Merry Christmas while I already realize how cruel the world is!!!
Friday, December 25, 2009 at 2:02am
คริสต์มาสเมื่อ 2009 ปีก่อน... พระเยซูได้เกิดท่ามกลางความลำบาก ในรางหญ้า ที่โรงนา
คริสต์มาสเมื่อ 22 ปีก่อน... เด็กผู้หญิงหนึ่งคนอายุได้ 1 เดือนกับ 16 วัน
คริสต์มาสเมื่อ 5 ปีก่อน... เด็กสาวหนึ่งคนได้รู้จักกับคนที่เกิดก่อนหน้าเธอ 1987 ปี ได้รับเชื่อ... และได้รู้จักการแสดงอยู่บนเวที!!! ;P
คริสต์มาสเมื่อ 4 ปีก่อน... เด็กสาวเริ่มห่างหายไปจากคนที่เธอเพิ่งรู้จัก
คริสต์มาสเมื่อ 3 ปีก่อน... เด็กสาวได้หายไปจากคนที่เธอรู้จัก
คริสต์มาสเมื่อ 2 ปีก่อน... เด็กสาว.. หายไป?
คริสต์มาสเมื่อ 1 ปีก่อน... เด็กสาวนั่งร้องไห้กลางสถานบันเทิง เธออกหัก...
คริสต์มาสปีล่าสุด... เด็กสาวเพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาล เพิ่งไปเยี่ยมปู่เธอที่เข้ารับการผ่าตัดหัวใจ..
ไม่น่าเชื่อเนอะ ว่าเทศกาลคริสต์มาสที่ใครๆต่างก็มีงานฉลองปาร์ตี้ด้วยความสุข
แต่สำหรับเราแล้ว... มันเคยเป็นเทศกาลแห่งความสุข
ที่โรงเรียน เป็นวันที่จะได้จับฉลาก และได้นั่งกินข้าวกับเพื่อน
ที่โบสถ์ เป็นวันที่พระเจ้าได้ลงมาประสูติในร่างมนุษย์ที่พระองค์เตรียมลงมาตายแทนเรา
ที่มหาลัย เป็นวันที่มีงานฉลอง ปาร์ตี้ หรือบางทีก็มีการไปฉลองตามที่ต่างๆ
เอาจริงๆ อีกหนึ่งอาทิตย์ก็ปีใหม่แล้ว ไม่น่าเชื่อเลยว่า หนึ่งปีมันจะเร็วได้ขนาดนี้
ปีๆหนึ่งมันเร็วนะ เอาเข้าจริงๆแล้ว
ในเทศกาลคริสต์มาสที่ทุกคนมีความสุข ฉลองกันอย่างเพลิดเพลินนั้น
สำหรับเราตอนนี้ ไม่เคยรู้สึกว่าคริสต์มาสเป็นเทศกาลแห่งความสุขเหมือนคนอื่นๆเลย...
ภาพคริสต์มาสที่เราเห็นทุกปี มีแต่เรื่อง และเรื่องอะไรก็ไม่รู้
คริสต์มาสปีที่แล้ว ยังจำภาพตัวเองได้ว่า ยืนร้องไห้กลา่งนั่งเล่น....
เพราะว่าเพิ่งเลิกกับแฟน ได้ไม่นาน...ไม่นานจริงๆ
เฮิร์ทมาก และอมทุกข์ อมหนองมาได้ถึง 6 เดือน
ไม่น่าเชื่อว่า คนอย่างเราจะเคยทุกข์ได้นานขนาดนั้น
แต่พอคริสต์มาสปีนี้... ไม่ได้เศร้าเพราะคนๆนั้นอีกแล้ว และก็ไม่ได้เศร้าเพราะคนต่อมาด้วย
ครบรอบ 1 ปี ถ้านับจริงๆแล้ว... นี่เปลี่ยนไป 2 คน ดีนะ ที่ไม่ได้เรียกว่าแฟน - -' เปลืองไป....
ไม่น่าเชื่อจริงๆ 1 ปีที่ผ่านมา... มีคนทำให้เราเสียใจไปแล้ว 2 คน...
แต่ก็ดีขึ้นมามากพอตัวแล้ว
ก็อย่างที่เขาว่าแหละ... มีคนใหม่ เดี๋ยวก็ลืมคนเก่า
พอมีใครเข้ามาคุยด้วย... ก็ลืมไปเอง
สำหรับบางคนก็ทำได้ บางคนก็ทำไม่ได้
แต่คราวนี้ ทำได้ว่ะ ดีใจกับตัวเองด้วย เฮ้!! จะได้ไม่ต้องกรีฟวิ่งต้อนรับปีใหม่
อะไรไม่ดี อะไรแย่ๆ อะไรที่ไม่ทำให้มีความสุขก็ปล่อยทิ้งไปในอีก 1 อาทิตย์
หยีจะไม่อมหนองเหมือนปีที่แล้ว ที่อมมันไว้ถึง 6 เดือนแล้วล่ะ...
แม้คริสตฺ์มาสปีนี้ จะไม่มีเรื่องคนอื่นมากวนใจ
แต่แปลกที่คริสต์มาสปีนี้กลับรู้สึกเหนื่อย และท้อแท้มากที่สุด
เป็นเรื่องเกี่ยวกับคนที่เรารักมากเหมือนกัน
และไม่รู้จะทำอะไรยังไงดี
อาแหย่เข้าโรงพยาบาล ผ่าหัวใจ
ไม่สามารถทำอะไรได้เลย นอกจากให้กำลังใจเค้า
ในขณะเดียวกัน ไม่สามารถที่จะบอกใึครได้ว่า มีความสุขในวันคริสต์มาส
ไม่มีความสุขในวันคริสต์มาสเลย เป็นห่วง และกังวลได้ที่สุด
ในขณะที่บ้านนี้เข้าโรงพยาบาล อีกบ้านก็เตรียมงานแต่งงาน
เอาจริงๆคือ หยีไม่สามารถปรับอารมณ์ได้เลย
เป็นห่วง และเป็นกังวล แต่ในขณะเดียวกัน ก็ต้องไปช่วยเตรียมงานแต่ง... และต้องแสดงความยินดี
มาตรวัดความรู้สึกของหยีมันแปรปรวนไปหมด...
แต่ไม่เป็นไร อย่างน้อยเราก็ยังรู้ว่า พระเจ้าจะเข้าใจเรา
และคิดว่า ความลำบากของเราก็ยังไม่เท่าพระเยซูแหละ...
คงจะพยายามคิดอย่างนี้ไป เพื่อไม่ให้ว้าวุ่นใจมากที่สุด
ขอโทษจริงๆที่ตอนนี้ทำอะไรไม่ได้เลย...
Merry Christmas ค่ะ ทุกคน :')
ปล. สงสัยจังเลย ว่าคริสต์มาสปีหน้า มันจะเป็นยังไงนะ
| Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2553 |
| Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2553 10:41:17 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 369 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
