|
|
ปี 201 AD
ปี Jian’an ที่ 6 201 AD
(21 มกราคม 201 – 11 กุมภาพันธ์ 202)
ในฤดูใบไม้ผลิ เดือนที่สาม วันที่ 22 มีนาคม วันแรกของเดือน เกิดปรากฏการณ์สุริยะปราคา
โจโฉไปรวบรวมเสบียงอาหารที่ Anmin เขาตั้งใจจะใช้ชัยชนะที่มีต่ออ้วนเสี้ยวบุกโจมตีเล่าเปียวต่อ แต่ซุนฮกบอกว่า อ้วนเสี้ยวเพิ่งจะพ่ายแพ้ไป และลูกน้องของเขาต่างก็ได้รับความลำบาก ท่านควรที่จะใช้ประโยชน์จากจุดอ่อนนี้ของอ้วนเสี้ยว
นอกจากนี้ ท่านวางแผนที่จะนำทัพไปยังแยงซีและ han ถ้าอ้วนเสี้ยวรวบรวมพลที่กระจัดกระจายและโจมตีทางด้านหลังของท่าน ท่านต้องถูกจัดการแน่นอน โจโฉจึงยอมล้มเลิกความคิดนี้
ในฤดูร้อน เดือนที่สี่ โจโฉวางกำลังของเขาตามแม่น้ำเหลือง เขาโจมตีทัพอ้วนเสี้ยวที่ Cangting พ่ายแพ้ไป
ในฤดูใบไม้ร่วงเดือนที่เก้า โจโฉกลับคืนสู่เมืองฮูโต๋
โจโฉนำทัพของเขาโจมตีเล่าปี่ที่ ยีหลำ เล่าปี่หนีไปหาเล่าเปียว ก๋งเต๋า และคนอื่น ๆ ต่างกระจัดกระจายกันไป
เมื่อเล่าเปียวรู้ว่าเล่าปี่มาถึง เขาออกจากเมืองมาต้อนรับด้วยตัวเอง ปฏิบัติราวกับเล่าปี่เป็นแขกผู้มีเกียรติ เล่าเปียวเพิ่มกำลังทหารให้เล่าปี่และส่งเขาไปตั้งค่ายที่ ซินเอี๋ย
เล่าปี่อยู่ที่เกงจิ๋วหลายปี ครั้งหนึ่งเขาร่วมประชุมกับเล่าเปียวแล้วก็ลุกไปห้องน้ำ เมื่อเขากลับมาก็ร้องไห้ เล่าเปียวตกใจและถามว่าเกิดอะไรขึ้น เล่าปี่ตอบว่า ในอดีต ข้าไม่เคยห่างจากศึกสงคราม โคนขาข้าเรียวบาง จากการนั่งบนอานม้าอยู่ตลอด เวลานี้ข้าไม่ขี่ม้าอีกแล้ว ขาของข้าจึงอ้วนและหย่อนยาน วันและปีผ่านเหมือนดั่งสายน้ำ วัยชราก็ย่างเข้ามา แต่ข้ายังไม่สำเร็จสิ่งใดเลย นี่คือเหตุผลว่าทำไมข้าถึงเสียใจ
โจโฉส่งแฮหัวเอี๋ยนและเตียวเลี้ยวไปล้อม เซียงหู ที่เมือง Tan ใน Donghai หลายเดือนผ่านไป เสบียงอาหารพวกเขาก็หมดลง พวกเขาคิดถึงการถอยทัพ
เตียวเลี้ยวพูดกับแฮหัวเอี๋ยนว่า สองสามวันที่ผ่านมา เมื่อข้าสำรวจค่าย เซียงหู เฝ้ามองข้าอย่างระแวง และไม่มีลูกธนูยิงมามากนัก นี่ก็หมายความว่าเขากำลังลังเลใจ และไม่มีจิตใจที่จะต่อสู้ต่อไป ข้าจะพยายามหาทางพูดคุยกับเขา ข้าอาจจะพูดให้เขายอมแพ้ได้
เตียวเลี้ยวส่งสารไปหา เซียงหู ว่า ท่านโจโฉส่งจดหมายมาให้ข้ามอบให้ท่านกับมือ
หลังจากนั้น เซียงหู ออกจากเมืองมาคุยกับเตียวเลี้ยว เตียวเลี้ยวได้พูดถึงความอัจฉริยะด้านสงครามของโจโฉ และคุณงามความดีของโจโฉที่ประทับใจคนทั้งแผ่นดิน และคนที่เข้าร่วมกับเขาตั้งแต่แรก ๆ ย่อมได้รับรางวัลที่ยิ่งใหญ่ เซียงหู จึงสัญญาจะยอมแพ้
แล้วเตียวเลี้ยวก็เดินทางไปยังเนินเขา Sangong โดยไม่มีองครักษ์ ไปยังบ้าน เซียงหู เพื่อแสดงความเคารพ ภรรยาและลูกของ เซียงหู เซียงหู ยินดีมาก เขาไปหาโจโฉพร้อมกับเตียวเลี้ยว โจโฉส่งเขากลับมาประจำที่ Donghai
Zhao Wei ล้อมเล่าเจี้ยงที่ เฉิงตู ทัพ Dongzhou ต่างกลัวว่าพวกเขาจะถูกลงโทษและโดนสังหาร พวกเขาจึงเข้าร่วมกับเล่าเจี้ยงขับไล่ Zhao Wei พวกเขาตามโจมตีไปจนถึง มณฑลเกงจิ๋ว และสังหาร Zhao Wei ที่นั่น
บังยี่ หวาดกลัว เขาส่ง Cheng Qi ลูกน้องของเขาไปหา Cheng Ji พ่อของเขา นายอำเภอ Hanchang พร้อมคำสั่งให้เกณฑ์ทหารจากชาว Zong Cheng Ji พูดกับลูกเขาว่า ไม่มีชาวบ้านคนไหนต้องการสร้างปัญหา ไม่ว่าสิ่งใดที่เป็นความผิดล้วนต้องรายงานเล่าเจี้ยง เราต้องรักษาความภักดีนี้ไว้ บังยี่ ต้องการที่จะก่อกบฏหรือ ข้าย่อมไม่ประสงค์จะทำตามคำสั่งเขา
บังยี่ ส่ง Cheng Qi ไปอีกครั้งเพื่อโต้แย้งกับบิดาเขา แต่ Cheng Ji พูดว่า ข้าได้รับความกรุณาใหญ่หลวงจากท่านเล่าเจี้ยง และข้าก็ภักดีต่อเขาเสมอ เจ้าเองก็เป็นขุนนางในหัวเมืองนี้ เจ้าต้องทำทุกสิ่งเพื่อท่านเจ้าเมือง เจ้าควรที่จะยอมตายดีกว่าทำสิ่งที่ไร้เกียรติ
บังยี่ โกรธมาก เขาส่งคนนำสารไปหา Cheng Ji บอกว่า ถ้าท่านไม่เชื่อฟังคำสั่งเจ้าเมือง หายนะจะมาสู่ครอบครัวของท่าน Cheng Ji ตอบว่า เมื่อ Yue Yang กินบุตรตัวเอง ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่มีจิตสำนึกของบิดา แต่เพราะว่าธรรมเนียมปฏิบัติบังคับให้เขาทำเช่นนั้น ถ้าท่านจับ Cheng Qi ลูกชายข้าทำน้ำแกง ข้าก็ยังจะดื่มมัน
แล้ว บังยี่ ก็ได้เสนอการขอโทษแก่เล่าเจี้ยงและทำสัญญาสงบศึกกับเขา เล่าเจี้ยงเลื่อนยศ Cheng Ji เป็นเจ้าเมือง Jiangyang
ทางการได้ข่าวความวุ่นวายในมณฑล เอ๊กจิ๋ว แม่ทัพแห่งสุภาพชนราชสำนักในทุกกรณี Niu Dan ได้รับแต่งตั้งเป็นผู้ตรวจการมณฑล เอ๊กจิ๋ว และมีการเรียกตัวเล่าเจี้ยงไปเป็นเสนาบดี แต่เล่าเจี้ยงปฏิเสธการแต่งตั้งนี้
เตียวฬ่อสอนความเชื่อเกี่ยวกับความชั่วร้ายและจิตวิญญาณให้แก่ชาวบ้าน ใครที่ล้มป่วยต้องสารภาพความผิดของเขา แล้วเขาจะสวดมนต์ให้ ไม่มีการปฏิบัติที่เป็นการรักษา แต่ผู้คนที่งมงาม สับสน โง่เขลาจำนวนมากต่างแข่งขันที่จะรับใช้เขา คนที่ทำผิดกฏหมายจะได้รับการอภัยโทษสามครั้งก่อนจะถูกลงโทษ เขาไม่แต่งตั้งขุนนางฝ่ายบุ๋น การบริหารบ้านเมืองทำโดยคนที่มีหน้าที่ช่วยพิธีกรรม ชาวจีนและคนเชื้อชาติอื่นต่างยินดีกับเรื่องนี้ และคนอพยพจากที่อื่นที่ร่อนเร่มาที่นี่ก็ไม่กล้าที่จะขัดขืนคำสอนของเขา
ไม่นานเตียวฬ่อก็โจมตีและยึดเมือง Ba ทางการไม่มีกำลังพอที่จะต่อสู้ทัพของเขา เขาจึงได้รับตำแหน่งแม่ทัพสุภาพชนแห่งราชสำนักผู้รักษาประชาชนให้อยู่ในความสงบ และได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าเมือง Hanning หรือฮันต๋ง เขาส่งบรรณาการให้เมืองหลวงเป็นการตอบแทนตำแหน่งที่เขาได้
ชาวบ้านบางคนพบตราหยกในพื้นดิน ลูกน้องของเตียวฬ่อต้องการยกเขาให้เป็นอ๋องแห่ง Hanning แต่ เงียมเภา ขุนนางคนหนึ่งของเตียวฬ่อคัดค้านว่า ราชสำนักฮั่นประกอบไปด้วยชาวบ้านมากกว่าแสนครัวเรือน ชาวบ้านต่างมั่งคั่ง ดินก็อุดมสมบูรณ์ และยังมีปราการที่แข็งแรงป้องกันการโจมตีจากภายนอก ถ้าท่านให้ความช่วยเหลือฮ่องเต้ ท่านก็จะเป็นเหมือน Duke Huan และ Duke Wen สิ่งที่ท่านควรทำคือ เลียนแบบ Dou Rong แล้วชื่อของท่านจะได้รับการสรรเสริญตลอดไป ในเวลานี้ ด้วยอำนาจที่จะแต่งตั้งขุนนางของตัวเอง และกองทัพที่เข้มแข็งที่จะทำให้ท่านไม่ต้องขึ้นกับใคร ตำแหน่งท่านอ๋องเป็นเพียงแค่ชื่อเท่านั้น ท่านจะมีหรือไม่มีก็ไม่ต่างกัน ข้าขอร้องให้ท่านอย่าใช้ตำแหน่งอ๋องในตอนนี้ เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงหายนะ เตียวฬ่อยอมรับคำแนะนำของเขา
| Create Date : 16 มกราคม 2549 |
| Last Update : 2 มีนาคม 2549 14:41:29 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 499 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [