ข้าขอสาบานอย่างจริงจังว่าข้านั้นหาความดีมิใด้ - -"
|
|||
อ ะ ไ ร ดี น้ า . . . ~
หุๆๆ
วันนี้เป็นวันเรียนวันสุดท้ายของเลเวล 9 และเรียนกับอาจารย์แสนสวย(ที่บอกไปในบล๊อกก่อนๆ) จากนี้คงไม่ต้องบอกถึงคำสนทนา - -เพราะกัดกันเหมือนเดิม- - สงสัยหมาเต็มปากทั้งคู่เลยต้องเอามาปล่อยให้มันเดินเล่นบ้าง วันนี้มีความพิเศษหนึ่งอย่างคือ เมื่อเรียนเสร็จแล้ว... เราจะ... จะ... ไปกินข้าว - - ไม่ใช่... เพราะการกินข้าวหลังเรียนเสร็จเป็นเรื่องปกติ... แต่... เราจะ... ไปสมัครเรียน ญี่ปุ่น ด้วยกัน (แอร๊ยยยยย) หลังจากที่เนียนอยากเรียนญี่ปุ่นกันแล้ว ก็ได้เวลาที่จะไปเรียนสักที(ฮิๆๆๆ) ว่าแล้วเรียนเสร็จเราก็เดินทางไป สีลม ที่อาคารลิเบอตี้ สแควร์ ซึ่งที่อาคารนั้นมี แคลิฟอเนีย ว้ายย เอ๊ย ว้าว อยู่ ขณะที่เดินเข้าอาคารนั้น ก็มีสาวๆหุ่นล่ำบึ้ก หน้าตาหล่อเหลา เดินเข้ามาด้วย พวกเราก็ได้แต่มองหน้ากัน แล้วรีบขึ้นลิฟต์ไปสมัครเรียน ปรากฎว่า... ปิด - - ทั้งๆที่ในรายละเอียดทางเวบบอกไว้ว่าปิด สองทุ่ม - - ตอนนั้นยังทุ่มนิดๆ(ไม่เกิน ทุ่มยี่สิบ) อยู่เลย ข้าพเจ้าเลยแอบวีนให้เจ้าหน้าที่ ที่อยู่ในนั้นว่า ไหนบอกว่าปิดสองทุ่มไงคะ แล้วก็บ่นๆๆ(เพราะอุตส่าห์มานี่นา) จนตาบ๊องตื้น ต้องมาปราม - - แล้วเราก็ลงลิฟต์ ตอนออกจากตึกนี่แหล่ะ... เจอ สาวๆอีกเซตนึง หุ่นล่ำมากกกก ทักกันว่า "ว่าไงจ๊ะสาวๆ" คือข้าพเจ้าไม่เท่าไรหรอก แต่ตาบ๊องตื้นนี่สิ ข้าพเจ้ายังรับรู้ถึงความหวาดกลัวจากตาบ๊องตื้นได้เลย - - วุ้นใสจ้า - ตายแล้ว แล้วจะมาสมัครอีกวันไหนเนี่ย ตาบ๊องตื้น - วันจันทร์มั้ยล่ะ วุ้นใสจ้า - เห็นอย่างนี้ คงแยกกันสมัครไม่ได้เนอะ ไม่งั้นแกเสียพรหมจรรย์ตูดแน่ๆ ตาบ๊องตื้น - นั่นดิ เอาเป็นว่าเจอกัน ห้าโมง ละกัน วุ้นใสจ้า - ที่ไหนล่ะ ตาบ๊องตื้น - สยามละกัน วุ้นใสจ้า - ได้ๆ โหเงี้ยเนี่ยถ้าชั้นเกิดไม่มาเรียน แกทำไง ตาบ๊องตื้น - ไม่มาวันไหนบอกด้วย จะได้ไม่มาด้วย ระหว่างเดินคุยไปร้านอาหารตาบ๊องตื้นเดินตามติดๆ ยังกะเด็กกลัวหลง(ไปกลุ่มเกย์)เลย และแล้วเราก็มาถึง ร้าน "กาแฟบางรัก" ซึ่งพอเข้าไปจนออกมา ยังไม่มีความรู้สึกอิ่มทั้งๆที่พนักงานในร้านตอนมาเก็บตังบอกว่า "กินเก่งกันจังเลยนะครับ มากันแค่สองคนเอง" - - อ่าให้คนอ่านคิดเอาว่าเยอะมั้ย(สำหรับข้าพเจ้า รู้สึกไม่เห็นเยอะตรงไหนนะ - - แต่ก็หมดไปพันกว่าๆ) เริ่มจาก - สปาเก็ตตี้คาโบนาลา - เฟรนส์ฟราย - ผักขมอบชีส - เนื้อผัดพริกไทยดำ - ข้าวผัดบางรัก - ส้มตำไทย - เฉาก๊วยชาเย็น ที่ว่ามานั้น ทานด้วยกัน เครื่องดื่ม - น้ำเปล่า (วุ้นใสจ้า) - มาการีต้า (ตาบ๊องตื้น) - กามิกาเซ่ (ตาบ๊องตื้น) พนักงานน่ารักมากๆ ตอนเอาคอกเทลมาให้ตามมารยาทเค้าก็เอาแกล้วมาสองใบ ตาบ๊องตื้นก็บอกว่า ขอแก้วเดียว พนักงานเลยเอาแก้วมาวาง ด้านข้าพเจ้า - - นั่นแหล่ะ ระหว่างทานอาหาร วุ้นใสจ้า - แล้วเราจะเจอกันได้ยังไงเล่า วันจันทร์น่ะ ตาบ๊องตื้น - ก็ที่สยามไง วุ้นใสจ้า - แหม สยามแคบเนอะ บอกมาเลยตรงไหน - - ตาบ๊องตื้น - งั้นเอาเบอร์มา วุ้นใสจ้า - (ฮิๆๆ เสร็จตรู) อ่าๆ และแล้วเราก็แลกเบอร์กัน ฮ่าๆๆๆ หลังจากกินเสร็จแล้วเราไปกินไอติมต่อ - - ที่ซเวนเซ่น พารากอน เลิก สี่ทุ่ม (แอร๊ยยย) ระหว่างที่ทานอาหาร(ย้อนกลับแป๊ป) ตาบ๊องตื้น - นี่ไม่มีคนคบขนาดนั้นเลยหรือไง วุ้นใสจ้า - อะไรของแก ตาบ๊องตื้น - อ้าวก็เป็นประกาศหาคนเดินงานแฟตนี่นา ก็นี่นะ หน้าแบบนี้จะมีเร้ออ วุ้นใสจ้า - ทำเป็นเล่นไป...(ทำหน้าเจ้าเล่ห์) ตาบ๊องตื้น - ทำไม ไม่มีอะดิ วุ้นใสจ้า - แล้วทำไมหาาา จะไปหรือไง ตาบ๊องตื้น - มีสครับบ กะเพลย์กราวน์ป่ะ อยากดูอ่า อยากดูแค่ สองวง วุ้นใสจ้า - รู้สึกมานะ - - ตาบ๊องตื้น - ดูให้หน่อยดิ อยากดูๆ - - วุ้นใสจ้า - จะไปเหรอ? ตาบ๊องตื้น - หงึกๆ วุ้นใสจ้า - ได้ๆเดี๋ยวดูให้ - - น่าสงสารจริง คอมห่วยก็เงี้ย ฮ่าๆๆ วู้ๆๆๆ ปล.ระหว่างคุยกัน ถึงได้รู้ว่า ตาบ๊องตื้น เปิดเผยแล้วว่ามีแฟน - - จากคำบอกเล่า เข้าข่าย สวยใสไร้สมอง - - ประหนึ่งเอาไขมันไปพอกผิดที่ พอกเฉพาะหน้าอก ลืมไปพอกในหัว - - นั่นแฟนนะนั่น - - ไม่ช่วยชื่นชมเล้ยย - - ตาบ๊องตื้น!!! ก้ออ่านะ ม า ก ก ว่ า นั้ น . . .
ความจริงกะจะเลิกเล่าแล้ว - -
เพราะตอนนี้... แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยย เปล่าเลย - -... ไม่มีอะไรเกิดขึ้น - - แต่...... ก็แค่... ตอนนี้... การไปทานข้าวกันหลังเรียนเอยูเอ เป็นเรื่องปกติแหล่ะ (ฮิๆๆ)... แต่เมื่อวาน... พอเริ่มเรียน ตาบ๊องตื้น ก็เข้ามาพร้อมกับพูดว่า ตาบ๊องตื้น - กินข้าวมายัง วุ้นใสจ้า - ยัง ยังไม่ได้กินตั้งแต่เช้าเลย โคตรหิวอ่า ตาบ๊องตื้น - งั้น คิดมาเลยว่าจะกินอะไร ข้าพเจ้าก็คุ้ยๆๆ หาเศษกระดาษในกระเป๋าแล้วเขียนรายการร้านอาหารและถ้าเป็นร้านไหนที่ข้าพเจ้าอยากทานเป็นพิเศษก็จะเขียนกำกับเอาไว้ว่า "อันนี้อยากแดกส่วนตัว - -" ได้มาทั้งหมด เกือบสิบร้านได้ สรุปได้ ร้าน "ยามาเนะ"(เพราะข้าพเจ้าเขียนกำกับไว้สองร้าน คือ ยามาเนะ กับ พิซซ่าญาณี) พอเรียนเสร็จสรุป ทาน ฮ่องกง นู้ดเดิ้ล - - แล้วข้าพเจ้าก็ล่อสั่ง บะหมี่เกี๊ยวต้มยำกุ้ง แต่...มันเผ็ดมากๆเลย ตาบ๊องตื้นเห็นอย่างนั้น ก็ลากถ้วยบะหมี่ของข้าพเจ้าไปแล้วก็บอกว่า "สั่งใหม่ละกัน" (ตอนนั้นซาบซึ้งมาก><...แอร๊ยยย) สรุปพนักงานเข้ามาถามก่อน เลยให้เค้าจัดการทำให้มันเผ็ดน้อยลง (ซึ่งมันก็ยังเผ็ดสำหรับข้าพเจ้าอยู่ดี - -) พนักงาน - น่าจะบอกสำหรับเด็กนะคะ วุ้นใสจ้า - (ถ้าชั้นรู้ว่ามันเผ็ดขนาดนั้น ชั้นก็ไม่สั่งหรอกย่ะ) ข้าพเจ้าเลยยอมทาน - -เดี๋ยวหาว่าเรื่องมาก ตาบ๊องตื้น - จะให้สั่งใหม่ให้มั้ย วุ้นใสจ้า - ไม่เป็นไร ตาบ๊องตื้น - อะไรกัน เห็นเธอไม่ค่อยกิน วุ้นใสจ้า - ก็มันร้อนนี่นา - - เผ็ดด้วย - - ต้องค่อยๆกินเสะ ตาบ๊องตื้น - อ่านะ วุ้นใสจ้า - เห็นมั้ยจะหมดแล้ว ตาบ๊องตื้น - หมดอะไรกัน - - เต็มชามเลย สุดท้ายตาบ๊องตื้นก็รอข้าพเจ้าทานจนเสร็จ(อย่างนาน - -) เสร็จแล้วเราก็ไปทานไอติมกันต่อเนื่องจากยังไม่อิ่มกัน - -ซึ่งก็ที่เดิม - -ซเวนเซ่น ทานไอติมเสร็จ ก็ยังไม่สามทุ่ม - - ระหว่างเดินไปเข้าห้องน้ำพารากอนกัน ตาบ๊องตื้น - อย่างเธอเนี่ย มีอีเมลล์หรือเปล่า วุ้นใสจ้า - ต๊ายย ใครจะไปเหมือนเธอล่ะ ที่บ้านยังใช้เครื่องปั่นไฟอยู่ล่ะสิ ตาบ๊องตื้น - อะไรๆ เค้าใช้เทียนกัน จุดไฟใต้แสงเทียนโรแมนติกออก วุ้นใสจ้า - บ้านนอกกกก ตาบ๊องตื้น - แล้วใช้เมลล์ของอะไรล่ะ วุ้นใสจ้า - ฮอตเมลล์ จีเมลล์ รู้จักปะ อย่างนาย คงใช้แต่ สนุก เอมไทย ล่ะเซ่ ตาบ๊องตื้น - อ่าๆ จดมาๆ สรุปๆแล้วเราก็ "มากกว่านั้น" มากกว่าแค่เรียนเอยูเอ มากกว่าแค่เนียนหิวหลังเรียน แต่...จนวันนี้เราก็ยังไม่ได้คุยออนไลน์กันเลย - - เพราะ...ตาบ๊องตื้น ล่อแอดมาซะ - -(อุตส่าห์รอถึงตีสาม - -) แล้วตอนข้าพเจ้าทัก ตอนสิบเอ็ดโมง ตาบ๊องตื้น ตั้งบีซี่ไว้ พอข้าพเจ้ากลับมาจากไปเที่ยวข้างนอก(สี่ทุ่ม)ก็มาออนเอม เห็นตาบ๊องตื้นตอบข้อความตอนบ่ายสามกว่าๆ - - เกือบลืม...ผลของการที่ตาบ๊องตื้น ขอ เมลล์ ข้าพเจ้าต้องรีบกลับมาเปลี่ยนชื่อเอมเอสเอน - - เพื่อความปลอดภัย - -(ฮิๆๆๆ) ลืม(อีกครั้ง)...ก่อนหน้านี้ หลังจากที่ข้าพเจ้า โดด เอยูเอ ครบโควต้า(ตอนกลับบ้านไปเที่ยวเชียงใหม่ กลับปายในอีกบล๊อกนั่นแล) ซึ่งถือว่าไม่ได้ไปเรียนมา หนึ่งอาทิตย์ เต็มๆ พอถึงวันจันทร์ (ที่ผ่านมา) ด้วยความที่ตื่นเต้นจะได้เจอตาบ๊องตื้นแว้วว ก็ไปถึงเร็ว พร้อมกลับเข้าไปนั่งรอ ในห้อง 214 เมื่อถึงเวลาใกล้เข้าเรียน ก็มีหญิงสาวแปลกหน้าเข้ามาพร้อมกับทำหน้าตกใจ ข้าพเจ้าก็ตกใจเลยเก็บของออกไปข้างนอก พร้อมกับถาม พี่คนนั้น - - วุ้นใสจ้า - เอ่อ...นี่ห้องเรียน เวล 9 หรือเปล่าคะ พี่คนนั้น - ไม่ใช่ค่ะ ข้าพเจ้าเริ่มสังเกตเห็นหนังสือว่าคนละสี - - กับเวลที่ข้าพเจ้าเรียนอยู่ วุ้นใสจ้า - (อ้าวงานเข้าแล้วกู - - เวรจำไม่ได้ว่าเรียนห้องไหน) ขอโทษค่ะ สงสัยเข้าห้องผิด แล้วข้าพเจ้าก็รีบเดินลงไปถาม ประชาสัมพันธ์ข้างล่าง วุ้นใสจ้า - เอ่อ ขอโทษค่ะ อยากทราบห้องเรียนอ่ะค่ะ ประชาสัมพันธ์ - อ้าว แล้วจำไม่ได้เหรอครับ วุ้นใสจ้า - ค่ะ ลืมไปแหล่ว ประชาสัมพันธ์ - นี่มันสัปดาห์ที่สี่แล้วนะครับ - - วุ้นใสจ้า - ค่ะ ขอโทษค่ะ ช่วยหาให้หน่อยได้มั้ยค่ั ประชาสัมพันธ์ - แล้วบัตรเรียนล่ะครับ วุ้นใสจ้า - ลืมเอามาอ่ะค่ะ ประชาสัมพันธ์ - งั้นก็เขียนชื่อแล้วกันนะครับ วุ้นใสจ้า - (วุ้ยๆๆ ไม่ได้มาขอตังนี่ฝ่า บ่นกูจริง)...///เขียนชื่อ ส่งไปให้ สรุปความจริง ข้าพเจ้าเรียนห้อง 215 (ไรว้าาา แค่ลืมห้องเรียนเองอ่าอย่างกะชั้นไปก่อความไม่สงบในเอยูเองั้นแหล่ะ ชิ!!!) ว่าแล้วก็เดินกลับห้องเรียน พี่ๆที่เรียนห้อง 214 ที่อยู่ในเหตุการณ์ตอนที่ข้าพเจ้าเข้าห้องผิด ยิ้มให้ตอนข้าพเจ้าเดินผ่าน - -(อายโคตรรรรรร) ก้ออ่านะ ค ว า ม ลั บ ( ภ า ค ต่ อ ) . . .
ตอนแรกกะจะเล่าที่บล๊อกเดิมเพราะเดี๋ยวไม่ต่อเนื่อง - -
แต่กลัวบางคนไม่รู้(ฮิๆๆ) ตั้งใหม่ละกัน^^ เริ่มละนะ.... แะแล้วเราก็มานั่งอยู่ในร้านเดอะพิซซ่า ที่สยามแสควร์(ติดกระจก - -) ด้วยความหิวของคนทั้งคู่ ก็เริ่มคิดเมนูที่จะสั่งระหว่าง พนักงานจะเอาเมนูมา - - ซึ่งก็คิดมากมายพอสมควร - - สรุปได้ พิซซ่าถาดกลาง ไก่หกชิ้น ขนมปัง(ที่มีเบคอนพันๆอ่า - - จำชื่อไม่ได้)สามชิ้น สปาเก็ตตี้หนึ่งจาน - - ดูเหมือนน้อยนะ - - แต่กินไม่หมดกันเจ้าค่ะ แบบ...พอข้าพเจ้าสั่งเสร็จก็รีบบึ่งไปเอาหนังที่พี่ในบอร์ดเอามาให้ แล้วก็รีบบึ่งกลับมา แต่ขากลับ... ด้วยความที่รีบ - - กลัวเค้ารู้ เลยเนียนพอมาถึง(ตอนนั้น เค้าเอาสปาเก็ตตี้ กะขนมปังเบคอนมาแล้ว)เลยรีบหยิบส้อมมาตักสปาเก็ตตี้ อย่างรวดเร็ว - - ตาบ๊องตื้น - นี่หนู ใจเย็ยๆสิ ไม่ต้องรีบ ไม่มีใครแย่ง ท่าทางจะหิวจริงๆแฮะ วุ้นใสจ้า - โหยนี่รีบมาเพราะไม่ไหวแล้วนะนั่น ช้ากว่านี้ เดี๋ยวแม่กินทั้งร้านเลย!! และแล้ว... ไก่หมด พิซซ่าเหลือ สาม ชิ้น ขนมปังเบคอนเหลือ หนึ่ง ชิ้น และสปาเก็ตตี้ ไม่มีทีท่าว่าจะลดลงเลย - - ตาบ๊องตื้น - อ้าวๆ รับผิดชอบเลยไหนบอกอยากกินสปาเก็ตตี้ไง ไมไม่เห็นกินสักที(ตอนนั้นข้าพเจ้านั่งอืดอยู่ - -) วุ้นใสจ้า - โหยยย กินแล้วเหอะ - - ก็มัวแต่แย่งไก่เธอกินอ่า คนอะไรกินไก่เร็วชะมัด ตาบ๊องตื้น - ก็กินต่อสิไม่ต้องมานั่งเฉยๆ ไม่เชื่อหรอกว่าเธออิ่มแล้ว กินจุอย่างกะอะไรดี วุ้นใสจ้า - ..- -.. แล้วใครบอกว่าอิ่มเล่า ก็สปาเก็ตตี้มันเย็นแล้วอ่า ไปเรียกพนักงานมาอุ่นให้ใหม่เดะ ตาบ๊องตื้น - ไม่เอาอ่า เดี๋ยวพนักานตกใจ นึกว่าพี่โดมมากินข้าวกะคนใช้ วุ้นใสจ้า - โถๆพี่โดมขา แน่จริงกล้าขอให้พนักงานเอาไปอุ่นให้มั้ยล่ะ ตาบ๊องตื้น - ถ้าขอให้ แล้วจะให้อะไร วุ้นใสจ้า - จะเอาอะไรล่ะ ตาบ๊องตื้น - งั้นเรียกว่าโดม..(ทำหน้าครุ่นคิด เพราะตอนนั้นข้าพเจ้าทำอย่างเจ้าเล่ห์อยู่) ไม่เอาดีกว่า วุ้นใสจ้า - ฮ่าๆๆ...ทำไมล่ะ รู้ล่ะสิ ว่าชั้นกล้า ฮ่าๆๆ ตาบ๊องตื้น - ชิ และแล้วตาบ๊องตื้นก็เรียกพนักงานมาเอาสปาเก็ตตี้ไปอุ่นให้ ตาบ๊องตื้น - อุ่นให้แล้ว กินซะ อย่ามาเนียนอ้างอีกล่ะ - - วุ้นใสจ้า - ย่ะ!! เบรกกก... ตอนที่กลับมาจากเอาหนังเนี่ย - - แบบรีบมากๆ ก็เอากระดาษทิชชู่มาเช็ดเหงื่อที่เต็มหน้าอยู่ ระหว่างเช็ดไปนั้น ตาบ๊องตื้น - (ทำท่าส่ายตัวกับอาการของข้าพเจ้า) วุ้นใสจ้า - อารายย ตาบ๊องตื้น - (เอามือชื้อไปด้านหลังข้าพเจ้า) ส่องซะ วุ้นใสจ้า - ทำไมเล่า ตาบ๊องตื้น - ไปส่องก่อน ปรากฎว่ามีเศษกระดาษแปะอยู่บนหน้าผากข้าพเจ้า - - คาดว่าน่าจะเป็นเศษตั๋วรถเมล์เป็นแน่แท้ - - ตาบ๊องตื้น - นี่เธอเคยจัดของในกระเป๋ามั้ยนั่น - - วุ้นใสจ้า - โหยเล็กๆน้อยๆน่า - - ช่างมันๆ กลับมาต่อ.... และแล้ว ข้าพเจ้าก็หมดเวลายืดเยื้อสปาเก็ตตี้ - - เพราะพนักงานเดินเอามาส่งให้เรียบร้อย - -พร้อมกลับพูดว่า "ถ้าทานไม่หมด ห่อกลับบ้านได้นะคะ" ทำเอาเราสองคน ทำหน้าสำนึกผิดเลย - -เพราะบนโต๊ะยังเหมือนเดิม - - นั่นแหล่ะ - -ความจริงผลของวันนี้ ทำให้ข้าพเจ้า รู้จักตาบ๊องตื้นมากขึ้นแหล่ะ อื้มม^^ ไปเที่ยวปายกลับมา - - เหตุการณ์เริ่มลืมๆ - - แต่สรุปเราก็ไปกินไอติมกันต่อ(เอิ๊กกก)เพราะพิซซ่างวดนี้ ข้าพเจ้าแอบไปจ่ายเอง - - (ก็งวดแล้ว เค้าจ่ายนี่นา - -)ตาบ๊องตื้น เลยอยากจ่ายคืนโดยการเลี้ยงไอติม - -(ทั้งๆที่ทั้งคุ่ก็แทบจะกินอะไรไม่ได้แล้ว - -และในที่สุด ข้าพเจ้าก็ถูกห่อพิซซ่า และสปาเก็ตตี้กลับบ้าน T T) เอาเป็นว่า...มาดูกันอีกทีดีกว่า ว่า หลังจากที่ข้าพเจ้ากลับจากเชียงใหม่ จะเกิดอะไรขึ้น^^ ติดตามพร้อมกันเนอะ อิอิ ก้ออ่านะ ค ว า ม ลั บ . . .
ก่อนจะเข้าเรื่องเอยูเอ - -
ขอบ่นหน่อย... เคืองงงงง เออ...ตอนแรกมีคนบอกว่า ดูดีขึ้น มันก็ดีอยู่หรอก - - หลังๆมันมากไป - - เริ่มรู้สึกว่า - - ตัวเองน่าเกลียดมากๆ - - ไมงั้นคนถึงไม่พูดแบบนี้ - - ชิ!!! เข้าเรื่องดีกว่า แบบ...ฮุๆๆ หลังจากที่ไปกิน ฟูจิกันแล้ว>< คลาสต่อมาก็เรียนตามปกติ(โดยวันนี้อุตส่าห์แต่งตัว - -) แต่ อีตาบ๊องตื้น(ตอนนี้ เปลี่ยนสรรพนาม ว่าคนๆนั้น เป็นตาบ๊องตื้น อย่าเป็นทางการ!!!) เจอหน้าปุ๊บ ตาบ๊องตื้น - (มองหัวจรดเท้า)แหม...วันนี้แต่งตัวสมวัยนะ - -(ประชดว่าแก่ - -) วุ้นใสจ้า - ใครจะไปเหมือนแกล่ะ ทำงานแล้วนี่!!! ชั้นแบบเรียนอยู่ก็มีปิดทงปิดเทมเงี้ย โฮะๆๆ ตาบ๊องตื้น - นี่ถามจริง. โกงอายุหรือเปล่า ความจริงซิ่วมานานแล้วใช่มั้ย วุ้นใสจ้า - แก!!! โหยยย ไอ้หล่อ ไอ้หน้าเด็ก ดูดี๊ดูดี ตาบ๊องตื้น - (ทำหน้าภูมิใจ เหมือนได้รับคำชม) ไม่ต้องบอกก็รู้ตัว วุ้นใสจ้า - แน่ใจเหรอ ชั้นพูดโกกหนะเฟ้ย!!! แล้วภรรยา(อาจารย์ว.)ก็เข้ามา ยุติการสนทนา - - โอยย ถึงจะเถียงกัยอย่างนี้นะ - - สงสัยข้าพเจ้าคงโรคจิต - - มีความสุขจริงๆเลย - -(อาการหนัก - -) ความจริงในวันนั้น ข้าเจ้ามีนัดกับพี่ชายบอร์ดพันทิป เอาหนังที่พี่ชายที่แสนดีอุตส่าห์ช่วยโหลดมาให้ (หลังจากที่ข้าพเจ้าได้ยึด เอกทานอล ฮาร์ดดิส ของเฮียมาโหลกบิทอย่างเป็นทางการ - - เค้าเลยต้องเอาหนังมาให้เพื่อให้ข้าพเจ้าคืนของๆพี่เค้าสักที - -) พอเรียนเสร็จ ข้าพเจ้าก็ต้องไปสยาม(ไปเอาหนัง+เอารูปที่อัด - -ให้คนในฝัน - -) ตาบ๊องตื้น ก็ตามเคย ตาบ๊องตื้น - หิววววววว วุ้นใสจ้า - โอ๊ยย บอกแล้วไง ว่าอย่าพูด หิวเหมือนกันนะเฟ้ย ตาบ๊องตื้น - หิวววว วุ้นใสจ้า - โรคจิต ตอนนั้นข้าพเจ้า โทร.คุยกับพี่ชาย เพื่อนัดสถานที่ ตาบ๊องตื้น - อ้าววันนี้ไม่กลับรถเมล์? วุ้นใสจ้า - มีธุระน่ะ ตาบ๊องตื้น - นัดกับแฟนไว้หรือไง วุ้นใสจ้า - มีก็ดีดิ - - ใครจะไปเหมือนแก ชั้นไปเอารูปเฟ้ย ตาบ๊องตื้น - อ่านะ หิวววว อยากกินข้าว วุ้นใสจ้า - บ้านไม่มีกินหรือไง ตาบ๊องตื้น - ไม่รุ หิวอ่า กินข้าวกันปะ วุ้นใสจ้า - เฮ้ย อย่ามาชวน หิวอยู่ เดี๋ยวไป ตาบ๊องตื้น - ก็มาดิ - - แต่..นัดเพื่อนไว้หรือเปล่า วุ้นใสจ้า - อ๋อ แค่ไปเอาหนังแป๊ปเดียวเองอ่า ไม่มีอะไร ..แล้วจะกินไรดีอ่า ตาบ๊องตื้น - ไม่รู้ดิ ไปถึงสยามก่อนเดี๋ยวก็คิดออกเอง วุ้นใสจ้า - อ่านะ - - ตาบ๊องตื้น - เชสเตอร์กิล ??? วุ้นใสจ้า - อยากกินสปาเก๊ตตี้ หรือไง ตาบ๊องตื้น - ไม่รู้อ่า หิวว เธออยู่ถิ่นนี้ คิดดิ วุ้นใสจ้า - จะเอาอะไร อิตาเลี่ยนมั้ย - -แอบอยากกิน - - ตาบ๊องตื้น - งั้นที่ไหนล่ะ วุ้นใสจ้า - พิซซ่าฮัท? หรือ เดอะ พิซซ่า ตาบ๊องตื้น - พิซซ่าฮัท ละกันใกล้ดี แล้ว เราก็เดินไปพิซซ่าฮัทกัน วุ้นใสจ้า - เอ ระหว่าง พิซซ่าฮัท กับ เดอะ พิซซ่า อันไหนอร่อยกว่ากันนะ ตาบ๊องตื้น - ไม่รุแฮะ วุ้นใสจ้า - เค้าเคยได้ยินว่า เดอะพิซซ่า เป็นเชฟเก่าของ พิซซ่า ฮัท นี่ ตาบ๊องตื้น - งั้นไป เดอะพิซซ่า ขณะนั้น ยืนอยู่หน้าร้านพิซซ่า ฮัทแหล่ว - - วุ้นใสจ้า - แต่เรามาถึง พิซซ่าฮัท แล้วนะ ตาบ๊องตื้น - ไม่เอา จะกิน เดอะพิซซ่า วุ้นใสจ้า - ..- -..หิวนะเฟ้ย!!! รีบเลยๆ แล้วเราก็ไปเดอะพิซซ่า - - วุ้นใสจ้า - เฮ้ออ เหนื่อย หิววด้วยอย่าเปลี่ยนร้านอีกล่ะ ไม่งั้นชั้นกินนายแทนแน่ๆ!! ตาบ๊องตื้น - .... เหนื่อย... เดี๋ยวมาเล่าต่อ - - ก้ออ่านะ รั ก ห รื อ เ ป ล่ า ? ! . . .
วันนี้ มีเรื่องไม่คาดฝัน
ไม่คาดคิด ไม่เคยคิด ว่ามันจะเกิดขึ้น และมันก็เกิดขึ้นไปแล้ว!!! วันนี้ข้าพเจ้า ขอแนะนำตัวละครเพิ่ม อีกหนึ่งตัว เค้าคนนั้นมีชื่อว่า คนในฝัน - - (รู้สึกเหมือนตัวเอง คล้ายๆแอร์กี่วุ้ย - -) วันนี้ ข้าพเจ้ามีนัดกับคนในฝันเนื่องจาก วันเกิด และ คนในฝันก็มาส่งข้าพเจ้าที่ เอยูเอ ขณะนั้น ตอนที่อยู่เอยูเอ ก็อุตส่าห์ไปนั่งในที่ๆ คิดว่า คนในคลาสต้องไม่เห็นแน่ๆ - - (เปล่า เจตนา ซ่อนเร้น - - แต่ในคลาส จะมีแมลงเม้าส์อยู่ - - ซึ่งคงไม่ดีแน่ - - ) เดี๋ยว....ขอย้อนกลับไปตอนแรกก่อน.. จากเหตุการณ์ ที่โดนลุงนักกฎหมายแซว เมื่อถึงคลาสต่อมา - -เหมือนเดิม โดนแซว คนๆนั้น ก็โพล่งไปเลยว่า "มีแฟนแล้ว !!" ข้าพเจ้านี้อยาก หันไปตบหัวคนๆนั้นจริงๆว่า "ชั้นก็(คง)มีแล้วเหมือนกันย่ะ (ที่วงเล็บเพราะ คนในฝัน เค้า...คิดเหมือนเราหรือเปล่าไม่รู้ - -...เดี๋ยว คนในฝันบอกปัด - - จะได้ไม่เสียหมามาก - -) แต่ด้วยความ ตอแหลส่วนบุคคล ก็ทำหน้าแบบ เหวอๆ (ความจริงก็รู้แหล่ะ ว่า อย่างนี้ไม่เหลือ ให้คนหน้าตาแย่ๆอย่างข้าพเจ้ามาเชยชมได้หรอก - -) ซึ่ง เค้าคนนั้น ก็เหมือนไม่อยากใช้มุกว่า "มีแฟนแล้ว" สักเท่าไรนัก เพราะเห็นหน้าที่คนๆนั้น อึดอัด เวลามองข้าพเจ้า (ในใจ - กูไม่แซวเรื่องแฟนมึงหรอก เพราะกูจะเนียน ฮา...) กลับมาต่อ... หลังจาก อ้อยอิ่ง กับ คนในฝัน ก่อนจะ ขึ้นมาเรียนในคลาสแล้ว ข้าพเจ้าก็เห็นว่า - - สุดท้าย แม่งคนในคลาสก็เห็นอยู่ดี เพราะมีคนมาสาย เห็นพอดี แต่...คนๆนี้ คงไม่เลวร้าย - - เพียงแค่ คงนินทาในใจ และคงไปนินทาให้คนอื่นที่ไม่ใช่คนที่เรียนเอยูเอ แน่นอน...ปล่อยไป... ข้าพเจ้าก็เนียน วิ่งมาเรียนเหมือนรีบเร่ง (ทั้งๆที่ความจริงมาถึงนานแล้ว - -) แล้วเข้าไปนั่ง...ที่เดิม...ข้างคนๆนั้น...เป็นธรรมเนียมปฏิบัติไปแล้ว...ว่าเราสองคนต้องนั่งข้างกัน...เอาไว้เม้าท์เบ่งเกทับ เรื่องอาจารย์ เช่น... ข้าพเจ้า - โอ้วว จะผอมไปไหน อย่างนี้ ต้องเดินโอบเอว จะได้ไม่ปลิว เดี๋ยวกลางคืนจะนอนกอดให้หายอุ่นเลยนะจ๊ะ ว. จ๋า คนๆนั้น - กอดแล้ว ไม่ไหว ผอมไป แข็งโป๊ก ข้าพเจ้า(หันไปทำตาเขียวใส่) - มั่วละ ว. ของเค้า แกน่ะ นู่น(พร้อมกับยื่นหน้าไปที่ชายหนุ่มล่ำๆที่มาเรียน - คนเดียวกับที่เห็นข้าพเจ้าอยู่ กับ คนในฝัน) หรือเช่น... คนๆนั้น - ไปดูดวงมาแหล่ะ หมอดูบอกว่า เนื้อคู่เป็นชาวต่างชาติ รู้สึกมาจากอเมริกา รัฐ แคโลไรนา ด้วย ข้าพเจ้า - มั่วอีกแล้ว นั่นมันดวงเค้า แกน่ะ เอานู่นไป (ยื่นหน้าไปทางหนุ่มล่ำบึ้ก) ชอบไม่ใช่เหรอ ฮ่าๆๆ เป็นต้น แต่วันนี้ พอข้าพเจ้านั่งที่ปุ๊ป คนๆนั้น - แหม...วันนี้เอาแฟนมาด้วยนะ ไม่น่าเชื่อว่าจะมีแฟน (ในใจ - แสรดดดด กูว่าองศาที่กูอยู่กับคนในฝันเนี่ย กูว่า มึงต้องไม่เห็นสิ!!) ข้าพเจ้า - หืออ...อะไร - - พูดอะไร คนๆนั้น - ดีเหมือนกัน ตัดคู่แข่งหัวใจไปอีกคน ข้าพเจ้า - อย่ามาๆ ว. ของชั้น ไม่เกี่ยวเฟ้ย คนๆนั้น - มีแฟนแล้ว ไม่ต้องเลย (ขอไม่พูดถึงบทสนทนาโต้ตอบเรื่องคนในฝันกับ คนๆนั้น - - เพราะเดี๋ยวงานเข้า - -) อารมณ์เหมือนแบบ คนๆนั้น ประหลาด(ที่หน้าอย่างข้าพเจ้า มีคนคบ - - หรือไม่ทราบได้) แต่เหมือนพยายามพูดเรื่องนี้ - -ซึ่งข้าพเจ้าต้องคอย แก้ให้ไม่ร้ายแรงมากนัก - -เพราะ คนๆนั้น - แหม...สวยเลือกได้ (ในใจ - ประชดกูแบบนี้ มึงเอามีดมาแทงกูเล้ยยย) ข้าพเจ้า - เป็นอะไรหาาาา รู้สึกเหมือนคนๆนั้นไม่พอใจ(ไม่ได้เข้าข้างตัวเอง - - แต่ เด็กอนุบาลก็ดูออก) อารมณ์ไม่ค่อยดี - - คนๆนั้น - สวยเลือกได้ ข้าพเจ้า - ก็ใครจะไปหล่อเหมือนแกเล่า ไอ่หล่อ ไอ่สูง (ประชดสุดๆ) เมื่อถึงตอนพัก ใบปลิว โฆษณา เชสเตอร์ที่ข้าพเจ้ารับมาแล้วไม่ได้ทิ้ง ติดมาด้วย - - พี่ที่นั่งด้วยก็หยิบมาดู แล้วเราก็มาชี้ๆว่า อยากกินอะไร ซักพักคนๆนั้นก็ คนๆนั้น - เห็นแล้วหิว อยากกินสปาเก็ตตี้ ข้าพเจ้า - อย่าพูดเดะ มันหิวตามเฟ้ย คนๆนั้น - ไหนดูซิ กินอะไรดี ข้าพเจ้า(ชี้ไปที่โปร กินสองคน) - เฮ้ย มันนี้เคปะ เนี่ย ไหนคิดซิ คุ้มมั้ย ได้เฟรนฟรายส์เพิ่มด้วย - - เฮ้ย สิบเอ็ด บาทกะเฟรนฟรายส์ ไม่ค่อยคุ้มแฮะ - - คนๆนั้น - หิวๆๆ ข้าพเจ้า - เรียนเสร็จก็ไปกินเสะ คนๆนั้น - อ่านะ ข้าพเจ้า(เรียกพี่ที่ดูด้วยก่อนหน้านี้) - เอางี้มั้ย เรียนเสร็จไปกินข้าวกันเนอะๆ คนๆนั้น - เอาดิๆ ข้าพเจ้า - กินสยามเคปะ เบรกกกกกก... ช่วงพัก - - ข้าพเจ้าไปเข้าห้องน้ำ - -ตามปกติช่วงพัก คนจะเยอะเลยวิ่ง คนๆนั้น - แหม จะรีบไปหาแฟนหรือไง ข้าพเจ้า - เค้ากลับไปนานแล้วย่ะ หรือแกแอบชอบ เดี๋ยวชั้นติดต่อพี่เค้าให้ กลับมา.... เมื่อเรียนเสร็จ คนๆนั้น - ไปกินข้าวกันหิวววว ข้าพเจ้า - เอาจิงปะ ไปจิงนะเนี่ย - -(แล้วชวนพี่อีกคน) และแล้วเราก็มาอยู่ที่สยาม - -(ใจง่ายจริง - -) ลงพารากอนปุ๊ป (ขอนอกเรื่อง - - เพิ่งเห็นรูปที่รักเป็นพรีเซนเตอร์แชมพู กรี๊ดดดด...และโดนคนๆนั้น แขวะว่า ที่รักข้าพเจ้า ถ่ายคลิปโป๊ - -แถมมั่วว่า ที่รักเค้า เคยเป็นแฟนกับ เฉินกวานซี - แหม่ๆในใจบอกว่า มั่วของแท้ แฟนเฉินกวานซีน่ะ วุ้นใสจ้า ชัดๆ - -) แล้ว เราก็เถียงกันเรื่อง ที่รักข้าพเจ้า - - ข้าพเจ้า - อ่าถึงแล้ว อยากกินไรล่ะ คนๆนั้น - เธอเจ้าถิ่นก็บอกสิ ข้าพเจ้า - งั้นอยากกินอาหารประเภทอะไรล่ะว่ามา ญี่ปุ่น อิตาเลี่ยน ไทย ฟาสฟู้ด คนๆนั้น - ญี่ปุ่นป่ะ ข้าพเจ้า - เลือกร้านเสะ จะได้พาไป คนๆนั้น - ฟูจิละกัน แล้วเราก็เดินไปฟูจิพารากอน ปรากฎว่า คนเต็มท่าทางรอนาน ข้าพเจ้า - ไปฟูจิ สยามเซ็นฯ ดีกว่า คนๆนั้น - เธอก็พาไปสิ ข้าพเจ้า - เออ เนาะลืมไปว่า อยู่กะคนบ้านนอก ฮ่าๆๆ แล้วเราก็ถึงฟูจิ สยามเซ็น ก็มีการพูดคุยไปตามประสา อยากบอกว่า เก่งมาก มีอารมณ์ขัน ไม่เบื่อเลย คุยไปคุยมาก็รู้จักอะไรหลายๆอย่างเยอะขึ้นระหว่างเรา>< ที่สำคัญ ออกแนว ... คือว่า ระหว่างที่เรา ทานอาหาร ต่างคน ก็ต่างผลัดกันมีโทรศัพท์ จากเพศตรงข้าม(ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า...) โทรมา - -... เหมือนอยู่ในอารมณ์แบบ ต่างคนต่างติดบัง ฐานะความสัมพันธ์ที่แท้จริงของคน ซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำเพื่ออะไร - - และ มีช่วงหนึ่งคือว่า มีรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่าข้าพเจ้า(เป็นหลีดสีเดิมที่ข้าพเจ้า ทำงานอยู่ รายละเอียกอีกบล๊อก - -) แบบ ตามเคย - - ไม่ค่อยมีใครจำข้าพเจ้าในตอนที่แต่งชุดนิสิตสักเท่าไร - - หลายคนบอกว่า มันดูดี กว่าตอนเป็นนักเรียนม.ปลาย - -(เจ็บนะนั่น เวลามีใครชมว่าสวยขึ้น - -) กว่าน้องคนนั้นจะ นึกหน้าข้าพเจ้า และยกมือไหว้ได้ - -ก็ สิบกว่าวิฯ น้องเค้ามากับแฟนของน้องเค้า...พอน้องเค้าเดินไป อีตาคนๆนั้นก็รีบพูดตามหลัง คนๆนั้น - พี่ไม่ใช่แฟนมันนะ เป็นพี่เฉยๆ - - ตอนนั้นน้องเค้าเดินไปได้ระยะนึงและ คุยกับแฟนอยู่ - - (ในใจ - บอกเพื่อ!!! น้องเค้าไม่สนแกหรอก อีกอย่าง ชั้นก็ไม่ได้มากะแกในแง่นั้นเฟ้ย - - มันตกกะไดพลอยโจร - -) นั่นแหล่ะคิดเอา เลิกเรียน ทุ่ม - - แต่ได้กลับบ้าน สามทุ่ม - - นั่งคุยกะคนๆนั้น สองชั่วโมง โอ้แม่เจ้า!!!! ที่สำคัญ ตอนจ่ายตัง - -คนๆนั้น เล่นให้บัตรเครดิต - - ข้าพเจ้าเลยจะยื่นตังให้ คนๆนั้น - ไม่ต้องหรอก เก็บไว้กินขนมเถอะ ข้าพเจ้า - เป็นป๋าตั้งแต่เมื่อไรยะ คนๆนั้น - ฮ่าๆๆ วันนี้ป๋า ใจดี - - ข้าพเจ้า - ต้องยกมือไหว้ ขอบคุณใช่ปะเนี่ย (ยกมือแบบขอชีวิต) ขอบคุณก๊าบบ รายละเอียดสนทนา เยอะแยะมากมาย(สอง ชั่วโมงนี่นา - -) เอาเป็นว่า ตามที่บอกไว้ในตอนแรก หรือหลังไมค์ได้ เต็มในเล่า ฮ่าๆๆๆ ก้ออ่านะ |
วุ้นใสจ้า
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] อืม สวัสดีครับ ก่อนอื่นต้องขอแสดงความยินดี(กับตัวเอง)ก่อนที่หลงเข้ามาดูบล๊อกของข้าพเจ้า และแสดงความเสียใจ(กับท่านที่กำลังอ่านอยู่)ที่บล๊อกไม่มีอะไรเลย - - จบข่าว - - ก้ออ่านะ Group Blog
All Blog
|
||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||
