Group Blog
 
All blogs
 
บอกรักครั้งแรก

ก็ไอ้ตอนที่เราไปเที่ยวด้วยกันที่เชียงใหม่นั่นแหละ คุยกันไปคุยกันมาอยู่นาน อยู่ดี ๆ เขาก็บอกว่า เขาไม่รู้ว่าพูดไปเราจะเชื่อไหมว่า เขามีความรู้สึกดี ๆ ด้วย ดีมาก ๆ พิเศษจนเหมือนว่าเขารู้สึกรักน่ะ
เอาล่ะสิ ไอ้ฉันก็นั่งงงไป ไม่คิดว่าคนที่ขี้อายแบบเขาจะกล้าพูดอะไรแบบนี้ แต่ดันสวนกลับไปด้วยน้ำเสียงโมโหว่า อย่ามาพูดแบบนี้ ถ้าไม่อยากให้ความเป็นเพื่อนมันจบน่ะ คุณรู้ไหมคำพูดจากปากของคุณ อาจจะไม่ได้ไตร่ตรองให้ดีเสียก่อน แต่มันจะมีความหมายสำหรับฉัน เพราะฉะนั้น ถ้าไม่แน่ใจอย่าพูดอีก แต่ว่าใจน่ะ สับสนบอกไม่ถูก พูดเอาจริง ๆ ไอ้เราก็รู้สึกปิ๊งเขาในทันทีที่เห็นครั้งแรกที่สนามบินเหมือนกัน แต่ไม่อยากจะคิดว่า คนเราจะปิ๊งกันรวดเร็วแบบนี้เหรอ แต่ก็คิดอีกทีว่า อย่าเอาอะไรแน่นอนกับเขาเลย อย่าไปเชื่อเลย เดี๋ยวเขาก็กลับบ้านเมืองเขาแล้ว มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก ที่เขาจะยังคงรู้สึกแบบนี้อยู่อีก เดี๋ยวเขาก็ลืม อย่าหาเรื่องเจ็บใจเลย คนเราอยู่ไกลกันคนละมุมโลก มันไม่มีทางเป็นไปได้หรอก

บรรยากาศมาคุ ระหว่างขากลับจากเชียงใหม่นั้น หลังจากบอกรัก และปฏิเสธไปแล้วนั้น เรา 2 คน ก็ทำให้บรรยากาศมันมาคุขึ้นมา มองหน้ากันไม่ค่อยติด กุ๊กก็พยายามทำให้บรรยากาศมันเข้าที่ ไอ้เราก็อยากรู้ว่า เขารู้สึกอย่างไรกันแน่ ให้กุ๊กลองหลอกถามดีกว่า ผู้ชายซื่อ ๆ ใจดีคนนี้คงไม่โกหกหรอกมั้ง เลยออกแผนการบอกว่าจะไปเดินเล่น ให้กุ๊กลองถามว่าคิดอย่างไรกับเรา เขาก็บอกว่าเขารู้สึกดี ๆ ด้วย แต่พูดไม่ได้ 100% ว่ามันใช่รักหรือเปล่า เพราะว่าคงบอกอะไรไม่ได้ในระยะเวลาอันสั้นที่เราเจอกันครั้งนี้ เขาไม่อยากพูดหรือให้สัญญาอะไร เพราะถ้าวันหนึ่งเขากลับบ้านเมืองเขา แล้วเขาทำไม่ได้อย่างที่เขาพูด เขาไม่อยากให้ความเป็นเพื่อนเรามันต้องสูญเสียไปด้วย เป็นคำตอบที่ดีมาก

คืนนั้นบนรถไฟ เรา 2 คนก็นั่งคุยกันเรื่องนี้ ว่าเขากลับไปคราวนี้ให้เราเปลี่ยนสถานะจากเพื่อนเป็นคนพิเศษกันได้ไหม ไอ้ตัวเราน่ะอยากตอบว่าได้ แต่ความกลัวมันมีอยู่มากมายเหลือเกิน ไอ้ความรักครั้งเก่า ขนาดอยู่ใกล้กัน เจอกันอยู่ทุกวัน ยังพังได้ ทำให้เสียใจได้ แล้วนี่อยู่ห่างกันไกลเหลือเกิน ได้เสียใจอีกแน่ ๆ เขาก็บอกว่าเราน่ะยึดติดอยู่แต่กับอดีต ผู้ชายไม่เหมือนกันทั้งโลก ไม่ใช่ว่าเคยโดนผู้ชายทำให้เสียใจมา จะต้องมาเจออีก ถ้าไม่ลองเปิดใจจะรู้ได้ไงว่าจะสุข หรือว่าจะทุกข์ดี เก๋น่ะชอบใส่แหวนที่นิ้วโป้ง เวลาสับสน คิดอะไรไม่ออก ชอบหมุนมันเล่น พอเขาเห็น เขาก็บอกว่า เก๋คิดอะไรอยู่วนเวียนอยู่เป็นวงกลม เหมือนกับการหมุนแหวน ถ้าไม่ผ่าแหวนออก แล้วจะหาทางออกเจอได้ยังไง คำพูดนี่เอง ที่ทำให้ได้คิด บอกเขาว่า ให้เขากลับไปก่อน แล้วในเวลาที่เราห่างกันแบบนั้น ถ้าเขาและเรายังรู้สึกแบบนี้กันอยู่ เราค่อยเริ่มต้นกันใหม่แล้วกัน



Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2549
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2549 3:07:10 น. 6 comments
Counter : 356 Pageviews.
Share

 
แวะมาอ่านเรื่องราวน่ารักๆค่ะ


โดย: พีเจี้ยวค่ะ (sutida_jeaw ) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:4:33:14 น.  

 
น่ารักจังค่ะ
"เขา" คือคนใน background ใช่ไหมคะ


โดย: buo วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:12:52:21 น.  

 
ขอบคุณพี่เจี้ยว และคุณ buo นะคะที่แวะเข้ามาอ่านเรื่องราวเก่า ๆ ที่ยังอยู่ในความทรงจำ จริง ๆ ทั้งใจจะเขียนเผื่อไว้วันข้างหน้าเวลาเรา 2 คนแก่ จะได้มาอ่านกันอีกรอบหนึ่ง ตอบคุณ buo นะคะ เขาคนนั้นก็คือคนใน background นั่นแหละค่ะ


โดย: หมาน้อยไกลบ้าน วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:22:04:04 น.  

 
เรื่องราวหวาน ๆ ๆชอบอ่ายจัง


โดย: tukata001 วันที่: 10 มีนาคม 2549 เวลา:23:21:16 น.  

 
น่ารักจังเลย ชอบ Blog ของพี่จังเลยค่ะ


โดย: ตา IP: 58.8.181.251 วันที่: 7 เมษายน 2549 เวลา:13:24:42 น.  

 
หุหุ เหมือนกันเดี๊ยะเลย


โดย: loveTRAVEL1977 วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:20:08:45 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หมาน้อยไกลบ้าน
Location :
- Germany

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]


MusicPlaylist
Music Playlist at MixPod.com
Friends' blogs
[Add หมาน้อยไกลบ้าน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.