ย้อนรอยไปเมื่อประมาณปีที่แล้วเก๋ไปเที่ยวที่จังหวัดกระบี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของการท่องเที่ยวทะเลที่ไกลออกไปจากทะเลอ่าวไทยอันดามันที่ฉันรอคอย

ทะเลอันดามันที่ว่าสวยมากและประทับใจมากแล้วอีกหนึ่งความประทับใจในความมหัศจรรย์ของธรรมชาติ นั่นคือ สระน้ำผุดเป็นสิ่งมหัศจรรย์อย่างหนึ่งที่เคยพบเห็นในชีวิตเลยก็ว่าได้

วันนั้นเราออกเดินทางจากที่พักที่อ่าวนางด้วยมอเตอร์ไซด์ขับออกไปประมาณ 70 กว่ากิโล ได้ แต่ด้วย วิญญาณแว๊นบอย สก๊อยเกิร์ลเข้าสิงทำให้เรามาถึงจนได้ สถานที่นี้เค้าเรียกว่า สระมรกต ตั้งอยู่ที่อ.คลองท่อมจังหวัดกระบี่ มีป้ายบอกทางชัดเจน เนื่องจากเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่นิยมทั้งของชาวต่างชาติและคนไทย

อ่านไปอ่านมาไหนล่ะสระน้ำผุด ยังๆ ของดีต้องใจเย็นๆด้วยคนส่วนใหญ่ให้ความสนใจแต่สระมรกต ซึ่งก็ไม่ได้เถียงเลยว่าแค่สระมรกตนั่นก็สวยแล้ว แต่ยังคงมีอีกที่ที่สวยกว่า ขอพูดถึงสระมรกตก่อนแล้วกัน

ที่ด้านหน้าทางขึ้นสระมรกตนั้นแทบจะไม่มีความแตกต่างกับการไปน้ำตกทั่วๆ ไป เลย หลายคนที่เคยไปน้ำตกคงนึกออกเข้าไปสิ่งแรกที่จะเจอคือด่านเก็บเงินค่าเข้าอุทยาน ราคา 20 บาทถ้วนสำหรับคนไทย เที่ยวไทยมันดีแบบนี้นี่เอง

เดินขึ้นเนินไปซักพักจะเจอกับน้ำที่ไหลลงมาตามลำธารแค่น้ำที่ไหลลงมาจากลำธารก็รู้สึกอะเมซิ่งแล้ว น้ำสีเขียวใสแตกต่างจากน้ำตกทั่วไป ลองเอามือจุ่มทำไมมันอุ่นๆหว่า มองย้อนขึ้นไปไม่มีใครฉี่ใช่มะ

เอ้าออกเดินต่อ แวะถ่ายภาพรายทาง

โปรดใส่ใจป้ายบอกทางมองผ่านนางแบบที่ขึ้นอืดไปบ้างก็ได้ มีที่ท่องเที่ยวเยอะเลยค่ะ  เป้าหมายแรก สระมรกต 120 เมตรจิ๊บๆ คนพร้อม น้ำพร้อม ป่ะ ออกเดิน

คือ หรือเป็นธรรมเนียม ไปที่ไหนก็ต้องถ่ายภาพกับป้ายซะหน่อยนะ หรือเป็นสัญลักษณ์ว่านี่อะฮั้นมาถึงแล้วจริงๆ นะไม่ได้โม้

ภาพแรกที่เห็นถัดจากป้าย เจอแล้วสระมรกตเป็นสระน้ำสีเขียวใส มองไปเหมือนสระว่ายน้ำที่คนสร้างขึ้นเลยค่ะ ถ้าไม่มีคนลงไปเล่นก็คิดว่าคงลงเล่นไม่ได้ สีเขียวอมฟ้า ลองเอาเท้าจุ่มน้ำ จะรู้สึกอุ่นสบายๆ แต่วันนั้นไม่ได้ลงเล่นนะคะเดินเข้าไปดูใกล้ พื้นน้ำเป็นหินปูสีขาวค่ะเป็นความสวยงามที่ธรรมชาติสร้างขึ้นจริงๆ เมืองไทยนี่โชคดีนะมีสระว่ายน้ำกลางป่าด้วย

ตอกย้ำความใสให้เห็นกันอีกชัดๆ ซักภาพ น้ำสีเขียวใสสมชื่อ มรกต จริงๆ แต่ระวังลื่นนะคะ คุณสามีแทบจะเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่ซะแล้วเดินดีๆ นะคะ ระวังลื่น

นั่งเล่นกันซักพักก็ออกเดินทางต่อ เป้าหมายต่อไปคือสระน้ำผุด จุดไคล์แม็กซ์ของเรา จริงๆ แล้วเรามาที่นี่เพื่อตั้งใจจะมาสระมรกตตามที่มีคนรีวิวในพันทิปไว้ ไม่ได้รู้จัก สระน้ำผุดมาก่อน ดูระยะทางจากป้ายอันแรกเค้าบอกระยะทาง 866 เมตร ตอนแรกก็ตกลงกันอยู่นานว่า จะเดินไปต่อ หรือไม่ไปดีนั่นมันเกือบ กิโลเลยนะ ยืนมองหน้ากันพักนึง เอาวะไหนๆ ก็ดั้นด้นมาจากกทม.แล้วไปต่ออีก1 กิโลจะเป็นไร ว่าแล้วก็เลี้ยวซ้ายเลยจ้า

แต่..... ทางที่เราเดินไป เอ่อนี่มันเส้นทางเดินป่าชัดๆ มีทางและสะพานเล็กๆ ให้เดินข้ามลำธาร

น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา เข้าถึงธรรมชาติซะจริงๆป้ายบอกทางเริ่มห่างออกไป ห่างออกไป อีกใจเริ่มลังเลว่า จะไปต่อดีมั้ยเราจะหลงหรือไม่ งูจะออกมาต้อนรับเรามั้ย แต่ขายังคงไม่ยอมรับฟังคำสั่งการเดินหน้าต่อไป

ยิ่งเดินลึกเข้าไป ลึกเข้าไป คนยิ่งน้อยลงป่ายิ่งรกทึบขึ้น ไอ้ทางเดิน และสะพานไม่มีแล้ว ห๊า! ไม่มีแล้ว หรือว่าเราหลงทางเดินบางช่วงต้องแหวกกิ่งไม้ไป ซักพักได้ยินเสียง โครม!!! กิ่งไม้หล่นลงมาจ้าดีนะไม่โดนหัวไม่งั้นคงได้นอนแอดมิทกันในป่าแน่ เดินต่อไปซักพั

ในที่สุด..... เราได้เจอสะพานและปลายสะพานนั่น.....นี่มันมหัศจรรย์จริงๆ นะ ขนาดยังเดินไม่ถึง สิ่งที่เรามองเห็นเป็นน้ำสีฟ้าครามที่ปลายสะพานนั่นมาอยู่ในกลางป่าแบบนี้ได้ยังไง บรรยากาศด้านในเป็นป่ารกชื้นอากาศเย็นสบายจนค่อนไปทางหนาว เสียงจักจั่นร้องระงมไปหมดยืนตะลึงซักพักก็เดินตามสะพานนั่นไป

ภาพที่เห็นเมื่อเดินสุดปลายสะพาน อย่างจะร้องว่าโอ้วแม่เจ้า สะพานพระรามเก้า พระรามแปด!!!

ภาพที่เราเห็นข้างหน้าทำให้ลืมสระมรกตที่เพิ่งเห็นผ่านมาซักครู่นี้ที่ว่าสวยและมหัศจรรย์มากแล้วไปชั่วขณะน้ำสีฟ้าครามใสจนเกือบจะเป็นสีน้ำเงิน ใต้พื้นน้ำมีฟองน้ำผุดขึ้นมาเป็นระยะๆไปค้นข้อมูลมาได้ว่า ภายใต้สระน้ำผุดมีรอยแยกของเปลือกโลกความร้อนจากแมกม่าใต้พื้นโลกระเหยมาตามรอยแยกทำให้เกิดขึ้นผุดขึ้นมาตรงจุดนี้จะมีเสียงคนตบมือเป็นระยะๆ เพราะเค้าเชื่อกันว่าถ้าตบมือน้ำจะผุดออกมาเป็นฟอง แอบกระซิบว่าเราก็ตบมือด้วย ตบไปขำไป ทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่จริง คงจะเป็นเพราะเหตุผลทางวิทยาศาสตร์อะไรซักอย่างแต่พอกลับมานึก อย่าไปทำเสียงรบกวนระบบนิเวศน์เลยค่ะ อาจทำให้สัตว์ป่าตกใจได้ปล่อยนก และจักจั่นทำหน้าที่ไปเนอะ

เดินมาแปดร้อยกว่าเมตรเห็นภาพนี้แล้วหายเหนื่อยเลยค่ะ ชักภาพคู่กับสระน้ำแสนสวยนี้ซะหน่อย (ทำปากจู๋พร้อมเปล่งเสียงคำว่า อู้หู)

เดินทางกลับพร้อมความประทับใจ คุณผู้ชาย นอนเอกขเนกกลางป่า นางบ่นว่า ไม่อยากกลับเลย เดี๋ยวก็ปล่อยนอนซะที่นี่ซะเลย

บ๊าย บาย สระมรกต ว่างแล้วจะมาหาใหม่น๊า

ระหว่างทางกลับยังไม่เย็นมากเราเลยมีเวลาแวะที่เที่ยวอีกที่หนึ่งซึ่งก็ถือว่าเป็นอีกสถานที่เที่ยวหนึ่งที่น่าสนใจของกระบี่ ที่นี่คือ “น้ำตกร้อน”พิมพ์ไม่ผิดค่ะ น้ำตกร้อนจริงๆ ปกติเราจะได้ยินมาแต่ น้ำพุร้อนนี่ยกให้ทั้งน้ำตกเลย

ลองเอาเท้าจุ่มน้ำอุ่นสบาย ค่อนไปทางร้อน เอ๊ะยังไงแล้วก็ยังไม่ลืมป้าย 555 ตัวใหญ่กว่าป้ายอีก เศร้าแพร๊บบ

เดินต่อเข้าไปข้างในผ่านป้ายไปอีกนิดจะเจอกับน้ำตกร้อน ใช่ค่ะร้อนทั้งน้ำตกจริงๆ แถมอ่างจากุชชี่ให้นอนแช่อุ่นๆอีกด้วย ฟินกันไป

เราไม่ได้ลงแช่ แค่หย่อนเท้าลงไปก็สุขใจละ จริงๆมันร้อน ทนไม่ไหว คุณฝาหรั่งคนนั้นแช่ลงไปได้ยังไง เอ๊ะ หรือมันมีปุ่มปรับอุณหภูมิ(เพ้อเจ้อละ)

เอาละ สี่โมงเย็นแล้ว ฝนครึ้มมาแล้วด้วยต้องรีบกลับออกไปแล้ว ลืมไปต้องขับรถกลับที่พักอีก 70 กิโล ธรรมชาติพาเพลินจริงๆ

ข้อคิดของทริปสระมรกตในวันนี้ คือออกเที่ยวทั้งทีแล้ว อย่าขึ้เกียจถ้าวันนั้นเราตัดสินใจไม่เดินต่อเราคงไม่เห็นความงามที่สวยกว่า ถ้ามีโอกาสได้ไปเที่ยวสระมรกตแล้วอยากให้เดินต่ออีกซักนิด แปดร้อยเมตรกว่า เป็นระยะทางที่ค่อนข้างไกลก็จริงแต่ถ้าคุณได้เห็นภาพนั้นเหมือนที่เก๋เห็นจะหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง อย่าลืมไปเยี่ยม“สระน้ำผุด” เค้านะ เค้ารออยู่