เมื่อวานก่อนกลับจากทำงาน แวะไปซื้อโดนัท KK

ไม่ใช่เพราะเห่อ แต่แค่อยากซื้อให้ ลูก พ่อ แม่ พี่ชาย และสามี ได้ลองทานกัน

เพราะตั้งแต่เค้าเปิดขายมาหลายเดือน พวกเรายังไม่มีโอกาสได้ลองลิ้มรสมันเลยซักครั้ง ดังนั้นจึงไปต่อคิวซื้อ โดยใช้เวลาทั้งต่อคิว และชำระเงินไม่เกิน 5 นาที ซึ่งอาจเรียกได้ว่า เป็นคิวที่สั้นมากๆ ก็ว่าได้

กลับถึงบ้านด้วยใจตื่นเต้น หวังจะให้ทุกคนที่รัก ได้ลองขนมยอดฮิตนี้...

 แต่พอเข้าบ้าน สิ่งที่เห็นคือ น้องแซนด์ปากแตกและช้ำ, เหงือกบริเวณฟันหน้ามีรอยช้ำและเลือดซึม, แผลถลอกบริเวณจมูก และหลังมือด้านขวา

นุชก็ถามแม่ว่าน้องแซนด์หกล้มเหรอ แม่เราก็พยักหน้า แต่น้องแซนด์พูดออกมาว่า "พี่เมฆผลัก" เราก็ถามแม่ว่าเมฆผลักเหรอ เพราะเราไม่อยากฟังความจากลูกข้างเดียว ซึ่งแม่เราก็ตอบว่าใช่ แม่กำลังจะพาแซนด์เข้าบ้าน ยายของเมฆก็บอกให้เมฆไปส่งน้อง เค้าก็ดันๆๆ ผลักๆๆ จนน้องแซนด์ล้มหน้ากระแทกพื้น" ซึ่งยายเค้าก็ไม่ได้ว่ากล่าว ตักเตือนหลานเค้ามากนัก

เมฆ อายุ  7 ขวบ เป็นเด็กข้างบ้าน ที่เรารัก และเคยช่วยแม่เค้าเลี้ยงมาแต่อ้อน แต่ออก แต่เนื่องจาก เราและแม่ของเค้ามีเรื่องที่ทำให้เราไม่พูดกัน และเลิกคบกันไปในที่สุด แต่เราไม่เคยเอาความโกรธ และเกลียดของผู้ใหญ่มาลงที่เด็ก เพราะเด็ก จะอย่างไรก็เป็นเด็ก เค้าบริสุทธิ์เกินกว่าจะรับรู้ความบาดหมางของผู้ใหญ่

แต่แม่เค้า มักจะสอนลูกเสมอว่า เราและสามีของเรา ไม่ใช่เพื่อนเค้าอีกต่อไป ดังนั้นไม่ต้องพูดคุย หรือทักทายกับเราอีก (ทราบเพราะ เด็กเล่าให้ฟัง เพราะเค้าอยากเข้ามาเล่นที่บ้านเรา)

ขออนุญาตเกริ่นเรื่อง "เมฆ" เท่านี้พอนะคะ

กลับมาที่เรื่องน้องแซนด์ เค้าก็ยังพูดตลอดว่า "พี่เมฆผลัก เจ็บๆ" เราไม่ได้บอกเรื่องนี้กับสามี เพราะเราเข้าใจดีว่า สามีเป็นคนอย่างไร ถ้าบอกไปต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ เพราะสามีเราก็ไม่ชอบหน้าแม่เค้าเท่าไรนัก

และเราก็แก้ไขปัญหานี้ด้วยการสอนลูกว่า อย่าไปเล่นกับเค้าอีก และอย่ารังแกคนอื่น แต่ก็อย่ายอม ให้สู้ ถ้าคนอื่นมารังแก และก็จบปัญหานี้ไปด้วยการไม่ไปโวยวายกับพ่อ แม่เค้า ก็จบกันไปเท่านี้

และประมาณ 2 ทุมครึ่ง อยู่ดีๆ น้องแซนด์ก็อาเจียรออกมาค่ะ ซึ่งเราไม่แน่ใจว่า สมองเค้าจะกระทบ กระเทือนหรือเปล่า เพราะเราไม่รู้ว่าตอนล้มนั้นล้มแรงไหม วันนี้ต้องก็ให้แม่ช่วยสังเกตอาการ ว่าเค้าซึมไหม ทานข้าวได้ไหม และอาเจียรอีกไหม ถ้ามีอาการอีก คงต้องรีบพาไปหาหมอ

ขอเสริมนิดค่ะ ว่าการที่เราไม่ไปโวบวายกับพ่อแม่เค้า เพราะเราไม่อยากให้ลูกเห็นว่าการที่เค้าเจ็บแบบนี้ พ่อแม่จะช่วยเค้าได้ตลอด เค้าต้องลุกขึ้นมาช่วยตัวเองด้วย และเราอยากให้เค้าเข้าใจว่า การต่อสู้ ไม่จำเป็นจะต้องใช้กำลังห้ำหั่นเสมอไป

 และถ้าเป็นคุณพ่อ คุณแม่ท่านอื่นๆ จะทำอย่างไรกับเหตุการณ์นี้ จะสอนลูกอย่างไรกันคะ และคิดว่าสิ่งที่นุชทำถูกหรือผิด แนะนำได้ค่ะ

และนี่ค่ะ รูปประสบการณ์ครั้งแรกกับ KK ทั้งๆ ที่เลือกลบปากของ "แซนด์แสนซน"