All Blog
เป็นแม่ซิดต้องอดทน ตอนที่ 10 เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้....ล่ะมั้ง

ตั้งแต่ตอนหนูอยู่ในท้องแม่ - หนูก็สร้างภารกิจอันยิ่งใหญ่ให้ป่าป๊าและแม่แล้วล่ะค่ะ



ป่าป๊าหนูเป็นคนชอบซื้อหนังสือมาก ก่อนหนูเกิด แม่เล่าว่า ป่าป๊าชอบไปขลุกอยู่ในร้านหนังสือเป็นนานสองนาน

แอบอ่านฟรีมั่ง (ไม่ดีเลยน๊าป่าป๊า) บางเล่มอ่านจนจบก็ไม่ได้ซื้อ บางทีไปขลุกอยู่หลายชั่วโมง ได้หนังสือมาเป็นตั้งๆ

ส่วนใหญ่เป็นหนังสือเกี่ยวกับงานของป่าป๊า พวกงานก่อสร้างทั้งหลาย และบางส่วนก็เป็นหนังสือเรื่องการทำธุรกิจ เรื่องการเงิน เรื่องการลงทุนอะไรที่ป่าป๊าสนใจ

แม่หนูก็ชอบอ่านหนังสือ และก็ชอบซื้อหนังสือเหมือนกันค่ะ

แต่ก่อนจะมีหนูในท้อง - แม่ทำงานพิเศษ วันเสาร์อาทิตย์ เป็นครูสอนภาษาอังกฤษเด็กๆ ที่สยามคอมพิวเตอร์

แม่สอนตั้งแต่เช้า - จนเย็น มีบางครั้ง มีสอนวิชาเลขด้วย แม่บอกว่าสนุกดี

หนังสือที่แม่ชอบซื้อ ก็เลยเป็นหนังสือพวกวิชาภาษาอังกฤษ แล้วก็หนังสือเกี่ยวกับเรื่องสมอง เรื่องไอคิว เรื่องสนุกๆ เรื่องท่องเที่ยว

หนังสือในห้องนอนเต็มไปหมด - ใครมาเห็น ถ้ารู้จักป่าป๊าหรือรู้จักแม่ ก็จะแยกออกชัดเจนว่า อันไหนหนังสือของใคร



ทั้งป่าป๊าทั้งแม่บอกหนูบ่อยๆ ว่า ป่าป๊ากับแม่ไม่มีอะไรเหมือนกันเลย ... แม้แต่หนังสือที่อ่าน ก็ไม่เหมือนกัน ทำไมถึงมาอยู่ร่วมกันได้น๊า - แม่บอกว่า ถ้ามีเวลา แม่จะเล่าความแตกต่างสุดขั้วของป่าป๊ากับแม่ให้หนูฟัง ... รอฟังกันนะคะ



วันหนึ่ง ป่าป๊าก็ไปเจอหนังสือ " เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้" - อันนี้แหละค่ะ สร้างแรงบันดาลใจเล็กๆ ให้ป่าป๊า

ป่าป๊าหนูเป็นนักเรียนนอก - อากงอุตส่าห์เก็บเงินหยอดกระปุกส่งป่าป๊าไปเรียนถึงแดนไกล ป่าป๊าก็ได้ใช้ภาษาอังกฤษหาเงินมาแล้วหลายบาท

ป่าป๊าชอบข่มขู่ แกมบังคับแม่ ให้แม่พูดภาษาอังกฤษกับป่าป๊า (ตั้งแต่หนูยังไม่เกิด) - แต่แม่เค้าขี้อายค่ะ เค้าไม่ยอมพูดหรอก เค้าเขิน แถมกลัวพูดผิด เดี๋ยวป่าป๊าล้อ แต่ถ้าให้เขียน ให้พิมพ์โต้ตอบกันอ่ะ ถึงไหนถึงกัน ไม่กลัวผิด เพราะมีเวลาคิดก่อน - แม่นี่น๊า...



ป่าป๊าก็เลยเริ่มภารกิจ สนทนาภาษาอังกฤษกับหนู ตั้งแต่หนูยังไม่มีหู (ตอนอยู่ในท้อง) แต่ป่าป๊าก็ไม่ค่อยมีเวลาหรอกค่ะ

ได้คุยมั่ง ไม่ได้คุยมั่ง ก็ว่ากันไป แต่ความตั้งใจก็ยังมีอยู่เต็มร้อยนะคะ



จนหนูเกิด ป่าป๊าก็ยังพยายามสนทนากับหนูทุกวัน (ถ้ามีเวลา) แต่ไอ้เจ้าเวลาเนี่ย ไม่รู้มันไปอยู่ที่ไหนกันหมด

ป่าป๊าไม่ค่อยได้เจอหนูเป็นเรื่องเป็นราว - คราวนี้ งานเข้าแม่แล้วค่ะ



ตอนแรก แม่อยากคุยกับหนูเป็นภาษาจีนกลาง แม่ตั้งใจจะไปเรียนเป็นเรื่องเป็นราวเลยล่ะค่ะ

แต่...ตามเคย ไม่มีเวลาจริงๆ แถมหนูก็ยังงอแงติดแม่ที่สุด - แล้วก็มีปัญหาเรื่องพี่เลี้ยงด้วย แม่ก็เลยพับโครงการภาษาจีนกลางใส่ตะกร้าไว้ก่อน - ถ้ามีโอกาส แม่คงได้งัดเอาตำราที่ขนซื้อมาเยอะแยะ กลับมาอ่านอีกรอบ

แล้วก็คงได้โอกาสไปเรียนเพิ่มเติมอย่างจริงจัง - แต่ก็ยังไม่รู้เมื่อไรเลยค่ะ เพราะเดี๋ยวน้องหนูก็จะตามมาติดๆ แล้ว - สงสารแม่จัง



ป่าป๊าขอร้อง แถมบังคับ บวกประชด เหน็บแนม ให้แม่พูดกับหนูเป็นภาษาอังกฤษด้วย - แถมบอกให้อากง อาม่าคุยกับหนูเป็นภาษาจีน ให้อาแปะ (เด็กนอกเหมือนกัน) คุยกับหนูเป็นภาษาอังกฤษ



หนูจะแอบกระซิบค่ะว่า คนที่ให้ความร่วมมือมากที่สุด คือ อากงค่ะ

อากงคุยกับหนูเป็นภาษาจีน (แต้จิ๋ว) ตลอด ทุกเช้าเวลาอากงป้อนขนมหนู หรือแม้แต่ระหว่างวันที่เจอกัน อากงก็ส่งภาษากับหนูไม่เคยขาด (แม่ฟังไม่รู้เรื่อง แม่แอบกระซิบให้หนูแปลให้ฟัง) - แถมอากงไม่ยอมเรียกชื่อหนูเลยล่ะ ... อากงเขินค่ะ ชื่อหนูเป็นภาษาอังกฤษ

อากงแอบเลียบๆ เคียงๆ ให้แม่เปลี่ยนชื่อให้หนู จากซิดนีย์ เป็น "จันทร์จ้า" (เพราะหนูเกิดวันจันทร์) บอกแม่อยู่หลายครั้ง แต่ไม่สำเร็จค่ะ

อากงเลยเรียกหนูว่า "ตัวเล็ก" - จนเมื่อเร็วๆ นี้ หนูรู้จักชื่อตัวเอง ใครเรียกซิดนีย์ หนูก็ถึงจะหันไปหา

อากงต้องยอมแพ้กับกระแส ยอมเรียกหนูว่า ซิดนีย์ บ้าง บางครั้ง (ถ้าไม่เขิน) - นอกนั้นก็เรียก ไอ้ตัวเล็กอยู่ดี



เวลาป่าป๊าไม่อยู่ แม่ก็ยอมคุยกับหนูเป็นภาษาอังกฤษดีหรอกค่ะ - แต่ถ้าป่าป๊าอยู่ แม่ก็อาย ไม่ยอมพูดเหมือนกัน

แต่แม่ซื้อซีดีเพลง การ์ตูน ของต่างประเทศ เป็นกระบุง หลายสิบแผ่น ไว้เปิดให้หนูฟังตั้งแต่หนูเกิดเลยล่ะค่ะ ฟังทุกวันเลย ไม่มีภาษาไทย แม่ก็ได้ฟังด้วย แม่ชอบมากๆ

บางครั้งแม่ฟังอยู่คนเดียว สนุกของเค้าไป หนูก็ไม่ว่าหรอก แบ่งให้แม่ฟัง ถ้าแม่ชอบ



ตอนนี้หนูอายุ 1 ขวบ 2 เดือนแล้วค่ะ หนูก็เริ่มทำตามคำสั่งง่ายๆ ได้แล้ว ป่าป๊าดีใจมากๆ เลย

เพราะป่าป๊าหนูอ่ะ ใจร้อน - ป่าป๊าชอบคิดว่า หนูฟังไม่รู้เรื่อง ก็จะพลอยพูดไทยไปกับคนอื่น

แม่ต้องคอยเตือนสติว่า หนูฟังไม่ออกซักภาษาหรอกค่ะ หนูต้องใช้เวลาเชื่อมโยงระหว่างภาษาพูดกับภาษาท่าทาง ภาษากายอีกสักพัก หนูก็จะเข้าใจไปเอง ... ป่าป๊าก็ค่อยคลายความท้อแท้ลงไปบ้าง



คำสั่ง หรือคำบอกง่ายๆ ที่หนูทำได้ก็เช่น

เวลาป่าป๊าบอกว่า "Give me five " แล้วยกมือ หนูก็ตบแปะกับป่าป๊าได้ (อันนี้อันแรก - ป๊าดีใจออกนอกหน้า)

เวลาแม่ถาม "Where is Daddy?" หนูก็ชี้นิ้ว หรือมองหันหน้าไปหาป่าป๊าได้ - เหมือนกันค่ะ ถ้าป๊าถาม "Where is Mommy?" หนูก็หาแม่เจอ

หนูรู้จัก

- "Clap your hands" (ตบไม่เลิกเลยค่ะ ชอบมาก)

- "Put it down" (อันนี้จะไม่ค่อยเชื่อ อารมณ์ดีถึงจะยอมวาง)

- "Throw it away" (เวลาให้ทิ้งขยะลงถัง หรือให้ขว้างลูกบอลค่ะ)

- "Put your cloths in your basket" (อันนี้ยากหน่อย ต้องชี้นิ้วไปที่ตะกร้าให้ด้วยค่ะ)

- "Where is your nose / mouth / eye .....? " (จิ้มที แรงมากๆ ยั้งไม่ค่อยอยู่ค่ะ)

- "Give it to Daddy (or somebody)" (อันนี้ต้องช่วยชี้ทิศให้ด้วยค่ะ ก็เอาไปให้ได้ถูกต้อง - รวมภาษาท่าทางด้วย)

- " Sit on your chair" (หนูมีเก้าอี้ตัวเล็กของตัวเองอยู่ตัวนึงค่ะ หยิบแล้วเอามานั่งเองได้ แม่ชมใหญ่เลย)

- "Good good good " or " Yummy" (เวลาทำอะไรถูกใจ หรือกินของอร่อย ก็จะชี้นิ้วชี้ขึ้นค่ะ - จริงๆ ต้องยกนิ้วโป้ง แต่หนูยังยกไม่เป็น)

- "Come here" " Follow me" "Go that way"

- "Raise your hands" (เวลาถอดเสื้อ ก่อนอาบน้ำค่ะ)



แม่ก็ไม่รู้ว่า หนูเข้าใจภาษาอังกฤษจริงหรือเปล่า แต่ก็รู้สึกว่า ฟังไป ทำไป หัดไป หนูก็น่าจะค่อยๆ เข้าใจมากขึ้นไปเอง

เพราะชีวิตประจำวันหนูอยู่กับภาษาไทย บางคำสั่งที่เป็นภาษาไทย หนูก็ทำได้เยอะกว่าภาษาอังกฤษ แม่ก็จะค่อยๆ บอกหนูเพิ่มมากขึ้นค่ะ (แต่แอบบอกเวลาป่าป๊าไม่อยู่นะคะ - ยังแอบเขินค่ะ )



อย่างที่หนูเคยบอกว่า แม่แอบบ่นน้อยใจว่า หนูไม่เคยเรียกแม่เลย

แหม แม่รู้ป่าวว่า เพราะหนูรักแม่ ไม่อยากให้แม่เสียใจ แถมไม่อยากให้คนอื่นๆ ในบ้านน้อยใจด้วย

ทำไมน่ะเหรอคะ



ก็แต่ละคนอ่ะ สอนหนูเรียกแม่ไม่เหมือนกันซักคน

แม่อยากให้หนูเรียก "แม่"

ป่าป๊าให้หนูเรียก "mommy"

อากง อาม่าให้หนูเรียก "หม่าม๊า"



หนูขอตัดสินใจก่อนนะ ว่าจะเรียกว่าไงดี

แต่หนูกับแม่ ก็แอบฝึกกันสองคน "แม่ .... แม่.... แม่..."



แล้วมาลุ้นกันนะคะว่า เด็กหลายภาษาอย่างหนู จะเรียกแม่ว่าอะไร....









ซิดนีย์



Create Date : 12 มกราคม 2555
Last Update : 12 มกราคม 2555 21:39:21 น.
Counter : 482 Pageviews.

1 comments
  
การเล่าเรื่องน่ารักมากๆค่ะ
โดย: Mommy IP: 223.207.146.231 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2556 เวลา:15:21:46 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

bizkiss
Location :
สมุทรปราการ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



New Comments