Group Blog |
Share youe eyes แบ่งปันดวงตาสดใส
สวัสดีค่ะ....เป็นหนึ่งในสมาชิกของบ้านที่ทำเลสิกกับคุณหมอตุล เพราะที่บ้านทำเลสิกกะคุณหมอตุลทั้งหมด 4 คนค่ะ ทั้งๆที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าในชีวิตนี้จะทำเลสิก แต่เพราะได้ทั้งพี่สาวและน้องสาวยืนยัน และเห็นการดูแล ติดตามผลของน้องๆทีมงานทำให้รู้สึกดีและมั่นใจว่า ควรทำเลสิกกับคุณหมอตุลเท่านั้น
และก็ไม่ผิดหวังจริงๆค่ะ วันแรกที่เจอคุณหมอตอนนั้นเข้ารับการตรวจและรอตัดสินใจว่าจะทำเลสิกไหม เพราะคุณหมอที่วัดสายตาแจ้งว่ามีโอกาสที่ต้องใส่แว่นอีกครั้งเนื่องจากสายตาที่จะยาวตามอายุ แถมความกลัวขึ้นสมอง แต่เมื่อเข้าพบคุณหมอเพียงแแค่ได้คุยกันก็รู้สึกมั่นใจได้ว่าทำแล้วจะดีแน่ๆ จึงตัดสินใจทำเลสิกวันนั้นเลยค่ะ หลังจากที่ทำเสร็จวันรุ่งขึ้นคุณหมอก็นัดตรวจตาแกะที่ครอบตาออก ตอนนั้นตื่นเต้นมาก ความรู้สึกเหมือนคนตาบอดแล้วกำลังจะมองเห็น รู้สึกแบบนั้นจริงๆเพราะ หลังออกจากห้องผ่าตัดก็ไม่กล้ามองอะไรเลย พอเปิดตาขึ้นก็ยังไม่กล้าเพ่งมอง น้องๆพยาบาลก็บอกว่าใช้สายตาได้ตามปกตินะคะ ถึงกล้ามอง และรู้สึกดีมากๆเพราะได้กอดลูกหอมลูกโดยไม่ติดแว่นแล้ว หลังจากวันนั้นที่ทำเลสิก ชีวิตมีความสุขมาก ได้เล่นกับลูกๆโดยไม่ต้องคอยระวังว่าเค้าจะดึงแว่นอีก ได้ลงเล่นน้ำกับลูกแบบสบายใจไม่ต้องกังวลว่าแว่นจะหลุดจมน้ำทะเล ได้ทำกิจกรรมหลายๆอย่างได้สะดวกขึ้น เวลาหลับไม่ต้องกลัวจะหลับคาแว่นแล้วแว่นหัก เวลาตื่นไม่ต้องคอยเอามาควานหาแว่น กลางดึกลูกร้องก็มองเห็นได้เลยว่าเค้าเป็นอะไร ชีวิตที่สะดวกสบายขึ้นมากมาย รักชีวิตแบบนี้จังเลย เมื่อได้ค้นพบความสุขแบบนี้ ก็เลยแบ่งปันความรู้สึกดีๆแบบนี้ให้กับคนใกล้ตัวสามีและเพื่อนสนิท และเพื่อนของเพื่อนอีกหลายคน ซึ่งเค้าก็ได้ลิ้มรสความรู้สึกดีๆเรียบร้อยแล้ว(เป็นคนไข้ของคุณหมอตุลเช่นกัน) คงเหลือแต่ลูกสาวคนโต ยังทำไม่ได้เพราะอายุยังน้อยเกินไป เมื่อถึงเวลาของเค้าก็ๆแจะให้เค้าทำเช่นกัน เมื่อแบ่งปันให้กับคนใกล้ชิดรอบๆตัวแล้ว สุดท้ายก็อยากจะแบ่งปันความรู้สึกดีๆแบบนี้ให้กับทุกคนที่ยังต้องใช้แว่นตา ยังคงใส่คอนแทคเลนส์ในการดำรงชีวิตอยู่ เพราะอยากให้เค้าทุกคนรู้ว่ามันไม่ได้น่ากลัว ไม่ได้อันตรายอย่างที่คิดกันและอยากให้เค้าได้กลับมาใช้ชีวิตแบบสบายๆ ได้ทำกิจกรรมต่างๆได้อย่างเต็มที่ เพื่อเค้าจะได้รู้ว่าการมองเห็นโดยปราศจากกระจกกั้นมันดีกับชีวิตขนาดไหนค่ะ ขอบคุณกิจกรรมดีๆและน้องๆทีมงานทุกคนค่ะ ท้ายที่สุดขอบคุณ คุณหมอตุลมากๆค่ะ ที่ยังคอยดูแลกันอยู่ตลอดค่ะ *+สาวตาเล็ก กับประสบการ์ณ์ทำเลสิก+*
สวัสดีค่ะ หนูอายุ 23 ปี จะ 24 เร็วๆนี้ค่ะ
พึ่งจะได้ไปทำเลสิกกับคุณหมอตุลยามาเมื่อวันที่ 6 เมษายนค่ะ  จุดประสงค์ของการเขียนกระทู้นี้คือ 1. อยากจะแบ่งปันประสบการณ์กับทุกๆคน เผื่อบางทีอาจเป็นประโยชน์กับคนที่สนใจอยากทำเลสิกได้เข้ามาศึกษาจากประสบการณ์จริงของคนที่เคยทำมา =D 2. เพื่ออัพเดทอาการต่างๆของตัวเอง เป็น Dairy เล็กๆส่วนตัว ที่ไม่ส่วนตัวไปในตัว งงมั้ย  (ขอออกตัวก่อนว่าเขียนไม่เก่ง ไม่สนุก แต่จากความรู้สึกล้วนๆค่า ^^)  เริ่มนะค๊า ขอเรียกแทนตัวเองว่าหนูละกันนะค๊า ^^ เหตุผลที่อยากทำเลสิกคือ เริ่มมีปัญหากับการใส่คอนแทกเลนส์ ตั้งแต่เริ่มกินยาสิวโรแอคคิวเทน ทำให้ตาแห้งและตาอักเสบบ่อยๆ จนมาติดเชื้อและกลัวว่าอนาคนจะใส่ทั้งคอนแทกเลนส์ไม่ได้ แถมเลสิกก็จะทำไม่ได้ด้วย กลัวจะต้องกลายเป็นป้าแว่น ตลอดชีวิต เป็นคนไม่ชอบใส่แว่น เพราะสั้นเยอะ ประมาณ 600-700 ( คอนแทกส์เลนส์ตาซ้าย 650 ตาขวา 600 แว่นหนาเตอะ) ใส่แล้วรู้สึกตัวเองเหมือนป้ามากๆ  เวลาทำกิจกรรมต่างๆออกกำลังกายเหงื่อก็เยอะ แว่นก็ลื่นตกอย่าให้พูดถึงตอนไปเล่นโยคะ หรือเข้าคลาสต่างๆที่ฟิตเนสเลยค่ะ สายตาอย่างนี้ สั้นประมาณนี้ มองอาจารย์ไม่เห็นเลยคร๊าาาา เวลาถอดแว่น ใช้จิตวิญญาณ การเดาท่าทางครูฝึกล้วนๆ!!  แถมคิดถึงอนาคต ถ้าเกิดหนูอยากจะดำน้ำดูปะการังสวยๆเป็นรางวัลให้ชีวิตกับตัวเองจะทำยังง๊ายยยย เวลาไปงานแต่งงานญาติ พี่น้อง และเพื่อน หนูจะต้องเป็นป้าแว่นคนเดียวในงานเลยรึเปล่า!!!! หนูไม่อย๊ากก  เหตุผลที่มีสาระและไม่มีสาระต่างๆนานา ทำให้หนูเริ่มค้นคว้าข้อมูลการทำเลสิก จากทั้งอินเตอร์เน็ตและคนรอบข้าง สุดท้ายหลังจากหาข้อมูลมา 2 เดือน ถึงแม้ว่าบ้านหนูจะอยู่ไกลมาก หนูอยู่พระราม2 แต่ระยะทางต้องไม่เป็นอุปสรรคต่อดวงตาหนูสิ! หนูจึงตัดสินใจจะทำกับคุณหมอตุลยาค่ะ เห็นว่าคุณหมอใจดีมากๆ และเครื่องที่นี่ก้เป็นเครื่องรุ่นใหม่ล่าสุดด้วย ราคาถ้าเัทียบกับที่อื่นก็ถือว่าโอเคเลยค่ะ ไม่ถูกไปและไม่แพงไป (เหมือนเป็นหน้าม้าเลยเนาะ แต่เปล่าค่า จากความรู้สึกของคนธรรมดาคนหนึ่งเลย) หลังจากนัดอเรียบร้อยแล้ววันที่ 6 ก้ไปเลยค่ะ (หลอกน้องชายให้ขับรถมาให้ )ตอนแรก้กลัวมาว่าจะทำไม่ได้เพราะมีแผลที่ขอบกระจกตาดำเล็กน้อยจากการติดเชื้อ แต่พอตรวจไปตรวจมาก็ผ่านฉลุยทุกอย่างเลยค่ะ คุณหมอบอกกระจกตาเยอะ แต่..!!! แต่หนูตาเล็กมากนะึคะ ทำเลสิกหนูอาจะต้อบใช้ความอดทนเยอะกว่าคนอื่น จะเจ็บกว่าคนอื่นหลายเท่า หนูถือว่าเป็นเคสที่ยากที่สุดในวันนี้เลย วันนี้คนอื่นมีแต่ทำง่ายๆ คุณหมอเตรียมแผนและบอกหนูไว้ว่า ถ้าหากว่าตอนทำเลสิกอยู่ แล้วมีปัญหาในการถ่างตา อาจจะต้องตัดขอบตาหนูออก (ในใจ..ตัดขอบตาหนูเลยร๊ออ!!!! ) แต่หมอบอกวันรุ่งขึ้นก็หาย โอเคๆหมอพูดไงหนูก้เชื่อไหนๆก็ตัดสินใจทำแล้วนิ เอาไงเอากัน!! หมอบอกยังมีแผนขั้นต่อไปอีก ถ้าเกิดหมอพยายามทำเลสิก (เข้าใจว่าคงเป็นช่วงแยกชั้นกระจกตา) หมอจะลองพยายามสองครั้ง ถ้าเกิดขอบตาขาวบวมไม่สำเร็จ หมอจะเปลี่ยนมาทำเป็น PRK ให้หนูทันที ให้หนูเตรียมใจไว้ด้วย (ในใจ...กรี๊ดดดดด ไม่ได้เตรียมใจทำ PRK มา แต่เอาไงก้เอากัน ท่องไว้ๆ ไม่อยากเป็นป้าแว่น) สรุปโอเคตามคุณหมอ เชื่อมั่นในตัวคุณหมอมากค่ะ สำหรับหนูแล้วบุคลิกคุณหมอ คือ ใจดี มีความมั่นใจ สามารถทำให้คนไข้มั่นใจได้ ตรงไปตรงมา เป็นคุณหมอที่น่ารักมากๆเลยค่ะ  พอถึงตอนทำ ก็ยอมรับว่ากลัวมากอยู่ค่ะ กลัวว่าจะมีปัญหาโน้นนี้ ไม่เคยเข้าห้องผ่าตัวมาก่อนในชีวิตเลยยย ตอนทำบีบบลูกบอลกลมที่เค้าให้ไว้คลายเครียดแน่นเลย ใช้เวลารวมสองข้างน่าจะไม่เกิน 10 นาที แต่จริงแล้วตอนหนูทำอยู่หนูรู้สึกว่า 10 นาทีนี้เหมือนผ่านไปครึ่งชม เลยอะค่าา  คงบวกกับความรู้สึกกลัวววว ฮาฮา พอทำเสร็จไม่รู้จะพูดอะไร เห็นคุณหมอเงียบๆไป เลยถามว่า "คุณหมอคะ โอเคมั้ยคะ" คุณหมอบอก "หนูรู้มั้ย คุณหมอแอบยิ้มในใจ แผนทุกอย่างที่วางไว้ว่าอาจจะต้องตัดขอบตาออก หรือเปลี่ยนมาทำเป็น PRK ไม่ต้องใช้เลย" พอได้ยินแค่นั้นหนูรู้สึกโล่งใจมาก แต่...ยังไม่จบซะทีเดียว ชีวิตเราอาจไม่ราบรื่นไปซะทุกอย่าง หลังจากนั้นออกมาตรวจตาอีกทีเพื่อความชัวร์ พอออกมาตรวจตาอีกทีหมอบอกข้างขวาโอเค แต่ข้างซ้ายหมอบอกขอแก้อีกที แฟลตไข่ไม่เรียบหรืออะไรซะอย่าง หนูก้ไม่ค่อยเข้าใจอะค่ะจริงๆแล้ว =P (ในใจ...กรี๊ดดดดดด หนูจะต้องเข้าไปห้องผ่าตัดอีกทีแยกชั้นกระจกตาอะไรอีกทีร๋อเนี้ยยยยยย ถึงจะไม่เจ็บแต่หนูก็ยังเตรียมใจอีกทีไม่ทัน แต่ก้ต้องเอาอะ หมอว่าไงก้ต้องตามนั้น ท่้องไว้ๆ ไม่อยากเป็นป้าแว่นนนนน) สุดท้ายก้หยอดยาชาเข้าห้องผ่าตัดอีกรอบ แต่จริงแล้วคือไม่ต้องแยกชั้นกระจกตา หรือยิงเลเซอร์ใหม่ แค่เอาที่ถ่างตามาถ่างอีกรอบ และหยดๆน้ำ เกลี่ยๆอะไรซะอย่างก้เรียบร้อย ออกมาตรวจตาอีกรอบ ผ่านฉลุยยย  คราวนี้ก้ครอบตาเป็นตาอุลตราแมนกลับบ้าน แอบมองลอกรูตาพลาสติกอุลตราแมนนิดหน่อยก้เบลออยู่หน่อยๆแต่ก้ถือว่าชัดกว่าปกติ กลับบ้านมากินข้าวแ้ล้วนอนอย่างเดียวเลย กลัวออกมาไม่โอเค วันรุ่งขึ้นไปเอาที่ครอบตาออกกก บึ่งแท็กซี่ไปเลยน้องไม่ยอมถูกหลอกมาแล้ววว  แหะๆ ก็เข้าใจน้องนะ เล่นรอทั้งวันเลยกรี๊ดดด!!! มันเหมือนโลกใบใหม่ มันชัดมากๆๆๆๆๆ มากๆๆๆๆๆๆ พอตรวจตาตาขวาอ่านเส้นแดงได้โอเค ตาซ้ายเบลอๆหน่อยแต่ก้พอเดาออก หมอบอกอาการปกติ สบายใจไปหนึ่งเปราะ วันนี้ตอนนี้ที่เขียนอยู่ 8 เมษายน รวมๆถือว่าชัด แต่บางทีก็มีอาการตัวหนังสือเบลอบ้างๆ สงสัยเพราะมาใช้คอมรึเปล่า แต่ก็อดไม่ได้วันนี้ตื่นมา เลือดนักเขียนสูบฉีด พยายามหยอดตาตามคุณหมอสั่ง tobradex ทุก 2 ชม. น้ำตาเทียมคุณหมอบอกหยอดทุก 2 ชม แต่หนูหยอดเฉลี่ยทุกชม บางทีก็ครึ่งชม ทีนึง เยอะไปมั้ย ^__^'' ตอนนี้โดยรวมโอเคค่ะ พอใจทุกอย่างเลย พยายามไม่ให้ตาโดนน้ำ กลัวตาโดนน้ำจัง เดี๋ยวจะต้องไปสระผมแร้ว หัวหนูมันมากๆเลยค่า (นอนให้คนสระให้ ไม่สระเองตามคุณหมอสั่งค่ะ )อาการเป็นยังไงจะพยายามมาอัพเดทเรื่อยๆนะค๊าา ขอโทษทีเขียนยาวไปหน่อย ย่อๆไม่ค่อยเป็นน่ะค่าาา ขอไปพักสายตาก่อนนะค๊า ทุกคน หวังว่าพอจะเป็นประโยชน์ให้ผู้ที่สนใจทำบ้าง อย่างน้อยซักคนก็ยังดีค่ะ =) Ps. ไม่เจ็บเลยค่ะ แต่อาจจะมีแสบๆตอนหยอดยาชาบ้างนิดหน่อย สู้ๆนะคะ เจ้าของเรื่องยังเข้ามาอัพเดตการมองเห็นอยู่เรื่อยๆ สนใจสามารถเข้ามาอ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่เลยค่ะ มองโลกสดใสหลังทำ Lasik
วันนี้เจนขออนุญาติ นำเรื่องราวการทำเลสิกของคนไข้ ที่ทำกับคุณหมอของเจน คนนึงมาให้อ่านกันค่ะ เป็นเรื่องราวที่เขียนอัพเดตการทำเลสิกและการมองเห็นหลังทำให้เราได้ทราบเป็นระยะโดยคุณสุวลี งามเลิศวัฒนกุล ค่ะ
จะทำ Lasik ละ เจนขอขอบคุณ คุณสุวลีจริงๆค่ะ ที่นำประสบการณ์มาเขียนแบ่งปัญให้เพื่อนได้อ่านกัน จริงๆคุณสุวลี ยังเข้ามาเขียนอัพเดตการมองเห็นอยู่อีกเรื่อยๆนะคะ ใครที่อยากอ่านเพิ่มเติม เข้าไปอ่านได้ที่นี่ค่ะ //www.drtulaya.com/forum/index.php?topic=2985.0 และ //www.drtulaya.com/forum/index.php?topic=2965.0
Free TextEditor |
jw.jane
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] สวัสดีค่ะ เจ้าของบล๊อคนี้ชื่อ "เจน" นะคะ บล๊อคนี้ทำขึ้นมาเพื่ออยากที่จะแบ่งปัน ข้อมูล ความรู้ เกี่ยวกับเลสิก ใครที่อยากทราบข้อมูลอะไรที่เกี่ยวข้อง หรือมีปัญหาอยากสอบถาม เจนจะช่วยตอบข้อข้องใจให้ อาจจะไม่เก่งหรือมีความรู้ที่แน่นมาก แต่จะพยายามหาคำตอบมาให้แน่นอนค่ะ Care 4 ur eyes ^^
|
Care 4 ur eyes
(ขอบคุณน้องสาวของหนึ่งด้วย ที่ไปเป็นเพื่อนในวันทำ Lasik)
เคยเห็นในทีวีต้องแยกกระจกตา น่ากลัว ไม่ทำเด็ดขาด 
ในที่สุดรักษาหาย แล้วติดเชื้ออีกครั้งใน 2 week ถัดมาค่ะ 
ข้างที่ 2 คุณหมอให้ยาชาเต็มที่คราวนี้โฟกัสได้เต็มที่เลยค่ะ
ความสดใสที่รอคอยมา 21 ปี 
)
