Group Blog
 
All blogs
 
My Love ตอนที่ 16

ออกอากาศ: วันพุธ & วันเสาร์



"แกเป็นใคร!"

ภัสสรมองคนตรงหน้าเขม้งระคนตกใจเมื่อได้เห็นกันถนัดตาเสียที   เธอรู้จักร่างนี้มาตลอดชีวิต หากแต่ใครกันที่กำลังครอบครองอยู่ตอนนี้

"เอาตัวฉันคืนมานะ เอาคืนมา" หญิงสาวกรีดร้องไม่รอคำตอบ พลางดึงกระชากแขนคนที่ช่วยพยุงเธอลุกนั่ง

"คุณภัส ฟังฉันก่อน" ชมดาวพยายามจะทำให้เธอสงบลง

"แกรู้นี่ว่าฉันเป็นใคร แกต้องบอกคนพวกนั้นนะ"

"บอกไปก็ไม่มีใครเชื่อหรอกค่ะ  เผลอๆ เราอาจต้องไปอยู่โรงพยาบาลบ้าด้วยกันทั้งคู่"

"แล้วจะให้ฉันอยู่ในสภาพนี้ได้ยังไง ฉันมีพ่อแม่ มีสามี มีลูก..." พอพูดมาถึงจุดนี้ภัสสรก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ มองหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาโกรธแค้น

"นังคนฉวยโอกาส แกเอาร่างฉันคืนมาเดี๋ยวนี้!" ภัสสรพูดเอาแต่ใจ ราวกับทุกอย่างจะเปลี่ยนกลับเหมือนเดิมได้ดังใจนึก

"คุณพูดเหมือนฉันตั้งใจให้เป็นอย่างนี้ คุณเป็นคนขับรถชนฉันเองนะ"

"นี่แก! เป็นคนที่ฉันชนเหรอ?" หญิงสาวยังจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้แม่นยำราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน หลังจากที่เธอรับโทรศัพท์เมฆา ตั้งใจจะรีบไปที่โรงพยาบาลเพื่อดูอาการลูก แต่พลัดทำโทรศัพท์ตกลงไปที่ซอกเบาะด้านข้าง พอชะเง้อมองแล้วหันกลับ ทุกอย่างก็สายไปเสียแล้ว...

"ใช่ ถ้าฉันให้คุณคืนร่างฉันมา คุณจะทำได้ไหมล่ะ?"

"แกต้องบอกทุกคนว่าเกิดอะไรขึ้น  ฉันจะทนอยู่ในสภาพนี้ได้ยังไงกัน" ภัสสรปล่อยมือแล้วเริ่มฟูมฟาย

ชมดาวมองหญิงสาวด้วยความสงสาร แม้ภัสสรจะเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด  แต่ก็แน่ล่ะ คนที่เคยมีพร้อมพรั่งไปเสียทุกอย่าง แล้วต้องมาตกอยู่ในสภาพนี้ก็คงรับไม่ได้

"ฉันจะคืนทุกอย่างให้คุณเท่าที่คืนได้" ชมดาวบอกออกไป คิดว่าเธอเคยอยู่ได้โดยไม่มีใคร หากจะต้องกลับไปใช้ชีวิตแบบนั้นอีก ก็คงไม่แปลกอะไร

"เธอจะบอกทุกคนใช่ไหม?" ภัสสรมองคนตรงหน้าด้วยน้ำตา

"ไม่ค่ะ ฉันอยากให้คุณรักษาตัวให้หายดีเสียก่อน คุณจะได้กลับไปอยู่ที่บ้าน"

"หมายความว่ายังไง"

"ฉันจะหย่ากับคุณเมฆ แล้วออกไปจากชีวิตของพวกคุณ"

"ฉันจะเชื่อเธอได้ยังไง?"

"คุณไม่มีอะไรจะเสียแล้วนี่คะ"

ภัสสรมองสบตาอีกฝ่าย ชั่งใจว่านี่อาจเป็นทางออกที่ดีที่สุด เพราะเด็กเล็กอย่างชมพู่คงไม่มีทางเข้าใจเรื่องแบบนี้  อีกทั้งความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเมฆาก็ใช่ว่าจะดี หากเธอเปิดเผยความจริงตอนนี้ แม้เขาจะเชื่อ แต่ก็อาจใช้เป็นโอกาสสลัดเธอทิ้ง และได้สิทธิ์ขาดในการดูแลลูกไปอย่างสบายๆ

"ฉันฆ่าเธอแน่ ถ้าไม่ทำตามสัญญา" หญิงสาวมองด้วยสายตาข่มขู่

ชมดาวถอนหายใจ ไม่อยากเชื่อว่าที่เมฆาเคยบอกว่าภรรยาเขาร้ายอย่างไรนั้น ไม่เกินจริงเลยซักนิด









"อ้าว จะกลับแล้วเหรอครับ คุณภัส" หมอก้องเอ่ยทัก ขณะก้าวออกจากลิฟ

"ค่ะ" ชมดาวมองช่อกุหลาบแดงในมือชายหนุ่มด้วยความเห็นใจ คิดว่าสิ่งที่เขาเฝ้ารอและทุ่มเทมาตลอดคงสูญเปล่า

"ผมเพิ่งออกเวร แต่คงไม่ได้มาเก้อนะครับ" ก้องเกียรติยิ้มเขิน

"เออ.. ไม่เก้อหรอกค่ะ โชคดีนะคะหมอ" ชมดาวฝืนยิ้มให้ แล้วก้าวเร็วๆ เข้าไปในลิฟ เธอไม่รู้จะพูดยังไง ทำได้เพียงให้หมอได้รับรู้เองว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้

"ครับ.." หมอหนุ่มมองอีกฝ่ายงงๆ ขณะประตูเลื่อนปิดตัวลง



ภัสสรมองตัวเองในกระจกอีกครั้ง  คิดว่าต้องพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสให้ได้ ป่วยการที่จะร้องไห้ฟูมฟายกับสิ่งที่เสียไป  หากคิดในทางที่ดีอายุเธอจะลดน้อยถอยลงอีกตั้งหกเจ็ดปี รูปร่างหน้าตายัยชมดาวนี่ก็ไม่ได้ขี้ริ้วสักเท่าไหร่ สักสองแสนน่าจะเอาอยู่ หญิงสาวคิดพลางมองหาจุดที่จะต้องแก้ไข  เธอจะต้องเอาชนะใจเมฆาให้ได้ เหมือนกับที่เคยทำมาแล้ว

"น้องดาวเป็นไงบ้างครับวันนี้" แล้วคู่ซ้อมบริหารเสน่ห์ก็เข้ามาพอดี พร้อมดอกกุหลาบสีสวยสด

"ขอบคุณค่ะหมอ ดีขึ้นมากแล้วค่ะ" ภัสสรรับช่อดอกไม้ไว้ รู้สึกว่าเธอจะเห็นเขาอยู่ด้วยเกือบตลอดเวลาที่รู้สึกตัว แม้จะไม่เคยพูดคุยกันจริงๆ จังๆ สักครั้ง แต่ก็เดาท่าทีอีกฝ่ายได้ไม่ยากนัก เพราะสมัยที่เธอยังอยู่ในวัยนี้ หนุ่มๆ ที่เข้ามาติดพัน ก็ล้วนมีสายตาไม่ต่างกัน

"เรารู้จักกันมาก่อนหรือเปล่าคะ ฉันคงหลับไปนาน แล้วจำอะไรไม่ค่อยได้"

"อืม..จะว่านานก็นานนะครับ ผมเห็นน้องดาวตั้งแต่เข้ามาอยู่ที่นี่ จะว่าไม่รู้จักกันมาก่อนก็คงใช่ เพราะเราเพิ่งมีโอกาสได้คุยกัน.."

ชายหนุ่มยิ้มเขิน เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่รู้สึกชอบใครจริงๆ ชีวิตก่อนหน้านี้มีแต่เรื่องเรียนและงานเป็นหลัก กระทั่งศรรักปักอกกับคนไข้เข้าจนได้

"แล้วหมอเรียกคนไข้ สนิทชิดเชื้ออย่างนี้ทุกคนเลยเหรอคะ"

"เปล่านะครับ"

"ฉันก็แค่ถามดูเล่นๆ เท่านั้น ไม่เห็นต้องตกใจเลยคะ"

"หมอชื่ออะไรคะ?"....

"............"

หลังการสนทนากันกว่าครึ่งชั่วโมง ภัสสรลงความเห็นได้เพียงว่า จืดชืดสุดๆ   ส่วนหมอหนุ่ม แม้จะรู้สึกว่าผิดคาด แต่ก็ไม่ได้ผิดหวังเลยสักนิด หญิงสาวมีอะไรให้น่าติดตามค้นหามากกว่าที่คิด และนี่คงช่วยให้ชีวิตจำเจของเขามีสีสันมากขึ้นเป็นแน่





"ภัส" เมฆาออกมายืนข้างๆ ที่ระเบียงห้อง เพราะเห็นดึกแล้วหญิงสาวยังไม่เข้านอน

"คุณเมฆ" ชมดาวสะดุ้ง ด้วยกำลังเหม่อลอยคิดถึงเรื่องที่คุยกับภัสสรเมื่อตอนบ่าย

"คิดอะไรอยู่เหรอ ผมเห็นคุณแปลกๆ ตั้งแต่กลับมาจากโรงพยาบาลแล้ว มีอะไรหรือเปล่า?"

"ไม่มีอะไรหรอกคะ"

"แล้วอาการดาวเป็นไงบ้าง ดีขึ้นไหม"

"ค่ะ อีกไม่กี่วัน ก็คงกลับบ้านได้แล้ว"

"คุณกับผมคงมีน้องสาวเพิ่มขึ้นอีกคนแล้วสินะ"

"ค่ะ"

"อ้าว ดีใจจนน้ำตาร่วงเลยเหรอ ภัส" เมฆายิ้มล้อ แล้วรั้งหญิงสาวเข้ามากอด

"ขอบคุณนะคะ คุณเมฆ" ชมดาวซบหน้าลงบนอกกว้าง รู้ว่าเวลาของเธอในอ้อมแขนนี้เหลือน้อยเต็มทีแล้ว

"ที่ผมทำทั้งหมด ก็เพื่อให้ภัสมีความสุข" เมฆากดริมฝีปากลงบนผมนุ่ม

"คุณกับลูกทำให้ฉันมีความสุขที่สุดในชีวิตเลยค่ะ ฉันไม่รู้จะตอบแทนยังไง" ชมดาวกอดกระชับวงแขนรอบเอวชายหนุ่ม

เมฆากระชับตอบด้วยรอยยิ้ม เพราะถ้อยคำจากปากภรรยาสาว ได้ทดแทนสิ่งที่เขาทำเพื่อเธอไปหมดแล้ว

"คุณไม่ได้ติดค้างผมกับลูกแล้วนะ" ชายหนุ่มขยับออกยิ้มสบตา

"จริงเหรอคะ"

เมฆาประทับริมฝีปากลงแผ่วเบาแทนคำตอบ ชมดาวยิ้มทั้งน้ำตา คิดว่าอีกไม่นานเธอคงคืนทุกอย่างให้เขา โดยไม่มีสิ่งใดติดค้างกันอีก





"คุณกับลูกเข้าไปก่อนนะคะ ฉันจะแวะไปซื้อเค้กช็อคโกแลต เห็นดาวเขาชอบทานน่ะค่ะ" ชมดาวว่า เมื่อทั้งสามมาถึงหน้าห้องพัก ภายในโรงพยาบาล

"งั้นเราไปพร้อมกันเลยดีไหม" เมฆาออกความเห็น

"ดีค่ะ ชมพู่อยากทานเค้กสตอเบอร์รี่" เด็กหญิงช่วยเสริม

"งั้นแม่จะซื้อมาฝากนะคะ คุณพาลูกเข้าไปเถอะค่ะ มาถึงนี่แล้ว" ชมดาวคะยั้นคะยอจนชายหนุ่มต้องยอมตาม

"รีบไปรีบมานะ ภัส"

"ค่ะ"

"งั้นเราเข้าไปเยี่ยมน้าดาวกันค่ะ" เมฆาอุ้มลูกสาวขึ้นแล้วผลักเข้าไป ชมดาวยืนอยู่หน้าประตูที่ปิดตัวลงราวกำแพงกางกั้น ภาพพ่อลูกกำลังเดินตรงไปที่เตียงคนไข้ผ่านช่องกระจกเริ่มพร่ามัวด้วยม่านน้ำตา  หญิงสาวย้ำบอกตัวเองว่านั่นต่างหากคือครอบครัว ส่วนเธอก็เป็นได้เพียงคนนอกเท่านั้น


"เมฆ... ชมพู่!"

ภัสสรอุทานแผ่วเบาราวเสียงกระซิบ เมื่อเห็นคนทั้งสอง ใบหน้าหญิงสาวระบายไปด้วยรอยยิ้ม 

"เป็นไงบ้างดาว ไม่ได้มาเยี่ยมหลายวัน ลุกขึ้นมานั่งคุยได้แล้วเหรอ สงสัยหมอที่นี่จะแรง" เมฆาว่าเหน็บแกมหยอก คนที่มาเฝ้าอยู่ก่อนแล้ว พร้อมกับปล่อยลูกสาวลงยืน

"สวัสดีค่ะน้าก้อง สวัสดีค่ะน้าดาว" เสียงใสๆ เอ่ยทัก

"สวัสดีค่ะคนสวย วันนี้คุณแม่ไม่มาด้วยเหรอคะ" หมอหนุ่มทักกลับ

"มาสิคะ คุณแม่ไปซื้อเค้กอยู่ค่ะ"

"ไม่ยักรู้นะคะว่าคุณว่างวันเสาร์ด้วย" ภัสสรหันไปพูดกับเมฆา ด้วยน้ำเสียงคล้ายประชดด้วยความเคยชิน  ครั้นพอเห็นสายตาประหลาดใจของเขา เธอจึงรีบแก้

"คิดว่าจะออกไปเที่ยวกันเสียอีกค่ะ"

"เห็นภัสบอกอยู่เหมือนกันว่าอยากไปไหว้พระ คงอยากขอพรให้ดาวหายเร็วๆ" เมฆาพูดเลี่ยงไป

"ชมพู่มีอะไรจะให้น้าดาวไม่ใช่เหรอลูก" เมฆาหันไปพูดกับเด็กหญิง

"ค่ะ"

"งั้นผมฝากลูกหน่อยนะครับหมอ เผอิญว่าลืมโทรศัพท์ไว้ในรถ" ชายหนุ่มยิ้มขยิบตาให้หมอหนุ่ม

"ตามสบายครับ" ก้องเกียรติรับมุขทันควัน  ส่วนภัสสรได้แต่มองค้อนตามหลังคนที่กำลังเดินจากไป



"มาหลบอยู่นี่เอง" เมฆานั่งลงตรงข้ามบนม้ายาวบุนวม ภายในร้านเบเกอร์รี่บรรยากาศอบอุ่น

"คุณลงมาได้ยังไงคะ แล้วลูกล่ะ"

"พอดีหมอก้องเขาเฝ้าอยู่ ผมก็เลยฝากเพิ่มอีกคน ว่าแต่ภัสเถอะ มานั่งเหม่ออะไรที่นี่ คุณมาเยี่ยมคนไข้ไม่ใช่เหรอ"

"เออ..คือฉันรู้สึกคอแห้งน่ะค่ะ" ชมดาวคนน้ำมะนาวในแก้วที่น้ำแข็งละลายไปจนเกือบหมด แล้วยกขึ้นดื่ม

"ผมชักจะคอแห้งบ้างแล้ว" เมฆาว่าพลางกวักเรียกบริกร พร้อมกับสั่งกาแฟและเค้กช็อคโกแลตไปหนึ่งชิ้น

"ภัสจะทานเค้กด้วยไหม?"

"คุณสั่งไปแล้วนี่คะ เดี๋ยวแบ่งกันทานก็ได้ค่ะ"

"งั้นเท่านี้แหละ" เมฆาหันไปบอกพนักงาน

"เดี๋ยวรีบทานแล้วรีบกลับขึ้นไปนะคะ หลบลงมานานๆ แบบนี้ ไม่ดีแน่ค่ะ"

"ทีอย่างนี้ ทำมาเร่งผม ถ้าไม่ลงมาตาม ผมว่าภัสคงจะนั่งเป็นชั่วโมง" ชายหนุ่มว่าอย่างรู้ทัน

"ก็ฉันมาเยี่ยมบ่อยแล้วนี่คะ"

"อีกหน่อยดาวไปอยู่ที่บ้าน ผมคงเห็นทุกวันเหมือนกัน เอาเป็นว่าเปิดโอกาสให้หมอก้องดีกว่านะ  เผื่อเขาชอบพอกัน จะได้มีคนรับเลี้ยงดาวต่อจากเรา" เมฆาพูดติดตลก หากแต่ชมดาวกลับยิ้มไม่ออก เพราะรู้ดีว่าเส้นทางนั้น คงเป็นไปได้เพียงความฝัน

"เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ"

"ทำไมจะเป็นไปไม่ได้ ผมดูออกนะว่าหมอนั่นชอบเด็กดาว"

"แล้วคุณรู้ใจดาวไหมละคะ?"

"ถึงดาวจะยังไม่ได้แสดงออก ก็ไม่ได้แปลว่าหมอหมดทางรอดนะภัส" เมฆาว่าแล้วหัวเราะ

"พูดเป็นเล่นไปค่ะ" ชมดาวหลุดยิ้มออกมาบ้าง


"เค้กนี่อร่อยนะคะ" ชมดาวออกปาก หลังจากลิ้มลองเข้าไปคำแรก แล้วตามด้วยคำต่อๆ มา  เมฆามองหญิงสาวแล้วยิ้มประหลาดใจ

"ไม่ต้องมองอย่างนั้นหรอกค่ะ ฉันไม่กินหมดคนเดียวหรอก" หญิงสาวตักป้อนเขาบ้าง

"ผมแค่สงสัย ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา นี่เป็นเค้กชิ้นแรกที่เราทานด้วยกัน"

"ทำไมอย่างนั้นล่ะคะ"

"เพราะผมไม่ชอบรสวนิลา แล้วคุณก็เกลียดรสช็อคโกแลตเสียด้วยสิ"

"ฉันลืมไปค่ะ" ชมดาวรีบวางช้อนลงจากเค้กรสโปรดของเธอ

"ถ้าจำได้ช้ากว่านี้ ผมคงอดกินแน่" เมฆาแกล้งกระเซ้า แล้วเอื้อมมือไปเช็ดคราบสีน้ำตาลที่มุมปากออกให้

"ฉันจะไปดูเค้กให้ดาวกับชมพู่หน่อยนะคะ" ชมดาวลุกเดินไปที่ตู้แช่ มีเค้กหลากรสเรียงรายให้เลือกมากมาย พร้อมกับสั่งเค้กวนิลา สตอเบอร์รี่ และช็อคโกแลตไปอย่างละชิ้น



"ชมพู่ให้พี่พูห์มาอยู่เป็นเพื่อนน้าดาวค่ะ" เด็กหญิงยื่นตุ๊กตาตัวใหญ่ในมือให้

"คุณพ่อเพิ่งซื้อให้เหรอคะ" ภัสสรยิ้มถาม

"ชมพู่เล่นเกมที่สวนสนุกได้มาค่ะ" เสียงใสๆ พูดอวดด้วยความภาคภูมิใจ

"เก่งจังเลยลูก" หญิงสาวเอื้อมมือไปลูบศีรษะเล็ก

"ไว้น้าดาวหายแล้ว ชมพู่จะให้คุณแม่พาไปอีกค่ะ" เพียงเท่านั้นรอยยิ้มบนใบหน้าภัสสรก็จางลงทันที

"ให้น้าก้องไปด้วยคนได้ไหมครับ?" หมอหนุ่มเอ่ยถาม

"อืม.. ต้องถามคุณแม่ก่อนค่ะ ว่าให้ไปไหม"

"งั้นน้าก้องต้องได้ไปด้วยอยู่แล้วล่ะ"

"ชมพู่ก็ว่างั้นค่ะ คุณแม่ใจดี"

ภัสสรนั่งฟังคำสนทนาของหมอหนุ่มและลูกสาวตัวน้อย ด้วยจิตใจที่ลุกเป็นไฟอยู่ภายใน ชมดาวไม่เพียงยึดครองร่างเธอไว้เท่านั้น แต่ได้ยื้อแย่งหัวใจคนที่เธอรักไปด้วย กุญแจสำคัญในเกมนี้ก็คือเมฆา หากได้เขาคืนมาเธอก็เป็นฝ่ายชนะ


ทั้งสามนั่งคุยกันอยู่นาน ก้องเกียรติเริ่มชอบหญิงสาวมากขึ้นทุกที ด้วยสายตารักใคร่เอ็นดูที่ทอดมองชมพู่ พลางคิดว่าหญิงสาวจะเป็นแม่ที่ดีเพียงใด หากสักวันหนึ่งเธอมีลูกของตัวเอง 

"คุณพ่อมาแล้วค่ะ" ชมพู่ร้องขึ้นเมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด ภัสสรมองตาม ในที่สุดการรอคอยก็สิ้นสุดลง แต่พอเห็นหญิงสาวที่เขาจูงมือเข้ามา ความรู้สึกก็เปลี่ยนไปทันที

"ที่แท้ก็ไปตามคุณภัสนี่เอง" หมอหนุ่มว่าล้อ

"เปล่านะคะ เราเพิ่งเจอกันที่หน้าประตู เมื่อกี้นี้เอง" ชมดาวชักมือกลับ แล้วพูดแก้ทันควัน เมื่อเหลือบเห็นสายตาของภัสสรเข้า

เมฆาหันมองหน้าภรรยาสาว ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องโกหก แต่ก็เลือกที่จะไม่ทักท้วงอะไร  ชมดาวหลบตาชายหนุ่ม รู้สึกราวหนีเสือปะจระเข้

"นั่นเค้กชมพู่ใช่ไหมคะ" เด็กหญิงตรงเข้ามาดึงถุง บรรจุกล่องเค้กพลาสติกใสไว้ภายในจากมือแม่

"แบ่งน้าดาวกับน้าก้องด้วยนะคะ" ชมดาวบอกลูกสาวตัวน้อย

"ค่ะ" ชมพู่หยิบเค้กสีชมพูของตนออกวางต่างหาก

"อันนี้ของน้าดาว ส่วนสีขาวของน้าก้องค่ะ" เด็กหญิงยื่นกล่องเค้กให้เสร็จสรรพ

"น้องดาวชอบรสช็อคโกแลตเหรอครับ เหมือนผมเลย" หมอหนุ่มว่า

"เปล่าค่ะ ฉันชอบรสที่คุณหมอถืออยู่ต่างหาก" คำตอบของหญิงสาวทำให้เมฆาต้องหันมองภรรยาสาวอีกครั้งด้วยความสงสัย 




























Create Date : 09 มิถุนายน 2555
Last Update : 13 มิถุนายน 2555 12:46:42 น. 27 comments
Counter : 1363 Pageviews.

 
ขนาดเดี้ยงยังจะ...อีกนิ




โดย: Pa_Stang วันที่: 9 มิถุนายน 2555 เวลา:19:16:29 น.  

 
คิดถึงเพลงอื่นไม่ออกเลยค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 9 มิถุนายน 2555 เวลา:19:42:04 น.  

 
มาออกอากาศต่อวันพุธนะคะ หมดเวลาทำการละ


โดย: Kim-Ha วันที่: 10 มิถุนายน 2555 เวลา:1:08:26 น.  

 
ขอบคุณนะคะ

ผู้ชมงานทับ เพิ่งโพล่จากกองมหาสมบัติได้คะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 10 มิถุนายน 2555 เวลา:18:38:43 น.  

 
ขอบคุณเช่นกันค่ะที่ยังอุตส่าห์แวะเข้ามา

สงสัยเราสองคน จะหักโหมกันคนละแนวค่ะพี่ตังค์


โดย: Kim-Ha วันที่: 10 มิถุนายน 2555 เวลา:19:24:15 น.  

 
Photobucket


โดย: ladysamui วันที่: 11 มิถุนายน 2555 เวลา:9:21:21 น.  

 
สุขสันต์วันเกิดค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆ คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนา
มีความก้าวหน้าทั้งในชีวิตและหน้าที่การงาน
สุขภาพแข็งแรงตลอดปี และตลอดไปค่ะ




โดย: pantawan วันที่: 11 มิถุนายน 2555 เวลา:10:44:56 น.  

 
้happy birthday นะคะ


โดย: cyberlifenlearn วันที่: 11 มิถุนายน 2555 เวลา:11:53:27 น.  

 



สุขสันต์วันครบรอบวันคล้ายวันเกิดค่ะ

จะครบรอบวันเกิดกี่ครั้งกี่รอบก็ขอให้ร่มเย็น และ เป็นสุขอยู่เสมอๆ
และตลอดไปนะคะ



โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 11 มิถุนายน 2555 เวลา:12:56:57 น.  

 


โดย: ภูผา กะ วาริน วันที่: 11 มิถุนายน 2555 เวลา:14:06:47 น.  

 


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 11 มิถุนายน 2555 เวลา:15:32:55 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ แล้วก็ขอแอดภาพทุกคนไว้เป็นที่ระลึกด้วยค่ะ



โดย: Kim-Ha วันที่: 11 มิถุนายน 2555 เวลา:22:54:16 น.  

 
มาทักทายตอนเช้าๆ ค่ะ
เมนูเมื่อวานเย็นจัดเต็มจริงๆ นะคะ อิอิ

น้ำหนักของพี่ไม่ลงมาสามวันแล้วเนี่ย
ไม่รู้เป็นอะไร เย็นนี้จะหาผักไปต้มจับฉ่ายสักหม้อแล้วหละคะ จะได้หม่ำได้นานๆ ...


โดย: พี่อ้อ (ladysamui ) วันที่: 12 มิถุนายน 2555 เวลา:8:21:45 น.  

 
เวลาทำเยอะๆ แล้ว อดไม่ได้ค่ะพี่้อ้อ เห็นเยอะกินเยอะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 12 มิถุนายน 2555 เวลา:18:36:09 น.  

 
ยุ่งอยู่กับเค้กมาหลายวันแล้วค่ะ ตอนต่อไปจะได้ตบกันจริงๆ เสียที


โดย: Kim-Ha วันที่: 13 มิถุนายน 2555 เวลา:12:56:02 น.  

 
น้ำหนักพี่ไม่ลดเลยค่ะ แย่จัง อยากผอมไวๆๆๆๆ



โดย: ladysamui วันที่: 13 มิถุนายน 2555 เวลา:15:28:23 น.  

 
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะคะ

เมาห้องประชุมคะ พักนี้เปลี่ยนอาชีพเป็นเดินสายประชุม ยิ่งไปงานยิ่งมา เฮ้อ


โดย: Pa_Stang วันที่: 14 มิถุนายน 2555 เวลา:20:27:26 น.  

 
ขอบคุณค่ะ นึกว่าพี่สาวคนสวยหายไปไหน ออกไปเดินสายอยู่นี่เอง



โดย: Kim-Ha วันที่: 14 มิถุนายน 2555 เวลา:23:29:21 น.  

 
อาทิตย์นี้ได้หยุดเดินสายสามวัน น่าจะได้เข้ามาส่องวันออนแอร์นะคะ




โดย: Pa_Stang วันที่: 18 มิถุนายน 2555 เวลา:17:15:39 น.  

 
เริ่มออนมั่วอีกแล้วค่ะ อิอิ คืนนี้อาจเวิร์คค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 18 มิถุนายน 2555 เวลา:17:32:58 น.  

 
เจ้าของเรือนหาย


ยังไม่ปลายปีงบ ทำไม๊งานไหลมาเทมาเป็นท่อปะปาแตกก็ไม่รู้คะ มาวววววว


โดย: Pa_Stang วันที่: 20 มิถุนายน 2555 เวลา:21:40:54 น.  

 
กรีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
น้องขอโทษษษษษษษษษษษษษษษ


น้องไม่เข้ามาทั้งเรือนของตัวเองและพี่หญิงเป็นชาติเลย
พี่หญิงคงไม่เคืองน้องน๊า...ที่จะบอกว่า
v
v
v
v
v




เริ่ดเนอะ เรือนนี้เค้ามีเวลาออนแอร์ด้วยอ่ะ...อิจฉาจัง!!! จิ้นไม่Hi-Speed เหมือนพี่หญิง
จะกระดึ๊บๆ ซุ่มอ่านตามคานเรือนพี่หญิงนะคร๊า...น้องมิใช่ผีE-แพง น๊า อย่าเข้าใจผิด


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 20 มิถุนายน 2555 เวลา:22:56:25 น.  

 
กำลังคิดว่าจะย้ายเรือนค่ะ สมาธิก็เลยหักเห พอจะจิ้นนักแสดงก็เลยหนีหมดเลยค่ะ (สงสัยแอบออกไปรับจ๊อบข้างนอก)

ดมยาไว้ค่ะพี่ตังค์

ออกอากาศเป็นเวลานะน้องหญิง แต่สถานีขัดข้องตลอดๆ


โดย: Kim-Ha วันที่: 21 มิถุนายน 2555 เวลา:12:36:00 น.  

 
ประกาศ!!!!!!! คนเขียนหายไป
ใครพบเห็นโปรดแจ้งด่วน


โดย: คนอ่าน IP: 58.9.204.172 วันที่: 23 มิถุนายน 2555 เวลา:7:22:19 น.  

 
แหะๆ อยู่ตลาดน้ำดอนหวายค่ะพี่น้อง


โดย: Kim-Ha วันที่: 23 มิถุนายน 2555 เวลา:11:59:28 น.  

 
ผู้ชมเปิดเทอร์มอีกแล้ว ท่าจะไม่ได้ออกนอกสถานที่อีกนาน...มั้ง

ตลาดน้ำดอนหวาย ไม่ได้แวะสักทีคะให้ได้รีบไปที่อื่นตลอดๆ เที่ยวเผื่อด้วยนะคะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 23 มิถุนายน 2555 เวลา:18:28:52 น.  

 
วันนี้ไปถึงกินอาหารเช้าเลยค่ะตอน 10 โมงกว่าๆ อากาศไม่ร้อน เสร็จแล้วเดินซื้อของกินอีก อิอิ นั่งเรือให้อาหารปลาหนึ่งรอบแล้วกลับบ้านค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 23 มิถุนายน 2555 เวลา:18:49:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kim-Ha
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




จิ้นกระจาย ^^


Smileymissmynovel@gmail.com






Friends' blogs
[Add Kim-Ha's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.