Bloggang.com : little_home - เก็บความเศร้าไว้ให้พ้นมือเด็กเด็ก

.....ฉันไม่รู้ว่าทำไมเรื่องมันต้องยุ่งยาก ขนาดนี้...

การที่เราพาเด็กน่ารักคนหนึ่ง ไปเข้าเรียนในโรงเรียนใหม่

ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าต้องมีหลักฐานต่างๆ นานามากมายเกี่ยวกับตัว

เด็ก...

หลักฐานที่คอยตอกย้ำเรื่องของผู้ใหญ่สองคนที่สร้างปัญหาไว้

ทำไมครู(บางคน) ต้องตอกย้ำด้วยคำพูดที่ไม่น่าฟัง

"ขอหลักฐานพ่อแม่เด็กด้วยค่ะ"

ฉันยื่นหลักฐานเท่าที่พอจะหาได้ไปให้ตรงหน้า

มีสูติบัตร(ที่ระบุชื่อพ่อแม่เด็ก)

ทะเบียนบ้าน(ที่บอกว่าเด็กอาศัยอยู่กับใคร ที่ไหน)

และใบหย่า(ที่น่าจะรู้นะว่าพ่อแม่เด็กแยกทางกัน)

"ไม่พอ ขอทะเบียนบ้านพ่อแม่เด็กด้วย" หล่อนคนเดิมยังขอๆๆๆๆ

"ไม่มีค่ะ พ่อแม่เด็กหย่ากัน ไม่ได้ติดต่อ เด็กอยู่กับคุณตา

และฉันเป็นผู้ปกครอง" ฉันอธิบาย

พร้อมยื่นหลักฐานของตัวเองคือ ทะเบียนบ้านที่อยู่บ้านเดียวกับเด็ก

พร้อมบัตรประจำตัว

ขณะที่เด็กน้อยของฉันเริ่มหน้าเสีย ฉันบีบมือเล็กๆ ที่เย็นเฉียบไว้

อยากบอกเจ้าหนูของฉันว่า...เดี๋ยวเราก็จะผ่านมันไป

กว่าเรื่องจะเรียบร้อย ก็เล่นเอาฉันทั้งเซ็งและเบื่อหน่าย

ต่อความเข้าใจอะไรยากของผู้ใหญ่

เออหนอ...

.....จะคิดกันบ้างไหมนะว่า...พวกผู้ใหญ่น่ะ

ควรจะเก็บความเศร้าไว้ให้พ้นมือเด็กเด็ก....