• ISO.JOB.9001.2015
• ธรรมะกับข้อเขียน
• วรรณกรรมเยาวชน_จ้า
• วรรณกรรมกับความรัก
• มันเป็นเรื่องของสงครามมมมม
• วรรณกรรมรัสเซีย__ขมหม่นมืด
• วรรณกรรมโปแลนด์ : อดีตที่ฟันฝ่า
• วรรณกรรมยุคใหม่_อเมริกา_อเมริกรู
• วรรณกรรมกับการเมือง
• เรื่องของธรรมชาติและรากเง้า......
• อภิมหาหนังสือเล่มหนึ่ง
• วรรณการรไทยและในเอเซีย
• วรรณกรรมจากแดนไกล:ละตินอเมริกา
• หนังสือเล่าต่อ
• สมุดบันทึก2yrs.โดยจขบ.
• สมุดบันทึก1yr.โดยจขบ.
• สู่ปีที่4
• ปีที่ 7. 2561
• ปีที่ 8. 2562

หนังสือเล่มหนา...แน่น...ผสมด้วยควันไอแผ่นดินและชีวิต...บนแผ่นหนังจารึกและเวลาที่สาปสูญ

อย่างที่ทราบกันดีว่าเป็นหนังสือที่ทรงคุณค่ายิ่ง...ซึ่งข้าพเจ้าก็อาจเป็นคนรุ่นหลังที่ได้นำมากล่าวไว้อีกครั้ง...และคงจะมีผู้คนกล่าวถึงหนังสือเล่มนี้ในกาลข้างหน้าอีกต่อไป...และต่อไป...

นี่อาจเป็นหมู่บ้านในจินตนาการ มาคอนโดที่เต็มไปด้วยสิ่งลี้ลับ วิญญาณคนที่ตายไปแล้ว การทำนายฝัน และการทำนายอนาคต หรือเป็นหมู่บ้านทุกหมู่บ้าน เป็นเมืองทุกเมือง หรือเป็นประเทศทุกประเทศ ในละตินอเมริกาในขณะนั้น (และอาจจะในขณะนี้ทุกทวีปของเรา)ที่ห่างไกลจากโลกภายนอก และเต็มไปด้วยความขัดแย้ง แนวคิดการเมืองที่กำลังแย่งชิงมวลชน ความเชื่อเก่าแก่ของผู้คนดั้งเดิม กับความก้าวหน้าใหม่ ๆ ที่กำลังเข้ามา และการเอารัดเอาเปรียบจากคนภายนอกในรูปแบบต่าง ๆ กับการยึดติดในโลกใบเก่าของคนภายใน

มาคอนโด ที่น่าค้นคว้า และเปล่าเปลี่ยว อยู่ท่ามกลางความวิปริต ไร้ทิศทาง ทั้งความลุ่มหลง และยึดมั่น ชะตากรรมที่กำลังคืบคลาน...จุดจบจากจุดเริ่มต้น...ของชีวิต..การใช้ชีวิต วิถีชีวิต เส้นทางชีวิต ที่หมุนวนซ้ำกันไปมา...การซ้ำรอยของชีวิตในหมู่บูเอนดิยา...จนกว่าจะถึงเวลาตามคำทำนายในแผ่นหนังของยิบซีเฒ่า..ผู้กลับมาจากความตาย

ในอดีตป้าของอูร์ซูลา แต่งงานกับลุงของโฮเซ มีลูกชายที่มีหางงอกเป็นรูปเกลียวและมีขนกระจุกหนึ่งที่ปลายหาง เหมือนหางหมู แต่สุดท้าย อูรซูลา ก็แต่งงานกับ โฮเซ อาร์คาดิโอ บูเอนดิยา จนได้ และถือเป็นต้นกำเนิดแห่ง 100 ปี ของตระกูล บูเอนดิยา แห่ง มาคอนโด อันโดดเดี่ยวและห่างไกลจากโลกแห่งความเป็นจริง หากแต่กลับเต็มไปด้วยความจริงที่ถูกปกปิดและบิดเบือนจากชนชั้นปกครอง

มันมีทั้งเรื่องราวเกี่ยวกับสังคม ชนชั้น ความเชื่อ ไสยศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และการเมืองการปกครอง โดยการเล่าเรื่องผ่านครอบครัวบูเอนดิยา เป็นการเล่าเรื่องเหนือจริง ที่ใช้จินตนาการนำ ทำให้ตื่นตาตื่นใจในขณะอ่าน ประกอบกับ ความเกี่ยวโยงกับสังคมและการเมือง ก็ทำให้ตระหนักคิดไปถึงลักษณะสังคมของประเทศที่ถูกกำหนดให้อยู่ในช่วง “กำลังพัฒนา” อย่างที่พูดกัน...มันจึงเป็น 100 กว่าปีแห่งความโดดเดี่ยว และโหดเหี่ยวในความคิดของข้าพเจ้า...อันรวมไปถึงจุดจบของเวลา...จุดจบของมาคอนโด...และจุดจบของบูเอนดิยา...ทั้งหลาย

ตัวอย่างบางตอน

***เมื่อโรคนอนไม่หลับระบาด คนจะเริ่มไม่หลับไม่นอน และหาเรื่องมาทำมาคุย แต่จะค่อย ความจำเสื่อมลืมชื่อสิ่งของไปหมด โฮเซ อาร์คาดิโอ บูเอนดิยา เป็นผู้นำในการติดป้ายชื่อตามวัสดุ สิ่งของต่าง ๆ

เช่น “นี่คือวัว เธอจะต้องถูกรีดนมทุกเช้าเพื่อให้เธอจะได้ให้นมได้ และนมนั้นจะต้องเอาไปต้มเพื่อผสมกับกาแฟเป็นกาแฟใส่นม” หรือป้ายที่ถนน “พระเจ้าทรงสถิตอยู่ที่นี่” อันนี้คุ้น ๆ ว่าเคยเห็นตามถนนเหมือนตอนนี้เลย( นี่เองที่มาของข้อกำหนด ISO 9001 ข้อ 7.5.3 เรื่องการชี้บ่งและสอบกลับหรือเปล่า (เรื่องมันเป็นยังงี้นี่เอง)(อย่าได้เชื่อเชียวนะ...) )

*** โฮเซ อาร์คาดิโอ บูเอนดิยา พยายามค้นหาว่าพระเจ้ามีจริงหรือไม่ โดยการถ่ายรูป และไม่พบร่องรอยของพระเจ้าโดยเชื่อว่าพระองค์ไม่มีตัวตน(ซะอย่างงั้นเลย)

***ทันทีที่โฮเซ อาร์คาดิโอ ปิดประตูห้องนอน เสียงปืนก็ระเบิดก้องไปทั่วทั้งบ้าน เลือดรินไหลออกมาทางใต้ประตูออกไปยังถนน พุ่งตรงผ่านระเบียงที่ไม่เรียบและไหลลงไปตามขั้นบันไดแล้วขึ้นไปขอบถนน ผ่านไปตามถนนเติร์กส์เลี้ยวไปทางขวาแล้วเลี้ยวซ้ายอีกครั้งไปยังบ้าน บูเอนดิยา ผ่านเข้าไปใต้ประตูที่ปิดอยู่ ผ่านห้องรับแขก เลียบไปตามผนังเพื่อจะได้ไม่เปื้อนพรมผืนเล็ก ๆ แล้วเข้าไปยังห้องนั่งเล่น ตีวงหลบโต๊ะในห้องอาหารไปตามเฉลียงต้นดาดตะกั่วและผ่านใต้เก้าอี้ อมารันตา ซึ่งกำลังสอนคำนวณให้กับออเรลิยาโน โฮเซ โดยที่ไม่มีใครเห็น แล้วผ่านห้องเตรียมอาหารเข้าไปในครัวซึ่งอูร์ซูลากำลังต่อยไข่สามสิบหกฟองเพื่อทำขนมปัง “โอ พระแม่เจ้า” อูร์ซูลาตะโกน เธอเดินตามรอยเลือดนั้นไปตามทางที่มันมา....กลิ่นไหม้ของดินปืนทำให้เธอแทบหายใจไม่ออก...แม้ว่าเวลาจะผ่านไปหลายเดือนและพวกเขาได้เสริมหลุมศพไว้ด้วยกำแพง...แต่ทั่วทั้งสุสานยังคงมีกลิ่นดินปืนอยู่ตลอดมาเป็นเวลาหลายปีจนกระทั่งวิศวกรจากบริษัทกล้วยได้มาจัดการปิดหลุมศพด้วยคอนกรีต...
(การเดินทางของเลือดสู่บุพการี และการไม่จางไปของกลิ่นดินปืนข้ามปี)

อ่านแล้วก็อึ้ง..ทึ่ง...และเปลี่ยว

ฝากชื่อ ทักทายกันคะ

Create Date : 28 พฤษภาคม 2554			2 comment
Last Update : 27 ธันวาคม 2554 11:16:49 น.
Counter : 1599 Pageviews.
Share Tweet

แปลโดย พัชรินทร์
สำนักพิมพ์ตะเกียงลาน ก.ค. 2529
(ผลงานแปลของมโนภาษ เนาวรังสี ที่แปลไม่ทันจบ)

หนังสือเล่มแรกของมาร์เก๊ซ ที่ได้รับการพิมพ์เป็นภาษาไทย

เป็นนวนิยายขนาดสั้น ฉบับดั้งเดิมภาษาสเปน ตีพิมพ์เมื่อ 2524
เป็นหนังสือที่นิตยสารไทม์ ยกให้เป็น 1 ใน 5 นวนิยายยอดเยี่ยมปี 2526 ในอเมริกา
ผู้เขียนเคยกล่าวถึงว่าเป็นผลงานที่ดีที่สุดนับแต่ที่เขาได้เขียนมา

และเป็นหนังสือที่ต่างจากเล่มอื่นที่เขาเคยเขียน และต่างจากงานเขียนจากแถบละตินอเมริกา ซึ่งรวมไปถึง “หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว” ที่ส่วนใหญ่เขียนในรูปแบบของ magical realism (ตามความนึกคิดของข้าฯเป็นการเขียนเรื่องผสมผสานความจริงกับเรื่องเหนือจริง ในแบบจินตนาการ ไม่ได้อ้างอิงหลักการใด ๆ หรืออ้างอิงจาก ก.วัฒน. แต่อย่างใด เดี๋ยวจะโดนติดตัววิ่ง ให้แนะนำเด็กตอนอ่าน)

หมายเหตุฆาตกรรม กลับเป็นเรื่องราวที่เขียนขึ้นบนเค้าโครงเรื่องจริง เหตุการณ์จริง มีการดำเนินไปของตัวละคร บรรยากาศจริง ๆ ในแบบที่เรียกว่า realism ส่วนตัวข้าพเจ้าแล้ว ก็ยังคิดว่ามีบางส่วนของเรื่องจริงเรื่องนี้ ที่แอบซุกคติความเชื่อ แนวคิด ของผู้คนในแถบละตินอยู่บ้าง เช่น ความเชื่อในเรื่องความฝัน การหยั่งรู้อนาคต (พอเป็นน้ำจิ้มและลายเซ็น)

หมายเหตุฆาตกรรม ผู้เขียนให้สัมภาษณ์ไว้ว่า นำมาจากเหตุการณ์จริงในปี 1951 (2494) กว่าจะตีพิมพ์เรียบร้อย ก็ปี2526 ยาวนาวถึง 30 ปี....

เรื่องราวการฆาตกรรมเกิดขึ้นหลังจากท่านบิชอบผ่านหมู่บ้าน.....ไป

ซานติอาโก้ นาซาร์ เหยื่อที่ถูกฆาตกรรมลงไป จะด้วยความบังเอิญ หรือ ถึงคราวเคราะห์ หรือเพียงเพราะความวู่วาม หรือการเพิกเฉยของชาวบ้าน แต่ในวันนั้น...เขาก็ได้ตายไปจริง ๆ...อย่างที่ พี่น้องฝาแฝด นักหั่นหมู...เปล่าประกาศไว้

การเล่าเรื่อง ชวนให้น่าติดตาม เนื่องจาก ผู้เขียนกล่าวไว้แต่แรกว่า...ยังไงเสีย...พระเอกของเรื่องก็จะตายแน่ ๆ...

นั้นยิ่งทำให้เราอยากรู้ว่าเขาจะตายได้อย่างไร ในเมื่อมีการประกาศเจตจำนงโดยผู้ที่ทำการฆาตกรรมอยู่เนือง ๆ

ผู้เขียน ทำหน้าที่เป็นผู้เล่าเรื่องในลักษณะการติดตาม ค้นหาหลักฐานความจริงจากเอกสาร เมื่อ หลายสิบปีก่อน เป็นลักษณะของนิยายสืบสวน ปมฆาตกรรมอันไม่น่าจะเกิดขึ้นได้

ซึ่งต่อมาผู้เล่าเรื่องได้พบว่ามันจะมีความบังเอิญอยู่มากมายในเหตุการณ์ วันเกิดเหตุ หลายสิ่งหลายอย่างได้ประจวบเหมาะแก่เวลาสังหาร

และแล้วชายหนุ่มคนหนึ่ง ก็ตายไป....อย่างสยดสยอง...และด้วยดวงจิตที่ยังคง...ฉงนหงาย...กับสิ่งที่เกิดขึ้น
โดยที่เราผู้อ่านเหตุการณ์นี้ในอีกหลายสิบปีต่อมา...ไม่อาจหยุดยั้งมันได้....ช่างน่าเจ็บปวดนัก...

ลองอ่าน หมายเหตุ การสืบสวนการฆาตกรรมเล่มนี้ดู
เป็นอีกหนึ่งผลงาน กาเบรียล การ์เซีย มาร์เก๊ซ
ผู้เขียน หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว
นักเขียนรางวัลโนเบลปี 1982

ฝากชื่อ ทักทายกันคะ

• เหมือนพระจันทร์
• narumol_tama
• ablaze357
• pantawan
• เจ้าแห่งน้ำคือพระจันทร์
• หวานเย็นผสมโซดา
• PhueJa
• Webmaster - BlogGang