มาชวนวิเคราะห์ กวีและ นักวาด ที่แสนรักของดิฉัน

Khalil Gibran

น่าสนใจมากค่ะ
แต่สิ่งนึงที่เชื่อมานานแล้ว
คือ คนเรามีความเป็นเด็ก
ซ่อนอยู่ในตัวทุกคน

พูดเรื่องสมองสองซีกทำให้นึกถึงบทความนึงที่เคยอ่านนานมาแล้ว เกี่ยวกับศิลปะครับ ไม่รู้จะเอามาเทียบกันได้หรือเปล่า

เขาบอกว่าโลกศิลปะทุกวันนี้เป็นศิลปะ "แบบผู้ชาย" (ไม่ได้หมายถึงผู้ชาย ผู้หญิงแท้ ๆ ก็อาจทำศิลปะแบบผู้ชาย) พูดอย่างรวบรัดคือเป็นศิลปะที่เน้นแนวความคิด เน้นความสำคัญของคำว่าศิลปะ แต่โลกนี้ยังมีศิลปะ "แบบผู้หญิง" พูดอย่างรวบรัดคือ ไม่คำนึงถึงคำว่าศิลปะ (งานฉันไม่เป็นศิลปะก็ได้) แต่จะไปเกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวัน ยกตัวอย่างง่าย ๆ เช่นงานทอผ้า สังเกตว่าลวดลายบนผ้าทอมักเป็นลวดลายธรรมชาติ หมูหมากาไก่ (สิ่งที่อยู่ในชีวิตประจำวัน) แถมผ้าทอยังใช้ประโยชน์ได้ด้วย ไม่เหมือนศิลปะ "แบบผู้ชาย" ซึ่งแลดูเป็นอุดมคติ ใช้ความคิดซับซ้อน พยายามสร้างตัวตน ฯลฯ

คือสงสัยว่า "แบบผู้ชาย" กับ "แบบผู้หญิง" นี่ มันจะเกี่ยวกับสมองซีกซ้าย-ซีกขวา หรือเปล่า ดูผิวเผินคล้ายกับว่า "แบบผู้ชาย" จะใช้สมองซีกซ้ายมากกว่า และดูผิวเผิน โลกเราถูกครองด้วยแนวคิด "แบบผู้ชาย+สมองซีกซ้าย"

คุณเคียวว่าไงครับ

แถม: เพื่อนที่เคยไปเรียนออสเตรเลียบอกว่า นักศึกษาศิลปะที่นั่นส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง ผิดกับที่เมืองไทยส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย แต่ไม่ว่าที่ไหนทั่วโลก ศิลปินส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย (เพราะประเมินคุณค่าด้วยหลักคิด "แบบผู้ชาย")

พ่วง: เคยได้ยินไหมครับที่เขาบอกว่า ลึก ๆ แล้ว ผู้หญิงจะเห็นผู้ชายเป็นเด็ก ส่วนผู้ชายจะเห็นผู้หญิงเป็นแม่ อันนี้ก็น่าคิดเหมือนกัน (เราว่าเราเริ่มจับไอ้โน่นไอ้นี่มาโยงกันมั่วแล้ว)

อืม...คิดไปคิดมา เราว่าไม่เกี่ยวกันแล้วล่ะ คงแค่มีอะไรนิดนึงมาแตะกันมากกว่า (เลยทำให้โยงกันมั่ว) โทษทีเราคิดเร็วพิมพ์เร็วไปหน่อย

เดี๋ยวไปนั่งคิดใหม่ก่อน...

ยากแฮะุ...

ไปนอนก่อนละ

ลึก ๆ มีสองบทบาทค่ะ ผู้หญิงเห็นผู้ชายเป็นเด็ก และผู้หญิงก็เห็นผู้ชายเป็นพ่อด้วย (เช่นเดียวกับผู้ชายก็มองผู้หญิงแบบเดียวกัน คือเป็นลูกและเป็นแม่) แต่อันนี้เขาว่าเป็นการมองที่ไม่ถูกต้อง เพราะมันติดข้องในสิ่งซึ่งไม่เป็นจริง และไม่นำไปสู่การเติบโต (ทั้งของผู้ชายและผู้หญิง)

อ่านเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน คุณม้ามน่าจะสนใจ แต่ไม่มีหนังสือไทยเลย เดี๋ยวจะลองถามคนที่รู้จริงว่ามีบทความอะไรเป็นภาษาไทยบ้างไหม

เรื่องศิลปะ เราคิดว่าทั้งผู้ชายผู้หญิงก็มีทั้งสมองซีกซ้ายและซีกขวาเหมือนกัน เพียงแต่อาจจะมียุคสมัยหนึ่ง ที่เกิดการแบ่งแยกอย่างชัดเจนขึ้นมาว่าแบบนี้สูงกว่าแบบนั้น คุณสมบัตินี้สูงกว่าคุณสมบัตินั้น ซึ่งทำให้ความสมดุลที่มีอยู่มันเสียบาลานซ์ไป อันนั้นก็คงต้องเรียนรู้จากกันและกันละมังคะ

เรื่องนี้ยาวมากเลยค่ะ ตอบเองไม่ได้หมดเหมือนกัน

เด็กในตัวเป็นเด็กเลวค่ะ ปล่อยออกมาไม่ได้
เดี๋ยวโลกพัง

เด็กในตัวเราชอบอะไรพิเรนทร์ๆ
เช่น เห็นรถวิ่งมาดี ๆ ก็อาจอยากโยนอะไรใส่ให้รถล้มคว่ำ อะไรแบบนี้ ... ไม่ใช่กระหายเลือดนะ แค่อยากรู้น่ะ แล้วก็คิดว่ามันคงสนุกดี
(เอ่อ มานึกๆ แล้ว ตอนเด็กก็เคยลงมือทำตามใจนะ ปีนบันไดหนีไฟขึ้นลงเล่น วางยาคนในบ้าน จุดไฟเผาโต๊ะพี่ อะไรแบบเนี้ย)

เคยอ่านมาจากไหนไม่รู้ ว่าพวกเด็ก ๆ น่ะโหดร้าย เราเห็นด้วยนะ

cruel and innocent ตามประสาปีเตอร์แพนสินะขอรับ^^''