*** พื้นที่ส่วนตัวของ พันตำรวจเอก ดร. ศิริพล กุศลศิลป์วุฒิ รองผู้บังคับการกองคดีอาญา สำนักงานกฎหมายและคดี นี้ จัดทำขึ้นเพื่อยืนหยัดในหลักการที่ว่า คนเรานั้นจะมีความเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ได้ ก็ต่อเมื่อมีเสรีภาพในการแสดงความคิดโดยบริบูรณ์ และความเชื่อที่ว่าคนเราเกิดมาเสมอภาคและเท่าเทียมกัน ไม่มีอำนาจใดจะพรากความเป็นมนุษย์ไปจากเราได้ ไม่ว่่าด้วยวิธีการใด ๆ และอำนาจผู้ใด ***
*** We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable rights, that among these are life, liberty and the pursuit of happiness. That to secure these rights, governments are instituted among men, deriving their just powers from the consent of the governed. That whenever any form of government becomes destructive to these ends, it is the right of the people to alter or to abolish it, and to institute new government, laying its foundation on such principles and organizing its powers in such form, as to them shall seem most likely to effect their safety and happiness. [Adopted in Congress 4 July 1776] ***
Group Blog
 
All Blogs
 

Homecoming ที่แสนเศร้าของชาว Fighting Illini

วันที่ ๒๑ ตุลาคม ๒๕๔๘ ที่ผ่านมา มีงาน Homecoming ของมหาวิทยาลัย Illinois งานนี้ เป็นงานเฉลิมฉลองประจำปีของมหาวิทยาลัย ครั้งที่ ๙๕ ตั้งแต่ ค.ศ.๑๙๑๐ เป็นต้นมา เพื่อให้บรรดาศิษย์เก่าได้มารำลึกความหลังเมื่อครั้งยังเยาว์วัย

นอกจากนี้ ก็ยังเปิดโอกาสให้พ่อแม่ผู้ปกครองของเด็กก็ได้มาเยี่ยมลูก ๆ ที่มหาวิทยาลัย เนื่องจากเด็กปี ๑ หรือ Freshmen (ที่บ้านเราไปเรียกว่า “เฟรชชี่” ที่ไม่เคยปรากฎในพจนานุกรมใด ๆ ในโลกนี้นั่นแหละ) ถูกกำหนดให้อยู่ Dormitory ของมหาวิทยาลัย ก็จะได้มาดูว่าลูก ๆ ของตนอยู่ดีมีสุขปานใด

วันที่ ๒๑ ก็จะมีขบวนพาเหรดที่สวยงาม ทั้งรถเจ๋ง ๆ และการเดินของนักเรียนทหารในมหาวิทยาอิลลินอย รวมแถวยาวเหยียดหลายไมล์ ศิษย์เก่าที่สูงวัยที่สุดในปีนี้ ก็อายุแค่ ๑๐๐ ปี เองครับ นั่งรถในขบวนพาเหรดโบกมือไปมา (หนาวจะตาย นับถือจริง ๆ ) บรรดา พ่อ ๆ แม่ ๆ น้า ๆ ป้า ๆ หรือ พี่ ๆ ศิษย์เก่า รุ่นต่าง ๆ ก็จะมาประชุม เพื่อดูความก้าวหน้าของคณะของตน ต้องการความช่วยเหลือบ้างหรือไม่ ที่ College of Law ของผม ก็เช่นกัน คณะกรรมการศิษย์เก่า ก็มาประชุม โดยเนื้อหาทั่วไป ก็เรื่องเงินนั่นแหละครับ เพราะรัฐอิลลินอยส์ นับวันจะสนับสนุนเงินให้แก่มหาวิทยาลัยน้อยลงไปทุกที หากทางคณะฯ ไม่ได้ดำเนินการอะไร อีกหน่อย ก็จะไม่มีเงินจ้างครูบาอาจารย์

อีกอย่างที่ทางคณะฯ กังวลมาก คือ เรื่อง Ranking ที่ชาวโลกเขามองอยู่นั่นแหละครับ คณบดีคนนี้ คือ Dr. Hurd ก็พยายามอย่างหนักหน่วง จะดัน Ranking ให้ขึ้นไปอยู่ระดับที่ใคร จะต้องกล่าวถึง Illinois ก่อน Law School อื่น ๆ ให้ได้ เฮ้อ.... เธอก็คุยนักคุยหนา ในผลงานของเธอ เช่น เธอลดจำนวนนักเรียน J.D. ลงไปเกือบ ๕๐ คน เพื่อดันให้คะแนน LSAT สูงขึ้นมาก จ้างอาจารย์ชั้นนำเพิ่มขึ้นอีกหลายคน จ้างเจ้าหน้าที่ ฯลฯ เฮ้อ ผมละสงสารเด็กที่มันควรมีโอกาสเรียน แต่ไม่มีเพราะการบ้า ranking นี้แหละ เธอก็สามารถทำให้ศิษย์เก่า เห็นคล้อยตามได้เยอะเหมือนกัน เพราะศิษย์เก่าบริจาคเงินจำนวนมากที่สุดในประวัติศาสตร์เลยทีเดียว โดยเธออ้างข้อเท็จจริงหลายประการ รวมถึงสถิติการว่าจ้างงานของบริษัททนายความ (Law Firm) ชั้นนำในสหรัฐ ปรากฎว่า มีการจ้างนักกฎหมายที่สำเร็จจากอิลลินอยส์ เหนือกว่าหลาย ๆ มหาวิทยาลัยที่อยู่ใน Top 20 law school ในปัจจุบัน งานนี้ศิษย์เก่า หลายท่าน คงทุ่มสุดตัว ประเภทว่า ฉิบหายไม่ว่า ขอให้ได้หน้าไว้ก่อน .... อิ อิ



มาพูดถึงจุดที่สำคัญ ก็คือ เรื่องฟุตบอลที่ควรจะเรียกว่า “แฮนด์บอลล์” นั่นแหละครับ การฉลอง Homecoming นอกจากจะเป็นพิธีการดึงดูดเงินจากศิษย์เก่าแล้ว ยังมีการสมนาคุณด้วยการ นำเกมส์การแข่งขันฟุตบอล ของกลุ่ม Big 10 ที่มี Illinois, Michigan, Minnesota, Wisconsin, Indiana, Northwestern, Penn State U, Iowa เป็นต้น เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาประจำปี ทั้งกีฬาประเภท บาสเกตบอล วอลเล่ย์บอล ฟุตบอล ซึ่ง Illinois จะต้องเจอศึกหนักเพราะต้องเจอกับ Penn State University

ผมได้ดูการแข่งขันระหว่าง Penn State v. Michigan ในสองสัปดาห์ก่อน ผมว่ามันคือ เกมส์หยุดโลกเลยครับ เขาเล่นกันได้แบบไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยตลอดระยะ ๔ ช่วงเวลาการแข่งขัน (Quarters) ผลัดกันวางไทร์เป็นว่าเล่น มีหลายท่วงท่าและลีลาร้ายกาจนัก ที่ร้ายที่สุด คือ แย่งจากมือจากผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามแล้ววิ่งไปวางไทร์ในระยะกว่า ๗๐ หลาอีกต่างหาก ผมนี้แทบไม่ได้หายใจเลย ลุ้นจัดครับ แต่เกมส์ครานั้น Penn State แพ้ Michigan ไปใน ๑๐ วินาทีสุดท้าย ด้วยคะแนน ๒๔ ต่อ ๒๗

ลองมาดูเกมส์ระหว่าง Illinois v. Penn State เมื่อวันที่ ๒๒ ต.ค.๔๘ ที่ผ่านมาครับ คู่นี้ เปรียบคู่มวยแล้ว Illinois เป็นแชมป์เก่าในกลุ่ม Big Ten เมื่อประมาณ ๔ หรือ ๕ ปีก่อน ในขณะที่ Penn State เรียกได้ว่า Suck มาโดยตลอด ยกเว้นปีนี้ ซึ่ง Illinois ก็เช่นกัน ห่วยมาตลอด ช่วง ๒ ปีที่ผ่านมา จนถึงขนาดไล่โค้ช คนเก่าออกไปเมื่อต้นปี พร้อมกับทิ้งภาระให้กับโค้ชคนใหม่ คือ นายซุก (Zook) พร้อมกับความหวังที่ยิ่งใหญ่ ว่าเราต้องกอบกู้ศักดิ์ศรีแชมป์คืนมา

Zook ก็สร้างความหวังให้ชาว Illinois ได้ครับ ชนะทีมเยือนไปครั้ง คือ จาก San Jose State U กับ Rutgers ไป ๒ นัดติดกัน แต่แน่นอนครับ เมื่อมาเจองานหนักอย่าง Penn State ใคร ๆ ก็คาดหมายล่วงหน้าไว้แล้วว่า เราคงจะชนะยาก ผมก็เช่นกัน เพราะอะไรหรือครับ ก็สัก ๓ สัปดาห์ที่แล้ว Illinois แพ้ราบคาบเสมอต้นเสมอปลายมาโดยตลอด แพ้แม้กระทั่ง Indiana ที่ไม่เคยมีชื่อเสียงด้านฟุตบอลมาแม้แต่น้อย ซึ่งจะแพ้ใครก็แพ้ได้ แต่แพ้ Indiana แบบหมดรูปนี่ซิ ล่องจุ๊น แน่ ๆ



การแข่งขันระหว่าง Illinois กับ Penn State นั้น น่าตื่นเต้นมาก แต่เฉพาะในช่วง ๒ นาทีแรกเท่านั้น เพราะ Illinois สามารถชิงทำคะแนนไปก่อน ได้ ๓ แต้ม แต่เชื่อหรือไม่ครับ หมด ๒ ครึ่งแรก Illinois ตกเป็นผู้ตามอยู่ถึง ๕๖ ต่อ ๓ ....ไม่ผิดครับ เท่าเดิมครับ ได้เท่าเดิม คือ ๓ แต้ม คนในสนาม Memorial Stadium แทบไม่เหลือเมื่อเริ่ม Quarter ที่ ๓ ฝ่าย Penn State คงเห็นใจมั๊ง เพราะ ๒ Quarters สุดท้าย เขาทำแต้มเพิ่มได้เพียง ๗ แต้ม คือ ๑ ไทร์ กับ การเตะเข้าประตู โดยปล่อยให้ทีม Illinois ของกระผม ทำได้อีก ๗ แต้ม รวมคะแนน ทีมผลแพ้ไปถึง ๖๒ ต่อ ๑๐ เรียกว่า แพ้ยับเยินที่สุดตั้งแต่ตั้งมหาวิทยาลัยมาเลยก็ว่าได้ ผมว่างานนี้โค้ช คงต้องหางานทำใหม่แน่ ๆ ครับ




ผมว่ามันเป็น Homecoming ที่เศร้าที่สุดของชาว Illinois เลยก็ว่าได้ครับ





P.S. สนใจอ่านรายละเอียดเพิ่มเติม โปรดคลิ๊กที่นี่ครับ





 

Create Date : 25 ตุลาคม 2548    
Last Update : 18 มิถุนายน 2553 8:09:29 น.
Counter : 527 Pageviews.  

xxxx ครั้งแรกของผม xxxx

ทุกคนคงเคยมีครั้งแรกเหมือนกันหมด เขาว่ากันว่า ครั้งแรกนี่สำคัญนัก หากได้ลองได้รู้ แล้วก็จะติดใจไหลหลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นประสบการณ์ต่างแดนอย่างผมด้วย นี่ยิ่งโงหัวไม่ขึ้น ว่างั้นเลยก็ได้ครับ

ประสบการณ์ครั้งแรกของผมในชีวิตของผม เกิดขึ้นเพราะหญิงค่อนข้างสูงอายุท่านหนึ่ง ท่านมาเรียนที่อิลลินอย ตั้งแต่เมื่อประมาณยี่สิบปีก่อน เธอยังสวยปิ๊ง และเป็นโสดครับ ฐานะฯ และหน้าที่การงาน เธอก็มั่นคง โดยเธอเป็นผู้ช่วยบรรณารักษ์หอสมุดกลางที่มหาวิทยาลัยของผม




ผมเองชอบหญิงสูงอายุอยู่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ทำให้เราสนิทสนมกันได้อย่างรวดเร็ว เราเจอกันครั้งแรกเมื่องานเลี้ยงต้อนรับนักเรียนไทยใหม่ ของสมาคมนักเรียนไทย ที่เรียกว่างาม Potluck ๐๔ หลังจากผมแนะนำตัวว่าผมเป็นเป็นใคร บนเวที เธอก็ทักทายผมอย่างเป็นกันเอง ในฐานะผู้มาอยู่ก่อน ... ต้องคอยดูแลและปกป้องช่วยเหลือ ผู้มาใหม่ และน่ารักอย่างผม

เช้าวันหนึ่งพี่ตุ่ม โทรศัพท์มาหาผม ได้ถามผมครั้งแรกว่า "เธอเคยหรือยัง" ผมงัวเงีย เพราะเพิ่งตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ของเธอนั่นแหละ เลยตอบไปว่า "ไม่เคยครับ อยากลองอยู่เหมือนกัน"

นั่นแน่ ท่านผู้อ่าน คงคิดว่าผมจะเล่าเรื่องลามกอะดิ ...เปล่าหรอกครับ พี่ตุ่มเธอมีความกรุณาปรานีต่อผม เธอเห็นผมไม่เคยดูกีฬาอเมริกันฟุตบอล เธอได้ตั๋วมา ผมเดาว่าเธอดูจนเบื่อแล้ว เพราะเธอทำงานที่มหาวิทยาลัยมาเป็นสิบปีแล้ว เธอจึงกรุณามอบตั๋วดังกล่าวให้ผมเข้าไปดูที่สนามในมหาวิทยาลัยของผมเองนี่แหละ มันจึงเป็นประสบการณ์ การดูอเมริกันฟุตบอลครั้งแรกของผม ตั้งแต่มาอยู่ที่อเมริกา ในปี ค.ศ.๒๐๐๓ เป็นต้นมา



สนามแข่งขันกีฬา Memorial Stadium ของ U of Illinois



มหาวิทยาลัยของผม เรียกตัวเองในทางการกีฬาว่า Fighting Illini โดยมี Land of Orange and Blue เป็นที่ตั้งถิ่นฐาน เพราะสีส้มกับน้ำเงินเป็นสีประจำมหาวิทยาลัย Illinois การแข่งขันกีฬาอเมริกันฟตบอลนี้ จะจัดขึ้นที่สนามภายใน Memorial Stadium ที่ใหญ่โตมาก นอกจากนี้ มหาวิทยาลัยของผม ยังมีสนามฝึกซ้อมในร่ม ที่เป็นอาคารใหญ่โต ไว้สำหรับการฝึกซ้อมในหน้าหนาว ซึ่งมีหิมะตกหนาเป็นศอก ที่อิลลินอย เพื่อน ๆ คงเดาว่า ทีมอเมริกันฟุตบอลของอิลลินอย คงแข็งแกร่งน่าดู ..... เปล่าเลย ในรอบปี ๒๐๐๓ แพ้เกือบทุกนัด ยกเว้น นัดที่ผมไปดู ครับ



ขบวนพาเหรด และวงดุริยางค์ หลายร้อยชีวิต ของมหาวิทยาลัย และโรงเรียนมัธยมใน Urbana - Champaign รวมถึงเมืองใกล้เคียง นำสิบแห่ง ฯ เดินเข้าสู่สนาม



กฎกติกา แบบหยาบ ๆ ของการเล่น อเมริกันฟุตบอล คือ การขว้างลูกฟุตบอล ที่คล้ายลูกนำเรียบหรือลูกรักบี้ ไปข้างหน้า ให้ผู้เล่นฝ่ายตน ที่ยืนอยู่ด้านหน้ารับลูก แล้ววิ่งไปให้ถึงเส้นชัย (ต่างจากรักบี้ ที่ห้ามขว้างบอลไปข้างหน้า และต้องวางลูกบอล หรือวางไทร์ครับ) การเริ่มเล่น จะเริ่มโดยการที่ให้ทีมหนึ่งเตะบุกให้คู่แข่งรับลูกฟุตบอล พร้อมกับฝ่ายที่เตะบอล วิ่งเข้าชาร์จ ให้อีกฝ่ายหนึ่งทำแดนได้น้อยที่สุด จากนั้น ก็เริ่มตั้งแถวโดยสองฝ่ายหันหน้าเข้ากัน ขวิดกันแบบควาย ฝ่ายที่รับลูกเมื่อสักครู่ ก็จะส่งลูกบอลให้ผู้เล่นที่มีหน้าที่ขว้างบอลฯ ไปข้างหน้า ในตำแหน่งที่มีผู้เล่นฝ่ายเดียวกันอยู่เพื่อทำแดนให้ได้



บอร์ดรายงานผลคะแนน และ ระยะที่แต่ละฝ่ายทำได้ฯ



โดยปกติ ผู้เล่นจะมีโอกาส ๔ ครั้งในการทำแดนไปข้างหน้า ส่วนฝ่ายตรงข้าม ก็มีหน้าที่สะกัดกั้นการทำแดน โดยการวิ่งเข้าใส่ ถ้าอีกฝ่ายรับบอลได้ ถูกวิ่งกระแทก จนล้มลงพื้นฯ การครองบอล และการทำแดน ก็สิ้นสุดลง



นักกีฬาเริ่มแข็งขัน อิลลินอย อยู่ในชุดส้ม - น้ำเงินฯ เวสต์มิชิแกน สีขาว



โดยปกติ ถ้าทำแทนใน ๓ ครั้ง ไม่ได้ ๑๐ หลา ครั้งที่ ๔ ฝ่ายที่บุก ก็จะใช้วิธีเตะเปลี่ยนให้อีกฝ่ายหนึ่ง รับบอล พร้อมกับวิ่งเข้าหาคนรับบอลนั้น เพื่อหยุดการทำแดน ... ฝ่ายที่รับบอล ก็ต้องพยายามวิ่งไปด้านหน้า เพื่อให้ได้จุดเริ่มต้นที่ใกล้กับเขตดินแดนคู่ต่อสู้มากที่สุด แล้วเริ่มเล่นทำแดนไปยังฝ่ายตรงข้ามใหม่



การแข่งขัน จะมี ๔ ช่วงเวลา ช่วงละ ๑๕ นาที โดยนับเวลาถอยหลัง จากนาทีที่ ๑๕ ลงมาถึงศูนย์ โดยจะมีการพักทุก ๆ ๑๕ นาทีของแต่ละช่วงเวลาแข่งขันนั้น ช่วงพักก็มีสิ่งที่น่าสนใจมากมาย เช่น การแสดงดุริยางค์และแปลขบวน สวยงามมาก การเต้นของเชียร์ลีดเดอร์ ที่ทั้งหวาดเสียวและสนุกสนาน



ถ้าฝ่ายบุก สามารถบุกโดยการวิ่งถือลูกบอลไปตลอดถึงฝั่งฯ ผ่านเส้นชัยของฝ่ายตรงข้าม ก็จะได้แต้ม และมีโอกาสเตะอีก ๑ ครั้ง เพื่อทำประตู นี่แหละ สาเหตุที่เขาเรียกว่า ฟุตบอล เฮ้อ ... เตะแค่ตอนเปิดเกมส์ ตอนเตะเปลี่ยนหลังจากบุก ๓ ครั้งแล้วไม่ได้ ๑๐ หลา และ ก็ตอนทำประตูหลังจากวิ่งผ่านเส้นชัยได้ (ไม่ต้องวางลูกบอล ที่เรียกว่า วางไทร์ แบบรักบี้นะครับ) แค่นี่เอง ที่จริงผมว่า มันควรจะเรียกว่า อเมริกันแฮนด์บอล มากกว่า เพราะมันใช้แต่มือครับ



การแปรรูปขบวนระหว่างพักช่วงเวลาการแข่งขันครับ



เป็นไงครับ ประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิตของผม มันช่างน่าสนุกสนานจริง ๆ ใช่ไหมครับ นี่ขนาดดูไม่ค่อยรู้เรื่องในรายละเอียดฯ เลยก็ตามนะครับ ผมก็ยังรู้สึกสนุกสนานมาก จนบางครั้งลืมตัว ทั้งเกร็ง ทั้งเสียว ตะโกนแหกปากเสียงดังลั่น เพราะลุ้นว่า ทีมเราจะขว้างบอลได้มั๊ย ไกลแค่ไหน ทำคะแนนได้มั๊ย โดยเฉพาะตอนผมไปดู ชนะด้วย อิ อิ .... ซึ่งเป้นการชนะ ที่น้อยมากในรอบปี จึงทำให้ผมตะโกนแหกปากดังเป็นพิเศษ แต่ถึงแม้จะแพ้อย่างไร ทั้งประชาชนในท้องถิ่น และนักศึกษาก็เชียร์อย่างเหนียวแน่น แบบว่า แพ้อย่างไรก็ไม่ว่า ขอให้กูได้เชียร์ก็แล้วกัน ว่างั้น



มาลองทัศนา ลีลา เชียร์ลีดเดอร์ที่นี่ซิครับ เธอต่อตัว ตีลังกาด้วย ...ลุ้นสุด ๆ ว่าจะตกมาคอหักตายแบบเมืองไทยเปล่า



ทีม Illinois แพ้จนโค้ช ที่เคยได้ขนานนามว่าเป็นโค้ชแห่งปี เมื่อสักสองสามปีก่อน ถูกไล่ออกไป แล้วก็จ้างโค้ช Zook คนใหม่มาแทน พร้อมกับโฆษณาตามโทรทัศน์ ดังกระหึ่มฯ ตลอดเวลาก่อนมีการแข่งขันในฤดูกาลนี้ จนถึงปัจจุบัน แต่ท้ายที่สุด ก็ชนะเพียง ๒ นัด ตั้งแต่เริ่มฤดูกาลเมื่อเดือนที่แล้ว ซึ่งแววมันออกอีกแล้วครับท่าน ว่าจะแพ้เหมือนเดิม ทั้งปีทั้งชาติ ครับ แต่อย่างไร ผมก็เชียร์ครับ ก็ครั้งแรกมันมันส์นี่เนอะ อิ อิ



ภาพสุดท้าย Chief Illini (คนตรงกลาง เห็นลิบ ๆ นั่นแหละครับ) ซึ่งเป็นประธานสมาพันธ์ ชนเผ่าดินเดียนแดง ในอดีต ออกเต้นเฉลิมฉลองฯ ปัจจุบัน มีปัญหา เพราะมีคนขาว ที่อยากดัง ฟ้องมหาวิทยาลัยอิลลินอยต่อศาล กล่าวหาว่า มหาวิทยาลัย เหยียบย่ำศักดิ์ศรี ของชนเผ่าอินเดียนแดง เพราะบังอาจใช้สัญลักษณ์นี้ฯ แปลกดี ครับ เพราะปัจจุบัน ไม่มีชนเผ่าอินเดียนแดง ที่เคยมีนับสิบเผ่าฯ อาศัยและร่วมกระบวนการต่อต้านครั้งนี้ แม้แต่คนเดียว ...



ผมว่า ไอ้การต่อต้าน การใช้เครื่องหมาย ประธานสมาพันธ์เผ่าอินเดียนแดงนี่ น่าสงสัยมาก ไม่แน่ใจว่าไอ้พวกคนขาวพวกนี้ ทำเพื่ออะไร มันจะต่อต้านไปเพื่ออะไรหนอ อยากดังหรือเปล่า หรือเป็นเพราะกระบวนการการใช้ตราฯ ไม่ชอบด้วยด้วยรัฐธรรมนูญฯ แล้วไอ้คนขาวพวกนี้ มันไปรู้ความคิด ความรู้สึกของชาวเผ่าฯ เหล่านั้นได้ไงเอ่ย ... เอ ทำไม ผมวกมาเข้าเรื่องการเมืองไทยจนได้ละครับเนี่ย .....




 

Create Date : 06 ตุลาคม 2548    
Last Update : 18 มิถุนายน 2553 8:09:09 น.
Counter : 2899 Pageviews.  

ลูกเมียน้อย....

ที่ผมจะกล่าวถึงนี่ ไม่ใช่เรื่อง ชิงรักหักสวาท อะไรหรอก แต่เป็นเรื่องเงินประจำเดือนของนักเรียนทุนรัฐบาลไทย ที่รัฐบาล โดยสำนักงาน ก.พ. จัดให้แก่นักเรียนไทยที่มาเรียนในสหรัฐฯ




สำนักงาน ก.พ. ท่านคิดจากว่า เมืองที่ตั้งมหาวิทยาลัยนั้น มีประชากรมากมั๊ย ดัชนี ค่าใช้จ่ายเป็นไง ฯลฯ จำนวนเงินที่เด็กที่อยู่ต่างเมืองกัน ก็เลยแตกต่างกันไป หลายอัตรา ตั้งแต่ ๑๐๐๐ เหรียญ ถึง ๑๔๐๐ เหรียญ ต่อเดือน

ผมอยากจะแสดงความรู้สึกบางประการเหมือนกัน คือ การคิดเงินให้เด็กนักเรียนในเมืองเล็กน้อยกว่า เด็กนักเรียนในเมืองใหญ่ บางที ก็ต้องคำนึงถึงข้อเท็จจริงว่า เมืองเล็กจะถูกกว่าเมืองใหญ่ ตรงค่าเช่าบ้าน แต่เรื่องอาหารการกินแล้ว เมืองใหญ่ถูกกว่าเมืองเล็กมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ผมขอยกตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจน คือ ราคาเป็ดพะโล้แล้วกัน ราคาเป็ดที่เมืองเล็ก ๆ ตัวละ ๒๔ เหรียญ ในขณะที่นิวยอร์ค และลอสแอลเจลลิส ราคาตัวละ ๑๒ เหรียญ เอง เห็นมั๊ยมันแพงกว่ากัน ครึ่งต่อครึ่ง

อีกประการหนึ่ง เรื่องการหาบ้านเช่า คนอยู่เมืองใหญ่ ก็หาบ้านราคาถูกลงมาได้ เหมือนกัน ท่านอัครทูตที่ปรึกษา คือ คุณวิสูตรฯ ท่านก็ได้คิดใหม่ทำใหม่ หลายอย่าง โดยเฉพาะเรื่องการปรับค่าใช้จ่ายประจำเดือน นี่แหละ ซึ่งก็สำเร็จ และเริ่มใช้อัตราใหม่ครั้งแรก เมื่อวันที่ ๑ เมษายน ๒๕๔๘ เป็นต้นมา อัตราใหม่นี้ มีหลายเมืองใหญ่ได้ปรับขึ้น ดีใจกันยกใหญ่ แต่ที่ Stanford ไม่ได้ปรับ ได้แค่เดือนละ ๑๒๐๐ เหรียญ ขณะที่เมืองอื่น ๆ ส่วนใหญ่ในแคลิฟอร์เนีย ได้ ๑๔๐๐ เหรียญ กันหมด

ท่านผู้อ่านเชื่อหรือไม่ว่า เมื่อมีนักเรียนขอทบทวน สำนักงาน ก.พ. ได้พิจารณาทบทวนข้อเท็จจริง และข้อมูลต่าง ๆ อย่างเร่งด่วน ท้ายสุด ก็มีมติให้จ่ายเงินให้นักเรียนในเมืองนี้ ย้อนหลังไปตั้งแต่วันที่ ๑ เม.ย.๒๕๔๘ ด้วย โดยกระบวนการต่าง ๆ สำนักงาน ก.พ. ได้พิจารณาเสร็จสิ้นใน ๒ สัปดาห์ครับ น่าปลื้มปิติเป็นอย่างยิ่งในความรวดเร็วครั้งนี้ น่าดีใจแทนนักเรียนเหล่านั้นด้วย

แต่ท่านเชื่อหรือไม่ว่า มีปัญหาทำนองเดียวกับที่เกิดขึ้นที่ Stanford มากมาย ซึ่งสำนักงาน ก.พ. ท่านก็กรุณาตรวจสอบข้อมูลใหม่เหมือนกัน ซึ่งนับว่าเป็นความกรุณาเหมือนกันนั่นแหละ เพราะท่านก็เปลี่ยนแปลงไปในหลายเมืองเหมือนกันนะ เช่นที่ U of Illinois นี้ มหาวิทยาลัย ตั้งคร่อม ๒ เมือง คือ Urbana & Champaign ถ้าหากว่า Department / School ของนักเรียนที่อยู่ฝั่ง Urbana นักเรียนท่านนั้น จะได้เงินค่าใช้จ่ายน้อยกว่า นักเรียนที่มี Department / School ตั้งอยู่ในฝั่ง Champaign ซึ่งผลมันก็ตลก (ที่ตลกไม่ออก) คือ นักเรียนเรียนอยู่ที่เดียวกัน แต่ได้เงินต่างกัน

สำนักงาน ก.พ. ท่านก็กรุณาดำเนินการอย่างที่ว่า และเสนอปรับอัตราค่าใช้จ่ายใหม่ ซึ่งท่านก็ทำได้สำเร็จ เพราะเดือนที่แล้ว (ถ้าจำไม่ผิด) ก.พ. ได้ประกาศบัญชีค่าใช้จ่ายใหม่ จึงเป็นอันว่า นักเรียนที่ UIUC ได้เงินเท่ากันแล้ว เหอ เหอ น่ายินดี น่ายินดี จริง ๆ ๆ ๆ แต่ทว่าบัญชีอัตราใหม่นี้ จะไม่ผลย้อนหลังครับ โดยจะมีผลในวันที่ ๑ ต.ค.๒๕๔๘ นี้ครับ

ผมเลยตั้งคำถามกับตัวเองว่า สำนักงาน ก.พ. ท่านเห็นเด็กที่อื่นนอกจากเด็กที่ Stanford เป็น "ลูกเมียน้อย" หรือเปล่าเนี่ย หากท่านเจ้าหน้าที่ ก.พ. เข้ามาอ่าน ลองตอบหน่อยก็ได้ครับผม

[Last Update: 1 กันยายน 2548]


Dear everyone:

Good News!!!!!! I have just visited the Office of Educational Affair at D.C. or OEADC website. There is the best news for all Thai students in the U.S. The Monthly Allowance (MA) has been amended. All Thai students will get the new rate of MA since April 1, 2005 under the final regulation of the 9th of September, 2005. I can say that I am not "ลูกเมียน้อย" any more!

We, the Thai students in the U.S., enjoy the same rights and equal protection under the OEADC rule. Thank you very much sir! Please my Lord Buddha blesses you all!




 

Create Date : 01 กันยายน 2548    
Last Update : 18 มิถุนายน 2553 8:08:42 น.
Counter : 633 Pageviews.  

คนชอบอวด ... ขออวดของของตัวเองบ้าง

ผมย้ายที่อยู่ จากบ้านป้ารวีวรรณฯ เข้ามาพักใกล้มหาวิทยาลัย เป็นห้องแบบ Efficiency คือ กิน ขี้ นอน (ข้อสังเกต ขาดไปอย่างหนึ่งที่ไม่มีให้ทำ เหอ เหอ อะไรก็ไม่รู้) อยู่ในห้อง (ซึ่งขอเรียกว่ารูหนู) เล็ก ๆ ห้องเดียว โดยไม่มีแยกระหว่างครัว กับห้องนอน ประเภทว่า เปิดประตูเข้ามา ด้านขวาห้องน้ำ ด้านซ้ายเตาทำอาหาร ตรงไปอีกหน่อย ด้านขวาเป็นโต๊ะอ่านหนังสือ ด้านซ้ายเป็นเตียงนอน จบกัน แค่นั้นแหละ ห้องกว้างประมาณ ๓ เมตร ยาวประมาณ ๔ เมตร




ตอนขนของเข้ามาใหม่ ๆ ปวดหัว จะจัดอย่างไรดี เพราะลำพังหนังสือ กับเครื่องครัว และของใช้อื่น ๆ ก็เต็มห้อง อย่างที่เห็นนั่นแหละ โอ้โห โคตรจะรก ต้องใช้เวลาประมาณ ๒ วัน ในการจัดสิ่งของให้เข้าที่เข้าทาง สภาพทั่วไป ก็ออกมาพออยู่ได้ แต่เตียงผม ไม่ตึงเหมือนสมัยเป็นนักเรียน ที่เอาเหรียญโยนลงไปมันต้องเด้งดึ๋งขึ้นมาทันทีทันใดหรอก ก็ธรรมดาของธรรมชาตินั่นแหละครับ พอแก่แล้ว อะไร อะไร มันก็ต้องหย่อน ๆ ลงไปบ้าง

ของของผม (ห้องนอน) นี่ ถึงแมัมันจะเล็ก จะเรียว แต่ผมก็ภูมิใจครับ เพราะมันยังดีกว่าบ้านเก่าที่ผมอยู่ ที่ทั้งใหญ่ ทั้งยาว ทั้งกว้าง (ประเภท พ่อใหญ่ แม่กว้างนั่นแหละ) แต่มันก็ไกลจากมหาวิทยาลัยเหลือเกิน เมื่อพิจารณาจากประกอบจากปัจจัยอื่น ๆ ที่เคยเล่าให้ฟังแล้ว เช่น ไอ้เจ้ารูมเมทอเมริกัน ที่มันชอบทำอะไรรบกวนประสาทและวิญญาณความเป็นตำรวจของผม มันชอบพาหญิงสาว เข้ามาในยามวิกาล จากนั้น หญิงสาวส่งเสียงร้องครางคล้ายขอความช่วยเหลือ ไปพร้อมกับกิจกรรมเข้าจังหวะให้ได้ยินเป็นประจำ มันเครียด เข้าใจมั๊ย (?) แล้วมันยังเอางูมาเลี้ยงในบ้าน กับแช่หนูในตู้เย็นที่ผมใช่แช่อาหารอีก นี่แหละที่ทำให้ผมชอบห้องใหม่ของผม เข้าตำราประจำตัวเลยครับ “เล็ก เรียว เสียวนาน” เหอ เหอ

นอกจากนี้ ของที่ผมจะอวด ก็คือ ต้นกระเพรา กับโหระพา ตอนนี้ ใบของมันชักจะเหลือง สงสัยมันจะลาโลกในเวลาไม่นาน แล้วแต่บุญกรรมของมัน ที่ทำร่วมกับผมก็แล้วกัน ถ้าเราสิ้นวาสนาต่อกันแล้ว ก็ยากที่จะฝืนครับ ลองทัศนาภาพรูของผมสักหน่อย

ปล. ลองทายซิว่า ค่าห้องพักของผมราคา เท่าไหร่ ราคานี้ รวมค่าน้ำไฟ แก๊ส และเคเบิ้ลทีวี (แต่ไม่มีอินเตอร์เน็ต)

สิ่งของกองในรูหนูของผม เต็มไปหมด



สภาพหลังจากใช้เวลาจัดอยู่นาน



โต๊ะอ่านหนังสือในห้อง



หนังสือมันมา v. ห้องส้วม



ต้นไม้ในห้อง บนโต๊ะที่เก็บมาจากถังขยะ (อีกแล้วครับท่าน)



เอากันจะจะ ต้นกระเพราะและโหระพา ที่ใบเริ่มเหลือง เพราะแสงไม่พอ



ภาพถ่ายนู๊ดเพื่อศิลปะ At Millennium Park England เมื่อประมาณกลางปี ๐๕


เอ้า ดันแถมภาพลับไปซะแล้ว ศิลปะจริง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ




 

Create Date : 31 สิงหาคม 2548    
Last Update : 18 มิถุนายน 2553 8:08:06 น.
Counter : 571 Pageviews.  

ลองทายเล่น ๆ ๆ ว่า หนังสือกฎหมายพวกนี้ ราคาเท่าไหร่

วันนี้ (๒๒ ส.ค.๔๘) เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของ College of Law การเรียนปริญญาเอกในสาขากฎหมายของผมเริ่มต้นขึ้นแล้ว อาจารย์ที่ปรึกษาของผม ท่านกำหนดให้ผมลงทะเบียนเรียนเพียง ๒ วิชา คือ ระเบียบวิธีวิจัยทางกฎหมายฯ และวิชากฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา (Criminal Procedure)




ปีนี้ วิชาที่เปิดสอนเทอม Fall ที่นี่ น่าสนใจมาก ผมจึงได้ลงทะเบียนเรียนไปหลายวิชาเหมือนกัน คือ Property Law, Law & Economics, European Community Law, Advance Criminal Procedure, JSD Legal Research, และ Professional Responsibility ไปด้วย ...



ทาง College of Law จัดห้องและโต๊ะทำงานสำหรับการศึกษาวิจัยให้ นักเรียนระดับปริญญาเอกด้วย สภาพห้องทำงานและบรรยากาศในการศึกษาเป็นที่น่าพึงพอใจครับ ไม่ต้องไปแย่งโต๊ะและเก้าอี้อ่านหนังสือในห้องสมุดกับเด็กอเมริกันอีกต่อไป นอกจากนี้ ทาง College of Law ยังมอบกุญแจเข้าอาคารและห้องทำงานได้ตลอด ๒๔ ชั่วโมงอีกต่างหาก ยอดเยี่ยมไปเลยครับ



สิ่งที่ผมจะต้องกังวลในทุกเทอม ก็คือ ราคาหนังสือกฎหมายนี่แหละ ที่มันน่าตกใจมาก นึกขึ้นมาทีไร กระเป๋าร้อนทุกที เมื่อวานไปเดินดูมาแล้วก็ต้องซื้อครับ อยากจะหาพวก USED BOOKS แต่หาได้ไม่กี่เล่ม บางวิชาอาจารย์ที่เขียนท่านเข้าใจทำ คือ ท่านออก Edition ๒๐๐๕ เป็นอันว่าหนังสือเก่า หมดความหมายไปเลย



เอาละครับ ลองทายเล่น ๆ ว่า หนังสือกองนี้ ราคาเท่าไหร่ครับ ใบ้เป็นเงินไทย ไม่ต่ำกว่า ๑๐,๐๐๐ บาท ครับ




 

Create Date : 23 สิงหาคม 2548    
Last Update : 18 มิถุนายน 2553 8:07:36 น.
Counter : 695 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  

POL_US
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 82 คน [?]




คลิ๊ก เพื่อ Update blog พ.ต.อ.ดร. ศิริพล กุศลศิลป์วุฒิ ได้ที่นี่
https://www.jurisprudence.bloggang.com






รู้จักผู้เขียน : About Me.

"เสรีภาพดุจดังอากาศ แม้มองไม่เห็น แต่ก็ขาดไม่ได้ "










University of Illinois

22 Nobel Prize & 19 Pulitzer Prize & More than 80 National Academy of Sciences (NAS) members







***คำขวัญ : พ่อแม่หวังพึ่งพาเจ้า

ครูเล่าหวังเจ้าสร้างชื่อ

ชาติหวังกำลังฝีมือ

เจ้าคือความหวังทั้งมวล



*** ความสุข จะเป็นจริงได้ เมื่อมีการแบ่งปัน :

Happiness is only real when shared!














ANTI-COUP FOREVER: THE END CANNOT JUSTIFY THE MEANS!






Online Users


Locations of visitors to this page
New Comments
Friends' blogs
[Add POL_US's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.