Group Blog All Blog
|
<12 Dec' 10> นู๋จีนี่ 2 เดือนแล้วจ้า
สองเดือนแล้วววว จีนี่ตัวยาว 55 cm. น้ำหนัก 4.78 kg. หัวโต 36 งอแง 80% อิอิ
=========================== ตอนนู๋หลับน่าร๊ากน่ารัก  เมื่อวานพาจีนี่ไปที่ร้านเจ้นุ้ย กลัวยุงกัดเลยจัดหนัก  จีนี่คอแข็งแล้วนะ ขาก็แข็งแรงม๊ากกก ถีบกระเด็นเลย เวลาจับให้นั่งก็ชอบเกร็งขาไม่ยอมงอ จะยืนให้ได้เลย  ดูไปก็หน้าเหมือนผู้ชายเหมือนกันเนอะ  ยิ้มหวานนน  ป่ะป๊าเรียกนู๋ว่า "พ่อใหญ่" เพราะคางเป็นชั้น ๆ เลย อิอิ  นู๋ชอบนอนดูปลาตะเพียน เวลาลมพัดแกว่งแรง ๆ ก็จะดิ้นๆๆเป็นท่าว่ายน้ำฟรีสไตล์  วันนี้พาจีนี่ไปฉีดยา แล้วก็มีมีหยอดยาโรต้าด้วย คุณหมอถามว่ากินนมมารึยัง .. กินแล้ว คุณหมอเงียบเลย เพราะกลัวว่าหยอดยาไปแล้วจีนี่จะแหวะออกมา เพราะอิป้าให้กินไปตั้ง 3 oz สด ๆ ร้อน ๆ แต่ก็เอาน่า ไม่ลองไม่รู้ ปรากฎว่าจีนี่กินอย่างเอร็ดอร่อย กลืนอึกๆๆๆ ไม่มีแหวะออกมาเลย แหล่มมาก ไม่งั้นเสียตังค์ฟรีนะลูก หยอดโรต้าเสร็จก็ฉีดยาที่ต้นขาต่อ โจ๊กกับพยาบาลช่วยกันจับ ฉีดไปจึ๊ก ร้องจ๊ากกกกก ถอดเข็มออก ... เงียบ ... เฮ้ยยยย อิแม่มันยังไม่สะใจเลยเงียบซะแล้ว ถ่ายคลิปไว้ให้ป่ะป๊าดูด้วย อิป๊ามันซาดิสอยากเห็นลูกเจ็บตัว  <12 Nov '10> นู๋จีนี่ 1 เดือนแล้วจ้า
วันนี้จีนี่อายุครบ 1 เดือนแล้วน๊าาาา แล้วก็ได้เวลาฉีดวัคซีนไวรัสตับอักเสบบีเข็มที่ 2 ด้วย
จีนี่ร้องจ๊ากเลยยยย น่าฉงฉานนน แต่พอฉีดยาเสร็จรีบให้กินนม เท่านั้นแหละเงียบกริ๊บ คุณหมอยังขำเลย ^^ น้ำหนัก 3.78 สูง 55 ซม. แล้ว อีกหน่อยต้องสูงเหมือนมะมี้แน่เลยเนอะ 5555 ส่วนน้ำหนักอิแม่มัน ผ่านไป 1 เดือน ตอนนี้หนัก 45.15 กก. ก็เท่ากับลงมา 10 กก. แล้ว เหลืออีก 2 โล จะลดไม่ลดก็ไม่รู้แฮะ สู้ต่อไป ว่าแต่สัดส่วนไม่เห็นจะลดลงเลย แล้วอะไรที่มันลงไปง่ะ จีนี่คอเริ่มแข็งแล้วนะเนี่ย ขาก็แข็งแรงมาก เปลี่ยนแพมเพิสทีถีบอิมะมี้กระจุยเลยทีเดียว มาดูความเปลี่ยนแปลงหน่อยซิ ว่านู๋สวยขึ้นแค่ไหน ^^ มีแต่คนบอกว่าจีนี่เหมือนผู้ชายมากกว่านะ อันนี้อายุ 1 วัน   อันนี้ 1 เดือน  ขอให้จีนี่เป็นเด็กดี เลี้ยงง่าย ๆ โตไว ๆ เป็นเด็กดีของมะมี้กะปะปี๊น๊าาาาา จุ๊บๆ  <5 Nov '10> สิวในทารกแรกคลอด นู๋จีนี่เป็นสิวซะแล้ววว!!!
ตอนแรกคิดว่าเป็นผดผื่นที่หน้า มันขึ้นเยอะมาก ๆ ยิ่งตามขมับนะไม่มีที่ว่างเลยอ่า แล้วเมื่อวานก็มาขึ้นที่แก้มเป็นจุดแดง ๆ เต็มไปหมดเลย รับไม่ได้แล้ว เห็นแล้วสงสารจีนี่ ก็เลยตัดสินใจพาไปหาหมอที่ รพ.นครธน
คุณหมอเห็นก็บอกว่าน้องไม่ได้เป็นผดนะคะ น้องเป็นเอ่ออ.. เค้าเรียกว่าสิวอ่ะค่ะ ภาษาอังกฤษที่ acne อ่ะค่ะ (คุณหมอพูดนะ) อิป้าก็เอ๋อนิดหน่อย อ๋อออ สงสัยเห็นอิป้าหน้าตาครึ่งลูกควบเลยต้องแปลเป็นอังกฤษให้ฟังด้วย  ที่เห็นเป็นผดแล้วจริง ๆ มันไม่ใช่ เพราะว่ามันมีหัวขาว ๆ เป็นจุดเล็ก ๆ ด้วย เกิดจากรูขุมขนของเด็กยังไม่พัฒนาเต็มที่ เกิดการอุดตันอะไรประมาณนี้ รูปนี้ถ่ายเมื่อสองวันก่อน  ส่วนรูปนี้ถ่ายเมื่อวานตอนไปหาหมอ  คุณหมอบอกอีกว่าพวกผดส่วนใหญ่จะไม่ขึ้นที่แก้มนะคะ จะเยอะแถวหน้าผาก คาง อะไรงี้ แล้วนี่ที่ตัวก็ไม่เป็นเลย มีแต่ที่หน้าผาก ขมับ แก้ม เป็นจุดขาว ๆ การรักษา หมอบอกว่าไม่ได้เป็นมาก ไม่ต้องทาอะไร จะค่อย ๆ หายไปเองแต่ต้องใช้เวลานิดนึง ก็รักษาความสะอาดกันไป (อิมะมี้มันยังซกมกเลย จะรักษาความสะอาดให้จีนี่ได้ป่ะเนี่ย อิอิ) มะม๊าบอกว่าถ้าเป็นม๊านะไม่พาไปหาหมอหรอก เด็กก็งี้แหละ เป็น ๆ เดี๋ยวก็หายเอง .. เอาน่าเพื่อความสบายใจของเราอ่ะเนอะ อย่างน้อยก็รู้ว่าไม่ได้เป็นผดผื่น แต่เป็นยิ่งกว่าอีก 555 ขอให้จีนี่หายเร็ว ๆ กลับมาใสปิ๊งเหมือนเดิมน๊า จุ๊บ ๆ  ขอเอาข้อมูลเรื่อง "สิวในเด็ก" แปะไว้ด้วย Credit : //www.acnethai.com/index.php?option=com_content&view=article&id=195:2009-02-04-08-55-19&catid=46&Itemid=7 สิวในเด็ก คุณแม่หลายๆคนอาจจะเคยเห็นลูกๆของเรามีตุ่มๆที่หน้าตอนเกิดออกมา ไม่ต้องกังวลเพราะนั่นคือสิวซึ่งอาจเกิดจากการถ่ายทอดจากแม่สู่ลูกตอนช่วงสุดท้ายของการตั้งครรภ์ สิวในเด็กจะเกิดขึ้นมาและหายไปเอง แต่หากไม่หายไปควรพาเด็กไปพบแพทย์เพื่อรักษากันต่อไป  ปกครองมักจะเป็นกังวลต่อรูปลักษณ์ของเด็ก สิวในเด็กนี้จะเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นถึงความเชื่อมโยงระหว่างร่างกายของคุณกับลูกของคุณ ในช่วงสุดท้ายของการตั้งครรภ์ จะเกิดการเชื่อมฮอร์โมนจากรกไปสู่ลูกของคุณ ซึ่งจะกระตุ้นต่อมไขมันในผิวของลูก ในที่สุดก็ทำให้เกิดสิวในเด็กขึ้นกับลูกของคุณได้ สิวเม็ดแดง ๆ นี้จะมีให้เห็นตั้งแต่ตอนเกิด แต่ส่วนมากแล้วจะเห็นเมื่อเด็กมีอายุในช่วง 3-4 สัปดาห์ บริเวณที่เกิดขึ้นมากที่สุดได้แก่แก้ม แต่ก็พบได้ในบริเวณหน้าผากและคาง ในบางครั้งมีสิวหัวขาวร่วมด้วย อาการนี้จะเกิดขึ้นและหายไปเมื่อเด็กอายุได้ประมาณ 4-6 เดือน สิวนี้จะเห็นได้ชัดเจนเมื่อลูกรู้สึกร้อนและหงุดหงิด (เมื่อมีการไหลเวียนของเลือดที่ผิวหนังเพิ่มขึ้น) หรือเมื่อผิวหนังมีการระคายเคือง หากผิวของเด็กสัมผัสกับเสื้อผ้าที่ซักด้วยผงซักฟอกที่รุนแรง หรือเปียกน้ำลายหรือนมที่เด็กคายออกมา อาการก็จะมากขึ้นเป็นเวลาหลายวัน ควรใช้น้ำทำความสะอาดผิวหน้าให้เด็กวันละหนึ่งครั้งอย่างเบามือ หรืออาจใช้สบู่อ่อนสำหรับเด็ก น้ำมันหรือโลชั่นไม่มีผลใด ๆ ที่จะช่วยให้ดีขึ้น และอาจทำให้แย่ลงกว่าเดิม หากสิวนั้นเป็นมากขึ้นหรือเป็นนานกว่า 6 เดือน ควรพบกุมารแพทย์เพื่อรับยาที่เหมาะสมในการรักษา <13 Oct '10> ผ่าคลอดมันทรมานอย่างงี้นี่เอง
เข้ามาอัพเดทต่อ ผ่านไปตั้งยี่สิบวันแล้ว เดี๋ยวจะลืมซะก่อน
13 ตุลาคม 2553
เมื่อคืนอยู่ ๆ ก็ปวดหัวแบบทรมานมาก ๆ นึกถึงอารมณ์ในหนังในละคร ที่เวลาคนปวดหัวแล้วเอามือกุมหัวดิ้นทุรนทุราย อิป้าเป็นแบบนั้นเลย เหตุเพราะลุกไปชิ้งฉ่อง ตอนเดินกลับมาที่เตียงตอนแรกมันค่อย ๆ ตุบตุบเบา ๆ แล้วก็เริ่มหนักขึ้นตุบตุบถี่ขึ้น จนระบมไปทั้งหัว เรียกแบ้งว่าปวดหัวมากไม่ไหวแล้ว แล้วก็นอนดิ้นๆๆๆ แบ้งตกใจรีบลุกมาดู กดเรียกพยาบาล พยาบาลก็รีบมาดูแล้วก็เอาแผ่นเจลเย็นมาให้ประคบไว้ แต่มันก็ช่วยได้แค่นิดหน่อย อิป้าก็น้ำตาไหลพราก ๆ มันปวดแบบไม่เคยปวดแบบนี้มาก่อน พยาบาลบอกว่าคงเป็นผลข้างเคียงจากฤทธิ์ยา .. คืนนี้ลุงแบ้งเลยต้องอยู่เฝ้าป้าทั้งคืน กว่าจะได้นอนก็ตีห้าได้มั้ง แบ้งบอกว่าไม่กล้านอนกลัวจิ๊บเป็นอะไรขึ้นมาอีก เห็นเราเป็นแบบนี้แบ้งก็สงสาร ทำอะไรแทบไม่ถูก
ก็มะวานหลังจากคลอดเสร็จ พอตอนเย็นหรือไงนี่แหละเริ่มจำไม่ได้แล้ว พยาบาลก็มาเช็ดตัวทำความสะอาดให้อะไรให้ แล้วก็เอาสายฉี่ออก บอกว่าพยายามให้เราฉี่ให้ออกนะ เพราะถ้าไม่ออกเค้าจะต้องมาสวนอีก โหยยย ได้ยินคำว่ามาสวนฉี่อีกนี่ยังไงก็ต้องเอาให้ออกละวะ แต่กว่าจะออกนี่นานมากข้ามวันข้ามคืน พยายามกินน้ำเยอะ ๆ มันก็ไม่รู้สึกปวดนะ ต้องให้ลุงพยุงเดินไปห้องน้ำ เห็นแล้วก็สงสารลุงเหมือนกันนะเนี่ย มานั่งเฝ้าในห้องน้ำ แทบจะเป็นมือเป็นเท้าให้แทนเลย มีครั้งนึงที่ผ้าอนามัยแบบห่วงมันหลุด แล้วอิป้าก้มเก็บไม่ได้เพราะยังระบมแผลอยู่ ลุงก็ต้องมาเก็บผ้าอนามัยให้ คอยใส่ผ้าอนามัยให้ น่ารักที่สุด บางทีมองลุงแบบนี้แล้วก็น้ำตาไหลขึ้นมาเฉย ๆ อดตื้นตันไม่ได้จริง ๆ
วันนี้ได้ไปเจอจีนี่อีกครั้งหลังจากผ่าตัดเสร็จ ไปให้นมหน่ะ แต่ว่าไม่มีน้ำนมหรอก ก็ไปให้จีนี่ดูด ๆ ตอนอุ้มนี่ทุลักทุเลสุด ๆ ก็เกิดมาไม่เคยอุ้มเด็กเลย ประมาณว่ากลัวเด็กไรงี้ (แต่แอบกินเด็กนะ 55) ต้องให้พยาบาลมาสอนว่าเค้าอุ้มยังไงจับยังไง ตอนที่จีนี่ดูดจุ๊บ ๆ ก็แปลกดี ดูดนิดนึงก็ปล่อยเพราะไม่มีไรให้ดูด งุงิ ฝึกกันอยู่ชั่วโมงนึงก็ต้องไปละ เพราะจีนี่เริ่มจะหิวจริงจัง พยาบาลก็ไปให้นมผงต่อ รถเข็นก็มารับอิป้าพอดี ช่วงนี้ลุงแบ้งยังต้องเป็นมือเป็นเท้าให้ต่อ อิป้าจะไปไหนจะทำอะไรก็ต้องคอยพยุง แล้วพยาบาลก็บอกให้อาบน้ำเองได้แล้วถ้าเราต้องการ แต่เค้าก็มาถามตลอดแหละว่าจะเช็ดตัวมั้ย แต่อิป้าไม่เช็ดอ่ะ อาบเลยดีกว่า ก็ให้ลุงช่วยอาบให้ด้วย ถูสบู่ที่ขาไม่ถึงลุงก็มาถูให้ ถูหลังให้ เช็ดตัวให้ ฯลฯ บอกแล้วว่าลุงน่ารักที่สุดอ่ะ
ยังคงทรมานกับการที่ต้องฉี่เองอยู่ ต้องพยายามฉี่ทุกชั่วโมงสองชั่วโมง เพราะถ้าปล่อยให้ปวดฉี่ขึ้นมานี่มันทรมานมากกก จะปวดจนนิ้วหงิกกันเลยทีเดียว
วันนี้เริ่มปวดหลังนิดหน่อยแต่ไม่ใช่เพราะผลจากยาบล๊อคหลังหรอกนะ เพราะอุ้มจีนี่ไม่เป็นนี่แหละ มันเกร็งไปหมดกลัวหล่นบ้างไรบ้าง เลยปวดเลยอ่า <12 Oct '10> วันนี้วันที่อิป้ามีลูก!!!!! (ผ่าคลอด รพ.พญาไท 3)
12 ตุลาคม 2553
หลังจากอดน้ำอดอาหารตั้งแต่เที่ยงคืน ประมาณ 8 โมงเช้า พยาบาลก็มาโกนขนและสวนทวารให้ ตอนที่พยาบาลมาบอกว่าจะโกนขนนะค๊า อิป้าก็แอบภูมิใจนิดนึงคิดในใจว่าดั้นโกนมาแล้วนะ ฮิฮิ เพราะฉะนั้นคงรอดเงื้อมมือพยาบาลแน่นอน แต่ที่ไหนได้ พยาบาลถลกกางเกงปุ๊บ "คุณแม่โกนมาหน่อยแล้วเหรอคะ" ตอบด้วยความภูมิใจ "ค่ะ" ... แต่ชีก็ไม่สนใจค่ะ ไม่รู้จะถามทำไม หันมาละเลงน้ำยาอะไรไม่รู้อ่ะลื่น ๆ แฉะ ๆ เยอะมาก ๆ แล้วก็จัดการบวชชีป้าซะเลย
บวชชีเสร็จก็สวนทวาร มวนท้องมาก แต่อึออกมาแค่หน่อยเดียวเองง่ะ
9 โมง พยาบาลก็มาใส่สายน้ำเกลือให้ ปรากฎว่าน้ำเกลือไม่เข้า ชีวิตชั้นจะมีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้มะ เมื่อวานเลือดไม่ออก วันนี้น้ำเกลือไม่เข้า ฮ่วยยย จากนั้นก็โปะยาชาที่หลัง เพื่อให้บล๊อคหลังไม่เจ็บ ตอนโปะยาชาอิป้าถามว่าฤทธิ์ยาชามันจะอยู่นานมั้ย กลัวว่าไปถึงตอนฉีดจริงแล้วยาหมดฤทธิ์ซะงั้น ยาออกฤทธิ์นานอยู่ โอเคๆๆๆ
9 โมงครึ่ง บุรุษพยาบาลมาเข็นเตียงไปห้องผ่าตัดชั้น 3 แอบหวั่น ๆ หวาด ๆ เพราะยังไม่ได้ทำใจเลย นึกว่าจะต้องมานอนรอ แต่หมอผ่าตัดเคสก่อนหน้าเสร็จพอดี หันมาบอก "เอาเลยค่ะ" โอ๊ยยยยย คุณหมอถามหนูยังค๊าว่าจะเอารึยัง
วิสัญญีแพทย์เป็นคนมาบล๊อคหลังให้ ให้เรานอนตะแคงงอตัวเยอะ ๆ เหมือนกุ้ง แล้วเค้าก็จัดการฉีดยาเข้าไป ไม่เจ็บหรอก เพราะยังมียาชาอยู่ แล้วก็ให้ป้าดมอ๊อกซิเจน สูดหายใจลึก ๆ พอสูดเข้าไปซู๊ดแรกนี่รู้สึกหน้ามึน ๆ เลย วิสัญญีบอกว่าอย่าเพิ่งหลับนะค๊า แต่ในใจอิป้าก็คิดแหละว่าไม่หลับไม่หลับ หรือจะหลับดี แบบว่ากลัว แต่ไม่เอา ไม่หลับดีกว่า เดี๋ยวไม่เห็นหน้าจีนี่ ... พอหมอเข้ามาก็พูด ๆ คุย ๆ ไรไม่รู้อ่ะจำไม่ได้แล้ว อยู่ ๆ ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาแหย่ ๆ ที่จิ๊มิ๊ของตัวเอง ตอนแรกนึกว่าเห้ย หมอเค้ากรีดตรงนั้นด้วยเหรอฟะ แต่เปล่าหรอก เค้าสวนฉี่หน่ะ มันไม่ได้เจ็บนะเพราะมันก็ชา ๆ แต่ยังรู้สึกหน่อย (เห็นบางที่เค้าสวนสดเลยหนิ ได้ข่าวว่าเจ็บมาก)
แป๊บนึงแบงค์ก็เข้ามานั่งข้าง ๆ พยาบาลผู้ช่วยจะเป็นคนถ่ายรูปให้ เวลาผ่านไปไม่นานก็ได้ยินเสียงแอ๊ แอ๊ แอ๊~~~ ไอ้เราก็คิดในใจอีก จะร้องไห้ดีมั้ยวะ คือทำหน้าไม่ถูกอ่ะ ดีใจ ตื่นเต้น ตกใจ ปลื้มใจ หรืออะไรดี งง สับสนในชีวิต แต่เสียงลูกเราแปลกดีนะ ไม่เคยได้ยินเสียงเด็กเพิ่งคลอดใหม่ ๆ ก็งี้แหละ นึกว่าจะร้องอุแว้ อุแว้ ซะอีกอ่ะ วิสัญญีก็มาอธิบายข้างหูว่า เดี๋ยวผู้ช่วยจะกดตรงแถว ๆ ลิ้นปี่นะคะ (ใช่ป่าวหว่าจำไม่ได้) แล้วก็มองเห็นผู้ช่วยมาขย่มตัวป้า เรียกว่าจะขี่เลยดีกว่า กดแรงม๊ากกกก เจ็บม๊ากกกกกกกกกกก จนรู้สึกว่าซี่โครงหักแน่ ๆ เลยช้านนนนน ถนอมกระดูกป้าหน่อยก็ไม่ได้ ฮืออออ
แบงค์ก็พูดข้าง ๆ หูว่าลูกออกมาแล้วนะ ออกมาแล้วๆๆ
10:25 น. ป้าก็ได้ยินเสียงว่าผู้หญิงน๊า แก้มยุ้ยเชียวววว แล้วก็เห็นจีนี่ พยาบาลอุ้มมาเช็ดตัว อิป้าก็มองตาม แบบไม่คิดอะไร น้ำตามันก็คลอ ๆ เบ้า แต่ไม่ไหลหรอกนะ วินาทีนั้นมันอธิบายไม่ถูกจริง ๆ ว่ารู้สึกยังไง เพราะอยากรู้แค่ว่า จีนี่ปลอดภัยมั้ย แข็งแรงดีมั้ย ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย ฯลฯ ทำความสะอาดจีนี่เสร็จห่อตัวเรียบร้อยก็เอามาวางไว้ข้าง ๆ ผู้ช่วยก็ถ่ายรูปให้ ระหว่างนั้นหมอก็จัดการกับแผลผ่าตัดของป้าใกล้เสร็จแล้วล่ะ เค้าเอาจีนี่ออกไปที่ห้องเด็กอ่อน ให้แบงค์ตามไปด้วย
รุมโทรมป้าเสร็จเค้าก็เข็นกลับมาไว้ที่ห้อง ห้อยสายน้ำเกลือ พ่วงด้วยสายสวนฉี่ ตอนแรกก็นึก ๆ อยู่ว่าทำไมต้องสวนฉี่ด้วย อ๋ออออ เพราะเราลุกไปฉี่ไม่ได้นี่เอง
ซักพักแบงค์ก็กลับเข้ามาเจอป้าในห้อง เอารูปจีนี่มาให้ดู อยากเห็นตัวเป็น ๆ มากกว่าเห็นในรูปอ่า แต่ไปไหนไม่ได้
|
ป้าจะอิ๊บ jipnaja
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] - เสื้อผ้าของใช้เด็ก - เสื้อผ้าวัยรุ่น-วัยทำงาน สไตล์ลำลอง - เครื่องสำอาง brandname http://www.issocuteshop.com https://www.facebook.com/issocuteshop  ผ่านมาทางนี้เมื่อไรให้เธอเข้ามาทักทายบ้าง สวัสดีผู้มาเยือนทุกท่านจ้า ป้าจะอิ๊บ jipnaja  ป้าจะอิ๊บ jipnaja   ----------------------- 
Friends Blog |
ไอ้เราก็นึกว่าจะโกนแค่บน ๆ หน่อย โห..นี่เล่นซอกซอนชอนไชสุด ๆ กลายเป็นเด็กแรกเกิดไปซะแล้วเรา ลืมขอพยาบาลว่าช่วยโกนขนหน้าแข้งให้ด้วยได้มิ 
พยาบาลเลยต้องใช้วิธีฉีดเข้าไปก่อน เค้าเรียกอะไรฟาส ๆ นี่แหละ คงเป็น fast ละมั้ง ฉีดเข้าไปนี่แบบแสบตามเส้นเลย แสบสุด ๆ อ่ะ ลุงก็มาคอยจับมืออีกข้าง น้ำตาอิป้าถึงกับเล็ดกันเลยทีเดียว 
ก็โดนลากไปที่ห้องผ่าตัด เตียงเล็กติ๊ดนึง อิป้ายังคิดว่าตรูจะดิ้นตกเตียงมั้ยเนี่ย
