All Blog
คดีฆาตกรรมบนเนินอิบาริงะโอกะ . . . โดย มินะโตะ คะนะเอะ
คดีฆาตกรรมบนเนินอิบาริงะโอกะ . . . โดย มินะโตะ คะนะเอะ
พลอยทับทิม ทับทิมทอง แปล
 
          เรื่องราวเกิดขึ้นบนเนินอิบาริงะโอกะ ย่านของผู้มีฐานะ ไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดเหตุฆาตกรรมในบ้าน ทาคาฮาชิ บ้านหรูเงียบสงบ สมาชิกภายในบ้านต่างดูเป็นผู้ดีเรียบร้อย แต่ผู้เป็นภรรยาของบ้านกลับสารภาพว่าเป็นคงลงมือฆ่าสามี 
          จากเรื่องที่ควรอยู่ภายในครอบครัวจึงไม่ใช่เรื่องของครอบครัวอีกต่อไป จากนี้คือเรื่องของคนรอบบ้าน เรื่องของคนบนเนินอิบาริงะโอกะ


 
(แพรวสำนักพิมพ์    ตีพิมพ์ ก.ย.60    จำนวน 237    หน้า ราคา 225 บาท)
 

ความเห็นหลังจากที่ได้อ่าน...
 
          เมื่ออ่านจบหน้าสุดท้าย เมื่อมานึกๆ แล้วก็เออ เนื้อเรื่องมีน้อยมาก สรุปก็สั้นๆเท่ากับที่เกริ่นนำไปข้างบนนั่นแหละ เมียฆ่าผัว แต่มันติดตรงที่ฆ่าทำไม? และได้ฆ่าจริงรึป่าว? นี่คือคำถามของการดำเนินเรื่อง

          แต่ . .. ตัวเรื่องน่ะ ก็ไม่ได้เดินที่ตัวละครของภรรยาหรือสามีบ้านทาคาฮาชิโดยตรงหรอกนะ เรื่องดำเนินที่ตัวลูกๆของบ้านนี้ประมาณ50% ส่วนอีก50%คือเรื่องของคนข้างบ้านต่างหาก!
 
          คนข้างบ้านที่แตกต่างกับบ้านทาคาฮาชิโดยสิ้นเชิง แม้จะมีบ้านอยู่บนเนินย่านผู้มีอันจะกินเหมือนกัน แต่สภาพครอบครัวกลับไม่เหมือนกันเลย มองจากภายนอกยังไงบ้านนี้ก็น่าจะเกิดเหตุฆาตกรรมได้มากกว่าบ้านทาคาฮาชิหลายเท่า แต่ทำไมถึงไม่เกิด ทั้งที่บ้านนี้มีแรงระเบิดเกิดขึ้นมหาศาลแทบจะตลอดเวลา ?

         เนื้อหามีน้อยแต่ภายในมีลูกเล่นอย่างการนำช่วงเวลาตัดสลับฉากให้ดูน่าติดตามขึ้นอีกนิด และส่วนสำคัญที่เราชอบเรื่องนี้มากๆ คือความละเอียดอ่อนของความคิดตัวละคร ธรรมชาติความนึกคิดของมนุษย์ การเห็นแก่ตัว การวิ่งหนีปัญหาแม้ว่าปัญหานั้นเป็นของคนในครอบครัวเดียวกัน การโยนความผิดให้คนรอบตัว สิ่งรอบข้าง ไม่เคยเห็นความผิดของตัวเอง การสร้างแรงระเบิดอารมณ์ของตัวละครดูน่ากลัว ดูเรียล ซึ่งนั้นทำให้เราชอบมากก+ มันดูจริง ดูเป็นสิ่งที่คนจริงๆประสบ ปัญหาครอบครัวมันต้องแบบนี้แหละ
 
          เมื่ออ่านถึงจุดจบแล้วก็นับว่าเป็นเรื่องที่ผู้เขียน 'ใจดี' อยู่หรอก เมื่อเทียบกับเรื่องอื่นที่เราเคยได้อ่าน เมื่อถึงปลายทางแล้วชีวิตก็ยังต้องเดินทางต่อ แม้ตัวละครจะเรียนรู้แล้วหรือไม่ก็ตาม เชือกที่ผูกมาแล้วทั้งชีวิตไม่มีทางที่จะแก้ได้เมื่อนิยายจบ ปัญหาอาจจะเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า นี่แหละชีวิต



Create Date : 13 มิถุนายน 2562
Last Update : 13 มิถุนายน 2562 13:54:59 น.
Counter : 2079 Pageviews.

0 comment
หันมาทางนี้เถอะนะ, โมโมเสะ ...โดย เออิจิ นาคาตะ


หันมาทางนี้เถอะนะโมโมเสะ ...โดย เออิจิ นาคาตะ
ปิยะวรรณ ทรัพย์สำรวม แปล

          บอกเล่าเรื่องราวของ โนโบรุ ผู้คิดมาตลอดว่าตนคือพลเมืองระดับ 2 แต้ม วันหนึ่งกลับถูกรุ่นพี่ที่เคารพผู้อยู่ระดับ 90 แต้ม ให้ช่วยในเรื่องเหลือเชื่อ.. 

          'นายช่วยมาเป็นแฟนหลอก ๆ กับ โมโมเสะ หน่อยเถอะนะ..'


(สนพ.Sunday Afternoon    ตีพิมพ์ต.ค.60    จำนวนหน้า 232    ราคาปก 265)


ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...


          เป็นความเรียบ ๆ เรื่อย ๆ ที่เราไม่เบื่อเลยสักนิด

          หลายคนอาจจะรู้แล้วว่านี่เป็นอีกผลงานหนึ่งของ โอตสึอิจิ ชื่อนี้ต้องมีทั้งความลึกลับ แฟนตาซี ในบรรยากาศเหงาเศร้า แต่ภายใต้นามปากกา เออิจิ นาคาตะ กลับไม่มีอะไรแบบนั้น น่าจะเป็นการแยกนามปากกามาเพื่อเขียนเรื่อง 'ชีวิต' 'ความรัก' และ 'วัยรุ่นมากกว่า

          บรรยากาศในโมโมเสะ เราบอกไม่ถูกนักว่ามันคือเรื่องรักแบบโรแมนติกไหม? ที่จะบอกได้คือความเรียบเรื่อยและ...ละมุน ทุกเรื่องราวราบเรียบธรรมดาแทบจะไร้ความหวือหวา แต่เกือบ ๆ ในทุก ๆ หน้ามันมีอะไรบางอย่างสะกดให้เราอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ

          4 เรื่องสั้น กับการเล่าเรื่องราวการก้าวผ่านชีวิตวัยรุ่น ผ่านมุมมองที่ใช้ดำรงชีวิต ผ่านการโกหกหลอกลวง ผ่านความไร้เดียงสา ผ่านความสับสน และผ่านความเชื่อมั่นในตัวเอง



..หันมาทางนี้เถอะนะ, โมโมเสะ..

          บอกเล่าเรื่องราวของโนโบรุ ผู้คิดมาตลอดว่าตนคือพลเมืองระดับ 2 แต้ม วันหนึ่งกลับถูกรุ่นพี่ที่เคารพผู้อยู่ระดับ 90 แต้ม ให้ช่วยในเรื่องเหลือเชื่อ..นายช่วยมาเป็นแฟนหลอก ๆ กับ โมโมเสะ หน่อยเถอะนะ..

หลังอ่าน...ตัวเอกเป็นคนธรรมดามากมาย เป็นบุคคลที่สุขใจกับการอยู่ในมุมห้องเรียน ไม่เป็นที่สนใจของใคร กลับต้องมาแสดงละครหลอก ๆ เล่นเป็นแฟนกับนักเรียนหญิงคนหนึ่งเพื่อช่วยรุ่นพี่ การหลอกลวงที่สร้างความอึดอัด และคำถามเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างมนุษย์สุดธรรมดากับมนุษย์สุดเพอร์เฟค ทั้งหน้าตา ความสามารถ การเข้าสังคม เรียกว่าต่างกันลิบลับ สุดท้ายสิ่งที่คนทั้งสองกลุ่มมีเหมือนกันคือความเป็นมนุษย์กระมัง นั้นจึงทำให้มนุษย์สุดธรรมดาไม่ใช่เหลือบไรของสังคม และมนุษย์สุดเฟอร์เฟคก็ไม่ใช่เทพ ทุกคนมีความกลม ตัวละครเป็นสีเทา เราชอบการนำเสนอในจุดนี้มากกว่าการปิดท้ายเรื่องด้วย ...หันมาทางนี้เถอะนะ โมโมเสะ ...เสียอีก



..ระลอกคลื่นริมฝั่ง..

          บอกเล่าเรื่องของเด็กสาวผู้ตื่นขึ้นมาอีกครั้งในศตวรรษที่ 21 หลังจากหลับไหลเพราะอุบัติเหตุทางน้ำเมื่อ 5 ปีก่อน เด็กสาวผู้ไร้เสน่ห์ ไร้ความน่าสนอื่นใด สิ่งที่เธอทำเป็นคือการก้าวตามปัจจุบันให้ทัน แต่เมื่อได้ตื่นขึ้นอีกครั้งทุกสิ่งทุกอย่างก็ดูจะแซงหน้าเธอไปหมดแล้ว หากแต่เธอไม่เคยล่วงรู้เลยว่า ในเวิ่งน้ำที่เธอเคยจมลงไปนั้น เวลาของใครคนหนึ่งได้หยุดเดินไปพร้อมกับเธอนับแต่นั้นด้วยเช่นกัน...

หลังอ่าน...เป็นเรื่องที่ชอบมากที่สุดในเล่มเลย นุ่มละมุนมาก เมื่อเหตุสะเทือนจิตใจเข้ามาในชีวิตพร้อมกัน ตัวละคนหนึ่งก้าวผ่านเวลานั้นแบบก้าวกระโดด และอีกตัวละครหนึ่งต้องก้าวผ่านมันอย่างเชื่องช้า มีทั้งความสับสน มึนงง เจ็บปวด ต้นเหตุจากความไร้เดียงสาแท้ๆเชียว ตัวละครได้เรียนรู้และเปลี่ยนแปลงตัวเอง พร้อมกับการเปลี่ยนแปลงของความรู้สึกข้างในตัวเองด้วย ในเรื่องนี้ตัวละครแทบจะไม่ได้พูดอะไรที่แสดงความรู้สึกมากนัก แต่เราจะรู้สึกลุ้นรู้สึกกิ๊วก๊าวในใจ >__< รับรู้ความโรแมนติกแบบไม่ต้องพยายามสักนิดเลย


..เสียงของเขาในไร่กระหล่ำปลี..

          เป็นเรื่องของเด็กสาวมัธยมปลายที่ได้ไปล่วงรู้ความลับของอาจารย์หนุ่มโดยบังเอิญ เธอจึงกลายเป็นเพียงผู้เดียวในโรงเรียนที่ได้รู้ว่า เขาคือนักเขียนชื่อดัง แม้จะได้กุมความลับนั้นสถานะของเธอก็ยังคงเป็นนักเรียนคนหนึ่งในห้องเรียนที่เขาสอน...ไม่เปลี่ยนแปลง

หลังอ่าน...อ่านเรื่องย่อแล้วคงจะคิดกันไปว่าอาจารย์คงจะถูกข่มขู่จากนักเรียนสาวคลั่งรักแน่นอนเลยเชียว แต่เรื่องไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลยสักนิดเดียว เมื่อถูกรู้ความลับแล้วครูก็ยังเป็นครู นักเรียนยังคงเป็นนักเรียน พวกเขายังคงแทบไม่ได้พูดคุยกันนอกจากการเช็คชื่อแล้วขานรับเมื่อเริ่มวันใหม่ ไม่มีอะไรเปลี่ยนหรือสิ่งใดพิเศษ เราแค่จะได้เห็นสาวน้อยที่นึกสงสัยใคร่รู้กับเรื่องที่ตัวเองได้รับรู้ แล้วเริ่มหวั่นไหว... เรื่องนี้จบลงแบบที่ 'ความลับ' ได้เปิดเผยออกมาทุกอย่าง หากมีใครรับฟัง มันก็คงจะดีถ้าได้บอกออกไปกับสิ่งที่อัดอั้นอยู่ในใจ หากอะไรจะเปลี่ยนไป...ก็ไม่เป็นไร


..การก้าวผ่านของโอคุเมะ..

          บอกเล่าเรื่องของสาวขี้เหร่หนึ่งในกลุ่มสาวธรรมดาของห้องเรียน เธอคือสาวมัธยมปลายผู้ 'พยายาม' ไม่เป็นจุดสนใจของใคร สวมแว่นหน้าเตอะ คางก็ย้อย หน้ามีไฝเต็มไปหมด

          แต่แล้ววันหนึ่งเด็กหนุ่มไร้แก่นสารของห้องกลับเรียกร้องเอากับเธอว่า...ช่วยให้ฉันได้นัดเจอน้องสาวของเธอด้วยเถอะนะ!! ..ก็แล้วมันจะเป็นไปได้อย่างไรเมื่อเด็กสาวน่ารักที่เขาคิดว่าคือน้องสาว คนคนนั้นคือตัวตนที่แท้จริงของเธอเองต่างหาก!!

หลังอ่าน... ดูจะเป็นเรื่องชวนหัวนะ เมื่อเด็กสาวคนหนึ่งปลอมตัวเองให้เป็นสาวขี้เหร่ในโรงเรียน แต่แล้ววันหนึ่งเพื่อนชายในห้องกลับไปเจอเธอข้างนอกโรงเรียน เจอเธอตัวจริงที่ไร้เครื่องสำอางที่ทำให้ตัวเองขี้เหร่ เธอแก้ตัวให้เขาเข้าใจว่าตัวเธอคือน้องสาวของเพื่อนร่วมห้องของเขา เขาจึงกลับมาขอร้องเอากับเธอให้ช่วยนัดเจอกับน้องสาว (ที่น่ารักกว่าพี่สาว) ให้ได้ ต่อจากนั้นก็คือเรื่องราวที่เธอต้องเอาตัวให้รอดจากสถานการณ์นี้ให้ได้

          ดูจะตลกร้ายแต่จริงๆแล้วเรื่องข้างในค่อนข้างขื่นขมเลยทีเดียว นั่นก็เพราะอะไรล่ะที่เด็กสาวน่ารักคนหนึ่งต้องมาพยายามปิดปังรูปโฉมที่แท้จริงของตัวเอง เพื่อที่จะได้ใช้ชีวิตเรียบง่ายแบบที่ตัวเองชอบ หรือเพื่อจะได้พบปฎิกิริยาที่ผู้คนเลือกปฎิบัติกับเธอ เมื่อเป็นคนสวยทุกคนก็เข้าหา เมื่อขี้เหร่หลายคนกลับอยากผลักให้พ้นทาง เมื่อเธอปิดหน้าที่แท้จริงของตัวเองเธอก็ได้พบโฉมหน้าที่แท้จริงของคนรอบข้างด้วย เธอจึงไม่อาจใช้ใบหน้าที่แท้จริงในการดำรงชีวิตได้ จิตใจของตัวละครลึกๆแล้วดำดิ่งเกือบที่จะซึมเศร้าได้เลย เป็นเรื่องที่ถ่ายทอดและไขปมตรงจุดนี้ได้ดีทีเดียว




Create Date : 03 มกราคม 2561
Last Update : 3 มกราคม 2561 15:24:16 น.
Counter : 2110 Pageviews.

4 comment
เล่ห์ทะเลดาว ...โดย นายตะวัน


เล่ห์ทะเลดาว...โดย นายตะวัน


          บอกเล่าเรื่องราวของ พิมพ์ดาว เมื่อ 7 ปีก่อน ท้องทะเลได้พรากชีวิตพ่อของเธอ และชีวิตรักของเธอไปพร้อมกัน รามิล เดินจากเธอไปเพราะเขาคือต้นเหตุของโศกนาฏกรรมครั้งนั้น เขาคือความทรงจำที่เธออยากจะลบเลือนไปจากชีวิต

          ใครจะคิดว่าวันนี้เธอจะได้ข้ามท้องทะเลนั้นอีกครั้ง ได้กลับมาพบเจอคนที่จะนำเธอสู่อดีต ด้วยเล่ห์ลวงของเขา จะไม่มีใครต้องทนอยู่ในเงาอีกต่อไป


... ทะเลดาวมิได้มีดวงดาวอยู่จริง ๆ มันเป็นแค่เงาลวง ต่อให้งดงามสักเพียงใด ก็มิใช่ความจริง ...


(สนพ.แสงจันทร์นวล    ตีพิมพ์ มี.ค.60    จำนวนหน้า 408    ราคาปก 330)


ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...


          ก่อนอ่านเข้าใจว่าเรื่องจะเข้มข้นกว่านี้ซะอีก อาจจะด้วยปกล่ะมั้งที่ทำให้เราเข้าใจไปแบบนั้น พอได้อ่านจริง ๆ ก็เป็นแนวโรมานซ์โรแมนติก พระ-นางคือคนเคยรักที่ได้หวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง มันก็จะสปาร์คกันได้บ่อย ๆ มีฉากยั่วอารมณ์คนอ่านกันได้เรื่อย ๆ แบบทำไมไม่...กันซะทีนะ 55+

          พอ ๆ กับที่เราจะรู้สึกรำคาญนางเอกหน่อย ๆ ทำไมไม่ฟังพระเอกเขาสักที เขาจะบอกความจริงเธอตั้งหลายครั้ง เธอก็บอกไม่ ๆ ฉันไม่ฟังอยู่นั่นแล ซึ่งจะดูขัด ๆ กับคาแรกเตอร์รวมของเธอ ในวัยนี้ที่ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ตอนได้รับรู้ความจริงทั้งหมดเธอก็ดูรับมือได้ดี คือถ้ารับฟังได้เร็ว เรื่องคงจะจบเร็วกระมัง ก็เลยจะต้องมียืดเยื้อกันนิดนึง 55

          เรื่องนี้ทำให้ต่างจากนิยายโรมานซ์ทั่วไปหน่อยก็ตรงการจะมีสัมพันธ์ ไม่ใช่แค่กายพร้อม แต่ใจต้องพร้อมด้วย เราต้องเคลียร์ใจเคลียร์ปัญหากันให้ได้ก่อน ไม่ใช่ยังไม่เคลียร์อะไรเลย แค่เผลอกายใกล้กันก็เผลอมีอะไรกันเลย ฉันมีความสุข เธอมีความสุข เราก็เข้าใจกันละ เราดีกันเลย 

          เรื่องนี้พวกเขาก็ 'เผลอ' กันบ่อย ๆ แต่ก็หยุดกันได้ก่อน อันนี้ต้องชมพระเอกมาก ๆ และที่ต่างไปอีกคือแม้จะเน้นฉากร้อน ๆ แต่ก็ไม่ได้ให้ใครอยู่เหนือกว่าใคร ไม่จำเป็นต้องให้ฝ่ายชายมีอำนาจเหนือกว่า ผู้หญิงก็มีสิทธิ์อยากรู้ อยากลอง อยากทำ มีสิทธิ์คุมเกม มีสิทธิ์บังคับลมหายใจของอีกฝ่ายเหมือนกัน เมื่อเป็นคนรักกันแล้ว เราเสมอกัน ไม่ใช่เรื่องน่าอาย

          'มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ที่จะเกิดกับใครก็ได้'


          ส่วนปมเรื่องที่ใส่ไว้เดาได้ค่อนข้างง่าย ปมที่เริ่มมาจาก 'อุบัติเหตุเรือล่ม' ?? ...แบบว่าเล่นง่ายดีแฮะ

         ถึงปมจะดูไม่ซับซ้อนดูหลวม ๆ ง่าย ๆ ไปบ้าง แต่ยังชอบที่ยังมีปมซ่อนลึกลงไปอีกชั้น กับความสัมพันธ์ของตัวละคร และยังเอาความบังเอิญผูกโยงปมทั้งหมดเข้าด้วยกัน ไม่ชี้ชัดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดมาจากฝีมือของใคร คนที่มุ่งร้ายจำเป็นต้องมีคนเดียวเสมอไปหรือไม่ หรือความผิดพลาดที่เกิดขึ้นทั้งหมดใด ๆ ก็อาจจะมาเรา 'ทุกคน' ก็เป็นได้ เป็นการสรุปปมเรื่องกึ่ง ๆ แบบปลายเปิด ให้เราเอาไปคิดค้นเล็ก ๆ ว่ากระทำล้วนแล้วแต่ส่งผลถึงกันได้หมด

          รวม ๆ อ่านได้เพลิน ๆ ดีภาษาดี ต้องบอกว่าเป็นนิยายโรมานซ์ที่ทำให้เรายังรู้สึกว่าฉันยังอ่านได้นะ ฉันยังกลับเข้าทางเก่าได้ หลังจากเข้าป่าเข้าพง ในดงวายมาระยะหนึ่ง TvT




Create Date : 17 ธันวาคม 2560
Last Update : 17 ธันวาคม 2560 14:49:18 น.
Counter : 1984 Pageviews.

4 comment
ฝนสีขาว ...โดย อาคากะวา จิโร


ฝนสีขาว ...โดย อาคากะวา จิโร

ปัญจารีย์ จารีธนารักษ์ แปล


          หลังฝนประหลาดสีขาวขุ่นโปรยปราย เหตุฆาตกรรมรายแล้วรายเล่าได้เกิดขึ้นกลางหุบเขาอันห่างไกล

          น่าแปลกว่าทั้งเด็กน้อยซึ่งถูกแม่ทิ้งไว้กับพ่อขี้เมา...

          นักศึกษาหนุ่มซึ่งมาตั้งแคมป์กับชมรม...

          ชายผู้ถูกครอบครัวภรรยาข่มเหง...

          รวมถึงหญิงซึ่งบ้านสามีกดขี่...

          ล้วนถูกปลุกเร้าโดยมือล่องหน จนความแค้นแน่นอกระเบิดออกมาพร้อมกัน โดยไม่มีใครล่วงรู้ว่าสาเหตุแห่งหายนะคืออะไรกันแน่!


(สนพ.Bliss publishing    ตีพิมพ์ มี.ค.51    จำนวนหน้า 173    ราคาปก 160)


ความรู้สึกหลังจากที่ได้หลังอ่าน...


           ฝนสีขาว เป็นนิยายเล่มบางๆ ที่ดำเนินเรื่องราวของคนมากมายไว้ภายในระยะเวลาเพียงแค่คืนเดียวเท่านั้น จากเหตุการณ์ประหลาดเมื่อฝนสีขาวตกลงมา ใครก็ตามที่ถูกสายฝนนั้น เขาจะเปลี่ยนไป...


          นิยายสร้างบรรยากาศระทึกขวัญได้ดีมาก ๆ ระทึกกันหน้าต่อหน้าทีเดียว ตัดฉากสลับไปมาเหมือนเรากำลังดูมินิซีรีส์สักเรื่อง เชื่อมโยงเหตุการณ์ของกลุ่มคนต่างๆที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกันเลย ชีวิตของพวกเขาคงดำเนินไปตามปกติถ้าไม่จู่ ๆ ผู้เขียนก็ใส่ฝนสีขาวเข้ามาในเรื่อง คนบางคนก็คงไม่ทำตัวประหลาดไป คนบางคนคงไม่คลุ้มคลั่ง และใครหลาย ๆ คนคงไม่ตาย...


         แม้สุดท้ายแล้วเมื่อนิยายจบลง เราก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าฝนประหลาดสีขาวนั้นคืออะไร อะไรทำให้คนเราอยู่ ๆ จะลุกมาฆ่าคนอื่นได้ ผู้เขียนอาจแค่ให้เราเห็นว่า


          จะเป็นยังไงนะถ้าจู่ ๆ มนุษย์ไม่มีความยับยั้งชั่งใจ ?


          ถ้าเราแค้นใครสักคนเราก็จะฆ่า ถ้าเราไม่สบอารมณ์ใครเราก็จะเผา ไม่จำเป็นต้องกักเก็บอะไรไว้ในใจเลย จากที่เคยเก็บกั้นอัดอั้นไว้ข้างในได้ตลอด ทั้งที่ทนมาได้ตลอด... เมื่อผู้เขียนได้จำลองให้ฝนสีขาวตกลงมาชะล้างผนังของสำนึกผิดชอบชั่วดีนั้นออกไป ระเบิดเวลาที่เก็บไว้มานานก็มีอันสิ้นสุดลง

          และนิยายก็ทำให้เราเห็นว่ามนุษย์ซุกซ่อนอะไรเอาไว้ข้างในใจมากมายเหลือเกิน ถ้าจิตสำนึกความรู้ผิดชอบชั่วดีของมนุษย์ทุกคนขาดผึงวันใด โลกคงโกลาหลมากมายแน่นอน...




Create Date : 10 ตุลาคม 2560
Last Update : 10 ตุลาคม 2560 14:12:29 น.
Counter : 1186 Pageviews.

5 comment
The Tale of Flowering Amour …โดย Yamaai Shikiko


The Tale of Flowering Amour …โดย Yamaai Shikiko

llustrator by Mizukami Yuri

Translation by TANBI


          บอกเล่าเรื่องราวของเด็กชายสองคนต้องตกระกำลำบาก จากบุตรชายในตระกูลสูงศักดิ์ บิดาถูกกล่าวหา มารดาตรอมใจตาย คฤหาสน์ถูกปล้นชิง ทั้งคู่เร่ร่อนระหกระเหินไปในป่า ภิกษุรูปหนึ่งพบเข้าจึงถูกเก็บกลับมาอยู่วัด 

          ด้วยรูปโฉมงามวิลาศ อายะโอ คนพี่ ยอมเป็น 'เด็กวัด' ทำหน้าที่พิเศษรองรับกามตัณหาเจ้าอาวาส รวมไปถึงแขกเหรื่อบรรดาชายที่มาเยี่ยมเยือนวัด อายะโอยอมรับทำได้ทุกอย่างขอเพียงอย่างเดียว
          ...
แค่ คิตโซมารุ เท่านั้น ขอแค่ละเว้นน้องชายตนเท่านั้น


(สนพ.MDbook    จำนวนหน้า 238    ราคาปก 300    วาย30+)



ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...

          พล็อตจะคล้ายฮานะซีรีส์ (ผู้เขียนคนเดียวกัน) อายะโอคล้ายๆชิโนบุ ถูกนำมาเป็นเครื่องรองรับอารมณ์ชาย ถูกข่มขืนถูกเล่นวิตถารต่างๆนาๆ แต่อายะโอมีจุดต่างไปตรง 'อยู่เป็น' ในขณะที่กำลังถูกย่ำยีนั้นเขาเรียนรู้ที่จะลุกขึ้นคุมเกมเอง บัญชาการชาย ปล่อยกายใจให้ผ่อนคลาย ให้อยู่ใต้เจตจำนงด้วยกามรมณ์ของตัวเอง อย่างน้อยก็ช่วยลดความอัปยศอดสูใจกับสิ่งที่ตนต้องกลายเป็น ใครต้องการให้ทำสิ่งใดก็จะทำได้ ยังดีกว่ามีกิริยาดีดดิ้นขัดขืนทุรนทุราย นั่นก็มีแต่จะยิ่งไปยั่วกำหนัดชายให้รังแกตนมากไปกว่าเดิม
          อีน้องชายก็โง่เขลาแสนแค้นพ ี่เพราะคิดว่าพี่กลายเป็นคนสกปรกโสโครกทั้งกายใจไปแล้ว ประกาศตัดพี่น้อง แล้วย้อนกลับมาเอาคืนพี่ อย่างสาสม ให้เท่ากับสิ่งที่พี่ทำ เขาหลงเมามัวกับความแค้นจนจิตใจมืดบอด ...โดยไม่รู้อะไรเลย

         เป็นเรื่องที่เราทั้งรักทั้งเกลียด ชอบมากแต่ก็เอือมด้วย ==;
           ชอบ...ในความดราม่าดาร์กชิพช็อกโกแลต ชอบภาษาแปล เหมือนจะแปลกๆ แต่เรารู้สึกสละสลวยไม่รำคาญ ชอบงานคนนี้ เหมือนถูกจริตกับงานเขา ชอบการทิ้งดิ่งตัวละครให้ตกต่ำสู่ความดาร์กสุดโต่งถึงเพียงนั้น

           เกลียด...เกลียดที่ทำไมต้อง incest ฮืออออ T0T อ่านจนจบได้เพราะที่ยังชอบด้วยสถานเดียวเลย

          เรื่องนี้นายเอกของเราน่าสงสารสุดๆ พี่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวงเป็นเช่นไรก็ต้องดูจากอายะโอคนนี้เอาเถอะฮือออ T-T

          เป็นนิยายวายที่เต็มไปด้วยภาพ ฉาก เสียง ความรุนแรง อุดมไปด้วยเซ็กซ์ ความวิปริตบิดเบี้ยวและมีตัวเอกเป็นพี่น้องกัน ขอตั้งเรทไว้เองที่ 30+ แล้วกันนะ
          หากใครสามารถผ่านเกณฑ์ข้างต้นได้ คุณก็อ่านได้
          ถ้าใครรับไม่ได้ก็จงส่ายหน้าเดินผ่านไปได้เลยก่ะ 555+ (_<)




Create Date : 28 กันยายน 2560
Last Update : 28 กันยายน 2560 15:19:04 น.
Counter : 3186 Pageviews.

3 comment
1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  

kunaom
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [?]



iLength = document.images.length; for(i=0;i

kunaom's bookshelf: read

Saikano: The Last Love Song on This Little Planet, Vol. 01
really liked it
เวลาคนเป็นแฟนกัน เขาต้องทำอะไรกันบ้างนะ? เออ..จริงนะ เป็นคนที่คิดไม่ออก บอกไม่ถูก นึกคำตอบไม่ได้เช่นกัน คนเป็นแฟนกันเขาต้องทำไงบ้างหว่า? อาจเพราะในชีวิตนี้เรามีแค่ช่วงเวลาของการแอบๆรักคนเดียวเท่านั้นอะ ไปไม่ถึงขั้นรัก..กันแบบคนอื่นเขาเสี...
ฆาตกรรมคืนฝนดาวตก
liked it
ไม่ถึงกับผิดหวัง น่าจะบอกว่าความตื้นเต้นเร้าใจมีน้อยกว่าผลงานอื่นๆที่ได้ลองจากผู้เขียนอย่างที่เคยอ่านผ่านๆมา อาจเพราะเคยชินในมุกหรือวิธีการคิดซ่อนเงื่อนไขต่างๆที่คนเขียนมี จะว่าเป็นวิธีเก่าก็ไม่เชิง แต่ถูกนำเสนอในแบบที่นักเขียนสืบสวนส่วน...
เจ้าหญิงเม็ดทราย
really liked it
จะบอกว่าอ่านโปรยหลังแล้วสยดสยองมาก อะไรจะยุ่งเหยิงปานนั้น น้องชายพยายามจะแย่งคู่หมั้นพี่ชาย ส่วนไอ้คนพี่ก็จ้างวานเมียเก็บ (นางเอก) ของน้องให้มาเป็นเมียตัวเอง เพื่อช่วยปกปิดและรับเป็นพ่อเด็กที่ไอ้น้องเลวมันไข่ทิ้งไว้... คือคิดอะไรกันอยู่...
สายไปไหมที่จะรักเธอ, #2
it was amazing
ใจไม่แข็งพอ อย่าอ่าน... ก็ว่าเล่มนี้ไม่เห็นมีอะไร แต่ทำไมน้ำตาต้องไหล บอกได้แค่ว่านี่เป็นแค่นิยายน้ำเน่าเรื่องนึง ที่ไม่ใช่แค่นิยายน้ำเน่า...ดาดดื่นธรรมดาแน่นอน หลังจากงงกับเล่มหนึ่งว่าจะไปต่อได้ยังไง มาเล่มนี้อารมณ์ไม่เห็นจะบีบใจกันเท่...

goodreads.com
New Comments