่าใยมันจะมากก็ช่างเถอะ มันหอมหร้อยดี

ที่เขาเฒ่า ผมก็เคยไปวัดเขาเฒ่าเมื่อสิบกว่าปีก่อน ตอนนั้นใครๆก็พากันไปวัดเขาเฒ่าก่อนเบอร์ออก มีอยู่ช่วงหนึ่ง เจ้ามือกลัวเลขเด็ดจากวัดเขาเฒ่ามาก


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 24 ตุลาคม 2553 เวลา:15:19:09 น.  

 
อ่านเบื้องหลังของหนังสือนิยายภาพเล่าเรื่องเขานางหงส์แล้ว
ชวนให้ต้องกลับไปอ่านบททีเขียนด้วยลายมือครับ

ผมพยายามเพ่งพิศใบหน้าของนางหงส์ที่มีเบื้องหลังซ่อนอยู่
ได้คำตอบอยู่ในใจว่าเธอน่าจะเป็นคนใต้ที่มีดวงตากลมโตสวยงาม
อาจจะผิวขาวผ่อง แผกไปจากคนใต้ทั่วไป
นี่เป็นตัวแทนสาวงามเมื่อ 30 ปีมาแล้ว
เมื่อบันทึกภาพของเธอไว้ในนิยายแล้ว
เธอคงเป็นสาวพันปีที่อยู่อย่างงั้นไปตลอด
และเธอน่าจะขอบคุณคุณลุงบูลย์ถ้ามาทราบตอนนี้

ภาพในหน้ายี่สิบ ทั้งลายเส้นละลายมือ
ต่างจากภาพแรกๆ แสดงถึงยิ่งทำงานยิ่งนิ่งขึ้นๆครับ


โดย: Insignia_Museum วันที่: 24 ตุลาคม 2553 เวลา:20:22:51 น.  

 
สายัณห์สวัสดีค่ะลุงบูลย์
+========================+

มาอ่านการ์ตูนก่อนนอนค่ะ
ภาพ "เขานางนอน" ดูเย้ายวนชวนมองจังเลย อะคึ่ ๆ
อากาศ ณ ชุมพร เริ่มหนาวเย็นบ้างหรือยังคะ


โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 24 ตุลาคม 2553 เวลา:21:13:34 น.  

 
ปล. แก้ไขคำบกพร่องทางการพิมพ์ใหม่ค่ะ หุ หุ
-------------------------------------------------

ภาพ "เขานางหงษ์" ในท่านอน ดูเบื้องหลังเย้ายวนชวนมองจังเลย

อะคึ่ ๆ


โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 24 ตุลาคม 2553 เวลา:21:20:38 น.  

 
สวัสดีครับลุงบูลย์

ปีนี้ไปทอดกฐินวัดแถวบ้านหรือยังครับ ผมไปมาแล้ว 2 วัดเลย วัดล่าสุดวัดแขนน ห้ามอ่านว่า แข-นน นะ อยู่ในเขต ต.บ้านเคียน อ.ถลางเป็นวัดเก่าแก่เมื่อ 50 ปีก่อน ยุคย่ามุกย่าจันโน่น คงเป็นกฐินสามัคคี อาจได้เงินไม่เยอะ แต่ชาวบ้านก็สามัคคีกันดี ดูอบอุ่นมากเลยครับ


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 25 ตุลาคม 2553 เวลา:9:57:23 น.  

 
วัด ขะ-แหนน ลุงอ่านถูกต้องครับ ว่าแต่ทำบุญของลุงทำไมต้องกะเกณฑ์ตัวเลขด้วยหรือครับ แถวบ้านผมนะ แล้วแต่ศรัทธา บางคนไปวัด ทอดกฐิน ไม่ทำก็ไม่มีใครรู้ นอกจากตัวเองเท่านั้นที่รู้


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 25 ตุลาคม 2553 เวลา:20:37:45 น.  

 
ขอบคุณที่มาบอกเรื่องทัวร์นักเขียนนะคะ

นักล่าฯเองเป็นแค่คนวงนอก ไม่รู้จักใครสักคน

เวลานักเขียนเขาพบปะกัน มิบังอาจไปร่วมสังสรรค์กะใครได้เลยเพราะเราเป็นแค่คนทำหนังสือโนเนมค่ะ

จริงๆนะคะ ไม่รู้จักใครจริงๆ

เส้นทางเราอยู่สายหนังสือบันเทิงวัยรุ่นที่หลายคนมองว่าไร้สาระ

ก็เลยเจียมตัวนิดหน่อยค่ะ

วันนี้อยากชวนไปเที่ยวบล็อกพนมเทียน

มีลูกชายพนมเทียนเข้ามาเมนต์ด้วย ปลื้มมากเลยค่ะ


โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.114.151 วันที่: 26 ตุลาคม 2553 เวลา:13:03:50 น.  

 
ลายเส้นนี่สุดยอดเลยนะครับ


โดย: ทีแปลง วันที่: 26 ตุลาคม 2553 เวลา:17:27:00 น.  

 
ป๋มกัวววววววววววววววววว


โดย: dogamania วันที่: 26 ตุลาคม 2553 เวลา:23:48:09 น.  

 
สวัสดีค่ะ...คุณลุงบูลย์

ช่วงนี้สุขภาพย่ำแย่เลยค่ะหนู อากาศเปลี่ยนแปลงมากมาย หิมะตก
แล้วค่ะ อุณหภูมิต่ำติดลบสามองศาเลยค่ะ

อ่านนิทานพื้นบ้านของคุณลุงแล้ว ชอบจังค่ะ ได้รู้อะไรดีๆเพิ่มเติม
อีกมากมาย และทำให้นึกถึงสมัยเด็กๆ ถ้าใครในห้องเรียนมีหนังสือ
การ์ตูนก็จะยืมกันอ่าน ชนิดต่อคิวยาวเหยียดกันเลย และก็ชอบฟัง
นิทานพื้นบ้านจากสถานีวิทยุด้วย (สมัยนี้ไม่รู้ว่ายังมีอยู่หรือเปล่านะคะ)

โอ้..โห..ลายมือคุณลุงเขียนสวยที่สุดเลยค่ะ หายากนะคะลายมือสวยๆอย่างนี้ ยิ่งสมัยนี้ด้วยแล้วเห็นมีแต่ลายมือ คิขุ ซะส่วนใหญ่

อ่านคำเสียดสีนางหงส์แล้ว ทำให้นึกถึงนางสาวละมุล (อิอิ)

ปล.บ้านคุณลุงเจอน้ำท่วมรึเปล่าคะ รักษาสุขภาพนะคะคุณลุง


โดย: ไกลบ้าน IP: 109.46.156.177 วันที่: 27 ตุลาคม 2553 เวลา:2:59:35 น.  

 
คุณผาด ทายาทพนมเทียนก็พูดถึงลุงนะคะ

นักล่าก็พาดพิงลุงอีกนิดค่ะ อุอุ


โดย: นักล่าน้ำตก IP: 183.89.237.90 วันที่: 27 ตุลาคม 2553 เวลา:6:54:49 น.  

 
สวัสดีครับลุง

หากนักเขียนไม่อธิบาย ใครจะรู้เล่าว่า

เขาพาดพิงถึงบุคคลอื่น จริงไหมครับลุง

หากเธอคนนั้นรู้ตอนนั้นคงไม่อยู่เฉย แต่รู้ตอนนี้ก็คงจะสายเสียแล้ว


โดย: ดอกหญ้า บนทางดิน วันที่: 27 ตุลาคม 2553 เวลา:15:35:50 น.  

 
สวัสดีครับลุง

มากินถั่วบ้านผมดีกว่า ค่ากินขอเป็นกลอนงามๆก็แล้วกัน 55


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 27 ตุลาคม 2553 เวลา:16:00:31 น.  

 
ลุงๆๆ

คุณพนมเทียนมาที่บ้านนักล่าฯนะคะ

คุณผาดก็มาฝากข้อความไว้กับลุงด้วยค่ะ


โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.91.19 วันที่: 28 ตุลาคม 2553 เวลา:11:31:30 น.  

 
ตอบคุณไกลบ้าน


แหะ ๆ "อ่านคำเสียดสีนางหงส์แล้ว ทำให้นึกถึงนางสาวละมุล (อิอิ)"

นี่มันต้องอย่างนี้ แสดงว่าเป็นมิตรอุปการะกันจริงๆ คำว่ามิตรหรือเพื่อนมีหลายอย่างนะครับ คงทราบ

ตอนหนุ่ม ๆ ไม่กล้าเอ่ย... กับใครหรอกครับ แหมอยากให้อ่าน ภาค ๒ ไม่ทราบว่า บ.นานมีจะโอเคหรือไม่ เพราะลุงไม่ใช่คนดัง คนดัง ๆ เขาออกหนังสือทีหนึ่งเป็นสิบ ๆ เล่มในช่วง ๒-๓ เดือน

ตอนนี้ก็เทียบเชิญมาว่า ให้เขียนวรรณกรรมเยาวชนประกวด ก็ว่าจะเขียนอยู่ แต่ไม่มีวัตถุดิบแบบเล่มที่คุณไกลบ้านซื้อไปอ่าน ก็เลยว่าจะลองเขียนแบบเว่อร์ ๆ แบบ "เมืองเทวดา" ที่ยังเขียนไม่จบ ดูบ้าง

บ้านลุงฝนไม่ค่อยตก ขาดน้ำประปาใช้มาเป็นเดือนสองเดือนแล้วครับ ไม่มีน้ำทำประปา ไม่รู้ชาวชุมพรทำบาปอะไร เทวดากักฝนพาไปเทใส่ภาคกลางและอิสานหมด นี่ก็แว่ว ๆ ว่าไปเทลงที่อำเภอตะกั่วทุ่ง พังงา ชาวบ้านเดือดร้อนกันเป็นแถว

เรื่องลายมือในการ์ตูนใครก็เขียนสวยทุกคนแหละครับ เพราะเขียนปากกาคอแร้ง มีการต่อเส้นแบบเดียวกับใช้พู่กัน



โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) วันที่: 28 ตุลาคม 2553 เวลา:19:02:15 น.  

 
สวัสดีครับลุง

คุณวิกรม กรมดิษฐ์ คนเก่งและมีเงิน จัดประกวดกลอนเกี่ยวกับชีวประวัติเขาหรือครับ ดีนะ รางวัลก็ดีด้วย ผมว่างานนี้นักกลอนต้องทำการบ้านขนาดหนักแน่ ขอให้ลุงได้สักหนึ่งรางวัลนะ ผมเชื่อสีมือ


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 28 ตุลาคม 2553 เวลา:20:47:17 น.  

 
ว้าววววววว

หลานคุณตาบูลย์ เก่ง จัง เลยคับ

ว่าง ว่าง ชวน กันมา วิ่งเล่น ก่ะ โอม อาร์ม นะ คับ

ที่เค้าบอกกัน ว่า

ลูกไม้ หล่น ไม่ไกลต้น

คง มีจริงงก้าบบบบบบบบบบ



โดย: dogamania วันที่: 29 ตุลาคม 2553 เวลา:1:10:45 น.  

 
สวัสดีครับลุง

ขอบคุณลุงอย่างมากในคอมเม้นต์บ้านผม

บางทีอาจเอาไปขัดเกลาให้เนียนแล้วส่งไปให้ บก สักเล่ม

ทั้งๆ ที่รู้ว่าถนนของนักอยากเขียนช่างตีบตันลงทุกวันๆ

ล่าสุด ช่อการเกด ก็ปิดตัว

ค.ฅน ก็เปลี่ยนแปลงการรับเรื่องสั้น ซะแล้ว ...เฮ้อ


โดย: ดอกหญ้า บนทางดิน วันที่: 29 ตุลาคม 2553 เวลา:9:27:29 น.  

 
มีนักวาดนิยายภาพ ชื่อคุณลำดวน ลืมดง

ส่งภาพการ์ตูนมาให้ผมทางอีเมล์ ๓ ภาพ ขอเอาลง ๒ ภาพ เพราะมีภาพหนึ่งค่อนข้างโป๊ เลยไม่เอาลงนะครับ จะเห็นได้ว่าฝีมือดีอีกคนหนึ่งแต่คงเพราะต้นฉบับราคาถูกเกินไปกระมัง ท่านจึงบอกว่าเป็นอดีตไปแล้ว แม้ว่าฝีมือจะดีกว่าผมเสียอีก แต่อยากให้ดูว่าการเขียนคำบรรยายในการ์ตูนจะเขียนในลักษณะแบบเดียวกัน

ท่านนักเขียนการ์ตูนท่านใดอยากเสนอผลงานแต่ไม่มีบล็อกผมขอเชิญเลยครับ ส่งอีเมล์มาที่ pantamuang@hotmail.com





โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) วันที่: 29 ตุลาคม 2553 เวลา:12:32:42 น.  

 
ชวนลุงกินหมี่ครับ


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 29 ตุลาคม 2553 เวลา:15:49:39 น.  

 
แวะมาเยี่ยมเยียนกันเหมือนเดิม

คิดถึงก้อแวะไปอีกนะจร้า จุ๊บจุ๊บ

วันศุกร์สิ้นเดือนขอให้มีความสุขนะค๊า

แวะมาเที่ยวชุมพร ยังไม่เคยแวะเลย 5555


โดย: สาวสะตอใต้ วันที่: 29 ตุลาคม 2553 เวลา:22:17:39 น.  

 
ตั้งแต่จากตะกั่วป่ามาครั้งนั้น
ยังคิดฝันอาหารดีเส้นหมี่เหลือง
ที่ภูเก็ตบะหมี่ดีสีงามเรือง
ฮกเกี้ยนหมี่ที่เฟื่องของโกตุ๊

ขายอยู่หน้าโรงหนังของโกส่าย
ตอนเที่ยงบ่ายเข้าไปนั่งสั่งเสียงดุ
"ฮกเกี้ยนหมี่" หนึ่งชามเบียร์น้ำพุ
เปิดดังฉุแล้วดื่มดังอั๊ก ๆ

สลับด้วยหมี่เหลืองเฟื่องอร่อย
ผักน้อยน้อยหมูเยอะเยอะเอ้อชักหนัก
อิ่มก็อิ่มเมาก็เมาเราอยากชัก
แต่เด็กเสิร์ฟน่ารักเลยควักติ๊บ
/font>
.....

+โกส่ายเป็น สส.หรือคุณบรม ตัณเถียน และเป็นเจ้าของโรงภาพยนตร์กลั่นแก้ว


โดย: ลุงบุลย์ (pantamuang ) วันที่: 29 ตุลาคม 2553 เวลา:22:30:08 น.  

 
แหม..กลอนชมหมี่ของลุงคืนนี้ "หรอยอย่างแรง" ได้แรงอกเป็นบ้า ลุงครับหมี่ผัดโกตุ๊หรอยจริงๆ ผมรู้จักกับลูกบ่าวแกด้วย เรียนเสนารุ่นเดียวกัน ลูกสาวโกตุ๊สวยๆหลายคน สมัยนั้นนะ ตะกั่วป่าทั้งตลาด ไม่มีร้านหมี่เหลืองผัดที่ไหนจะร่อยเท่าร้านนี้อีกแล้ว

อือ..นึกไปแล้วก็คิดถึง "โรงหนังกลั่นแก้ว" นะลุงนะ


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 29 ตุลาคม 2553 เวลา:22:48:57 น.  

 
แวะมาเยี่ยม เจอกลอนอาจารย์หายง่วงเลย


โดย: seton วันที่: 30 ตุลาคม 2553 เวลา:1:40:57 น.  

 
อรุณสวัสดีค่ะลุงบูลย์
+=======================+

ณ บ้านนอกเวลานี้ มีสายลมหนาวพัดมาเป็นระยะ
กระแสลมตะวันออก/เหนือ มาพร้อมกับแสงตะวันที่อบอุ่น
(รู้สึกหนาว ๆ ร้อน ๆ หุ หุ)
ตอนนี้เริ่มหาเสื้อกันหนาวมาสวมให้อุ่นกายกันแล้วค่ะ

อย่าลืม! ลงภาพหลาน ๆ แต่งชุด "นักสู้พันธุ์ข้าวเหนียว" ให้ดูด้วยนะคะ

พูดถึงข้าวเหนียวแล้วอยากกิน "ข้าวจี่ชุบไข่ไก่" ย่างไฟอ่อน ๆ
หอมกรุ่นอยุ่หน้าเตา แล้วนั่งผิงไอแดดยามเช้าจิบกาแฟร้อน ๆ
โอ้ว! สวรรค์บ้านนา ณ บ้านนอก อะคึ่ ๆ


โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 30 ตุลาคม 2553 เวลา:9:17:04 น.  

 
นิยายภาพ ชื่อคุณลำดวน ลืมดง ดูแล้วคุ้นๆตาครับ
เหมือนกับผู้วาดได้ส่งพลังทั้งหมดไปที่ภาพวาดนั้น
การ์ตูนที่เห็นเป็นภาพนิ่งๆ แต่คนอ่านกลับมีภาพในหัวไม่นิ่ง
เหมือนตัวละครเคลื่อนเหล่านั้นไหวได้

ขอบคุณคุณลุงบูลย์ครับที่เอามาให้ชมกัน


โดย: Insignia_Museum วันที่: 30 ตุลาคม 2553 เวลา:9:42:44 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

pantamuang
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?]

ไม่อยู่อย่างอยาก แต่ยังอยากจะอยู่
อยู่อย่างไม่ลำบาก เวลาที่เหลือน้อยรีบสอยรีบคว้า
ก่อนจะหมดเวลาให้สอย

ดวงดาวบนฟ้าก็สอยได้ ถ้ารู้จักต่อด้ามฝันให้ยาวพอ

ฝันถึงไหนก็ได้ มีสิทธิ์ฝัน แต่จะเป็นจริงหรือไม่ช่างฝัน
เพราะสิ่งที่ฝันคือนวนิยาย..

ชีวิตก็คือนวนิยายเรื่องหนึ่ง ที่เราเป็นผู้เขียนและกำกับ.

เริ่ม 9 กันยายน 2550
Friends' blogs
[Add pantamuang's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.