เสียงปรบมือ
ครูหนุ่มผู้หนึ่งเดินทางจากต่างถิ่นมาบรรยายพิเศษ ในห้องบรรยายมีทั้งนักเรียนและครูที่ได้ยินชื่อเสียงกิตติศัพท์ของเขาต่างก็เดินทางมาสังเกตการณ์ ผู้คนทั้งหลายล้วนอยากชมดูว่าครูหนุ่มผู้นี้จะมีสีสันและความสง่างามเพียงใด เสียงกริ่งห้องเรียนดังขึ้น ครูหนุ่มหน้าตาเรียบๆ รูปร่างสันทัดก้าวออกมาจากที่นั่งท่ามกลางผู้คน ใต้รักแร้ของเขาหนีบคู่มือการสอนอยู่ปึกหนึ่ง เขาก้าวอย่างเร็วขึ้นไปยังแท่นโพเดี้ยม เสียงทอดถอนใจด้วยความผิดหวังในบุคลิกของครูหนุ่มที่ไม่งามสง่าอย่างที่คาดหวังไว้ดังมาจากด้านล่าง ครูหนุ่มยืนอยู่ที่โพเดี้ยม มองไปรอบๆ ยังกลุ่มคนที่ยังไม่นิ่งด้วยท่าทีที่สงบเยือกเย็น และประกาศว่า เข้าสู่ชั่วโมงเรียน นักเรียนทั้งหมดลุกขึ้นยืนทำความเคารพ ครูบางคนชำเลืองสายตาโดยไม่ยอมขยับตัวแต่อย่างใด ครูหนุ่มส่งสัญญาณให้ทุกคนนั่งลง ขณะที่เขาจะวางเอกสารการสอนลงที่แท่น พบว่าบนแท่นมีผงฝุ่นช็อคเกาะอยู่เป็นชั้น เขาเดินลงจากแท่นอย่างรวดเร็ว หันหลังให้นักเรียน หันหน้าเข้าหากระดานดำ ใช้ปากเป่าผงฝุ่นเหล่านั้นไปข้างหน้าเบาๆ จากนั้นเริ่มต้นการสอน........ การกระทำที่เป็นรายละเอียดเล็กน้อยเช่นนี้ ทำให้ครูและนักเรียนในห้องทั้งหมดต่างระเบิดเสียงปรบมืออกมาดังกึกก้อง....... ***รายละเอียดของการกระทำเล็กน้อยเช่นนี้กลับสะท้อนจิตวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ และจิตใจเยี่ยงนนี้มักจะแสดงออกจากการกระทำที่เป็นปลีกย่อยเล็กน้อยเสมอๆ เพราะจิตใจเช่นนี้มันได้หลอมรวมอยู่ในสายเลือด และซึมเข้าสู่ส่วนลึกของจิตวิญญาณนั่นเอง พฤติกรรมเล็กๆ สามารถสะเทือนใจผู้คนได้ หาใช่เพียงคำพูดที่สวยหรูไม่ *****
Create Date : 17 ธันวาคม 2555 |
Last Update : 17 ธันวาคม 2555 8:29:07 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1213 Pageviews. |
|
|
|