After the Rain ปลายฝนต้นรัก…โดย nanaspace

ชุด Forget-Me-Not

          บอกเล่าเรื่องราว ณ มหานครนิวยอร์ก เมื่อ ธีรเมธ ต้องดั้นด้นฝ่าสายฝนที่เทลงมาอย่างหนัก ไปรับคู่หมั้นของน้องชายที่สนามบิน คนที่เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีตัวตน! ด้วยความไม่ตั้งใจเขากลับทำให้ความทรงจำของเธอ...หล่นหาย!! ความรู้สึกผิดบวกความเข้าใจผิด จึงพยายามปกปิดตัวตนที่แท้จริงของเธอจากตัวเธอเองและคนรอบกาย จากน้องฝนจึงกลายมาเป็นสาวน้อยนามว่า…เรน

เธอกลัว...เพราะไม่รู้อะไรเลยสักอย่าง

เขากลัว...เพราะรู้ทุกๆอย่าง

กลัวใจตัวที่เผลอไป ให้คนที่ไม่ควร…

(สนพ.อรุณ    พิมพ์ครั้งที่ 2 ส.ค.55 จำนวนหน้า 268 ราคาปก 195)

ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...

          เป็นอีกเรื่องที่อยู่ในชุดเดียวกับ The Garden of Evil กุหลาบนิรันดร์ ที่เคยกล่าวถึงในบล็อกก่อน เนื้อในไม่เกี่ยวข้องกัน โทนเรื่องแตกต่าง แต่มีพล็อตหลักเหมือนกัน คือนางเอกความจำเสื่อม แถมชื่อเธอทั้งสองเรื่องยังคล้ายกันอีก เรื่องก่อน-คะเรน เรื่องนี้-เรน

          เป็นอีกครั้งที่ได้อ่านเรื่องที่เล่าด้วยสรรพนามบุรุษที่ 1 ที่เราเองเคยเจอบ่อยมากจากนิยาย จากไม่คุ้นจนกลายเป็นชิน ทำให้อ่านได้เรื่อยๆ แต่เรื่องนี้ทำได้แปลกกว่าเดิม ที่เรื่องราวพลิกอีกมุมเมื่อความทรงจำของนางเอกคืนกลับมา จากเรื่อยๆจึงกลายเป็นพีคได้ถึงตอนจบ เมื่อจบแล้วคนอ่านกลับคิด(เล่นๆ)อีกมุม ว่าถ้าเรื่องนี้เล่าอีกแบบละ?

          ...เมื่อฉันตื่นขึ้นมากลับจำไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใคร เขาคนนั้นที่อยู่ข้างๆกันเป็นใครฉันก็ไม่รู้ เขาช่างดุ ช่างบงการ จนฉันกลัวว่าเขาจะรำคาญฉัน แต่เขาก็ยังห่วงใย เอาใจใส่ อยู่เคียงข้างเสมอจนฉันอุ่นใจ ฉันกลัวเหลือเกินว่าจะลืมเลือนช่วงเวลาดีๆนี้ไป และแล้วเมื่อความทรงจำหวนคืน ภาพพลิกกลับกลายเป็นเธอที่หนีผมไปไกล ผลักไส และไม่มีวันอภัยให้ความผิดนี้ของผม เธอคงลืมไปแล้วกับช่วงเวลาที่เคยมีผมในชีวิตของเธอ...

          แอบคิดว่าถ้าเรื่องราวออกมาในมุมนี้ คงได้มาม่าต้มยำหม้อใหญ่กว่าเดิมทีเดียว คิดว่านั้นคงทำให้เรื่องน่าติดตามกว่า น่าค้นหากว่าว่านางเอกเป็นใคร ถ้าได้รู้เหตุผลในการกระทำของพระเอกในตอนท้ายๆ คงได้มีกรี๊ดกร๊าดกว่าเดิมแน่

          แต่เรื่องนี้นำเสนอในอีกมุมกับที่เรายกตัวอย่างไปค่ะ โดยคนอ่านจะได้รู้เหตุก่อน แล้วตามด้วยผล ได้รู้อยู่แล้วว่านางเอกเป็นใครและพระเอกทำเช่นนั้นทำไม ผู้เขียนเน้นให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงความรู้สึก อารมณ์ของตัวละคร มากกว่าการตามหาความทรงจำแบบพล็อตความจำเสื่อมทั่วไปในแบบที่เรายกตัวอย่างด้านบน ทำให้เห็นความสำคัญของบางสิ่งในตอนท้าย ว่าการปล่อยให้ทิฐิและอารมณ์บดบังใจ คงไม่ต่างอะไรกับคนที่ความจำเสื่อม จนหลงลืมช่วงเวลาดีๆที่เคยมีระหว่างกัน และการให้อภัยนั้นก็เป็นคำสำคัญ ไม่ต่างไปจากคำว่ารักเลย...

The Garden of Evil กุหลาบนิรันดร์ …โดย Hayashi Kisara

ชุด Forget-Me-Not

          บอกเล่าเรื่องราวหลังการหายตัวไปอย่างลึกลับ ของเจ้าของคฤหาสน์ตระกูลคาคินุมะ ที่ห้อมล้อมไปด้วยสวนกุหลาบสีม่วง พินัยกรรมระบุชัดให้ คะเรน หญิงสาวที่เพิ่งแต่งงานกับ วากาฮารุ บุตรชายคนเล็กของตระกูล ได้สิทธิ์ร่วมกันในการเป็นเจ้าของคฤหาสน์โบราณนี้ แต่จู่ๆสาวเจ้ากลับสูญเสียความทรงจำไปอย่างกะทันหันในค่ำคืนหนึ่ง!

          มีใครบางคนต้องการปิดบังความลับบางอย่าง...ความลับที่ให้คงอยู่ไปในคฤหาสน์นี้ชั่วนิจนิรันดร์ ...

...ไม่มีอะไรอยู่ไปได้ตลอดกาล...

ไม่ว่าของที่เราพยายามจะรักษาไว้แค่ไหน ก็ไม่มีทางอยู่กับเราตลอดไป

มันไม่ได้อยู่กับเรา แต่เราติดอยู่กับมัน...เท่านั้นเอง

(สนพ.อรุณ   ตีพิมพ์ พ.ค.55   จำนวนหน้า 173   ราคาปก 135)

ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...

          จากชื่อผู้แต่งทำให้อาจนึกเดาไปว่าเป็นนิยายแปล แต่จริงๆแล้วผู้แต่งเป็นคนไทยที่ไปใช้ชีวิตอยู่ที่แดนปลาดิบ พื้นเรื่องจะดำเนินในสภาพแวดล้อมและตัวละครที่มีชื่อเป็นญี่ปุ่น รวมถึงวิธีการคิด ลักษณะนิสัย ส่วนสำนวนยังให้ความรู้สึกแบบไทยอยู่ค่ะ

          เรื่องนี้จะเน้นไปที่การสืบสวนหาสาเหตุการหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยของพ่อพระเอก บวกความทรงจำที่เริ่มกลับมาบอกความจริงที่ละนิดของนางเอก บอกตรงๆว่าอ่านไปครึ่งเล่มแรก นั้นเกือบง่วงอยู่เหมือนกัน เป็นเพราะฉากปฏิสัมพันธ์ของพระ-นางในครึ่งแรกนั้นน้อยมากกกก แทบนับคำที่พูดกันได้เลย ประกอบกับคาแรคเตอร์พระ-นางจะนิ่งๆ ไม่แสดงความรู้สึกทั้งคู่อยู่แล้ว ....แต่ก็เป็นเพราะคาแรคเตอร์ตัวละครแบบนี้เนี้ยแหละค่ะ ที่ดึงความสนใจของเราจนมาถึงครึ่งหลัง… (งงกับเราไหมละ 555)

          มาครึ่งหลังจะถูกลบ กลบความทะมึนของเรื่องด้วยตัวละครอีกคู่ คือคู่ของหลานสาวที่อายุน้อยกว่าพระเอกไม่กี่ปี กับทนายความประจำตระกูลที่เป็นเพื่อนของพระเอก คู่นี้เป็นไม้เบื่อไม้เมาที่น่ารักและเรียกเสียงฮาได้ดีทีเดียว แต่กระนั้นในความรู้สึกเราแล้ว คู่นี้ก็ยังไม่ได้ถึงขนาดแย่งซีนพระนางตัวจริงไปซะทีเดียว เพราะในครึ่งหลังนี้เราจะได้เห็นความเป็นมาก่อนเหตุการณ์จะเป็นไปของพระนางมากขึ้น ทำให้เราอ่านได้สนุกขึ้น ได้มีลุ้น ได้มีย้อนกลับไปทบทวนบทสนทนาแรกๆของคู่นี้อีกที ถึงจะมีฉากร่วมกันอยู่น้อยนิด แต่บทพูดคุยของทั้งคู่ก็ทำให้ได้เขิน ได้อาย ได้จี๊ดใจเล็กๆกับความรู้สึกที่ต่างฝ่ายต่างไม่แสดงออก จนต่างฝ่ายต่างเข้าใจว่าทุกอย่างที่ทำให้กันนั้นเป็นเพียงแค่ ‘หน้าที่’ แม้ในหัวใจจะไม่เคยมีคำนั้นอยู่เลยก็ตาม...>.<

          เหมือนรีวิวจะเน้นแต่ความสัมพันธ์ของพระนาง เพราะจขบ.ชอบอารมณ์แบบนี้ในนิยายนั้นเอง แหะๆ...เป็นแนวที่ใช่เลย แต่จริงๆแล้วในเรื่องจะเน้นสืบๆมากกว่า หากใครที่ใช่กับแนวสืบสวนด้วยก็แนะนำค่ะ เสียดายที่สั้นไปหน่อยเท่านั้นเอง...อยากให้ยาวกว่านี้้~~~~

          แถมท้ายด้วยความงามของดอกกุหลาบสีม่วง ตัวละครเอกที่สื่อใจความหลายอย่างภายในเรื่อง และยังเป็นสีของกุหลาบที่จขบ.เองชอบมากที่สุดด้วย เพราะไม่เคยพบเจอเลยในชีวิตจริง สีที่ดูลึกลับนั้นแฝงไว้ด้วยความหมายของความสง่างาม ด้วยความที่หาได้ยากจึงมีค่า มีเกียรติ...

Secret รักลับ... ลับ...โดย วีสาม

          บอกเล่าเรื่องราวของ บุญสรรค์ ซีอีโอสาวเจ้าของห้างและโรงแรมชั้นนำ แม้จะรูปชั่ว เตี้ย ตัวดำ ยังไม่เจ็บช้ำเท่าถูกทรยศจากคนในครอบครัวแย่งคนรักของเธอไปหน้าตาเฉย! ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้วสำหรับคนอย่างเธอ ขอเช่าผู้ชายมาควงเล่นให้ได้อับอายทั่วหน้ากันไปเลย!! 

          แต่แผนลับๆนี้กลับเล่นงานเธอซะเอง เมื่อ จักร ทอยบอยนายนี้ไม่เคยหยุดนิ่งที่จะป่วนหัวใจเธอ...

(สนพ.แจ่มใส    ตีพิมพ์ ก.พ.57    จำนวนหน้า 248    ราคาปก 169)

ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน…

          เล่มนี้เลือกหยิบแบบสุ่มจริงๆค่ะ ไปเที่ยว ได้เข้าร้านหนังสือ เห็นเล่มบางๆ เลยหยิบมาแบบไม่ได้อ่านโปรยอะไรเลย เป็นการลองของใหม่จริงๆ...

          เรื่องนี้อยู่ในชุดคอนเซปต์ Ugly Duckling หรือลูกเป็ดขี้เหร่ คือนางเอกจะไม่สวยค่ะ สำหรับท้องเรื่องนี้นางเอกเป็นประธานใหญ่โตร่ำรวย แต่รูปลักษณ์ภายนอกดำ เตี้ย ขี้เหร่ ส่วนพระเอกจะสูงขาววิ้ง คิ้วคม ดูแบดๆหน่อย คิดว่าหากใครจะอ่านชุดนี้คงต้องใช้จิตนาการค่อนข้างสูงที่เดีียวค่ะ เวลานึกภาพพระนาง เพื่อที่จะอินตามกับเนื้อเรื่องให้ได้ 555 ส่วนตัวเรา พระเอกจะนึกถึง ไมค์ พิรัชต์ เพราะในเรื่องบอกว่าเป็นนักดนตรี ส่วนนางเอกนึกภาพไม่ออกจริงๆว่าจะให้เหมือนใครดี พออ่านจบเลยคิดว่าน่าจะประมาณตุ๊กกี้มั้งค่ะ (ในเรื่องเธอไม่ได้อ้วนเท่า และฮาแบบตุ๊กกี้นะคะ ค่อนข้างจะซีเรียสจริงจังกับชีวิตมาก)

          ต้นเรื่องจะเริ่มที่นางเอกหาเช่าผู้ชายมาควงเล่นๆ เพื่อประชดที่แม่และพี่สาวรุมหลอกแย่งเอาผู้ชายที่เธอรักไป หลอกไปได้ยังไง เกิดอะไรขึ้นกับเธอ ผู้เขียนยังไม่ได้เล่ามากนัก จะไปเน้นการทำสัญญาทำงานของพระเอก มุ้งมิ้ง เอาตัวเข้ามาป่วนหัวใจให้นางเอกหวั่นไหว ซึ่งดูจะใส่เข้ามาเยอะและเร็วเกินไปหน่อย ถึงคนอ่านจะเขินอายตามนางเองบ้าง แต่ก็ยังดูไม่ค่อยน่าเชื่ออยู่ดี ด้วยบทบาทที่ถูกมอบให้และสิ่งที่เขาแสดงออกจึงทำให้ดูเหมือนเป็นผู้ชายอย่างว่า...อย่างช่วยไม่ได้เลยในสายตาคนอ่าน ถึงสุดท้ายแล้วจะทำให้เราและนางเอกเชื่อได้ว่าเขารักนางเอกจริง แต่ก็ยังไม่รู้จริงๆอยู่ดีค่ะว่ารักนางเอกที่อะไร รักที่หน้าตา(นี่คือสเปกหรือ?) รักที่นิสัย(เร็วไปที่จะรักไหม เพิ่งเจอแต่ก็ดูจะหลงไปหน่อย) ... มีจุดนี้แหละค่ะ ที่ไม่ชัดเจนในความรู้สึกเรา อีกทั้งเป็นประเด็นใจความหลักของคอนเซปต์หนังสือด้วยว่าผู้ชายหล่อๆแบบนี้ จู่ๆจะมารักผู้หญิงขี้เหร่แบบนั้นยังไง อืมมม...คิดๆไปแล้วก็ดูจะเป็นโจทย์ที่ยากอยู่ ส่วนตัวคิดว่าน่าจะให้พระเอกเล่นตัวที่จะลงเล่นเกมนี้กับนางเอกอีกสักหน่อย ให้ลองหยั่งเชิง ให้เห็นปฏิสัมพันธ์ ให้เห็นนิสัยใจคอกันมากกว่านี้อีกสักนิด ไม่ใช่ลงทุนลงแรงไปเร็วปานน้านนนนน 555

          ส่วนเรื่องของนางเอกพอเข้าใจอยู่ว่าทำไมถึงทำเรื่องแบบนี้ลงไป ค่อนข้างขื่นขมอยู่กับเบื้องลึกที่ผู้เขียนค่อยๆเปิดออกมาภายหลัง กับคนมีปม กับคนที่มองค่าของตนต่ำไว้อยู่แล้ว เมื่อความรักที่มองเห็นนั้นไม่เคยมีอยู่จริง ยิ่งตอกย้ำความคิดตัวเองจมดิน จนยอมทำเรื่องโง่งมให้ตัวเองดูไร้ค่าเข้าไปอีก เธอเข้มแข็งขึ้นมาได้ เริ่มมองเห็นค่าของตัวเอง เพราะมีพระเอกเคียงข้าง เป็นคนคอยบอกว่าเธอมีค่า แอบเสียดายที่นิยายมุ่งด้านนี้ ส่วนตัวอยากให้เธอคิดได้ ลุกยืนด้วยตัวเองมากกว่าึที่จะให้ใครคนอื่นมาชี้บอก...

          ส่วนที่ชอบคงเป็นฉากปะทะคารมระหว่างนางเอกกับแฟนเก่าค่ะ เฉือดเฉือนดุเดือดมาก ชอบบุคลิกตัวร้ายนายแฟนเก่า ดูเป็น 'มนุษย์' สองหน้าที่เลวแท้ แต่บางฉากที่ใส่มาตอกย้ำความเลว ดูหดหู่เกินกว่าจะเป็นนิยายแจ่มใสไปนะ ==" ไม่ต้องใส่ลึกขนาดนั้นก็ได้หนอ สำนวนการเขียนอ่านได้ในระดับเพลินๆค่ะ ฉากอารมณ์ทำได้ดีทีเดียว คาดว่าถ้าเป็นแนวดราม่าพล็อตอื่นๆผู้เขียนน่าจะทำได้ดีนะคะ

          ดูเหมือนจะเป็นรีวิวที่ติซะเยอะ คงขึ้นกับมุมมอง วัยของคนอ่านด้วยมั้งค่ะ ถ้าเราเด็กกว่านี้คงเคลิบเคลิ้มกับพระเอกอยู่นะ 555  

รักนะตัวเอง...โดย ดีเจอ้อย นภาพร

บอกรักคนอื่น

เสียงดัง

...บอกรักตัวเอง...

กลับฟังแทบไม่ค่อยได้ยิน

(สนพ.แจ่มใส    ตีพิมพ์ ธ.ค. 55    จำนวนหน้า 152    ราคาปก 149)

ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...

          วันนี้ไม่ได้มารีวิวนิยายอย่างที่เคย แต่มานำเสนอหนังสือเล่มเล็กๆ ที่ประกอบไปด้วยประโยคสั้นๆ คำโดนๆ ความหมายดีๆ จากดีเจพี่อ้อยแห่ง Club Friday ที่จะช่วยเสริมสร้างภูมิต้านทานให้หัวใจในวันที่อ่อนแอจาก ‘ความรัก’ ความหมายนั้นอาจไม่ใช่รักที่เกิดจาก…คนอื่นไม่รัก แต่อาจหมายถึงว่าเรารัก…ตัวเองน้อยเกินไปรึเปล่า?

ขออนุญาตลงตัวอย่างประโยคโดนใจค่ะ

--วันที่เราได้สิ่งดีๆ ไม่เห็นบอกว่าโลกนี้ยุติธรรม พอวันที่เจ็บช้ำ เราบอกใครเสียงดังๆว่า โลกไม่ยุติธรรมกับเรา--

--คนเราถ้าจะไป อยู่ใกล้ก็ไป แค่ความไกล ทำให้เราเห็นความไม่หนักแน่นของหัวใจเร็วขึ้น--

--เรามักไม่ค่อยเจอเรื่องที่เล็กเกินไป แต่มักจะรู้สึกกับบางเรื่องใหญ่เกินจริง--

--เค้าดีกับทุกคน อาจเป็นเรื่องธรรมดา อย่าเพิ่งเข้าใจไปเองว่า เราพิเศษ--

--อย่าโทษมือที่สาม ตราบใดที่สองมือเราและเขา ยังจับกันไม่แน่นพอ--

--คำว่า ห่างกันซักพัก อาจแปลว่า เขาเริ่มไปรักคนอื่นอยู่--

--ไม่มีแฟน แค่ยังไม่มีคู่ ไม่ใช่ไม่มีค่า-- >>>อันนี้ชอบเป็นพิเศษเลย 

          ในเดือนแห่งความรัก บรรยายกาศอาจอบอวลไปด้วยความสุข สีชมพูของคู่รัก ตรงข้ามอาจเต็มไปด้วยอารมณ์ขุ่นมัว สีเทาดำของคนอีกกลุ่ม หากใครอยู่ในกลุ่มหลังอย่าลืมที่จะบอก “รักนะตัวเอง” ให้ดังกว่าตอนบอกรักใครคนอื่นนะคะ^_^

*ขอบคุณรูปภาพบางส่วนจากเพจ Jamsai Book Fan

รักผลาญใจ...โดย อินธน์

          บอกเล่าเรื่องราวของ มัสลิน หญิงสาวแสนเย็นชาผู้ไม่เคยเปิดทางรักให้ชายใด กลับเปิดใจให้เสือหนุ่มเพลย์บอยอย่าง ธรรศ ก้าวเข้ามาอย่างง่ายดาย แต่เขากลับเห็นเธอเป็นเพียงแค่เกมฆ่าเวลา กว่าจะรู้ใจ กว่าจะรู้ความแตกต่างของช่องทางที่เปิดออก กว่าจะรู้...ไฟรักที่จุดติดนั้นไม่เคยแผดเผาเธอ แต่กลับผลาญใจเขาไปหมดสิ้น…

เธอ...ไม่เคยเป็นของเขา เรา...ไม่เคยเป็นของกันและกัน

เขา...ต่างหากที่เป็นของเธอ!

(สนพ.Sugar Beat    ตีพิมพ์ ก.พ.54    จำนวนหน้า 359    ราคาปก 230)

ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...

          ตั้งแต่เริ่มอ่านนิยายจริงจัง ก็เฝ้ารอคอยว่าจะมีเรื่องไหนบ้างหนอที่ให้นางเอกมีกำแพงสูงๆ...และแล้ว เราก็ได้เจอจากนิยายแนว Dark Romance เรื่องนี้...

          ผู้เขียนปล่อยเรื่องราวให้ขัดแย้งกับบุคลิกของตัวละครในตอนต้น ว่าทำไมผู้หญิงที่ไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหน เฉยเมย เย็นชา อย่างมัสลิน ถึงเปิดโอกาสให้ผู้ชายที่ดูยังไงก็รู้ มองยังไงก็เห็น ว่าต้องการอะไรจากตัวเธออย่างธรรศ ให้เข้ามาชิิดใกล้อย่างง่ายดาย อ่านเแล้วให้ความรู้สึกเดียวกับตอนอ่านเรื่อง พิษปรารถนา ค่ะ ปูพรมเรื่องให้ขัดแย้งกับบุคลิกของตัวละคร แล้วย้อนกลับมาตีแสกหน้า! ต้องใช้คำนี้เลยค่ะ ตีแสกหน้าพระเอก เพราะตัวต้นที่แท้จริงของนางเอกก็เป็นเช่นนั้น กลไกจากอดีตทำให้ผู้หญิงอย่างเธอกลายเป็นคนไร้ใจ ตรงไปตรงมา ได้คือได้ ไม่คือไม่ จบคือจบ พร้อมปิดกั้นตัวเองจากความรักได้ทุกเมื่อ การเดินเรื่องจะไม่เน้นบรรยายความรู้สึกด้านนางเอกเท่าไหร่ ซึ่งคนอ่านต้องสังเกตเอาเองจากทุกคำพูดและทุกการกระทำของเธอ ที่จะทำให้...สะอึก กระอัก...ทำให้คนที่เคยเป็นคนคุมเกมรักมาตลอดอย่างพระเอกต้องเสียศูนย์ เรียกได้ว่าทั้งสมน้ำหน้า สะใจ และ.....อยากร้องไห้แทนพระเอกทีเดียว T-T แบบว่าคุณทนได้ไง ทุกสิ่งที่เคยก่อ ทุกสิ่งที่เพียรทำนั้น 'ดูไม่ได้มีความหมาย' เลยสำหรับเธอ T_T เมื่อเรื่องระหว่างกันควรจะจบ แต่เขาไม่ยอมจบและไม่ยอมแพ้ คู่นี้จึงดูเป็นอะไรที่ลงตัวมากๆ เมื่อเธอเป็นผู้หญิงที่ปราบผู้ชายอย่างเขาได้ และเขาก็เป็นผู้ชายที่อดทนรอกับเธอได้ ทุกคำพูดของพระเอกที่ออกมาในตอนท้ายจึงทำให้นางเอก...สะอึก กระอัก...เช่นกัน

'ที่รัก ...ถ้าคุณเคยบอกว่าไม่ชอบการโกหก คุณก็อย่าหลอกตัวเองอีกเลย' 

          บอกอีกครั้งว่า คาแรคเตอร์นางเอกเรื่องนี้ตอบโจทย์เราที่สุึด ยามรักก็น่าหลงรัก ชอบความนิ่ง ชอบที่เธอมองได้ทะลุหมดทุกอย่าง ฉากที่เอาคืนตัวร้ายในเรื่องก็โคตรสะใจ อยากตบมือรัวๆให้เธอแทบทุกฉาก 

          นอกจากเรื่องราวของพระนางนั้น ก็ยังมีเรื่องราวรายล้อมอันน่าเศร้าและสังเวชใจ แอบคิดว่าถ้าทำเป็นละครก็น่าจะสนุกดี

          บอกอีกทีว่าคอนิยายดราม่า มืดมน เน้นอารมณ์เจ็บจี๊ด อ่านจบแล้วยังหน่วงค้างคา ขอแนะนำด้วยประการทั้งปวง เราบอกตัวเองว่าพลาดมาก! ...พลาดที่เอาไปดองไว้ตั้งนานได้ยังไงกัน!

หมายเหตุ: สำหรับใครที่เคยอ่านเรื่องนี้แล้ว สามารถไปอ่านตอนพิเศษเล็กๆ ได้ที่ //ploen.9forum.net/login (ต้องสมัครนิดนึง เพื่อล็อกอินก่อนนะคะ)