อยากกู่ร้องบอกรักให้ก้องโลก...โดย เคียวอิจิ คาตายามะ

ฤทัยวรรณ เกษสกุล แปล

          บอกเล่าเรื่องราว...ความรักของสองหนุ่มสาวที่ควรจะเติบโตและสวยงามไปด้วยกัน หากแต่ในความเคลื่อนไหวที่เคลื่อนคล้อยเข้ามานั้น ดูจะไร้ซึ่งความหมายใดๆ เมื่อ ซาคุทาโร่ ไม่รู้เลยสักนิดว่าตัวเขาติดอยู่ที่ไหน ในโลกใบเดิมที่ไม่มี อากิ อยู่อีกต่อไปแล้ว...

...การมีชีวิตอยู่เพียงลำพัง มันช่างยาวนานและน่าเบื่อ 

แต่ถ้าได้อยู่กับคนที่เรารัก เผลอแผล็บเดียวก็มาถึงทางแยกเสียแล้ว...

(สนพ.เนชั่นบุ๊คส์    ตีพิมพ์ครั้งที่ 2 เม.ย.48    จำนวนหน้า 200    ราคาปก 150)

ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...

           อายุขัย ดูจะเป็นคำธรรมดาของวัฏจักรชีวิต แต่ไม่เคยมีใครตระหนักถึงมันเลยสักนิด ไม่เคยมีใครคิดว่าสิ่งนั้นจะขยับเข้ามาใกล้เราเมื่อไหร่ ในวันพรุ่งนี้จะยาวนานอีกแค่ไหน น้อยนักที่ใครจะสนใจ คำติดปากของเราจึงกลายเป็น..

’เรื่องของอนาคตยังอีกไกล ถึงตอนนี้คิดไปก็เท่านั้น’

          คำกล่าวสั้นๆบรรทัดบนนั้น เป็นประโยคหนึ่งที่ตัวละครเอกเอ่ยออกมา เขาและเธอก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ไม่เคยคิดถึงเรื่องราวเหล่านั้น ไม่เคยคิดถึงการพลัดพราก หรือจากลา เพราะพวกเขายังเป็นแค่คนหนุ่มสาวมัธยมธรรมดา ที่ความรักและความผูกพันเพิ่งจะเริ่มผลิบาน มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ได้ทำด้วยกัน และมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ยังไม่เคยได้ลงมือทำ...

          และนั่นเองที่ทำให้ ซาคุทาโร่ จมจ่อมกับสิ่งที่เป็นอยู่ ในโลกที่ไม่มี อากิ อีกแล้ว ร่างกายคล้ายขยับไปตามหน้าที่ แต่ไม่สลักสำคัญใดๆสำหรับเขาอีกต่อไป ความโศกเศร้าที่มี คือโซ่ตรวนแห่งความทุกข์ทรมานที่ล่ามใจเขาไว้ หรือความโศกศัลย์นั้นจะเป็นเพียงแค่ความรู้สึกในรูปแบบหนึ่ง ที่เฝ้าคอยให้เวลามาชะล้าง เฝ้ารอนาทีมาจางมันไปจากใจ...

           เท่าที่อ่านจากหนังสือ รู้สึกว่าเนื้อเรื่องมันเป็นเส้นตรงไปสักนิด อาจด้วยใจวาดหวังกับแนวญี่ปุ่นว่ามันจะมีอะไรให้คาดไม่ถึงเสมอ แต่เรื่องนี้ไม่ได้มีจุดพลิกผันอะไรอย่างนั้น หากใครที่ไม่ได้คาดหวังอะไร ก็คงได้ซึมซับกับความรู้สึกหนักๆหน่วงๆที่เนื้อหามอบให้แก่เราได้ไม่ยากนัก...

          นี่คือเรื่องราวในภาพความทรงจำของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ที่ถูกถ่ายทอดจากนิยายกลายเป็นซีรีย์และภาพยนตร์ ในชื่อ พร่ำหัวใจเพรียกหารักที่กลางโลก (Crying out love in the center of the world) แอบไปอ่านเรื่องย่อแล้วดูจะไม่เหมือนในหนังสืออยู่บ้าง คาดว่าจะต้องหามาพิสูจน์ในเร็ววันอย่างแน่นอน…

           แทนที่จะหาตัวอย่างหนังหรือซีรีย์มาให้ดู เราคิดว่ามีบทเพลงที่เข้ากับนิยายเรื่องนี้มากกว่า มาให้ได้ลองฟัง...

           สิ่งที่เป็นมาเสมอของการพบเจอคือการจากลา แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่เคยจากเราไปไหน นั่นคือความรู้สึกใน...กาลครั้งนั้น

          (ตอนอ่านไม่ร้อง จะมาร้องไห้ก็อีตอนนั่งเขียนบล็อกทุกที T-T)