Group Blog
ไฟรัก...บท 11/1


มันบ้าชัดๆ... แพรไหมนึกบอกตัวเองในทันทีที่เขาตวัดเอวเธอไปจูบแล้วเธอพลันรู้สึกราวกับถูกไฟฟ้าช็อต ร่างแข็งทื่อก่อนจะค่อยๆ อ่อนปวกเปียกราวกับไร้กระดูก สวรรค์ช่วย...เธอโอนอ่อนผ่อนตามเขาอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ ร่างกายเธอตอบสนองเขาอย่างเร่าร้อนราวกับมันมีชีวิตของมันเอง...

ให้ตายเถอะ ไม่ยุติธรรมเลยสักนิด...แพรไหมนึกสบถระคนโอดครวญอยู่ในใจ หากกระนั้นกลับจูบตอบเขาอย่างบ้าคลั่ง

โลกดูจะถูกลืมเลือนและห่างไกลออกไปชั่วขณะในวินาทีที่แพรไหมเลื่อนมือขึ้นมาโน้มลำคอเขา พร้อมทั้งบดเบียดร่างกายตัวเองให้แนบชิดกับเขายิ่งขึ้น ภาติยะครางในลำคอพร้อมกับร่างกายที่สั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่อยู่

พระเจ้าช่วย...เขาไม่เคยเกิดอาการอย่างนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน...อาการราวกับจะสำลักความสุขสม เร่าร้อนราวกับจะแผดเผาให้ด่าวดิ้น หากก็เจือความหวานยากเกินจะกล่าว ภาติยะเลื่อนมือลงไปขยำสะโพกกลมมนอย่างอดใจไม่อยู่ ส่วนอีกมือเลื่อนขึ้นมาสำรวจทรวงอกนุ่มเต่งตึงด้านหน้านอกเสื้อคอเต่า

นุ่มหยุ่นมือและพอเหมาะพอเจาะกับมือเขา... ภาติยะนึกพลางดุนปลายลิ้นให้ริมฝีปากนุ่มเผยอออก เมื่อทำไม่สำเร็จจึงขบเม้มเน้นๆ เกิดเสียงร้องประท้วงขึ้นจากแพรไหมโดยพลัน ในจังหวะเดียวกับที่เขาสอดปลายลิ้นเข้าไปในเรียวปากได้สำเร็จ

นักแสดงพอร์นสตาร์จูบดูดดื่ม ประสบการณ์รักตั้งแต่วัยหนุ่มจวบจนมาถึงวัย ๓๖ ถูกบรรจงถ่ายทอดผ่านจูบนั้นโดยไม่รู้ตัว ซึ่งมีทั้งความหวาน ความโหยหาและเรียกร้องในคราวเดียวกันจนร่างบางซวนมาซบเขา

แพรไหมยังคงจูบตอบเขาอย่างเร่าร้อนตามแต่อารมณ์และสัญชาตญาณจะนำพา มือเธอสอดเข้าในเรือนผมท้ายทอยอีกฝ่าย ขณะที่อีกมือยึดปลายคางเพื่อจะได้จูบอย่างถนัดถนี่

ราวกับมีวังน้ำร้อนหมุนวนอยู่รอบกายจนแพรไหมรู้สึกปั่นป่วนอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เธอไม่รู้ตัวเลยว่าภาติยะสอดมือเข้ามาใต้บราเซียเมื่อไหร่ มารู้สึกตัวก็ตอนที่มือร้อนผ่าวอีกข้างกำลังสัมผัสแนบชิดอยู่กับเนื้อตัวเบื้องล่าง นั่นแหละเธอถึงรู้ว่าตอนนี้มือทั้งสองข้างของเขาอยู่ตรงไหนบ้าง

แพรไหมผละถอยห่างตามสัญชาตญาณ หากภาติยะตามมารัดกายนุ่มกลับไปชิดแผงอกกว้างตามเดิม ก่อนจะออกแรงกอดรัดแนบแน่นราวกับงูรัดเหยื่อ ขณะที่ริมฝีปากยังคงจูบปากนุ่มไม่ยอมห่าง ไม่นำพากับอาการประท้วงขัดขืนและส่งเสียงฮือฮาในเรียวปากเขา ภาติยะยังคงเดินหน้าสำรวจเรือนกายเซ็กซี่ของอีกฝ่ายด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างรวบมือเรียวของแพรไหมไปไพล่ไว้ข้างหลัง

นักข่าวสาวไม่มีโอกาสแม้จะส่งเสียงประท้วง ลมหายใจตัดขัดและร่างกายพลันอ่อนระทวย เมื่อรู้สึกได้ถึงมือหนาที่กำลังสอดเข้ามาในบราเซีย จูบนี้มันจะไปจบลงที่ไหน? แพรไหมนึกถามตัวเองอย่างหวาดหวั่น หากเธอก็ได้คำตอบทันทีเหมือนกัน...เขาจะยังไม่ปล่อยเธอจนกว่าจะได้จูบเธอจนพอใจ

อยากจะต่อต้าน...อยากจะขัดขืน หากกระนั้นแพรไหมก็ไม่รู้ว่าเรี่ยวแรงหดหายไปไหน...บางทีมันอาจจะโบยบินไปพร้อมกับราตรีกาล... แพรไหมคิดอย่างขำๆ เธอพยายามหาเรื่องมาให้ตัวเองขบคิด จะได้จิตไม่ว่างและเขวไปกับจูบดูดดื่มของเขา

พระเจ้าช่วย...สวรรค์บนดินชัดๆ ภาติยะนึกพลางเค้นคลึงทรวงอกงามอย่างหลงใหล เขาชอบหน้าอกของแพรไหม มันพอดีกับมือเขาราวกับถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเขาโดยเฉพาะ...นุ่มแต่ก็หนั่นแน่นเต็มมือ หากในขณะเดียวกันก็เต่งตึงและตอบสนองอย่างมีชีวิตชีวา...อย่างที่เขาเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน

ภาติยะผละขึ้นมองหน้า เมื่อจูบแรกที่ดูดดื่มแสนยาวนานผ่านพ้นไปแล้ว ใบหน้าของแพรไหมแดงก่ำและลมหายใจสะท้านขึ้นลงเป็นจังหวะเดียวกับอัตราการเต้นของหัวใจที่ยังคงอยู่ภายใต้อุ้งมือเขา

“คุณเป็นสาวเซ็กซี่และร้อนแรงมากแพรไหม ผมพนันได้เลยว่าผมยอมแลกด้วยทุกอย่างที่ตัวเองมี ขอแค่ได้สัมผัสเรือนร่างคุณด้วยเนื้อตัวผม”

แพรไหมหน้าแดง เธอตอบไปอีกทางว่า “ข้อตกลงเราเป็นอันสิ้นสุดลงแล้ว เพราะฉะนั้นกรุณาปล่อยมือฉัน”

ผู้กำกับหนุ่มปล่อยกายนุ่มเป็นอิสระอย่างอ้อยอิ่ง ร่างบางเซเล็กน้อย เขาต้องเอื้อมมือไปช่วยพยุง ผ่านไปครู่หนึ่ง จึงถามอย่างอาทรว่า “คุณโอเคนะ ผมหมายถึงยืนมั่นคงนะ?”

คนถูกถามหน้าแดงก่ำยิ่งขึ้น “โอเคค่ะ...ขอบคุณ” น้ำเสียงซ่อนรอยประชดมิดชิด

ภาติยะเห็นแพรไหมยืนมั่นคงแล้ว จึงปล่อยมือ เขาถามว่า “อยากจะได้เครื่องดื่มอะไรมั้ย ผมเดาว่าคืนนี้เราคงต้องการเครื่องดื่มแรงๆ พอๆ กัน” ถามแล้วออกเดินนำตรงไปยังโต๊ะรับประทานอาหาร เขารินแชมเปญใส่แก้วใบใหม่ให้แก่หญิงสาวและตัวเอง หยุดยืนรอจนแพรไหมหันหลังจัดการกับบราเซียเรียบร้อยแล้ว จึงเดินถือแก้วแชมเปญไปส่งให้

“จิบนี่หน่อย คุณจะรู้สึกดีขึ้น”

เมื่อแพรไหมหันมาสบตาเขา ก็หน้าแดงก่ำ ด้วยนึกรู้ได้ว่าเขาคงเห็นกิริยานั้นโดยตลอด เธอพึมพำขอบคุณแล้วรับแก้วเครื่องดื่มมาดื่มอึกใหญ่ หากพลันที่น้ำสีอำพันล่วงสู่คอ เธอก็ไอและสำลักทันที

ภาติยะหัวเราะ เขาเคลื่อนไปด้านหลังหญิงสาว พลางลูบแผ่นหลังให้แผ่วเบา “คุณต้องค่อยๆ ดื่มแพรไหม คุณยังไม่ชินกับเครื่องดื่มประเภทนี้”

เกิดความสนิทสนมขึ้นระหว่างคนทั้งคู่ โดยที่ต่างไม่ได้สังเกต...

ต้องอาศัยความเป็นมืออาชีพและประสบการณ์มากไหมกว่าจะรับมือกับสถานการณ์นี้ได้อย่างสงบนิ่งและไม่ว่อกแว่กเหมือนอย่างเขา? ถามตัวเองแล้วแพรไหมก็พลันเดาคำตอบได้ทันทีเหมือนกันว่า สำหรับเธอคงไม่มีทางจะสงบนิ่งได้เท่ากับเขาในตอนนี้อีกแล้ว ด้วยเขาดูแกร่งและหนักแน่นดั่งภูผา ไม่มีอะไรมาคลอนแคลนได้เลย ต่างกับเธอที่ดู อ่อนหัด เนื่องจากได้รับอิทธิพลมาจากจูบนั้นเต็มๆ

ใช่...ดูเหมือนจูบนั้นไม่ได้ส่งผลใดๆ กับเขา ไม่ได้ทำให้เขาหวั่นไหว ด้วยยังคงพูดคุยและหัวเราะกับเธออย่างสนุกสนานเป็นกันเอง ราวกับว่าเรื่องจูบเมื่อครู่ เป็นเพียงการเจรจาทางธุรกิจที่ไม่ได้มีความหมายอะไรไปมากกว่านั้น

ให้ตายเถอะ!... เธอไม่มั่นใจว่าจะชอบใจกับความจริงที่เพิ่งได้ตระหนักนั้นหรือไม่ แต่ที่แน่ๆ เธออยากจะทำตัวเฉยๆ ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนเขาได้บ้าง

ภาติยะพูดต่อว่า “ลองดื่มใหม่ ค่อยๆ จิบ”

แพรไหมทำตามคำแนะนำของเขา คราวนี้รู้สึกสมองโปร่งโล่งขึ้น เมื่อรสเฝื่อนๆ ของน้ำสีอำพันล่วงสู่ลำคอ

“อย่างนั้นแหละ” ผู้กำกับหนุ่มเอ่ยชมเสียงนุ่ม ก่อนจะยกเครื่องดื่มของตัวเองขึ้นดื่มอึกใหญ่ ภาติยะกล่าวต่อว่า “คุณมาด้วยรถอะไรแพร จะให้ผมไปส่งมั้ย”

แพรไหมไม่ได้นึกค้านกับการที่เขาเรียกชื่อเล่น เธอตอบอย่างสุภาพว่า “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเอารถมา”

ภาติยะพยักหน้า “คุณจะสะดวกมาเจอผมได้อีกเมื่อไหร่ เราจะได้พูดคุยกันเรื่องคดีของใยไหม ผมอยากจะช่วยคุณจับคนร้ายให้ได้เร็วๆ จะได้เคลียร์ด้วยว่าใครที่เกลียดผมมากจนต้องสวมรอยทำเรื่องชั่วร้ายในชื่อผม”

“คุณมีศัตรูที่ไหนบ้างคะ เรามาเริ่มจากจุดนั้นกันดีมั้ย?”

“เป็นความคิดที่ดี ว่าแต่คุณพร้อมเมื่อไหร่”

แพรไหมตอบว่า “แล้วแต่คุณดีกว่าค่ะ”

“งั้นพรุ่งนี้เย็นและที่นี่เป็นไง”

คนฟัง หน้าเปลี่ยนสี “ทำไมต้องเป็นที่นี่”

“สะดวกและปลอดคนที่สุดแล้ว ผมไม่อยากไปคุยที่ร้านอาหาร ในเมื่อเราก็มีห้องประชุมที่สะดวกสบายและไม่มีใครรบกวนในนี้อยู่แล้ว” นักแสดงพอร์นสตาร์อธิบายด้วยน้ำเสียงที่พยายามควบคุมให้ดูน่าเชื่อถือที่สุด

แพรไหมนิ่วหน้า ชั่งใจ “ไม่มีอะไรตุกติกใช่มั้ย?”

ภาติยะหัวเราะกับความน่ารักของผู้หญิงตรงหน้า ถึงมีผมจะกล้าบอกคุณมั้ยล่ะยาหยี? ผู้กำกับหนุ่มสำรวมกิริยา และตอบกลับไปด้วยมาดเคร่งขรึมว่า “ไม่มีหรอก เราจะคุยกันเรื่องงานล้วนๆ”

คนฟังทำหน้านิ่งคิดชั่วครู่ แล้วตอบว่า “ตกลงตามนั้นก็ได้ค่ะ งั้นคืนนี้ฉันขอตัวนะคะ ขอบคุณสำหรับดินเนอร์ค่ะ”

เจ้าภาพดินเนอร์โค้งคำนับให้อย่างล้อเลียน พลางตอบว่า “ด้วยความยินดีครับ ผมจะเดินไปส่งคุณที่ประตู”

แพรไหมหยุดยืนที่ประตู เงยหน้ามองเขาอย่างไม่เข้าใจเหมือนว่าเธอกำลังรออะไร มารู้คำตอบก็เมื่ออีกฝ่ายก้มศีรษะลงมาจดปลายจมูกกับหน้าผากเธอแผ่วเบา พลางบอกว่า

“กู้ดไนต์นะครับคนดี”

แพรไหมหน้าแดงก่ำ รีบเดินออกไปอย่างรวดเร็ว ภาติยะมองตามหลังหญิงสาวจนลับสายตา แล้วจึงปิดประตูก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้องนอน เขากระตุกเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ด้วยกิริยาที่แทบเรียกว่ากระชากไปในคราวเดียวกัน

พระเจ้า...เขาต้องการน้ำเย็นจัดๆ รดตัวตอนนี้ด่วนที่สุด กระนั้นภาติยะก็ยังนึกสงสัยว่ามันจะช่วยดับอาการร้อนรุ่มที่เกิดจากแพรไหมเป็นผู้จุดในค่ำคืนนี้ได้หรือไม่

“ไม่อย่างแน่นอน” ภาติยะเผลอส่งเสียงครางออกมาดังๆ หวั่นใจว่าคืนนี้จะเป็นอีกคืนที่ยาวนานสำหรับเขา นั่นสิจะหลับลงได้อย่างไร ในเมื่อกลิ่นกายหอมกรุ่นของวัยสาวและรสสัมผัสที่หวานซาบซ่านยังคงตราตรึงอยู่ในใจเขาไม่เสื่อมคลาย... ผู้กำกับหนุ่มนึกพลางเดินเปลือยกายเข้าไปในใต้ฝักบัวและเปิดก๊อกน้ำเย็นรดศีรษะ

เงยหน้าและหลับตา รับสายธารของน้ำเย็นๆ หากกระนั้นภาพของความรู้สึกยามที่ทรวงอกอวบอิ่มผลิขยายอย่างมีชีวิตชีวาใต้สัมผัสเขา และนวลเนื้อแห่งความเป็นหญิงไหวระริกตอบรับฝ่ามือเขา กลับปรากฏชัดขึ้นในความทรงจำ

ไม่...น้ำเย็นๆ ไม่พออีกแล้ว ถึงตอนนี้จะเป็นก้อนน้ำแข็งที่ขั้วโลกเหนือ เขาก็ยังนึกสงสัยว่ามันจะช่วยยับยั้งอาการทรมานที่เป็นอยู่ในตอนนี้ได้หรือไม่ ภาติยะนึกอย่างห่อเหี่ยวใจ เมื่อได้คำตอบว่าความเป็นชายของเขายังไม่หยุดสร้างความทรมาน สวรรค์ช่วย...เขาต้องทนกับความหงุดหงิดงุ่นง่านนี้ไปอีกนานแค่ไหน?

ก็จนกว่าแพรไหมจะใจอ่อนยอมขึ้นเตียงกับนายยังไงล่ะ...ภาติยะตอบตัวเอง แล้วฉับพลันเขาก็แทบอยากร้องครางออกมาดังๆ








Create Date : 14 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2553 0:43:04 น.
Counter : 926 Pageviews.

12 comments
  
อ่านตอนนี้สองรอบ omg! เกิดอะไรขึ้นกับแพรไหมกันนะ...พี่แพทเป็นพ่อมด หมอผี หรือไงจ๊ะ ถึงได้ร่ายมนต์ให้แพรไหมจูบตอบอย่างบ้าคลั่ง...

เหตุผลที่พี่แพทเลือกสถานที่คุยดูสมเหตุสมผลซะจิ้ง (ต้องทำเสียงสูง) เชื่อได้จริงๆ แหละว่าไม่มีอะไรตุกติก พี่แพทไม่ใช่คนเจ้าเล่ห์ซะหน่อย 555++

ขอบคุณค่ะน้องอุ๋ยที่มาอัพให้อ่านอย่างไว รอตอนต่อไปนะค่ะ (กดดันสุดฤทธิ์)

รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

โดย: เอิงเอย IP: 68.224.193.220 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2553 เวลา:3:12:28 น.
  
อรุณสวัสดิ์จ้าพี่เอิง... อ่านเมนท์พี่เอิงแล้วเขินแทนหนูแพร ฮ่าๆๆ อุ๋ยเดาว่าของมนตร์ของพ่อหนุ่มพอร์นสตาร์ค่า

น่านสิคะ พี่แพทไม่ได้เจ้าเล่ห์เล้ย ฮ่าๆๆ อุ๋ยปั่นตอน 11/2 ใกล้เสร็จแล้วค่ะ เหลือซีนสุดท้ายอีก 1 หน้า คาดว่าคืนนี้น่าจะโพสต์ได้ค่ะ (หวังว่าไวพี่เอิงนะคะ ^_^)
โดย: คณิตยา วันที่: 14 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:45:19 น.
  
ตื่นมารับจูบพี่แพท สดชื่นจิงๆๆ 55555
โดย: sakeena IP: 115.87.85.81 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:27:25 น.
  
ฮ่าๆๆ หวัดดียามใกล้เที่ยงค่ะคุณ sakeena ^_^
โดย: คณิตยา วันที่: 14 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:47:46 น.
  
จับไก่ได้ 1 ตัวค่ะ
"ว่อกแว่ก" แก้เป็น "วอกแวก" ค่ะ

แค่จูบเดียวยังเคลิ้มกันซะขณะนี้ ถ้ามากกว่านี้ล่ะก็...อ๊ายยยย ไม่กล้าคิดเลยค่ะ (แต่อยากอ่าน555+)
โดย: pantan IP: 58.11.1.205 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:47:42 น.
  
รอตอนต่อไปค่ะ จะมีอีกจูบมั๊ยนะ555++
โดย: MOLEEN1 IP: 182.52.208.151 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:29:27 น.
  
คุณเอ๋ : ขอบคุณคุณเอ๋ มากค่ะ มีไก่หลุดมาทุกตอนจริงๆ ฮ่าๆๆ //ฮ่าๆๆ คุณเอ๋อยากอ่านซีนนั้นจริงหง่ะ ฮ่าๆๆ เดี๋ยวรออีกหน่อยน่ะค่ะ คงจะถึงเร็วๆ นี้แหละค่ะ ฮ่าๆๆ

คุณ Moleen1: หวัดดียามสายค่า...ฮ่าๆๆ เท่าที่อุ๋ยเขียนจบไปแล้วในตอน 11/2 ยังไม่มีจุ๊บนะคะ แต่จะมีในบทที่ 12/1 ที่อาจจะมากกว่าจุ๊บค่ะ
โดย: คณิตยา วันที่: 14 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:55:31 น.
  
5555สมน้ำหน้าพี่แพทค้างเลย นอนค้างเติ่งไปอย่างนั้นแหละ แต่แซวหนูแพรนิดนึงจูบเป็นกับเค้าด้วยเหรอเนี่ยถึงจูบตอบพี่แพทอย่างนี้เคยไปจูบกับใครมาก่อนพี่แพทหรือเปล่าเนี่ย

ห้องรอยัลสวีตคืนละแสนสองมิ้วเอาเงินแสนสองไปทำอย่างอื่นดักว่าค่ะพี่อุ๋ย

-ลมหายใจตัดขัด===>ลมหายใจติดขัด

-ว่อกแว่ก===>วอกแวก
โดย: mimny วันที่: 14 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:58:06 น.
  
ตามมาแบบเร่งสปีดสุดฤทธิ์ ตาลายมั๊ก


ร้อนเป็นไฟทั้งคู่ จูนกันติดเร็วแบบนี้ เจอกันทีไฟก็ลุกพรึบ ไม่เจอก็กระวนกระวายเนอะ คืนนี้ต้องการน้ำแข็งสักสองถังไหมจ๊ะแพท อิอิ
โดย: susi IP: 125.25.174.34 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:16:32 น.
  
น้องมิ้ว : อา น้องมิ้วทักซ้าพี่เขินแทนนู๋แพรเลย ฮ่าๆ ขอบคุณสำหรับจับไก่จ้า

คุณ susi : โห เร่งสปีดได้ไวจริงๆค่ะ //พี่แพทบอกว่าสองถังก็เอาไม่อยู่ค่า ฮ่าๆ
โดย: คณิตยา วันที่: 14 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:49:10 น.
  
โถ ปล่อยให้เกร็งคุณอุ๋ย
โดย: nethchat IP: 110.49.205.214 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:07:52 น.
  
เป็นไฟกับน้ำมันทั้งคู่เลย จุดติดง่ายแต่ดับยาก
โดย: จิรารัตน์ IP: 125.27.243.16 วันที่: 12 ธันวาคม 2553 เวลา:17:22:01 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คณิตยา
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [?]









รู้จักคณิตยา/คีตฌาณ์

ก้าวสู่โลกแห่งการขีดเขียนในปี 2549 มีผลงานเป็นรูปเล่มกับสนพ.ในเครือสถาพรบุ๊คส์ทั้งหมด 11 เล่ม ไล่ตั้งแต่ รหัสทรชน ทางสายหมอก กุหลาบในเปลวไฟ ฝากรัก...ผ่านซีบ็อกซ์ อริ...ที่รัก บอดี้การ์ด รักเพียงฝัน ตามรักข้ามเวลา ไฟรัก บันทึกแห่งรัก(the Book of Love) มิราเบลล์...ตราบคีตาบรรเลง เป็น 1 ในนิยายชุดแด่เธอที่รัก สาปรัก และใต้ปีกรัก

รหัสทรชน เป็นละครทางช่อง 3 เมื่อปี 2554 แสดงโดย เคน และชมพู่ สร้างโดยค่ายยูม่า และ ไฟรัก ได้รับการซื้อลิขสิทธิ์ไปแปลเป็นภาษาเวียดนาม วางแผงเดือนสิงหาคม 2556



พูดคุย ทักทาย แลกเปลี่ยนความเห็น และติดตามความเคลื่อนไหวได้ทาง fb โดยกดไลค์เป็นแฟนเพจได้ทาง https://www.facebook.com/keetacha?ref=hl ขอบคุณค่ะ

---------------


ตอนนี้อุ๋ยทยอยนำนิยายที่หมดลิขสิทธิ์กับพิมพ์คำไปวางจำหน่ายในรูปแบบ E-book บนเว็บ ebooks และเว็บ Mebmarket ค่ะ

ใต้ปีกรัก...ราคาอีบุ๊ก 179 บาท

บันทึกแห่งรัก...ราคาอีบุ๊ก 255 บาท จากราคาปก 310

ไฟรัก...ราคาอีบุ๊ก 279 บาท จากราคาปก 350 บาท

กุหลาบในเปลวไฟ...ราคาอีบุ๊ก 230 บาท



รหัสทรชน ราคาอีบุ๊ก 200 บาท จากราคา 300 บาท 673 หน้า





ทางสายหมอก ราคาอีบุ๊ก 265 บาท จากราคา 280 บาท 690 หน้า



ฝากรัก...ผ่านซีบ็อกซ์ ราคาอีบุ๊ก 125 บาท จากราคา 180 บาท 360 หน้า



รวมเรื่องสั้น...ฉบับวัยหวาน ราคาอีบุ๊ก 45 บาท จากปก 55 บาท



อริ...ที่รัก ราคาอีุบุ๊ก 195 จากปก 240 บาท



หวานใจ...บอดีการ์ด...ราคาอีบุ๊ก 145 บาท จากปก 180 บาท



รักเพียงฝัน...ราคาอีบุ๊ก 225 จากปก 250 บาท



ตามรักข้ามเวลา...ราคาอีบุ๊ก 240 จากปก 270 บาท





















New Comments