ประเดิม Blog ครั้งแรกกับเรา ที่ภูชี้ฟ้าจะ
พึ่งทราบว่าสามารถสามารถสร้าง web เองได้ประเดิมด้วยสถานที่ได้ไปมาคือภูชีฟ้า ตอนแรกว่าจะเอารูปที่ไปเกาะช้างมาลงแต่เปลี่ยนใจแล้วเพราะว่าหา file ไม่เจอถ้าเจอเมื่อไรสัญญาว่าจะเอามาลงทันทีเราไปเที่ยวมาหลายที่ ที่ๆ ไปภูชี้ฟ้าไปคนเดียวนะขับรถขึ้นไป ระหว่างทางที่จะขึ้นภูชี้ฟ้า ถนนไม่ค่อยดีนะครับแต่ก็ขับไปจนถึงจนได้รถของเราคันนั้นนะเจ้าออสทนใช้ได้ เราไปถึงประมาณช่วงค่ำๆ แล้ว อากาศประมาณ 18 องศาครับ เราไปช่วงเดือนมกราคม 49 ที่ผ่านมาเราจำวันไม่ได้แต่จำได้ว่าวันธรรมดา เพราะไม่มีคนเท่าไรนัก พอไปถึงก็งง พึ่งมาครั้งแรก จึงไปถามหาห้องก็ได้ห้องมาห้องนึง ราคา 500 บาท บ้านหลังที่มีไฟนั่นนะครับ ตรงกลางครับ และเมื่อได้ที่พักเสร็จก็ออกมาทานข้าวครับ ขอบอกครับ อากาศเย็นมากๆๆ กินไปหนาวไปครับ กินเสร็จก็กลับมานอนครับเพราะต้องนอนเอาแรงครับ แต่พอเอาเข้าจริงครับ นอนไม่หลับอากาศเย็นมากๆ กว่าจะหลับก็ตี 02.00 พอดี เช้าวันใหม่ 04.50 ตื่นนอน ไม่อาบน้ำครับ หนาวมากๆ 05.30 น. รถมารับที่หน้าที่พักคนละ 20 บาท ก็รอจนคนขึ้นมา 8 คนเค้าจึงออกครับ 05.45 ถึงเขตภูชี้ฟ้าครับ ต้องเดินขึ้นไปอีกประมาณ 200 เมตรแต่เป็นทาง 60 องศาแนวตั้งครับ มีคนขึ้นไปนับดูคร่าวๆ ประมาณ ไม่เกิน 50 คนครับ ถือว่าไม่เยอะครับ ระหว่างเดินขึ้นไปก็มืดมากครับแต่ยังดีมี มือถือจึงได้ส่องนำทาง และก็มีสาวๆ เดินตามมาด้วยครับ ไม่มีอะไรหรอก เค้าไม่มีไฟฉายนั่นเอง ผมก็เลยเดินรอเค้าครับ แต่ไม่ได้คุยนะครับ เพราะหนาวและก็ไม่รู้จักกันครับ เมื่อไปถึง ข้างบน ก็ยังมืดอยู่ แต่ก็มีเสียงคุยนะครับ สำหรับคนที่มีเป็นกลุ่ม ผมไม่รอรี เริ่มถ่ายรูปทันที 23พอก่อนรอเวลา เห็นเจ้าหน้าที่แจ้งว่าวันนี้หมอกสวยชัวร์ เพราะฟ้าเปิด อากาศกำลังสบายครับไม่หนาวมาก 16-18 องศามองลงไปเป็นประเทศเพื่อนบ้านเราครับมองไม่เห็น เห็นแต่หมอกครับ มองลงไปกลุ่มอื่นก็มากันหลายคนแต่ประปาย แต่ที่ผมชอบมากก็คือคนน้อยอะมาดูภาพกันต่อดีกว่าหมอกเริ่มมาแล้วครับอีกรูปพอหมอกเริ่มมาทุกคนก็เริ่มเสียงดังและก็ถ่ายรูปกัน ตอนนี้ผมก็นึกได้ว่าเรามาคนเดียว ก็คนไม่มีใครมาถ่ายรูปให้เรา และทันใดนั้นก็เห็นกลุ่มนึงมากัน 7 คนผมก็เลยรวบรวม ความกล้าเดินเข้าไปขอให้ถ่ายรูปให้หน่อย เค้าก็ทำท่างงคงนึกว่าผมเข้ามาจีบ ผมก็เลยบอกต่อไหว่ามาคนเดียว เมื่อบอกจบทุกคนหันมามองผมอย่างกับดารา มีคนนึงถามผมมาว่าพี่อกหักเหรอ ผมก็ไม่ได้พูดอะไรยิ้มอย่างเดียว ยอมละใครจะว่ายังไงก็ช่าง ต้องการมีรูปตัวเองกับบ้านและก็มาถึงการรอคอยเราจะมีรูปกับเค้าแล้ว src=//www.bloggang.com/emo/emo11.gif>รูปสุดท้ายแล้วครับ เป็นรูปที่ผมชอบมากที่สุด เพราะตัวเองเหมือนเห้งเจียยังไงไม่รู้ เหยียบหมอก และหมอกในวันนั้นขอบอกว่าสวยมากครับ เหมือนที่เคยอ่านในหนังสือเลย และหลังจากนั้นก็เดินทางไปเที่ยวดอยตุงต่อครับ และก็กลับกรุงเทพครับ ขอบคุณกลุ่มที่ถ่ายรูปให้ผมที่ภูชี้ฟ้าครับ ไม่งั้นคงไม่มีรูปผมแน่ น่ารักมากครับเค้ถ่ายให้ผมเกือบ 30 รูปและเราก้เดินลงภูพร้อมกันครับ ไปที่รถที่จอดอยู่ ด้านล่างครับติชม comment ได้ตลอดนะครับ ขอบคุณมากครับ ใว้รอตอนต่อไปนะครับ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [