รอยวารี...โดย กนกวลี พจนปกรณ์

นวนิยายชุด วงร้าวในเงาน้ำ

          บอกเล่าเรื่องราวผ่านสายตาของ  ออมบุญ หญิงสาวผู้พบว่าชีวิตครอบครัวสมบูรณ์พรั่งพร้อมของตน จะไม่มีวันสงบราบเรียบได้เช่นดังเดิม รอยกระเพื่อมไหวเกิดขึ้นแล้วเมื่อมือที่สามก้าวเข้ามาในชีวิตคู่ ไม่มีใครรู้ว่าชีวิตของเธอและ ตุลย์ ในวันข้างจะเป็นเช่นไร จะจับจูงกันก้าวข้ามไป หรือใครคนใดจะถอดใจ ยอมปล่อยมือก่อนถึงปลายทาง...

คำถามทั้งหลายที่ค้างคาอยู่ในใจถูกกดไว้ กดแน่นสนิท

ต้องทำให้ได้ ต้องทำให้ได้ ฉันเฝ้าบอกตัวเอง แล้วเริ่มนับหนึ่ง สอง สามอยู่ในใจ

ง่ายดี นับตัวเลข แต่นับไปนับมาลืมอีกแล้ว แค่หนึ่งถึงร้อยฉันยังนับผิดเลย

ไม่เป็นไร นับใหม่...

ฉันเริ่มนับใหม่และจำแทบไม่ได้ว่า ตัวเองนับหนึ่งไปแล้วกี่ครั้ง...

(สนพ.เพื่อนดี    ตีพิมพ์ ก.ย.57    จำนวนหน้า 210    ราคาปก 160)

ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...

          พล็อตหลักไม่มีอะไรเลย เป็นเรื่องง่ายๆ แต่เป็นเรื่องที่อาจเกิดขึ้นกับใครก็ได้ เรื่องราวของชีวิตคู่ที่กำลังสั่นคลอน กำลังล่มสลาย เมื่อมีคำว่า 'เลือก' ก้าวเข้ามาในความสัมพันธ์...

          รอยวารี เป็นดั่งจุดกระเพื่อมที่เกิดขึ้นบนผืนน้ำสงบนิ่ง ค่อยๆกลายเป็นระลอกคลื่นวงแล้ววงเล่าแผ่ขยายออกไป บิดเบี้ยวรอยภาพฝัน รอยความทรงจำอันสวยสดงดงามในชีวิตของออมบุญ ภรรยาตามกฎหมายของตุลย์ แม่ของลูกเขา เรื่องราวเล่าผ่านผู้หญิงคนนี้ที่ทำให้เรา รู้สึกราวกับว่าตัวเองเป็นภรรยาที่กำลังระแคะระคายในตัวสามี ความเชื่อใจของคนอ่านที่มองผ่านสายตาของเธอ ถูกพัดปลิวไปตามลมปากของชายคนนั้น ความมั่นคงที่เธอไม่เคยสร้างขึ้นเองเริ่มสั่นคลอน ความมั่นใจที่ไม่เคยสร้างร่วมกันเริ่มหดหาย หากไม่มีคนข้างหลังทั้งเพื่อนและพ่อแม่คอยข้างกาย ก็ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้จะหาทางออกด้วยตัวเองได้อย่างไร 

          เมื่อเลือกที่จะ 'ยอม' ตามคำบอกของใครๆ เลือกใช้ความนิ่งงันเข้าหากัน เธอจึงไม่มีวันเข้าใจ ไม่เคยหาคำตอบที่แท้จริงในความเงียบงันที่เขาเป็นเสมอมา แล้วเหตุใดใยวันนี้ใจจึงไม่เหมือนเดิม รอยร้าวที่แท้เกิดจากสิ่งใดกัน ความพยายามผสานรอยนั้นจึงเป็นเรื่องยากเย็น กว่าจะรู้ตัว วงน้ำนั้นก็แผ่ออกไปไกล เกินกว่าที่ดวงใจอันแสนเหน็ดเหนื่อยนี้ จะไขว้คว้าให้ได้คืนมา...   

          นี่คือ  3 เรื่องราวจาก 3 ตัวละคร

          เกิดเป็น  3 มุมมองผ่าน 3 นามปากกา...

          เป็นคอนเซ็ปที่น่าสนใจของนวนิยายชุด วงร้าวในเงาน้ำ คำนำแจงว่าผู้อ่านสามารถหยิบอ่านเล่มใดก่อนก็ได้ ทั้งหมดมีบทสรุปเป็นของตัวเอง ส่วนตัวคิดว่าอ่านแยกไม่ได้ หากลองได้รู้ชีวิตของตัวละครหนึ่ง คุณจะอยากรู้ว่าอีกสองตัวละครคิดเห็นเช่นไร เมื่อ รอยวารี (กนกวรี พจนปกรณ์) เกิดขึ้นแล้วในชีวิตของออมบุญ แล้วตุลย์จะมีข้อแก้ตัวอย่างไรใน เพลงใบไม้ (แขคำ ปัณณะศักดิ์) และเธอคนนั้นคิดกล้าทำเรื่องผิดศีลธรรมนี้ได้อย่างไรใน แหวนพระจันทร์ (อุรุดา โควินท์)

          แต่อย่าลืม...ว่าทั้งหมดคือเรื่องราวในมุมมองของตัวเอง เห็นแต่ตัวเอง เหตุและผลตั้งอยู่บนพื้นฐานของตนเอง เพราะธรรมชาติลึกๆในใจมนุษย์แล้ว ไม่ค่อยมีใครถูกเท่าความคิดของตัวเอง แต่ไม่แน่ว่า มุมมองของใครอีกคน อาจเป็นกระจกส่องเห็นตัวตนของเราเองได้ชัดเจนกว่า...