• ของขวัญวันนี้ (Life)
• Look Inside (Health)
• Muffins & Scones (Foods)
• Your Image (Beauty)
• ของขวัญชิ้นแรก (Family)
• ของแถม
• ของขวัญวันวาน
• Gift From God

My First Tag ตั้งแต่เขียนบล็อกมา ไม่เคยมีใคร (กล้า) ส่ง Tag มาให้สักราย มีแต่หญิงสาวเสื้อเหลืองที่เขียนการ์ตูนได้ฮามาก นามว่า หนูปุ๊ก (น้าปุ๊ก) นี่แหละ ที่เป็นหน่วยกล้าตายรายแรก ตามมาด้วยชายหนุ่มนักแต่งเพลง คุณคูณ (น้าคูณ) ที่เราขอให้อัพเดตบล็อกคอนเสิร์ต ASKA Symphonic ไปก่อน เพื่อที่เราจะได้ชิงลงมืออัพเดตบล็อก tag ตามที่น้าปุ๊กแนะนำ แล้วตอนนี้ก็ได้เวลาตามสัญญาที่บอกหนูปุ๊กไว้แล้ว Tag บ่งบอกตัวตน กติกา 1. โพสต์ภาพ คนละไม่เกิน 4 ภาพ ที่คิดว่า มันนำเสนอ ถึงความเป็น " ตัวตน " ของน้า ได้ดีที่สุด ไม่จำเป็นว่า ต้องเป็นภาพ ที่สวย หรือ คิดว่าดีที่สุดนะครับ แค่ " รู้สึก " ว่า .. เนี่ยแหละ ที่เป็นเราแบบที่ไม่ต้องมีคำบรรยายกำกับ แต่ คิดว่า " รู้สึกได้ถึง " ครับ 2. ส่งต่อไปยังน้าๆ ที่เพื่อนๆอยากรู้จัก 3 Login ขึ้นต้นด้วยคำว่า น้า ตามธรรมเนียมห้องกล้องเน้อ) เขาบอกไม่ให้มีคำบรรยาย ก็ไม่มีก็ได้ ดีเลย... ไม่รู้จะบรรยายถึงตัวเองว่ายังไงเหมือนกัน ครบแล้ว 4 รูป ยังไม่รู้จะส่งให้ใครเลย ขอคิดก่อน   Create Date : 30 มิถุนายน 2551     Last Update : 30 มิถุนายน 2551 19:53:46 น. Counter : 860 Pageviews.   25 comment Share Tweet

กาแฟหนึ่งถ้วย...ช่วยลดโลกร้อน วันก่อนไปกินข้าวกับเพื่อนเก่าๆในกลุ่ม สมัยเรียนหนังสือ กินเสร็จ คุยกัน ก็ปิดท้ายรายการด้วยชา กาแฟ เพื่อนเราเดินมาชงกาแฟพร้อมเรา แต่เธอดื่มชาแทนกาแฟ พอเราฉีกซองน้ำตาล เทครีมลงถ้วยกาแฟเสร็จ เพื่อนก็เอาช้อนที่คนน้ำตาลในชาของตัวเอง จุ่มลงในถ้วยกาแฟเรา ก่อนที่เราจะเอื้อมหยิบช้อนในถาดที่วางเรียงราย พร้อมอมยิ้มเจ้าเล่ห์ "เอ้า! เอาไปใช้ต่อ ช่วยลดโลกร้อน" เราหัวเราะขำ... ดูเธอสิ "ดีนะ ที่เป็นช้อนจากถ้วยชา ถ้าเป็นช้อนจากกาแฟใส่ครีม มาใส่ถ้วยชาละก็....."   Create Date : 21 มิถุนายน 2551     Last Update : 21 มิถุนายน 2551 1:46:35 น. Counter : 1118 Pageviews.   19 comment Share Tweet

หมอผิวหนังและหมอศัลยกรรม วันนี้รุ่นน้องที่ที่ทำงาน เดินมากินมัฟฟินที่ห้อง พอเพื่อนล้อว่า ไม่แสลงเหรอ เพราะกะจะฮุบมัฟฟินคนเดียว เจ้าตัวก็หัวเราะ แล้วเปิดเสื้อลงต่ำให้เราดูรอยบวมแดงของฝีที่ไหล่ด้านหลัง เราเห็นเข้าก็อึ้ง ถามว่าไปหาหมอหรือยัง หาแล้วค่ะ... หาหมอผิวหนัง อาทิตย์ที่แล้ว แต่หมอกลัวแผลมากกว่าหนูอีก ขนาดหัวเล็กกว่านี้นะคะ หัวฝีมีหนองเป็นจุดต่อๆกันสามจุด บวมเท่าหัวแม่มือ แถมฐานที่บวมแดงเป่งสุดๆ เกือบเท่าฝ่ามือ มีหนองกระจัดกระจายข้างในแน่ๆ น้องบอกว่า หมอนัดวันพุธค่ะ... เราเห็นแล้วก็บอกว่า...พี่ว่าไปวันนี้เถอะ คงต้องผ่าแล้วละ เดี๋ยวจะยิ่งติดเชื้อลามไปกันใหญ่ เพื่อนอีกสองคนที่เห็นแผลก็พูดเป็นเสียงเดียวกัน เรารู้ว่าเจ้าตัวกลัวการถูกผ่า เพราะน้ำตาเริ่มคลอ ไปเถอะ พี่ไปเป็นเพื่อน... เราบอก แววตาที่วาบด้วยความยินดีแกมอุ่นใจ ทำให้เราใจอ่อนยวบ น้องย้อนถามว่าเราว่างหรือคะ งั้นเดี๋ยวหนูไปเก็บของ...แล้วไปเลยนะคะ ในที่สุด ก็มาถึงโรงพยาบาล สองอาทิตย์นี้ เราใช้ชีวิตอยู่โรงพยาบาลมากกว่าบ้าน กลับจากโรงพยาบาลหนึ่ง มาอีกโรงพยาบาลหนึ่ง เมื่อวันเสาร์ก็เพิ่งมาโรงพยาบาลนี้ วันนี้มาอีกแล้ว... หมอผิวหนังคนเดิมที่เคยนัด เห็นเข้าก็อึ้ง บอกว่าเดี๋ยวส่งต่อหมอศัลย์เลยนะคะ แต่ก็ยังไม่วายกลัวเกิด keloid เหมือนที่น้องบอกไว้ว่า หมอห่วงกลัวเกิดแผลเป็น ที่สุด ตามประสาหมอผิวหนัง นี่ถ้าที่โรงพยาบาลส่งไปหาหมอศัลย์แต่อาทิตย์ก่อน ก็คงได้ตัดสินใจทำอะไรเร็วกว่านี้ ลงมาที่ศัลยกรรม เจอคนคุ้นเคยมาตัดไหมที่ผ่ามือพอดี ก็เลยทักทายกัน น้องทำหน้าหวาดเสียวพอเขาบอกว่า เพื่อนร่วมงานเขาก็เพิ่งผ่าฝี ต้องคว้านออก พอลากัน เขาก็บอกว่า โชคดีนะครับน้อง หายเร็วๆ แต่น้องน่ะ หัวใจลงไปอยู่ตาตุ่มแล้ว พอลงมาถึงหมอศัลย์ พยาบาลเห็นแผลก่อนตอนเปิดเสื้อขึ้น ก็อึ้งไป หมอนั่งอ่านประวัติ ปากก็พูดไปเรื่อยๆว่า ถ้ามีหัวแล้วก็อาจจะคว้านออก พยาบาลที่อยู่ในม่านกับน้องบอกว่า หมอมาดูเองก่อนเถอะ เราอดยิ้มไม่ได้ เพราะเดาได้ว่า คำตอบคือผ่าแน่นอน หมอเข้าไปเห็นก็ร้อง โอ้โห... ผ่าเลย ทำอะไรไม่ได้แล้วละ แล้วก็พาไปห้องฉุกเฉิน เราก็นั่งรออยู่หน้าห้อง เหมือนรู้เลย เพิ่งจะใส่เพลงล็อตใหม่ลงในโทรศัพท์ ให้ฟังระหว่างนั่งรออยู่ครึ่งชั่วโมง น้องก็เดินออกมา บอกว่าฉีดยาชา แล้วหมอก็ตัดกรึ๊บ กรึ๊บ กรึ๊บ ตัดไปก็ชี้ชวนชมผลงานที่ออกมา บอกว่านี่แค่หนึ่งส่วนสี่เท่านั้นนะ เจ็บไหม ถ้าเจ็บบอกนะ แล้วบอกว่ามันเยอะมาก คงอีกนานกว่าเนื้อจะเต็ม บอกให้มาทำแผลทุกวัน พอรอรับยาเสร็จ เดินเข้าลิฟท์ไปที่จอดรถ หมอก็เดินเสื้อกาวน์ปลิวมาพร้อมเป้สะพายหลัง พอเห็นน้องก็อมยิ้ม บอกว่า เจ็บมั้ย... ไม่เจ็บนะ น้องก็เป็นคนไข้ที่จริงใจมาก... เจ็บค่ะ ทำเอาบุรุษพยาบาลที่เข็นวีลแชร์เข้ามาในลิฟท์ด้วย กลั้นยิ้มทั้งคู่ ป่านนี้คงหลับปุ๋ยไปแล้ว เพราะเราบอกให้กินอะไรซะ แล้วจะได้กินยาแก้ปวด แล้วเช็ดตัว นอน น้องยังบอกว่าเสียดาย น่าเอามือถือไปให้หมอถ่ายคลิปให้ เราหัวเราะ ไม่อยากบอกว่า ไม่ใช่ภาพน่าดูนักหรอก เห็นแล้วเดี๋ยวกินข้าวไม่ลง   Create Date : 09 มิถุนายน 2551     Last Update : 9 มิถุนายน 2551 23:52:03 น. Counter : 1135 Pageviews.   20 comment Share Tweet

ระลอกของแผ่นดินไหว เพิ่งรู้ว่ามีแผ่นดินไหวในจีน ตอนระหว่างทางกลับบ้าน ถ้าอย่างนั้น ตอนที่กำลังยืนดูเครื่องกระป๋องอยู่ในวิลลาตอนบ่าย ก็แผ่นดินไหวจริงๆ ตอนแรกสงสัยว่ารู้สึกไปเองหรือเปล่า เพราะอยู่ดีๆ เครื่องกระป๋องและขวดแก้วก็กระทบกันก็อกแก็ก ก็อกแก็ก สองสามระลอก จนเราผละห่างออกจากชั้นวางทันที เพราะกลัวกองทัพขวดหล่นลงมาใส่ แต่พอเห็นว่าไม่มีอะไร ทุกอย่างอยู่ในความสงบ ก็เลือกของต่อ ตอนนั้นคงเลยเวลาพักเที่ยง และได้เวลางานตอนบ่ายแล้ว เพราะในวิลลาแทบไม่มีคน (อย่าถามว่าคนไม่ทำงานอย่างเรา เดินโต๋เต๋ทำอะไรอยู่) เราคิดว่าคงไม่มีใครรู้สึกถึงความสะเทือน เพราะอย่างอื่นก็ไม่ได้มีอะไรผิดปกติ แต่ตอนชั้นวางของสั่นนั่น นึกถึงตอนเด็กๆ ตอนแผ่นดินไหวที่น้ำในห้องน้ำกระฉอกออกจากถังแบบไม่ได้แตะต้องเลยละ   Create Date : 12 พฤษภาคม 2551     Last Update : 12 พฤษภาคม 2551 18:45:34 น. Counter : 867 Pageviews.   11 comment Share Tweet

ธงชาติปักหลัง วันก่อน เล่นเกมออนไลน์ ที่มีการระบุที่มาด้วยธงชาติ ท้ายชื่อ เบื่อจะตอบจริงๆ มีแต่คนถามว่าธงชาติไหน กำลังเล่นเพลินๆ เพราะส่วนใหญ่ก็มีแต่ธงอเมริกา อังกฤษ ออสเตรเลีย มียุโรปชาติอื่นที่ไม่ใช้ภาษาอังกฤษบ้างแบบนับตัวได้ บอกไปแล้ว ก็เลยต้องตั้งอกตั้งใจเล่นดีๆ เหมือนแบกธงชาติไปเล่นด้วยเลย พอถูกถามมากๆก็เลยขำ นึกถึงเหตุการณ์ธงชาติปักหลังของน้องคนหนึ่ง ตอนที่เอวาซอน หัวหิน ยังเป็น Club Aldiana พวกเราไปพักที่นั่นติดๆกันอยู่สองปี ส่วนใหญ่จะมีแต่ฝรั่ง คนไทยก็มีแต่กลุ่มเราเท่านั้นราวๆสิบคน ขนาดเล่นเกมเพลงริมสระน้ำ ยังเปิดเพลงภาษาเยอรมันอีก เสียเปรียบมาก ปกติขนาดเปิดเพลงอังกฤษก็ยังต้องแย่งกันทายแล้ว แต่เราก็ยังอุตส่าห์ตอบได้ ได้รางวัลมาพอสนุกสนาน หลังอาหารค่ำ รุ่นน้องคนหนึ่งถูกพนักงานฝรั่งของรีสอร์ทชวนลงไปเล่นโปโลน้ำแข่งกัน แต่เจ้าตัวว่ายน้ำไม่เก่ง ก็เลยให้เพื่อนอีกคนที่ว่ายน้ำเก่งที่สุดในกลุ่มเราลงแทน พอน้องคนนั้นเปลี่ยนกางเกงว่ายน้ำลงไปในสระ บรรดาพนักงานคนไทยที่ทำงานที่นั่นทุกคน ก็วิ่งพรูมาเกาะขอบสระกันหมด ครูสอนยิงธนู ตีกอล์ฟ เมื่อตอนบ่าย และพ่อครัวที่ทำปลากะพงทอดมื้อค่ำ ซึ่งเป็นคนเดียวกัน วิ่งออกมาเชียร์ด้วย เสียงไทยแลนด์ ไทยแลนด์ ดังรอบสระ เราเห็นหนุ่มฝรั่งรูปหล่อ ที่ว่ายน้ำอยู่ตอนบ่าย และเป็นตัวเอกบนละครเวที ลงไปเล่นอีกทีม แล้วก็ถอนใจ หมอนี่ว่ายน้ำอย่างกับปลา หุ่นดีแบบไม่มีไขมันสักหยด แสดงว่าซ้อมทุกวัน แล้วน้องเราจะแย่ไหมเนี่ย แต่ก็เห็นได้ชัดว่าแบ่งทีมพนักงานกับแขกที่พักให้พอช่วยเหลือกันได้ ไม่งั้นแขกที่มาพักต้องตายแน่ พอเริ่มเล่นก็เห็นแล้วว่า แต่ละคน แค่ว่ายสบายๆ ลูกบอลก็มาอยู่ในมือ จ้วงซ้าย ป่ายขวา ยังไง ลูกบอลก็ยังอยู่ในอ้อมแขน ในขณะที่น้องเรา ว่ายไปไม่หยุด สักห้านาทีก็เริ่มแย่ น้ำก็ลึก ตรงนั้นน่ะสามเมตร ยืนไม่ถึง เพราะตอนบ่ายเราลองว่ายดูแล้ว เสียงเชียร์ ไทยแลนด์ ไทยแลนด์ นั่นทำให้เขากัดฟันว่ายต่อ แต่พอมีจังหวะพักก็แอบเอาขายืนที่ขอบสระด้านใน เพื่อนๆ พี่ๆต้องคอยดู คอยลุ้น ถ้าไม่ไหวก็หันมาคว้าแขนไว้นะ เดี๋ยวจะจมลงไป เขาก็เกาะขอบสระ โอดครวญว่า ผมไม่ไหวแล้วคร้าบบ... พอหมดเวลา เขาก็ถอนใจโล่งอก ขึ้นมาพักให้เพื่อนๆดูแล สักพักพวกนั้นก็ตะโกนเรียกชื่อให้ลงไปต่อ จนรอบสุดท้าย พอถูกคะยั้นคะยอ เจ้าตัวส่ายหน้าทันที ไม่ไหวแล้ว ตรูจะตาย!!!! แล้วก็หันไปเล่นงานเพื่อนที่สลับตัวเขาลงไปว่า "เอาธงชาติปักหลังตรู แล้วถีบลงสระนี่หว่า" ทุกคนหัวเราะ แล้วก็ล้อกันว่า ที่พนักงานคนไทยทุกคนวิ่งมาเชียร์ เพราะไม่เคยมีใครเห็นคนไทยคนไหนบ้าระห่ำลงไปแข่งกับพวกที่ว่ายน้ำเป็นปลาทุกวัน เลยมาดูว่าจะตายไหม แถมยังมีคนบอกอีกว่า ถ้าจมลงไป จะร้องว่า ช่วยด้วย!!ญี่ปุ่นจมน้ำ รักชาติมากกว่าเพื่อนจริงๆ   Create Date : 13 เมษายน 2551     Last Update : 13 เมษายน 2551 13:41:39 น. Counter : 883 Pageviews.   10 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com