:: เรื่องของลีโอ (ตอนที่ 1 )::
ในชีวิตที่ผ่านมาเราย่อมได้มีโอกาสได้เจอผู้คนมากมาย ไม่ซ้ำหน้าในแต่ละวันอย่างไม่คาดฝัน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสิบกว่าปีที่ผ่านมา ยังมีคสามงดงามยิ่งนักในทุกครั้งที่คิดถึง ฉันได้มีโอกาสเจอผู้คนที่เดินทางมาจากแดนไกล และเราได้รู้จักกัน มีการแบ่งปันความรู้สึกที่ดีต่อกัน ได้เฉลิมฉลองปีใหม่ด้วยกัน นับว่าเป็นครั้งหนึ่งในชีวิตของฉันทีเดียวที่ได้มีโอกาสฉลองวันปีใหม่กับเพื่อนใหม่ที่เราเพิ่งจะรู้จักกันได้เพียงไม่ก็วัน ในช่วงเวลาเหล่านั้น ภาษาที่เราสื่อสารกันไม่ใช่สิ่งที่สลักสำคัญอะไร ที่จะเป็นเงื่อนไขที่มาบดบังความเป็นเพื่อนของพวกเราอีกต่อไป มิตรภาพที่เกิดขึ้นแม้จะเป็นเพียงช่วงระยะเวลาอันสั้น ที่เกิดขึ้นระหว่างเรา พวกเขาคงไม่ลืมมันไปง่ายๆเช่นกัน แม้ว่าจะกลับไปยังบ้านเกิดเมืองนอนอีกหลายปีแล้วก็ตาม ----------สิ่งสวยงามในชีวิต ใครกันจะลืมได้ง่ายดาย------------- --- แม้แต่เราเองก็เช่นกัน--- " กริ๊ง .... กริ๊ง..." เสียงโทรศัพท์ที่หัวนอนดังขึ้นแต่เช้าตรู่ "ว้าย ใครกันนะโทรมาตั้งแต่ไก่โห่เชียว คนกำลังฝันเคลิ้มอย่างนี้เนี่ย วู้..ขัดจังหวะกันได้" ฉันงัวขี้ตาลุกจากที่นอนคว้าหูโทรศัพท์ กรอกเสียงไปตามสาย ""อ้าว....พี่ศักดิ์ชัยเหรอมีอะไรกัน ทำไมพี่ตื่นแต่เช้าเลย " เสียงปลายสาย รับขอโทษ ขอโพยเมื่อรู้ว่าตนผิด ที่โทรมาหาฉันตอนเช้าวันหยุดอย่างนี้ " นี่..หล่อน พี่มีแขกมาจากอังกฤษย่ะ เพื่อนหลานของนิคเพื่อนของเต๊ฟาน เดี๋ยวเย็นนี้หล่อนช่วยมารับรองแขกที่อพาร์ตเมนต์ นิคที่ซอยสมคิดแถวๆ เซลทรัลชิดลมด้วยนะ เสร็จแล้วจะพาไปทานอาหารที่ Cabbage and Condom จ้า ขอโทษนะยะ "" ว่าแล้วคุณพี่ก็วางสายไป เต๊ฟาน คือสามีหนุ่มวัยกลางคนของคุณพี่เขา ในที่สุดบ่ายวันนี้ ต้องไปพบแขกของเต๊ฟานเหรอเนี่ย..อืม..ม.วันว่างอย่างนี้มีเพื่อนเพิ่มเป็นชาวต่างชาติก็มีสีสันไม่น้อยนะเรา ฉันแอบคิดอยู่ในใจ ติ๊ง..ต่อง.."อ้าว..ใครมาแล้วเนี่ย...เดี๋ยวจ้าเดี๋ยว" เสียงพี่ศักดิ์ชัย แหว..มาแต่ไกล พอมาเปิดประตูถึงได้เห็น คนผมสีบรอนด์ ในราว ห้าหกคน อยู่ในที่เดียวกัน แน่นอน..พวกเขาทั้งหมดพากันจ้องมาที่ฉัน อย่างช่วยไม่ได้ เลยเป็นตัวเอกเพราะมาทีหลังนั่นเอง "" หวัดดีค่ะพี่ อ้าวพี่ปองมาแล้วเหรอ " ฉันหันไปกระพุ่มมือไหว้พีปองเป็นเพื่อนที่ทำงานด้วยกัน เราสนิทกันจนออกมาในวันที่หยุดงานด้วย รวมทั้ง นิค เต๊ฟาน และพี่ๆที่นั่งรอกัน พร้อมรับคำทักทาย บรรดาเด็กวัยกำลังเรียนมหาลัยเพื่อนๆของหลานชายนิค เห็นมีหนุ่มน้อย ชื่อลีโอ และสาวๆอีกสองคนมาด้วยกัน เด็กพวกนี้เป็นเด็กนักเรียน กำลังเรียนที่อ๊อกฟอร์ด ถึงว่าซิ เห็นในมือมีหนังสืออ่านเล่นพกติดตัวตลอดเลย ท่าทางชอบอ่านหนังสือ สมเป็นเด็กอังกฤษเลยทีเดียว ลิงก์ ตอนที่ 2 :https://www.bloggang.com/viewblog.php? id=korpai&date=09-01-2010&group=8&gblog=50 ตอนที่ 3 https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=korpai&date=09-01-2010&group=8&gblog=49 ตอนที่ 4:https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=korpai&date=09-01-2010&group=8&gblog=48 ตอนที่ 5: https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=korpai&date=09-01-2010&group=8&gblog=47 ตอนที่ 6: https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=korpai&date=09-01-2010&group=8&gblog=46 ตอนที่ 7: https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=korpai&date=09-01-2010&group=8&gblog=45 ตอนที่ 8 : https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=korpai&date=09-01-2010&group=8&gblog=44 ตอนที่ 9: https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=korpai&date=10-01-2010&group=8&gblog=43 ตอนที่ 10: https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=korpai&date=10-01-2010&group=8&gblog=42 ตอน0[: https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=korpai&date=10-01-2010&group=8&gblog=41 เขียนโดยKorP@i
Create Date : 09 มกราคม 2553
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2567 19:39:09 น.
1 comments
Counter : 307 Pageviews.
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
(*♥*´¨) :-: SimpliFy Your Life : Just Be Yourself :-: (*♥´¨) Everyday is means to me:-) ..................o°o .................O....° ............o°°O.....o ...........O..........O ............° o o o O ......................★ ...................★ ...............★ ...........★ ........★ ....★ .★ *♥´¨) ¸.-´¸.-♥´¨) ¸.-♥¨) (¸.-´ (¸.-` ♥♥´¨) ♥.-´¯`-.- ♥ «-(¯`v´¯)-» KorPai «-(¯`v´¯)-» *************************** สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความใน blog แห่งนี้ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่อการอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
มีความสุขกับทุกวันของชีวิตนะคะ