:: ปลอบตน /Encouraging :: มองไปแดนไกลโพ้น ไม่เจอคนที่เคยหมาย เริ่มท้อที่รอนานไป ไม่เห็นมีใครเขาคืนมา หวั่นใจเพียงใดไม่คิด หลีกลี้ถูกผิดพลิกหา มองไปทุกที่ไกลตา ไม่เห็นใครมาสักคน เหมือนเดินทางไกลยิ่งนัก อยากหาเวลาพักสักหน มองหาเพื่อนเพียงสักคน ไม่เจอใครสักคนแม้แต่เงา ระหว่างทางเดินเยี่ยงนี้ ไม่มีเพื่อนใจคลายเหงา ควรรู้ชีวิตของเรา ไม่เห็นต้องมีเงาใคร ..ไว้เพื่อรอ ทางยากลำบากกี่หน ยังคนสู้ทนมาได้ไม่เคยท้อ แค่นี้ไม่ยากเท่าไหร่ไม่ต้องรอ ตะลุยเดินต่ออย่าท้อใจ กลับมาเถิดนะกำลัง กลับคืนสู่รังเก่าให้ได้ ไม่ควรพลัดหลงพึ่งใคร เก็บใจเราไว้ที่เดิม เขียนโดย KorP@i 19/10/2553   Create Date : 17 ตุลาคม 2553     Last Update : 3 พฤศจิกายน 2553 22:15:11 น. Counter : 520 Pageviews.   0 comment Share Tweet

:: พิงฝนหล่นจากฟ้า / Rainning Day :: เย็นย่ำฟ้าฉ่ำฝน ยืนตัวโงนพิงกิ่งไม้ ฝนพรำข้างในใจ บอกกายให้หยัดยืน หลายสิ่งยังแปรผัน ความจริงนั้นยากเกินฝืน บอบช้ำใจกล้ำกลืน ฝืนยืนด้วยจำเป็น เหนื่อยในหัวใจยาก ยังลำบากไม่จากหาย เหมือนวิ่งหนียิ่งเข้าใกล้ ดั่งเคลื่อนใจที่ไร้เงา เมื่อจิตกระทบเศร้า ยินเสียงใจใยบางเบา เหมือนอยู่กับความเหงา จิตเปลือยเปล่าใจร้าวราน เส้นทางที่ถอดวาง ถูกทิ้งวางไว้ข้างๆตัว มืดหม่นและหมองมัว โลกสลัวน่ากลัวเกรง เหมือนวงดนตรีไร้เสียงเพลง ดูวังเวงในหัวใจทอดตาไปที่ใด ช่างร้าวใจกว่าใครเลย อยากเอื้อนเหลือเกินเอ่ย อยู่นิ่งเฉยเลยเงียบงัน หัวใจยังไหวหวั่น นิ่งเงียบพลันด้วยหวั่นใจ รอวันใหม่คงหายขาด รู้ว่ายากดั่งขาดใจ ทุกสิ่งที่เป็นไปล้วนแก้ไข ไม่ได้เลยเมื่อมันเป็นเช่นนี้ ทุกข์เกินที่มาทับถม รุนแรงเหลือจะข่ม อย่าได้จมในจิตใจ หลายสิ่งกระทบไป บอกใจให้ปล่อยวาง เว้นว่างท่ามกลางป่า เยือนมาบอกฟ้าฝน เตือนใจให้อดทน เกิดเป็นคนสับสนใจ กี่วันจะข้ามผ่าน หนทางยังอีกไกล ตราบที่ยังหายใจ หัวใจต้องสู้กัน ถ้อยคำโดย KorP@I 17/10/2553   Create Date : 16 ตุลาคม 2553     Last Update : 28 ตุลาคม 2553 16:09:10 น. Counter : 732 Pageviews.   1 comment Share Tweet

:: ลมฝนที่พาดผ่าน/ Cloudy day :: ชีวิตอาจมีลมฝนบ้าง หรือบางวันอาจมีแดดอุ่นบางๆมาขวางไว้ หลายสิ่งอย่างวิ่งกระทบเข้ามาให้ว้าวุ่นใจ เลยวุ่นวายหลายอย่างมาปะปน คิดเสียว่าเป็นสิ่งหนุนประสบการณ์ เติมแต้มกาลเวลาไม่เคยสูญ ชิวิตของคนเราไม่มีใครได้สมบูรณ์ ต้องเพิ่มพูนหลายสิ่งที่วิ่งมา แต่ละวันอาจผ่านไปด้วยใจยาก อาจลำบากกว่าเดินทางข้ามมาได้ แต่อย่าลืมตักเตือนใจเราเอาไว้ ไม่ลืมความเป็นไปให้มั่นคงภายในด้วยรู้ทัน ชีวิตนี้ใช่มีแต่ความสมหวัง อาจมีพลั้งผิดพลาดที่ขลาดเขลา จงหมั่นเพียรเก็บในสิ่งที่เป็นเรา อย่าได้มัวจมกับเงาที่ร้าวราน อย่าได้กลัวสิ่งที่เกิดขึ้นที่ผ่านแล้ว อย่าจมแนวกับเรื่องผ่านจนหวั่นไหว ให้ทำตนเข้มแข็งแกร่งด้วยใจ แต่ละวันที่ผ่านไปล้วนมีคุณ ชีวิตเดินทางอย่างสมดุลย์ ไม่เคยมีกำไรหรือขาดทุนแต่อย่างใด ตราบใดที่ยังมีลมให้หายใจ หลากเรื่องต่างย่างกรายเวียนเข้ามา ทุกสิ่งย่อมสอนสั่งมายังเรา ไม่หมองเศร้ายาวนานเกินใจหนุน ลุกขึ้นเพื่อสร้างใหม่ใจเป็นทุน ไม่คิดขุ่นย้อนวันเก่าให้จำไม่ย้ำเดิม จะเดินผ่านกี่ทางไม่วางหวั่น ยกอาทิตย์ย้ายจันทร์ไม่หวั่นไหว อยากเป็นนักเดินทางทั้งใกล้ไกล อย่าได้กลัวการเปลี่ยนไปไม่นิรันดร์ เกิดเป็นคนต้องค้นหากันอยู่เรื่อย ไม่เคยเฉื่อยหมุนตามวันอันอ่อนไหว ต้องเติบโตตามวันสะท้านวัย ไม่อ่อนไหวเกินไปด้วยเดินตาม โลกเติบใหญ่ด้วยวันที่ก้าวใหม่ ต้องปรับปรุงตามวัยให้ก้าวแกร่ง ยินยอมน้อมรับกับการเปลี่ยนแปลง ไม่ยื้อแย่งแข่งใครไม่ใช่เรา ต้องฉลาดยอมรับกับสิ่งใหม่ ไม่ดูถูกใครๆ ไม่สรรเสริญ ตราบใดที่มีแรงให้ก้าวเดิน ไม่มัวเพลินคุณงามเกินตามทัน เขียนโดย KorP@i   Create Date : 15 ตุลาคม 2553     Last Update : 15 ตุลาคม 2553 17:52:43 น. Counter : 661 Pageviews.   2 comment Share Tweet

:: เหนื่อยล้าในเดือนกันยายน :: อาจเป็นช่วงงานหนักที่เข้ามา พอเริ่มตื่นลืมตาแต่ละวัน ทั้งใจกายต่างมากระทบมาเปลี่ยนผัน ตั้งตัวไม่ค่อยทันเลยนะใจ พอหัวถึงหมอนพาลสลบ ไม่เคยพบแม้ความฝัน หลับไม่นานต้องตื่นเช้าเข้าอีกวัน ต้องผลุนผลันตื่นเช้ามาขี้ตามัว   แต่ละวันต้องอยู่ในลาน มีข้าวโพดเข้ามาจนแทบไม่ไหว ยิ่งมีฝกตกลงมาระอาใจ ไม่มีแสงแดดให้เราได้ตากทัน     จำได้ว่าวนเวียนอยู่อย่างนี้ มีฝนตกมาตลอด  ข้าวโพดที่ลูกค้านำมาขายตากไม่ทัน มีข้าวโพดเสียหายเน่าเสียค่อนข้างเยอะ ชีวิตที่ผ่านมาแต่ละวัน ตลอดเดือนกันยายนปี54แทบไม่ไหว  พอเริ่มวันจนเข้านอน เรียบเรียงโดย KorPai   Create Date : 09 กันยายน 2553     Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2567 15:54:55 น. Counter : 8 Pageviews.   0 comment Share Tweet

:-: นึกแล้ว :-: ส่งใจไปหาไม่ช้าคงถึง ถ้าหากรำพึงคงไม่ถึงสักที ไม่บอกกล่าวเธอจะรู้ไหมนี่ อยากรู้คนดีจะมีความรู้สึกอย่างไร คิดถึงกันบ้างเป็นไหม ไม่ค่อยแน่ใจว่ายังระลึกถึง ไม่ได้มีท่าทีปั้นปึง แต่สงสัยว่าเธอคิดถึงใครเป็นไหมนี่ รู้จักกันมาตั้งหลายปี ไม่โทรมาหากันซักที ห่างไปคราวนี้ไม่มีวี่แวว อีเมลก็ไม่มีที่อยู่ ส่วนเฟสบุ๊คก็หรู่เกินเจ้าคุณพี่ โลว์เทคที่สุดคือคุณคนดี ใช้มือถือที่มียังไม่ค่อยจะเป็น เพราะเป็นอย่างนี้สินะ เธอจึงน่ารักอย่างนั้น น่ารักอย่างที่คนอื่นไม่มีให้แก่กัน เป็นเพราะอย่างนี้จึงตัดใจไม่ลง   Create Date : 31 สิงหาคม 2553     Last Update : 12 กุมภาพันธ์ 2554 20:04:15 น. Counter : 538 Pageviews.   1 comment Share Tweet