• มุมหลบภัย
• สวนลุมพินีที่ฉันรัก...วันนี้...เปลี่ยนไป
• แด่คนที่ฉัน...เคยรัก
• แด่คนที่ฉัน...เคยรัก ภาคต่อ
• รักๆ เลิกๆ...หัวเถิกกันพอดี
• อยากเลี้ยงน้องเหมียว
• แด่...ผู้หญิงเหลวแหลก
• เที่ยวสวนรถไฟ...กับไอ้ลิงทะโมน

เมื่อชั้นกลายร่างเป็น...นางมารร้าย เมื่อประมาณ 3 ปีก่อน... ได้เจอผู้ชายคนหนึ่ง....เมื่อแรกเห็น รู้สึกชอบ ไม่รู้ว่าเป็นเพระดวงตา...ซึ้งๆ มีแววหวาน...แฝงอยู่ในนั้น เจอเค้าครั้งแรก...ก็ตามประสาแม่พวงมาลัย คิดไปในใจว่า...ชั้นต้องจีบมาเป็นแฟนให้ได้...คอยดู!! หลังจากนั้น...เราก็กลายมาเป็นเพื่อนกัน...เพราะเพื่อนของเราและของเค้า รู้จักกัน...เรานัดดินเนอร์กันเป็นกลุ่มๆ อยู่บ่อยครั้ง ทุกครั้ง เค้าจะพยายามหาช่องทางพูดคุยกับเรา...หรือไม่ก็ หาโอกาสสบตา...มันวาบหวาม บอกไม่ถูก...พลางนึกในใจ...เสร็จตรู!! หลังจากนั้น...เรานัดดินเนอร์ กันอีกเรื่อยๆ แต่...คราวนี้...ไม่มีเพื่อนๆ มาขวาง...คั่นกลาง อีกแร้ววว เค้าเป็นสุภาพบุรุษมาก....มากซะจนชั้นหงุดหงิด...เฮ่ยๆ! อย่าคิดไกลๆ แค่รู้สึกว่าพี่แก...กลัวชั้นจะกัดหรือไงฟระ นั่งหนีบๆ เหมือนกลัวชั้นจะไปล้วงของรักของหวงเค้า ซะงั้นแล่ะ หลังจากนั้น... เราเริ่มคบกัน...ในขณะที่ชั้น ก็มีคนอื่นๆ ไปด้วย ช่วงนั้น...ชีวิตชั้น สนุกสนานในการสับรางเต็มที่...อยู่กับคนนั้น ก็ต้องปิดมือถือ...อยู่กับคนนี้ ก็ต้องปิดเสียง อยู่กับคนโน้น...ก็ต้องเปิดสั่นไว้อย่างเดียว รู้สึกเหน็ดเหนื่อย...แต่มันก็แฝงไปด้วยความสนุก แต่หลังจากนั้น... พ่อหนุ่มคนนี้เค้าก็ขอ...ขอให้ชั้นมีแค่เค้าคนเดียว อย่าปันใจไปรักใคร...ด้วยความรักเข้าตา หรืออย่างไรมิอาจทราบได้ ชั้นรับปาก...รับแต่ปากนะ ใจไม่รับง่ะ เราจึงคบกันเป็นแฟนแบบเต็มรูปแบบ ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ ไปหาอะไรกินหลังเลิกงานทุกวัน...ไปต่างจังหวัดด้วยกันบ่อยครั้ง... แต่หลังจากนั้น... เราคบกันไปได้สักพัก...เหตุการณ์เริ่มผิดปกติ เสาร์-อาทิตย์ ชั้นโทร.หาเค้า แต่เค้าไม่รับสาย...สงสัยอยู่กับครอบครัว(หมายถึงพ่อแม่) หรือไม่ก็ติดงาน...เค้าเปิดบริษัทส่วนตัว...ทำธุรกิจเกี่ยวกับทางด้านทนายความ คงจะยุ่ง...จนไม่สามารถรับสายได้ ก็คิดไปโน่นเลยเรา...พักหลังๆ ทั้งเสาร์ ทั้งอาทิตย์ ปิดเครื่องไปเลย...โอ้วโห สงสัยจะธุรกิจล่ำซำ กิจการรุ่งเรือง ยุ่งซะจนหัวฟู...เน๊อะ!! ที่ไหนได้... วันนึง มีผู้หญิงคนหนึ่ง โทร.มาหาชั้น...เค้าร้องห่มร้องไห้ ขอร้อง...พี่ขา ขอผู้ชายคนนี้ของนู๋คืนเถอะพี่ เค้ากับนู๋รักกันนะคะ...อ้าว!!! เค้าเป็นแฟนพี่นะยะ จะมาขอคงขอคืนอะไรก๊าน...ช้านสิยะ...ต้องขอคืนจากแก ชิชะ!! นังนี่...วอนซะแร้ว หลังจากวันนั้น... ก็ได้ไปถามจากเจ้าตัวคนกลาง...ก็ได้ความว่า...เค้าเป็นแฟนผมจริงๆ ผมคบกับเค้ามานานแล้ว...ไม่เคยนอกใจเลยสักครั้ง...แต่พอมาเจอคุณ ผมก็เปลี่ยนไป ผมคิดอยากเลิกกับเค้า...อยากใช้ชีวิตร่วมกับคุณ ผมกำลังหาทางพูดกับเค้า...แต่ไม่มีโอกาส ได้ผล... ชั้นกลายร่างเป็นนางมาร...มารร้าย เริ่มก่อกวนทุกวิถีทาง บังคับเค้าให้เปิดโทรศัพท์ตลอดเวลา ไม่ว่าเวลาไหนก็ตาม เมื่อไหร่ที่ชั้นโทร.ไป ต้องรับสาย!! เค้ารับปาก บังคับเค้า...ให้อยู่กับชั้น ให้นานที่สุด...ห้ามรับสายผู้หญิง...ห้ามมี msg ของคนอื่น ที่ไม่ใช่ชั้น... ไปและ...เดี๋ยวมาต่อนะ!!   Create Date : 18 มกราคม 2548     Last Update : 18 มกราคม 2548 15:44:51 น. Counter : 403 Pageviews.   10 comment Share Tweet

• ใช้หนีราชการเท่านั้น
• Webmaster - BlogGang

• กู(ชอบ)เบิ้ล
• อยากเล่นหุ้น เข้านี่เรยค่ะ
• อยากศึกษาพันธุ์ไม้ ติดต่อบ้านพัก จิ้มเรยค่ะ
• งานอดิเรกใช้หนีฯ ค่ะ ต้องมาที่นี่ก่อน อิอิ
• BlogGang.com