BlogGang.com : : normalization

นาน นาน ที บล๊อก - ยินดีที่ผ่านมาพบนะ ปล.ช่วงนี้ หนี้เยอะ งดเที่ยว พักหนังสือ มารับจ้างทำงานก่อนนนนน

เกาะช้าง_สิงหาคม56_ทริปพักผ่อนนอนหลับ

ทริปครอบครัวสั้นๆ เล่นน้ำนิดหน่อย ดูน้ำตก กลับบ้าน
เป็นการ up blog ที่ช้ามากกกกกกกก
วันที่เดินทาง : 11-12 สิงหาคม 2556
รถยนต์,เรือ
เอารถขึ้นเรือที่ท่าเรืออ่าวธรรมชาติ
พักที่ : Barali Beach Resort Koh Chang

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ขึ้นเรือ หรือ ลงเรือ

น้ำทะเลข้ามเกาะก็ใสดี นั่งเรือไม่นาน

ป้ายหน้าเกาะ ต้นมะพร้าวกำลังพริ้วดี ดันมีป้ายใกล้ๆ ถ่ายยังไงไม่พ้น ติดมาให้งง.....งง

ขึ้นเกาะขับรถไปตามเขา มีเนินอยู่ช่วงนึง ที่ จขบ. ขับเองไม่ไหว มันหนาววววว

หาดที่ไปพัก ค่อนข้างเงียบเหมาะมาพักผ่อน รีสอร์ทเข้าซอย กลางคืนน่าจะมืดอยู่ แต่บรรยากาศดีมาก

อาหารอร่อย

ที่นอนนุ่ม

สระว่ายน้ำเห็นทะเล แต่....พื้นไม่เรียบมีกระเบื้องบิ่น อตร มาก ไม่รู้ว่าปรับปรุงหรือยัง

เป็นอีกครั้งที่ซื้อที่พักจากงานไทยเที่ยวไทยแล้วประทับใจ ทริปถัดๆ ไป โชคไม่เข้าข้าง จขบ. ไทยเที่ยวไทย ช้ำใจก็มีนะ

ก่อนกลับ แวะน้ำตก (ทริปนี้ไม่ได้ไปดำน้ำ วันไม่พอง่ะะะะ)
น้ำจืด สวยใส ในซอกซอย

ฝรั่งตัวแดง แต่ จขบ.ตัวดำ 5555 ไม่ใช่ในรูปนะ อย่าคิดไป ยังไงก็ยีนส์เด่นละ จะบอกให้

สิงหาคม แดดสวย ฟ้าใส ใกล้ๆ เพลินๆ แต่อยากกินเห็ดในต้มข่าไก่อีกง่ะ

Create Date : 11 มีนาคม 2557

4 comment

Last Update : 11 มีนาคม 2557 0:53:36 น.

Counter : 3002 Pageviews.

สมุยเดือนห้า-ฟ้าทรายน้ำเรือ-2

วันที่ 1-4 พค. 2556
รถยนต์ส่วนตัว เรือ รถยนต์ เรือ
สุราษฎร์ธานี
ขึ้นเรือ ซีทราน (จองทางเน็ตไปก่อน)
พักที่ King's garden
หาดเฉวง
ทริปครอบครัว

ทะเลใน

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

เช้าถัดมา รอรถมารับไปขึ้นเรือที่ท่าเรือเดิม ราคาทัวร์ ที่มาซื้อเพิ่มที่นี่ 900 บาทต่อคนพร้อมอาหารกลางวัน สู่อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะ อ่างทอง ไฉนเลย อ่างทอง จึ่งได้มาอยู่ที่ สุราษฎร์ ได้หนอ

ขึ้นเรือใหญ่ ฝ่าทะเลไป

เมื่อเข้าใกล้จุดหมาย เกาะแก่งมากมายปรากฎขึ้น เรือใหญ่ไม่ใหญ่อย่างที่คิด ค่อยๆเลาะลัด เข้าสู่อ้อมแขนของหาดทราย

ดูใกล้ๆ น้ำสีฟ้าใส มองไกลๆ สีใสๆก็มองไม่เห็น

ถึงอ่าวมีมะพร้าวรอต้อนรับ

ต่อเรือหางยาว เดินเข้าสู่ทิวมะพร้าว ทรายขาว ฟ้าใส

ถ่ายป้ายหน่อย เดี๋ยวจำไม่ได้ว่าไปที่ไหน

บรรยากาศดี พื้นที่โล่ง วิวมะพร้าว ท้องฟ้า ทะเล เพลิดเพลินจำเลยใจ

แดดใส ร้อนแรง ส่วนใหญ่ฝรั่งตัวแดงจะเล่นน้ำทะเล คนไทย (จขบ.)ตัวดำอ่อนๆ ขอหลบร้อน 5555 เดินขึ้นเขา วัดกำลังใจและสมรรถนะทางกาย

สภาพนี้ สรุปขึ้นไปแค่จุดชมวิวที่ 1 ซึ่งไม่ใช่ชั้นบนสุด

จากนั้นขึ้นเรือ ไปหาที่เหมาะๆ วัดกำลังใจกันต่อไป

จุดหมายต่อไป ทะเลใน ในทะเลนอก

หนทางแสนสั้น แต่ชันอย่างนี้

จากจุดบนสุด มองด้านใน เห็นทะเลในสีเขียวเข้ม ยากหยั่งถึง
จากจุดบนสุด มองด้านนอก เห็นทะเลนอก สีฟ้าเข้ม ไกลเกินกว่าจะเอื้อมไป

ลาจากทะเลใน เรือหางยาวพาขึ้นเรือใหญ่ พาตัวและหัวใจกลับสมุย

สำหรับเรา ความสุขสดใส วันหยุดยาวของเหล่าคนงานรับจ้างกำลังจะลาจาก สำหรับคนเรือ วันหยุดยาวกับผู้ว่าจ้างกำลังจะจากลา แต่อีกไม่นาน....วันหยุด.....ยาว.....ครั้งหน้า....ก็จะมาเยือนอีกครั้ง นักเดินทางขาจร กับนักเดินทางประจำ จะได้พบกันอีกครั้ง และอีกครั้ง

ปล.ฝากทรายน้ำฟ้า หน้าหาดเฉวงเอาไว้ ให้คิดถึง

บ๊ายบายสมุย ลาก่อนfamilymart,ลิง,ฝรั่ง,มะพร้าว,แท็กซี่เหลืองเลือดหมู เมืองฝรั่งกินอาหารไทย ข้าวผัดใส่ไข่ไม่ใส่หมู 170 คนไทยอย่างตูกินแม็คไก่ 99บาท(กรอบ...5555) บ๊ายบายสมุยคนไทยทักกันว่า hi,hello,can u take photo ...,บ๊ายบายลิง...มะพร้าว,ที่นี่ แผ่นทรายใต้ผิวน้ำใสแผ่วพลิ้ว ตะวันรำไร บ๊ายบายสมุย

Create Date : 16 มกราคม 2557

4 comment

Last Update : 16 มกราคม 2557 15:57:41 น.

Counter : 1399 Pageviews.

สมุยเดือนห้า-ฟ้าทรายน้ำเรือ-1

ฟ้าใส แดดสวย / น้ำใส ทรายสวย

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เตรียมเอารถขึ้นเรือ เที่ยวก่อนเที่ยง สะดวกดี ควรไปไปถึงท่าเรือก่อนเวลา จองล่วงหน้า มีห้องน้ำ มีสนามเด็กเล่น

ระยะเวลาเดินทางค่อนข้างนาน (จำไม่ได้แล้ว) ลมทะเลเย็นๆ น้ำทะเลสีเข้ม อารมณ์ปลอดโปร่ง ตื่นใจกับสีท้องฟ้าและท้องน้ำ

ถึงเกาะสมุย อากาศร้อน แต่ก็เย็นลมทะเล ฟ้าใสเช่นเดิม รถสองแถวเล็กมีจอดบริการที่ท่าเรือ

ช่วงที่มาถึง นักท่องเที่ยวไม่ถึงกับหนาแน่น พอให้เห็นว่าเป็นเมืองท่องเที่ยว ส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ ต้นมะพร้าวมีให้เห็นไม่มากนัก ถนนสะดวก ที่สำคัญสะอาด ที่น่ารักคือ รถแท็กซี่สีเดียวกัน เท่ห์ดี

ถึงที่พักที่มองจากภายนอกครึ้มเขียวต่างจากถนนด้านหน้าที่เต็มไปด้วยตึก อาคาร ร้านอาหาร ที่นี่เราได้เจอลิงสุมย น่ารัก ไม่ซุกซน แต่ชอบแอบตามมุมต่างๆ หาดทรายที่ติดกับที่พักก็โล่งสบายไม่มีสิ่งของอะไรๆมาวางให้เกะกะแนวสายตา พระอาทิตย์ตกดิน อ้าวไม่ใช่ เออใช่ตกหลังเขาไกลๆ ที่ตกลงน้ำคือแสงอาทิตย์ งดงาม ราวกับ.....อะไรดี ภาพเขียน นวลตาแต่เจิดจ้า

เมื่อสนทยามาเยือน

สมุยยามค่ำ

สะอาด

คนต่างชาติกินอาหารไทย (ข้าวผัดไข่ ไม่ใส่หมู 170 บาทฮ้าาาา) ส่วนคนไทย(อย่าง จขบ.)กินแม็ค

สวยงาม

สดใส

เป็นระเบียบ

เรียบร้อย

และพล่ามัว

ระหว่างเดินสัญจร ดูของ ดูคน
มีทั้งคู่รักต่างวัย (มาก) คู่เพื่อนชาวต่างชาติ นักเต้น พนักงานหน้าร้าน ผู้คนหลากหลายรูปแบบ มองเพลินๆ เหมือนตลาดนัดผู้คน ที่ค้นหาบางอย่าง ท่ามกลางสีสันมืดสว่าง อาจเป็นความสุข.....หรือบางสิ่งที่ปรารถนา

คืนนี้ลากันก่อน เดินเหนื่อยหา 7-11 ที่แทรกอยู่ได้บนเกาะที่เต็มไปด้วย family mart ซื้ออาหารกล่องไปกินก่อนนอนฝันหวานถึงพระอาทิตย์ขึ้นบนแผ่นน้ำใสราวกระจก บนทรายขาวนุ่มเท้า

พรุ่งนี้เจอกันที่อ่างทอง ที่อยู่สุราษฎร์ธานี
บ๊ายบายลิงน้อย

Create Date : 12 มกราคม 2557

5 comment

Last Update : 16 มกราคม 2557 15:59:53 น.

Counter : 1699 Pageviews.

หลงลายเกาะพยามเมืองระนอง-2

วันที่เดินทาง 23-25 กพ.2556
รถบขส.-สองแถว-เรือ-มอไซด์
สมาชิก 2 สาวโสด (ส่วนความสด...อย่ารู้เลย)

หลังจากขึ้นเรือ ทักทายเจ้าของเกาะ ก็ถึงเวลานั่งมอไซด์ เข้าไปที่รีสอร์ท สาวสดไม่มีทักษะ ในการขี่ ได้แต่ขับ งานนี้เลยขอเอ่ย ค่ามอไซด์แพงที่สุดตั้งแต่ริออกเที่ยว ถนนเล็ก ขึ้นลง เวลาสวนกัน ก็มันส์ดี (....)

ปลายทาง คือ อ่าวใหญ่ แหม....มันใหญ่และยาวสมชื่อ ที่พักไม่แพง ธรรมชาติ ธรรมดา พอเหมาะพอควรกับการหลับนอน ฟังเสียงใบไม้ สายลมพัดผ่านข้างฝาบ้าน พอดีกับการนอน ไม่มากไม่น้อยเกินไป

สามสิบกว่าปี ร่อนเร่ทำงาน จนถึงวันที่เหนื่อย เพลีย ดิ้นรนเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเล เพื่อหวนกลับหา บ้านไม้ขัดแตะหลังคาจาก หวนหาที่หลับนอน ฟังเสียงใบไม้ สายลมพัดผ่านข้างฝาบ้าน หวังว่ามันจะพอดีกับการนอน แม้ว่าจำนวนคนที่นอนใต้หลังคาเดียวกันจะขาดไป....แต่ก็พอให้หลอกตัวเองได้ว่า มันพอดี

กลับสู่ปัจจุบันได้ เพราะเสียงใสของเจ้าตัวนี้ มันคงจะนึกเยาะ เพราะใจเรานึกเยาะ และมันคงจะชวนเที่ยวเพราะใจเราอยากเที่ยว

อ่าวใหญ่ ทรายไม่ขาว หากเทียบกับเสม็ดเดือนเจ็ดที่ได้ไปเยือน น้ำไม่ใสเท่าสมุยเดือนห้า(บล๊อกหน้า)

สภาพธรรมชาติ อิสระ ไร้มลทิน

พลิ้วไหว

น่ามอง

อารมณดี

หลับสบาย ผ่อนคลาย

และเป็นกันเอง

"พี่ ฝรั่งที่เจอที่ท่าเรือ ที่นั่งอ่านหนังสือข้างๆเรานะ พักที่เดียวกับเราเลย"
" อืม ที่อ่าน 100 ปีแห่งความโดดเดี่ยว จำได้ แหม ชื่อหนังสือเข้าบรรยากาศ คงจะบอกว่า คนรอบข้างอย่ามาทัก"
"แล้วพี่อ่านไร หัวเราะตลอด ยืมมั่งดิ"
"ไม่ได้หรอก เล่มนี้เด็กเล็กไม่ควรอ่าน วัยรุ่นไม่ควรอ่าน"
" โลลิตา เป็นไงๆ ยิ่มห้ามยิ่งอยากนะเนี่ย"
"ไม่ควรอ่าน ถ้ายังโสด 55555 ล้อเล่น อ่านได้ ไม่มีเปลื้องผ้า มีแต่ถลกกระโปรง 55555"

"ดูดิ หน้าปกเหมือนเรานอนที่หาดเลย โลลิตาก็เข้ากับอ่าวใหญ่เหมือนกันนะ มันเป็นเรื่องราวซับซ้อนลุ่มหลงของชายแก่กับเด็กสาวเอาะ ๆ ชื่อโลลิตา ส่วน 100 ปี ที่ฝรั่งอ่าน มันเป็นเรื่องราวซับซ้อนของคนตระกูลหนึ่งมีพันเอกคนหนึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิต สังคม การเมือง จิตใจ คือมันซับซ้อนหลายด้านกว่า แต่จะว่าไป 100 ปีก็มีฉากรักหลงโลกีย์เหมือนกันนะช่วงใกล้จบ จนได้ลิงน้อยออกมา เห้อ กินข้าวกันดีกว่าเดียวยาว"

หากว่าโลลิตาและพันเอกออเรลิยาโนได้พบกัน....
"พี่เป็นไร นั่งมองผ้าปูโต๊ะโน้นอยู่ได้ หรืออยากคุยเรื่อง 100 ปี กับฝรั่ง"

"ป๊าวววววว ก็ลายผ้ามันสวยดี"

ปล.เพื่อนสาวเสียดายว่า มาเกาะพยาม แต่ไม่ได้เห็นไข่แดงตกน้ำ
ส่วน จขบ. เสียดายว่า น่าจะอยู่สัก อาทิตย์หนึ่ง เผื่อจะได้แลกเปลี่ยนไรๆกับ เจ้าของหนังสือ หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว เผื่อว่า โลลิตา จะช่วยได้.....

Create Date : 11 มกราคม 2557

2 comment

Last Update : 11 มกราคม 2557 12:39:32 น.

Counter : 1862 Pageviews.

หลงลายเกาะพยามเมืองระนอง-1

วันที่เดินทาง 23-25 กพ.2556
รถบขส.-สองแถว-เรือ
สมาชิก 2 สาวสด (สระโอไม่อยู่)

เล่าจากภาพและความทรงจำเลือนลางแต่ไม่ลางเลือน อย่าถามว่าแปลว่าอะไร เพราะไม่รู้เหมือนกัน 5555

ออกเดินทางตอนพลบค่ำ อย่างเร่งรีบ กินก๋วยเตี๋ยวที่ขนส่งสายใต้ใหม่ๆ หมายถึงว่า มันใหม่กว่าสายใต้ใหม่สมัยที่ยังมีสายใต้เก่าอยู่แถวสามแยกไฟฉาย และสายใต้ใหม่อยู่แถวปิ่นเกล้า

รถทัวร์วิ่งแหวกความมืดภายนอก พาความมืดภายในในรถพุ่งผ่านภูเขา โค้งซ้าย โค้งขวา โดย จขบ.จะไม่ขอกล่าวถึงเส้นทางช่วงผ่าน พระราม2 ที่รถหนาแน่นเคลื่อนตัวได้ช้า ๆ และ รถปานกลางแถวชานเมือง

ตะวันยังไม่ทันขึ้น เราก็มาถึง จังหวัด ระนอง จขบ.ไม่ค่อยได้ทำความรู้จักกับระนอง และ พยามมากนัก มักจะเรียกเป็นพยอม หรือไม่ก็พยายามอยู่ร่ำไป

ทำไปทำมาเราไปยืนเป็นสง่าที่ตลาดสดแห่งหนึ่ง เพื่อนสาวอยากกินโจ๊กในทุกจังหวัดที่ได้เดินทางผ่าน สมใจได้กินโจ๊ก และได้ใส่บาตรโดยไม่ได้คาด อิ่มท้องและอิ่มใจ

เดินนั่นนี่ไปมองหาคนบอกทาง นั่นไง 7-11 เพื่อนรู้ใจใกล้ๆคุณ ถามพนักงานสำเนียงน่ารัก แล้วถามป้าหน้าตลาดอีกรอบเพื่อความเคลียร์ ได้ความว่า นั่งรถสองแถวไปผ่านหน้าทางเข้าท่าเรือ

นั่งรถสองแถวเพลิดเพลินใจ ลมเย็นๆ บรรยากาศสงบๆ ที่กำลังค่อยคลี่ตัวออกสู่แสงสลัวของวันใหม่

มองเห็นป้ายแล้วอดใจไม่ไหว ต้องขอพาเพื่อนสาวไปฝากตัว

ถนนในซอยมืดเปลี่ยว ถ้าไปคนเดียวหรือเดินในกรุงคงจะหวั่นๆ หวาดๆ เพื่อนสาวสุดแซ่บยังสดใส

ถึงท่าเรือฟ้าเริ่มสาง อากาศอุ่น คนยังน้อย เรามาก่อนเวลาก็นั่งคุย นั่งกินกาแฟ แอบเห็น One Hundred Years of Solitude ในมือนั่งท่องเที่ยวโต๊ะข้างๆ ค่อยๆ มองตามมือ แขน ไหล่ (ใหญ่ชะมัด)
"พี่ ไปซื้อตั๋วกันเหอะ" (ที่จริง ตรงนี้ก็วิวดีนะ)

ยิ่งสาย คนยิ่งเยอะ ต่างจุดมุ่งหมาย แต่จุดหมายเดียวกัน

ทะเลตรงท่าเรือไม่ค่อยสวยนัก น้ำไม่ใส เป็นป่าชายเลนขุ่นๆ ดำๆ เริ่มมีขยะนิดหน่อย แต่อากาศใสๆ ก็ช่วยได้เยอะ

นักท่องเที่ยวซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ คนไทยนิดหน่อย กับแม่ค้าพ่อค้าพร้อมผักผลไม้ สินค้าต่างๆ นาๆ วางกองกันบนพื้นเรือ ผู้คนส่วนใหญ่นั่งกองรวมกันเป็นกลุ่ม มีบ้างที่ยืนคุยกัน โอบกัน ตามประสาคนมาทะเล

นั่งเรือผ่านปากแม่น้ำ มองเห็นต้นไม้บนชายเลนเป็นทิวๆ ผ่านกล่องโฟมบ้างนิดหน่อย ผ่านชาวประมงและเรือ ผ่านน้ำผ่านฟ้า จขบ.ก็วูบหลับไป

ไม่รู้ว่านานหรือไม่ เรือก็เทียบท่า

ฟ้าใส ทรายไม่ขาว แต่อากาศสด และผู้คนก็สดใส

เพื่อนสาวโทรติดต่อที่รีสอร์ท และนั่งรอเช็คชื่อ ก่อนออกเดินทางปลายทาง กระท่อม อ่าวใหญ่...

เจ้าตัวนี้ก็ยินดีเช่นเดียวกับเรา

เราก็ยิ้มตอบมันไป สดใส เช่นเดียวกัน

...พรุ่งนี้เจอกันที่กระท่อมอ่าวใหญ่....
...ที่นี่เกาะพยายามมาจนถึง เกาะพยาม...ที่ไม่ใช่เกาะพยอม

Create Date : 10 มกราคม 2557

2 comment

Last Update : 11 มกราคม 2557 0:53:38 น.

Counter : 2901 Pageviews.

1 2 3 4

normalization

Location :
นนทบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

	ฝากข้อความหลังไมค์
	Rss Feed
	Smember
	ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
"ขอทุกท่านจง ปกติสุข ในทุกวัน" วันแรกสร้าง : 25 กุมภา.54 เป็นเพียงการบอกกล่าว เล่าเรื่อง ตามที่ข้าพเจ้าเข้าใจ หากว่ามีประโยชน์บ้างแม้เพียงเล็กน้อย ข้าพเจ้าก็ยินดียิ่ง หากว่าส่วนใดผิดพลาด ฝากข้อความไว้ได้เสมอ @comeback 18/1/18 สำหรับธงขอขอบคุณ blog paradijs

[Add normalization's blog to your web]

Bloggang.com