|
chapter25
ยามเช้าที่สดใสมาเยือนอีกครั้งเหล่าหนุ่มสาวทายาทเทพศิลปินเดินทางมาไหว้หลุมศพของคุณตาคุณยายที่เนินเขาเล็กๆอันมองเห็นทั้งหมดของแนวเทือกเขามะม่วงหาวมะนาวโห่ ผู้ที่ผูกพันกันด้วยดนตรีและสายเลือดแห่งเทพเจ้าได้อยู่เคียงข้างกันในช่วงสุดท้ายของชีวิตและคงไม่แยกจากกันอีกแล้ว
เราทำสำเร็จแล้วนะคะคุณยาย คุณตาน้องมินเอ่ยทั้งน้ำตาด้วยเสียงสั่นหลังวางช่อดอกลิลลี่สีขาวไว้หน้าป้ายหลุมศพทั้งสอง
คุณตาคุณยายไม่ต้องห่วงนะคะ เราจะทำหน้าที่ของทายาทเทพศิลปินให้ดีที่สุด เพื่อมวลมนุษย์ค่ะ สโนว์ฮยอนเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจังและแววตาที่มุ่งมั่น
เราจะสร้างเสียงเพลงเพื่อให้เกิดความสงบสุขกับโลกตามปณิธานของบรรพบุรุษต่อไปค่ะ ชินเดอเรล่าพูดเสียงนุ่มในแบบของเธอ ในดวงตากลมโตนั้นคลอด้วยน้ำตา
ในฐานะของทายาทเทพศิลปินหัวหน้า ผมจะดูแลทุกคนอย่างดีครับ ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบพร้อยิ้มน้อยๆให้กับป้ายหลุมศพคู่นั้น
จู่ๆนางฟ้าบลูแองเจิ้ลก็ปรากฏตัวขึ้น
อ้าว มาได้ยังไงเนี้ย ไม่มีใครเรียกซะหน่อยบุญยงว่า นางฟ้าก็สวนกลับทันที
ก็อยากออกมาเอง มีปัญหาเหรอ เดี๋ยวแ่ม่ก็เสกให้เขางอกซะนี่ แล้วก็ได้ผล บุญยงได้แต่ทำแก้มพองลมใส่นางฟ้าอย่างงอนๆ ชินเดอเรล่าจึงถาม
คุณนางฟ้ามีอะไรรึเปล่าคะ
คือว่า ข้าจะพาพวกเจ้าไปเข้าเฝ้าองค์เทพตะวันออก แล้วก็ถวายเครื่องดนตรีเทพให้พระองค์ด้วย
สามสาวยิ้มอย่างดีใจที่จะได้เข้าเฝ้าองค์เทพเจ้า
.
บนวิมานสวรรค์อันวิจิตงดงามดูสดใสสะอาดบริสุทธิ์ เหล่าเทวดานางฟ้ามากมายที่มาร่วมเทวสมาคม ชายหนุ่มในชุดสีขาวสะอาดกับหญิงสาวสามคนในชุดสีขาวงดงาม นั่งคุกเข่าอยู่ต่อหน้าองค์เทพตะวันออกซึ่งนั่งบนบัลลังก์สีทองสูงตระหง่านเหนือเทพทั้งปวง
เจ้า เทพธิดาบลูแองเจิ้ล เจ้าทำหน้าที่ได้ดีมากๆ ต่อไปนี้เจ้าไม่ต้องอยู่ในศิลาศักดิ์สิทธิ์อีกต่อไป จงคืนสู่วิมานและทิพยสมบัติของเจ้าดังเดิม สุรเสียงขององค์เทพกึกก้องไปทั่ว
น้อมรับบัญชาองค์เทพเพคะ บลูแองเจิ้ลเอ่ยอย่างยินดี
เจ้าพิตบูล ข้าขอแต่งตั้งให้เจ้าเป็นสุนัขสวรรค์ชั้นเอก และพลังอำนาจของเจ้าก็จงเพิิ่มขึ้นเท่าตัวนะ เจ้าพิตบูลเห่ารับทีหนึ่ง พลันร่างหมาน้อยน่าเอ็นดูก็กลายเป็นหมาหนุ่มหน้าตาดุดันแต่กำยำ สง่างาม
ส่วนพวกเจ้า ทายาทเทพศิลปินผู้กล้าหาญ ข้าขอแต่งตั้งพวกเจ้าเป็นเทพศิลปินของข้า ทำหน้าที่บรรเลงขับกล่อมทั้งสามโลกด้วยเครื่องดนตรีเทพ ข้าเนรมิตเทวสถานใหม่ให้พวกเจ้าแล้ว พวกเจ้าจะมีทุกอย่าง ทั้งข้าทาส เงินทอง เกียรติยศ จงอาศัยอยู่ที่นั่น และสร้างสรรค์ความสุนทรีให้บังเกิดขึ้นเถิด เสียงกึกก้องแห่งองค์เทพตะวันออกทำให้หัวใจทุกดวงของหนุ่มสาวเต้นไม่เป็นส่ำ ก่อนจะรับคำ
น้อมรับบัญชาองค์เทพ
หลังจากเสร็จสิ้นเทวสมาคมแล้ว เทพธิดาบลูแองเจิ้ลจึงพาทุกคนไปที่บ่อน้ำอมฤทธิ์ กลางสวนสวรรค์ขององค์เทพ
พวกเจ้าลงไปชุบตัวในนี้ซะ น้ำอมฤทธิ์นี่จะช่วยล้างไอชั่วร้ายที่อาจจะยังหลงเหลืออยู่ทุกคนทำตามที่นางฟ้าบอกอย้่างไม่ลังเล
เป็นไงบ้างนางฟ้าเอ่ยถามเมื่อทุกคนขึ้นมาจากสระน้ำอมฤทธิ์แล้ว
รู้สึกเบาสบายอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะคุณนางฟ้าน้องมินบอก
นั่นคงเพราะความชั่วร้ายที่มาจากดินแดนซาตานหลุดออกไปหมดแล้วล่ะมั้งนางฟ้าชี้แจง ก่อนบอกอีก เดี๋ยวข้ากับพิตบูลจะไปส่งพวกเจ้าที่เทวสถานนะ
อ้าว แล้วคุณนางฟ้าจะไม่อยู่กับพวกเราหรือครับบุญยงถามขึ้น นางฟ้าย่นคิ้วก่อนตอบ
ก็ข้ามีวิมานของข้าเองอยู่แล้วจะไปอยู่กับพวกเจ้าให้อึดอัดทำไมล่ะ
แล้วเราจะได้เจอกันอีกไหมคะ เสียงของน้องมินเริ่มสั่น
พวกเจ้ายังจำความหมายของอักษรสามตัวบนศิลาได้ใช่ไหมทุกคนพยักหน้ากับคำถามของนางฟ้า ตราบใดที่พวกเจ้ายังมีอักษรสามตัวนั้นในใจ ข้าก็จะอยู่เคียงข้างพวกเจ้าเสมอ เพราะข้าเป็นนางฟ้าผู้พิทักษ์เทวดุริยางค์ศาสตร์ทั้งสี่ ข้าก็ย่อมจะอยู่ในดนตรีของพวกเจ้า แม้ว่าจะไม่ได้ปรากฏร่างให้เห็นก็เถอะนางฟ้าส่งยิ้มหวานให้ทุกคน ข้าจะเฝ้ามองพวกเจ้าจากวิมาน เมื่อใดที่พวกเจ้าเป็นทุกข์ เดือดร้อน ให้นึกถึงข้า เรียกข้า ข้าจะไปทันที
สามสาวเข้าไปกอดเทพธิดาบลูแองเจิ้ลด้วยความรู้สึกมากมายอันเกินกว่าจะอธิบายออกมาเป็นถ้อยคำได้ บุญยงก็ยิ้มให้นางฟ้าบลูแองเจิ้ลด้วยความซาบซึ้งใจเช่นกัน
..
ว๊าววววว เราจะได้อยู่ที่นี่เหรอคะคุณนางฟ้า สโนว์ฮยอนถามเสียงสูงอย่างตื่นเต้นเมื่อบลูแองเจิ้ลพามาส่งที่เทวพิมานอันเป็นนิวาสถานแห่งใหม่ ที่ใหญ่โต โอ่อ่า งดงาม สมเป็นของประทานจากเทพเจ้า
ใช่แล้ว ฝั่งข้างหน้าที่เป็นมุขใหญ่ยื่นออกไปนั่นล่ะ ลานแสดงที่พวกเจ้าจะต้องมาบรรเลงดนตรีทุกเจ็ดวันนางฟ้าบอกพลางชี้มือประกอบ
เราจะต้องบรรเลงทุกๆเจ็ดวันบนนั้นเหรอคะ ชินเดอเรล่าทวนคำ ก่อนถามอีกแล้วเสียงดนตรีของเราจะดังไปถึงสวรรค์ด้วยใช่ไหมคะ บลูแองเจิ้ลพยักหน้าก่อนบอกอีก
นอกจากสวรรค์ โลกมนุษย์แล้ว ก็ยังดังไปถึงบาดาล แล้วก็อาจจะไปถึงดินแดนซาตานดวยนะ บางคำของนางฟ้าทำให้บุญยงคิดถึงใครคนหนึ่งขึ้นมาทันที
เราไปเลือกห้องนอนเรากันดีกว่าค่ะ น้องมินเสนอ อีกสองสาวเห็นด้วย สามสาวจึงรีบเข้าไปภายในปราสาทเทวสถานนั้นด้วยความร่าเริง
ไม่ไปกะสาวๆล่ะบุญยง ชายหนุ่มสั่นศีรษะก่อนบอกอีก ให้เค้าเลือกกันไปก่อนเถอะครับ ยงอ่ะ ยังไงก็ได้
มีอะไรรึเปล่าุ คุยกับข้าได้นะนางฟ้าเอ่ยราวกับมองทะลุลงไปในความคิดของเขาได้อย่างนั้นล่ะ
คุณนางฟ้าเล่าสาเหตุแท้จริงที่เครื่องดนตรีเทพถูกขโมยให้ยงฟังอีกหน่อยสิครับ ตอนอยู่ที่ดินแดนซาตาน ยงจับความไม่ค่อยถูกนางฟ้าจึงอธิบาย
ก็ไม่มีอะไรซับซ้อนนี่ แค่ราชาซาตานหลงรักเทพธิดาเพื่อนข้า แต่นางรักกับเทพศิลปินหัวหน้าวงอยู่ก่อนแล้ว วันดีคืนดีราชาซาตานก็ขืนใจนาง จนนางตั้งครรภ์องค์หญิงนั่นล่ะ นางจึงให้ข้าช่วยนัดเทพศิลปินมาพบเพื่อจะตกลงทำความเข้าใจกัน แต่บังเอิญราชาซาตานรู้แล้วคิดว่่าเทพศิลปินจะพานางหนีไป เลยโกรธใหญ่ พานางไปกักขังไว้ที่ดินแดนซาตานแล้วกลับมาทำลายเทวสถานเดิมพร้อมกับเอาเครื่องดนตรีเทพไป
คุณนางฟ้ารู้สาเหตุที่ท้จริงอยู่ก่อนแล้ว ทำไมถึงไม่บอกพวกเราล่ะครับบุญยงถามตรงๆ
เพราะมันเป็นเรื่องของหัวใจทั้งสามดวงไงล่ะ ถึงข้าบอกไปเจ้าก็ช่วยอะไรเค้าไม่ได้อยู่ดี ข้าเองก็ไม่อยากยุ่งเรื่องชาวบ้านมากนักหรอก มันเหนื่อย แล้วสาเหตุที่ว่าซาตานต้องการทำลายความสงบสุขของโลกมนุษย์น่ะ มันก็มีน้ำหนักมากกว่าด้วย บุญยงพยักหน้าแสดงความเข้าใจ นางฟ้าจึงพูดอีก ข้าก็สงสารแต่องค์หญิงน้อยหลานสาวข้านั่นล่ะ ที่ต้องเกิดและเติบโตท่ามกลางความเข้าใจผิดมากมายพูดจบก็ถอนใจเฮือกใหญ่
ภาพหน้าสวยอันมีเขี้ยวเล็กๆที่มุมปากนั้นปรากฏขึ้นในความคิดของบุญยงเเพียงเสี้ยวนาที ก่อนนึกบางอย่างได้แล้วถามไป
อ้อ ตอนที่ยงไปเจอองค์หญิงอ่ะ องค์หญิงว่ายงหอม แต่ตอนนั้นยงยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะครับ
หอมกลิ่นความดีต่างหากล่ะ ตัวเจ้าน่ะเหม็นจะตาย ยังกะกบเน่า ยี้ แหวะนางฟ้าไขความกระจ่างก่อนทำหน้าล้อเลียน แล้วก้าวยาวๆเข้าไปในเทวสถาน บุญยงสำรวจกลิ่นตัวเองอย่างเป็นกังวลก่อนรำพึง
ไม่เหม็นซักหน่อย ออกจะหอม ชริส์ส์"
Create Date : 02 ตุลาคม 2553 |
Last Update : 2 ตุลาคม 2553 17:05:12 น. |
|
0 comments
|
Counter : 190 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
ขอนแก่น Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เป็นเพียงคนที่รักในอักษร แม้บางอ่อนด้อยความรู้อยู่แค่ไหน จินตนาการความฝันหล่อเลี้ยงใจ เดินต่อไปอย่างเป็นสุขทุกคืนวัน
|
|
|
|
|
|
|
|