Group Blog
All Blog
|
สาปรัก...บท 2/2 คุณษาผมเอาทองม้วนกลับไปเลยนะ ปฐวีตะโกนบอกสุนิษาซึ่งอยู่ในห้องน้ำ คุณจะกลับแล้วหรือคะ มีเสียงของสุนิษาตะโกนกลับมา ครับ ผมต้องไปผลัดเวรเฝ้าไข้คุณพ่อกับพี่กาล กลับจากนี่ก็ต้องเอาเจ้าทองม้วนไปไว้ที่คอนโดฯ ก่อน เขาตะโกนกลับไป คุณจะไม่รอเจอฉันก่อนหรือคะ ฉันอาบน้ำใกล้เสร็จแล้ว สุนิษายังคงส่งเสียงตะโกนกลับมา ไม่ดีกว่า เอาไว้โอกาสหน้าเถอะ ผมสายมากแล้ว งั้นคุณมาลาฉันที่นี่ได้ไหมคะ นะคะคุณวี...เราไม่ได้เจอกันหลายวันแล้ว เสียงหวานใสออดอ้อนของสุนิษาทำให้เขาใจอ่อน ปฐวียิ้มอ่อนโยนในหน้า เขาวางทองม้วนลงบนโซฟาตัวเดิม บอกเบาๆ ว่า ทำตัวดีๆ นะเจ้าอ้วน ฉันขอไปลาหวานใจแป๊บ เดี๋ยวมา แต่ทองม้วนจะเชื่อฟังก็หาไม่ มันสลัดหางไปมาแล้วกระโดดผลุงจากโซฟาลงมาเดินตามเขา ปฐวีหันไปมองภาพนั้นแล้วส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ แต่แววตาทอดอ่อนโยน เขาเดินต่อไปยังห้องนอนของหญิงสาวเพื่อทะลุไปยังห้องน้ำโดยมีทองม้วนเดินตาม ตอนที่เขาเดินไปถึง สุนิษากำลังลุกจากอ่าง ตวัดผ้าขนหนูบนราวมาพันเนื้อตัวพอดี เธอมีผิวขาวผ่องและหุ่นดีอย่างมาก โดยเฉพาะทรวงอกซึ่งอวบอิ่มได้รูปสวยและเอวคอดกิ่ว เขาเป็นคนแพ้หน้าอกของผู้หญิงมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว เห็นหน้าอกสวยๆ ทีไรหายใจไม่ทั่วท้องทุกที และนมโตๆ ก็เป็นสิ่งแรกที่เขาคาดหวังจากเพศตรงข้ามที่จะมาขึ้นเตียงกับเขา สุนิษาก้าวจากอ่าง โผเข้าไปในอ้อมแขนเขา ฉันรอคุณมาทั้งวัน แต่คุณจะใจร้าย ไปโดยไม่ล่ำไม่ลานี่นะคะ ตัดพ้อพลางยืดตัวขึ้นจูบเขา ออกนอกบ้านเธอสูงไล่เลี่ยกับเขา แต่เมื่อปราศจากรองเท้าส้นสูงยามอยู่ในบ้าน เธอก็สูงแค่ระดับไหล่เขาเท่านั้น ปฐวีส่งเสียงครางอย่างถูกใจ จูบร้อนแรงของสุนิษาทำให้เขาคิดอะไรไม่ออก ทำได้เพียงส่งจูบร้อนแรงพอกันกลับไป สุนิษาหัวเราะชอบใจกับการตอบสนองที่ร้อนแรงพอกันของแฟนหนุ่ม มือหนาของปฐวีเลื่อนขึ้นมาเกาะกุมทรวงอกเธอทั้งสองข้างผ่านผ้าขนหนูผืนนุ่ม พลางเคล้นคลึงไปมา ขณะที่เธอสอดมือเข้าไปในสาบเสื้อเชิ้ตเพื่อลูบไล้แผงอกเขาอย่างไม่ยอมแพ้ สุนิษารู้สึกได้ถึงชัยชนะเมื่อเขาส่งเสียงครางด้วยน้ำเสียงเซ็กซี่แสนรัญจวน ก่อนจะเพิ่มแรงบดขยี้ลงมาบนริมฝีปากเธอ ปฐวีเป็นผู้ชายร้อนแรงและเก่งในเรื่องซ็กซ์ ยอมรับว่าผู้ชายคนไหนๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ยังไม่มีใครสู้เขาได้สักคน ปฐวีทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นที่ต้องการของคู่รักอยู่ตลอดเวลาและนั่นทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคดี เธอรู้สึกสวยงามตลอดเวลาเมื่อเปลือยกายอยู่บนเตียงกับเขา ปฐวีเก่งในเรื่องเรียกสัญชาตญาณดิบของผู้หญิงซึ่งเธอไม่เคยรู้ตัวเองมาก่อนเลยว่าเป็นคนเซ็กซ์จัดและต้องการสูงมากกระทั่งมาเจอเขา สุนิษานึกพลางมองแฟนหนุ่มอย่างหลงใหลเมื่อขณะนี้เขาผละจากเธอ ปอยผมที่หล่นปรกหน้า ทำให้ปฐวีดูเหมือนหนุ่มน้อยมากกว่าที่จะเป็นนักธุรกิจชั้นนำของเมืองไทยผู้ที่เต็มไปด้วยความเคร่งขรึมยามที่อยู่ในที่ทำงาน แถมยังเป็นหนุ่มน้อยเจ้าเสน่ห์ซะด้วยสิ... สุนิษานึกพลางยื่นมือไปปัดปอยผมให้เขาอย่างเบามือ ใช่...ยามอยู่ในที่ทำงาน เขาเต็มไปด้วยมาดผู้บริหารแสนเคร่งขรึม แต่สง่างามและภูมิฐาน ดูน่าเลื่อมใส ซึ่งต่างจากยามอยู่บนเตียง เขาจะกลายมาเป็นหนุ่มน้อยที่มากด้วยเสน่ห์ ร้อนแรง ขี้เล่นขี้เย้าแหย่ผิดกันคนละคน และแน่นอน...เต็มไปด้วยลีลาและชั้นเชิงทางเพศอย่างมากซึ่งทำให้เธอหลอมละลายและอยากจะคลั่งเสียวันละสามเวลาให้ได้ยามที่ต้องอยู่ห่างจากเขา ปฐวีลดริมฝีปากไปจุ๊บริมฝีปากนุ่มทีหนึ่งแล้วว่า ผมต้องไปแล้วคุณษา เซกซ์คือยาอายุวัฒนาสำหรับเขาก็จริง ขาดมันก็เหมือนขาดอากาศหายใจ หากทว่าเวลานี้เขาจำต้องยอมตัดใจ...ขาดมัน เพราะเขาสายมากแล้ว ขืนยังมัวโอ้เอ้แม้แต่นาทีเดียว เชื่อขนมกินได้เลยว่าคุณพุดซ้อนจะต้องสวดเขายับในทันทีที่ไปถึงโรงพยาบาลแน่ ฉะนั้นทันทีที่สุนิษาลดมือลงไปในกางเกงสแลกส์เพื่อเกาะกุมความเป็นชายที่โป่งพองของเขา ปฐวีจึงรีบตะครุบมือนุ่ม ดึงออกอย่างนุ่มนวล พลางว่า ผมต้องไปแล้วจริงๆ หวานใจ คืนพรุ่งนี้สัญญาว่าจะมาค้างด้วย สุนิษาตวัดตาค้อน แต่ด้วยจริต ไม่จริงจังนัก เธอรู้ว่าเวลาไหนควรมีจริตมารยา และแค่ไหนถึงจะดูพองาม คืนพรุ่งนี้ฉันไปหาคุณที่คอนโดฯ ดีกว่าค่ะ ตามใจครับ ปฐวีตอบรับอย่างสุภาพ แล้วเดินออกจากห้องน้ำ ตามทองม้วนไปติดๆ เจ้าสัตว์สี่เท้าเหมือนฟังภาษาเขาออก ทันทีที่พวกเขาแยกจากกัน มันก็สะบัดหางเดินนำออกไปทันที แล้วคุณพ่อคุณเป็นไงบ้างคะ ตอนเราไปเยี่ยมอาทิตย์ก่อน ยังดูทรงๆ เหมือนเดิมคุณษา โรคของคนแก่ ไม่รู้ว่าที่ทรงๆ อยู่นี่เพราะอยากเรียกร้องให้ลูกหลานเข้าหาหรือเปล่า ช่างค่อนขอดจริงคุณวี แล้วคุณพ่อคุณแก่ที่ไหน เพิ่งจะ ๖๐ กว่าๆ เอง ถ้า ๖๐ แต่เดินเหินไม่ได้อย่างคุณพ่อ ผมก็ว่าแก่แล้วล่ะ แล้วผมก็ไม่ได้ค่อนขอดด้วย ท่านเป็นแบบนั้นจริงๆ ขนาดหมอเองยังวินิจฉัยโรคไม่ได้ เพราะงั้นสรุปได้อย่างเดียว คุณพ่อไม่ได้เป็นโรคทางกาย แต่เป็นโรคทางใจ ที่ต้องการอ้อนลูกๆ เพื่อเรียกร้องความสนใจ คุณก็หาหลานๆ ให้ท่านสักคนสิคะ คราวนี้ขี้คร้านจะเรียกร้องความสนใจจากพวกคุณ แต่หันไปสนใจหลานๆ แทน สุนิษาเห็นแฟนหนุ่มชะงักไปเสี้ยวอึดใจ...แค่อึดใจจริงๆ ถ้าไม่สังเกตก็แทบมองไม่เห็น แล้วเขาก็ก้มช้อนทองม้วนเข้าอ้อมแขนด้วยกิริยาเป็นปกติดังเดิม เธอนึกอยากรู้ว่าเหตุใดเขาถึงชะงัก ปฐวี เป็นผู้ชายสมบูรณ์แบบทั้งเรื่องรูปร่าง หน้าตา ฐานะชาติตระกูลและและการงาน เขาเป็นผู้ชายที่น่าทึ่ง รักสัตว์ และอ่อนโยน ถึงจะขวางโลกไปบ้างในบางเวลาแต่เธอกลับมองว่านั่นคือเสน่ห์ของเขา ดูเป็นหนุ่มเฮี้ยวที่ชวนให้น่าปราบ ปฐวีไม่ตอบคำของสุนิษา แต่มองทองม้วนที่กำลังซุกแผงอกเขาสงบเสงี่ยมราวกับจะอ้อนก็ไม่ปาน เขาคลี่ยิ้มเอ็นดู และริมฝีปากยังเปื้อนรอยยิ้มเมื่อเงยหน้าบอกหญิงสาว ผมต้องไปแล้วคุณษา แล้วเจอกัน สุนิษาไปส่งเขาที่หน้าประตูแล้วเขย่งเท้าจูบลาเขา โดยปฐวีจุ๊บตอบเบาๆ เธอมองตามจนเขาหายเข้าไปในลิฟต์ สักวันเธอจะทำให้เขาสยบแทบเท้าเธอให้ได้... สุนิษานึกบอกตัวเองอย่างมุ่งมั่น ด้านปฐวีเมื่อเดินเข้าไปในรถแล้ว พบว่าโทรศัพท์มือถือที่ทิ้งอยู่ในรถแบตหมด เขาชาร์ตกับรถ ตั้งใจโทร.บอกมารดาว่ากำลังเดินทางไปถึง แต่เมื่อเปิดเครื่องก็พบว่ามีมิสคอลกว่า ๑๐ สายทั้งจากมารดา ปฐมกาลและปานวาดที่โทร.กระหน่ำหาเขา ปฐวีรู้สึกกังวลใจแปลกๆ ลางสังหรณ์ผลักดันให้เขารีบกดหมายเลขโทร.หาปฐมกาลเป็นสายแรก เพราะดูแล้วน่าจะควบคุมสถานการณ์ได้ดีกว่าหากเกิดเหตุร้ายใดๆ ขึ้น ..  |
| Create Date : 21 มีนาคม 2557 Last Update : 21 มีนาคม 2557 8:35:25 น. Counter : 3011 Pageviews. |
9 comments | |||||
| ||||||
วันที่: 21 มีนาคม 2557 เวลา:0:04:50 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [
