::ชีวิตวันนี้ที่บ้านเกิด:: เช้านี้ตื่นมาแต่เช้าตรู่จัดการธุรกิจส่วนตัวเสร็จ หยิบจักรยานคันเก่ง (ของอาปา) แต่คู่ใจหมู่เฮา 555 มาปั่นออกจากบ้านเที่ยววนรอบๆหมู่บ้านอีกครั้ง หลังจากห่างหายไปพักใหญ่ด้วยเกิดจากสารพัดเหตุและ ปัจจัยทั้งทางด้านอากาศที่ร้อนอบอ้าวทุกวันเมื่อเดือนที่ผ่านมา นับว่าเป็นเมษาที่จัดจานจริงๆ จะหลบลี้หนีหายไปที่ไหนก็สุด แสนลำบากเพราะงานเข้าแยะจริงๆ แค่ช่วงต้นเดือนมีนามีการติดระบบ คอมพิวเตอร์ที่กิโลใหญ่ที่เพิ่งสร้างยังไม่เสร็จด้วยซ้ำ ไม่ได้ไล่ที่ก็เหมือน โดนไล่นั่นเอ เพราะเพิ่งหมดสัญญาเช่ากิโลใหญ่กับทางการรถไฟแห่ง ประเทศไทยเพราะเช่าไม่ไหวแล้ว ขั้นค่าเช่าทุกปี เอาเงินที่จ่ายค่าเช่า มาทำกิโลเองดีกว่า เพราะต้องใช้เป็นสิ่งจำเป็นของโกดังอยู่แล้ว มาเริ่มปั่นเจ้าสองล้อคู้ใจอีกครั้งฤดูการเคลื่อนย้ายมาเข้าหน้าฝนซะแล้ว ไม่เป็นไรอากาศดี ไปถ้วนทั่ว จะมีบางวันพายุเข้าบ้างอย่างช่วง 2-3 วันมานี้มีฝนอึมครึมตลอดทั้งวัน แต่จิตใจผ่องใสเบิกบาน ระหว่าง ทางผ่านเห็นชาวบ้านในหมู่บ้านตื่นมาทำกิจกรรมกันตั้งแต่เช้า ชาวไร่ชาวนามักจะตื่นกันแต่เช้าไปดูนาข้าว ไร่ข้าวโพด อ้อย ถั่วมัน ทุกครั้งที่ฝนตก นอกจากจะชุ่มฉ่ำในใจแล้วยังทำให้เกษตรกรได้อิ่มเอิบใจ ไปด้วย อย่างน้อยถ้าฝนไม่แล้งก็มีหนทางทำกินได้มากยิ่งขึ้น อาชีพที่ต้องอาศัยธรรมชาติเป็นตัวแปรต้องเจออย่างนี้เหมือนทุกคนที่ลงทุนไปในช่วงเวลาที่ผ่านมา จ่ายค่าปุ๋ย เมล็ดพันุธุ์ค่ารถไถ และอื่นๆอีกจิปาถะลงไป ในไร่แล้ว ครั้นพอถึงเวลาที่ผลผลิตออกมาสู่ตลาด ราคากลับตกต่ำลงอย่างไม่น่าเชื่อมันช่างมายุติธรรมต่อความเหนื่อยยากที่ลงไปไม่ว่าจะด้านแรงงานและการเงินเลยจริงๆ พอกลับมาอยู่บ้านได้สัมผัสกับผู้คนส่วนใหญ่ที่นี่มีอาชีพเกษตรกร ทำให้พบว่าการอยู่ในชุมชนอย่างนี้ยังมีน้ำใจและความเอื้ออาทรต่อกันมากกว่าชีวิตคนกรุงหลายเท่านัก ช่วงเดือนที่ผ่านมา เกษตรกร ที่มีต้นมะไฟ ต่างหอบหิ้วมะไฟมาฝากครอบครัวเราเต็มไปหมด คนที่นี่มี อะไรก็แบ่งปันกันการปลูกผักสวนครัวริมรั้วนับว่าเป็นทางหนึ่งที่ทำให้ พวกเราใกล้ชิดกันมากขึ้นระหว่างทางเราทักทายคนที่รู้จัก อาจจะเป็นลูกค้าบ้าง ถึงแม้ว่าไม่ใช่ก็ช่างปะไร การส่งยิ้มให้กันหรือยิบยื่นไมตรีให้กันนั้นมันช่างเป็นการแบ่งปันความสุขให้กันอย่างง่ายๆ ส่งยิ้มให้ก็พยักหน้าแทนก็ได้ มันเป็นภาษากายที่ส่งให้กันในชุมชนที่น่ารักอย่างหมู่บ้านเราอย่างนี้ หมู่บ้านที่อยู่หลังเขา เพียงขับรถเข้ามาจากถนนสายเอเชีย กรุงเทพ -เชียงใหม่ สาย A 1 หลักกิโลเมตร ที่ 224 จะเจอสีแยกเขาทอง-ยางตาล แล้วเลี่ยวขวาเข้ามาอีกประมาณ 6 กิโลเมตรจะเป็นหมู่บ้านเล็ก ต.เขาทอง อ.พยุหะคีรีจ.นครสวรรค์ แล้วละจ้า อย่างน้อยเราเชื่อว่า...นอกจากในหมู่บ้านเล็กๆที่เป็นบ้านเกิดของเราแล้ว ยังมีอีกหลายที่ในเมืองไทยที่น่าอยู่ของพวกเราทุกคน KorPai   Create Date : 18 พฤษภาคม 2552     Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2554 17:16:46 น. Counter : 297 Pageviews.   1 comment Share Tweet

::ทำวันนี้ให้มีค่า:: ตั้งใจไว้ว่าจะไปเที่ยว กลับโดนเบี้ยวเลื่อนวันนัดกันใหม่ จากวันที่ยี่สิบสามเลื่อนออกไป ไม่มีกำหนดให้ได้แน่นอน อ้างบ้านเมืองเกิดเหตุการณ์วิกฤติ กลัวต้องปิดสนามบินกลับไม่ได้ จำต้องเลื่อนการเดินทางกันออกไป ไม่เป็นไรหาเวลาได้ค่อยไปกัน อีกทั้งมีงานหนักให้ทำอยู่กับบ้าน จำต้องพักเรื่องเดินทางเอาไว้ก่อน อีกไม่นานเราก็ได้ไปแรมรอน เปลี่ยนที่นอนเพื่อท่องเที่ยวสู่แดนไกล ด้วยรู้สึกสำนึกในหน้าที่ สมควรทำทุกนาทีให้ยิ่งใหญ่ แล้ววันหน้าค่อยเดินทางไกล ท่องเที่ยวไปตามหัวใจได้เบิกบาน KorPai   Create Date : 26 เมษายน 2552     Last Update : 26 เมษายน 2552 16:32:53 น. Counter : 323 Pageviews.   0 comment Share Tweet

::ชีวิตวิถีคนเมืองหลวงด้วยค่าลงทุกวัน::: นับจากวันแรกที่ตัดสินใจจำได้ว่าช่วงนั้นก็เสียดายชีวิตที่เคยอยู่ในกทม.อยู่ไม่น้อย อิสระภาพที่เคยมีนึกอยากจะไปไหนก็ไป รับผิดชอบต่อตัวเองในทุกเรื่อง นับจากที่ลืมตาตื่น แต่งตัวไปทำงาน ยังอดนึกขำตัวเองไม่ได้ที่ต้องใช้มือไม้เป็นระวิงในเวลาที่ขับรถไปทำงาน ชีวิตคนกรุงทำให้ต้องเร่งรับบริหารเวลาตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง กุลีกุจอเตรียมตัวออกจากบ้านกันแล้ว ยามเช้าในขณะที่รถติดยาวเป็นพรวนในขณะที่ขับรถ ชายหนุ่มมักจะเห็นหญิงสาวใช้มือไม้ทำสิ่งต่างๆ รอบๆตัวเป็นระวิง ลองสังเกตดูให้ดีเมื่อคุณขับรถอยู่บางที อาจมีหญิงสาว ที่ขับรถอยู่ข้างๆที่เธอสามารถแต่งหน้าทาปาก หรือว่าทานน้ำ ทานนม ขนม ของขบเคี้ยวไปควบคู่กับการขับรถในขณะที่รถติดอยู่ตามถนนหนทาง แทบทุกสี่แยกในเขตเมือง นับวันภาพเหลานั้นจะชินตามากขึ้นทุกวัน จนเริ่มคุ้นชิน ไม่ว่าจะเป็นใครก้ตามนับตั้งแต่ย่างกรายออกจากบ้าน ต้องเริ่มวางแผนการเดินทางอยู่ในหัวสมองแล้ว "วันนี้จะไปเส้นทางไหน จะเลี้ยวซ้ายที่แยกใดหรือว่าจะเจอกี่ทางแยก จะขวาได้ไหมหรือว่าซ้ายจะตลอดรอดฝั่ง ดีไม่ดีต้องวกกลับซ้ำเสียเวลาเดินทาง กระทบชิ่งไปถึงเวลาตอกบัตร..นี่แหละหนอ..มนุษย์เงินเดือน จะมีทางเลือกอะไร ให้คำตอบเราได้มากกว่านี้" ได้แต่บ่นอยู่ในใจ หัวสมองยังต้องใช้วางแผนอย่างถ้วนถี่ ขืนช้าไปแม้แต่วินาที อาจต้องถึงที่ทำงานช้าล่ากว่าเคย สำหรับอาหารเช้าถ้าใครมีเวลาก้พึ่งพาตัวเองได้ในรถ กรณีมีรถขับเป็นของตัวเอง แต่ถ้ารถเมล์ก้ต้องวางแผนที่ต่างกันไป ต้องไปถึงป้ายให้ถุกที่ ถูกเวลา ถ้ามัวช้าแล้วจะหาว่าไม่เตือน ถ้าต้องต่อหลายสาย ก็ต้องอดทนตื่นเช้ามากขึ้น เพื่อการบริหารเวลาของตัวเองให้ลงตัว ถนนหลายสายในกรุงเทพฯก็เปลี่ยนไปตลอดเวลา แม้ว่าเคยอยู่ในบริเวรที่ใกล้เมือง ยิ่งถนนสายสำคัญอย่างพวกเพชรบุรีตัดใหม่ แยกประตูน้ำ หรือว่าแยกที่ฮิตติดอันดับในเรื่อง ต้องรอเวลากว่ารถจะขยับเขยื้อนยิ่งแล้วกันไปใหญ่ ใครที่เคยอยู่ในเมืองกรุงเมื่อปีที่แล้ว เมื่อย้าไปที่อื่น พอเดินทางเข้าเมืองอีกครั้ง อย่าได้หวังว่าเส้นทางที่เคยใช้จะเหมือนเดิม เพราะที่นี่..มีการเปลี่ยนแปลงเส้นทางตลอดเวลา เดี๋ยวนี้เค้ามีทั้งรถไฟฟ้า และรถไฟฟ้าใต้ดิน ให้ท่านทั้งหลายได้เลือกเดินทางกันเพิ่มขึ้น รวมทั้งค่าครองชีพที่แพงหูฉี่อย่างไม่มีวันลดลง พอๆกับมลภาวะทั้งทางบก ทางน้ำ และอากาศ จะสัญจรไปไหนกันที จะเลี่ยงหนีไปได้อย่างไร นับวันชีวิตคนเมืองกลายเป็นชีวิตที่มีสารปนเปื้อนในร่างกายเพิ่มขึ้นทุกวัน จะมองไปทางไหนก็ไม่น่าจะสูดหายใจเข้าไปในปอด จะเดินเข้าไปรับประทานอาหารที่ไหน อย่าได้ไว้วางใจว่าจะไม่ใช้ผงต่างๆ ที่เราเห็นโฆษณาอยู่ทุกวันทางทีวี ว่สารสชาดยี่ยมอย่างนั้น อร่อยอย่างนี้ กินเข้าไปแต่ละทีก็ทำลายตับ ไต ของเราให้ต้องทำงานเพิ่มขึ้น หลายคนเริ่มมองหาบ้านหลังที่สองในบริเวณชานเมือง ไม่ว่าจะเป็น พุทธมณฑล, บางบัวทองมเกษตร-นวมินทร์ เริ่มมีหมู่บ้านจัดสรรเพิ่มขึ้นราวกับดอกเห็ด เบ่งบานคู่กับวิถีคนเมือง ที่ต้องพากเพียรหาทางออกให้ตัวเองด้วยรายได้ที่มากขึ้น เพื่อปรับบานะ และความมั่นคงให้ตนเอง ใครจะคิดบ้างว่าพื้นที่ให้เด็กที่กำลังเจริญเติบโต จะมีพื่นที่ไหนเล่น เครื่องเล่น ชิงช้า ม้าโยก หรือไม่ก้เป็นการเล่นขายของ ที่สร้างเสริมจินตนาการได้อย่างเหมาะสมตามวัย สมัยนี้กลายเป็นว่าเด็กๆต้องเติบโตมาในพื้นที่คับแคบ ห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆที่วันๆคนเลี้ยงต่างก้ใช้เวลาเพลิดเพลินกับพี่เลี้ยงที่ติดละครทีวีกันทุกวัน บางคนถึงกับมีพฟติกรรมเรียนแบบที่เกิดเป็นข่าวโครกโครมตามหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์หัวสีให้ได้เป็นที่ฮือฮากันพักใหญ่ พอให้สังคมได้ออกมามีประเด็นกันขบคิดแก้ปัญหากันไปวันๆ แต่จะมีใครคิดบ้างว่าในวัยเด็กนั้นต้องเรียนรู้กับธรรมชาติที่แท้จริงมากว่า ธรรมชาติที่สังคมพยายามปั้นแต่งกับกับพวกเขา จะเห็นว่าเด็กๆมีความอดทน อดกลั้นกันน้อยลง อย่างได้อะไรก้ไม่สนใจในการต่อคิวรอ ใช้วิธีการแก้ปัญหาด้วยการใช้อารมณ์กันมากขึ้น ปัญหาต่างๆเริ่มสะสมกันมาเรื่อยๆ ชีวิตที่เข้ามากระจุก เบียดเสียดยัดเยียด แก่งแย่งแข่งขัน มีให้เห็นกันทุกวัน นับตั้งแต่ยังไม่ลืมตามองโลกด้วยซ้ำไป น่าเศร้าใจจริงๆ   Create Date : 20 เมษายน 2552     Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2554 17:19:09 น. Counter : 488 Pageviews.   4 comment Share Tweet

::มีเกิดขึ้นแล้วดับไป ไม่มีสิ่งใดมั่นคงนิรันดร:: ไม่ว่าอะไรก็ตามที่เราพบเจอ ในชีวิตประจำวัน บางวันก็เจอสิ่งดี บางที่ย่อมมีสิ่งเลว จะเลวร้ายเพียงใด สุขหรือทุกข์แค่ไหน เมื่อมีเกิดขึ้น...ย่อมมีดับไป ไม่มีสิ่งใด..มั่นคงนิรันดร์ ดูเหมือนคำกล่าวข้างบนนี้ จะเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเจอเหมือนกันทั้งนั้น ไม่มีใครปฏิเสธได้กับความเป็นจริงที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ เรื่องราวๆรอบๆตัวเรา ไม่ว่าจะคนๆนั้นจะเป็นใคร ร่ำรวยหรือยากจนเพียงใด แต่สิ่งที่ทุกคนมีที่แตกต่างกันคือต้นทุนของจิตใจ ทุกคนต้องรักษาใจตนเองให้เป็นปกติที่สุด ไม่ให้หลงระเริงไปกับสิ่งที่อยู่รอบๆตัว จัดการกับใจตัวเองในการยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆตัว เมื่อใดก็ตามที่ร่างกรายอ่อนแอ แต่ถ้าเรายังรักษาใจของตัวเองไว้ให้ได้ดี ความเจ็บปวดต่างๆก้ย่อมน้อยลงไปเอง   Create Date : 19 เมษายน 2552     Last Update : 5 มกราคม 2553 21:05:25 น. Counter : 694 Pageviews.   1 comment Share Tweet

:: ย่างเข้าวันจันทร์:: ย่างเข้าหน้าร้อนแสงแดดรอนรอนยามบ่าย เห็นนกเกาะที่ปลายไม้ ดูซิเจ้าร้องเพลงกันได้ทั้งวัน ทั้งที่อากาศเป็นอย่างนี้ นกน้อยยังอารมณ์ดีสุขสันต์ หยอกล้อเคล้าคู่อยู่ด้วยกัน ใช้ความสุขร่วมกันอย่างพอเพียง ต่างกับคนอย่างเราที่วิ่งวุ่นเฝ้าแสวหา ความสุขที่หลอกลวงตา วัตถุสรรหามาแข่งกัน   Create Date : 16 มีนาคม 2552     Last Update : 16 มีนาคม 2552 11:07:06 น. Counter : 368 Pageviews.   0 comment Share Tweet