…..มาออดอ้อน..อาบูลย์..นกพูนสุข
ด้วยสนุก ตอบกลอน อักษรสาร
มีคนอ่าน มีคนยอ ต่อเหตุการณ์
ส่งเมื่อวาน พอวันนี้ มีโพสต์ลง
…..พร้อมสอนสั่งว่าสัมผัสยังขัดเขิน
ด้วยบังเอิญไม่ชำนาญจึงพาลหลง
งั้นคงต้องแก้ไขใฝ่บรรจง
จะได้ส่งเสริมศักดิ์อักษรา
……"เขียนกวีเพราะมีใจใฝ่ในรัก
มุ่งปกปักวจนภาษา
ดำรงไว้เอกลักษณ์อักษรา
มีคุณค่าเกินกว่าจะปล่อยวาง
…..แต่สังคมผันเปลี่ยนวนเวียนหมุน
มิใคร่หนุนดำรงไทยให้สืบสร้าง
ใครชื่นชมความเป็นไทยในบรรพ์บาง
บอกว่าอย่างนี้แก่แย่จริงเรา"
……บ้านกวีสีชมพูดูสดชื่น
คนหยิบยื่นไมตรีร่วมหยอกเย้า
มาแวะเวียนเพียรตอบคำพร่ำพริ้มเพรา
ก็เพราะเจ้าของบ้านนั้นใจดี
…….จึงมีคนล้อมหน้าและล้อมหลัง
เปรียบดุจดังนักเขียนใหญ่วิไลศรี
แม้ชอบบอกว่าตนไม่ใช่กวี
แต่คนที่มีดี..มักถ่อมตน….

โดย: หทัยชนก (Nok_Noah

อาบูลย์ตอบหทัยชนก (Nok-noah) ไม่จริง ไม่จริง อาถูกใส่ความ…

……ต้องขอบใจหทัยชนกยกกลอนกล่าว
ที่มาเฝ้าบรรเลงเพลงหงุงหงิง… (พันไหนก็ไม่รู้นะ หงุง หงิง เนี่ย)
บล็อกที่เหงาไม่มีใครไหนมาอิง
ถูกเขาทิ้งเหงาเศร้าหนาวระทม…
(นี่เรื่องจริงนะ เพราะใคร ๆ เขาต่างไปตอมคนดังดีกว่า)
……..แต่ที่มาก็ไม่ทิ้งร่องรอยไว้
กลัวคนแก่ได้ใจไถลล้ม…
5092 ครั้ง หวังแค่ชม
Profile ผมบันทึกไว้ 82 ครั้ง
……..หทัยชนกวันนี้ กวี เนี้ยบ
คำคมเฉียบเฉิดฉวีเมธีหวัง…
รั้งหทัย – ใจชนก ตกวนวัง…
ในมนต์ขลังแห่งกวีศรีฯ เข้าแล้ว
……..แต่มีอยู่นิดเดียวเกี่ยวคำซ้ำ
ส.เชื้อหอมแนะนำ อาจำแจ๋ว…
คำสัมผัสหัดใช้ให้วาวแวว
คำใช้แล้วพึงตระหนัก เช่น อักษรา
(ของหทัยชนก)…
……."เขียนกวีเพราะมีใจใฝ่ในรัก
มุ่งปกปักวจนภาษา
ดำรงไว้ซึ่งเอกลักษณ์อักษรา
มีคุณค่าเกินกว่าจะปล่อยวาง
……..“อักษรา” คือคำซ้ำสัมผัส
ควรจะคัดคำใหม่ใส่แทนข้าง….
นครา ท่าจะดีแทนที่ทาง
หรือว่างว่างก็ลองหาค้าคำดู
……..ใช่แล้วจ๊ะสังคมผันพลันเวียนหมุน
มิใคร่หนุนให้เด็กไทยรุ่นใหม่รู้
ความเป็นไทยไหลขึ้นห้างว่างเดินดู…
ไปกดตู้เล่นเกม ร้องคารา…
………บ้านกวีสีชมพูหดหู่เหงา… (นะไม่ว่า)
คนไม่เข้ามาเขียนเจียนไร้ค่า
มีแค่ลูกและหลานที่ผ่านมา
“บ้านชรา” มีอะไร จะให้มอง
………และไม่ใช่ “ล้อมหน้าและล้อมหลัง”
เป็นแค่ถังขยะเก่าสีเศร้าหมอง
ไม่มีดีที่จะขายให้ใครจอง…
จึงเที่ยวร้องเพลงแลกแจกบทกลอน….
……………………

(อ้าว หนูๆ หลาน ๆ เร่เข้ามา เหรียญสิบ เหรียญห้า เหรียญบาท… โยนลงมาเล้ย… แบงก์ร้อย แบงก์พัน มีทอน… อะโห นี่หละนะเมืองไทย ยังมีคนเมตตาวนิพก ขนาดฝรั่งฟังกลอนไม่ออก ยังยื่นแบงก์พันให้เลย… แทรงคิ้ว ๆ ๆ เวอรรี่มัช… ซียูอะเกน…

…..อ้าวหลานปลายแปรง นั่นมากับเขาด้วยหรือ เอ่อ… แต่หนูมาแทบประจำเลยนะ สวัสลี ๆ นั่ง ๆ จ๋อ ๆ
หนูกลัวจะถูกหาว่าแก่ใช่ม้ะ จึงไม่อยากต่อกลอน รับมาซะดี ๆ

“…….เนอะ..พี่โดมเนอะ...อย่าพยายามแก่อย่างเขาเลย เรายังรุ่นๆกันอยู่เลย....เปลี่ยนข้างเลยเรา”

อ้าว นินทาใครอีกล่ะ ตกลงจะอยู่ข้างไหนแน่ เฮ้อ แต่เขาก็ต้องเลือกฝ่ายนักเขียนยอดนิยมแห่งขวัญเรือนอยู่แล้ว ใครจะมาสนใจนักกลอนข้างถนน เราเองเมื่อเช้าไปตลาดยังซื้อขวัญเรือนมา ,บับหนึ่งเลย เห็นเขาบอกแจกหนังสือของคนดังเสียด้วย ถ้ารีบส่ง จดหมายไปที่ขวัญเรือน… แต่เราคนแก่อย่าปล้ำดีกว่า ไม่ทันเขาหรอก…

…….ไอ้ตัวฆ้อนทุบหัวนั่น รับมาแล้วแต่ใส่ไม่ถูก ไม่รู้เขาใส่ตรงไหน ยังเก็บเฉยอยู่เลย อ้าว! พูดไม่กี่คำไปเสียแล้ว สงสัยกลัวเสียตังค์
……..แต่อ้าวยังส่งเสียงมาอีก…

นก โนอาห์จ๋า...
ช่วงนี้ลุงบูลย์ขาดรายได้นะ ธารดาวเขาบอกเลิกเช่าชั่วคราว...มาเช่าสิเดี๋ยวจะเก็บค่าเช่าให้ลุงบูลย์เอง (ชัก 10 %...อะเหอ...อะเห...)

……บ้านยังว่าง ใครอยากมาเช่า มาโพสต์เชิญมาเลย ค่าเช่าไม่เอา ขอแค่ข้าวผัดผัดกุ้ง ไม่ใส่ไข่ ใส่ปลาหมึก ใส่ปูรวม ๆ กันได้ (กำลังปวดเส้นใต้ขา กินเนื้อ กินหมูไม่ได้ คนแก่ก็งี้แหละ ว่าจะลองกลับไปกินมังสวิรัติอีกครั้งแล้ว…) บ่นเป็นคนแก่ ไม่งั้นก็ไม่แก่…

Create Date : 17 กรกฎาคม 2550
Last Update : 17 กรกฎาคม 2550 15:05:23 น.		3 comments
Counter : 959 Pageviews.
Share Tweet