วันพักผ่อน ที่ได้พักจริงๆไม่มีงานใดๆเข้ามาแผ้วพานได้ เพราะเร่งมือทำงานจนเสร็จ ก่อนที่จะตัดตัวเองออกจากการสื่อสารทั้งปวงแม้กระทั่งคืนสุดท้ายก่อนกลับ ที่คนไปด้วยขอเช็คอีเมล์แล้วถามเราว่าจะเช็คเมล์ไหมเราก็นั่งอ่านหนังสือมองดูเฉยๆก่อนตอบว่า ตั้ง vacation reply เอาไว้แล้วใครมีธุระด่วนจริงก็หาทางโทรมาได้เองแหละใช้เวลาเกือบทั้งวัน นอนเล่นใต้ร่มไม้ริมหาด อ่านหนังสือ ถ่ายรูป เดินไปหาเครื่องดื่มเย็นๆชื่นใจได้ทำอะไรที่อยากจะทำขอบคุณคนไปด้วย ที่ยอมไว้ใจให้เราขี่มอเตอร์ไซค์ร่อนไปทั่วเกาะทั้งที่เราบอกตามตรงว่า ไม่ได้ขี่มอเตอร์ไซค์มานานมากแล้วมีแอบชะโงกหน้ามาดูความเร็วและเสียงถอนใจเล็กน้อยทุกครั้งเมื่อถึงที่หมาย พร้อมกับคำเปรยว่า "ขี่รถเร็วนะเนี่ย"รูปนี้ต้องลงไปนั่งกับพื้นและเคลื่อนไหวแบบเบาสุดๆ เพราะไม่อยากทำครอบครัวปูลมตกใจเช่นเดียวกับผีเสื้อตัวนี้บินร่อนอยู่ที่ชายหาดปีกขาดวิ่น... ไม่รู้ว่าบินมาไกลแค่ไหนแต่ก็ทำให้เราลุกจากเก้าอี้ มาคุกเข่าบนพื้น เปรอะทรายไปทั้งขาเพื่อเก็บรูปผีเสื้อจนได้กลับมานอนดูพระอาทิตย์ตกผืนน้ำเป็นสีทองสวยอย่างที่อยากเห็นโต๊ะดินเนอร์ริมหาด หลังพระอาทิตย์ตกทะเลไปแล้วทริปนี้แค่ซ้อมเจอแดด ไม่ว่าจะริมหาด หรือริมสระ แบบไม่หวั่นเกรงแสงแดดแผดจ้าแต่อย่างใดเพราะตอนกลับมาทำงานวันก่อนยังไม่มีใครทักว่าหนีไปเที่ยวไหนมา แต่ทริปต่อมา ที่ห่างกันแค่วันเดียวนี่สิ sunblock ช่วยได้แค่ ไม่ไหม้ แต่เกรียม
)
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
เห็นแล้วอยากไป
ไม่ได้ไปทะเลมาเป็นชาติแล้ว