ออเครสต้า บัลเล่ต์ และเปียโนคอนเสิร์ต

เมื่อปลายเดือนที่ผ่านมา เจ๊ก้อยกริ๊งกร๊างมาชวนไปดูออเครสต้าจากญี่ปุ่น ซึ่งเป็น หนึ่งในโปรเจ็คท์ดนตรีเฉลิมพระเกียรติองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเรา ครบ แปดสิบพรรษา

ผลพวงในการเริ่มฟังเพลงคลาสสิค คงต้องยกความดีความชอบให้กับซีรี่ส์ญี่ปุ่น ที่ชื่อว่า Nodame Contabile ตอนที่ตัดสินใจหนังเรื่องนี้มาดู เพราะความที่ชอบหนังญี่ปุ่นอยู่แล้ว และนางเอกเราก็รู้จักจากเรื่อง Pride และอ่านเรื่องย่อที่ท่าทางสนุก

แล้วก็ตัดสินใจไม่ผิด เพราะดูไปเกือบห้ารอบ (รอบที่ห้า ยังไม่จบดี เพราะมีเหตุว่าการงานยุ่งเหยิง และหนังในสต็อคอีกเพียบบบบบ)

การที่ดูละครเรื่องนี้ ทำให้เห็นความพยายามของนักดนตรี การขยันฝึกซ้อม และความพร้อมเพรียง รวมถึงคุณค่า ที่ดูจะมากกว่าเพลงในปัจจุบัน (แต่ก็ยังตัดใจจากคอนเสิร์ตนักร้องใหม่ๆ ไม่ขาดสักที) แต่การได้เริ่มลิ้มรสดนตรีดีๆ อย่างนี้ ก็นับเป็นก้าวที่ก้าวมาข้างหน้าแล้วนี่เนอะ

วันนั้นที่ไปชมออเครสต้า เป็นวันที่ ยี่สิบหก กันยายน ซึ่งเป็นวันที่ความสัมพันธ์ครบร้อยยี่สิบปี ของไทยกะญี่ปุ่น นานดีเนอะ

ตอนแรกกลัวว่าจะหลับ แต่กลับไม่หลับเลย ใครที่ไม่เคยลองฟัง ลองไปหาฟังกันบ้างนะคะ


***********************************************************************************

บัลเล่ต์ร่วมสมัย กะบทประพันธ์เชคสเปียร์

A Mid-Summer Night Dream บทประพันธ์เรื่องนี้ เป็นวรรณกรรมของเชคสเปียร์ที่ค่อนข้างเสียดสีสังคมยุคนั้น และก็เคยได้ร้บเลือกมาสร้างภาพยนต์ไปแล้ว บางคนไปดูแล้วไม่เข้าใจ แต่ก็นั่นแหละ ยุคสมัยและวัฒนธรรมมันต่างกัน

คณะบัลเล่ต์ซูริคของสวิส นำมาแสดงผสมกับการเล่นละครเวที โดยมีฉากที่ใช้กระจกและเป็นลูกเล่นของการแสดงที่ทุ่มทุนดี คุ้มค่าที่เบี้ยวนัดอัมพวากะเจ๊ก้อย ไปดูกะบิ๊กและจ๋า

ชอบกลุ่มคนที่แสดงแบบละครเวที การโปรเจ็คท์เสียงดีมาก ดังก้องไปทั้งฮอลล์ โดยไม่ต้องใช้ไมค์ ผิดกะนักแสดงไทย ที่ห้องนิดเดียวก็ต้องใช้ไมค์เสียแล้ว สุดยอดค่ะ

ขอบคุณน้องบิ๊กที่อภินันทนาการบัตรมาให้นะจ๊ะ


***********************************************************************************

เปียโนคอนเสิร์ต

แชเมล์มาชวน ตอนแรกว่าจะไม่ไป คาดว่างานยุ่งมาก แต่เจ๊ก้อยก็บิ้วท์ซะก็เลยตัดสินใจไป แต่แล้วเจ๊ก็เบี้ยว เพราะไม่สบาย แต่ได้จอยมาเสียบแทน

ดีนะที่ตัดสินใจไป อย่างน้อยก็ได้พักผ่อนจากงานที่ยุ่งเหยิงมาฟังเพลงแบบสุนทรีย์กันบ้าง

แม้จะหลับไปบ้างบางช่วง (ก็เหนื่อยอ่ะ วิ่งวุ่นทั้งวัน โทรศัพท์ สามเครื่องดังไม่ได้ขาด) แต่ก็ถือว่าคุ้มกะสองร้อยบาทที่เสียไป แถมเป็นการทำบุญให้บ้านอุ่นรัก สำหรับเด็กกำพร้าที่ติดเชื้อ HIV จากพ่อแม่อีก สองต่อเลย

ชอบน้องธีรนัยคนสุดท้ายที่สุด น้องเขาดูเป็นเด็ก nerd แต่ว่าเล่นเก่งและเทคนิคดี นิ้วเรียวยาว ตัวสูง (อิจฉาอ่ะ) แต่ก็จบด้วยความประทับใจ แถมตอนเบรคก็มีอาหารว่างที่หนับหนุนโดยผู้ปกครองของน้องๆ อีกด้วย ใจดีจังค่ะ ก็หวังว่าจะมีเด็กไทยเก่งๆ เพิ่มขึ้นอีก ไม่ว่าจะด้านไหนนะคะ

Create Date : 11 ตุลาคม 2550 Last Update : 11 ตุลาคม 2550 23:12:06 น. Counter : 541 Pageviews.		3 comments
Share Tweet