Group Blog
 
All blogs
 
Love-Love ตอนที่ 33

ข่าวที่แพร่กระจายออกไปนั้นเกินกว่าจะทำให้เป็นเพียงเป็นเรื่องในครอบครัว เพราะทุกคนกำลังจับตามอง โรสเอาแต่เก็บตัวเงียบ และนับแต่วันนั้นเวรุตก็ไม่ติดต่อ และไม่ส่งข้อความหาเธออีกเลย เขาคงเชื่อภาพและเรื่องเล่าปากต่อปากเหล่านั้นว่าเป็นความจริง และนั่นก็ดีแล้ว หญิงสาวบอกตัวเอง มันเป็นทางออกที่ดีสำหรับทุกฝ่าย

ในที่สุดโรสก็ตัดสินใจจะบอกทุกคนที่เกี่ยวข้องถึงเรื่องที่เกิดขึ้น หลังจากไตร่ตรองอยู่นาน หากเธอไม่พูดอะไรเลย เทวินทร์คงต้องเดือดร้อนที่สุดทั้งที่ช่วยเธอไว้แท้ๆ โรสชำเลืองมองเวรุตซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ น้องสาว เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นหน้าเขาในรอบสองอาทิตย์ตั้งแต่ไปทำงานที่หัวหิน เขาไม่มองหน้าเธอด้วยซ้ำ หญิงสาวขบริมฝีปาก พยายามกลั้นน้ำตาที่เอ่อมาถึงเบ้าตาแล้ว

"ว่าไปยัยโรส พ่อกับแม่ให้อภัยลูกได้เสมอ ขอเพียงพูดความจริงออกมา" คุณกิตติให้กำลังใจลูกสาว

"นั่นน่ะสิ ป้าเตรียมขันหมากขบวนใหญ่ไว้แล้วนะจ๊ะ ไม่ต้องห่วง" คุณแสงรวีว่าด้วยความมั่นใจ จนลูกชายต้องรีบสะกิด เพราะเกรงมารดาจะหน้าแตกครั้งมโหฬาร

"โรสไม่ได้ท้องกับเทวินทร์ค่ะ..เราเป็นแค่เพื่อนกัน" คนฟังต่างหันมองหน้ากันเพราะไม่เป็นไปดังคาด

"แล้วหนูท้องกับใครล่ะ" คุณรัศมีร้อนตัวขึ้นมาบ้าง เพราะถ้าไม่ใช่ลูกชายคุณแสงรวีก็อาจเป็น...

เวรุตมองหน้าหญิงสาว แต่คราวนี้เธอกลับเป็นฝ่ายเมินเสียเอง

"..วินค่ะ" พอจำใจโกหกออกไป น้ำตาก็ร่วงลงบนหลังมือทันที

"ตายจริง! แล้วตาวินไปอยู่เสียที่ไหนล่ะเนี่ย?" คุณรัศมีหันไปถามเวรุตและลิลลี่

"เออ เขากลับไปอยู่ที่ไร่แล้วล่ะค่ะ" ลิลลี่ช่วยตอบ ในใจรู้สึกชาไปหมด ไม่อยากเชื่อว่าเขากับพี่สาวตนจะ...

"เจอตัว พ่อต้องชกหน้ามันซักทีแล้ว ทำเรื่องแล้วหนีหน้าไปได้ยังไง" คุณอดุลย์ทำเสียงฮึดฮัด แต่แอบพอใจไม่น้อยเพราะหวังจะได้ลูกสาวบ้านนี้เป็นลูกสะใภ้อยู่แล้ว

"ดิฉันต้องขอโทษแทนลูกชายด้วยนะคะ ส่วนเรื่องขันหมากไม่ต้องห่วงค่ะ ทางเราจะจัดให้ใหญ่พอๆ กับที่คุณแสงรวีเตรียมไว้เลยค่ะ" คุณรัศมีเหน็บเพื่อนด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

คุณแสงรวีนั่งหน้าบึ้งพูดอะไรไม่ออก ได้แต่กางพัดออกโบกเร็วๆ เพื่อดับไฟในทรวง

"ไม่เป็นไรนะครับคุณแม่ ขันหมากที่เตรียมไว้ได้ใช้แน่ๆ" เทวินทร์แอบกระซิบแล้วยิ้มขำ





โรสคิดว่าต้องไปขอโทษวินระวีด้วยตัวเองซักครั้ง หลังจากนั้นเธอตั้งใจจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศ มิฉะนั้นเขาคงต้องเดือดร้อนเพราะเธอเป็นแน่ เธอยอมให้ทุกคนตราหน้าว่าโกหกหรือท้องไม่มีพ่อเด็ก ยังดีเสียกว่าจะให้ใครมารับเคราะห์กับเรื่องนี้อีก

"คุณลี่! ป้าดูสิคุณลี่มาจริงๆ ด้วย" จันทร์แรมร้องเสียงหลง เมื่อเห็นโรสลงจากรถ

"จริงด้วย!" ป้าแต้วว่าตื่นเต้น แล้วทั้งสองก็รีบวิ่งตรงไปหาหญิงสาว

"คุณลี่ ทำไมไม่กลับมาพร้อมคุณวินล่ะคะ?" จันทร์แรมทักถาม

"ฉันไม่ใช่.." โรสมองทั้งสองงงๆ

"รีบไปดูคุณวินเถอะค่ะ เดี๋ยวป้ากับนังแรมยกกระเป๋าไปเก็บให้ค่ะ" ป้าแต้วดุนหลังหญิงสาว

"เดี๋ยวๆๆ ลี่เคยมาที่นี่ด้วยเหรอ?" โรสถามประหลาดใจสุดๆ

"คุณลี่ทำไมถามแปลกๆ อย่างนั้นล่ะคะ ก็คุณมาอยู่ที่นี่เป็นเดือนๆ จำไม่ได้เหรอคะ" จันทร์แรมย่นหน้าสงสัย

"คุณวินอยู่ไหน" โรสคิดว่าต้องถามให้รู้เรื่อง ถ้าจริงอย่างสองคนนี้ว่า แสดงว่าทั้งสองต้องรู้จักกันมาก่อนที่ลิลลี่จะความจำเสื่อม

"เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องค่ะ ป้าไม่เคยเห็นคุณวินแย่อย่างนี้มาก่อนเลย"

"เอาล่ะ เดี๋ยวฉันขึ้นไปดูเอง"

"คุณลี่กลับมาคราวนี้แปลกๆ ไปนะ ป้าว่าไหม" จันทร์แรมหันไปกระซิบถามคนข้างๆ

"ช่วยขนกระเป๋า อย่าพูดมาก" ป้าแต้วเอ็ดเด็กสาว ก่อนจะช่วยกันยกกระเป๋าลง



โรสเดินขึ้นไปบนเรือนไม้ไม่คุ้นตา ผ่านระเบียงโล่งๆ ดอกปีบส่งกลิ่นหอมคละคลุ้ง ไม่อยากเชื่อว่าลิลลี่อยู่ที่นี่ตลอดระยะเวลาที่หายตัวไป หญิงสาวตรงไปยังประตูที่คิดว่าเป็นห้องนอน

"ห้องนี้ใช่ไหม?" โรสหันไปถามเมื่อเห็นป้าแต้วกับจันทร์แรมตามขึ้นมา

"ค่ะ" ป้าแต้วว่า

"วางกระเป๋าไว้นี่แหละ เดี๋ยวฉันจัดการเอง"

"คุณลี่ทานอะไรมาหรือยังคะ ป้าไปเตรียมอาหารให้นะคะ"

"ขอบคุณค่ะป้า" โรสว่า แล้วทั้งสองก็รีบจากไปอย่างกระตือรื้อร้น

โรสเคาะประตูแล้วเปิดเข้าไปภายในห้องกว้างขวาง ไม้ขัดมันจนเป็นเงา ผ่านเตียงนอนรกด้วยกองผ้าห่ม และเห็นวินระวียืนอยู่นอกระเบียง ท่ามกลางสีเขียวสดของแมกไม้ และท้องฟ้าสดใส เพียงแต่เขาจะมีโอกาสมองเห็นมันอีกครั้ง

"วินคะ" โรสเดินเข้าไปใกล้แล้วเรียก ชายหนุ่มหันกลับทันที เห็นเพียงเงารางๆ ของคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า หัวใจเขากระตุกเต้นแรงขึ้นมาทันที

"โรสเองค่ะ"

หากพอรู้ว่าไม่ใช่คนที่กำลังคิดถึง ชายหนุ่มก็แอบเก็บซ่อนความผิดหวังไว้ทันที

"โรสมาหาผมถึงนี่ได้ยังไง?" น้ำเสียงเขาฟังดูประหลาดใจ

"คุณพ่อคุณให้ที่อยู่มาค่ะ" โรสตอบไปแต่คิดว่าคงไม่ใช่ประเด็นที่เขาอยากรู้

"มีอะไรหรือเปล่า คงไม่ใช่แค่อยากมาเที่ยวใช่ไหม?"

"โรสอยากจะมาขอโทษ แต่พอมาถึง..คิดว่าเราต้องคุยกันยาวแล้วล่ะค่ะ"




โรสบอกเล่าต้นสายปลายเหตุที่เธอต้องการจะมาขอโทษชายหนุ่มในวันนี้ เนื่องจากเธอถือวิสาสะแอบอ้างชื่อเขาเป็นพ่อของเด็กในท้อง แต่นั่นกลับทำให้เกิดคำถามขึ้นมาว่า

"เวใช่ไหม?"

หญิงสาวไม่ตอบ หากแต่อาการนิ่งเงียบนั้นสื่อความหมายได้ชัดเจน หัวใจวินระวีแทบจะหยุดเต้น นี่เขาทำอะไรลงไป ถ้าเขารู้แต่แรกว่าโรสและเวรุตมีสัมพันธ์กันลึกซึ้งถึงขั้นนี้ เขาคงไม่มีวันยัดเยียดลิลลี่ให้พี่ชายรับผิดชอบเด็ดขาด

"โรสบอกเวหรือเปล่า?"

"โรสไม่ได้ต้องการให้เขารับผิดชอบ คนที่เขาต้องรับผิดชอบแต่แรกคือลี่ต่างหาก"

"แล้วคิดจะทำยังไงต่อไป"

"โรสจะไปอยู่อเมริกากับลูก จะไม่กลับมาที่นี่อีก คุณก็จะได้ไม่ต้องเดือดร้อนด้วย"

ทั้งสองนิ่งเงียบไปพักใหญ่ แล้วโรสก็ต้องตกใจกับข้อเสนอของชายหนุ่ม ไม่คิดว่าเขาจะพูดออกมาเช่นนี้

"แต่งงานกับผมนะโรส" วินระวีดึงหญิงสาวเข้ามากอด อย่างน้อยๆ เขาก็อยากมีส่วนรับผิดชอบบ้าง เพราะถ้าจะหาคนผิดจริงๆ ก็คงเป็นตัวเขาที่นำชีวิตทุกคนไปสู่หายนะเช่นนี้

"คุณไม่เห็นต้องรับผิดชอบแทนเวเลยนี่คะ"

"มันยังน้อยเกินไปด้วยซ้ำ" วินระวีขยับตัวออก นั่งเหยียดขาที่พื้นพิงขอบเตียง

"เล่าให้โรสฟังได้ไหม มันเกิดอะไรขึ้น" หญิงสาวนั่งลงข้างๆ

"ลี่ไม่ได้หนีงานแต่งหรอก ผมเป็นคนพาลี่มาอยู่ที่นี่เอง เธอไม่ได้สมัครใจ"

"ทำไมคุณต้องทำอย่างนั้น?" โรสขมวดคิ้วถาม และนั่นคือคำตอบว่าทำไมป้าหลานสองคนนั้น ถึงนึกว่าเธอคือลิลลี่

"เวจะขายไร่นี่ ผมแค่อยากเอาลี่มาเป็นข้อแลกเปลี่ยน"

"แสดงว่าเวรู้เรื่องนี้มาตลอดน่ะสิ" โรสนึกเคืองที่เขาปกปิด แถมยังโยนว่าเป็นความผิดลิลลี่อีก

"ถ้าผมไม่มีความคิดบ้าๆ แบบนั้น เวกับลี่ก็คงใช้ชีวิตคู่กันปกติ โรสก็คงไม่ต้องมาอยู่ในสภาพนี้ ส่วนที่ผมตาบอดก็คงเป็นเพราะเวรกรรมที่ก่อขึ้นกับทุกคน"

โรสเห็นสภาพวินระวีตอนนี้ก็น่าสงสารพอแล้ว เธอโกรธเขาไม่ลงเลยจริงๆ

"ช่างมันเถอะค่ะวิน ถึงตอนนี้คงแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว"

"ขอให้ผมได้ทำปัจจุบันเพื่อโรสบ้างได้ไหม?"

หญิงสาวหันมองคนข้างๆ ชั่งใจว่าเธอจะตอบรับเขาดีไหม ในใจรู้สึกเหน็ดเหนื่อยกับเรื่องวุ่นวายนี้เต็มทน เธอจะหนีไปให้ไกลสุดฟ้า หรือจะจบปัญหาลงที่นี่ดี...





เวรุตนั่งหมุนปากกาใจลอย รู้สึกราวชีวิตไร้จุดหมาย คิดว่าซักวันเขาและโรสจะมีโอกาสได้อยู่ร่วมกันอย่างเปิดเผย แต่การณ์กลับไม่เป็นเช่นนั้น แม้เขาจะเคยโกรธที่คิดว่าหญิงสาวแอบมีสัมพันธ์กับเทวินทร์ แต่การออกมาประกาศบอกทุกคนว่าเธอท้องกับวินระวีกลับทำให้เขาเจ็บยิ่งกว่า

"เป็นไงบ้างว่ะ?" เทวินทร์มาเยือนถึงออฟฟิส หากแต่เวรุตไม่มีกระจิตกระใจจะต้อนรับ

"มีธุระอะไรหรือเปล่า" เวรุตเหลือบมองเพื่อนเพียงแว้บเดียว แล้วกลับไปสนใจปากกาต่อ

"นี่การ์ดเชิญ งานแต่งฉันกับพีช ไปให้ได้นะ" เทวินทร์ยื่นซองสีครีมสวยสดไปตรงหน้าชายหนุ่ม

"ยินดีด้วยนะ" เวรุตว่า ทั้งที่น้ำเสียงหมดอาลัยตายอยากสุดๆ

"ฉันถามจริงๆ เถอะ แกรักโรสบ้างหรือเปล่า?" เทวินทร์เริ่มเหลืออดและคันปาก

"รัก" เวรุตตอบไปสั้นๆ

"แล้วแกมานั่งเบื้ออยู่นี่ทำไม ทำอะไรบ้างสิ แกปล่อยเขาผจญชะตากรรมคนเดียว แล้วแกก็หลบอยู่ในมุมสงบอย่างนี้น่ะเหรอ?"

"เขาท้องกับวินระวี แกได้ยินไหม" เวรุตพูดชัดทุกคำ

"หรือเขาควรจะบอกทุกคน ว่าท้องกับแก ถ้าเขารักแกน้อยกว่านี้ซักนิด หรือรักตัวเองมากกว่านี้ซักหน่อย ก็คงพูดไปแล้ว" เทวินทร์เน้นเสียงให้เพื่อนได้ยินชัดเจนไม่แพ้กัน

"แต่แกสบายใจได้นะ ถ้าเด็กออกมาแล้วหน้าตาเหมือนแกเป๊ะ ก็คงไม่มีใครสงสัยอะไร"

เวรุตทำปากกาในมือหล่นทันที พลางคิดว่าอะไรทำให้ตนใจบอดถึงเพียงนี้ ถูกของเทวินทร์ ที่ผ่านมาเขาไม่เคยปกป้องโรสเลย มีแต่เธอเสียอีกที่คอยปกป้องเขา เธอจะท้องกับวินระวีได้อย่างไร ในเมื่อวันๆ แทบจะไม่ได้เจอกัน ส่วนกลางคืนเธอก็อยู่กับเขาแทบทุกคืน ทำไมเขาถึงได้โง่อย่างนี้นะ!!



















Create Date : 19 มกราคม 2555
Last Update : 20 มกราคม 2555 8:58:38 น. 14 comments
Counter : 394 Pageviews.
Share

 
หนูชื่อนัทตี้นะคะ อยากจะมาเล่าประสบการณ์ หนูเป็นอีกคนที่อ้วนมาก
รูปร่างไม่สมส่วน แขนขาใหญ่ เนื้อตัวนี่แผละ ไม่กระชับเอาซะเลย รู้สึกไม่มั่นใจ
ใส่อะไรก็ไม่สวย เคยลองแล้วทุกวิถีทางแต่ก็ไม่เคยได้ผลเลย เคยถอดใจ
ไปแล้วหลายครั้งจนกระทั่งเพื่อนที่บอร์ดแนะนำให้ลองทานมีชิลวิ่งควบคู่กับ สเลนโอ้ตดู
ก็เลยลองสั่งมาทานดู ทานไปแค่ 1 อาทิตย์เองค่ะ น้ำหนักลดลงตั้ง 3 กิโลแล้วค่ะ
แต่ตอนนี้ทานมาเดือนกว่าและค่ะน้ำหนักลดไป 14 กิโลดีใจมากค่ะ
แถมยังรู้สึกกระชับสัดส่วนด้วย ไม่โทรมนะค่ะ ตอนนี้จะใส่อะไรก็ดูดีไปหมด555
ไม่จิตตกเหมือนเดิมอีกต่อไป ตอนนี้แฮปปี้มากค่ะ อยากให้เพื่อนๆทุกคนที่เจอปัญหา
เหมือนกัน อย่าเพิ่งท้อ ลองเข้าไปศึกษาดูก่อนนะค่ะว่านัทตี้ลดได้ยังไง

www.slendsure.com/users/031470

สู้ๆนะคะเพื่อนๆเป็นกำลังใจให้ค่ะ
คนที่ดูแลเรื่องคอร์ดลดน้ำหนักให้นัทตี้เค้าชื่อ พี่ป้อม ค่ะ
ติดต่อโดยตรงเลยก็ได้ 082-0937385 พี่เค้าใจดีด้วยค่ะ happyมาก555


โดย: นัทตี้ IP: 27.130.201.191 วันที่: 19 มกราคม 2555 เวลา:1:32:18 น.  

 
เรือนนี้ชักจะดังใหญ่แล้ว มีโฆษณามาลงด้วย

ได้เวลากาแฟแล้วค่ะ



โดย: Kim-Ha วันที่: 19 มกราคม 2555 เวลา:11:57:26 น.  

 
เรื่องสนุกมากค่ะ น่าติดตาม จะเป็นกำลังใจให้เสมอ ๆ ค่ะ


โดย: ปูเป้ IP: 110.77.205.85 วันที่: 19 มกราคม 2555 เวลา:12:49:24 น.  

 
เฮ้อ ลิลลี่ผู้น่าสงสาร


โดย: Pa_Stang วันที่: 19 มกราคม 2555 เวลา:15:02:39 น.  

 
ขอบคุณค่ะคุณปูเป้


อ่านโรสแต่สงสารลิลลี่อ่ะพี่ตังค์


โดย: Kim-Ha วันที่: 19 มกราคม 2555 เวลา:16:50:17 น.  

 
ลิลลี่นะไม่ได้กะเค้าเลย ว นึงคิดว่าเป็นสาว อีก ว นึงก็หนีความจริง จำอะไรก็ไม่ได้ อึดอัดทน เฮ้อ อินไปไหน


โดย: Pa_Stang วันที่: 19 มกราคม 2555 เวลา:18:08:03 น.  

 
่เก็บไว้จัดหนักตอนสุดท้ายค่ะ อิอิ ประมาณว่าอ่านตอนเดียวคุ้ม


โดย: Kim-Ha วันที่: 19 มกราคม 2555 เวลา:18:32:34 น.  

 
ตอนใหม่อัพพรุ่งนี้นะคะ เป็นบทบรรยายความรู้สึกค่ะ คิดยากจัง

ถ้าเป็นเลิฟซีนอนุบาลอ่ะถนัด


โดย: Kim-Ha วันที่: 19 มกราคม 2555 เวลา:21:27:52 น.  

 
เลิฟซีนอนุบาลเรือนนี้ผลิตเบบี้ได้ตลอดๆ




โดย: Pa_Stang วันที่: 19 มกราคม 2555 เวลา:22:07:21 น.  

 
หนีไป ก่อนนะคะ วันจับแพะ จับแกะไม่ได้สักกะตัว แย่จัง


โดย: Pa_Stang วันที่: 19 มกราคม 2555 เวลา:22:58:35 น.  

 
ถ้าผลิตไม่ได้ จะไม่มีอะไรให้อนุบาลค่ะ

ไปเหมือนกันค่ะ พรุ่งนี้เช้าค่อยมานั่งคิดต่อ

Good night ค่ะ พี่ตังค์


โดย: Kim-Ha วันที่: 19 มกราคม 2555 เวลา:23:03:01 น.  

 
สนุกมากๆ คะ ตอนนี้ตั้วอ่านเกือบจะทุกเรื่องที่เข้าไปอ่านได้คะ
ตั้วทึ่งมากๆ ที่พี่เขียนได้หลากหลายสไตล์มาก และก็น่าติดตามทุกๆ เรื่องพี่มีสไตล์ที่ไม่เหมือนใครคะ อยากรู้จักพี่มากกว่านี้จังคะ
เป็นกำลังใจนะคะ


โดย: peratata IP: 58.181.196.3 วันที่: 20 มกราคม 2555 เวลา:7:09:53 น.  

 
ขอบคุณค่ะ ถ้าชอบของแปลก ก็ต้องดูกันต่อไปค่ะน้องตั้ว


โดย: Kim-Ha วันที่: 20 มกราคม 2555 เวลา:8:57:11 น.  

 
รับสมัครพนักงานเพิ่มเติม (บริษัทมีที่ตั้งชัดเจนและถูกกฏหมาย)
- ชาย/หญิง ที่มีเวลาและสนใจในการทำงาน
- อายุตั้งแต่ 15 ปีขึ้นไป
- สามารถใช้คอมพิวเตอร์ Internet พื้นฐานได้
- ไม่จำเป็นต้องมีประสบการณ์ ไม่จำกัดวุฒิการศึกษา
PART-TIME 5,000 - 8,000 บาท/เดือน
FULL-TIME 8,000 บาท/เดือน ขึ้นไป
สนใจทำงาน กรอกข้อมูลเลยจ้า คลิ๊ก!! //goo.gl/ZwR3w
ติดต่อสอบถามรายละเอียด tel. 081-695-5726 pin : 2731BCE6 (ไม่ใช่สแปม)


โดย: fahnrch IP: 58.8.225.215 วันที่: 28 มกราคม 2555 เวลา:1:18:15 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kim-Ha
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

จิ้นกระจาย ^^


Smileymissmynovel@gmail.com






Friends' blogs
[Add Kim-Ha's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.