รั ก ห รื อ เ ป ล่ า ? ! . . .
วันนี้ มีเรื่องไม่คาดฝัน

ไม่คาดคิด ไม่เคยคิด ว่ามันจะเกิดขึ้น

และมันก็เกิดขึ้นไปแล้ว!!!

วันนี้ข้าพเจ้า ขอแนะนำตัวละครเพิ่ม อีกหนึ่งตัว เค้าคนนั้นมีชื่อว่า คนในฝัน - -

(รู้สึกเหมือนตัวเอง คล้ายๆแอร์กี่วุ้ย - -)

วันนี้ ข้าพเจ้ามีนัดกับคนในฝันเนื่องจาก วันเกิด และ คนในฝันก็มาส่งข้าพเจ้าที่ เอยูเอ

ขณะนั้น ตอนที่อยู่เอยูเอ ก็อุตส่าห์ไปนั่งในที่ๆ คิดว่า คนในคลาสต้องไม่เห็นแน่ๆ - - (เปล่า เจตนา ซ่อนเร้น - - แต่ในคลาส จะมีแมลงเม้าส์อยู่ - - ซึ่งคงไม่ดีแน่ - - )

เดี๋ยว....ขอย้อนกลับไปตอนแรกก่อน..

จากเหตุการณ์ ที่โดนลุงนักกฎหมายแซว เมื่อถึงคลาสต่อมา - -เหมือนเดิม โดนแซว คนๆนั้น ก็โพล่งไปเลยว่า "มีแฟนแล้ว !!"

ข้าพเจ้านี้อยาก หันไปตบหัวคนๆนั้นจริงๆว่า "ชั้นก็(คง)มีแล้วเหมือนกันย่ะ (ที่วงเล็บเพราะ คนในฝัน เค้า...คิดเหมือนเราหรือเปล่าไม่รู้ - -...เดี๋ยว คนในฝันบอกปัด - - จะได้ไม่เสียหมามาก - -)

แต่ด้วยความ ตอแหลส่วนบุคคล ก็ทำหน้าแบบ เหวอๆ (ความจริงก็รู้แหล่ะ ว่า อย่างนี้ไม่เหลือ ให้คนหน้าตาแย่ๆอย่างข้าพเจ้ามาเชยชมได้หรอก - -)

ซึ่ง เค้าคนนั้น ก็เหมือนไม่อยากใช้มุกว่า "มีแฟนแล้ว" สักเท่าไรนัก เพราะเห็นหน้าที่คนๆนั้น อึดอัด เวลามองข้าพเจ้า (ในใจ - กูไม่แซวเรื่องแฟนมึงหรอก เพราะกูจะเนียน ฮา...)

กลับมาต่อ...

หลังจาก อ้อยอิ่ง กับ คนในฝัน ก่อนจะ ขึ้นมาเรียนในคลาสแล้ว ข้าพเจ้าก็เห็นว่า - - สุดท้าย แม่งคนในคลาสก็เห็นอยู่ดี เพราะมีคนมาสาย เห็นพอดี

แต่...คนๆนี้ คงไม่เลวร้าย - - เพียงแค่ คงนินทาในใจ และคงไปนินทาให้คนอื่นที่ไม่ใช่คนที่เรียนเอยูเอ แน่นอน...ปล่อยไป...

ข้าพเจ้าก็เนียน วิ่งมาเรียนเหมือนรีบเร่ง (ทั้งๆที่ความจริงมาถึงนานแล้ว - -)

แล้วเข้าไปนั่ง...ที่เดิม...ข้างคนๆนั้น...เป็นธรรมเนียมปฏิบัติไปแล้ว...ว่าเราสองคนต้องนั่งข้างกัน...เอาไว้เม้าท์เบ่งเกทับ เรื่องอาจารย์

เช่น...

ข้าพเจ้า - โอ้วว จะผอมไปไหน อย่างนี้ ต้องเดินโอบเอว จะได้ไม่ปลิว เดี๋ยวกลางคืนจะนอนกอดให้หายอุ่นเลยนะจ๊ะ ว. จ๋า

คนๆนั้น - กอดแล้ว ไม่ไหว ผอมไป แข็งโป๊ก

ข้าพเจ้า(หันไปทำตาเขียวใส่) - มั่วละ ว. ของเค้า แกน่ะ นู่น(พร้อมกับยื่นหน้าไปที่ชายหนุ่มล่ำๆที่มาเรียน - คนเดียวกับที่เห็นข้าพเจ้าอยู่ กับ คนในฝัน)

หรือเช่น...

คนๆนั้น - ไปดูดวงมาแหล่ะ หมอดูบอกว่า เนื้อคู่เป็นชาวต่างชาติ รู้สึกมาจากอเมริกา รัฐ แคโลไรนา ด้วย

ข้าพเจ้า - มั่วอีกแล้ว นั่นมันดวงเค้า แกน่ะ เอานู่นไป (ยื่นหน้าไปทางหนุ่มล่ำบึ้ก) ชอบไม่ใช่เหรอ ฮ่าๆๆ

เป็นต้น

แต่วันนี้ พอข้าพเจ้านั่งที่ปุ๊ป

คนๆนั้น - แหม...วันนี้เอาแฟนมาด้วยนะ ไม่น่าเชื่อว่าจะมีแฟน

(ในใจ - แสรดดดด กูว่าองศาที่กูอยู่กับคนในฝันเนี่ย กูว่า มึงต้องไม่เห็นสิ!!)

ข้าพเจ้า - หืออ...อะไร - - พูดอะไร

คนๆนั้น - ดีเหมือนกัน ตัดคู่แข่งหัวใจไปอีกคน

ข้าพเจ้า - อย่ามาๆ ว. ของชั้น ไม่เกี่ยวเฟ้ย

คนๆนั้น - มีแฟนแล้ว ไม่ต้องเลย

(ขอไม่พูดถึงบทสนทนาโต้ตอบเรื่องคนในฝันกับ คนๆนั้น - - เพราะเดี๋ยวงานเข้า - -)

อารมณ์เหมือนแบบ คนๆนั้น ประหลาด(ที่หน้าอย่างข้าพเจ้า มีคนคบ - - หรือไม่ทราบได้) แต่เหมือนพยายามพูดเรื่องนี้ - -ซึ่งข้าพเจ้าต้องคอย แก้ให้ไม่ร้ายแรงมากนัก - -เพราะ

คนๆนั้น - แหม...สวยเลือกได้

(ในใจ - ประชดกูแบบนี้ มึงเอามีดมาแทงกูเล้ยยย)

ข้าพเจ้า - เป็นอะไรหาาาา

รู้สึกเหมือนคนๆนั้นไม่พอใจ(ไม่ได้เข้าข้างตัวเอง - - แต่ เด็กอนุบาลก็ดูออก) อารมณ์ไม่ค่อยดี - -

คนๆนั้น - สวยเลือกได้

ข้าพเจ้า - ก็ใครจะไปหล่อเหมือนแกเล่า ไอ่หล่อ ไอ่สูง (ประชดสุดๆ)

เมื่อถึงตอนพัก ใบปลิว โฆษณา เชสเตอร์ที่ข้าพเจ้ารับมาแล้วไม่ได้ทิ้ง ติดมาด้วย - -

พี่ที่นั่งด้วยก็หยิบมาดู แล้วเราก็มาชี้ๆว่า อยากกินอะไร

ซักพักคนๆนั้นก็

คนๆนั้น - เห็นแล้วหิว อยากกินสปาเก็ตตี้

ข้าพเจ้า - อย่าพูดเดะ มันหิวตามเฟ้ย

คนๆนั้น - ไหนดูซิ กินอะไรดี

ข้าพเจ้า(ชี้ไปที่โปร กินสองคน) - เฮ้ย มันนี้เคปะ เนี่ย ไหนคิดซิ คุ้มมั้ย ได้เฟรนฟรายส์เพิ่มด้วย - - เฮ้ย สิบเอ็ด บาทกะเฟรนฟรายส์ ไม่ค่อยคุ้มแฮะ - -

คนๆนั้น - หิวๆๆ

ข้าพเจ้า - เรียนเสร็จก็ไปกินเสะ

คนๆนั้น - อ่านะ

ข้าพเจ้า(เรียกพี่ที่ดูด้วยก่อนหน้านี้) - เอางี้มั้ย เรียนเสร็จไปกินข้าวกันเนอะๆ

คนๆนั้น - เอาดิๆ

ข้าพเจ้า - กินสยามเคปะ

เบรกกกกกก...

ช่วงพัก - - ข้าพเจ้าไปเข้าห้องน้ำ - -ตามปกติช่วงพัก คนจะเยอะเลยวิ่ง

คนๆนั้น - แหม จะรีบไปหาแฟนหรือไง

ข้าพเจ้า - เค้ากลับไปนานแล้วย่ะ หรือแกแอบชอบ เดี๋ยวชั้นติดต่อพี่เค้าให้

กลับมา....

เมื่อเรียนเสร็จ

คนๆนั้น - ไปกินข้าวกันหิวววว

ข้าพเจ้า - เอาจิงปะ ไปจิงนะเนี่ย - -(แล้วชวนพี่อีกคน)

และแล้วเราก็มาอยู่ที่สยาม - -(ใจง่ายจริง - -)

ลงพารากอนปุ๊ป (ขอนอกเรื่อง - - เพิ่งเห็นรูปที่รักเป็นพรีเซนเตอร์แชมพู กรี๊ดดดด...และโดนคนๆนั้น แขวะว่า ที่รักข้าพเจ้า ถ่ายคลิปโป๊ - -แถมมั่วว่า ที่รักเค้า เคยเป็นแฟนกับ เฉินกวานซี - แหม่ๆในใจบอกว่า มั่วของแท้ แฟนเฉินกวานซีน่ะ วุ้นใสจ้า ชัดๆ - -)

แล้ว เราก็เถียงกันเรื่อง ที่รักข้าพเจ้า - -

ข้าพเจ้า - อ่าถึงแล้ว อยากกินไรล่ะ

คนๆนั้น - เธอเจ้าถิ่นก็บอกสิ

ข้าพเจ้า - งั้นอยากกินอาหารประเภทอะไรล่ะว่ามา ญี่ปุ่น อิตาเลี่ยน ไทย ฟาสฟู้ด

คนๆนั้น - ญี่ปุ่นป่ะ

ข้าพเจ้า - เลือกร้านเสะ จะได้พาไป

คนๆนั้น - ฟูจิละกัน

แล้วเราก็เดินไปฟูจิพารากอน ปรากฎว่า คนเต็มท่าทางรอนาน

ข้าพเจ้า - ไปฟูจิ สยามเซ็นฯ ดีกว่า

คนๆนั้น - เธอก็พาไปสิ

ข้าพเจ้า - เออ เนาะลืมไปว่า อยู่กะคนบ้านนอก ฮ่าๆๆ

แล้วเราก็ถึงฟูจิ สยามเซ็น

ก็มีการพูดคุยไปตามประสา อยากบอกว่า เก่งมาก มีอารมณ์ขัน ไม่เบื่อเลย คุยไปคุยมาก็รู้จักอะไรหลายๆอย่างเยอะขึ้นระหว่างเรา><

ที่สำคัญ ออกแนว ... คือว่า ระหว่างที่เรา ทานอาหาร ต่างคน ก็ต่างผลัดกันมีโทรศัพท์ จากเพศตรงข้าม(ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า...) โทรมา - -...

เหมือนอยู่ในอารมณ์แบบ ต่างคนต่างติดบัง ฐานะความสัมพันธ์ที่แท้จริงของคน ซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำเพื่ออะไร - -

และ มีช่วงหนึ่งคือว่า มีรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่าข้าพเจ้า(เป็นหลีดสีเดิมที่ข้าพเจ้า ทำงานอยู่ รายละเอียกอีกบล๊อก - -) แบบ ตามเคย - -

ไม่ค่อยมีใครจำข้าพเจ้าในตอนที่แต่งชุดนิสิตสักเท่าไร - -

หลายคนบอกว่า มันดูดี กว่าตอนเป็นนักเรียนม.ปลาย - -(เจ็บนะนั่น เวลามีใครชมว่าสวยขึ้น - -)

กว่าน้องคนนั้นจะ นึกหน้าข้าพเจ้า และยกมือไหว้ได้ - -ก็ สิบกว่าวิฯ

น้องเค้ามากับแฟนของน้องเค้า...พอน้องเค้าเดินไป อีตาคนๆนั้นก็รีบพูดตามหลัง

คนๆนั้น - พี่ไม่ใช่แฟนมันนะ เป็นพี่เฉยๆ - -

ตอนนั้นน้องเค้าเดินไปได้ระยะนึงและ คุยกับแฟนอยู่ - -

(ในใจ - บอกเพื่อ!!! น้องเค้าไม่สนแกหรอก อีกอย่าง ชั้นก็ไม่ได้มากะแกในแง่นั้นเฟ้ย - - มันตกกะไดพลอยโจร - -)

นั่นแหล่ะคิดเอา เลิกเรียน ทุ่ม - - แต่ได้กลับบ้าน สามทุ่ม - - นั่งคุยกะคนๆนั้น สองชั่วโมง

โอ้แม่เจ้า!!!!

ที่สำคัญ ตอนจ่ายตัง - -คนๆนั้น เล่นให้บัตรเครดิต - - ข้าพเจ้าเลยจะยื่นตังให้

คนๆนั้น - ไม่ต้องหรอก เก็บไว้กินขนมเถอะ

ข้าพเจ้า - เป็นป๋าตั้งแต่เมื่อไรยะ

คนๆนั้น - ฮ่าๆๆ วันนี้ป๋า ใจดี - -

ข้าพเจ้า - ต้องยกมือไหว้ ขอบคุณใช่ปะเนี่ย (ยกมือแบบขอชีวิต) ขอบคุณก๊าบบ

รายละเอียดสนทนา เยอะแยะมากมาย(สอง ชั่วโมงนี่นา - -) เอาเป็นว่า ตามที่บอกไว้ในตอนแรก หรือหลังไมค์ได้ เต็มในเล่า ฮ่าๆๆๆ
















ก้ออ่านะ



Create Date : 30 กันยายน 2551
Last Update : 30 กันยายน 2551 19:58:08 น.
Counter : 384 Pageviews.

1 comments
  
อ่านไปยิ้มไป
โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:11:10:53 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

วุ้นใสจ้า
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



อืม สวัสดีครับ ก่อนอื่นต้องขอแสดงความยินดี(กับตัวเอง)ก่อนที่หลงเข้ามาดูบล๊อกของข้าพเจ้า และแสดงความเสียใจ(กับท่านที่กำลังอ่านอยู่)ที่บล๊อกไม่มีอะไรเลย - -

จบข่าว - -



ก้ออ่านะ