Group Blog
 
All blogs
 
loVe-loVe ตอนที่ 23

"ลี่ไม่อยากไปเลยค่ะ" หญิงสาวทำแก้มป่อง เมื่อถูกขอให้ไปร่วมเชียร์ ชบา ราตรี และบุษบา ขึ้นประกวดร้องเพลงในงานกาชาดประจำจังหวัง

"ไม่เอาน่า สร้างมิตรดีกว่าสร้างศัตรูนะ อีกอย่างเราก็ไม่ได้ไปอยู่ที่เวทีตลอดเวลาซักหน่อย เขามีงานออกร้านให้เดินชมอีกตั้งเยอะแยะ" วินระวีหว่านล้อม

"ก็ได้ค่ะ" ลิลลี่ยอมตามในที่สุด

"น่ารักที่สุดเลย" ชายหนุ่มโน้มลงหอมแก้ม

"พาป้าแต้วกับจันทร์แรมไปด้วยนะคะวิน" ลิลลี่ต่อรอง

"ว้า! นึกว่าจะได้ไปสวีทกับลี่สองต่อสอง" วินระวีแกล้งทำหน้าเซ็ง

"ใครอยากสวีทด้วยคะ?? ลี่ไปชวนสองคนนั้นดีกว่า" หญิงสาวยิ้มยักคิ้วให้ก่อนจะเดินผละไปที่ครัว


ลิลลี่หายไปพักใหญ่ แล้วก็ต้องเดินคอตกกลับมา เมื่อทั้งสองหาข้ออ้างสารพัดที่จะปฏิเสธเธอ เพราะได้รับเงินสินบนและวันพักผ่อนเพิ่มจากใครบางคนไว้ก่อนแล้ว

"ป้าแต้วกับแรมอยากไปกับเรามากเลยใช่ไหม" วินระวียิ้มกริ่มยืนกอดอกพิงเสาเรือน เมื่อเห็นหญิงสาวปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง

"ใครว่าล่ะคะ ไม่รู้เกิดจะมีธุระอะไรกันนักหนาเอาตอนนี้" ลิลลี่ว่าหน้างอ

"อย่าเอาแต่ใจตัวเองนักสิที่รัก สองคนนั้นภาระเยอะจะตายไป"

"ใช่สิ ใครจะว่างจัดอย่างลี่ล่ะคะ"

"ว่างได้สำหรับผมคนเดียวนะ" วินระวีว่าล้อแล้วรั้งร่างหญิงสาวเข้ามากอด

"อย่าเอาแต่ใจตัวเองนักสิคะที่รัก" ลิลลี่ขยับออก แล้วล้อกลับ

"ครับผม" ชายหนุ่มรับคำแล้วตั้งท่าจะโน้มลงจูบ

"เดี๋ยวป้าแต้วกับจันทร์แรมมาเห็นเข้าค่ะ" หญิงสาวทักท้วง

"ช่างป้าแต้วกับจันทร์แรมปะไร" วินระวียิ้มกว้างจูบริมฝีปากบางแผ่วเบา แล้วรวบกอดหญิงสาวไว้แนบชิด ท่ามกลางบรรยากาศเย็นสบายในยามสาย และกลิ่นหอมรวยรินของดอกปีบที่ร่วงอยู่เต็มพื้น



หนุ่มสาวมาถึงงานออกร้านกาชาดซึ่งจัดขึ้นที่บริเวณศาลากลางจังหวัดในตอนพลบค่ำ หลังจากต้องขับรถออกมาจากไร่ราวสองสามชั่วโมง เพราะทางลงเขาที่ค่อนข้างคดเคี้ยว

"เก่งจังเลยค่ะวิน!!" ลิลลี่ตื่นเต้นดีใจเมื่อชายหนุ่มปาลูกโป่งได้หมีพูห์ตัวใหญ่ หลังจากเล่นไปหลายเกมส์

"ใช่สิ ถ้าไม่ได้ตุ๊กตา สงสัยผมคงต้องยืนปาอยู่นี่ทั้งคืน" วินระวีว่าล้อโอบรอบเอวหญิงสาวพาเดินออกจากซุ้มปาลูกโป่ง

"ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ อย่างมากก็แค่อดไปเชียร์แฟนคลับคุณก็เท่านั้นเอง" ลิลลี่ย่นจมูกใส่

ทั้งสองเดินชมร้านรวงต่างๆ ไปเรื่อยๆ ก่อนถึงเวลาประกวด เนื่องจากเป็นวันแรกของการจัดงาน ผู้คนจึงค่อนข้างหนาตา เสียงโทรโข่ง เสียงไมค์เรียกลูกค้า เสียงประชาสัมพันธ์ดังสับสนอลม่านไปทุกที่ที่ทั้งสองเดินผ่าน แต่ก็ทำให้รู้สึกสนุกครื้นเครงไปอีกแบบ

"ลี่อยากตักปลาอ่ะ" หญิงสาวรีบเดินตรงเข้าไปที่อ่างพลาสติกขนาดใหญ่ตั้งยกพื้น ภายในเต็มไปด้วยปลาหางนกยูง ปลาสอด และปลาทอง

"คนละไม้พอนะ" วินระวีพูดเบรคไว้ก่อนเพราะรู้ว่าถ้าติดลมแล้วล่ะก็ ลิลลี่จะไม่ยอมขยับไปไหน

"เจ้าค่ะ ให้คุณตักก่อน" ลิลลี่ยื่นที่ตักกระดาษให้ชายหนุ่ม เขาพยายามตักปลาหางนกยูงกับปลาสอดที่อยู่บนผิวน้ำ แต่พวกมันกลับว่ายหลบหลีกไวจนเขาต้องเปลี่ยนใจไปตักปลาทองที่ก้นอ่างแทน และก็ได้ผล เพราะมันเคลื่อนไหวช้า พอต้อนถึงผิวน้ำได้ ก็หมดพิษสง แต่ตักได้เพียงตัวเดียวกระดาษก็ขาดซะแล้ว

"ตาลี่แล้ว" ชายหนุ่มยื่นถังน้ำเล็กให้ พร้อมกับรับตุ๊กตามาถือไว้เอง

หญิงสาวเริ่มไล่ต้อนปลาทอง แต่ยิ่งไล่เร็วเท่าไหร่มันก็ยิ่งว่ายหนีเร็วเท่านั้น

"ค่อยๆ ต้อนสิลี่" วินระวีว่าพลางช่วยลุ้น

"ได้แล้ว!" ลิลลี่กลั้นหายใจจนปลากระโดดลงถังน้ำในมือแล้วจึงร้องออกมาด้วยความยินดี ก่อนจะยื่นให้เจ้าของร้านเอาปลาใส่ถุง

"กระดาษยังไม่ขาดเลยนี่ลี่"

"สองตัวก็พอค่ะ ลี่จะหาอ่างเล็กๆ ใส่"

แล้วเจ้าปลาทองน้อยสองตัวก็ได้บ้านใหม่ ไปพร้อมกับหนุ่มสาวที่กำลังเดินชมงานต่อด้วยความเพลิดเพลิน จนกระทั่งใกล้เวลาที่ต้องไปดูการประกวดทั้งสองจึงตรงไปยังเวที โดยมีการจับจองที่นั่งไว้ให้แล้ว จากกลุ่มท่านนายอำเภอ กำนัน และผู้ใหญ่บ้าน ซึ่งเป็นบรรดาพ่อแม่ญาติพี่น้องของสาวๆ ทั้งสาม

วินระวีพาลิลลี่ไปทำความรู้จักกับทุกคนก่อนจะนั่งชมการแสดงไปด้วยกัน

โฆษกออกมาประกาศกฏกติกาการตัดสิน ซึ่งจะแบ่งออกเป็นคะแนนจากคณะกรรมการ และจำนวนลูกโป่งที่นักร้องจะได้รับจากผู้ชม

"คุณเตรียมลูกโป่งไว้หรือยังคะ" ลิลลี่กระซิบถาม

"ก็นิดหน่อยอ่ะ เพราะญาติๆ เขาคงเตรียมไว้เยอะแล้ว" วินระวีกระซิบตอบ

"ได้ไงคะ โทรไปสั่งเพิ่มได้ไหมคะวิน"

"ตามใจ ลี่จะสั่งเองไหม" ชายหนุ่มยิ้มถามประหลาดใจ

"ต่อโทรศัพท์มาสิคะ" ลิลลี่ยิ้มหวาน พลางใช้มือป้องปากสั่งลูกโป่งสวรรค์ตามจำนวนที่ต้องการ

"รับรองว่าแฟนคลับคุณไม่แพ้ใครแน่ค่ะ" หญิงสาวว่าพลางยื่นโทรศัพท์คืนให้

"ว่าที่ภรรยาผมนี่ใจกว้างจริงๆ" ชายหนุ่มแอบกระซิบที่ข้างหู

"บ้า" ลิลลี่มองค้อนแล้วยิ้มเขิน










"มาถึงทีมต่อไปเลยนะครับ สาวบ้านไร่ จะมาในเพลง นิสัยบ่ดีคร้าบ" โฆษกแนะนำ ก่อนที่ดนตรีครึกครื้นจะดังขึ้น ผู้ชมต่างพากันลุกขึ้นเต้นร่วมสนุกไปด้วย โดยเฉพาะบรรดาญาติๆ ของทั้งสามสาว

"ไหนๆ ก็มาถึงนี่แล้ว" วินระวียื่นมือให้ลิลลี่

"จะดีเหรอคะ" หญิงสาวยิ้มขำ

"ไม่มีใครรู้จักเราหรอกน่า" ชายหนุ่มดึงตุ๊กตาออกจากมือ แล้ววางไว้บนเก้าอี้ ก่อนที่ทั้งสองจะร่วมเต้นกันอย่างสนุกสนาน

"สงสัยแฟนคลับคุณจะเริ่มประท้วงแล้วนะคะ" ลิลลี่ว่าล้อเมื่อฟังเนื้อเพลง พร้อมกับสายตามองค้อนที่ส่งมาให้จากบนเวที

"นั่นน่ะสิ ตอนซ้อมรู้สึกจะไม่ใช่เพลงนี้" วินระวีว่าขำๆ

แล้วจู่ๆ สายตาแทบทุกคู่ต่างหันไปสนใจลูกโป่งช่อใหญ่ยักษ์ ที่กำลังลำเรียงเข้ามาในบริเวณงาน

"ญาติใครนะ ลงทุนหนักจริงๆ" วินระวีว่า

"ก็คุณนั่นแหละ จะใครซะอีก" ลิลลี่บอกแล้วกลั้นหัวเราะ

"นี่ลี่จัดหนักขนาดนี้เลยเหรอ" ชายหนุ่มหันมองตาค้าง

"อย่างกกับแฟนคลับสิคะวิน" หญิงสาวยิ้มหวาน

"ก็ได้ แต่ลี่ต้องเป็นคนเอาไปให้เองนะ" วินระวีแกล้งคืนบ้าง

"ได้ค่ะ เรื่องแค่นี้เอง" ลิลลี่ยักคิ้วให้ พร้อมรับมอบลูกโป่งช่อใหญ่หนักอึ้ง หลังจากที่ชายหนุ่มควักกระเป๋าจ่ายสตางค์ไปเรียบร้อยแล้ว


"แหมคุณวิน ลงทุนหนักจริงๆ ยัยหนูผมคงดีใจแย่" กำนันจักรพ่อชบาออกปาก

"ลี่เป็นคนสั่งมาครับ คงอยากให้เพื่อนชนะ" วินระวียกความดีให้หญิงสาวไป

"ขอบคุณนะหนู มีน้ำใจจริงๆ" กำนันหันมาเอ่ยกับหญิงสาวด้วยความจริงใจ ลิลลี่ยิ้มรับ จากที่คิดว่าจะแกล้งปล่อยลูกโป่งช่อนี้ให้หลุดลอยไป เพื่อให้สามสาวนั้นเสียดายและขายหน้าเล่น ก็พลันเปลี่ยนใจขึ้นมากะทันหัน


"คุณเอาไปให้เองดีกว่าคะ" ลิลลี่ยื่นช่อลูกโป่งให้

"อ้าว ทำไมล่ะ" วินระวีเลิกคิ้วถาม

"สามคนนั้นคงจะดีใจ ถ้าคุณเป็นคนให้" ลิลลี่ว่า

"งั้นไปด้วยกันดีกว่า" วินระวียิ้มสบตา

"ก็ได้ค่ะ" แล้วทั้งคู่ก็ออกไปที่หน้าเวที่ด้วยกัน พร้อมกับบรรดาญาติและเพื่อนๆ เมื่อเพลงจบลง


"ต๊าย! พี่วินน่ารักที่สุดเลยค่ะ" ราตรีกับบุษบารีบแย่งรับช่อลูกโป่งจากมือชายหนุ่ม

"ตัวนี้ให้ชบาใช่ไหมคะ" ชบาก้มลงมาดึงหัวตุ๊กตาหมีพูห์ที่ลิลลี่อุ้มอยู่

"ไม่ใช่นะชบา" วินระวีว่า หากแต่ไม่มีใครฟังเสียงใครแล้วตอนนี้

"ให้ฉันต่างหาก" ราตรีกับบุษบารีบเอื้อมมือมาดึงบ้าง

ลิลลี่ยื้อยุดฉุดกระชากอยู่เพียงชั่วครู่จึงยอมปล่อยมือ ให้สามสาวนั้นไปแย่งกันต่อ

"ลี่อยากกลับบ้านแล้วค่ะ" หญิงสาวหันมาบอก เมื่อกลับถึงที่นั่ง

"ดีเหมือนกัน กว่าจะถึงบ้านคงเที่ยงคืนพอดี" วินระวียกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู แล้วพาลิลลี่ไปลาพ่อแม่ของสาวๆ ทั้งสาม



"ผมซื้อตุ๊กตาตัวใหม่ให้ดีไหม" ชายหนุ่มถาม เมื่อทั้งสองนั่งอยู่ในรถด้วยกัน

"มันทดแทนกันไม่ได้หรอกค่ะวิน ถึงจะเป็นหมีพูห์เหมือนกัน แต่มันก็เป็นคนละตัวกันอยู่ดี" ลิลลี่ว่าพลางชูถุงปลาทองขึ้นดูว่ามันยังปลอดภัยดีอยู่ไหม

"พูดอย่างนี้ แล้วทำไมลี่ยอมให้เขาแย่งไปได้ง่ายๆ ล่ะ" วินระวีถามสงสัย

"สามคนนั้นอาจอยากได้อะไรเป็นสิ่งทดแทน แต่ลี่มีตัวเป็นๆ อยู่แล้วนี่คะจะหวงไปทำไมกับตุ๊กตา"

"ลี่ของผมทั้งสวยทั้งฉลาด" วินระวีหันยิ้มสบตา เอื้อมไปกุมมือหญิงสาวขึ้นมาจูบ

"อย่ามาขี้ตู่ค่ะ" หญิงสาวดึงมือกลับแล้วยิ้มเขิน



หลังจากขับมาได้เพียงครึ่งทาง ทั้งสองก็จำต้องจอดรถลงข้างทาง เพราะฝนตกกระหน่ำลงมาหนักจนแทบมองไม่เห็นทางข้างหน้า และเกินวิสัยที่จะขับต่อ วินระวีเลื่อนเบาะถอยหลังไปจนสุด เพื่อขยับนั่งให้สบายตัวขึ้น

บรรยากาศเช่นนี้ในรถคันเดิมย้ำเตือนให้นึกถึงวันที่ทั้งสองพบกันครั้งแรก และทำให้ลิลลี่อดยิ้มขำไม่ได้

"คิดอะไรอยู่เหรอ?" วินระวีหันมองคนข้างๆ

"เปล่าค่ะ" ลิลลี่ปฏิเสธแต่ยังไม่ยอมหุบยิ้ม

"เวเคยจูบลี่บ้างไหม?" จู่ๆ ชายหนุ่มก็ถามคำถามคุ้นหูนี้ขึ้นมาอีกครั้ง ราวกับรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่

"คุณไม่มีอะไรจะถามแล้วหรือไง?" ลิลลี่หันมาทำเสียงดุแล้วหัวเราะ

"งั้นผมถามใหม่ก็ได้" วินระวียิ้มกว้าง ขณะที่อีกฝ่ายมองสบตารอว่าเขาจะถามอะไร

"ให้ผมจูบลี่ตอนนี้เลยได้ไหม?"

"ไม่ได้ค่ะ"

"ว้า! ถามนั่นก็ไม่ได้ ถามนี่ก็ไม่ได้อีก จะมีอะไรแย่ไปกว่านี้อีกไหมนะ ฝนก็ตก ไปไหนก็ไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ได้" ชายหนุ่มบ่นชุดใหญ่ ใช้ฝ่ามือซ้อนเข้าที่ท้ายทอยแล้วนั่งหลับตาประท้วงหญิงสาว

ลิลลี่นั่งมองคนข้างๆ นิ่งอยู่พักใหญ่ ราวกับกำลังเล่นสงครามประสาทกันอยู่ และดูเหมือนฝ่ายหลับตาจะได้เปรียบในเกมนี้ เพราะดูไม่กระวนกระวายใจเหมือนคนที่นั่งลืมตาอยู่นี้

"ก็ได้" ลิลลี่ยอมแพ้ในที่สุด

"ผมเปลี่ยนใจแล้ว" วินระวียิ้มหลับตา หลังจากแอบมองหญิงสาวแว๊บหนึ่ง

"จะมากเกินไปแล้วนะคะวิน" ลิลลี่หันมองเขาหน้างอ ตั้งท่าจะปีนไปนั่งที่เบาะหลัง หากแต่ชายหนุ่มตวัดแขนไปรอบเอว รั้งร่างบอบบางลงมานั่งบนตัก แล้วกอดกระชับไว้แน่นหนา

"ที่เปลี่ยนใจน่ะ อยากให้ลี่จูบผมต่างหาก" ชายหนุ่มเอ่ยในระยะที่ใบหน้าห่างกันเพียงนิ้วเดียว

"เสียใจค่ะ"

"ทำไมลี่ชอบขัดใจผมนักนะ" วินระวีว่าแล้วก็นั่งหลับตาอีกครั้ง

ลิลลี่มองหน้าเขา แล้วเลื่อนสายตาไปที่ริมฝีปาก โน้มใบหน้าเข้าใกล้แต่แล้วก็เปลี่ยนใจ ขยับตัวซบหน้าลงบนอกกว้าง หลับตานิ่ง รู้สึกเป็นสุขในอ้อมกอดแข็งแรง และอบอุ่นแม้ในยามสายฝนโอบล้อมไว้เช่นนี้

"ผมยอมแพ้" วินระวีกระซิบ แล้วขยับเข้าหาริมฝีปากบางสวยอย่างอ่อนโยน และนั่นทำให้หญิงสาวรู้ว่าไม่มีใครชนะในเกมรักนี้ เพราะเธอก็จูบตอบเขาทันทีที่ริมฝีปากทั้งสองสัมผัสกัน







ทั้งสองยิ้มสบตากัน เมื่อจุมพิตแสนหวานสิ้นสุดลง สายตามั่นคงของชายหนุ่มบอกให้รู้ว่าเขาไม่มีวันทอดทิ้งเธอ และอ้อมแขนอบอุ่นกอดกระชับจนใจสองดวงได้อยู่แนบชิดกัน สื่อความหมายว่าเขาจะปกป้องเธอตลอดไป

ปราศจากคำพูดใดๆ หัวใจของคนทั้งสองกำลังบอกรักกันเงียบๆ ไม่ใยดีกับเสียงฟ้าฝนที่กำลังตกกระหน่ำ เป็นภาษาที่ไม่มีคำนิยามหรือคำจำกัดความใดๆ จะสามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดหรือตัวอักษรได้ เพราะสัมผัสที่ส่งผ่านจากใจนี้รับรู้ได้ด้วยใจเพียงเท่านั้น

"สัญญานะคะวิน ว่าคุณจะไม่ทิ้งลี่"

"ลี่ก็รู้ว่าผมไม่มีวันทำอย่างนั้น นอกเสียจากว่า..."

"อะไรคะ"

"ลี่จะทิ้งผมก่อน"

"ลี่ไม่มีวันทิ้งคุณค่ะ ลี่สัญญา"

ทั้งสองเกี่ยวก้อยกันเหมือนเด็กๆ

"แล้ว..ถ้ามีใครทำผิดสัญญาล่ะ จะให้ทำโทษยังไง" วินระวีถามขึ้นมาเล่นๆ

"อืม.. ทำโทษยังไงก็ได้ จนอีกฝ่ายพอใจดีไหม" ลิลลี่ออกความเห็น

"งั้นลี่ทำผิดสัญญาตอนนี้เลยได้ไหม??"

"หมายความว่าไงคะ??"

"ผมอยากทำอะไรก็ได้ จนพอใจ"

"คนบ้า! คิดจะทำอะไรลี่" ลิลลี่ทุบอกชายหนุ่ม

"ยังไม่ทันไรเลย ทำร้ายร่างกายผมซะแล้ว" วินระวีจี้เอวหญิงสาว

"หยุดนะ!" ลิลลี่หัวเราะดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขน

"นี่แค่ตัวอย่างนะ ลี่จะได้ไม่กล้าทิ้งผมไปไหน" วินระวีว่าแล้วกอดหญิงสาวไว้แนบอกอีกครั้ง

"กลับกันเถอะค่ะ ฝนซาแล้ว" ลิลลี่ขยับตัวออก

"ดีเหมือนกัน ชักจะคิดถึงที่นอนนุ่มๆ แล้วสิ" วินระวีจุ๊บริมฝีปากหญิงสาว

"ลี่ก็ง่วงแล้วค่ะ" ลิลลี่ยิ้มรับ แล้วขยับกลับไปนั่งที่เดิม เพื่อให้ชายหนุ่มออกรถต่อไปยังจุดหมาย





ทั้งสองนั่งคุยกันมาตลอดทางจนถึงบ้านราวตีหนึ่งกว่า หลังจากนำปลาทองสองตัวไปปล่อยไว้ในอ่าง อาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยแล้ว อาการง่วงหาวกลับหายไปเป็นปลิดทิ้ง

"พักนี้ทำไมไม่ค่อยได้ยินเสียงเพลงเลยนะคะ" ลิลลี่เอ่ยทักขณะซุกตัวอยู่ในผ้าห่มและอ้อมแขนอบอุ่น

"ลี่อาจจะชินแล้วก็ได้มั้ง ถึงจะมีเพลงกล่อมหรือไม่มีก็หลับเป็นตายเท่ากัน" วินระวีว่าล้อ

"หรือว่าคุณหลวงจะไปเกิดแล้วคะ" ลิลลี่กระซิบถามราวกับกลัวว่าผีที่พูดถึงจะได้ยิน

"ถ้าเจอแล้วจะถามให้นะ" ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ

การสนทนาเงียบไปซักพัก แล้วหญิงสาวก็มีคำถามใหม่ขึ้นมาอีก

"เมื่อไหร่คุณจะพาลี่กลับบ้านอ่ะ ป่านนี้พ่อแม่กับพี่โรสคงเป็นห่วงแย่แล้วนะคะ"

"คงต้องเป็นเดือนหน้า รอให้เก็บเกี่ยวผลผลิตในไร่เสร็จเสียก่อน เพราะผมต้องจ่ายเงินก้อนโตให้คนงาน ถ้าจะให้พวกเขาหางานใหม่"

"คุณคุยกับเวบ้างหรือยังคะ"

"ผมไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง ตอนที่เริ่มทะเลาะกันเรื่องที่ดิน ผมคิดเสมอว่าเวเป็นฝ่ายผิด แต่มาตอนนี้ชักไม่แน่ใจซะแล้ว เพราะถ้าเวยังรักลี่อยู่ล่ะก็..."

"ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณจะยอมคืนลี่ให้เวเหรอคะ" ลิลลี่ขยับออกสบตาชายหนุ่ม

"ลี่ต่างหาก ที่ต้องเป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้ ไม่ใช่ผมหรือเว"

"แล้ว..ถ้าลี่เลือกเวล่ะคะ?" ลิลลี่แกล้งถามทั้งที่รู้แน่แก่ใจว่าเธอไม่มีทางเปลี่ยนใจไปจากคนตรงหน้า

"ถ้าลี่คิดอย่างนั้น คงไปจากที่นี่นานแล้วจริงไหม" วินระวีขยับขึ้นสบดวงตากลมสวย

"คุณนั่นแหละที่ไม่ยอมปล่อยให้ลี่ไป" ลิลลี่มองตอบราวถูกสะกดด้วยแววตาสื่อรักอบอุ่น

"ที่ถูกขังอยู่น่ะ หัวใจลี่ต่างหาก" ชายหนุ่มว่าแล้วโน้มลงจูบหญิงสาวอ่อนโยน ก่อนจะขยับออกแล้วกอดร่างบางแนบชิดอีกครั้ง

"คุณคงไม่ได้เป็นเกย์ใช่ไหมคะ" ลิลลี่ยิ้มถามแนบอกแข็งแรง

"อย่าเพิ่งรู้ตอนนี้เลยนะ รอให้เราแต่งงานกันก่อนดีไหม"

"ใครจะแต่งด้วยคะ"

"ไม่แต่งก็ดีเหมือนกัน ผมไม่ชอบงานเลี้ยงวุ่นวายอยู่แล้ว"

"เรื่องอะไรล่ะ คุณเป็นคนทำให้ลี่อดสวมชุดเจ้าสาว คุณต้องรับผิดชอบค่ะ"

"งั้นผมจะซื้อชุดเจ้าสาวให้ใส่เล่นที่บ้านเป็นไง"

"หึๆ บ้า.."

"........"

"........"



























Create Date : 04 พฤศจิกายน 2554
Last Update : 11 พฤศจิกายน 2554 23:41:30 น. 70 comments
Counter : 574 Pageviews.

 
แวะมาเยี่ยม...สวัสดีครับ


โดย: **mp5** วันที่: 4 พฤศจิกายน 2554 เวลา:12:34:19 น.  

 
สวัสดีค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 4 พฤศจิกายน 2554 เวลา:13:12:16 น.  

 
ถ้ามีสอยดาวอีกอย่าง ครบเล้ยคะ

เคยแต่ซื้อโป่งให้ธิดากาชาติคะ พี่ ป้า น้า อาแทบจะปิด รพ. แห่กันไปเชียร์ สาวน้อยๆ เกณฑ์มีข้อเดียว อายุไม่เกินสิบขวบ น่ารักกกก ญาติใครญาติมันไม่มีใครยอมใคร คนจัดงานผลิตลูกโป่งแทบไม่ทัน


โดย: Pa_Stang วันที่: 4 พฤศจิกายน 2554 เวลา:13:23:36 น.  

 
สอยแล้วไม่รู้จะให้เอาสบู่ มาม่า ผงซักฟอก ถาด แก้วน้ำไปทำอะไรค่ะ เพราะเดี๋ยวคู่นี้เขาจะไปสวีทวี๊ดบึ้มกันต่อค่ะ

รายได้หลังหักค่าใช้จ่ายได้ทำบุญกันถ้วนหน้าค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 4 พฤศจิกายน 2554 เวลา:13:32:28 น.  

 
ของแท้ต้องมีลูกอม อมยิ้มด้วยนะคะ มาม่าห่อใหญ่ไม่มี ต้องช้างน้อยเท่านั้นที่สอยดาวต้องการ


เย็นๆ มารอ กร๊ากกกก


โดย: Pa_Stang วันที่: 4 พฤศจิกายน 2554 เวลา:13:50:10 น.  

 
มาแว๊ววววค่ะ มัวแต่ไปหาเพลงมาให้สาวๆ ร้องประกวด


โดย: Kim-Ha วันที่: 4 พฤศจิกายน 2554 เวลา:18:17:05 น.  

 
สาวๆ ร้องเพลงลูกทุ่งเป็นไงน๊าซ้อมกระหน่ำ สามเสียงจะไปทางเดียวกันไหมคะ


กิมจิทุกมื้อ พี่ว่าหนักกว่าปลาร้าบ้านเราแน่ๆ คะ น่าจะประมาณน้ำปลาพริกมะนาวนะคะ แบบว่าขาดไม่ได้


โดย: Pa_Stang วันที่: 4 พฤศจิกายน 2554 เวลา:20:25:40 น.  

 
พรุ่งนี้มาใหม่นะคะ ตอนเช้าจะไปหล่อพระ
ทำบุญฉลองความเฒ่าหน่อยคะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 4 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:27:22 น.  

 
เมื่อคืนยังถึงสามทุ่มเน็ทก็เข้าไม่ได้ค่ะ ค้างตลอดๆ เลยหลบไปนอนค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 5 พฤศจิกายน 2554 เวลา:6:54:56 น.  

 
ขอบคุณคะ ขอให้น้องและครอบครัวสุขภาพแข็งแรง ชาร์ลีน้อยโตโต๊โตนะคะ

ไปหล่อพระทันใจมาคะ แถมฝากปัจจัยหลวงพ่อทอดกฐินพรุ่งนี้เรียบร้อยแบบทูอินวัน สบายใจจัง

เค้าให้หิ้วถังปูนเก้าถัง พี่สองรอบ รอบเช้าแบบว่าคนเยอะมากตัวขนาดพี่ยังถูกเบียดออกจากแถว สองคนกับเพื่อนหลุดออกมามองหน้ากันงงๆ ไม่อยากจะเชื่อ รอบสายฝูงชนเริ่มสลาย เข้าไปใหม่ หิ้วบุญเผื่อแล้วนะคะ รับด้วยจ้า สาว สาว สาว รับด้วยนะคะ(เผื่อแอบเข้าเรือนแล้วไม่แสดงออก)



ไม่ต้องสงสัยนะคะ ทำไมเข้าไปได้หลายรอบ ก็พระองค์ขนาดเท่าที่เห็น กว่าจะเทปูน เทนิน บรรจุพระธาตุบอกเย็น พี่เลยพาผู้เฒ่า(จริงๆ) กลับเที่ยงยอมคะ เมฆไม่มีสักก้อน ดีนะคะที่ลมพัดตลอด ไม่งั้นผู้เฒ่าทั้งหลายลมจับแน่ๆ


โดย: Pa_Stang วันที่: 5 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:29:43 น.  

 
แหมตั้งใจจะอวดหลวงพ่อทันใจสักหน่อย หลวงพ่อไม่ยอมมา อีกทีนะคะ ให้สมกะเสียเหงื่อหิ้วถังปูน



โดย: Pa_Stang วันที่: 5 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:50:20 น.  

 
องค์พระใหญ่จริงๆ ค่ะ บรรยากาศดูร่มรื่นดีนะคะ ขอบคุณค่ะ รู้สึกอิ่มบุญขึ้นมาทันตา วันนี้วันเกิดรับบุญไปเต็มๆ เลยนะคะพี่ตังค์ Happy Birthday อีกรอบค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 5 พฤศจิกายน 2554 เวลา:20:03:23 น.  

 
ทำงานหลวงไม่ทัน งานตัวเองก็ไม่ไปไหน อาทิตย์นี้ท่าจะรอดยาก

ตาวี ทามมายยอมง่ายๆ อย่างน๊านนนนน


โดย: Pa_Stang วันที่: 6 พฤศจิกายน 2554 เวลา:16:22:46 น.  

 
รู้สึกสี่แผ่นดินจะเลื่อนไปเรื่อยๆ แล้วค่ะพี่ตังค์ สงสัยเราจะได้ดูรอบแรกจริงๆ แล้วล่ะค่ะ

วันๆ ไม่มีงานทำค่ะ อยู่เบื่อๆ ไปวันๆ จริงๆ ไม่รู้ได้กลับบ้านไหม เพราะน้ำจะท่วมก็ไม่ท่วมซะที

รู้แพ้ รู้ชนะ รู้ว่าได้อะไรค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 6 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:34:57 น.  

 
คิดว่าจะได้ปิดงานสะหน่อย หว้าเสียความตั้งใจหมด


ถือว่าพักผ่อน ก่อนกลับไปลุยงานนะคะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 6 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:28:35 น.  

 
ได้ตัดริบบิ้นก็ไม่เลวนะคะพี่ตังค์

พักจนฉุแล้วค่ะกินทั้งวัน เรือนพี่ชายคนโตอยู่ติดตลาดซะด้วยค่ะ แถมกลางคืนใกล้โต้รุ่งอีก ของกินเพียบจริงๆ จัดเต็มทุกมื้อเลยค่ะ

ว่าจะต่ออีกซักหน่อย แต่ไม่รู้จะต่ออะไรดีค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 6 พฤศจิกายน 2554 เวลา:22:05:54 น.  

 
บุ๋ง บุ๋ง บุ๋ง...ว่ายน้ำเน่าล้อมกรุงมาทักทายแก๊งค์เลดี้ปร้าๆ เจ้าคร่า อิอิ

น้องหายศรีษะไปซบซิกแพ็ค กล้ามปูเป็นมัดๆ ของป้อจายทั้งกองทัพมาคร๊า...อร๊ายส์

โดนเฉพาะคนเน้...กลายเป็นป้อจาย No.1 ของน้องไปล่ะ
พระเอกนิยายเรื่องต่อไป...แซงคิวพ่อพระเอกขลุ่ยไปแบบไม่เห็นฝุ่นก่อนนะคร๊า...คริๆ (ช่วงนี้แพ้ป้อจายในเครื่องแบบอ่ะคร๊า...แอร๊ยส์)
v
v
v


วันครบรอบผู้เฒ่า เอ้ย! วันเกิดของพี่ตังค์เหรอคะ...เด๋วน้องไปอวยพรที่บ้านพี่ตังค์น๊า
ขอโทษเจ้าค่ะ ที่มาช้าไปหน่อย (ไม่หน่อยแล้วย่ะ!!! )



โดย: Wonderfulmoon วันที่: 7 พฤศจิกายน 2554 เวลา:12:09:05 น.  

 
พ่อจายนเรศวรแมนจริงๆ เกือบจำไม่ได้

หายหน้าไปนาน พี่หญิงนึกว่าไปติดเกาะกะป้อสายชลซะแล้ว

เมื่อเช้าโทรไปเช็คน้ำที่กรุงเทพ ได้ยินเสียงคลื่นดังเข้ามาในโทรศัพท์ ตกใจหมดนึกว่าน้ำบุกถึงเรือนแล้ว ฝาชีบอกเสียงคลื่นอะไรกันล่ะ กำลังนั่งรถเมร์ไปทำงาน (โถ เพิ่งจะเจ็ดโมง ทุกทีไม่เคยเห็นขยันปานนั้น)


โดย: Kim-Ha วันที่: 7 พฤศจิกายน 2554 เวลา:13:33:09 น.  

 
เมื่อกี้เพิ่งโวยวาย

"มาทำอะไรคะ"

"มาฉีดวัดซีน" เสนอหน้าพร้อมใบนัด

พอเห็นหน้า "เพิ่งมาเมื่อเช้า"

มองหน้า "เมื่อเช้านะพี่ผม"

กร๊ากกกก พี่น้องอะไรฟ๊ะ หน้าเหมือนกันยังกะแฝดคนพามาก ยังยืนยัน ผมก็น้องคนเมื่อเช้า แต่ผมหน้าไม่เหมือนใคร
จ้า หน้าอิฉันหมอไม่รับเย็บแล้วจ้า


เปรมมี่ ปกติพี่ก็ลืมวันเกิดตัวเองประจำคะ ปีนี้คุณเพื่อนชวนตั้งกะรู้ข่าวว่าจะหล่อพระ บอกว่าไปทำบุญวันเกิดกัน ยังมีหน้าไปถามอีกนะ วันเกิดใครเหรอ แปะก๊วยก็ช่วยไม่ได้แล้วเนอะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 7 พฤศจิกายน 2554 เวลา:15:30:37 น.  

 
"มาทำอะไรคะ"

"มาฉีดวัดซีน" เสนอหน้าพร้อมใบนัด

พอเห็นหน้า "เพิ่งมาเมื่อเช้า"

มองหน้า "เมื่อเช้านะพี่ผม"

"อ้าวเหรอ เดี๋ยวฉีดวัคซีนเสร็จ เย็บหน้าให้ด้วยนะ หมอไม่ว่างอ่ะ"

น่าขุดซักต้นจากเกาหลีมาไว้หน้าบ้านนะคะ เอาไว้ดูดอกสวยๆ ก็ยังดี


โดย: Kim-Ha วันที่: 7 พฤศจิกายน 2554 เวลา:18:39:50 น.  

 
ต้องแถม หมอกำลังเย็บหน้าให้พวกเดียวกันอยู่ รอก่อนนะ กร๊ากกกก


แหมถ้าขุดมาได้ จะเก็บทั้งใบทั้งดอกกินเช้า-เย็น แต่มันจะช่วยได้จริงไหม๊


ตาวี ยอมแพ้มาสองวันสองคืนแล้วคะ ต้องมีธงขาวด้วยไหม๊คะน้องคิม ยอมถาวร


โดย: Pa_Stang วันที่: 7 พฤศจิกายน 2554 เวลา:18:52:06 น.  

 
ขอไปหาไรกินที่โต้รุ่งก่อนนะคะ เดี๋ยวจะกลับมาต่อ ไม่ต้องกลัวหิวค่ะพี่ตังค์ น้องจะกินเผื่อ อิอิ


โดย: Kim-Ha วันที่: 7 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:06:19 น.  

 
รวมมิตร ตำผลไม้ แล้วก็ต้มยำกระดูกอ่อน กินเผื่อด้วยนะคะ


ตาวีรอมาสองวัน รออีกวันตาวีก็รอได้


โดย: Pa_Stang วันที่: 7 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:22:08 น.  

 
กว่าจะแลนดิ่งไปถึงที่นอน สงสัยต้องขับรถต่อไปอีกซักสองคืนค่ะ

สรุปว่ากินขนมปังฝรั่งเศษญวนกับน้ำส้มปั่นค่ะ อร่อยไหมคะพี่ตังค์ ??


โดย: Kim-Ha วันที่: 7 พฤศจิกายน 2554 เวลา:22:09:51 น.  

 
เป็นขนมปังฝรั่งเศส ใส่ไส้ไข่ดาว ตับบด หอมใหญ่ กุนเชียง หมูยอ ซอสมะเขือกับมายองเนส น่ะค่ะ พวกลูกผสมแต่ก็อร่อยถูกปากคนไทย ยืนเข้าคิวซื้อกันตรึมทุกคืนค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 7 พฤศจิกายน 2554 เวลา:22:32:38 น.  

 
เอางานมากอง แล้วก็ถอนใจ ไม่รู้จะหยิบกองไหนก่อน คิด คิด แล้วก็คิด ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ตื่นมาอีกที ตีสี่ปิดไฟต่อ


แถวบ้านที่ต้องนั่งรอก็ผัดไทยเพราะป้าแกใช้ฟืนกะถ่าน ห้ามเร่ง เร่งแกก็ไม่สนพัดหนึ่ง ที่คีบถ่านหนึ่ง รอได้รอไป ถ้าไม่อร่อยละก็ จ้างให้ก็ไม่รอ


โดย: Pa_Stang วันที่: 8 พฤศจิกายน 2554 เวลา:11:45:28 น.  

 
แถวบ้านก็มีค่ะ แม่ลูกยังสาวๆ อยู่เลย แต่หน้าบึ้งสุดๆ เลยได้ฉายาว่าผัดไทยยัยหน้าบูด ซื้อเสร็จต้องเอากลับมาเวฟอีกที กลัวท้องเสียค่ะ

งานไม่มีค่ะ งานฟิคก็ไม่ค่อยเดิน ยังไม่ได้เช็คเลยค่ะ คิดว่าน่าจะหยุดต่อไปถึงเดือนหน้า


โดย: Kim-Ha วันที่: 8 พฤศจิกายน 2554 เวลา:17:12:01 น.  

 



ขำๆ คะ ดูแล้วก็


โดย: Pa_Stang วันที่: 8 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:31:40 น.  

 
//www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=js1k9ET4C4M

หว้า พี่เป็นยังไง กะรูปสะแล้ว ส่งลิงค์แล้วกันนะคะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 8 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:34:08 น.  

 
พรุ่งนี้จะกลับไปร้องเพลงเงือกน้อยที่กรุงเทพแล้วค่ะ ถึงมะรืนตอนเช้า เดี๋ยวน้ำมาแล้วค่อยอพยพอีกที



โดย: Kim-Ha วันที่: 8 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:47:29 น.  

 
จริงๆ ท่วมสะปะเดี๋ยวน้ำก็ไป ได้ที่ลุ้นว่าจะมาไม่มา ท่วมไม่ท่วม เครียดดดดด

เอ กลับพรุ่งนี้ แล้วทำไมถึงมะรืนละคะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 8 พฤศจิกายน 2554 เวลา:20:01:53 น.  

 
ไปรถไฟค่ะ ออก 18.30 ถึง 5.50 คิดว่าจะไม่เอาเสื้อผ้ากลับ ลูกก็ยังทิ้งไว้ที่นี่ จะขนแต่ของกินไปค่ะ ปกติต้องจองล่วงหน้าเป็นอาทิตย์ แต่วันนี้ไปซื้อตั๋วของพรุ่งนี้ ได้เลยค่ะ สงสัยเหลือบาน ไม่มีคนเข้ากรุงเทพ มีแต่คนวิ่งหนี

หวังว่าจะโชคดีค่ะ บ้านเพื่อนก็อยู่ในเขตน้ำท่วมเหมือนกัน แต่ก็ยังรอด อิอิ

ที่ทำงานเลื่อนไปเปิดวันที่ 28 ค่ะ แต่คิดว่ามีโอกาสจะเลื่อนออกไปอีก แต่พอเปิดทีสงสัยต้องปาดเหงื่อกันเลยค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 8 พฤศจิกายน 2554 เวลา:20:15:04 น.  

 
ให้ตาวินขับรถไปอีกคืนนะคะ ง่วงแล้วค่ะ

ถ้าพรุ่งนี้กลางวัน ฟ้าฝนเป็นใจจะเข้ามาต่อให้จบค่ะ ความจริงก็ไม่มีอะไรแล้ว ทุกอย่างลงตัว


โดย: Kim-Ha วันที่: 8 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:12:51 น.  

 
เดินทางปลอดภัยนะคะ เจ้าของเรือน


โดย: Pa_Stang วันที่: 9 พฤศจิกายน 2554 เวลา:15:13:42 น.  

 
อยู่บนรถไฟแล้วค่ะ อีกยี่สิบนาทีจะออกแล้วค่ะ ถ้าไม่รีบนอน จะแว๊บเข้ามาจนกว่าจะหลับค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 9 พฤศจิกายน 2554 เวลา:18:11:19 น.  

 
ศีสะเกษแว้วววว


โดย: Kim-Ha วันที่: 9 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:38:01 น.  

 
ดึกแล้ว หลับบนรถไฟสบายไหมคะ

รถไฟถ้ากลางวันยังได้ดูข้างทางเพลินๆ ได้นะคะ มืดตึ๊ดตื้อเล่นเกรมซ่อนตาดำท่าจะดีที่สุดนะคะ


โดย: Pa_Stang IP: 115.67.30.247 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:29:52 น.  

 
ถึงโคราชแล้วค่ะ นอนพลิกไปพลิกมาไม่หลับอ่ะ เมื่อตอนเด็กๆ ปูเตียงปั๊บหลับปุ๊บถึงกรุงเทพเขามาปลุกยังไม่อยากลุกเลยค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 9 พฤศจิกายน 2554 เวลา:23:35:36 น.  

 
อีก 4-5 ชั่วโมงก็ถึงแล้วคะ นอนนับแกะคะน้องคิม


โดย: Pa_Stang วันที่: 9 พฤศจิกายน 2554 เวลา:23:43:38 น.  

 
นอนเล่น iPad มันกว่าเยอะค่ะ แถวนี้จนถึงกรุงเทพคลื่นใช่ได้ค่ะ เข้าฟังเพลงที่ลงไว้อัพยอด น้ำเซาะทรายพี่ตังค์ก็เรทติ้งดีเหมือนกันนะคะ เกือบทะลุร้อยแล้ว


โดย: Kim-Ha วันที่: 9 พฤศจิกายน 2554 เวลา:23:50:43 น.  

 
รุ่นพิมพ์นิยมมีเยอะคะ

งานไม่ยอมยุบแถมงีบเป็นระยะๆเดินทางปลอดภัยนะคะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:0:16:48 น.  

 
ทำงานไปฝันดีไปค่ะพี่ตังค์ มีความสุขจะตาย

ขอบคุณค่ะ เดี๋ยวถึงจุดหมายแล้วจะส่งข่าวนะคะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:0:23:05 น.  

 
ถึงฉะเชิงเทราค่ะ สงสัยอ้อมหนีน้ำท่วมค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:5:49:07 น.  

 
ถึงบ้านแล้วคร้า เมื่อเช้าลงที่สถานีหัวหมากใกล้ๆ บ้านค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:8:22:52 น.  

 
เพิ่งได้พักคะ

ก็ฉะเชิงเทราสว่างสะแล้ว ได้เจอตลาดหุบร่มไหมคะ รึว่าเช้าไปแม่ค้ายังไม่มาคะ


วันนี้ในเมืองเก่ามีขบวนแห่กระทงคะ รอพวกสั่งให้ไปเป็นหน่วยปฐมพยาบาล พวกบอก ป้าๆ ไม่เจริญตาเก็บอยู่ สนง.นั่นแหละ ให้เด็กๆ ไปดีก่า ดูมันจะให้เราไปเปิดหูเปิดตาดูขบวนซักหน่อยก็ไม่ได้


มีโอกาสได้วิดน้ำไหม๊คะน้องคิม


โดย: Pa_Stang วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:12:51:32 น.  

 
ยังแห้งสบายอยู่ค่ะพี่ตังค์

มัวแต่หารูปทำคลิปใหม่ ละลานตาไปหมด ลอยกระทงวันนี้เหรอคะ เมื่อคืนเห็นไม่รู้เต็มหรือเกือบเต็มดวง ชาวกรุงช่วงนี้สงสัยลอยมานหน้าบ้าน ไม่ก็ในบ้านค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:14:52:46 น.  

 
ที่รู้เพราะเด็กๆ มานั่งพึมพรัม หนูไม่อยากไปกะขบวน กลัวคนเป็นลม ก็เลยบอกว่า น้องเอ๋ยคนที่ถูกเกณฑ์ต้องทนแดด ทนลม ไม่ไรง่ายๆ ถือว่าไปเที่ยวดูของแปลกแล้วกัน

ลอยหน้าบ้านสดวก สบาย ไม่ต้องเสียเวลาเดินทางดีคะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:20:07:59 น.  

 
เอ ปีที่แล้วเรายังจะลอยกระทงในโอ่ง กะอ่างอยู่เลย แปะเดียวปีนึงละ


โดย: Pa_Stang วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:20:11:14 น.  

 
ที่พูดน่ะ พี่ทนมาหมดแล้วใช่ไหมคะ

นั่นสิค่ะ คลองหลังบ้านเขาสูบน้ำออกไว้รอ ถ้าจะลอยสงสัยต้องใช้วิธีโยนลงไปค่ะ

ทำคลิปได้ครึ่งเพลง มองนาฬิกาอีกที เกือบห้าทุ่มแล้ว เพลินดีจริงๆ ค่ะ

วันนี้โทรไปเช็คโรงเรียนลูก เปิดวันที่ 15 ค่ะ เฮ้อ เดี๋ยว 13 โทรเช็คอีกที ต้องวิ่งกลับไปรับอีกแล้วหรือนี่ เพิ่งมาถึง


โดย: Kim-Ha วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:22:51:45 น.  

 
สุขสันต์วันเพ็ญ เดือน 12 และวันแรม เดือน 12 เจ้าค่ะ พี่หญิง พี่ตังค์
(แต่น้องชอบดูพระจันทร์แรม 1 ค่ำ หลังจากลอยกระทงนะคะ สีเหลืองสด ดวงเบ่อเร่อเลย)

ปีนี้งดลอยทะเล เย้ย! ลอยกระทงค่ะ ลดขยะตามที่เค้าให้รณรงค์อ่ะเนอะ
(ปีที่แล้ว พาลูกค้าต่างชาติไปลอยกระทง อยู่บนเรือกลางทะเล ด้านหน้ารีสอร์ท...พอเช้ามา กระทงเกยตื้นเต็มหาดเลยอ่ะค่ะ)

น้องหายไปทำคลิปเพลง เพื่อขอบคุณเหล่าทหารไทย ที่ช่วยเหลือน้ำท่วมมาค่ะ
เอามาแปะฝังรากลึกทั้งบ้านพี่หญิง และบ้านพี่ตังค์เลยล่ะกัน

เปิด ID ใหม่...ไม่ให้ใครรู้ว่าเป็นฝีมือของน้องเจ้าค่ะ...กลัวได้รับคำชม อิอิ




สรุปละครเวทีต้องค้างสต็อคไว้ก่อนเนอะพี่หญิง พี่ตังค์
เอาไว้ว่างพร้อมกันจริงๆ ค่อยนัดกันใหม่...หรือถ้าไม่ว่างก็แล้วไปน๊า
ตอนนี้หลงป้อจายในเครื่องแบบสีเขียวลายพรางจริงๆ เจ้าค่ะ...โดยเฉพาะผู้พันเบิร์ด
กรีสสสสสสสสส น่าซบซิกแพ็คอ่ะ อร๊ายส์! แมนมั่กๆ



โดย: Wonderfulmoon วันที่: 11 พฤศจิกายน 2554 เวลา:16:31:13 น.  

 
แวะไปเจิมสถานีเพื่อประชาชนช่องใหม่มาแล้วนะจ๊ะ

วันนี้ไทยทิกเก็ทโทรมาแล้ว พี่เลยบอกยกเลิกตั๋วไปแล้วนะจ๊ะ เพราะไม่รู้ว่าน้ำจะแห้งเมื่อไหร่ ช่วงที่แสดงสงสัยจะยุ่งๆ กันทุกคน


โดย: Kim-Ha วันที่: 11 พฤศจิกายน 2554 เวลา:17:05:46 น.  

 
เสียดายเหมือนกันนะคะ แค่คิดถึงเสียงน้องหมัดหมี่แล้ว... เสียดาย

มหกรรม ประชุม อบรมเลยคะ น้ำลดงานผุดของจริง งานจากที่ยกเลิกไปตอนน้ำท่วม ตอนนี้กำลังหลากเป็นน้ำ กทม.เลยละคะ

พี่เคยดูเหมือนจะเจาะใจนะคะ ผู้พันเธอมีความคิดดีเหมือนกัน จะมีภรรยาต้องรู้จักเป็นอย่างดี ถ้าเป็นคนที่ไม่เคยรู้จักกันเลยต้องศึกษาใช้เวลานาน เลยจีบเพื่อนสะเลย รู้จัก รู้ใจ นิสัยดี(อันนี้พี่เติมเอง) น่าคบนิคนในเครื่องแบบ

ถ้าไม่มีพี่ทหารจะลำบากกันขนาดไหน เห็นด้วยจัง "หัวใจคุณหล่อมากกกก"


เอ่อ หนูลี่ง่วงค้างมาสองคืน ได้นอนละยังคะ เป็นห่วง


โดย: Pa_Stang วันที่: 11 พฤศจิกายน 2554 เวลา:18:20:17 น.  

 
น้องห่วงปลาทองสองตัวมากกว่าค่ะ กว่าจะถึงบ้าน สงสัยต้องผายปอดกันล่ะ ขาดอากาศหายใจ

แก้คลิปแป๊ะนึงค่ะ เสร็จแล้วกำลังจะโหลดใหม่ คืนนี้จะต่อให้จบค่ะ เหลืออีกสิบบันทัด


โดย: Kim-Ha วันที่: 11 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:26:27 น.  

 
อ้าปาก จุ๊บุ จุ๊บุ ตาลอยโต้โต แล้วมั้ง กร๊ากกกกก

ขำจนหายปวดหัวเลยคะ

คลิปก็งามแล้วเนาะ เองเจิ้ลน่ารัก


โดย: Pa_Stang วันที่: 11 พฤศจิกายน 2554 เวลา:20:03:21 น.  

 
แปะใหม่ค่ะ ชอบรูปปะหน้าอันนี้ เดี๋ยวกลับมาต่อฟิคให้จบตอนนะคะ



โดย: Kim-Ha วันที่: 11 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:18:37 น.  

 


โดย: Kim-Ha วันที่: 12 พฤศจิกายน 2554 เวลา:11:50:07 น.  

 
เอามือค้ำยันคางตัวเองกันคอตกอยู่คะ

เอาค่าเทรอมไปเที่ยวดีไหม๊ รึไม่ดี รึดี


โดย: Pa_Stang วันที่: 12 พฤศจิกายน 2554 เวลา:15:26:01 น.  

 
ตอนเรียนก็ได้ยินว่าฟีลนี้กันทุกคนค่ะ ใจแข็ง แข็งใจไว้ค่ะ เดี๋ยวก็จบแล้ว อีกสองสามมมมปีเอง





โดย: Kim-Ha วันที่: 12 พฤศจิกายน 2554 เวลา:15:37:09 น.  

 
เลิกสองทุ่มคะ หิววววว

คุณครู หกสิบรับทานอะไรเข้าไปไม่รุ แบทไม่หมดสักที ขนาดเสริฟแต่กาแฟ ท่านยังไม่หยุด


โดย: Pa_Stang วันที่: 12 พฤศจิกายน 2554 เวลา:17:19:35 น.  

 
ถ้าเสริฟอาหารหนักๆ ท่านจะหยุดค่ะ ง่วงนอน 55555 คนพูดๆๆๆๆไม่ง่วงค่ะ คนฟังอดทนไว้ อิอิ ถ้าหาวให้เห็น คุณครูจะเสียรมณ์ค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 12 พฤศจิกายน 2554 เวลา:17:42:57 น.  

 
คะคุณครู


โดย: Pa_Stang วันที่: 12 พฤศจิกายน 2554 เวลา:17:45:05 น.  

 
คุณครูจะไปจิ้นฟิคให้นักเรียนไปอ่านต่อเป็นการบ้านก่อนนะคะ ใกล้สอบละเดี๋ยวไม่มีไรอ่าน


โดย: Kim-Ha วันที่: 12 พฤศจิกายน 2554 เวลา:17:55:16 น.  

 
นักเรียนมารอแล้วจ้า


เพิ่งถึงบ้าน สงสัยคุณครูเจอน้ำ กทม.แล้วคึก ข้าวกลางวันบ่ายโมง เบรกสี่โมงเย็น ปล่อยออกจากกรงเอ้ย ห้องสองทุ่ม แม่เจ้า ได้ข่าวว่าบ้านคุณครูอยู่คลองปะปา


โดย: Pa_Stang วันที่: 12 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:44:49 น.  

 
สอนแบบไม่อยากกลับไปว่ายน้ำเข้าบ้านกันเลยทีเดียว

ยังบ่อได้ยะอะยั๋งเลยค่ะ มัวแต่เดินขึ้นเดินลง กินโน่นกินนี่ วันนี้ให้พี่ตังค์พักสายตาก่อนละกันค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 12 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:57:27 น.  

 
งั้นเล่นเกมซ่อนตาดำรอนะคะคร๊อกปุ๋ยๆ


โดย: Pa_Stang วันที่: 12 พฤศจิกายน 2554 เวลา:22:44:03 น.  

 
เอามากล่อมค่ะ



โดย: Kim-Ha วันที่: 12 พฤศจิกายน 2554 เวลา:22:52:30 น.  

 
กล่อมจริงๆ คะ หลับตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้


น้องน้ำตั้งท่าจะไปละยังคะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 13 พฤศจิกายน 2554 เวลา:20:10:38 น.  

 
ยังไม่รู้เลยค่ะ ชีวิตสับสนอีกแล้ว พรุ่งนี้อาจต้องไปอุบลอีกค่ะ ต้องไปรับลูก จะไปยังไงก็ยังไม่รู้อีก ตั๋วอะไรก็ยังไม่ได้จอง ...เฮ้อ... ชีวิตช่วงนี้เอาแน่เอานอนไม่ได้เลยค่ะ กลัวรับกลับมาแล้ว น้องน้ำมาอีก คราวนี้งามแน่ๆ ค่ะ

หวังว่าพรุ่งนี้โทรไป โรงเรียนจะเลื่อนไปอีกซักอาทิตย์ เพราะถ้าน้ำเข้าสุวรรณภูมิโรงเรียนลูกไม่น่าเปิดได้นะคะ รอต่อค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 13 พฤศจิกายน 2554 เวลา:20:27:59 น.  

 
สุวรรณภูมิ!! ถ้าเข้าคงน่าดูชมละ


บ้านพี่ก็ดีไปอย่าง ไม่ต้องลุ้นรอน้องน้ำเพราะอย่างไรเธอก็มาทู๊กปี


โดย: Pa_Stang วันที่: 13 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:45:08 น.  

 
อันนั้นเรียกว่านัดกันแล้ว ถ้าไม่มามีเคืองเลยชิมิพี่ตังค์

ขึ้นตอนใหม่แล้วนะคะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 13 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:51:11 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kim-Ha
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




จิ้นกระจาย ^^


Smileymissmynovel@gmail.com






Friends' blogs
[Add Kim-Ha's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.