เปิดบล็อคใหม่ + ไทรอยด์พิษ โรคไม่ร้ายแต่ทำให้จิตใจเศร้าหมอง !!!

          สวัสดีค่ะ !!! วันนี้เปิดบล็อควันแรก จึงมาเปิดเรื่องราวอะไรนิดๆหน่อยๆค่ะ
ขอบคุณที่แวะเข้ามาชมนะคะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ :D ยังไม่ค่อยเข้าใจ ยังมี งงๆอยู่บ้าง เพราะฉะนั้น ช่วยชี้แนะด้วยนะคะ ฝากติชมด้วยค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

*ไทรอยด์พิษ โรคไม่ร้ายแต่ทำให้จิตใจเศร้าหมอง !!!*

          เมื่อประมาณ 7-8 เดือนที่แล้ว แม่ทักว่า "ตาเป็นอะไร ทำไมมันดูแปลกๆ" ด้วยความที่ไม่เชื่อแม่ของตัวเอง จึงบอกไปว่า "ไม่เป็นอะไรหรอก" แต่ในใจก็กังวลอยู่เช่นเดียวกันว่าจริงอย่างที่แม่พูดหรอ ก็ไปปรึกษาพ่อ พ่อบอกว่าไม่เป็นอะไรหรอก แต่จะพาไปโรงพยาบาลว่าเป็นอะไร ก็ได้บอกพ่อให้ดูไปสักพักก่อน เพราะยังไม่เห็นอะไรที่แตกต่างมากนัก ผ่านไปวันสองวัน แม่ค้าร้านข้าวแกงก็ทักอีกว่า "หนูเป็นไทรอยด์พิษหรือเปล่า มันออกตากับคอ" พอได้ยินแม่ค้าพูดเท่านั้น เริ่มกังวลมากกว่าเก่า แสดงว่าเป็นจริงอย่างที่แม่พูด วันนั้นเองจึงลองส่องกระจกแบบตั้งใจมาก เปรียบเทียบรูปตาเก่าๆว่าเหมือนกับปัจจุบันไหม และใช่เลย ตาไม่เหมือนเดิม !!!! ตาที่เห็นคือตาทั้งสองข้างไม่เท่ากัน ข้างซ้ายปกติ ตาดำอยู่ตรงกลาง แต่ข้างขวาตาดำไม่ได้อยู่ตรงกลาง แต่ล้ำไปด้านข้างด้านหางตา ตาขวาโตกว่าข้างซ้าย โปงเหมือนจะแตกออกมาได้ทุกเมื่อ เมื่อมองต่ำจะเห็นว่าตาดำจะไม่เท่ากันเห็นได้ชัดกว่ามองธรรมดา ช่วงนั้นปวดตาขวามาก พ่อจึงพาไปโรงพยาบาลในที่สุด

          และแล้วสิ่งที่คิดไว้ก็เป็นจริง เมื่อหมอบอกว่า น่าจะเป็็นไทรอยด์แบบพิษ คือ เหนื่อยง่าย ใจสั่น ตาพอง คอพอก และต่อให้ทานอาหารมากขนาดไหน น้ำหนักก็ลดลงฮวบๆ แต่ตัวของกุ๊กไก่ไม่ได้เป็นแบบนั้น คือทุกอย่างปกติดี น้ำหนักลดแต่ไม่ถึงกับฮวบแบบที่หมอบอก หมอเลยให้ไปเจาะเลือดดูผลอีกทีและก็ตรง ไทรอยด์พิษแน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์ หมอบอกว่า มีวิธีการรักษา 3 วิธี คือ ทานยา กลืนรังสี และการผ่าตัด แต่ดีที่ว่ากุ๊กไก่เป็นไม่หนักเลยได้กินยา หมอบอกต้องทานยาไป 2 ปีนะ ถึงจะดีขึ้นและหาย พอคงๆจะให้กลืนรังสีเพื่อจะได้ไม่กลับมาเป็นอีก แต่ก็เสี่ยงที่จะเป็นไทรอยด์แบบธรรมดา หมอบอกว่า พอทานยาำไปน้ำหนักจะขึ้นและถ้าน้ำหนักไม่ขึ้นหรือยังลดอยู่ แสดงว่า ยังไม่ดีขึ้น

          ช่วงเดือนแรกหมอให้ทานยา เม็ดครึ่งหลังอาหารเช้า ก็โอเค ทุกอย่างเริ่มดี เหมือนตัวยานี้เข้ากับเราได้ พอเดือนที่ 2 ตาเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ อาการใจสั่นลดลง
พอเดือนที่ 3 หมอบอกว่าดีขึ้นแล้วนะ งั้นขอลดยาเหลือแค่ หนึ่งเม็ด หลังอาหารเช้าเหมือนเดิม พอเดือนที่ 4 ตาเริ่มดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด อาการใจสั่นหายไป เหลือเพียงเหนื่อยง่ายเท่านั้น เดือนที่ 5 ผ่านไป น้ำหนักก็ขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเช่นกัน หน้าเริ่มบวม พุงใหญ่ ตัวใหญ่ ดูก็รู้ว่าอ้วนขึ้นแน่นอน ชั่งน้ำหนัก เพิ่มจากตอนที่ไม่เป็นมาประมาณ 2 กิโล เดือนที่ 6 หมอบอกว่า เลือดดีขึ้น ทุกอย่างดีขึ้น ก็ปรับยาให้เหลือเพียงวันละ ครึ่งเม็ด ทานเวลาเดิม ตาดีขึ้นจนแทบไม่เหมือนตอนช่วงแรกๆแล้ว ใจสั่นหายสนิท เหนื่อยง่ายยังคงอยู่ น้ำหนักขึ้นมาถึง 53 รู้สึกอ้วนมาก ไม่เคยน้ำหนักมากขนาดนี้มาก่อน มากสุดคือ 50 แต่นี่ 53 ตอนนี้เซ็งมาก ไม่ออกไปไหน เที่ยวไม่ไป เรียนอย่างเดียว หน้าบวม อ้วนสุดๆ จึงคิดว่าไม่ได้แล้ว ต้องออกกำลังกายแล้วล่ะ จากวันนั้นก็วิ่งทุกวันวันล่ะ 1 ชั่วโมงตอนเย็น วิ่งได้ประมาณ 1 เดือน น้ำหนักกลับมาเหลือ 50-51 ก็ดีใจอย่างน้อยก็ดีว่า 53 พอเดือนที่ 7 ทานยาเหมือนเดิม น้ำหนักไม่เพิ่มเพราะยังออกกำลังกาย ทุกอย่างดีขึ้นเรื่อยๆ จนมาเดือนล่าสุด เดือนที่ 8 น้ำหนักลดลงเหลือ 48 แต่ลดอาหารด้วย จึงไม่คิดว่ามีอะไรไม่ดี พอไปหาหมอ หมอบอกว่า ผลเลือดไม่ดีนะ มันกำเริบอีกแล้ว จึงให้ยาเพิ่มขึ้น เป็นหนึ่งเม็ดเหมือนเดิม ก็โอเค เศร้านิดหน่อยแต่ก็ไม่เป็นไร

          จากหัวข้อบอกว่า ไทรอยด์พิษ โรคไม่ร้ายแต่ทำให้จิตใจเศร้าหมอง ในที่นี้คือ คนนอกที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เลย แต่เป็นคนรู้จัก แม้จะรู้ว่าเราเป็นอะไร ป่วยอยู่ใช่ไหม แต่ก็ยังไม่วาย ที่จะมาล้อ มาข่ม มาหัวเราะเยาะ ว่าเราเป็นแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องที่เป็นโรคนี้ แต่เป็นรูปลักษณ์ภายนอกที่ผิดแปลกไปจากเดิม อย่างคำว่า "อ้วน" เป็นต้น คำนี้พูดกันให้บ่อยปากมาก ไอ้อ้วน อ้วน หรืออะไรก็แล้วแต่หลุดออกมาให้ได้ยินกันอย่างสม่ำเสมอ แต่คนพูดหารู้ไม่ว่า คนฟังคนที่เป็นโรคนี้อยู่จะรู้สึกยังไง เสียใจไหม เสียใจแค่ไหน ไม่รู้กันหรอก เพราะคนที่พูดนั้นไม่ได้เป็นโรคนี้อยู่ จึงคิดว่า บางทีไม่พูดอะไรยังดีซะกว่า พูดเล่นๆได้ แต่ไม่ใช่พูดซะบ่อยเกินหรือบางทีพูดสิ่งที่ให้กำลังใจ จะไม่ดีกว่าหรอ ? จึงเอามาแบ่งปันค่ะ ว่าโรคนี้อาจจะไม่ได้ดูรุนแรง แต่ผลที่ได้รับบางทีร้ายกว่าการเป็นโรคนี้ด้วยซ้ำ

           สุดท้ายนี้ ไม่ว่าต้องรักษาโรงนี้อีกนานแค่ไหน ก็จะสู้กับมัน หรือความอ้วน ก็จะออกกำลังกาย ให้คนที่พูดที่ล้อเลียนได้รู้ว่า ถึงเราป่วยอยู่ เราก็สามารถทำให้ความดูถูกของคนอื่นหายไปได้ ต่อไปนี้จะออกกำลังกายแล้วววว ต่อไปนี้จะผอมกว่านี้ให้ได้ :D

           ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ รู้สึกว่าจะเขียนยาวมากๆๆๆ ฮ่าๆ ใครอ่านจบนี่ถือว่ามีความพยายามมากเลยค่ะ ขอบคุณอีกทีค่ะ ยังไงฝากบล็อกนี้ไว้ด้วยนะคะ
ใครเป็นโรค ป่วย อยู่หรือมีอุปสรรคให้ชีวิต ขออย่าท้อแท้นะคะ เชื่อว่าทุกคนต้องเจอแต่สิ่งดีๆ คนป่วยก็หายจากโรคที่เป็นอยู่ คนที่มีอุปสรรคก็จะฟันฝ่าไปได้ และทุกๆคนต้องได้เจอกับสิ่งที่ดีขึ้นและดีขึ้นแน่นอนค่ะ ^^ 


ปล.อาจพิมพ์วกวน พิมพ์ผิด สื่อสารออกมาได้ไม่ดี ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ       

Create Date : 22 มีนาคม 2555 Last Update : 22 มีนาคม 2555 23:06:09 น. Counter : 1004 Pageviews.		8 comments
Share Tweet