• เรื่องเลขๆ
• หนังสือหนังหา
• เล่าเรื่องอดีต
• เมื่อไม่ลืมรากเหง้า เราก็ไม่เผาแผ่นดิน
• แบ่งปันความรู้
• เที่ยวไปตามใจฉัน
• เส้นทางสายปราสาทขอม
• ผมเป็นครูครับ
• ครูดีในใจผม
• ไดอารี่ที่รัก
• กวี กลอน คำคม

• ดนย์
• บัวริมบึง
• Oh Sea
• Ninniko
• LittleBlueTwingo
• PeTaLpe
• สายลมอิสระ
• ผมชอบกินข้าวมันไก่
• ฝนโปรย
• แป้นเหย้า
• tummydeday
• Premmano
• NET-MANIA
• Moneyjr
• ชาหวาน_กะ_โซดาเย็น
• ตรีนุช3903
• จีนี่ในกระจกแก้ว
• Iruka^^Ryoko
• เศษเสี้ยว
• Pimple
• ยายหนูAK
• คนเคยดื้อ
• นางสาวผักแว่น
• yosita_yoyo
• bee boa
• ตอกะจอ
• ก้นกะลา
• นายรถซุง
• thanitsita
• aodbu
• aitai
• VET53
• tuk-tuk@korat
• ปฐพีหอม
• แม่น้องแคท
• Field Operator
• i'm not superman
• loykratong
• nupook538
• หมอหมู
• จิรัฐวรรณ
• ข้ามขอบฟ้า
• Maew-Tua-Lek
• auau_py
• เกลือหนึ่งกำน้อย
• Kavanich96
• kanapo
• mungchang
• phunsud
• raknakubkondee
• Webmaster - BlogGang

• สสวท.
• โรงเรียนสำโรงทาบวิทยาคม
• มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
• FaceBook: Kruaun
• บล็อกครูอั๋น: เพราะคณิตศาสตร์ขาดไม่ได้
• เที่ยวสุรินทร์กัน ครูอั๋นนำเที่ยว
• BlogGang.com

วันวัยและสุขทุกข์ แม้ว่าเรื่องการเกิดแก่เจ็บตาย มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเองตามธรรมดา และแม้ว่าจะมีคนตายทุกวัน บางวันในนั้นก็เป็นญาติพี่น้องเพื่อนฝูงคนรู้จัก และแม้แต่คนที่เราไม่รู้จัก เรารู้สึกสลดหดหู่และเสียใจการพลัดพลากนั้นๆ และยิ่งเมื่อความตายเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัวของเรา เราอาจจะได้คิดว่า "ความตายมันอยู่ใกล้เราแค่นี้เอง" ดังนั้น ควรทำความดีไว้มากๆ เพราะว่าการเกิดนี้เป็นทุกข์ จะดับทุกข์ได้ก็ต้องไม่เกิดอีก ทำให้นึกถึงพระนิพนธ์ในสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพที่ว่า สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ยามเยาว์เห็นโลกล้วน แสนสนุก เป็นหนุ่มสาวก็หลงสุข ค่ำเช้า กลางคนเริ่มเห็นทุกข์ สุขคู่กันนอ ตกแก่จึงรู้เค้า ว่าล้วนอนิจจัง (เกี่ยวกันไหม) มีสติระลึกรู้อยู่เสมอๆ นะครับ   Create Date : 11 พฤษภาคม 2554     Last Update : 11 พฤษภาคม 2554 22:57:52 น. Counter : 1741 Pageviews.   2 comment Share Tweet

หัวใจพุทธ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ เจ้าเมืองไปหาอาจารย์เซ็น ยกประเด็นปัญหาขึ้นมาถาม หัวใจพุทธคืออะไรโปรดไขความ ช่วยนิยามสั้นสั้นแบบฟันธง อาจารย์ตอบว่าหนึ่งพึงเว้นชั่ว สองรู้ตัวทำดีที่ประสงค์ สามทำจิตบริสุทธิ์พิสุทธิ์ทรง คือหัวใจพุทธองค์ให้จงจำ เจ้าเมืองหัวเราะร่าว่าง่ายจริง แค่สามสิ่งเท่านั้นน่าขันขำ เรื่องนี้เด็กเจ็ดขวบเพิ่งรู้คำ ไม่บอกซ้ำก็รู้ได้ง่ายกระไร อาจารย์ว่าใช่แล้วเรื่องหมูหมู เด็กเจ็ดขวบมันก็รู้ทุกข้อไข แต่ผู้ใหญ่เจ็ดสิบจะสิ้นวัย ก็ยังทำไม่ได้แม้ข้อเดียว ที่มา: ศิลปวัฒธรรม ปีที่ ๒๒ ฉบับที่ ๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๔ หน้า ๙   Create Date : 30 เมษายน 2554     Last Update : 30 เมษายน 2554 0:24:32 น. Counter : 654 Pageviews.   1 comment Share Tweet

มีวิชาเหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน ช่วงนี้มีงานสอนพิเศษเข้ามา เข้ามาโดยไม่คิดว่าจะได้สอนขนาดนั้น เพราะเป็นการสอนที่โรงเรียน โดยโรงเรียนต้องการเป็นวิทยากรภายนอก แต่คนที่ดำเนินการหาคนสอนคณิตศาสตร์ ม.ปลาย ไม่ได้ ก็เลยขอให้เราสอน... มันอาจจะไม่เยอะเท่าสอนกรุงเทพฯ แต่มันทำให้รู้สึกว่า...แค่เรามีความรู้ เราก็สามารถหาเลี้ยงชีพได้จากความรู้ที่เรามี และทำให้คิดถึงกลอนบทที่เคยเรียนตั้งแต่เด็กๆ "มีวิชาเหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน" นั้นเองครับ ๏ ๏ นิติสารสาธก ๏ ๏ ของ พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) อย่าเกียจคร้านการเรียนเร่งอุตส่าห์ มีวิชาเหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน จะตกถิ่งฐานใดคงไม่แคลน ถึงคับแค้นก็พอยังประทังตน อันความรู้รู้กระจ่างแต่อย่างเดียว แต่ให้เชี่ยวชาญเถิดจะเกิดผล อาจจะชักเชิดชูฟูสกนธ์ ถึงคนจนพงศ์ไพร่คงได้ดี เกิดเป็นชายชาวสยามตามวิสัย หนังสือไทยก็ไม่รู้ดูบัดสี ต้องอับอายขายหน้าทั้งตาปี ถึงผู้ดีก็คงด้อยถอยตระกูล จะต่ำเตี้ยเสียชื่อว่าโฉดช้า จะชักพายศลาภให้สาบสูญ ทั้งขายหน้าญาติวงศ์พงศ์ประยูร จะเพิ่มพูนติฉินคำนินทา หนึ่งหนังสือหรือตำรับฉบับบท เป็นของล้วนควรจดจำศึกษา บิดาปู่สู้เสาะสะสมมา หวังให้บุตรนัดดาได้ร่ำเรียน จะได้ทราบบาปบุญทั้งคุณโทษ ปะบุตรโฉดต่ำช้าก็พาเหียร ไม่สมหวังดังบิดาปู่ตาเพียร เป็นจำเนียรแพลงพลัดกระจัดกระจาย ถ้าเด็กๆ คิดได้แบบกลอนนี้คงจะดีนะครับ เผื่อเขาจะตั้งใจเรียนมากกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน บ่นอีกแล้วครู   Create Date : 26 ธันวาคม 2552     Last Update : 26 ธันวาคม 2552 15:36:15 น. Counter : 14737 Pageviews.   3 comment Share Tweet

คำคมคนดัง ภาค 3: ญามิลา; ปิดเทอมสุดท้าย...ที่โรงเรียนวัด คุณๆ เคยอ่านหนังสือของ "ญามิลา" ไหมครับ??? ญามิลา เป็นนามปากกาของวิรัตน์ โตอารีย์มิตร ผมเคยได้อ่านเล่มหนึ่งชื่อ "ชีวิต คือ 2 + 2 = 3" ที่จริงหยิบขึ้นมาเพราะว่าปกหนังสือเป็นสมการ ก็เลยหยิบมาดูในเบื้องแรก จากนั้นจึงเริ่มอ่าน และซื้อมาอ่านในที่สุด ส่วนที่ชอบ คือ คำโปรยในส่วนในของปกหน้า และพออ่านข้างในก็ชอบข้อคิดข้อเขียน เลยอยากให้คนอื่นๆ รู้บ้างครับ ผมคัดมา 2 บทนะครับ... "ไดอารี่ไม่เคยร้องขอ มีแต่รอคอยอย่างเงียบๆ จะถูกฉีกทิ้ง จะถูกเพิกเฉย ไดอารี่ก็ไม่เคยบน... คนเราน่าจะมีพฤติกรรมเหมือนไดอารี่บ้างในบางวัน" จากตอน "ไดอารี่" "ฤดูร้อน...เด็กๆ ชอบการเปิดเทอมใหญ่ พวกเขาต่างเตรียมการประสาเด็ก เพื่อ...เล่น และเล่น ซึ่งต้องปิดกันอีกหลายเทอมกว่าจะได้เป็นผู้ใหญ่ เพื่อรู้ว่าชีวิตไม่ใช่เรื่องล้อเล่น... เพราะในโรงเรียนชีวิตแท้ๆ ไม่อยากเรียน...ก็ต้องเรียน ไม่อยากสอบ...ก็จำต้องสอบ บ้างเสียค่าเทอมแพง บางเสียค่าเทอมถูก... เพราะในโรงเรียนชีวิต... เทอมของความสุขเปิดเร็วกว่าเทอมของความทุกข์เสมอ ไม่ว่าใครจะชอบหรือไม่ก็ตาม จนกว่าจะถึงเทอมสุดท้าย... เพื่อปิดเทอมที่โรงเรียนวัด..." จากตอน "ชีวิต คือ 2 + 2 = 3" อ่านแล้วได้แง่คิดหลายอย่างนะครับ... ลองไปหาอ่านแบบเต็มๆ ได้นะครับ... น่าจะยังพอมีวางขาย... จะยืมผมก็ได้นะครับ...   Create Date : 21 มิถุนายน 2552     Last Update : 19 กรกฎาคม 2552 21:49:32 น. Counter : 1624 Pageviews.   7 comment Share Tweet

แอบรักคนในห้อง... น่าจะไม่เกี่ยวกับเรื่อง "รูมเมท" นะครับ แต่ว่ามันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงๆ กับผมเมื่อตอนเรียน ม.ปลาย (ม.ปลาย ช่วงเวลาที่ชีวิตมีสีสันมากมาย) แอบรักคนในห้อง อนึ่ง แอบรักคนในห้อง ได้แต่แอบมองอยู่ห่างๆ  ฝันคนเดียวแบบอ้างว้าง       นับวันฝันจะห่างออกไปทุกที ก็เธอเป็นคนน่ารัก ใครๆ ก็รักเธอซิทีนี้ คนหนึ่งก็คือเพื่อนที่แสนดี เกรงใจเพื่อนคนนี้เลยหลีกทาง แต่หัวใจใช่ว่าจะปิดบัง เพียงแค่เธอจะหันมามองบ้าง หัวใจคงจะไม่อ้างว้าง คงจะมีบ้างที่สมหวังสักที ถ้าจะบอกเธอไป ว่าในใจของฉันดวงนี้ มันมีแต่เพียงเธอนะคนดี ก็กลัวว่าเธอจะหนีหน้าห่างไป ถ้าจะเก็บไว้อย่างนี้ ทรมานสิ้นดีรู้ไหม แต่ ตกลงจะปล่อยให้มันเป็นไป ขอเป็นเพียงเพื่อนข้างกายก็ยังยินดี (ครับเพื่อน) Free TextEditor เล่าให้ฟังเล่นๆ นะครับ...อย่าคิดมาก Free TextEditor   Create Date : 16 มิถุนายน 2552     Last Update : 16 มิถุนายน 2552 20:59:37 น. Counter : 574 Pageviews.   1 comment Share Tweet