อ่านเอามาเล่า

ความคิดกำหนดท่าที

เด็กนักเรียนชั้นประถมปีที่สามคนหนึ่ง  เขียนบทเรียงความเกี่ยวกับเจตจำนงค์ใน อนาคตของเขาว่าโตขึ้นเขาอยากเป็นนักแสดงตัวตลก  ครูภาคภาษาจีนดุและตำหนิเขาว่า  “ไม่มีจิตคิดทำการใหญ่  เด็กเช่นนี้ร่ำเรียนไปก็ไม่ก้าวหน้า”  แต่ครูภาคต่างประเทศกลับบอกว่า  “หวังว่าเธอจะนำพาเสียงหัวเราะมาสู่คนทั่วทั้งโลก”

 

***  ในฐานะที่อาวุโสกว่า  ควรจะให้กำลังใจแก่ชนรุ่นหลัง  อย่ากำหนดนิยามของความสำเร็จด้วยจิตใจที่คับแคบของตนเอง

 

*****

 

      หลังอาหารเย็นแล้ว  แม่กับลูกสาวล้างถ้วยชามอยู่ด้วยกัน  ส่วนพ่อและลูกชายนั่งดูทีวีที่ห้องรับแขก   ทันได้นั้นเสียงจานตกแตกดังมาจาห้องครัว  จากนั้นทุกอย่างเงียบลง  และแล้วลูกชายมองดูผู้เป็นพ่อแล้วพูดว่า 

 

            “ต้องเป็นแม่ทำแตกแน่ๆ เลย” 

 

            “แกรู้ได้ไง” 

 

            “ไม่ได้ยินเสียงแม่ด่า”

 

*** เราเคยชินที่จะใช้มาตรฐานที่ต่างกันมาปฎิบัติต่อตนเองและผู้อื่น  จึงมักจะเข้มงวดต่อผู้อื่น  แต่กลับผ่อนปรนต่อตนเอง

 

*****

 

      ผู้ภรรยากำลังผัดกับข้าวอยู่ในครัว  สามีของเธอยืนอยู่ข้างๆ บ่นไม่เลิกไม่รา  “ช้าๆ หน่อย  ระวัง  ไฟแรงเกินไปรีบๆ พลิกปลาได้แล้ว  รีบๆ ช้อนขึ้นมาเลย  น้ำมันใส่มากไป  เกลี่ยเต้าหู้ให้เรียบกว่านี้หน่อย”

 

            “โอ้ย”  ภรรยาโพล่งออกมาเสียงดัง  “ฉันรู้ดีว่าจะผัดกับข้าวอย่างไร”

 

            “เธอรู้แน่นอนอยู่แล้ว  เมียจ๋า”  สามีตอบอย่างเรียบเฉย  “ฉันเพียงแต่อยากให้เธอรับรู้ว่าขณะที่ฉันขับรถอยู่นั้น  เธอพูดพล่ามไม่ได้หยุด  ตอนนั้นฉันจะรู้สึกอย่างไร”

 

*****

 

 




Create Date : 06 ธันวาคม 2555
Last Update : 6 ธันวาคม 2555 9:36:59 น. 0 comments
Counter : 1045 Pageviews.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Krareinpa
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




New Comments
[Add Krareinpa's blog to your web]