Group Blog
 
All blogs
 
หมูตอน on the cruise ตอนตะกายตามฝัน...เรือสำราญ #1

ตะกายตามฝัน…เรือสำราญ (ตอน 1)


วันหนึ่งเพื่อนเก่าของผมที่เคยทำงานด้วยกันที่โรงแรมโนโวเทล สยามแสควร์ กลับมาเยี่ยมเมืองไทย ในตอนนั้นเพื่อนเก่าคนนี้ได้ทำงานบนเรือสำราญชื่อดังบริษัทหนึ่ง ถ้านึกภาพเรือไม่ออก ให้นึกถึงหนังเรื่องไททานิคเข้าไว้ครับ แต่ไอ้เรือสำราญที่ว่ามันใหญ่กว่าเรือไททานิคไป 3 เท่า เท่านั้นเอง เรานัดกันกินข้าว พบปะกันตามประสาเพื่อนเก่าแก่

เพื่อนคนนี้ก็คุยเฟื่องว่าได้ไปทำงานบนเรือสำราญแห่งหนึ่งรายได้ดี ทำงานไปเที่ยวไป (ตามสถานที่ที่เรือจอดในประเทศต่าง ๆ) ปีหน้าจะได้ปรับตำแหน่งขึ้นแล้วนะ เพื่อนในกลุ่มนั่งฟังไปฮือฮากันไป และแอบเก็บข้อมูลกันอย่างหนำใจ ไอ้ผมตอนนั้นผมเพิ่งลาออกจากงานที่โรงแรมโนโวเทลฯ มาได้ไม่กี่เดือน และกำลังเปิดร้านอินเตอร์เน็ต แถว ๆ บ้าน ย่านหลักสี่ รายได้ก็ปานกลางอยู่ได้เรื่อย ๆ ชีวิตก็แสนเรียบง่าย ส่วนภรรยาผมก็ทำงานประจำอยู่บริษัทที่ค่อนข้างมั่นคงแห่งหนึ่ง

ผมกลับมาเล่าเรื่องเพื่อนคนนี้ให้แฟน (จริง ๆ แล้วคือคุณภรรยาผมนั่นแหละครับ ไม่ต้องงง) ฟังว่าเพื่อนคนนี้เป็นอย่างนี้นะ แฟนผมบอกว่า “หมูตอน (แฟนผมใช้สรรพนามนี้เรียกผมตั้งแต่น้ำหนักตัวผมเริ่มใกล้เคียงกับหมูตัวหนึ่งนานแล้วล่ะครับ) ทำไมเธอไม่ลองดูบ้างล่ะ จะได้มีประสบการณ์แปลก ใหม่ ได้เที่ยวหลายประเทศฟรี ๆ แถมได้เงินเยอะอีก คนที่จะสมัครเข้าทำได้ก็มีไม่มากนะ ไม่ใช่คนทั่วไปจะเดินไปสมัครงานนี้ได้ที่ไหน ชั้นน่ะอยู่คนเดียวได้นะถ้าเธอไปทำงานต่างประเทศ ปีนึงก็ไปแค่ 8 เดือนเองไม่ใช่เหรอ ชั้นน่ะเป็นหญิงแกร่งอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วงเลยนะ” เธอใส่มาเป็นชุดๆ ยังกะลูกกระสุน จนผมพรุนไปทั้งตัว ตั้งตัวแทบไม่ติด เธอไม่ห่วงตัวเองเลยจริง ๆ แฮะ

ผมบอกว่าจะบ้าเหรอ ภาษาอังกฤษก็งู ๆ ปลา ๆ เคยทำงานโรงแรมมานานก็จริง แต่ถ้าจะให้ไปสมัครจริง ๆ เค้าคงไม่รับ แฟนผมก็บอกว่ามัวแต่คิดอย่างนี้สิ ก็ใช้ชีวิตอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ ก็แล้วกัน เป็นไงล่ะครับ ผมเองนั่นแหละเป็นคนทำลายความมั่นใจของตัวเองลงเองแท้ ๆ ในใจก็แอบลุ้นอยู่ลึกๆ ว่าอยากทำอยู่เหมือนกันนะ แต่ก็ได้แต่เงียบเพราะกังวลหลาย ๆ เรื่อง เช่นเป็นห่วงแฟนถ้าเกิดได้ไปจริง ๆ อีกอย่างภาษาอังกฤษก็เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตั้งแต่มัธยมยันมหาวิทยาลัย เรื่องสุดท้ายคือกลัวเสียฟอร์มอย่างแรง

จากนั้นผมกับแฟนต่างก็ไม่ได้พูดถึงงานที่ว่านี่อีกเลย ต่างคนกต่างดำเนินชีวิตกันไปตามปกติ จู่ ๆ มาวันหนึ่ง ไม่รู้อะไรเข้าสิงแฟนผม แฟนผมมาอีกแล้วครับ บอกว่าเราควรจะปิดร้านอินเตอร์เน็ต โดยการเซ้งให้คนอื่นไปซะ เพราะมีคนรอเซ้งอยู่ ส่วนผมก็ควรจะตั้งหน้าตั้งตาเรียนภาษาอังกฤษ พอให้สื่อสารได้และสมัครงานนี้ให้ผ่าน ผมไม่รู้ว่าเธอไปศึกษาข้อมูลมาจากไหนว่างานที่ว่างานมันดี ผมเลยเห็นดีเห็นงามไปด้วยแบบเนียน ๆ เพราะผมก็อยากลองดูสักครั้งเหมือนกัน

ผมก็เลยไปสมัครเรียน AUA (โรงเรียนสอนภาษาอังกฤษ อยู่ตรงถนนราชดำริ ใกล้ ๆ ที่ทำงานแฟนผมเลยครับ พอผมเรียนเสร็จ แฟนผมก็เลิกงานพอดี เราก็กลับบ้านด้วยกัน) เรียนได้ไม่กี่คอร์ส ก็ลองไปสอบ บริษัทเรือสำราญที่ว่าเนี่ย ผู้สมัครจะต้องมีประสบการณ์การทำงานกับโรงแรมระดับ 4 -5 ดาว มาเป็นระยะเวลาอย่างน้อย 5 ปีขึ้นไป

รอบแรกที่ผมไปสมัครงานกับบริษัทจัดหางาน ผลก็คือประสบการณ์ที่ผมทำงานโรงแรมมาตลอดหลายปีที่ผ่านมาผ่านตลอดครับแต่ตกภาษาอังกฤษ คนที่สัมภาษณ์แนะนำว่าให้ไปเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มเติม หลังจากนั้นให้ไปทดสอบภาษาอังกฤษกับบริษัทสอนภาษาอังกฤษแห่งหนึ่ง (บริษัทจัดหางานเป็นคนกำหนดครับ) ถ้าสอบผ่านจะได้ใบรับรองแผ่นหนึ่ง เอามายื่นกับบริษัทจัดหางาน อีกครั้ง พอผมรู้ผลผมก็ได้แต่หมดหวัง แล้วก็คิดว่าตัวเองคงไม่มีความสามารถพอแล้วจริง ๆ ผมเริ่มถอดใจไปนิด ๆ แล้วล่ะครับ

แฟนผม (มาอีกแล้วครับ ตามมาหลอกมาหลอน) บอกว่า “ หมูตอน....แค่นี้เธอท้อแล้วเหรอ ทำไมไอ้คนที่เค้าไปได้ ภาษาอังกฤษมันห่วยกว่าเธอ ทำไมเค้าไปได้ล่ะ เธอทำเต็มที่แล้วได้แค่นี้เองเหรอ?” เธอไม่ยอมแม้แต่จะฟังคำตอบว่าผมคิดยังไง ว่าแล้วคุณแฟนผมก็บอก(บังคับ) ให้ผมไปสมัครเรียนภาษาอังกฤษทางโทรศัพท์เพิ่มเติม โดยการเรียนจะเรียนวันละ 30 นาที โดยใช้เครื่องแฟกซ์เป็นสื่อในการส่งการบ้านกับอาจารย์

เหตุผลที่เธอเลือกให้ผมเรียนทางนี้เนื่องจาก การที่มองไม่เห็นหน้ากันจะเป็นการบังคับให้พูดออกไปให้ได้ เพราะเวลาเรียนต่อหน้าอาจารย์ฝรั่งคนไทยมักติดนิสัย ยิ้ม พยักหน้ากับส่ายหน้า เวลาพูดภาษาอังกฤษโต้ตอบไม่ได้ และอีกอย่างก็ได้ฝึกทักษะการเขียน ไปด้วย คือได้หลายทักษะ ไม่ว่าจะเป็นฟัง พูด อ่าน เขียน ว่างั้นเหอะ ก่อนเรียนผมได้แจ้งกับทางโรงเรียนว่าผมต้องการเน้นทักษะด้านการพูดและการฟัง ส่วนการอ่านกับการเขียนไม่เน้นมาก ผมเลยได้ปรับพื้นฐานหลาย ๆ อย่าง ที่ผมไม่เคยฝึกเลยโดยเฉพาะการเรียนทางโทรศัพท์กับอาจารย์เก่ง ๆ หลายคน หลายสำเนียง ทำให้ผมมั่นใจมากขึ้น และในระหว่างนั้นผมก็ไปเรียน AUA ต่อด้วย ใช้เวลาอีกหลายเดือนอยู่นะครับ เรียกได้ว่าฝึกฝนภาษาอังกฤษกันอย่างเข้มข้นทีเดียว

ผมตั้งใจไปทดสอบภาษาอังกฤษอีกครั้งด้วยความมั่นใจและความพร้อมที่มีมากขึ้นกว่าเดิม ปรากฏว่าผมผ่านฉลุยครับ ผมเลยได้ใบผ่านการรับรองมาจากบริษัททดสอบภาษาอังกฤษตามที่เล่าให้ฟังตอนต้น ก็เลยได้เวลาส่งใบใบรับรองไปยังบริษัทจัดหางานตัวแทนของบริษัทเรือสำราญยักษ์ใหญ่ที่ผมต้องการไปทำงาน

บริษัทจัดหางานเรียกผมไปสัมภาษณ์อีกครั้ง ผมพกความมั่นใจมาสัมภาษณ์อีกคร้ง พร้อมกับกลับมานอนรอคำตอบ อย่างทรมานใจ เพราะผมเองตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษมาหลายเดือน ประกอบกับผมสมัครกับบริษัทจัดหางานเพียงบริษัทเดียว เลยเกิดความคาดหวังอย่างรุนแรง และทรมานในการรอคอยเป็นอย่างมาก

เวลาผ่านไปประมาณ 1 เดือน แล้วสิ่งที่ผมรอคอยก็มาถึง จู่ ๆ ก็มีเจ้าหน้าที่จากบริษัทจัดหางานโทรมาบอกว่า ผมได้ทำงานแล้วครับ ในตำแหน่ง Utility Bar Steward ครับ โดยทำงานกับเรือสำราญที่ชื่อ Sea Princess สังกัด Princess Cruise เป็นบริษัทที่ทำเกี่ยวกับเรือสำราญ โดยมีเรือในสังกัด วิ่งรอบโลก อยู่ 15 ลำ ตำแหน่งงานที่ว่าผมต้องไปทำหน้าที่อะไรบ้างผมยังไม่รู้เลยครับ เอาเป็นว่า ฝันของผมเป็นจริงแล้วครับ ต้องขอบคุณคุณภรรยาผมที่เป็นแรงบัลดาลใจ (จริงๆ แล้วเธอออกแรงทั้งผลักทั้งถีบอย่างแรงต่างหาก) ทำให้ฝันที่ผมไม่คิดว่าจะเอื้อมถึง เป็นจริงแล้ววันนั้น มันเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเล็ก ๆ ของเรื่องสนุก ๆ ที่ผมจะเล่าให้คุณติดตามตอนต่อไปครับ






Create Date : 23 มิถุนายน 2552
Last Update : 14 กรกฎาคม 2552 15:13:33 น. 9 comments
Counter : 966 Pageviews.

 
แล้วถ้าคนไทยธรรมดาๆคนนึงอยากล่องเรือบ้าง..ต้องมีเงินเท่าไหร่คะ...อันนี้ถาม เพราะอยากรู้จิงๆนะ..


โดย: หวานกะพุ วันที่: 26 มิถุนายน 2552 เวลา:22:46:50 น.  

 
(...ฝันเป็นจริงแล้ว..)
................................................
ยินดีด้วยค่ะ....แต่อย่าลืมตอบคำถามเรานะคะ..


โดย: หวานกะพุ วันที่: 26 มิถุนายน 2552 เวลา:22:52:14 น.  

 
หมายถึงไปเที่ยวใช่มั้ยครับค่าใช้จ่ายลองเข้าไปตรวจสอบได้ที่ //www.princess.com ครับ ซึ่งค่าใช้จ่ายที่ว่าต้องดูอีกทีว่าเริ่มต้นที่ประเทศไหน เราก็ต้องรวมค่าตั๋วเครื่องบินไปลงที่ประเทศนั้น ๆ ก่อนจึงจะไปร่วมทริปกับเรือได้ครับ ไม่งั้นต้องลองติดต่อกับ บ.ทัวร์ในไทยดูครับว่ามีที่ไหนจัดไปบ้าง คร่าว ๆ น่าจะแสนบาทขึ้นไปนะครับ ขอบคุณที่เข้ามาเยียมและให้ความสนใจครับ


โดย: จอมจันทร์ วันที่: 26 มิถุนายน 2552 เวลา:23:06:29 น.  

 
congratulation ka


โดย: แนน IP: 127.0.0.1, 58.147.82.131 วันที่: 6 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:33:59 น.  

 
ตอนนี่แนนรอไปเรือของดีสนีย์ค่ะ
ดีใจที่มี blog เกี่ยวกับคนที่มีฝันเหมือนกันค่ะ แล้วแนนจะแวะมาบ่อยๆๆ น่ะค่ะ


โดย: แนน (nanwonder ) วันที่: 6 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:38:13 น.  

 
ตอนเนี้ยก็กำลังให้แฟนศึกษาอยู่เหมือนกัน
แต่ทำไงดีละ ไม่มีประสบการณ์เลย
ภาษาแฟนก็โอเคนะ
อยากให้แฟนได้งานมากๆๆ เลยจ้า
ไงช่วยตอบ ด้วยนะจ๊ะ


โดย: ฝน IP: 124.157.146.159 วันที่: 15 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:21:59 น.  

 
ตอบคุณฝนครับ
เท่าที่ผมผ่านการสัมภาษณ์มา จะต้องมีประสบการณ์ในการทำงานในส่วนที่เกี่ยวข้องกับตำแหน่งที่เราจะไปทำงาน เช่นตำแหน่งผม (Juinior Bar Stward) จะต้องผ่านการทำงานกับโรงแรมระดับ 4-5 ดาวมาไม่ต่ำกว่า 4-5 ปีครับ แต่ตำแหน่งอื่นผมไม่แน่ใจ มีญาติผมจบการโรงแรมมาโดยตรง ภาษาอังกฤษเก่งมาก เคยไปสัมภาษณ์ตำแหน่ง house keeper แต่ไม่ผ่านครับ เพราะเธอไม่มีประสบการณ์เลย คนสัมภาษณ์บอกว่าให้ลองไปสมัครงานที่โรงแรม 4 -5 ดาว ใหได้ประสบการณ์อย่างน้อย 1 ปี แล้วลองมาสมัครใหม่ครับ ถ้าสนใจเพิ่มเติม ฝากข้อความหลังไมค์มาได้เลยครับ ตรงนี้ตอบยาวอาจจะไม่สะดวก

ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ


โดย: จอมจันทร์ วันที่: 15 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:42:15 น.  

 
ชักสนุก เขียนได้สนุก ลื่นไหล รูปสวยมาก เด๋วขออ่านตอนต่อไปก่อน


โดย: LEE IP: 124.120.31.76 วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:39:59 น.  

 
ถึง คุณจอมจันทร์ ต้องขอบคุณมากนะค่ะที่ให้คำแนะนำ รู้แต่ว่าแฟนไปเข้าอบรมครอส ของการเดินเรือของนาวิกโยธิน หรือปล่าวเนี้ยค่ะจำไม่ได้ ได้ 2 ครอส ที่เขาบอกว่าจำเป็นต้องเรียนค่ะ ก็เลยไม่รู้ว่าถ้าไปสมัครจะได้งานแบบไหนบ้าง ไงก็รบกวนช่วยตอบด้วยนะค่ะ หรือเมลล์มาที่ film-08@hotmail.com ขอบคุณมากค่ะ


โดย: ฝน IP: 124.157.150.16 วันที่: 26 สิงหาคม 2552 เวลา:11:11:10 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

จอมจันทร์
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




คู่สามีภรรยา แต่งงานกันมาหลายปีดีดัก ไม่มีลูกเป็นคน แต่มีลูกเป็นหมาพันธุ์ประหลาด 2 ตัว

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมจ้า ช่วยคอมเม้นท์หน่อยนะ

Hi5 Clocks by zalim-code.com
Friends' blogs
[Add จอมจันทร์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.