Group Blog All Blog
|
กว่าจะถึงพรุ่งนี้...โดยภาพิมล กว่าจะถึงพรุ่งนี้...โดยภาพิมล บอกเล่าเรื่องราวของ รุ่งทิพย์ เด็กสาวที่ถูกแม่นำมาทิ้งไว้ให้ตาเลี้ยงตั้งแต่เกิด แม้จะถูกเลี้ยงดูแบบตามมีตามเกิดและต้องรองรับอารมณ์ร้ายๆจากตา แต่เธอก็ไม่เคยถือโทษโกรธเคืองกลับยึดคำสั่งสอนนั้นไว้ประคองตัว เป็นเด็กดีว่านอนสอนง่าย ด้วยไม่อยากถูกรังเกียจจากคนคนเดียวที่เหลืออยู่ในชีวิตนี้ของเธอ เมื่อตาจากไปโดยไม่ทันได้ล่ำลา สาวน้อยก็ถูก น้าดาว ดาวรินทร์ ผู้ที่อ้างตัวว่าเป็นเพื่อนที่แม่เธอฝากฝังให้ช่วยดูแลเธอแทนตนพาให้ไปอยู่ด้วยกัน ด้วยสถานที่ใหม่ ชีวิตใหม่ และความคิดแบบเด็กๆเธอจึงตั้งแง่ต่อน้าดาวที่พรากเธอมาจากตา เมื่อเวลาผ่านไป จากการดูแลเอาใจใส่ประหนึ่งเหมือนว่าเธอเป็นลูก รุ่งทิพย์จึงเริ่มรักและเคารพน้าดาวเสมือนเป็นญาติผู้ใหญ่ของเธอคนหนึ่ง และชีวิตใหม่นี้ทำให้เธอได้พบกับ พิรุณ นายทหารผู้ติดตามท่านนายพลที่เป็น ผู้อุปถัมภ์ ของน้าดาว เมื่อพิรุณได้เคยช่วยชีวิตและคุ้มครองเธอเมื่อยังเยาว์ เธอจึงวาดฝันอยากให้ชายคนนี้เป็นพ่อของเธอ แต่เมื่อเติบโตขึ้นและระยะเวลาที่ห่างกันไปช่วงหนึ่ง ความเคารพนั้นได้แปรเปลี่ยนเป็นความคิดถึงแบบเสน่หา เมื่อเขากลับเข้ามาชิดใกล้และหลอมเธอด้วยคำหวาน กว่าจะถึงพรุ่งนี้...จะเป็นเช่นไร...ก็สุดแท้แต่ทางที่ตนเลือกเดิน...
(สนพ.ธราธร ตีพิมพ์ พ.ย. 55 จำนวนหน้า 319 ราคาปก 250) ความรู้สึกหลังจากที่อ่าน... จากเรื่องย่อด้านบนนั้นเหมือนจะเป็นเรื่องราวชีวิตของเด็กสาวเพียงคนเดียว แต่แท้จริงแล้วเนื้อในบอกเล่าความสัมพันธ์ของตัวละครหลัก 3 คน คือ รุ่งทิพย์ ดาวรินทร์ และพิรุณ โดยเล่าผ่านชีวิตของรุ่งทิพย์เป็นแกนหลัก ชอบที่ผู้เขียนสามารถบอกเล่าพัฒนาการความรู้สึกนึกคิดของตัวละครทั้งหมดได้ดี ทุกตัวมีมิติ ทั้งดีชั่ว ไม่ใช่ใครจะชั่วก็ชั่ว ไม่ใช่ใครจะดีก็ดีเกินเหตุ ทุกคนล้วนมีแรงพลักดันจากสิ่งแวดล้อมและจากตัวเองให้เห็นแก่ตัว ให้ไขว้ขวาหาความสมบูรณ์ทางโลกมากกว่าทางใจ เมื่อทุกอย่างไม่เดินตามทางที่ต้องการ แม้การศึกษาจะสูงเพียงใด ก็ไม่อาจหยุดยั้งแรงอารมณ์ที่พัดพาทุกอย่างให้พังลงได้ในพริบตา และไม่ใช่พออยากสำนึกผิดก็จะพูดออกมาได้เลยทันที ส่วนสำนวนการเขียนในช่วงแรกๆที่บอกเล่าชีวิตในวัยเด็กของนางเอกสมัยที่อยู่กับตา การบรรยายไม่ค่อยสมูทเท่าไร การวางบริบทช่วงสนทนายังดูงงๆ ว่าใครทำอะไร ใครพูดอะไร แต่ช่วงหลังจากนั้นกลับรู้สึกว่าผู้เขียนสามารถพัฒนาการเขียนได้ดีขึ้นเรื่อยๆในระหว่างที่เขียนเรื่องนี้อยู่อย่างผิดหูผิดตาทีเดียว*0* แม้ภาษาที่ใช้ทั้งเรื่องดูจะโบราณเก่านิดๆ จนกระทั่งช่วงท้ายที่สำนวนดูจะดีและพีคตามเนื้อเรื่องไปอีกเมื่อผลของการกระทำของตัวละครเริ่มกระจ่างชัด แต่ละคำนั้นบาดคมมากๆทีเดียวเชียว... ชอบสำนวนของภาพิมลค่ะ ชอบเรื่องราวที่เขียนถึงด้วย ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องของคนที่เหมือนจะอยู่รอบๆ ตัว เป็นคนที่เข้าถึงได้ เข้าใจความรู้สึกนึกคิดของเขา ทำให้มีอารมณ์ร่วมตามไปด้วย สิ่งที่พวกเขาคิดและตัดสินใจทำก็เลยดูน่าเชื่อถือ ไม่ได้เป็นเพราะผู้เขียนยัดเยียดให้เป็นอย่างนั้น หรือตัวละครทำอย่างนั้นตามความต้องการของคนเขียน เพราะคนเขียนจะเอาการกระทำนั้นใช้สร้างเรื่องขึ้นหรือใช้เป็นตัวเดินเรื่อง ก็เลยชอบงานของภาพิมลค่ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องที่ใช้เหตุการณ์ในสมัยปัจจุบันนะคะ
โดย: กุลธิดา (kdunagin ) วันที่: 19 สิงหาคม 2556 เวลา:1:05:35 น.
ปกติไม่อ่านหนังสือของค่ายนี้ ...
แต่มาเห็นรีวิว กับเม้นของคุณกุลธิดา เลยเริ่มแปลกใจ ว่า ...เรื่องนี้ ยังคงคอนเซปต์ นิยายสไตล์ สนพ.Taratorn ( พล็อตอ่อน ตบ จูบ ลูบคลำ แบบไม่บันยะบันยัง ) อยู่หรือเปล่า หรือว่าแหวกออกมา จากเรื่องอื่น ๆ ที่เคยพิมพ์ แล้ว ภาพิมล...นามปากกานี้ เป็นนักเขียนใหม่หรือเก่าคะ โดย: Serverlus วันที่: 19 สิงหาคม 2556 เวลา:11:20:56 น.
ถ้าธราธรที่เป็นปกป้ายแขวนแบบนี้ เป็นนิยายที่ไม่เน้นตบจูบ ไม่เรท อ่านได้ เหมือนพวกพิมพ์คำ อรุณ บานาน่า หรือนิยายไทยอื่นๆ ค่ะ เราอ่านมาหลายเรื่องแ้ล้ว ค่อนข้างโอเค บางเรื่องน่ารัก น่าลุ้น
ถ้าอยากทอลองอ่าน ให้เลือกปกโทนสว่างๆ ใสๆ มาอ่านก่อนได้ค่ะ แต่ถ้าเป็นปกบุน่วม(เรียกไม่ถูก) จะติดเรทขึ้นมาหน่อย โดย: ปิงปิง IP: 115.87.121.26 วันที่: 19 สิงหาคม 2556 เวลา:13:06:24 น.
แอบรู้จักคนเขียนผ่านพันทิปมาระยะหนึงแล้ว...
ตามเอาใจช่วยเธอในเรื่องของการพัฒนางานเขียนอยู่ค่ะ เล่มนี้ถ้าเจอก็จะอุดหนุนนะคะ แอบตอบคุณเอ้ - Serverlus ภาพิมลเคยมีหนังสือออกกับค่ายอรุณใช้นามปากกาว่าพิมลภาค่ะ ส่วนชื่อล็อกอินพันทิป รอให้เจ้าของมาเฉลยเองนะคะ คาดว่าคุณเอ้ต้องร้องอ๋อ...แน่นอนค่ะ โดย: แม่ไก่ วันที่: 19 สิงหาคม 2556 เวลา:13:27:16 น.
เคยอ่านงานของผู้เขียนมาเรื่องหนึ่ง ชอบทีเดียวแหละ
เรื่องนี้น่าสนใจอีกแล้ว โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 19 สิงหาคม 2556 เวลา:13:27:52 น.
***ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมนะคะ***
@ กุลธิดา --- เห็นด้วยมากๆว่าเค้าสร้างตัวละครดีค่ะ ดูเป็นมนุษย์จับต้องได้ ใช้การกระทำนำพาเรื่องไปให้เกิดผลนั้นในตอนจบ @ Serverlus --- ผิดคาดเหมือนกันค่ะ คิดว่ามาจากสนพ.นี้ต้องเรทแน่ๆ แต่สำหรับเรื่องนี้ไม่มีเรทเลยค่ะ ออกแนวชีวิตมากกว่า ท้ายๆเรื่องยังแฝงธรรมะไว้ด้วยอีกต่างหาก ส่วนเรื่องนามปากกา คุณแม่ไก่มาตอบให้แล้วค่ะ ^^ @ ปิงปิง --- ขอบคุณสำหรับข้อมูลในการเลือกอ่านของสนพ.นี้นะคะ จะได้เป็นแนวทางให้เพื่อนๆนักอ่าน ^^ เห็นบูธของสนพ.นี้ชอบเอามาลดค่อนข้างเยอะด้วย (แต่เราเคยอ่านแบบปกแขวนอยู่เล่มนึงก็เรทอยู่นะคะ ส่วนเรื่องนี้ดูจากหน้าปกดูใสๆ+ชื่อเรื่องเพราะดี เลยคิดว่าน่าจะไม่เรทมาก...ปรากฎว่าไม่เรทเลย อิอิ) @ แม่ไก่ --- ขอบคุณสำหรับข้อมูลของนักเขียนนะคะ ^^ สารภาพตามตรงว่าไม่รู้จักเหมือนกันค่ะ ซื้อมาเพราะลดเยอะ + ชอบชื่อเรื่องค่ะ ...แฮะๆ @ ~:พุดน้ำบุศย์:~ --- แอบเชียร์เรื่องนี้นะคะ ลองหาดูตามงานหนังสือ บูธสนพ.นี้ชอบเอามาลดเยอะเลย (เราได้มาจากงานหนังสือที่เดอะมอลล์บางกะปิน่ะค่ะ ใกล้บ้าน โชคดีเลย) โดย: kunaom วันที่: 19 สิงหาคม 2556 เวลา:16:18:24 น.
ยังไม่เคยอ่านงานของผู้เขียนเลยครับ...ส่วนของค่ายนี้ก็ไม่ค่อยอ่านเช่นกัน
โดย: อุ้มสม วันที่: 19 สิงหาคม 2556 เวลา:17:19:02 น.
ขอบคุณคุณ kunaom มากนะคะ แพรวดีใจมากจนไม่รู้จะพูดยังไง
มือสั่น ใจสั่นไปหมดเลยค่ะ 55 แอบลุ้นว่าจะโดนสับไหม แต่คำติชมที่ได้ทำให้มีกำลังใจมากเลยค่ะ เรื่องนี้เป็น 1 ในเรื่องของตัวเองที่แพรวชอบ พอมีคนอ่านยอมรับก็ยิ่งดีใจ :-D ขอบคุณคุณ Serverlus คุณปิงปิง คุณอุ้มสม ที่อาจจะสนใจหรือไม่ก็ไม่รู้ แต่ดีใจที่ได้ทักทายทุกคนค่ะ ขอบคุณพี่ไก่ที่แนะนำและเป็นกำลังใจให้แพรวมาตลอด ขอบคุณคุณแม่ไก่ที่ยังเปิดโอกาสให้แพรวนะคะ หวังว่าแพรวจะไม่ทำให้ผิดหวังอีก ขอบคุณคุณพุดน้ำบุษย์ที่เป็นคนแรกที่เคยรีวิวนิยายแพรวเลย มาถึงตอนนี้ก็ยังตื่นเต้นเหมือนเดิมค่ะ 55 ปล. จขบ. คะ บ้านเราอยู่ใกล้กันแน่เลยค่ะ อิอิ โดย: ภาพิมล / พิมลภา (thezircon ) วันที่: 19 สิงหาคม 2556 เวลา:19:19:25 น.
อ่านรีวิวแล้ว เรื่องนี้ก็น่าอ่านไม่น้อยเลยนะคะเนี่ย
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 19 สิงหาคม 2556 เวลา:20:46:39 น.
อ่านเรื่องย่อแล้ว เป็นอีกแนวที่น่าสนใจมากครับ
โดย: สามปอยหลวง วันที่: 20 สิงหาคม 2556 เวลา:7:10:07 น.
@ อุ้มสม/ หวานเย็นผสมโซดา/ Sab Zab' / สามปอยหลวง
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมนะคะ ถ้าชอบแนวดราม่าสมจริง อ้อมแนะนำเรื่องนี้เลยค่ะ @ คุณแพรว --- ไม่คิดว่าสิ่งที่ทำอยู่จะมีอิทธิพลต่อคนคนหนึ่งมากขนาดนี้ ดีใจค่ะที่ทำให้คุณแพรวมีความสุข เพราะที่อ้อมเขียนมาจากความคิดเห็นส่วนตัวล้วนๆเลย (ต่อไปคงต้องเตือนตัวเอง ไม่ให้เผลอความคิดเห็นด้านลบมากเกินไปด้วย) อยากเม้าส์ฉากที่ชอบด้วย (หวังว่าคงไม่สปอยล์นะ...แฮะๆ) - ชอบฉากที่บรรยายตอนนัทมาเจอนางเอกแอบหลับอยู่ในบ้านตา แล้วมีแสงจากหน้าต่างส่องมาที่ตัวนางเอก - ตอนที่บรรยายถึงคำว่า ดาว กับ ราตรี ประมาณว่าอย่างนึงสุกสว่างสวยงามกับอีกอย่างที่มีแต่ความมืดมิด แต่ไม่ว่าอย่างไรทั้งสองอย่างก็ไม่สามารถเปล่งแสงได้ด้วยตนเอง...สุดๆอะ ชอบๆ - และสุดท้ายที่ดอกไม้ตกลงแทบเท้านางเอกพร้อมกับหัวใจของเขาคนั้น ...สะเทือนอารมณ์มากกก เป็นกำลังใจให้คุณแพรวในถนนสายนักเขียนนี้ต่อไปนะคะ โดย: kunaom วันที่: 20 สิงหาคม 2556 เวลา:11:55:49 น.
การได้อ่านรีวิวของตัวเอง ไม่ว่าจะติหรือชมก็เป็นเรื่องน่ายินดีสำหรับคนเขียนอยู่แล้วค่ะ
เพราะเสียงสะท้อนที่จริงใจสามารถเป็นได้ทั้งคำแนะนำที่มีประโยชน์ และกำลังใจที่มีค่า แพรวยินดีและดีใจมากที่ได้ฟังทั้งสอง เพราะแพรวคิดว่าการเขียนเหมือนการพูดคนเดียว จึงอยากได้ยินเสียงตอบกลับมาเสมอค่ะ เชื่อไหมคะ บางอย่างคนอ่านก็สามารถบอกเล่าสิ่งที่แพรวเขียนได้ดีกว่าตัวเองซะอีก แพรวไม่เคยคิดว่าเรื่องนี้มีคำคม สอดแทรกธรรมะ หรือมีฉากสวยงามอย่างนั้นเลย แต่การได้เห็นได้รับรู้ถึงมันจากสายตาคนอ่าน มันเป็นอะไรที่เราต้องทึ่ง แล้วกลับมามองหาสิ่งที่เขาบอกนั้นอีกครั้ง แพรวจึงคิดว่าคำติหรือชมก็ล้วนมีค่าต่อคนเขียนให้นำไปพัฒนาได้เสมอ ขอบคุณที่ส่งเสียงสะท้อนกลับมาจากห้องเงียบของแพรวนะคะ โดย: ภาพิมล / พิมลภา (thezircon ) วันที่: 20 สิงหาคม 2556 เวลา:15:53:04 น.
@คุณแพรว --- บรรยายซะเหงาเชียวค่ะ ยังไงก็จะเป็นกำลังใจให้ต่อไปนะคะ
@ เหมือนพระจันทร์ --- แนะนำอีกเล่มค่ะ ^^ โดย: kunaom วันที่: 22 สิงหาคม 2556 เวลา:16:12:13 น.
|
kunaom
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [?] kunaom's bookshelf: read
เวลาคนเป็นแฟนกัน เขาต้องทำอะไรกันบ้างนะ?
เออ..จริงนะ เป็นคนที่คิดไม่ออก บอกไม่ถูก นึกคำตอบไม่ได้เช่นกัน คนเป็นแฟนกันเขาต้องทำไงบ้างหว่า? อาจเพราะในชีวิตนี้เรามีแค่ช่วงเวลาของการแอบๆรักคนเดียวเท่านั้นอะ ไปไม่ถึงขั้นรัก..กันแบบคนอื่นเขาเสี...
ไม่ถึงกับผิดหวัง น่าจะบอกว่าความตื้นเต้นเร้าใจมีน้อยกว่าผลงานอื่นๆที่ได้ลองจากผู้เขียนอย่างที่เคยอ่านผ่านๆมา อาจเพราะเคยชินในมุกหรือวิธีการคิดซ่อนเงื่อนไขต่างๆที่คนเขียนมี จะว่าเป็นวิธีเก่าก็ไม่เชิง แต่ถูกนำเสนอในแบบที่นักเขียนสืบสวนส่วน...
จะบอกว่าอ่านโปรยหลังแล้วสยดสยองมาก อะไรจะยุ่งเหยิงปานนั้น น้องชายพยายามจะแย่งคู่หมั้นพี่ชาย ส่วนไอ้คนพี่ก็จ้างวานเมียเก็บ (นางเอก) ของน้องให้มาเป็นเมียตัวเอง เพื่อช่วยปกปิดและรับเป็นพ่อเด็กที่ไอ้น้องเลวมันไข่ทิ้งไว้... คือคิดอะไรกันอยู่...
ใจไม่แข็งพอ อย่าอ่าน...
ก็ว่าเล่มนี้ไม่เห็นมีอะไร แต่ทำไมน้ำตาต้องไหล บอกได้แค่ว่านี่เป็นแค่นิยายน้ำเน่าเรื่องนึง ที่ไม่ใช่แค่นิยายน้ำเน่า...ดาดดื่นธรรมดาแน่นอน
หลังจากงงกับเล่มหนึ่งว่าจะไปต่อได้ยังไง มาเล่มนี้อารมณ์ไม่เห็นจะบีบใจกันเท่...
Friends Blog
Link |