Group Blog
 
All blogs
 

แ ผ่ น ดิ น แ ต ก . . แ ต่ . . ใ จ ไ ม่ แ ย ก


Don't be afraid, we're here with you
.
.
.
ชอบประโยคนี้จัง
Credit : xinhuanet.com


ช่วงนี้ วนเวียนดูแต่ช่องทีวีจีน ดูแล้วทั้งเศร้าทั้งเครียด กดเปลี่ยนไปช่องอื่นแล้ว แต่สุดท้ายมันก้อต้องวนกลับมาช่องจีนเหมือนเดิม

วันก่อนทั้งจีน ไต้หวัน ฮ่องกง เค้าจัดงานระดมเงินพร้อมๆ กัน บางช่วงของช่องจีน ขนาดฟังไม่ค่อยออก ดูแล้วยังน้ำตาไหล

ป๊ะป๋าเราบอกว่า ดูแล้วตอนกลางคืนนอนไม่หลับเลย ลุกขึ้นมากินยาแล้วก้อยังคงไม่หลับ .. มันเศร้าเกินไปจริงๆ


Credit : cctv.com


เมื่อวานเขาจัดพิธีไว้อาลัย ให้ยืนสงบนิ่ง 3 นาที ตอนดูข่าวกลางคืน เขารวมภาพวินาทีนั้นจากหลายๆ ส่วนของประเทศ เห็นภาพหลังยืนสงบนิ่ง ชาวจีนเขาตะโกนว่า จงกั๋ว เจียโหยว! ซื่อชวน เจียโหยว!

ดูแล้วแบบว่า .. อืมม .. นะ .. ความเป็นหนึ่งเดียวเนี่ยะมันก่อให้เกิด 'พลัง' ที่ยิ่งใหญ่จริงๆ



ปล. มีใครรู้บ้างว่า ซื่อชวน กับ เวิ่นชวน มันแตกต่างกันตรงใหน คนละเมือง หรือ ??? .. ไม่มีความรู้จริงๆ แต่เห็นในช่อง CCTV 9 เขาใช้ wenchuan แต่ช่องที่เป็นภาษาจีน เขาใช้ sichuan .. ข้องใจจัง

.. อืมม .. แล้วทำไมตรูไม่ถามพ่อตรูดูหว่า ^^





 

Create Date : 20 พฤษภาคม 2551    
Last Update : 20 พฤษภาคม 2551 21:25:00 น.
Counter : 1256 Pageviews.  

ม ว ล ส า ร - เ ส า ห ลั ก เ มื อ ง

ไม่รู้มาก่อนเลยว่าบ้านเรา จะมีงานบูรณะสวมยอดเสาหลักเมือง แต่ด้วยความบังเอิญที่หม่ามี๊ต้องโทรไปคุยกะอาจารย์มนูญ ท่านเลยแจ้งให้ทราบว่าพรุ่งนี้ (หมายถึงวันที่ 13) เขาจะมีงานนี้นะ จะมีการบรรจุมวลสารลงในเสาหลักเมืองด้วย ให้เอาของมีค่า แก้ว แหวน เงิน ทอง ของเราไปร่วมบรรจุ จะได้เป็นศิริมงคลกับตัว

อืมมม .. ฟังแล้วน่าสนใจดี พิธีแบบนี้เกิดมาไม่เคยได้เข้าร่วม ต้องไปดูให้เห็นกะตาซักหน่อย ว่าเขาทำกันยังไง

คุ้ยหา "ของมีค่า" อยู่นาน ว่าจะเอาอะไรไปใส่ดี ตอนแรกกะเอาแบงค์ 500 รุ่นโบราณ ที่สะสมมาแสนนานไปใส่ แต่คิดอีกที ไม่เอา เด๋วแบงค์เปื่อย .. คิดไปคิดมา สุดท้ายคงไม่มีอะไรมีค่ามากไปกว่า "ทอง" .. ปล่าว .. หน้าอย่างอิชั้น คงไม่มีปัญญาเอาทองเป็นเส้นๆ ไปใส่แน่นอน (เพราะเสียดาย .. 55) เลยเลือกชิ้นทีเล็กที่สุด ซึ่งก็คือตุ้มหู นั่นเอง (ไม่รู้จะได้รับศิริมลคลเล็กเท่าตุ้มหู กลับมาบ้านรึปล่าว .. 555)

ส่วนหม่ามี๊ก้อคุ้ยอะไรต่อมิอะไร ทั้งของตัวเองและคนในครอบครัว กะว่าให้ได้ครบ ทั้ง แก้ว แหวน เงิน ทอง อะไรประมาณนั้น .. เสร็จแล้วก้อบรรจุใส่ถุงทองเรียบร้อย .. ดูดีมากมาย (แต่จริงๆ ข้างในไม่มีอะไรมากหรอก 55)

งานเขาเริ่มประมาณบ่ายสอง แต่ฤกษ์จริงๆ เป็นตอน 16.59 น.


ภาพจากด้านนอก


เค้ายังตกแต่งไม่เสร็จ เห็นว่าจะมีงานสมโภชอีกครั้งทีหลัง


เสาหลักเมือง ด้านใน


เสาหลักเมืองของจริงเป็นไม้ อยู่ด้านในอีกที
เป็นบุญตาที่ได้เห็น ไปจับและติดทองมาแร้วด้วย


อันนี้ช่องให้บรรจุมวลสาร
ตรงนี้หล่ะที่หย่อนถุงทองลงไป

เสร็จแล้วก้อลงมานั่งซักครู่ แล้ววิ่งกลับบ้านมาทำมาหากิน
พอใกล้เวลาฤกษ์ ก้อวิ่งกลับไปใหม่


จนท. กำลังดึงสายสิญจ์ให้ช่วยกันจับ


พี่น้องไปกันเยอะเชียว

พอได้เวลาฤกษ์ เราก้อตั้งจิตอธิษฐาน ขอให้เจ้าพ่อหลักเมืองคุ้มครอง
ให้ชาวเมืองทุกคนไม่ว่าเชื้อชาติใด ศาสนาใด อยู่ด้วยกันอย่างร่มเย็นเป็นสุข
ให้เหตุการณ์ไม่สงบหมดไปซะที ฯลฯ

พอเสร็จพิธีก้อเกิดศึกเล็กๆ ชิงสายสิญจ์ แต่ก้อไม่ได้วุ่นวายอะไร

เราขึ้นไปดูข้างบน ท่านผู้ว่าฯ ยังประกอบพิธีไม่เสร็จเลย


จนท.กำลังบรรจุมวลสาร ที่ประชาชนเอามาให้ลงไป
เห็นเขาเอาพระกับจตุคามมากันเยอะเลย
เราไม่ได้เอามาใส่ เพราะไม่แน่ใจว่าใส่พระได้รึปล่าว


ท่านผู้ว่าผูกผ้าแพร 7 สี


เป็นอันเสร็จพิธี


ตอนกลับลงมา ประชาชนกรูกันเข้าไปเอาของเซ่นไหว้ แม่อิชั้นก้อไว๊ไว เล็งฟักทอง กะ ฟักเขียว แล้วก้อคว้ามาได้ กะว่าจะได้ฟักเงินฟักทอง ส่วนฟักเขียวก้อจะได้อยู่แล้วร่มเย็นเป็นสุข แถมผลไม้มงคล ส้ม กะ แอ๊ปเปิ้ล มาอีกอย่างละ 2 ลูก .. she สามารถเจงๆ

she เล่าให้ฟังว่าคนข้างๆ แอบกระซิบกัน .. เอาเป็ด เอาเป็ด .. เป็ดหน่ะอยู่ตรงหน้าแม่อิชั้นเลย .. แม่บอกว่าถ้าจะเอาก้อคว้าได้ทันที แต่แม่ไม่ เพราะแม่คิดการณ์ไกลกว่า .. 55

แต่ตอนหลังแอบไปถาม อจ.มนูญ ว่าเอาไปได้มั๊ย อจ.บอกว่าได้ เอาไปกิน ดีด้วย เป็นศิริมงคล .. ว่าแล้วอจ.ก้อแจกลำใยมาให้ .. อิอิ

ก่อนกลับบ้าน ท่านผู้ว่าฯ & ท่านนายกเทศฯ ก้อแจกอีก .. ผ้ายัณห์สมเด็จพระนเรศวร กับสายสิญจ์วัดอะไรจำมิได้

เฮ้ออ .. กลับบ้านด้วยความอิ่มอกอิ่มใจ .. หวังว่าต่อไปนี้เจ้าพ่อหลักเมืองจะช่วยคุ้มครอง ให้บ้านเมืองเราพ้นจากสภาวะเลวร้ายเช่นนี้ซักที





 

Create Date : 14 พฤษภาคม 2551    
Last Update : 14 พฤษภาคม 2551 19:50:00 น.
Counter : 882 Pageviews.  

ต ะ แ ล้ ป แ ก๊ ป ม า แ ล้ ว . . โ ย่ ว ว !




ตะแล้ปแก๊ปฉบับแรก และฉบับสุดท้าย จากฉันเอง

มาไวกว่าที่คิดไว้แฮะ ได้รับมาเมื่อวาน 3 พฤษภา

แต่มัวตกแต่งบล๊อกใหม่ เลยเพิ่งได้อัพวันนี้เอง





ก้อไม่มีอะไรมาก ข้อความข้างในคือ


โทรเลขที่ระลึก ก่อนปิดตำนาน 133 ปี โทรเลขสยาม

โทรเลขฉบับแรก และฉบับสุดท้าย จากฉันเอง

30 เมษายน 2551

ลงชื่อ - นามสกุล เราเอง



ลอกต้นแบบจากชาวบ้านแถวๆ พันทิพนี่แหละ

แต่แอบตัดแต่ง เพิ่มเติมคำเล็กน้อย

เพราะอยากให้มีวันที่ และชื่อตัวเองอยู่ในข้อความด้วย

เพราะใหนๆ ก้อจะไม่ได้ส่งแล้ว เอาให้มันครบๆ

ในฉบับแรก และฉบับสุดท้ายนี่แหล่ะ





 

Create Date : 04 พฤษภาคม 2551    
Last Update : 4 พฤษภาคม 2551 20:30:05 น.
Counter : 589 Pageviews.  

ⓣⓗⓔ ⓛⓐⓢⓣ ⓣⓔⓛⓔⓖⓡⓐⓜ


แบบฟอร์มคำขอส่ง
[ ต ะ แ ล้ ป แ ก๊ ป ฉ บั บ สุ ด ท้ า ย ]
กระดาษเหลืองบ่งบอกความโบราณจริงๆ


' โทรเลขสยาม ' เปิดให้บริการมาแล้วตั้ง 133 ปี แต่เรายังไม่เคยใช้บริการแม้แต่ครั้งเดียว วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเปิดให้บริการแล้ว เลยต้องขอแวะไปทดลองดูหน่อย

จำได้ว่าสมัยเด็กๆ ครูเคยสอนวิธีการเขียนโทรเลข .. รายละเอียดจำไม่ได้แล้ว จำได้อย่างเดียวคือต้องเขียนให้สั้นและได้ใจความที่สุด .. ซึ่งนี่คงเป็นผลให้เด็กอย่างเราเข้าใจผิดไปว่า ค่าส่งโทรเลขเนี่ยะมันแพงมหาศาล! เลยต้องเขียนกันแบบประหยัดคำ ...

เพิ่งมารู้เมื่อวันสองวันนี้เองว่า เขาคิดค่าส่งแค่คำละ บาทเดียว!! .. สมัยก่อนเขาสอนให้เราเขียนสั้นสุดๆ ทำไมว้า ไม่เข้าใจ

เขาจะนับทั้งชื่อที่อยู่ผู้รับและข้อความรวมกัน ได้แค่ใหนก็คิดแค่นั้น ไม่มีค่าบริการอื่นเพิ่มเติม (ยกเว้น VAT มั้ง?)

วันนี้ส่งโทรเลข 3 ฉบับแรก และ 3 ฉบับสุดท้ายในชีวิต ให้ ตัวเอง พี่ชายและครอบครัว แล้วก็เพื่อนปุ๊ก .. ส่งไปมีความสุขไป โรคจิตรึปล่าวไม่รู้

คุณพี่จนท. เขาแจ้งว่าอีกหลายวันกว่าจะได้รับ เพราะมีคนส่งเยอะมาก พิมพ์ไม่ทัน .. เราบอกว่าไม่เป็นไร เข้าใจ แต่แอบบอกเพิ่มดังๆ ในใจว่า พิมพ์ให้ถูกต้องครบถ้วนละกันเพ่ .. ก้อมันวันสุดท้ายแล้ว ถ้าพิมพ์มาผิดก้อจบเห่กันเลย แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ต้องเก็บมันทั้งผิดๆ .. เซ็งตายเลย

แล้วก้อได้จองโทรเลขที่ระลึกด้วย มันจะเป็นประมาณว่า เป็นโทรเลขข้อความสุดท้ายของวันนี้ ซึ่งก้อไม่มีใครรู้ว่าใครจะเป็นเจ้าของข้อความผู้โชคดีคนนั้น ที่จะได้คนหลายหมื่นหลายแสนคน มาช่วยเก็บโทรเลขฉบับสุดท้ายของเขาไว้เป็นที่ระลึกด้วย

โทรเลขที่ระลึกมันจะมี 2 ราคา 30 กะ 40 .. แบบ 40 ก้อคงมีอะไรพิเศษกว่านิดนึง เราไม่ได้สนใจรายละเอียด รู้ว่ามันพิเศษก้อเอาไว้ก่อนละกัน 55 ..

ตอนเราไปจอง เราบอกว่าเอาแบบ 40 นะพี่ .. พี่จนท. เขางงๆ .. มีด้วยเหรอน้อง .. อ้าวววว มีสิพี่ อ่านมาจากในเน็ต .. เขาก้อไปเช็คๆ .. อืมๆ มีครับ มีครับ .. กรำ .. พี่ทำงานอยู่ พี่ยังไม่รู้เลยเหรอเนี่ยะ .. ตอนไปชำระเงิน คุณพี่จนท. อีกคนก้อบ่นๆ ว่าผมจองแบบ 30 ไป 2 ชุดแล้ว เด๋วต้องจองใหม่อีก .. แอบนึกในใจ .. ก้อมันช่วยไม่ได้อะเพ่ .. เพ่ทำงานในนั้น เพ่ไม่รู้ได้ไง .. สมควรเสียสองเด้งแล้วหล่ะคุณพี่ .. อิอิ

วกกลับไปเรื่องข้อความสุดท้ายข้างบน .. อิชั้นแอบตั้งข้อสงสัยว่า ก้อในเมื่อคุณพี่จนท. เขาบอกว่าวันนี้คงพิมพ์ไม่ทัน ต้องใช้เวลาอีก 2-3 วัน .. แล้ว เขาจะนับว่าอันใหนหล่ะที่เป็นข้อความสุดท้ายของวันนี้จริงๆ .. เหอๆๆ .. งานนี้ไปรษณ๊ย์มีมั่ว รึปล่าว??

เอาไว้ได้รับโทรเลขฉบับแรก และฉบับสุดท้าย จากฉันถึงฉันเอง เมื่อไหร่ ค่อยเอามาเขียนถึงกันอีกที .. หวังว่ามันจะไม่สูญหายไป เพราะวันนี้มีคนมาร้องเรียนว่าเขาส่งไปตั้งแต่วันเสาร์ที่ผ่านมา เขายังไม่ได้รับเลย .. เหอๆๆ (โดยหลักการ โทรเลขควรจะได้รับภายในวันเดียว)

รอลุ้นข้อความในโทรเลขฉบับสุดท้ายด้วย เดาๆ ว่าพรุ่งนี้ข่าวคงออกแล้วหล่ะว่าเป็นเป็นของใคร ข้อความเขียนว่าอะไร

ปล. ข้อมูลเพิ่มเติม .. คุณพี่จนท. บอกว่าปัจจุบันนี้ ไม่ได้มีทีทำการไปรษณีย์ทุกสาขาหรอกนะ ที่มีไอ่เครื่อง Telegraph นี้ ฉะนั้น บางจังหวัดก้อจะไม่มีบริการโทรเลขให้เราค่ะ .. โชคดีจังที่บ้านเรายังโบราณอยู่ ^^





 

Create Date : 30 เมษายน 2551    
Last Update : 30 เมษายน 2551 20:25:22 น.
Counter : 496 Pageviews.  

แ พ น ด้ า ~ เ มี้ ย ว



หลายเดือนก่อน นังแม่แมวไร้สังกัดตัวนี้ แอบมาคลอดลูกที่ชานบ้านเรา แอบเห็นอยู่ 2-3 ตัว เอาอาหารให้แม่เหมียวกินอยู่ไม่นาน วันดีคืนดีโดนนังจูดี้บุกรัง อพยพลูกเกือบไม่ทัน .. หายไปหลายวัน กลับมาอีกที เหลือลูกรอดอยู่ตัวเดียว สีดำจุดขาวเหมือนแม่มัน .. ครานี้แอบไปอาศัยอยู่บ้านข้างหลัง แม่เราก้อยังแอบผูกเชือกหย่อนถ้วยข้าวให้กินทุกวัน แต่ตอนหลังเจ้าของบ้านเขาย้ายเข้ามาอยู่ สงสัยทั้งแม่ทั้งลูกจาโดนเฉดหัว เพราะทำบ้านเขาเลอะ .. ก้อไม่ได้เห็นมันอีกเลย

ต่อมาไม่นาน เอาอีกละ .. นังแม่ท้องมาอีกละ .. ครั้งนี้ไม่ได้คลอดบ้านเรา คงขยาดนังจูดี้จากครั้งที่แล้ว แต่แอบเห็นคาบลูกเวียนไปเวียนมาอยู่แถวๆ นี้ แถมมีวันนึง นังจูดี้เห็น เห่าซะไม่บันยะบันยัง .. แม่มันคงตกใจ ทำลูกหล่นมาในบ้านเราอีก .. น่าตีจริงๆ นังแม่ตัวนี้ .. แม่เราต้องสวมวิญญาณหน่วยกู้ชีพ เก็บส่งคืนไปให้

ต่อจากนั้นหลายวันก้อไม่เห็นลูกมันแล้ว เดาๆ เอาว่าคงตกตึกตายหมด (55) เพราะเห็นแม่มันเศร้า .. แต่อยู่ๆ สามวันก่อนลูกมันโผล่ก้นออกมาให้เห็น .. ฮี่ๆ น่ารักดี .. เหลือตัวเดียวอีกแล้วง่ะ มันเลี้ยงยังไงของมัน (ฟะ) แถมกี่ตัวกี่ตัวก้อหางกุด พิการหมด



ตัวนี้สีขาวจุดดำ แม่อิชั้นเลยตั้งชื่อให้มันว่า [ แ พ น ด้ า ] .. ตอนแม่ลงมาบอก เราวิ่งไปดูแล้วขำๆ .. เออ .. มองจากก้นมัน เหมือนลูกหมีแพนด้าจริงแหล่ะ พุงป่องเชียว

ก้อไม่มีอะไรมาก แอบถ่ายรูปมันมาลงเล่นๆ กันบล๊อกร้าง .. 555





 

Create Date : 26 เมษายน 2551    
Last Update : 26 เมษายน 2551 15:10:40 น.
Counter : 930 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  

ขอโทษนะคร้าบ ขอแจมด้วยคน
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




www.flickr.com
This is a Flickr badge showing public photos and videos from koo-story. Make your own badge here.

Counter Stats
optometry
optometry Counter


Free shoutbox @ ShoutMix
Friends' blogs
[Add ขอโทษนะคร้าบ ขอแจมด้วยคน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.