บันทึกความทรงจำ ความผูกพันของฉันกับแม่




ขอถือโอกาสในวันที่ 12 สิงหาคมลงบันทึกเพื่อร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ ในส่วนของตัวเราตอนเล็กๆ เราก็จำอะไรไม่ค่อยได้มากนัก ก็ดูจากรูปถ่ายบ้างอะไรบ้าง ก็มีรูปที่แม่อุ้มเรา ดูแลเรา แต่แม่ก็บอกว่าแม่ไม่ค่อยได้ดูแลเรานัก คนที่ดูแลส่วนใหญ่จะเป็นคุณยาย เพราะแม่ต้องทำงาน ซึ่งแม่ก็เคยพูดเหมือนกันว่าแม่ก็รู้สึกผิดที่แม่ไม่ค่อยได้มีเวลาให้เรากับน้องเท่าไหร่ เราก็อยากจะบอกแม่ว่าแม่ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกนะ เราเข้าใจ ตอนเด็กๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไร (ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ) เราโตมาจากการเลี้ยงดูของคุณยายหลายๆ คน เราว่าเราโชคดีที่คุณตามีภรรยาเยอะ และภรรยาของคุณตาก็รักใคร่กลมเกลียวกัน ช่วยกันเลี้ยงดูเรา แม่เราก็เลยสบาย ณ จุดนี้

เมื่อเราขึ้นชั้นประถม เราจำได้ว่าเราไปโรงเรียนวันแรก เราให้แม่ไปช่วยอยู่จนถึงเราเข้าแถว แค่เฉพาะวันแรก หลังจากนั้นก็ไม่มีแล้ว

ในตอนประถม ทุกๆ ปีเมื่อมีกิจกรรมวันแม่ แม่เราจะไปร่วมทุกครั้ง ที่โรงเรียนก็จะให้นักเรียนที่เชิญแม่มาร่วมงานมากราบแม่ ติดเข็มกลัดดอกมะลิให้แม่ แต่มีอยู่ปีหนึ่งเราจำได้ แม่หาเราไม่เจอ แม่ก็เลยให้ทางโรงเรียนประกาศ ชื่อเราก็เลยดังไปตามเสียงตามสาย เราก็รีบลงไปหาแม่ที่สนาม

พอขึ้นชั้นมัธยม แม่จะมาในวันประชุมผู้ปกครอง เราเชื่อว่าเพื่อนๆ ทุกคนในห้องจำแม่เราได้ เมื่อช่วงเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา เราได้คุยกับหัวหน้าห้องตอนม.ต้น เขาก็ยังถามถึงว่าแม่สบายดีไหม

เรื่องการเรียน ผลการเรียน แม่ไม่เคยคาดหวัง เหมือนจะไม่ถามเลย บางทีก็รู้อีกทีตอนเห็นสมุดพก ซึ่งช่วงม.ต้น ขอบอกเลยว่าเราเรียนไม่ได้เรื่อง เคยมีตกอยู่ครั้งหนึ่งตอนปลายภาคในวิชาคณิตศาสตร์ ตอนนั้นคือเครียดสุดๆ ร้องไห้ด้วย เพราะไม่เคยตกปลายภาค นั่นเป็น 0 ตัวแรกของเราตอนม.2 เรากลัวที่บ้านว่า เหมือนเราจะไม่ได้บอกพ่อ แต่บอกแม่ แม่ก็ไม่ว่าอะไรนะ ซึ่งพอเราซ่อมมันก็ผ่านไป

เรื่องการเรียน เรามาดีขึ้นในช่วงม.ปลาย เพราะเราเริ่มทุ่มเทกับมัน และโชคดีที่เราเรียนสายศิลป์ – ภาษาฝรั่งเศส ในโรงเรียนที่เราไม่ต้องเรียนเลข หากถึงกระนั้นแม่ก็ไม่ได้คาดหวังเรื่องเกรดอยู่ดี เราก็แค่ทำออกมาให้เต็มที่ จนเราได้ที่ 1 ที่ 2 เราว่าแม่ก็คงจะภูมิใจนะ

และความภูมิใจอีกอย่างในช่วงม.ปลาย คือ การที่เราเขียนเรียงความชนะเลิศ ได้รับรางวัลที่ 1 จากกรมสุขภาพจิต ในหัวข้อ “พัฒนาจิต พัฒนาคุณภาพชีวิต” ในตอนนั้นแม่นำงานเขียนของเราไปถ่ายเอกสารให้ใครหลายๆ คนได้อ่าน ซึ่งจากตรงนี้ก็ทำให้เราได้รู้ว่าเราควรจะไปเรียนต่อทางด้านไหน

ในช่วงม.ปลาย ถึงเรื่องการเรียนเราจะไม่มีปัญหา แต่เรามีปัญหาเรื่องเพื่อน มีในช่วงม.4 ตั้งแต่ที่ย้ายมาอยู่ใหม่ๆ เราจะโดนเพื่อนในห้องซึ่งเป็นเด็กเก่ากลุ่มหนึ่งแกล้งอยู่ทุกวัน ในตอนนั้นรู้สึกท้อมาก ไม่เข้าใจทำไมเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ เราพยายามทำดีกับเขา ให้เขาลอกการบ้าน แต่เราก็ยังเจอแกล้งอยู่ เราปรึกษาปรับทุกข์กับแม่ทุกวัน แม่ก็บอกว่าให้ทำดีต่อไป และแม่ก็เชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม ใครทำอะไรไว้ก็ต้องได้รับผลอย่างนั้น ซึ่งในตอนนั้นเราไม่เชื่อเลย เพราะเจอแกล้งมาตลอดใน 1 ปีเต็ม และคิดว่าอีก 2 ปีที่เหลือ เราก็คงจะต้องเจอ แต่ก็ไม่น่าเชื่อว่าสิ่งที่แม่พูดมันจะเป็นจริง เพราะกฎแห่งกรรมมันได้ทำหน้าที่ จู่ๆ กลุ่มที่แกล้งเราก็แตกกันไปเอง เมื่อขึ้นม.5 บางคนก็ย้ายไปเรียนที่อื่น บางคนก็ย้ายมาอยู่กลุ่มเรา กลายเป็นดีกันไป จากเหตุการณ์นี้ทำให้เราเชื่อในเรื่องกฎแห่งกรรมมากขึ้น

แม่เราบอกว่าในโลกนี้มันมีอยู่ 3 กฎ คือ กฎหมาย กฎสังคม และกฎแห่งกรรม ถ้ากฎหมายทำอะไรไม่ได้ ก็อาจจะเป็นกฎสังคม ถ้ากฎสังคมทำอะไรไม่ได้ สุดท้ายแล้วกฎแห่งกรรมมันจะทำหน้าที่ ไม่มีใครหนีกฎแห่งกรรมพ้น

หลังจากจบช่วงมัธยม ความภาคภูมิใจครั้งต่อมาที่แม่น่าจะภาคภูมิใจก็น่าจะเป็นการที่เราสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ โดยเราสอบติดที่คณะโบราณคดี สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยศิลปากร

ตอนที่เราอยู่ปีหนึ่ง คณะโบราณคดีจะมีการรับน้อง หรือที่เราเรียกกันว่าขึ้นซ่อมที่บนดาดฟ้าคณะหลังจากเลิกเรียนในทุกๆ วันประมาณ 1 เดือน กว่าจะได้กลับบ้านก็ประมาณ 6 โมงเย็น ซึ่งบางครั้งเราก็กลับกับแม่บ้าง แม่เราทำงานอยู่ที่สำนักเสริมศึกษาฯ ที่ม.ธรรมศาสตร์ เพื่อนๆ สนิทเราที่มหาวิทยาลัยก็จะรู้จักที่ทำงานแม่เราทุกคน เราว่าเราโชคดีที่แม่ทำงานอยู่ที่ธรรมศาสตร์ทำให้หลายๆ ครั้งเวลาทำรายงาน เราก็สามารถที่จะยืมหนังสือจากธรรมศาสตร์ได้ แถมยืมได้นาน เพราะแม่ทำงานที่นั่น จนกระทั่งเราจบการศึกษาก็คงจะเป็นที่ภาคภูมิใจของแม่อีกครั้ง

นอกเหนือจากเรื่องเพื่อน เรื่องการเรียน เรื่องความรักเราก็ยังปรึกษาแม่ได้ แม่จะรู้จักคนที่เราชอบเกือบทุกคน เพราะเราจะบอกแม่มาตั้งแต่ม.ต้นว่าเราชอบใคร บางคนแม่ก็เคยเจอตัวจริง เพราะเวลาไปไหน แม่จะขอไปด้วย แม่ไม่เคยห้ามหากจะมีความรัก แต่อย่าไปไหนกันตามลำพัง เราเข้าใจว่าแม่เป็นห่วง เพราะในช่วงนั้นเราก็เด็กอยู่มาก

แม้กระทั่งตอนโตแล้ว ถึงจะไม่มีแฟน แต่ถ้าจะไปดูคอนเสิร์ตอะไรอย่างนี้คนเดียว แม่จะขอไปด้วย หรือบางครั้งไปดูหนังแนววาย (ชายรักชาย) แม่ก็ไปดูด้วยเหมือนกัน เราก็ถามแม่แม่ดูได้หรือเปล่า แม่ก็บอกแม่ดูได้ แม่ไม่เคยแอนตี้อะไรพวกนี้ เราว่าเราโชคดีที่แม่ค่อนข้างเปิดกว้างมากๆ

และเมื่อเรามีความทุกข์ไม่ว่าจากเรื่องใด เราจะได้คำสอนของแม่เตือนใจทุกครั้ง เป็นธรรมะ เป็นข้อคิด ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นธรรมะของท่านพุทธทาส เราสองคนสองแม่ลูกเคยนั่งรถไฟไปสวนโมกข์มาแล้ว ที่นั่นสงบร่มเย็นดี ได้ไปอยู่ที่นั่นประมาณ 3 – 4 วัน ก็รู้สึกดีนะ

ธรรมะของท่านพุทธทาสที่แม่จะพูดขึ้นเสมอๆ เมื่อเรามีความทุกข์ก็คือ…

ฉันเกิดมา มิใช่ เพื่อเป็นทุกข์
และไม่ทำ ให้ใครทุกข์ ทุกสถาน
แต่เพื่อทำ ให้โลกนี้ งามตระการ
เป็นวิมาน ในเมืองคน ยลแล้วเย็น...





นอกจากนี้เวลาเจ็บป่วย แม่ก็จะคอยดูแล คอยเช็ดตัวเวลามีไข้ตัวร้อน หรืออย่างเจ็บป่วยหนักเป็นซีสต์ที่เต้านม เมื่อปี 54 แม่ก็จะไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อน ไปอยู่หน้าห้องผ่าตัด จนผ่าตัดแล้วเสร็จ ไปพบหมอ วันตัดไหม แม่ก็ยังไปเป็นเพื่อนอยู่

แม่จึงเปรียบเหมือนเป็นทุกๆ อย่าง เป็นแม่ เป็นคุณครูที่ปรึกษา เป็นเพื่อนสนิท เป็นคุณครูสอนธรรมะ เป็นพยาบาล นอกจากนี้แล้วแม่ก็ยังเป็นนักร้องและนักเขียนอีกด้วย

แม่ชอบร้องเพลง เวลาปลุกเราตอนเช้าๆ เพื่อให้ไปเรียน แม่จะร้องเพลงนี้... “โอเล่ โอเล่ โอเล่โอ่โอ่ ฟิตๆ สิเรา ฟิตๆ สิเรา” แล้วก็ขยับแขนเราไปด้วย แม่มีความสุข สนุกมาก เราก็ขอแม่อีก 5 นาที ฮา...

เวลาแม่ซักผ้า แม่ก็ร้องเพลง จนน้าเราชอบแซวว่าระวังข้างบ้านเอาอะไรเขวี้ยงมานะ แม่ก็จะยิ้มๆ แล้วแม่ก็ร้องเพลงต่อ จนกระทั่งซักผ้าและตากผ้าเสร็จ เราก็เลยชอบร้องเพลงไปด้วย แต่ไม่กล้าร้องเพลงตอนซักผ้าหรอกนะ ตอนนี้หลานเราก็เริ่มร้องเพลงแล้ว คาดว่าในอนาคตอันไกลๆ เวลาถึงวันเกิดใคร นอกจากจะมีเสียงร้องเพลงของแม่แล้ว จะมีเสียงหลานของเรามาด้วย

นอกจากความชอบในด้านการร้องเพลง แม่ก็ยังชอบเขียนหนังสือ แม่มีความสามารถทางด้านการเขียนมากๆ แม่สามารถเขียนคำกล่าวเปิดงานต่างๆ ได้ และเวลาแม่เขียนอะไรก็จะซาบซึ้ง แม่เคยเขียนขอบคุณหมอและพยาบาลที่ดูแลแม่ตอนที่ผ่าตัดมดลูก จนเขาเอาขึ้นติดบอร์ด กลายเป็นที่กล่าวขวัญที่โรงพยาบาลนั้น

การ์ดวันเกิดของเรา เวลาแม่เขียน เราอ่านแล้วน้ำตาจะไหล แม่จะบอกว่าแม่ภาคภูมิใจเสมอ และแม่ก็มีความคิดที่อยากจะเขียนเรื่องวิธีการเลี้ยงลูกของคุณตา เขียนความรู้สึกความประทับใจต่อคุณตา รวมถึงอยากจะรวบรวมข้อคิดคำคมที่แม่เคยคัดๆ เก็บเอาไว้จากหนังสือที่ชอบและจากที่ต่างๆ รวมเป็นเล่ม

ตอนนี้เราก็ได้นำสมุดรายงาน (สมุดฉีก A4) ที่เพื่อนซื้อมาให้เราให้กับแม่ เพราะโดยส่วนตัว เราไม่ได้ใช้ เวลาเราจะเขียนอะไร เราจะพิมพ์ลงในคอมฯ เลย แม่จะได้เก็บไว้ใช้ไว้เขียนในเรื่องที่แม่อยากเขียนในยามว่างๆ เราก็รออ่านงานเขียนของแม่อยู่นะ ส่วนงานกลอนของเราที่คิดว่าจะรวมเล่ม ก็คงจะอีกสักพัก ขอให้เราเคลียร์นิยายเรื่องผีที่ค้างคาให้เรียบร้อย เราจะรวบรวมงานกลอน รวมถึงอาจจะมีบันทึกให้แม่ได้เก็บไว้ด้วย

สุดท้ายนี้อยากจะขอบคุณที่แม่เป็นกำลังใจให้เราเสมอ คอยชี้แนะทางที่ถูกที่ผิดทางที่เหมาะที่ควรให้กับเรา และขอบคุณที่ทำให้เราได้เติบโตด้วยความรักและจากคำสอนของแม่ ขอบคุณมากๆ จริงๆ ค่ะ

อยากบอกแม่ว่า “รักแม่นะคะ ไอเลิฟยู” ^^

แถมด้วยกลอนที่แต่งไว้เมื่อปีที่แล้ว...

ใครหนอใคร จะรับฟัง ยามเราทุกข์
ใครหนอใคร ร่วมสนุก ไม่บ่ายเบี่ยง
ใครหนอใคร คอยจับมือ เดินข้างเคียง
ใครหนอใคร จะเมียง มองทุกครา

ใครหนอใคร ที่เปิดเผย ได้ทุกเรื่อง
ใครหนอใคร คอยย่างเยื้อง แก้ปัญหา
ใครหนอใคร ให้เราใช้ สติพา
ใช้ธรรมา คุ้มครอง กายและใจ

ใครหนอใคร มีเวลา ให้ทุกครั้ง
ใครหนอใคร ไม่หวัง สิ่งไหนไหน
ใครหนอใคร เมื่อเราเป็น ป่วยอะไร
จะทุกข์ใจ คอยห่วงใย และดูแล

ใครหนอใคร คนนี้ แหละที่รัก
คอยกล่อมเกลี้ยง ฟูมฟัก ไร้ข้อแม้
ใครหนอใคร ที่บอกได้ เต็มดวงแด
ว่านี่แหละ รักแท้ ตลอดไป...



Create Date : 12 สิงหาคม 2559
Last Update : 27 กรกฎาคม 2560 13:57:41 น.
Counter : 5246 Pageviews.

25 comments
  
อ่านแล้วเห็นภาพแม่ที่ใจดี น่ารัก
และเข้าใจลูกมากๆ

คุณแม่ของน้องแตงน่าจะชอบธรรมะด้วย
คำสอนท่านสอนได้ดีมากๆเลย
โดยเฉพาะเรื่องกฏแห่งกรรม


พี่ก๋าโหวต Diarist ให้นะครับ
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 สิงหาคม 2559 เวลา:6:55:46 น.
  
"แม่" คำสั้นๆที่มีความหมายยิ่งใหญ่เกินกว่าคำใด

อ่านจบแล้วประทับใจค่ะ แม่แต่ละคนก็มีวิธีเลี้ยงลูกที่ต่างกัน

แต่สิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือเป็นผู้ให้ที่ไม่มีข้อแม้ ไม่มีใครเสมอเหมือนหรือเทียบเท่า

แม่น้องแตงนอกจากเลี้ยงดูด้วยความรักยังเลี้ยงดูด้วยความเข้าใจ ไม่ปิดกั้น เปิดโอกาสแต่ก็ยังต้องอยู่ในสายตา มีอะไรก็สามารถพูดคุยได้ทุกเรื่อง แบบนี้แม่ก็เหมือนกับพี่เหมือนกับเพื่อนเหมือนกับที่ปรึกษา ทำหน้าที่ทุกอย่างในคนเดียวกันเลย

แม่เป็นนักเขียนด้วย แล้วน้องแตงก็เป็นนักเขียน เรื่องการเขียนนี่สืบทางสายเลือดได้ด้วยรึเนี่ย เขาเรียกลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นสินะ แตงลูกนี้คงหล่นใต้ต้น

โหวตค่ะ

comicclubs Diarist



โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 12 สิงหาคม 2559 เวลา:8:16:39 น.
  
สวัสดีครับ
อ่านเรื่องนี้
ประทับใจครับ

สุขสันต์วันแม่นะครับ
comicclubs

โดย: loongchat (สมาชิกหมายเลข 3016924 ) วันที่: 12 สิงหาคม 2559 เวลา:19:15:07 น.
  
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับน้องแตง

พรุ่งนี้มีต่ออีกบล้อกนะครับ
พี่ก๋าชอบหนังสือเล่มนี้
เพราะสอนให้คิดถึงความตายในแง่มุมที่เราจะได้ไม่ประมาท
กับการใช้ชีวิตครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 สิงหาคม 2559 เวลา:22:58:23 น.
  
ขำเพลงพวงมาลัยของน้องแตงอะ
ขอบคุณมากจ้าที่แวะมาช่วยสร้างสีสัน

ฝันดีนะจ๊ะ
โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 12 สิงหาคม 2559 เวลา:23:22:09 น.
  

สวัสดียามเช้าครับน้องแตง

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 สิงหาคม 2559 เวลา:6:44:24 น.
  
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับ

ใช่เลยครับ
คุณแม่น้องแตงท่านพูโไว้ถูกต้องเลย
คนเราใช้ชีวิตในปัจจุบันให้ดีที่สุด
เป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้วครับ
เพราะอานคตก็ยังมาไม่ถึง
อดีตก็แก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 สิงหาคม 2559 เวลา:13:33:36 น.
  
งานวันแม่ที่โรงเรียนของผม แม่ไม่ค่อยว่าง แต่ก็เข้าใจที่ท่านมาไม่ได้ พอโตขึ้นมากลับรู้สึกดีที่ท่านไม่ได้ไป (ซะงั้น) ความรู้สึกของผู้ชายอาจจะแตกต่างกับผู้หญิงตรงนี้ก็ได้

ดูแล้วคุณแม่เป็นห่วงดีครับ การที่คนที่ชอบได้รู้จักกับแม่ผมมองว่าเป็นเรื่องดีครับ คบกันแบบบริสุทธ์ใจควรเป็นแบบนี้

comicclubs Diarist
+
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 13 สิงหาคม 2559 เวลา:21:54:06 น.
  
แหม่...น้องแตงช่วยหาบทสรุปให้เจ้าแก้วกับเสี่ยได้ลงเวทีอย่างงดงาม

ขอบใจมากจ้า

ฝันดีนะจ๊ะน้องแตง

โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 13 สิงหาคม 2559 เวลา:22:34:08 น.
  

สวัสดียามเช้าครับน้องแตง

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 สิงหาคม 2559 เวลา:6:47:21 น.
  
คุณแม่น้องแตง น่ารักมากเลยค่ะ


ดีจังมีที่ปรึกษา มีเพื่อน อย่างคุณแม่ที่เข้าใจ

comicclubs Literature Blog
โดย: กาปอมซ่า วันที่: 14 สิงหาคม 2559 เวลา:11:43:37 น.
  
อ่านแล้วประทับใจความรักของแม่ที่มีต่อลูกนะคะ

comicclubs Literature Blog ดู Blog
โดย: zungzaa วันที่: 14 สิงหาคม 2559 เวลา:13:51:51 น.
  
แม่เป็นได้ทุกสิ่งสำหรับลูก ๆ เสมอค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Raizin Heart Diarist ดู Blog
comicclubs Literature Blog ดู Blog
โดย: เนินน้ำ วันที่: 14 สิงหาคม 2559 เวลา:15:09:22 น.
  
ใช่เลยครับ เคยมีเพื่อนเป็นแบบที่เล่าให้ฟังนะ (แม่ไม่อยู่แล้ว) แล้วต้องมาร่วมงานวันแม่ เค้าดูเศร้ามากเลย

ยืมแม่รับสมุดพก เคยเจอเหมือนกันครับ 555
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 14 สิงหาคม 2559 เวลา:16:03:26 น.
  
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับ

นี่พี่ก๋าก็ต้องกลับมาออกกำลังกายแล้วล่ะครับ
อ้วนตุ้ยเลย 555

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 สิงหาคม 2559 เวลา:19:36:33 น.
  
คุณแม่ของพวกเราน่ารักเสมอเลยนะคะคุณแตง
ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ให้อภัยและเข้าใจเราได้เสมอ
แม่ยิ่งใหญ่เสมอในใจเราจริงๆนะคะ

comicclubs Diarist ดู Blog
โดย: จี้ดจ้าด (บ้านต้นคูน ) วันที่: 14 สิงหาคม 2559 เวลา:19:59:42 น.
  

สวัสดียามเช้าครับน้องแตง

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 สิงหาคม 2559 เวลา:6:42:06 น.
  
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เริงฤดีนะ Movie Blog ดู Blog
คนผ่านทางมาเจอ Diarist ดู Blog
กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog
นาฬิกาสีชมพู Dharma Blog ดู Blog
เศษเสี้ยว Travel Blog ดู Blog
comicclubs Diarist ดู Blog


อ่านแล้ว....
พี่อุ้มประทับใจและรักแม่มากขึ้นเลยจ๊ะน้องแดง
โดย: อุ้มสี วันที่: 16 สิงหาคม 2559 เวลา:8:41:05 น.
  
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
The Kop Civil Movie Blog ดู Blog
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog
บ้านต้นคูน Food Blog ดู Blog
ขุนเพชรขุนราม Cartoon Blog ดู Blog
comicclubs Diarist ดู Blog
โดย: newyorknurse IP: 192.99.15.166 วันที่: 16 สิงหาคม 2559 เวลา:8:58:07 น.
  
มาอ่านเรื่องราวดีดีระหว่างแม่ลูกค่ะ ความผูกพันระหว่างแม่ลูกน่ารักเสมอ
โดย: sawkitty วันที่: 16 สิงหาคม 2559 เวลา:20:16:32 น.
  
ไปโรงเรียนวันแรกนี่จะตื่นเต้นทั้งคุณลูกทั้งคุณแม่นะคะ
ถึงส่งไปโรงเรียนแล้วแต่ใจก็ยังเป็นห่วงอยู่
ว่าจะอยู่ได้มั้ย ไม่เคยแยกกันนานขนาดนี้ จะโดนเพื่อนแกล้งมั้ย จะชอบโรงเรียนมั้ย
แล้วก็รอลูกกลับบ้านมาดูว่าเป็นยังไงบ้าง

ฟ้า Diarist ดู Blog
อาจารย์สุวิมล Diarist ดู Blog
comicclubs Diarist ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
โดย: ตุ๊กจ้ะ วันที่: 18 สิงหาคม 2559 เวลา:9:40:31 น.
  
สวัสดีคะคุณแตง...

แม่ลูปผูกพันธ์กันจริงๆคะ..อิอิ

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 18 สิงหาคม 2559 เวลา:14:46:41 น.
  


สวัสดียามเช้าครับน้องแตง

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 สิงหาคม 2559 เวลา:6:37:25 น.
  
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับ

ปล. รบกวนช่วยเช็คหลังไมค์ด้วยนะครับ

พี่ก๋าเองก็ปรับกล้องไม่เป็นครับ
อาศับโหมด Auto อย่างเดียวเลย
ดีที่กล้องสมัยนี้ทำงานง่ายมากครับ
ถ้าเป็นฟิล์มเหมือนสมัยก่อน
ล้มละลายแน่นอน 5555

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 สิงหาคม 2559 เวลา:14:50:04 น.
  
สวัสดีจ้าา มาทักทายจ้า sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน ร้อยไหม adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้วถาวร สักคิ้ว 6 มิติ Cover Paint สักไรผม 3D Eyebrow ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ
โดย: สมาชิกหมายเลข 4507140 วันที่: 6 พฤษภาคม 2561 เวลา:16:28:36 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

comicclubs
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [?]



Group Blog
All Blog
  •  Bloggang.com