ปกติผมมีภาระกิจต้องดื่มกาแฟร้อนๆวันละ 2 แก้วครับ คือเมื่อเริ่มงานประมาณ 8.00 น. ก็จะเข้าเว็บประเภทข่าวๆต่างๆ นั่งอ่านไปดื่มกาแฟไป หมดกาแฟ 1 ถ้วยก็ปิดข่าวเริ่มงานประจำกันต่อไป

อีกถ้วยถัดมาก็มักจะเป็นตอนประมาณ 13.00 น.(ส่วนมากจะเลย) คือหลังจากไป"ตะแล้ดแต๊ดแต๋"หาข้าวกินนอกที่ทำงานแล้ว ก็จะกลับเข้ามาทำงานต่อในภาคบ่าย จังหวะนี้ก็จะเล่นอีกแก้วครับ เพื่อไม่ให้หนังตาหย่อนลง(อันเป็นปฏิภาคโดยปกติกับหนังท้องที่ตึงขึ้น) ถัดจากนี้ก็นั่งลุยงานเป็นขั้นตอนต่อไป

เมื่อคืนมีมื้อพิเศษครับ ด้วยว่าต้องช่วยผู้ใหญ่ที่บ้านทำแฟ้มผลงานต่างๆ (ผู้ใหญ่ที่บ้านคนที่กล่าวถึงเป็นครูครับ) ดูแววแล้วคงนั่งยาวแน่ๆ ประมาณ 21.30 น.แล้ว ผมเลยลุกไปชงกาแฟ(ซอง)มา 1 แก้ว ผมดื่มกาแฟก่อนนอนแล้วไม่เคยนอนไม่หลับครับ เพราะกว่าจะนอนก็ง่วงซะจนประมาณว่า เข้านอนแป๊บเดียวก็ผลอยหลับซะแล้ว กาแฟคงไปออกฤทธิ์ตอนผมหลับนั่นแหละ (ผมเลยไม่เคยรู้สักทีว่าดื่มกาแฟแล้วนอนไม่หลับนั้นเป็นอย่างไร)

ทำงานไปด้วย ยกกาแฟดื่มไปด้วย เดี๋ยวพิมพ์คีย์บอร์ด เดี๋ยวจับเม้าส์ เดี๋ยวยกกาแฟ พักเดียวก็ได้เรื่องครับ ไม่รู้ไปพลาดอีท่าใหน นิ้วก้อยไปเกี่ยวเอาหูถ้วยกาแฟ หกราดลงมาบนคีย์บอร์ดเข้าเต็มๆ...!

ถ้าเป้นน้ำธรรมดาๆก็อาจจะพอทำเนา แต่นี่เป็นกาแฟ มันเลยเหนียวเหนอะหนะ หนึบหนับเข้าไปถึงข้างใน ผมเลยเอาฟองน้ำล้างจานมาเช็ดๆถูๆ ชุบน้ำพอหมาดๆปาดออกจนมองดูว่าสะอาดดีแล้วแล้ว แล้วก็ปิดเครื่อง กะทิ้งไว้ให้แห้ง ระหว่างนี้ก็ย้ายไปทำเครื่องอื่นครับ (เป็นร้านเน็ตครับ มีเครื่องให้ใช้ได้หลายเครื่อง)

ผ่านไป 1 วันทำงาน ตกตอนเย็นลูกชายรายงานว่า คอมฯเครื่องที่พ่อทำกาแฟหกรดเมื่อคืน ไม่สามารถให้บริการลูกค้าได้ ผมไปลองกดๆดู อาการก็คล้ายๆกับแป้นคีย์บอร์ดมันชอร์ตกันครับ เช่น กดตัว T จะได้ TU ออกมา กดเลข 8 จะได้ 48 ออกมา อย่างนี้หลายๆตัวครับ

ผมเลยจัดแจงถอดสายคีย์บอร์ดออกมาจากเคส นั่งมองทบทวนความหลังกันสักครู่ก่อน ได้ความว่า อันว่าหลักการทำงานของแป้นพิมพ์แต่ละตัวของคีย์บอร์ดอันนี้ ประมาณได้ดังภาพข้างล่างครับ

1. จากปุ่มที่เรากดลงไป ข้างใต้ของแต่ละปุ่มจะมี"จุกยาง"ที่เด้งดึ๋งๆได้ เพื่อให้เวลาเรากดลงไปแล้ว สามารถเด้งคืนออกมาได้นั่นเองครับ ผมวาดเป็น "สีดำ" อยู่ในรูป
2. ถัดลงมาจะเป็นแผ่นใสที่อ่อนตัวได้ ยืดหยุ่นได้ ในรูปคือหมายเลข 1 โดยข้างใต้แผ่นใสนี้ จะฉาบไว้ด้วยเส้นสายตัวนำไฟฟ้า เป็นลายวงจรสำหรับตัวอักษร/ตัวเลขแต่ละตัว เป็นจุดๆตรงกับปุ่มกดแต่ละปุ่ม
3. ถัดลงมาอีกชั้นหนึ่ง จะเป็นแผ่นใสอีกแผ่นหนึ่ง แผ่นนี้ไม่ได้ฉาบตัวนำไฟฟ้าเป็นลายวงจรใดๆ แต่จะ"เจาะรูกลมๆ" ตรงตามตำแหน่งของตัวอักษรแต่ละตัวเอาไว้ ดังในรูปคือหมายเลข 2 ครับ
4. ถัดลงมาเป็นชั้นล่างสุด ในรูปคือหมายเลข 3 แผ่นใสแผ่นนี้จะฉาบด้วยลายวงจรเป็นตัวนำไฟฟ้าอยู่ด้านบน โดยเน้นเป็นจุดใหญ่ๆตรงกับรูที่เจาะไว้ที่ชั้น 2

แผ่นใสทั้ง 3 ชั้น วางแนบติดกันสนิทนะครับ

การทำงานเมื่อเรากดคีย์ใดๆลงไปก็คือ หัวจุกของจุกยางใต้ปุ่มกด จะกดลงที่แผ่นใสชั้นที่ 1 ด้วยความยืดหยุ่นของตัวมันเอง เมื่อถูกกด ก็จะยุบตัวลงมา ตัวนำไฟฟ้าที่ฉาบไว้ด้านล่าง ก็จะถูกดันผ่านช่องกลมๆที่เจาะไว้ที่ชั้น 2 ลงมาสัมผัสกับตัวนำไฟฟ้าที่ฉาบไว้ด้านบนของชั้นที่ 3 ทำให้สัญญาณไฟฟ้าไหลผ่านได้ ตรงตามตำแหน่งของปุ่มนั้นๆ ฉะนี้นี่เอง...!

เนื่องจากแผ่นใสทั้ง 3 ชั้นนี้ เป็นแผ่นบางๆ หนารวมกันยังไม่ถึงมิล จึงทำให้น้ำหรืออะไรก็ตามที่เป็นตัวนำไฟฟ้าแล้วเล็ดลอดเข้าไปได้ สามารถจะนำไฟฟ้าจากแผ่นบน ผ่านรูลงไปยังแผ่นล่างได้ง่ายๆ

ปัญหาที่เกิดจาก"กาแฟหก"ของผม ทำให้เกิดเหตุการณ์ภายในแผ่นใสของคีย์บอร์ดดังนี้ครับ

1. กาแฟไม่เหมือนน้ำที่จะแห้งไปได้ง่ายๆ เพราะมันเป็นคราบเหนียวๆของน้ำตาล+กาแฟ+คอฟฟี่เมท ตอนมันหกเข้าไปนั้น มันมีความร้อนอยู่ด้วย จึงทำให้แผ่นใสโป่งออก น้ำกาแฟจึงไหลเข้าไปอยู่ตามช่องกลมๆของชั้น 2 และด้วยความเป็น"น้ำ" มันจึงนำไฟฟ้าระหว่างชั้น 1 และชั้น 3 ผ่านรูของชั้น 2 อยู่ตลอดเวลา (เหมือนเรากดปุ่มบนคีย์บอร์ดค้างไว้
2. ปกติแล้ว แผ่นใสจะมีความยืดหยุ่นค่อนข้างสูง เมื่อกดปุ่มใด เฉพาะตรงตำแหน่งนั้นๆจึงจะยุบตัวลงไปแตะกับชั้นล่าง แต่พอคราบกาแฟเหนียวๆเข้าไปเกาะติด ทำให้แผ่นใสเกิดความ"แข็ง"เพิ่มขึ้น เวลากดปุ่มใดปุ่มหนึ่ง บริเวณข้างๆก็จะยุบตัวตามไปด้วย เหมือนเรากดปุ่มทีละ 2-3 ปุ่ม

หลังจากวิเคราะห์ปัญหาจนเสร็จสิ้น (ทำหยั่งกะเรื่องใหญ่โต...!?) ผมจึงจัดการคว่ำคีย์บอร์ดลง แล้วเอาไขควงแฉกตัวเล็กๆ ไขน็อตยึดฝาหลังออก (ทั้งหมด 18 ตัว) แล้วบรรจงยกแผ่นใสออกมาข้างนอก อ้อ...แผ่นใสทั้ง 3 ชั้นนี่เขายึดติดกันเอาไว้ที่จุดๆหนึ่ง จึงไม่สามารถแยกจากกันได้ แต่สามารถเปิดออกจากกันได้แบบชั่วคราวครับ (บางยี่ห้อจะเป็นแผ่นๆแยกกันเลยก็มี) ก็จริงดังคาด เพราะว่าคราบกาแฟหนึบหนับไปทั่วเลย

เวลาทำงานตรงนี้ ระวังจุกยาง"ต่างๆให้ดีนะครับ เพราะทั้งปุ่มกดของอักษรแต่ละตัว กับจุกยางแต่ละอัน ไม่ได้ยึดติดอะไรไว้เลย ถ้าเผลอเรอลมพัดแรง หรือพลิกคีย์บอร์ดตอนนี้ รับรองกระจายแน่ๆครับ แล้วการวางคีย์แต่ละคีย์ให้ตรงตามตำแหน่งนั้น ไม่ใช่ของง่ายๆเลย(ห้ามลอง) ส่วนจุกยางนั้นก็มักชอบกระเด้งกระดอนหนีหายไปตามซอกหลืบเป็นประจำ ระวังอย่างยิ่งยวดครับ

ผมก็เอาฟองน้ำล้างจานที่ยังไม่ได้ใช้ มาชุบน้ำพอหมาดๆ ค่อยๆเช็ดคราบกาแฟออกจากด้านใต้ของชั้นที่ 1,ด้านบนของชั้นที่ 3 และทั้ง 2 ด้านของชั้นกลาง รวมทั้งทำความสะอาดไปทั่วๆแผ่นใสทั้งหมดด้วย จากนั้นก็นำผ้าสะอาดๆอีกผืน เช็ดย้ำไล่คราบน้ำอีกที แล้ววางผึ่งไว้ให้แห้งสนิท

ผมชงกาแฟมาอีก 1 แก้ว (ยังไม่เข็ด!!!) แล้วค่อยๆเอาแผ่นใสกลับมาวางลงไปยังตำแหน่งเดิม ตรงนี้ต้องระวังอย่าให้กลับด้านนะครับ เพราะด้วยความที่มันเป็นแผ่นใส อาจจะทำให้มองผิดด้านได้ง่ายๆ ต้องค่อยๆบรรจงจัดตำแหน่งจุกยางต่างๆให้ลงล็อคลงรูของแต่ละตัวอักษรพอดี ตัวแผ่นใสนี้ก็จะมีรูสำหรับให้ไปลงล็อค กับเดือยพลาสติคของตัวแป้นพิมพ์อยู่แล้ว ก็ต้องจัดให้ลงตามนั้น จะต้องไม่มีการ"ฝืน"ใดๆเด็ดขาด

เรียบร้อยครับ...ผมยกกาแฟขึ้นซดหนึ่งอึกใหญ่ เปิดเครื่อง แล้วทดสอบแป้นพิมพ์ทันที ปรากฏว่างานนี้วิเคราะห์ได้ถูกต้อง แก้ปัญหาได้ถูกจุดครับ สามารถใช้งานได้ดีดังเดิม กับเวลาที่ใช้ไปประมาณ 45 นาที ก็ถือว่าคุ้มเพราะประหยัดเงินไปได้เป็นร้อย

ขอให้มีความสุขกับการดื่มกาแฟกันทุกๆคน สวัสดีครับผม...

Create Date : 29 พฤษภาคม 2550
Last Update : 6 กรกฎาคม 2550 18:03:59 น.		14 comments
Counter : 4293 Pageviews.
Share Tweet