เนื้อเพลงจรัล ฉบับตรวจทานแก้ไข ๓

ตากับหลาน

ตาเดินจูงมือหลาน ตาเดินผ่านหน้าฉันทุกวัน
ตาเคยมองดูฉัน ยิ้มให้กันมานานหลายปี
ตามาคอยท่าหน้าโรงเรียน เวียนรอรับหลานคนดี
ตาเดินช้าช้าคงที่ ดูเหมือนมี ความสุขใจ

ส่วนฉันตัวคนเดียว จะเหลียวหาใครใคร
ให้ความสนใจใยดีดูแล มายืนคอยขายหวานเย็น
ไม่เคยเห็นหน้าพ่อและแม่
อยากจะเป็นหลานตา แต่คงแค่ได้เป็นในฝัน

ตากำลังเดินมา ตรงเวลาเท่ากันทุกวัน
ตาจะข้ามไปฟากนั้น แต่รถราวิ่งกันวุ่นวาย
ตามองเห็นหลานชายของตา ข้ามมาบนทางม้าลาย
แต่เกิดมีรถบรรทุกทราย มาชนหลานชายเต็มแรง

กระเด็นไปทันที เลือดสีแดงแดง
สิ้นใจเพราะแรงรถคนใจมาร ตาตะลึงมองดูหลานชาย
แล้วโถมกายเข้ากอดศพหลาน น้ำตาตาไหลรินผ่าน
ปานว่าจะขาดใจ

สองแขนอุ้มศพหลาน ตาเดินผ่านหน้าฉันเลยไป
ตาจะไปทางไหน ฉันอยากไปร้องไห้กับตา
แต่ตาเดินหายลับไปเลย โธ่เอ๋ยตาเอ๋ยตา
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ไม่เคยเห็นหน้าตาอีกเลย



มะเมียะ

( พูด ) เรื่องมันแปดสิบปี๋มาแล้ว
จ้าวน้อยศุขเกษมอายุได้สิบห้าปี๋
จ้าวป้อก่ส่งไปเฮียนหนังสือตี้เมืองมะละแหม่งปู้น.....
ก่เลยเป๋นเรื่องของกรรมของเวรเขา.....
มะเมียะ.............

มะเมียะเป๋นสาวแม่ก๊า คนพม่าเมืองมะละแหม่ง
งามล้ำเหมือนเดือนส่องแสง คนมาแย่งหลงฮักสาว
มะเมียะบ่ยอมฮักไผ มอบใจ๋หื้อหนุ่มเจื๊อเจ้า
เป๋นลูกอุปราชท้าวเจียงใหม่
แต่เมื่อเจ้าชายจบการศึกษา จำต้องลาจากมะเมียะไป
เหมือนโดนมีดสับดาบฟันหัวใจ๋
ปลอมเป๋นป้อจายหนีตามมา

เจ้าชายเป๋นราชบุตร แต่สุดตี้ฮักเป๋นพม่า
ผิดประเพณีสืบมา ต้องร้างราแยกทาง
โอ่ โอ้ ก่เมื่อวันนั้น วันที่ต้องส่งคืนบ้านนาง
เจ้าชายก่จัดขบวนจ๊าง ไปส่งนางคืนทั้งน้ำตา
มะเมียะตรอมใจอาลัยขื่นขม ถวายบังคมทูลลา
สยายผมลงเจ๊ดบาทบาทา ขอลาไปก่อนแล้วจ๊าดนี้

เจ้าชายก่ตรอมใจต๋าย มะเมียะเลยไปบวชชี
ความฮักมักเป๋นจะนี้ แลเฮย



คนลุงลัง

เฮาเป๋นคนลุงลัง บ่มีหลังบ่มีหลืบ
ต้นสายปล๋ายสืบ เป๋นคนธรรมดา
บ่มีเงินเป๋นหีบ บ่จีบสาวลูกผสม
ทินเนอร์ก่บ่ดม บ่ติดฝิ่นกัญชา

กิ๋นแต่เหล้าบนดอย แกล้มฝอยเมฆเหมย
เป๋นคนเฉยเฉย แต่อย่ามายั่วอย่ามาท้า
เบื่อความคิดของคน เบื่อถนนซุปเปอร์
เบื่อทีวีทีเว่อร์ แต่ชอบหนังขายยา

ชอบเป๋นคนเดียวดาย บ่ก้าวก่ายข้องเกี่ยว
ไปไหนฉายเดี่ยว ลั่น ลัน ล้า ลั่น ลา
ชอบกิ๋นน้ำบ่อ บ่ชอบกิ๋นน้ำขวด
เบื่อยาแก้ปวด ยามึน ยาม้า

ชอบฟังซึงเพลงซอ ชอบหมอลำเพลงฉ่อย
ศิลปินต๊อกกะต๋อย ฟังแล้วหูมันล้า
เบื่อผับคนดัง เบื่อฝรั่งขี้นก
เบื่อนิทานลามก มันจะอี้ละน้า

เอาแต่ใจ๋ตั๋วเก่า หมามันเห่ามันหอน
บ่สนใจ๋ไปสอน มันบ่ไจ้เรื่องของฮา
ฮามันดื้อสุดตั๋ว บ่ก้มหัวหื้อวอก
เป๋นคนบ้านนอก เมืองกอกบ่อยากมา

เอาสองมือสร้างก่อ บ่ขอหวยกับผี
บ่อยากเป๋นเศรษฐี กลั๋วจะเป๋นผีบ้า
เบื่อกำอู้หวานหวาน อ้างเป๋นงานสร้างสรรค์
เบื่อจะขึ้นสวรรค์ แล้วก่ตกลงมา

บ่เป๋นคนมึนตึง บ่เคียดขึงเรื่องเก่า
มีหัวคิดหัวเข่า มีสติปัญญา
บ่เย็นชาหน้าบูด บ่ขูดเลือดเชือดหนัง
ได้หน้าลืมหลัง บ่เกยมีล่ะก๊า

อยากคบเป๋นเพื่อน ขอเตือนไว้อย่าง
ตั๊ดเขี้ยวตั๊ดหาง แล้วจะมาก่มา
เฮาเป๋นคนหน้าจัง ลุงลังทั้งปี๋
แต่ตี้เฮาเป๋นจะนี้ ก่เพราะฮาชอบของฮา



ให้ฉันฝันต่อ


ท้องฟ้าที่เปลี่ยนไปวันนี้ ยังมีความหมายอยู่
ถึงแม้บางสิ่งเคยชื่นชู จู่ๆมาหายไป

รับรู้ความเปลี่ยนแปลงที่เห็น ถือว่าเป็นวันใหม่
ถึงแม้นสะเทือนในจิตใจ ไม่อาจไปขัดขวาง

* เธอ...จะคิดหรือทำสิ่งใดนั้น โปรดอย่าหันเหแนวทาง
หากหวาดกลัวจะรับมือความหม่นหมาง โลกจะร้างคนก่อ

สายน้ำไม่อาจทวนคืนมา เวลาไม่รั้งรอ
ฝันของเธอให้ฉันฝันต่อ เกิดก่อเป็นสวยงาม

ทั้งนี้ขึ้นอยู่ที่เธอพร้อม ฉันก็ยอมเดินตาม
ถึงแม้นไม่มีใครเอ่ยถาม จะเก็บเป็นความภูมิใจ

(ซ้ำ * จนจบเพลง)



กลับบ้านไม่ได้

ฝ่าไอละออง หมอกและควันคลุ้ง เหงื่อที่รินไหล
จะมองหาเศษเดนน้ำใจ ที่จะจุดประกายชีวิต
ไม่มีสิทธิ์ไปหวัง
อาจมีรอยยิ้มที่ดูเอมอิ่ม ควรระวังหลัง
และโอกาสหล่นมือไม่มียั้ง
และต่างคลางแคลงระแวงระวัง
ไปตกเป็นชิ้นเหยื่อ ถูกฝังทั้งเป็น นี่แหละคือเมืองหลวง

ไม่มีคนจะมาสนใจ ไม่มีใครไหนจะมาคิดห่วง
ว่าจะเป็นจะตายก็ตามดวง ว่าจะอิ่มจะกลวงจะหิว
หรือไส้กิ่วโทรมสั่น
เหนื่อยหน่ายและท้อ ที่ต้องงอก่อเกรงให้คนขัน
ที่ไม่อยากจะทำต้องทำมัน
เป็นกากเป็นเดนอยู่เมืองสวรรค์
ข้าหวาดและหวิวหวั่น อยากหันหน้าไปไกลจากมันเสียที

* ธันวาอีกคราว กับลมเหนือมันหนาวสิ้นดี
ธันวาทุกปี อยากจะหนีกลับคืนบ้านเรา
ฟ้าสวยสดใส ส่งดวงใจไปเยือนเพื่อนเก่า
ปลายปีเราอาจมีโอกาสจะกลับไปหา ถ้ายังมีสิทธิ์จะไป

จะมีใครอยู่คอยเฝ้ารอรับ และยินดีถ้ากลับไปบ้านเดิม
อาจจะมีแต่คนคิดซ้ำเติม ให้เราเจ็บและอายใจยับ
ไม่น่าจะกลับไปเลย
จากความแหลกเหลว เช่นคนเลวถูกมองและเมินเฉย
บ้างคงเหยียดเกลียดชังน้ำหน้าเลย
ให้หมดกำลังใจจะเปิดเผย คงถากและถางย่ำ
และเย้ยเราไปจนกว่าจะสาใจ

ฟ้าสวยสดใส ส่งดวงใจไปเยือนเพื่อนเก่า
ปลายปีเราอาจมีโอกาสจะกลับไปหา ถ้ายังมีสิทธิ์จะไป

จะมีใครอยู่คอยเฝ้ารอรับ และยินดีถ้ากลับไปบ้านเดิม
อาจจะมีแต่คนคิดซ้ำเติม ให้เราเจ็บและอายใจยับ
ไม่น่าจะกลับไปเลย
จากความแหลกเหลว เช่นคนเลวถูกมองและเมินเฉย
บ้างคงเหยียดเกลียดชังน้ำหน้าเลย
ให้หมดกำลังใจจะเปิดเผย คงถากและถางย่ำ
และเย้ยเราไปจนกว่าจะสาใจ


(ซ้ำ * )







หัดบิน

โอ่ โอ นกน้อยๆ เจ้าจะบินวันนี้หรือ
เกรงจะไปไม่พ้นมือ ของคนบาป หัวใจหยาบ ใจหิน
โอ่ โอ นกน้อยๆ กระพือปีกลองจะเหินบิน
ไม่กลัวจะตกลงมาคลุกดิน หรือไรเจ้า หรือรังเก่ามันไม่ดี

เกิดมาเป็นนกก็ต้องบิน เพื่อการหากินและศักดิ์ศรี
อ่อนวัยจำเป็นจะต้องมี นกใหญ่คอยสอน
เจ้ายังเด็กนักถ้าหักโหม ท่ามกลางฝนลมจะเปียกปอน
อยู่รังฟังคำอย่าแง่งอน โตก่อนจึงค่อยบิน

เด็กเอ๋ย นิ้วน้อยๆ ยามจะกินยังต้องดู
ยามจะนอนยังอุ้มชู แล้วใครเล่า ทิ้งตัวเจ้าเอาไว้
เด็กเอ๋ย เท้าน้อยๆ จะยืนจะเดินเคียงข้างใคร
จะเดินให้ถูกทางหรือหลงไป ละเลยล่วง
หาคนห่วงยังไม่มี

เกิดมาเป็นคนไม่ใช่หิน ต้องนอนต้องกินมิอาจหนี
อ่อนวัยจำเป็นจะต้องมี คนใหญ่คอยสอน
เจ้ายังเด็กนักถ้าหักโหม ท่ามกลางฝนลมจะเปียกปอน
ติดอยู่ที่ใครตัดรอน วันก่อนเป็นลูกใคร

โอ่ โอ นกน้อยๆ กระพือปีกลองจะเหินบิน
ไม่กลัวจะตกลงมาคลุกดิน หรือไรเจ้า
หรือรังเก่ามันไม่ดี
หรือไรเจ้า หรือรังเก่ามันไม่ดี




เจ้านาง

ใจ...ฝันใฝ่หมายจะหาความรักมาทดแทน
กลับเจอความเจ็บแค้น บาดใจจนฝังจำ
ไว้เป็นรอยบอบช้ำ และยากเกินจะเลือน

ทำ...ทุกอย่างเพียงตอกย้อนรอยแค้นสนองคืน
อาจบางคราวต้องฝืน แต่ใจคอยย้ำเตือน
ทั้งวิญญาณเสมือนสิงด้วยปีศาจทราม

* แต่ความรักไม่สลาย แม้จนวันสุดท้ายจึงเกิดคำถาม
กรรมอาจย้อนติดตาม คนเขาประณามเกลียดชังไร้ค่า
ทนเจ็บปนความเหว่ว้า เช็ดน้ำตาปลอบขวัญตัวเองต่อไป

(ซ้ำ *)






น้อยไจยา (จากชุดโฟล์คซองคำเมือง)

( ช ) ปวง... ดอกไม้เบ่งบานสลอน
ฝูงภมรภู่เผิ้งสอดไซ้
ดอกพิกุลของเปิ้นต้นใต้
ลมปั๊ดไม้มาสู่บ้านตู๋
ฮู้แน่ซัดเข้าสอดสองหู
ว่าสีจมปูถูกป้ำเก๊าเนิ้ง
เก๊ามันต๋ายป๋ายมันมันเซิ่ง
ลำกิ่งเนิ้งต๋ายโก้นตวยแนว
ดอกพิกุลก่คือดอกแก้ว
ไปเป๋นหองเปิ้นแล้ว เนอ ...

( ญ ) แต๋ม เก๊าเนิ้งกิ่งมันบ่ถอน
บ่ไหวคอนเฟือนเตี้ยงมั่นแต๊เล่า
ต๋ามกำลมเปิ้นปั๊ดออกเข้า
มีแต่เก๊าไหวหวั่นคอนเฟือน
กิ่งมันแต๊บ่แสเสลือน
บ่เหมือนลมเจยรำเพยก่จะนั้น
ใจ๋คำญิง นี้หนิมเตี้ยงมั่น
บ่เป๋นหองเปิ้นคนใด
ยังเป๋นกระจกแว่นแก้วเงาใส
บ่ไหวคอนเหงี่ยงจ๊าย เนอ ....

( ช ) ตั๋วปี้น้อย จักขอถาม
ต๋ามกำลมเปิ้นมาเล่าอู้
ว่านายมีจู๊บ้านวังสิงห์คำ
ฝ่ายตางปู๊นเปิ้นมาใส่ผะจ๋ำ
บ้านวังสิงห์คำเปิ้นมาหมั้นก่ไว้แล้ว
ตางฝ่ายปั้นตั๋วน้องนางแว่นแก้ว
ก่ตกลงแล้วบ่ใจ้กาหา
เปิ้นจะกิ๋นแขกแต่งก๋าน ก่วิวาห์
เมื่อใดจาปี้น้อยใคร่ฮู้เก๊า
ส่วนไจยาบ่สมเปิงเจ้า
เพราะเขียมข้าวของเงินทอง
ฝ่ายตางนายบ่หมายเกี่ยวข้อง
มาละหมองต่ำก๊อย เนอ ....

( ญ ) ตั๋วน้องนี้บ่ลาไหลหลง
ก๋านตกลงก่ยังบ่แล้ว
จึงเจินตั๋วปี้มาห้วยแก้ว
เพราะใคร่ฮู้กำฟู่กำจา
จึ่งเจินหน้อยปี้มาเปิ๊กษา
จะว่าใดจาตั๋วน้องก่ใคร่ฮู้
ก๋าน..ตี้มาฟู่อู้จะเอาเป๋นจู๊
กาว่าเอาเป๋นเมีย
หรือจักลบล้างลืมลายหน่ายเสีย
บ่เอาเป๋นเมียหรือจักทิ้งเสียแล้ว
หรือเอาเป๋นเมียนางจ๊างแก้ว
อยู่เป๋นกู้ข้างเตียมคิง
ขอบอกนายหื้อแน่ใจจริง
บ่อำพรางนาถน้อง เนอ ....

( ช ) บ่จุ๊หลอกน้องหื้อหม่นหมองหมาง
บ่ล่อลวงพรางแม่นางฮ่างแค๊ว
ปี้หมายเอาเป๋นเมียนางจ๊างแก้ว
บ่หื้อคลาดแคล้วเรื่องกำสิเน
หลอนแก้วน้องใจยังบ่เหว
เตี้ยงสมคะเนเหมือนปี้กึ๊ดเล่า
หลอนปี้จุ๊ก่ยังล่ายเจ้า
ขอหื้อฟ้าผ่าหัวแม่เมียต๋าย
ลูกแม่ญิงอู้เล่นก่บ่ดาย
ลูกป้อจายอู้แต๊ก่บ่ปัง
หลอนนายต๋ายไปเป๋นไก่ตั้ง
ปี้น้อยจักต๋ายเป๋นคืน
ฟู่บ่ถูกวันพูกก่บ่ขืน
ฟู่มะคืนตึงบ่ขืนเมื่อเจ๊า
ก๋านฮักกั๋นหองข้าตึงเจ้า
เผียบเหมือนเหล้ากับปาง
ปากกำใดปี้ก่ตึงอ้าง
บ่ใจ๊จ๋างจากน้อง เนอ ...


( ญ ) หลอนว่าแต๊เหมินดั่งกำจา
น้องขอสัญญากับตั๋วปี้น้อย
บ่ขอฮักไผสักเต้าเกิ่งก้อย
ขอฮักปี้น้อยไจยานี้ก่คนเดียว
คนอื่นนับร้อยตึงบ่แลบ่เหลียว
จะขอฮักเดวจายเดวก่เท่านี้
หลอนว่าน้องจุ๊หรือสับปะลี่
ขอหื้อฟ้าผ่าหัวป้อผัวต๋าย
ลูกแม่ญิงบ่ไจ้ว่าบ่ดาย
ลูกป้อจายขี้จุ๊ก่แต๊ แต๊
กิ๋นก่ยังตึงแก้ สะเลียมยำใส่แย้
บะเขือแจ้ยำใส่เตา
กอนปี้น้อยไจยาฮักแต๊ข้าเจ้า
ก่ยินดีจิ่ม แต๊ ..... เนอ





เพลง เสเลเมา


ไก่แจ้ขันเหนอกุ่ง........นกยูงขันเหนอฮ้อย....
ก้อยข้านี้ไผจักมาตัดบ่ม แล .................ฮิ้ว...

(ญ) อะโล โล โล ไปเมืองโกตวยปี้เงี้ยว
(ช) หนตางก๊ดเลี้ยวข้าน้อยจักขอถาม
(ญ) หนตางเส้นนี้ก่เป๋นถนนก่เมิงพาน (พร้อมกัน)
เฮย..ป้อเฮยผ้าสีปูเลยปาดเกิ่งตุ้มเกิ่ง...ฮิ้ว

(ญ) เสเลเมาบ่าเดวเปิ๊กเซิ๊ก
(ช) ข้ามน้ำเลิ๊กก่บ่ได้ขอดสายโถง
(ญ) หนามเก็ดเก๊ามาจ่องเอาขนก่แมวโพง
(พร้อมกัน) ต๋าวันลง เจ้นจะแผ๋วต๋าฝั่ง...ฮิ้ว

(ญ) เสเลเมาบ่าเด่วป๊อกซ๊อก
(ช) ไปเล่นพ่ายป๊อกก่เสเติงลูกก่เติงหลาน
(ญ) เล่นไปแห๋มหน้อยก่เสเติงปิ่นก่เติงลาน
(พร้อมกัน) เหนาะ..เจ้าปี้เหนาะจะขี่เฮือเหาะขึ้นบนอากาศ...ฮิ้ว

(ญ) อะโล โล โล ส้มบะโอจิ๊น้ำพริก
(ช) เหน็บดอกปิ๊กซิกมาแป๋งตาเหลิกก่ตาแล
(ญ) ไปตางปู๊นเป๋นปะตู๋ก่ต้าแป (พร้อมกัน)
งามนักแก อะโล โล โล แม่ฮ้าง แม่ม่าย...ฮิ้ว..

(ช) เคียวลาสันโถ่ต้มเน้อ ปี้บ่หย่อนเมงมางน่อโล
ยาลันต้มตวยสูปี้เล้า แล.... ...ฮิ้ว

(ญ) เสเลเมาบ่าเด่วป๋านกว้าง
(ช) ไปเซาะซื้อจ๊างก่ได้ปู๊เอกงาขาว
(ญ) เอาไปลากไม้ตี้เจงแสนก่เจงดาว
(พร้อมกัน) เหนาะ...เจ้าปี้เหนาะผักกาดเก๊าะจิ๊น้ำพริกหนุ่ม...ฮิ้ว




ของกิ๋นคนเมือง

(ช) ของกิ๋นบ้านเฮา เลือกเอาเต๊อะนาย
(ญ) เป๋นของปื้นเมือง เป๋นเรื่องสบาย
(พ)ล้วนซะป๊ะมากมี ฟังหื้อดีเน้อ
ฟั่งใคร่อยากจนเผลอ มาบลืนน้ำลาย

(ช)แก๋งแคจิ้นงัว (ญ)ไส้อั่วจิ้นหมู
(ช) แกงหน่อไม้ซาง (ญ) คั่วบะถั่วปู
(พ)น้ำพริกแมงดา กับน้ำพริกอ่อง
คั่วผักกุ่มดอง หนังปองน้ำปู๋
(ช)แก๋งผักเซียงดา (ญ)ใส่ปลาแห้งตวยเน้อเจ้า
(ช) แก๋งบอนแก๋งตุน (ญ) กับแก๋งหยวกกล้วย
(พ) ต้ำบะหนุนยำเตา ส้าบะเขือผ่อย
แก๋งเห็ดแก๋งหอย ก้อยปล๋าดุกอุย

(ช)แก๋งบะฆ้อนก้อม
(ญ)แก๋งอ่อมเครื่องใน เครื่องในงัวเน้อ
(ช)แก๋งผักเฮือดลอ (ญ)อ๋อ ยำหน่อไม้ ใส่น้ำปู๋ตวยนะ
(พ) น้ำเมี่ยงน้ำตับ กับแก๋งฮังเล
น้ำพริกอี่เก๋ เฮ้...ยำจิ้นไก่
(ช) ลาบงัวตั๋วลาย ลายโก้งเน้อ
(ญ) ลาบควายตั๋วดำ ขุ่นหยุ่น
(ช) ลาบไก่ยกมา ไก่จนกันนะ
(ญ) ลาบปล๋าสร้อยก่ลำกะ
(ช)กิ๋นอะหยังระวังพ่อง
(ญ) หลุต๊องจะว่าบ่บอกเน้อ
(ช) ส่วนบ้านผมกิ๊กก๊อก (พ) ยอกแก๋งโฮ๊ะตึงวัน

(ช) ของกิ๋นบ้านเฮา เลือกเอาเต๊อะนาย
(ญ) เป๋นของปื้นเมือง เป๋นเรื่องสบาย
(พ)ล้วนซะป๊ะมากมี ฟังหื้อดีเน้อ
ฟั่งใคร่อยากจนเผลอ มาบลืนน้ำลาย




คนสึ่งตึง

ตั๋วอ้ายเกิดมาเป๋นคนยากไร้
บ่เกยฮักไผเลยในจ้าดนี้
กึ๊ดว่าจะฮักอี่น้อง ก่กั๋วเจ้าของเปิ้นมี
อี่น้องสาวจี๋มีกู้แล้วกา

เขาว่าตั๋วอ้ายเป๋นคนสึ่งตึง
มีสองสลึงป๋ายแห๋มซาวห้า
กึ๊ดฮอดเป๋นดีใคร่หุย กิ๋นยาหมูตุ้ยตะวา
เปิ้นบอกอ้ายว่ามีวิตามิน

* ขอน้องจ้วยเตื่อม เตื่อมหื้ออ้ายเต๋มบาท
เหมือนยูสะหลาดกู้กับแผ่นดิน
เหมือนน้ำพริกอ่องกู้ผักกระถิน
เหมือนตั๋วยุพินกู้กับตั๋วอ้าย

หากแม้นอี่นายบ่เอื้อเอ็นดู
อ้ายกิ๋นแคบหมูขอหื้อมันดิ้นต๋าย
รูปหล่ออย่างอ้ายนี้มันเขียม
เหมือนโอ่งกระเทียมบ่ดาย
ฮักเต๊อะอี่นายอ้ายคนสึ่งตึง

(ซ้ำ * จนจบเพลง)








ฮานี้บ่าเฮ้ย

(ช) แต่งงานด้วยกันเสียที อ้ายนี้ ท่ามาจ๊าดเมิน
ฮักสาวเหลือเกิน (ญ) ไปหาเงินเหียก่อน
(ช) ไปหาตี้ไหนอะ
ต่อนยอน ตะ ตอนยอน
ตะ ตอนย่อน ต๋อนยอน ต๋อนยอน

(ช) สาวสาว อ้ายคนจนจน
บ่มีรถยนต์ขี่ควาย
น้องเห็นใจอ้าย (ญ) ไปขายควายเหียก่อน
(ช) เนาะ..ขายเนาะ
ต่อนยอน ตะ ตอนยอน
ตะ ตอนย่อน ต๋อนยอน ต๋อนยอน

(ช) ขายควายได้เงินสามพัน
แจ่มจันทร์ อ้ายเหลือแต่งัว
ไถนาสองตัว
(ญ) ไปขายงัวเหียก่อน (ช) เอา...ขายเซี้ยงๆ
ต่อนยอน ตะ ตอนยอน
ตะ ตอนย่อน ต๋อนยอน ต๋อนยอน

(ช) ขายงัวได้เจ็ดปันป๋าย
เสียดายบ่ได้ไถนา น้องคงบ่ว่า
(ญ)ไปขายนาเหียก่อน
(ช) เอา....ขายๆหมดๆ เซี้ยงๆเหีย
ต่อนยอน ตะ ตอนยอน
ตะ ตอนย่อน ต๋อนยอน ต๋อนยอน

(ช) ขายนาสำเร็จเสร็จดี
บ่มีแล้วเหลือแต่ตัว เขารู้กันทั่ว
(ญ)ไปขายตัวเหียก่อน (ช) เฮ้ย....
ต่อนยอน ตะ ตอนยอน
ตะ ตอนย่อน ต๋อนยอน ต๋อนยอน (2 รอบ)
..........ฮานี้บ่าเฮ้ย



บ้านบนดอย

บ้านข้าอยู่บนดอย เมฆหมอกลอยเต๋มฟ้า
อยู่กลางพงพนา อยู่ตามประสาคนดอย
ข้าบ่รวย บ่จน บ่เป็นคนสำออย
เกิดเป็นคนบนดอย บ่ต้องคอยง้อใคร

บ้านสูอยู่ในเมือง มุงกระเบื้องสีใส
บ้านข้าอยู่กลางไพร มุงด้วยใบตองตึง
สูซอบเพลงฝรั่ง ข้าซอบฟังเสียงซึง
เอ๊า...ตึง ตึง ต๊ะ ติด ตึง ข้าดีดซึงก้องป่า

* บ้านบนดอยบ่มีแสงสี บ่มีทีวี บ่มีน้ำประปา
บ่มีโฮงหนัง โฮงนวด คลับบาร์ บ่มีโคลา แฟนต้า เป๊ปซี
บ่มีเนื้อสันผัดน้ำมันหอย คนบนดอยซอบกิ๋นข้าวจี่
บ่มีน้ำหอม น้ำปรุงอย่างดี แต่หมู่เฮามี.......
ฮึม.......มีน้ำใจ๋

ถ้าสูอยากกิ๋นข้าว สูต้องไปไถนา
ถ้าสูอยากกิ๋นปลา ก่ต้องไปหาในห้วย
ถ้าสูปลูกดอกฝ้าย สูได้ใส่เสื้อสวย
แต่ถ้าสูอยากถูกหวย ก่เสียใจด้วยคน
(ซ้ำ * จนจบเพลง)


ผักกาดจอ

บ้านอ้ายเป๋นตูบติดดิน ส่วนบ้านยุพินเป๋นบังกะโล
อ้ายเดินเซซัดเซโซ น้องใส่เตี่ยวในวาโก้
อ้ายใส่เตี่ยวโหลก๋าแมวลอดบ่วง

บ้านน้องกิ๋นแกงฮังเล ส่วนบ้านอ้ายเพ้ กิ๋นผักกาดจอ
น้องนั่งรถสีจมออน เป็นฟอร์ดฟอลคอล
ส่วนอ้ายต้องจรขี่มอเตอร์คาร์
โอ้ย ... กั๋วแล้วต๋ายแล้วกั๋วแล้วเจ้าข้า
กั๋วนักกั๋วหนากั๋วจอผักกาด
เจ๊าตื่นขึ้นมาศรีมอยไปกาด ซื้อผักกาดมาจอ
ใส่ส้มบะขามที่ฝักงอ งอ คาบเดียว คาบเดียวบ่ปอ
กิ๋นผักกาดจอจนต๊องไก้ต๊องปอง

ขึ้นเฮือน ขึ้นเฮือน มะต่องแต่ง
เปิดผ่อหม้อแกง โอะ...ผักกาดจอ
อ้ายไปแอ่วสาวบ้านเหนือ
สาวมักส้าบะเขือกับผักกาดจอ
อ้ายไปแอ่วสาวบ้านใต้
สาวมักแคบไขกับผักกาดจอ
น้องสาวหน้าขาวอะหล่องฉ่อง
ซ้ำมักน้ำพริกอ่องกับผักกาดจอ
กึ๊ดไปเป๋นดีใคร่หุย กิ๋นยาหมูตุ้ยกับผักกาดจอ
หนึ่งจอ สองจอ สามจอ สี่จอ ห้าจอ หกจอ เจ็ดจอ
ปอก่อนหนอ ....... ผักกาดจอ




Create Date : 31 พฤษภาคม 2549
Last Update : 31 พฤษภาคม 2549 10:37:47 น. 6 comments
Counter : 2388 Pageviews.  

 
ชอบเพลงของกิ๋นคนเมืองๆมากๆเลยค่ะ พึ่งได้เนื้อเพลงก้อวันนี้เอง


โดย: Claire_plastic วันที่: 31 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:00:57 น.  

 
ชอบเพลงเหนือมากๆเลยคะ อยากอู้กำเมืองเป็น

สนใจมานานแล้ว ขอบคุณมากๆนะค่ะ


โดย: Bonus IP: 125.24.2.233 วันที่: 3 เมษายน 2551 เวลา:22:59:07 น.  

 
ชอบทุกเพลงเลยครับ โดยเฉพาะ เสเลเมา


โดย: เม IP: 202.12.97.117 วันที่: 23 เมษายน 2551 เวลา:15:28:18 น.  

 
ชอบมากเลยงับ

หมู่เฮาจาวเหนือออ!

คิดถึงบ้านนนน


โดย: ^ ^ IP: 124.121.106.198 วันที่: 17 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:35:50 น.  

 
อยากฟังเพลง คำเมือง แอดเมล์ผมมาได้นะครับ สะสมไว้เยอะ xyznum1@hotmail.com


โดย: คนเมือง IP: 202.28.249.180 วันที่: 31 มีนาคม 2552 เวลา:15:49:18 น.  

 
น้องเป็นสาวเจียงใหม่


โดย: ~โคจ๋วย IP: 112.142.59.26 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:18:22:51 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]